„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Leszek Świdziński

Posługiwanie się dokumentacją konstrukcyjną
i technologiczną 311[25].O1.05

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Recenzenci:

mgr inż. Małgorzata Smerda

mgr Barbara Różańska

Opracowanie redakcyjne:

mgr inż. Leszek Świdziński

Konsultacja:

dr inż. Jacek Przepiórka

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczn

ą

programu jednostki modułowej 311[25].O1.05,

„Posługiwanie si

ę

dokumentacj

ą

konstrukcyjn

ą

i technologiczn

ą

,” zawartego w modułowym

programie nauczania dla zawodu technik obuwnik.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

SPIS TREŚCI

1.

Wprowadzenie

3

2.

Wymagania wstępne

4

3.

Cele kształcenia

5

4.

Przykładowe scenariusze zajęć

6

5.

Ćwiczenia

11

5.1. Znormalizowane elementy rysunku technicznego

11

5.1.1. Ćwiczenia

11

5.2. Konstrukcje geometryczne w rysunku technicznym

13

5.2.1. Ćwiczenia

13

5.3. Rzuty prostokątne i aksonometryczne

15

5.3.1. Ćwiczenia

15

5.4. Elementy rysunku maszynowego

17

5.4.1. Ćwiczenia

17

5.5. Elementy rysunku obuwia

19

5.5.1. Ćwiczenia

19

6.

Ewaluacja osiągnięć ucznia

22

7.

Literatura

38

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik obuwnik.

W poradniku zamieszczono:

−−−−

wymagania wstępne – wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,
aby mógł bez problemów korzystać z poradnika,

−−−−

cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

–

przykładowe scenariusze zajęć,

–

ć

wiczenia, ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania–uczenia się

oraz środkami dydaktycznymi,

–

ewaluacje osiągnięć ucznia,

–

literaturę uzupełniającą.

Schemat układu jednostek modułowych

311[25].O1

Podstawy obuwnictwa

311[25].O1.01

Identyfikowanie form i konstrukcyjnych

elementów obuwia

311[25].O1.05

Posługiwanie się dokumentacją
konstrukcyjną i technologiczną

311[25].O1.04

Charakteryzowanie materiałów

podstawowych i pomocniczych

311[25].O1.03

Charakteryzowanie kopyt

obuwniczych

311[25].O1.02

Charakteryzowanie typów

i rodzajów obuwia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

posługiwać się cyrklem, ekierką, kątomierzem oraz linijką,

−

organizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii,

−

pracować indywidualnie,

−

współpracować w grupie,

−

prezentować wyniki pracy własnej i grupowej,

−

uczestniczyć w dyskusji,

−

interpretować wskazany tekst,

−

posługiwać się instrukcją przy wykonywaniu ćwiczeń,

−

przestrzegać przepisów BHP.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

dobrać i przygotować przybory kreślarskie oraz materiały rysunkowe do określonych
zadań,

–

przygotować znormalizowany arkusz rysunkowy z tabliczką rysunkową,

–

posłużyć się pismem technicznym do opisu rysunków,

–

zastosować konstrukcje geometryczne w rysunku technicznym,

–

zastosować rodzaje i grubości linii w zależności od formatu i skali rysunku,

–

wykonać rysunek brył geometrycznych w rzutach prostokątnych i aksonometrycznych,

–

wykonać rysunek aksonometryczny brył i wyrobów obuwniczych na podstawie rysunku
w rzutach prostokątnych,

–

wykonać rysunek brył i wyrobów obuwniczych w rzutach prostokątnych na podstawie
rysunków w rzutach aksonometrycznych,

–

zastosować zasady, sposoby i rodzaje wymiarowania,

–

sporządzić szkice typowych części maszyn obuwniczych z przekrojami prostymi,
łamanymi i stopniowymi,

–

oznaczyć rodzaj obróbki i wykończenia powierzchni,

–

oznaczyć tolerancje i pasowania,

–

określić zakres stosowania uproszczeń rysunkowych,

–

sporządzić szkice maszyn i obuwia w różnych stopniach uproszczenia,

–

zastosować symbole graficzne w uproszczeniach rysunkowych,

–

odczytać opisy i oznaczenia na rysunkach wykonawczych, montażowych i złożeniowych,

–

odczytać i zastosować oznaczenia zgodnie z normami,

–

odczytać dokumentację konstrukcyjno-technologiczną oraz instrukcje obsługi maszyn
i urządzeń obuwniczych,

–

zastosować techniki komputerowe do sporządzania dokumentacji konstrukcyjno-
-technologicznej,

–

sporządzić rysunki różnych typów obuwia z modelu,

–

wykorzystać techniki komputerowe do sporządzania rysunków i szkiców obuwia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Technik obuwnik 311[25]

Moduł:

Podstawy obuwnictwa 311[25].O1

Jednostka modułowa:

Posługiwanie się dokumentacją konstrukcyjną

i technologiczną 311[25].O1.05

Temat: Pismo techniczne pochyłe.

