Srebro-Status • Strategia: Fixed Limit

Czytanie kart

autorstwa Matthias Wahls

Znajdziesz ten i wiele innych artykułów na www.PokerStrategy.com

Darmowe artykuły o strategii, filmiki i treningi na żywo

Indywidualne konsultacje z profesjonalnymi trenerami pokera

$50+$100 Otrzymaj Twój kapitał startowy za darmo, po rejestracji

Ponad 2.000.000 zarejestrowanych użytkowników na PokerStrategy.com. Dołącz do nich już teraz!
Odkryj największą szkołę pokera na świecie. Bez żadnych kosztów i zobowiązań:

www.pokerstrategy.com

Strategia: Czytanie kart

http://pl.pokerstrategy.com/strategy/fixed-limit/84/print/

1 z 6

2011-08-20 17:10

Poker to gra z niepełnymi informacjami i różnymi
strategiami

Niepełne informacje

W przeciwieństwie do szachów, gdzie informacje są ogólnie dostępne, w pokerze brakuje mi informacji, których
potrzebuję do podjęcia idealnej decyzji. Brakuje informacji o kartach przeciwnika i o kartach wspólnych, które
pojawią się w przyszłych rundach licytacji.

Różna strategia

W black jacku także nie znam przyszłych kart. Mogę jednak ustalać prawdopodobieństwo (tak jak w pokerze) i na
tej podstawie podejmować prawidłowe decyzje. W przeciwieństwie do black jacka w pokerze obecny jest jeszcze
„czynnik ludzki ". Różni gracze inaczej interpretują karty. Czasem ten sam gracz interpretuje karty inaczej,
ponieważ zmieniły się okoliczności. Może to wiązać się z psychologicznymi (gracz jest na tilcie) lub taktycznymi
powodami. To ostatnie wskazuje na mocnego przeciwnika, który potrafi się dopasować do zmieniających się
warunków.

Czytanie kart

By jednak wypełnić lukę informacyjną, która powstaje na skutek zjawiska „niepełnych informacji", mocny gracz
próbuje postawić na kartę swego przeciwnika ew. na zakres kart, jakie ten może posiadać. Nazywa się to
czytaniem kart. Niektóre powstają na podstawie profilu przeciwnika, inne na podstawie rundy licytacyjnej lub
liczby przeciwników.

Kategorie

Istnieje kilka znaków szczególnych, na podstawie których można określić profil przeciwnika. Są to siła gry,
looseness, agresywność i pozorowanie. Każdy członek wspólnoty, który trzyma się naszych wskazówek,
będzie odznaczał się stylem gry typu tight-aggressive. Konsekwentnie będzie pasował na flopie z trash hands w
ręku i będzie więcej czasu spędzał poza rozdaniem niż w rozdaniu. Ten czas powinien wykorzystać na obserwację
przeciwników i podział na kategorie. Każdy gracz powinien umieć przyporządkować każdego przeciwnika do
czterech różnych typów: tight-aggressive, tight-passive, loose-aggressive i loose-passive. Gracze
zaawansowani wykorzystują program do przeprowadzania analiz takich jak PokerTracker i PokerAce, by mieć
gotowe dane o przeciwniku już na stole. Jest to bardzo pomocne, ponieważ zmniejsza to zakres obserwacji. W ten
sposób możesz obsługiwać trzy lub cztery stoły. Informacje o programie do analizy znajdziesz na Forum-
Technika..

Moc gry

Moc gry to najważniejsze kryterium wyboru stołu (table selection). Pieniądze pochodzą jak wiadomo od słabych
graczy. Najlepiej jest mieć słabych i pasywnych graczy przy stole, ale także agresywny słaby gracz jest
interesujący, ponieważ blefując przekazuje ci swoje żetony. Kiedy na flopie sprawdza mnie słaby gracz, nie muszę
się martwić i ponownie obstawiam na turnie, jeśli gram z nim heads-up z nieulepszoną AK na ręce. Jego
sprawdzenie na flopie moze po prostu oznaczać "Mam dwie karty".

Looseness

Loose to taki gracz, który gra zbyt wiele kart startowych, za często sprawdza na postflopie z kartami niewielkiej
jakości. Slightly loose jest ten gracz, który widział ponad 20% kart na flopie, loose - ponad 25 %. Wynik ponad 30
% wpływa już negatywnie na rezultat gry. Gracz typu tight w ok. 35 % wszystkich przypadków dochodzi do
showdown. Wskaźnik ponad 40% implikuje już gracz, który jest bardzo loose. Ciężko postawić na konkretną kartę
tego typu gracza. Mógł grać pre-flopa 65 offsuit i dostać strita na flopie tak, że nikt tego od razu nie zauważył. Jest
to więc prawdziwa zaleta graczy typu loose. Kartę gracza tight można o wiele łatwiej odgadnąć, ponieważ gra
tylko dobrymi, zwycięskimi kartami.

