Tego e-booka otrzymujesz dzieki:

www.ksiazkidosluchania.tnb.pl

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl/). Partnerem projektu
jest Prokom Software SA. Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotek

ę Narodową z egzemplarza

pochodz

ącego ze zbiorów BN. Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie

publicznej, co oznacza,

że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać.

Źródło: http://wiki.wolnepodreczniki.pl/Lektury:Morsztyn/Cuda_mi%C5%82o%C5%9Bci_2

Jan Andrzej Morsztyn

Cuda mi

łości (2)

Sonet

Przebóg! Jak

żyję, serca już nie mając?

Nie

żyjąc, jako ogień w sobie czuję?

Je

śli tym ogniem sam się w sobie psuję,

Czemu

ż go pieszczę, tak się w nim kochając?

Jak w p

łaczu żyję, wśród ognia pałając?

Czemu wysuszy

ć ogniem nie próbuję

Płaczu? Czemu tak z ogniem postępuję,
Że go nie gaszę, w płaczu opływając?

Poniewa

ż wszytkie w oczach u dziewczyny

Pociechy, czemu

ż muszę od nich stronić?

Czemu

ż zaś na te narażam się oczy?

Cuda te czyni mi

łość, jej to czyny,

Którym kto by chcia

ł rozumem się bronić,

Tym pr

ędzej w sidło z rozumem swym wskoczy.