Cel ogólny: kształtowanie umiejętności posługiwania się pismem technicznym pochyłym.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

dobrać potrzebne przybory kreślarskie,

−

wyszukać niezbędne informacje w literaturze,

−

wskazać zapisy dotyczące zasad wykonywania różnego rodzaju pisma technicznego,

−

zastosować zasady wykonywania pisma technicznego.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna,

−

grupowa.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,

−

tablica,

−

plansze,

−

zeszyt,

−

arkusze papieru format A4,

−

dostępna literatura dotycząca pisma technicznego,

−

stanowiska do pracy grupowej i indywidualnej.

Zadanie dla ucznia
Wykonaj pochyłe zwykłe pismo techniczne wpisując swoje imię i nazwisko oraz adres
zamieszkania.

Przebieg zajęć:

1.

Sprawy organizacyjno-porządkowe.

2.

Przypomnienie wiadomości z ostatniej lekcji dotyczących przyborów kreślarskich
i formatu arkuszy.

3.

Podanie tematu i celu zajęć, omówienie sposobu pracy.

4.

Realizacja zajęć.
–

nauczyciel omawia sposób wykonania zadania,

–

uczniowie zapoznają się z odpowiednią literaturą dotyczącą pisma technixcznego,

–

uczniowie analizują Polską Normę PN-80/N-01606,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

–

uczniowie wybierają odpowiednie przybory do rysowania,

–

uczniowie piszą swoje imię i nazwisko oraz adres zamieszkania pismem pochyłym
zwykłym pismem technicznym.

5.

Nauczyciel sprawdza poprawność wykonywania pracy.

6.

Po zakończeniu zadania wybrani uczniowie prezentują swoją pracę.

7.

Uczniowie wzajemnie oceniają wyniki pracy swoich kolegów.

8.

Klasa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny wykonanego ćwiczenia.

Zakończenie zajęć

Praca domowa

Zapoznaj się z parametrami pisma technicznego prostego i wykonaj tym pismem

dowolny tekst, np. przysłowia ludowego.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Technik obuwnik 311[25]

Moduł:

Podstawy obuwnictwa 311[25].O1

Jednostka modułowa:

Posługiwanie się dokumentacją konstrukcyjną

i technologiczną 311[25].O1.05

Temat: Rysowanie przedmiotów w rzutach prostokątnych.

Cel ogólny: kształtowanie umiejętności przestrzennego widzenia i stosowania procedur

podczas rzutowania przedmiotów.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

zdefiniować rzuty prostokątne,

−

określić minimalną ilość rzutni do przedstawienia rzutowanego przedmiotu,

−

na podstawie dwóch danych rzutów dorysować trzeci brakujący rzut,

−

zastosować odpowiednie linie rysunkowe.

Metody nauczania–uczenia się:

−

metoda pokazu z objaśnieniem,

−

ć

wiczenia.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna,

−

grupowa.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

tablica,

−

modele do rzutowania,

−

losy do podziału na grupy,

−

zeszyt,

−

arkusz papieru format A4,

−

stanowiska do pracy indywidualnej lub grupowej.

Przebieg zajęć:

Zadanie dla ucznia

Określ ilość rzutni i wykonaj rzuty prostokątne dla wybranego przedmiotu. Ćwiczenie

wykonaj dla europejskiej metody układu rzutni.

Faza wstępna
1.

Czynności organizacyjno-porządkowe.

2.

Podanie tematu zajęć.

3.

Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia.

4.

Wyjaśnienie uczniom zasad pracy metodą pokazu z objaśnieniem.

5.

Podział uczniów na grupy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

Faza właściwa
Praca metodą pokazu z objaśnieniem.
Informacje
1.

Na czym polegają rzuty prostokątne według metody E?

2.

Na czym polegają rzuty prostokątne według metody A?

3.

Co to jest rzutnia?

4.

Jak nazywają się poszczególne rzuty?

5.

Jakim symbolem oznaczamy rzutowanie metodą europejską (E)?

6.

Jakim symbolem oznaczamy rzutowanie metodą amerykańską (A)?

7.

W jaki sposób wykonujemy rzut punktu na trzy płaszczyzny?

8.

W jaki sposób wykonujemy rzut odcinka na trzy płaszczyzny?

9.

W jaki sposób mając dwa rzuty przedmiotu można dorysować trzeci?

Planowanie
1.

Ustal jaką metodę rzutów prostokątnych zastosujesz.

2.

Obserwując przedmiot rzutowany ustal minimalną ilość rzutni do jego odwzorowania.

3.

Ustal najwłaściwsze położenie przedmiotu rzutowanego.

4.

Ustal rozmiary rysunku, wybierz skalę odwzorowania.

5.

Zaplanuj kolejność rysowania rzutów.

Uzgodnienie
1.

Omów z nauczycielem wszystkie ustalenia do punktów z fazy planowania.

2.

Odnieś się do uwag i propozycji nauczyciela.

Wykonanie
1.

Narysuj układ rzutni.

2.