Agresja

Strategia: Czytanie kart

http://pl.pokerstrategy.com/strategy/fixed-limit/84/print/

2 z 6

2011-08-20 17:10

PokerTracker pokazuje agresję poprzez czynnik agresji. Czynnik agresji wynika z formuły AF = Bets + Raises /
Calls. Wartość powyżej 1,5 oznacza gracza agresywnego, poniżej 1,0 pasywnego. U mocnych graczy ta wartość
jest także niższa niż 1,5. Zdarza się to jednak bardzo rzadko. Jeśli pasywny gracz gra mocno (podbicia) swoją
kartę, zaleca się dużą ostrożność. Jeśli agresywny gracz gra mocno swoją kartę, oznacza to czasem freecard-raise
lub semi-blef na podstawie draw o wysokiej wartości.

Standardy podbić

Standard podbić jest synonimem na agresję na pre-flopie. Dobry gracz podbija 8 - 12 % swojej karty. Mniej niż 8
to pasywny gracz, więcej niż 12 % zbyt agresywny. Wielu graczy jest agresywnych przejściowo. Są jednak tacy,
którzy dużo podbijają przed flopem, a potem kontynuują raczej pasywnie. Tutaj trzeba więc dokonać
dokładniejszego rozróżnienia. Jeśli gracz na pre-flopie trzyma dystans i podbija tylko 5% swoich kart, zalecana
jest ostrożność, jeśli podbija z pozycji początkowej. AQ jest wtedy wyraźnym pasem (zresztą także w przypadku
nieznanego przeciwnika). Jeśli natomiast podbija 20 % swoich kart, wyraźnie przesadza. W takim przypadku
przebiłbym AQ i najczęściej także z KQ.

Pozorowanie

Zasadniczo są dwa typy graczy: prostolinijni i spryciarze. Agresywni gracze są często bardzo sprytni i mniej
jednoznaczni. Grają słabo swoją mocną kartą (przysłówki słabo-mocno nie są tutaj użyte w funkcji oceniającej).
Sa jednak także pasywni lub umiarkowanie agresywni, którzy wprawdzie nigdy by nie podbili blefu, ale
zaryzykowaliby zakład-blef wobec kilku przeciwników po scary flopie lub po scare card. Dlatego zwodniczość i
agresja to dwa różne znaki szczególne. Zasadniczo w obszarze low limit gra się raczej jasno z graczami
sprawdzającymi (na river należy pokazać najlepszą kartę), a na high limits bardziej pracuje się nad zmyleniem
przeciwnika. Tam masz mniej przeciwników na flopie i są oni w stanie odrzucić swoje słabe karty. Blefować mogą
tylko ci ludzie, którzy mają wyczucie ryzyka.

Cztery podstawowe typy graczy

tight-aggressive

To styl wygrywających graczy! Gracz niewielu kart. Ale jeśli się je już gra, gra się je agresywnie, by obronić swoją
kartę. Wobec niewielu przeciwników sięga po semi-blef (w wyjątkowych przypadkach jest to prawdziwy blef), jeśli
sytuacja naprawdę się do tego nadaje.

tight-passive

"Rock" jest zbyt strachliwy jak na grę w pokera. Gra prostolinijnym, pozbawionym fantazji stylem i najłatwiej ze
wszystkich typów jest odgadnąć jego kartę. Ponieważ gra tylko jakościowe karty i szybko znika z rozdania, jeśli
nic nie trafia, nie można na nim zbyt wiele zarobić. W grach loose-passive games jest zwycięzcą, ponieważ tam
wykorzystuje duże błędy swoich przeciwników. Wobec mocniejszych graczy nie ma szans. Kiedy podbija, wygrywa
tylko małe pule, ponieważ się go unika. Często jest na prowadzeniu, nie ma jednak odwagi obstawić swojej karty.
W ten sposób traci value i czasem nawet pulę, ponieważ nie wpuszcza słabych draws w rozdanie. Łatwo go
wyblefować, nie broni swoich blinds wystarczająco energicznie.

loose-passive

Tak zwany Calling Station jest ulubionym przeciwnikiem wszystkich wygrywających graczy. Gra za dużo rozdań i
wchodzi za głęboko w postflopa ze słabymi kartami. Ze swoich mocnych kart jak Rock wydobywa za mało
wartości. Czasami funduje innym bad beat i wszyscy krótko złoszczą się na niego. Ta złość nie jest jednak w
zwyczaju. Traktuj dobrze swoje Calling Stations, ponieważ chcesz grać z nimi. I nie blefuj. Obstawiaj. Top pair,
środkowy kicker powinien zostać obstawiony, ponieważ Calling Station często sprawdzają przez cały czas w
drodze do river środkową parą lub bottom pair.

