WYŻARZANIE
nagżanie wsadu do określonej temperatury.
wygrzanie w tej temperaturze i zazwyczaj
powolne chłodzenie z szybkością pozwalającą na otrzymanie struktury w stanic równowagi lub zbliżonej do tego stanu

HARTOWNOŚĆ STALI
Hartowność stali jest pojęciem określającym podatność stali na hartowanie i jest wyrażana zależnością przyrostu twardości w wyniku hartowania od warunków austenityzowania i szybkości chłodzenia.

Innymi słowy hartowność jest to zdolność stali do tworzenia struktury
martenzytycznęj.

Utwardzalność - czyli podatność stali na hartowanie, której miarą jest zależność największej (możliwej do uzyskania po hartowaniu) twardości od warunków austenityzowania, a także od stężenia węgla w austenicie.

Przehartowalność - czyli podatność stali do utwardzania się w głąb przekroju pod wpływem hartowania (zależność przyrostu twardości w wyniku hartowania od szybkości chłodzenia).
Na przehartowalność sposób znaczący wpływają : stężenie węgla i pierwiastków stopowych w roztworze stałym podczas austenityzowania, stopień jednorodności austenitu oraz wielkość jego ziaren.

Odpuszczanie
grzanie uprzednio zahartowanego wsadu (często również odlewów staliwnych po normalizowaniu) do temperatury niższej od Ac, i chłodzenie w celu obniżenia stopnia nietrwałości struktury, zmiany struktury i własności materiału zahartowanego w kierunku zbliżenia struktury do stanu równowagi (poprawy ciągliwości i zmniejszenia kruchości kosztem zmniejszenia twardości oraz usunięcia ^stępujących po hartowaniu naprężeń własnych).