Wybierz jedną z rzutni.

3.

Dokonaj pomiaru poszczególnych krawędzi określających gabaryty modelu i narysuj je
w skali na odpowiedniej rzutni.

4.

Ustal położenie i dorysuj widoczne krawędzie, osie symetrii, osie otworów itp.

5.

Narysuj linie odniesienia do drugiej rzutni i wykonaj w podobny sposób następny rzut.

6.

Dokonaj prezentacji ćwiczenia.

Sprawdzenie
1.

Czy przedmiot do rzutowania został ustawiony poprawnie?

2.

Czy poprawnie zostały wybrane rzutnie?

3.

Czy optymalnie została wybrana ilość rzutni?

4.

Czy została zachowana prawidłowa grubość linii rysunkowych?

5.

Czy linie odniesienia zostały poprawnie ustalone?

6.

Czy rzutowany przedmiot został prawidłowo odwzorowany?

Analiza
Uczniowie wskazują, które etapy ćwiczenia sprawiły im najwięcej trudności. Analizują
poprawność czynności rysunkowych, ich zakres oraz sposób wykonania. Nauczyciel
podsumowuje ćwiczenie, wskazuje jakie nowe, ważne umiejętności zostały wykształcone,
jakie wystąpiły nieprawidłowości w pracach uczniów i jak ich unikać w przyszłości.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

Faza końcowa

Zakończenie zajęć

Praca domowa

Odszukaj w literaturze wiadomości na temat: Rysowanie przekrojów. Określ sposób

rzutowania przekrojów.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
–

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności
podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

5. ĆWICZENIA

5.1. Znormalizowane elementy rysunku technicznego

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj pochyłe zwykłe pismo techniczne wpisując swoje imię i nazwisko.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

wybrać odpowiedni dział z dostępnej literatury lub posłużyć się Polską Normą
PN-80/N-01606,

2)

wybrać i zastosować odpowiednie przybory do rysowania,

3)

napisać swoje imię i nazwisko pismem technicznym zgodnie z poleceniem zawartym
w ćwiczeniu,

4)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

5)

zaprezentować ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

rysownica,

−

przybory do rysowania,

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Wykonaj proste zwykłe pismo techniczne wpisując nazwę szkoły.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

wybrać odpowiedni dział z dostępnej literatury lub posłużyć się Polską Normą
PN-80/N-01606,

2)

wybrać i zastosować odpowiednie przybory do rysowania,

3)

napisać nazwę szkoły pismem technicznym zgodnie z poleceniem zawartym
w ćwiczeniu,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

4)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

5)

zaprezentować ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

rysownica,

−

przybory do rysowania,

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

5.2. Konstrukcje geometryczne w rysunku technicznym

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj konstrukcję gwiazdy Pitagorasa.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

ustalić sposób postępowania,

2)

wykonać konstrukcję gwiazdy Pitagorasa,

3)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

4)

zaprezentować ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka),

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Wykonaj konstrukcję dziesięciokąta gwiaździstego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

ustalić sposób postępowania,

2)

wykonać konstrukcję dziesięciokąta gwiaździstego,

3)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

4)

zaprezentować ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

Ś

rodki dydaktyczne:

−

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka),

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Wykonaj konstrukcję dziewięciokąta foremnego

.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

ustalić sposób postępowania,

2)

wykonać konstrukcję dziewięciokąta foremnego,

3)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

4)

zaprezentować ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka),

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

5.3. Rzuty prostokątne i aksonometryczne

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Narysuj rzut prostokątny ostrosłupa, walca, stożka i kuli.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

ustalić sposób postępowania,

2)

narysować rzut prostokątny ostrosłupa, walca, stożka i kuli,

3)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

4)

zaprezentować ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka, ekierki),

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Wykonaj rzut aksonometryczny dimetryczny ukośny ostrosłupa w trzech różnych

położeniach:
a)

podstawa ostrosłupa równoległa do płaszczyzny XOY,

b)

podstawa ostrosłupa równoległa do płaszczyzny XOZ,

c)

podstawa ostrosłupa równoległa do płaszczyzny YOZ.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

ustalić sposób postępowania,

2)

wykonać rzut aksonometryczny dimetryczny ukośny ostrosłupa w trzech różnych
położeniach,

3)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

4)

zaprezentować ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka, ekierki),

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Dorysuj do pokazanych rzutów głównego i prawego bocznego rzut z góry.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

przeanalizować rzut główny i prawy boczny,

2)

dorysować rzut z góry,

3)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

4)

zaprezentować ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka),

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

5.4. Elementy rysunku maszynowego

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przerysuj w skali 2:1 i zwymiaruj przedstawiony na rysunku element.

