20. Nawierzchnie betonowe- metody wykonania, procesy wykonania, maszyny, zbrojenie i dylatacje

1. Rozróżnia się dwie zasadnicze metody wbudowywania mieszanek betonowych:

a) w deskowaniu ślizgowym- polega na wbudowywaniu mieszanki za pomocą maszyny, która
formułuje nawierzchnię, ograniczając ją z boków za pomocą deskowań ślizgowych, będących częścią
składową maszyny.

b) w deskowaniu stałym- polega na wbudowywaniu mieszanki betonowej między stałymi
deskowaniami złożonymi z drewnianych belek lub ceowników, przytwierdzonych do podłoża za
pomocą szpilek.

Rozkładanie betonu odbywa się albo ręcznie, albo za pomocą równiarek lub spycharek.

Zagęszczanie betonu powinno odbuwać się za pomocą wibratorów wgłębnych lub
powierzchniowych. Nawierzchnię układa się na całej szerokości lub połówkami. Przy szerokości
nawierzchni przekraczającej 4,5m należy stosować szczeliny podłużne.

2. Wykańczanie i pielęgnowanie nawierzchni

Po ułożeniu nawierzchni, jej zagęszczeniu należy wygładzić nawierzchnię za pomocą deski
mechanicznej lub ręcznie. Po wykonaniu tej czynności nawierzchni nadaje się odpowiednią teksturę.

Teksturowanie można przeprowadzić wg jednej z metod:
-ręczne lub mechaniczne przeciąganie w kierunku podłużnym tkaniny jutowej
- przecieranie świeżo ułożonej mieszanki betonowej stalową szczotką o szerokości 0,45-0,70m
składającej się z dwóch rzędów wiązek ze stali sprężynującej. Przecieranie należy wykonywać w
kierunku prostopadłym do osi jezdni
- rowkowanie poprzeczne za pomocą widełek metalowych
- przeciąganie juty lub rowkowanie podłużne za pomocą grzebieni lub widełek ciągnionych za jutą
- opóźnianie hydratacji cementu w górnej warstwie świeżo ułożonej nawierzchni, a następnie
wypłukanie niezwiązanej warstwy zaprawy cementowej strumieniem wody Lub wyszczotkowanie.

Pielęgnacja:
- pokrycie nawierzchni i powierzchni bocznych preparatem powłokowym
- spryskiwanie powierzchni górnej i bocznej przez okres przynajmniej 3 dni wodą
- przykrywanie folią, geowłókniną itp.
Celowe jest impregnowanie nawierzchni, zwłaszcza wykonywanych w jesieni, przed wpływani soli
używanej do zimowego utrzymania, bądż stosowanie niechemicznych metod zimowego utrzymania,
np. posypanie pieskiem, żużlem paleniskowym itp.

3. Szczeliny

- podłużne- przy szerokościach powyżej 4,5m

- szczeliny poprzeczne- co 4-5m

Szczeliny poprzeczne dzielimy na: - skurczowe- umożliwiają płytowm skurcze, które mogą się
pojawiać pod wpływem zjawisk chemicznych w czasie wiązania cementu i pod wpływem obniżania
temperatury. Umożliwiają one również rozszerzanie płyt w takim zakresie, jak to umożliwia luz
pomiędzy płytami.

- konstrukcyjne- wykonuje się w przypadku stosowania dłuższych przerw w betonowaniu na
zakończenie dziennej działki roboczej. Szczeliny te spełniają funkcję szczelin skurczowych.

- rozszerzania

Przyczyny wysadzania płyt (wyboczenia): - zimą płyta kurczy się powiększając szczeliny, które
wypełniają się grutnem, betonem. Podczas lata płyta powrotem rozszerza się i następuje wyboczenie
płyty.

Spękania w narożach- przyczynami mogą być nierówności, przenikanie wody, rozpadanie i
odpryskiwanie, które jest skutkiem braku przenoszenia obciążeń, brak podparcia, naprężeń
krawędziowych. Należy wymienić zniszczoną część płyty i załatać ją.

Uskoki- są następstwem pompowania, osiadania, wypaczania i wyginania płyt. W związku z czym
pojawiają się nierówności. Należy wymienić zniszczone dyble lub całkowicie rekonstruować
nawierzchnię.

Pęknięcia liniowe- dzięlą płytę na kilka części. Powstają w wyniku obc. Ruchem, obniżenia podparcia,
naprężenia od różnicy temperatur. Pęknięcia można uszczelnić lub wymienić zniszczone części.