Rys. do ćwiczenia 1

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

ustalić sposób postępowania,

2)

przerysować w skali 2:1 element przedstawiony na rysunku,

3)

zwymiarować przedstawiony na rysunku element,

4)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

5)

zaprezentować ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka),

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Narysuj w rzutach i zwymiaruj podany przez prowadzącego zajęcia model obcasa.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Uczeń powinien:

1)

ustalić sposób postępowania,

2)

narysować i zwymiarować model obcasa,

3)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

4)

zaprezentować ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka),

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

5.5. Elementy rysunku obuwia

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj rysunek walorowy modelu kopyta damskiego i męskiego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

zapoznać się ze sposobem wykonywania rysunku kopyt z natury,

2)

wykonać rysunek walorowy modelu kopyta,

3)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

4)

zaprezentować ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

przybory do rysowania lub zestaw komputerowy z odpowiednim oprogramowaniem,

−

modele kopyt,

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 2

Wykonaj rysunek walorowy obuwia damskiego lub męskiego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

zapoznać się ze sposobem wykonywania rysunku obuwia z natury,

2)

wykonać rysunek walorowy modelu obuwia,

3)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

4)

zaprezentować ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

Ś

rodki dydaktyczne:

−

przybory do rysowania lub zestaw komputerowy z odpowiednim oprogramowaniem,

−

modele obuwia,

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 3

Wykonaj kopię dowolnego typu cholewki metodą siatki.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

zapoznać się ze sposobem wykreślania siatki,

2)

wybrać typ cholewki i zaplanować kolejne kroki zgodnie z obowiązującym tokiem
postępowania,

3)

wykonać kopię w oparciu o ustaloną procedurę,

4)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

5)

zaprezentować wykonaną pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

przybory do rysowania lub zestaw komputerowy z odpowiednim oprogramowaniem,

−

różne typy cholewek,

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

Ćwiczenie 4

Sporządź rysunki wykonawcze i rysunek złożeniowy określonego typu obuwia.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału
w Poradniku dla ucznia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)

zapoznać się z tokiem postępowania podczas sporządzania rysunków wykonawczych,

2)

zapoznać się z tokiem postępowania podczas sporządzania rysunków złożeniowych,

3)

zastosować się do poleceń zawartych w toku postępowania,

4)

wykonać rysunki wykonawcze i złożeniowe w oparciu o otrzymaną dokumentację
konstrukcyjną,

5)

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia,

6)

zaprezentować wykonaną pracę.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ć

wiczenie.

Ś

rodki dydaktyczne:

−

dokumentacje konstrukcyjne dla różnych modeli obuwia,

−

przybory do rysowania lub zestaw komputerowy z odpowiednim oprogramowaniem,

−

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

TEST 1
Test

dwustopniowy

do

jednostki

modułowej

„Posługiwanie

się

dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną”

Test składa się z 22 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 18, 19, 20, 21, 22 są z poziomu ponad podstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

-

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

-

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

-

dobry – za rozwiązanie 17 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponad podstawowego,

-

bardzo dobry – za rozwiązanie 20 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu ponad
podstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. b, 3. c, 4. d, 5. a, 6. c, 7. a, 8. c, 9. a, 10. b, 11. b,

12. d, 13. c, 14. c, 15. a, 16. a, 17. d, 18. c, 19. a, 20. c,
21. c, 22. b.

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny

(mierzone umiejętności ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Wymienić podstawowe przybory kreślarskie

A

P

a

2

Zidentyfikować prawidłowe wymiary formatu A4

A

P

b

3

Zastosować do rysowania linię ciągłą grubą

C

P

c

4

Wykreślić linie równoległe

C

P

d

5

Wykonać podział odcinka na części

C

P

a

6

Zastosować przybory kreślarskie do kreślenia
kątów

C

P

c

7

Wykreślić łuk o określonych parametrach

C

P

a

8

Zastosować przybory kreślarskie do łączenia
ramion kąta łukiem

C

P

c

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

9

Wyznaczyć środek okręgu opisanego na trójkącie

C

P

a

10 Określić sposób pisania liczb wymiarowych

B

P

b

11 Zastosować znak R przy wymiarowaniu

A

P

b

12 Określić rodzaj przekroju

B

P

d

13 Oznaczyć chropowatość powierzchni

A

P

c

14 Zdefiniować tolerancję wymiaru

A

P

c

15 Zdefiniować pasowanie

A

P

a

16 Zdefiniować stopień uproszczenia

A

P

a

17 Określić zastosowanie siatki rysunkowej

B

P

d

18

Przeanalizować rzut prostokątny według metody
europejskiej

D

PP

c

19 Zanalizować rzut izomeryczny

D

PP

a

20 Zastosować zasadę stałego wałka przy pasowaniu

C

PP

c

21 Wskazać sposób wykonywania rysunku obuwia

C

PP

c

22

Zastosować zasady dla rysunku złożeniowego
obuwia

C

PP

b

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1.

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym
wyprzedzeniem.

2.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

3.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.

4.

Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na zadania wielokrotnego wyboru.

5.

Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).

6.

Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.

7.

Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony
na udzielanie odpowiedzi.

8.

Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9.

10 minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie
zakończenia udzielania odpowiedzi.

10.

Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.

11.

Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.

12.

Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które
sprawiły uczniom największe trudności.

13.

Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.

14.

Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń
dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1.

Przeczytaj uważnie instrukcję.

2.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

3.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

4.

Test zawiera 22 zadania o różnym stopniu trudności. Są to pytania wielokrotnego
wyboru. Dla każdego zadania są podane 4 odpowiedzi a, b, c, d. Tylko jedna odpowiedź
jest poprawna.

5.

Za każdą poprawną odpowiedź możesz uzyskać 1 punkt. Za błędną odpowiedź lub jej
brak otrzymujesz 0.

6.

Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej KARCIE ODPOWIEDZI, stawiając
w odpowiedniej rubryce znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź
zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

7.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

8.

Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż rozwiązanie
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

9.

Po rozwiązaniu testu sprawdź czy zaznaczyłeś wszystkie odpowiedzi w KARCIE
ODPOWIEDZI.

10.

Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Podstawowe przybory kreślarskie to

a)

ekierka, ołówek, tuszograf, przykładnica.

b)

ekierka, ołówek, tuszograf, mazak.

c)

linijka, wzorniki, kątomierz, kredka.

d)

krzywik, flamaster, gumka, cyrkiel.

2.

Prawidłowe wymiary formatu A4 to
a)

297x420 mm.

b)

210x297 mm.

c)

210x630 mm.

d)

594x841 mm.

3. Linię ciągłą grubą stosujemy do rysowania

a)

linii wymiarowych i pomocniczych, linii kreskowania przekrojów, linii odniesienia
i zarysów kładów miejscowych.

b)

niewidocznych krawędzi i zarysów przedmiotów oraz niewidocznych linii
przenikania,

c)

widocznych krawędzi i zarysów przedmiotów i widocznych linii przenikania,

d)

osi i płaszczyzn symetrii przedmiotów,

4. Linie równoległe można kreślić przy pomocy

a)

ekierki.

b)

linijki.

c)

wzornika.

d)

linijki i cyrkla.

5. Do podziału odcinka na dwie równe części wykorzystujemy

a)

cyrkiel i linijkę.

b)

cyrkiel i krzywik.

c)

linijkę i ekierkę.

d)

krzywik i ekierkę.

6. Kąt 75°

można narysować przy pomocy

a)

linijki i ekierki.

b)

ekierki i przykładnicy.

c)

linijki i dwóch różnych ekierek.

d)

przykładnicy i linijki.

7. Wykreślanie łuku o danym promieniu r, przechodzącego przez dane dwa punkty A i B

jest możliwe przy użyciu
a)

cyrkla.

b)

linijki i ekierki.

c)

cyrkla i linijki.

d)

kątomierza i cyrkla.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

8. Łączenie ramion kąta łukiem jest możliwe przy użyciu

a)

ekierki i krzywika.

b)

ekierki i linijki.

c)

linijki i cyrkla.

d)

cyrkla i krzywika.

9. Środek okręgu opisanego na trójkącie wyznacza punkt przecięcia się

a)

prostopadłych przechodzących przez środki dwóch dowolnych boków.

b)

dwusiecznych kątów.

c)

dwóch wysokości trójkąta.

d)

wysokości trójkąta z dwusieczną kąta.

10. Liczby wymiarowe pisze się

a)

z lewej strony linii wymiarowej.

b)

nad linią wymiarową mniej więcej w połowie długości.

c)

pod linią wymiarową mniej więcej w połowie długości.

d)

z prawej strony linii wymiarowej.

11. Znak R pisze się przy wymiarowaniu

a)

ś

rednic.

b)

promieni.

c)

kątów.

d)

gwintów

12. Na rysunku przedstawiono przekrój

a)

podłużny.

b)

poprzeczny.

c)

złożony stopniowy.

d)

złożony łamany.

13. Znak

oznacza, że chropowatość powierzchni o wartości R

z

10 należy uzyskać

a)

w dowolny sposób.

b)

przez zdjęcie warstwy materiału.

c)

bez zdjęcia warstwy materiału.

d)

przez docieranie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

14. Różnicę między górnym i dolnym wymiarem granicznym nazywamy

a)

odchyłką górną.

b)

odchyłką dolną.

c)

tolerancją wymiaru.

d)

błędem wykonania.

15. Jeśli jedna z części może się przesuwać względem drugiej to mamy do czynienia

z pasowaniem
a)

luźnym.

b)

ciasnym.

c)

mieszanym.

d)

według uznania konstruktora.

16. Niewielkie uproszczenia polegające na zastąpieniu najbardziej skomplikowanych linii

innymi, ustalonymi liniami, łatwiejszymi do narysowania to uproszczenie
a)

pierwszego stopnia.

b)

drugiego stopnia.

c)

trzeciego stopnia.

d)

schematyczne.

17. Siatka rysunkowa służy do

a)

konstrukcji cholewki.

b)

projektowania obuwia.

c)

kopiowania wyłącznie obuwia.

d)

kopiowania rysunków.

18. Rzut prostokątny według metody europejskiej (E) to widok przedmiotu, gdy patrzymy na

niego w kierunku prostopadłym do poszczególnych rzutni
a)

na wszystkie rzutnie znajdujące się między obserwatorem, a przedmiotem
rzutowanym.

b)

na trzy rzutnie znajdujące się między obserwatorem, a przedmiotem rzutowanym.

c)

na wszystkie rzutnie znajdujące się za przedmiotem rzutowanym.

d)

na trzy rzutnie znajdujące się za przedmiotem rzutowanym.

19. Układ współrzędnych i przedmiot w rzucie izomerycznym to

a)

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

b)

c)

d) żaden z powyższych

20. Przy pasowaniu otworów z wałkami zasada stałego wałka polega na tym, że

a)

do otworu podstawowego H o zerowej dolnej odchyłce, dobieramy odpowiedni
wałek.

b)

do otworu podstawowego H o zerowej górnej odchyłce, dobieramy odpowiedni
wałek.

c)

do wałka podstawowego h o zerowej górnej odchyłce, dobieramy odpowiedni otwór.

d)

do wałka podstawowego h o zerowej dolnej odchyłce, dobieramy odpowiedni otwór.

21. Podczas wykonywania rysunku obuwia należy zwrócić szczególną uwagę na

a)

wysokość pięty, śródstopia i przedstopia oraz kolor obcasa.

b)

szerokość i wysokość cholewki.

c)

wysokość pięty, śródstopia i przedstopia, wysokość i szerokość obcasa oraz na
długość obuwia.

d)

usytuowanie elementów ozdobnych.

22. Rysunki złożeniowe wykonuje się dla

a)

największego numeru grupy wielkościowej.

b)

ś

rodkowego numeru grupy wielkościowej.

c)

najmniejszego numeru grupy wielkościowej.

d)

wszystkich numerów grupy wielkościowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..................................................................................

Posługiwanie się dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1.

a

b

c

d

2.

a

b

c

d

3.

a

b

c

d

4.

a

b

c

d

5.

a

b

c

d

6.

a

b

c

d

7.

a

b

c

d

8.

a

b

c

d

9.

a

b

c

d

10.

a

b

c

d

11.

a

b

c

d

12.

a

b

c

d

13.

a

b

c

d

14.

a

b

c

d

15.

a

b

c

d

16.

a

b

c

d

17.

a

b

c

d

18.

a

b

c

d

19.

a

b

c

d

20.

a

b

c

d

21.

a

b

c

d

22.

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

TEST 2
Test

dwustopniowy

do

jednostki

modułowej

„Posługiwanie

się

dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną”

Test składa się z 22 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 18, 19, 20, 21, 22 są z poziomu ponad podstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

-

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

-

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

-

dobry – za rozwiązanie 17 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponad podstawowego,

-

bardzo dobry – za rozwiązanie 20 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu ponad
podstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. c, 3. c, 4. d, 5. b, 6. b, 7. c, 8. a, 9. b, 10. c, 11. c,

12. a, 13. b, 14. b, 15. b, 16. d, 17.a, 18. a, 19. b, 20. a,
21. b, 22. a.

Plan testu

Nr

zad.

Cel operacyjny

(mierzone umiejętności ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

1

Rozpoznać podstawowy format do rysunku
technicznego

A

P

b

2

Rozpoznać kąt pochylenia pisma technicznego

A

P

c

3

Zastosować do rysowania linię ciągłą grubą

C

P

c

4

Wykreślić linie prostopadłe

C

P

d

5

Wykonać podział odcinka na części

C

P

b

6

Stosować przybory kreślarskie do kreślenia kątów

C

P

b

7

Wyznaczyć środek koła o określonym łuku

C

P

c

8

Zastosować przybory kreślarskie do łączenia
łukiem dwóch okręgów

C

P

a

9

Wyznaczyć środek okręgu wpisanego w trójkąt

C

P

b

10

Określić

zasadę

konstrukcji

wielokątów

foremnych

B

P

c

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

11 Określić rodzaj przekroju

B

P

c

12 Oznaczyć wymiar średnicy

A

P

a

13 Oznaczyć chropowatość powierzchni

A

P

b

14 Zdefiniować odchyłkę

A

P

b

15 Zdefiniować pasowanie

A

P

b

16 Zdefiniować stopień uproszczenia

A

P

d

17

Opisać sposób rozpoczęcia wykreślania rysunku
kopyta

B

P

a

18

Scharakteryzować rzut prostokątny według
metody amerykańskiej

C

PP

a

19 Zanalizować rzut dimetryczny

D

PP

b

20

Zastosować zasadę stałego otworu przy
pasowaniu

C

PP

a

21 Ustalić rodzaj rysunku

C

PP

b

22

Zanalizować elementy rysunku złożeniowego
cholewki

D

PP

a

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1.

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym
wyprzedzeniem.

2.

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.

3.

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.

4.

Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na zadania wielokrotnego wyboru.

5.

Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).

6.

Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.

7.

Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony
na udzielanie odpowiedzi.

8.

Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9.

10 minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie
zakończenia udzielania odpowiedzi.

10.

Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.

11.

Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.

12.

Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które
sprawiły uczniom największe trudności.

13.

Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.

14.

Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń
dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1.

Przeczytaj uważnie instrukcję.

2.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

3.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

4.

Test zawiera 22 zadania o różnym stopniu trudności. Są to pytania wielokrotnego
wyboru. Dla każdego zadania są podane 4 odpowiedzi a, b, c, d. Tylko jedna odpowiedź
jest poprawna.

5.

Za każdą poprawną odpowiedź możesz uzyskać 1 punkt. Za błędną odpowiedź lub jej
brak otrzymujesz 0.

6.

Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej KARCIE ODPOWIEDZI, stawiając
w odpowiedniej rubryce znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź
zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

7.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

8.

Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż rozwiązanie
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

9.

Po rozwiązaniu testu sprawdź czy zaznaczyłeś wszystkie odpowiedzi w KARCIE
ODPOWIEDZI.

10.

Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 2

1. Podstawowy format papieru do rysunku technicznego to

a)

A5.

b)

A4.

c)

A3.

d)

A2.

2.

Pochyłe pismo techniczne nachylone jest pod kątem
a)

60°.

b)

70°.

c)

75°

.

d)

80°.

3. Linię ciągłą grubą stosujemy do rysowania

a)

linii wymiarowych i pomocniczych, linii kreskowania przekrojów, linii odniesienia
i zarysów kładów miejscowych.

b)

niewidocznych krawędzi i zarysów przedmiotów oraz niewidocznych linii
przenikania.

c)

widocznych krawędzi i zarysów przedmiotów i widocznych linii przenikania.

d)

osi i płaszczyzn symetrii przedmiotów.

4. Linie prostopadłe można kreślić przy pomocy

a)

ekierki.

b)

linijki.

c)

wzornika.

d)

linijki i cyrkla.

5. Do podziału odcinka na kilka równych części wykorzystujemy

a)

linijkę i kalkulator.

b)

linijkę, ekierkę i cyrkiel.

c)

cyrkiel i krzywik.

d)

dwie ekierki.

6. Kąt 75

º

można wykreślić przy pomocy

a)

linijki i przykładnicy.

b)

linijki i cyrkla.

c)

linijki i ekierki.

d)

ekierki i przykładnicy.

7. Wyznaczanie środka koła o danym łuku jest już możliwe przy użyciu

a)

cyrkla.

b)

linijki.

c)

cyrkla i linijki.

d)

cyrkla, linijki i ekierki.

8.

Połączenie łukiem o promieniu r dwóch okręgów o promieniach R

1

i R

2

jest możliwe

przy użyciu
a)

ekierki i cyrkla.

b)

ekierki, linijki i cyrkla.

c)

krzywika i linijki.

d)

cyrkla i wzornika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

34

9. Środek okręgu wpisanego w trójkąt wyznacza punkt przecięcia się

a)

prostopadłych przechodzących przez środki dwóch dowolnych boków.

b)

dwusiecznych kątów.

c)

dwóch wysokości trójkąta.

d)

wysokości trójkąta z dwusieczną kąta.

10. Konstrukcje wielokątów foremnych opierają się na zasadzie

a)

wpisywania w owal.

b)

opisywania na okręgu.

c)

wpisywania w okrąg.

d)

wpisywania w elipsę.

11. Na rysunku przedstawiono przekrój

a)

podłużny.

b)

poprzeczny.

c)

złożony stopniowy.

d)

złożony łamany.

12. Znak

φ

pisze się przy wymiarowaniu

a)

ś

rednic.

b)

promieni.

c)

kątów.

d)

gwintów.

13. Znak

oznacza, że chropowatość powierzchni o wartości R

a

2,5 należy uzyskać

a)

w dowolny sposób.

b)

przez zdjęcie warstwy materiału.

c)

bez zdjęcia warstwy materiału.

d)

przez docieranie.

14. Różnice między wymiarami granicznymi i wymiarem nominalnym nazywamy

a)

odchyłką górną.

b)

odchyłką.

c)

tolerancją wymiaru.

d)

błędem wykonania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

35

15. Jeśli połączone części nie mogą zmieniać swego położenia względem siebie to mamy do

czynienia z pasowaniem
a)

luźnym.

b)

ciasnym.

c)

mieszanym.

d)

według uznania konstruktora

16. Uproszczenia przeznaczone do przedstawiania zasad działania urządzeń bez wnikania

w ich kształty i budowę to uproszczenie
a)

pierwszego stopnia.

b)

drugiego stopnia.

c)

trzeciego stopnia.

d)

schematyczne.

17. Wykonując rysunek kopyta w pierwszej kolejności

a)

kreśli się linię będącą podstawą kopyta.

b)

określa się wysokość pięty.

c)

zaznacza się długość kopyta.

d)

ustala wysokość czubka.

18. Rzut prostokątny według metody amerykańskiej (A) to widok przedmiotu, gdy patrzymy

na niego w kierunku prostopadłym do poszczególnych rzutni
a)

na wszystkie rzutnie znajdujące się między obserwatorem, a przedmiotem
rzutowanym.

b)

na trzy rzutnie znajdujące się między obserwatorem, a przedmiotem rzutowanym.

c)

na wszystkie rzutnie znajdujące się za przedmiotem rzutowanym.

d)

na trzy rzutnie znajdujące się za przedmiotem rzutowanym.

19. Układ współrzędnych i przedmiot w rzucie dimetrycznym ukośnym to

a)

b)

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

36

c)

d) żaden z powyższych.

20. Przy pasowaniu otworów z wałkami zasada stałego otworu polega na tym, że

a)

do otworu podstawowego H o zerowej dolnej odchyłce, dobieramy odpowiedni
wałek.

b)

do otworu podstawowego H o zerowej górnej odchyłce, dobieramy odpowiedni
wałek.

c)

do wałka podstawowego h o zerowej górnej odchyłce, dobieramy odpowiedni otwór.

d)

do wałka podstawowego h o zerowej dolnej odchyłce, dobieramy odpowiedni otwór.

21. Rysowanie przedmiotów z natury z uwzględnieniem proporcji, zastosowaniem barw

i światłocienia to rysunek
a)

konstrukcyjny.

b)

walorowy.

c)

techniczny.

d)

odręczny.

22.

Złożeniowy rysunek cholewki powinien zawierać
a)

wszystkie elementy cholewki.

b)

ważniejsze wymiary elementów.

c)

kilka elementów ułożonych na swoim miejscu.

d)

tylko elementy wierzchnie cholewki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

37

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..................................................................................

Posługiwanie się dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr

zadania

Odpowiedź

Punkty

1.

a

b

c

d

2.

a

b

c

d

3.

a

b

c

d

4.

a

b

c

d

5.

a

b

c

d

6.

a

b

c

d

7.

a

b

c

d

8.

a

b

c

d

9.

a

b

c

d

10.

a

b

c

d

11.

a

b

c

d

12.

a

b

c

d

13.

a

b

c

d

14.

a

b

c

d

15.

a

b

c

d

16.

a

b

c

d

17.

a

b

c

d

18.

a

b

c

d

19.

a

b

c

d

20.

a

b

c

d

21.

a

b

c

d

22.

a

b

c

d

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

38

7. LITERATURA

1.

Dobrzański T.: Rysunek techniczny. WNT, Warszawa 1998

2.

Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Warszawa 2002

3.

Grabkowski M.: Technologia obuwia. Ćwiczenia laboratoryjne. WSI w Radomiu,
Radom 1982

4.

Grabkowski M., Olszewski A., Kościów S.: Projektowanie obuwia. WSI w Radomiu,
Radom 1982

5.

Korczak K., Szymańska J.: Rysunek zawodowy dla szkół skórzanych. WSiP, 1976

6.

Liszka R., Rerurkiewicz J., Uliasz H.: Cholewkarstwo. WSiP, 1976

7.

Ziajka T.. Modelowanie obuwia. Poradnik projektanta i konstruktora. CLPO,
Kraków 1994

8.

www.ksm.malopolska.pl

Wykaz norm przedmiotowych
1.

PN-91/N-01604 Widoki, przekroje, kłady

2.

PN-80/N-01606 Pismo

3.

PN-78/N-01608 Rzutowanie prostokątne

4.

PN-81/N-01613 Uproszczenia rysunkowe

5.

PN-82/N-01616 Linie rysunkowe

6.

PN-82/N-01619 Rzutowanie aksonometryczne

7.

PN-83/N-01620 Wymiarowanie. Uproszczenia wymiarowania otworów okrągłych

8.

PN-83/N-01635 Uproszczenia rysunkowe. Połączenia nitowe, lutowane, klejone
i zszywane

9.

PN-EN ISO 5455:1998 Podziałki

10.

PN-ISO 129:1996 Wymiarowanie. Zasady ogólne. Definicje. Metody wykonania
i oznaczenia specjalne

11.

PN-ISO 406:1993 Rysunek techniczny. Tolerowanie wymiarów liniowych i kątowych

12.

PN-ISO 1302:1997 Oznaczanie struktury geometrycznej powierzchni

13.

PN-88/M-01142 Podstawowa zasada tolerowania

14.

PN-82/M-01143 Wymiarowanie. Zasady wynikające z potrzeb konstrukcyjnych
i technologicznych

15.

PN-92/M-01144 Tolerancje kształtu i położenia. Oznaczenia graficzne. Proporcje
i wymiary

16.

PN-ISO 7200:1994 Tabliczki tytułowe

17.

PN-EN 20286-1996 Układ tolerancji i pasowań ISO.

18.

PN-EN ISO 3952-1998 Symbole graficzne stosowane w schematach kinematycznych

19.

PN-87/M-04256/02

20.

PN-85/M-01119 Linie rysunkowe