loose-aggressiv

Typ o największym zapotrzebowaniu to gracz loose-aggressive. Gra za wiele kart i wiele razy podbija nimi.
Chciałby możliwie wygrać jak najwięcej z każdej puli, każdą przegraną traktuje jako rodzaj porażki. Nie łatwo jest

Strategia: Czytanie kart

http://pl.pokerstrategy.com/strategy/fixed-limit/84/print/

3 z 6

2011-08-20 17:10

go wykurzyć z rozdania. Z dobrą kartą powinno się poważnie rozważyć Call-down przeciw przeciwnikowi, także
jeśli musiałby zrezygnować z tą samą kartą wobec Rock. Często łapie się przez to czysty blef. Szczególnie
ekstremalnym przykładem nazywa się maniaków. Podbijają często kartami trash. Jeśli masz pozycję na maniaka,
można obstawiać ze stosownymi kartami potrójny bet, by go odizolować. Często ma się wtedy mocniejszą kartę,
plus pozycję.

Sekwencja obstawiania

Akcje na pre-flopie

Pula niepodbita

W niepodbitej puli z reguły można wykluczyć premiowaną kartę, ponieważ najczęściej jest ona podbijana na
pre-flopie. Mocni przeciwnicy są w rozdaniu z średnimi i małymi parami, z konektorami jednego koloru, asem
suited, wysokimi kartami tego samego koloru (KTs) lub wysokimi kartami (KJ). Bardzo słabi przeciwnicy mogą
oczywiście mieć wszystko.

Podbita pula

W podbitej puli można postawić na dobre karty podbijającego i przebijającego (poza big blind). W takim
przypadku nie trzeba się bać, że masz nuts przeciw sobie, gdy składa się ona z T 8.

Podbicie limpu

Podbicie limpu powstaje wtedy, gdy limper przebija podbijającego. Wskazuje to najczęściej na slow-play z kartą
monster (AA lub KK). Przyjmijmy, że gracz limpuje, ja podbijam, wszyscy pasują, limper przebija. Jeśli nie trafię
flopa z AK lub AQ, pożegnałbym się w tym momencie z tą kartą. Na pewno gracz przebijający limp ma AK lub AKs
i tym samym reprezentuje lepszą kartę. Naturalnie szkoda byłoby, gdybyś musiał zrezygnować z AK w ręku
wobec innego AK. Ale to nic nie da. W większości przypadków masz pocket pair przeciw sobie. Co się stanie, jeśli
mając AK nie trafi się króla? Wobec AA i KK nadal znajdujesz się z tyłu. Poddać się? Tego nie można zgadnąć.
Nieludzkie jest także oddzielenie się od swojej karty z top pair kickerem. Zastosowałbym chętnie politykę
Calldown. Zawsze jest grupa ludzi, która grałaby przebicie limpu z kartą AK, AKs, QQ i JJ. Maniak zrobiłby to może
nawet ze środkową parą optymistycznie zakładając, że podbijający w swoim optymizmie postawi na AK. Jeśli
jednak przebicie limpu nadejdzie od pasywnego gracza, istnieje powód, by poczuć się dobrze. Można byłoby
podbić flopa w przykładzie top pair z top kickerem, a po przebiciu złożyć broń. Po sprawdzeniu "check turn, call
river" (czekaj na turnie, sprawdź river), jeśli czeka na river wtedy "check turn, bet River" (czekaj na turnie,
obstawiaj river). Niebezpieczeństwo "bet turn, check river" polega na tym, że on także z AK mógłby dokonać
check-riase. W takim przypadku niechętnie odchodziłoby się od karty. Wszystko to obowiązuje dla gry heads-up.
Podbicie limpu wobec przeciwnika oznacza zawsze AA lub KK. Wyjątkami są maniacy i tilterzy, którzy po prostu
chcą wypełnić pulę.

W tym miejscu przyjęło się omawiać podbicie limpu z aktywnego punktu widzenia. Nie polecam w zasadzie
żadnego podbicia limpu z KK na ręce. Niebezpieczeństwo wejścia do gry kart z asami jest zbyt wielkie. Kolejne
niebezpieczeństwo pochodzi od blinds. Wielokrotnie doświadczyłem tego, jak KK została wyparta z blinds przez
czyjeś dwie pary. Jedyną sytuacją, w której limpowałbym z KK z początkowej pozycji, gdy za mną siedzieliby
gracze loose-aggressive, którzy podbijają każdą pulę. Próba podbicia limpu z AA prędzej zostanie wzięta pod
uwagę, ponieważ nie grożą tutaj żadne overcards. Dobra okazja mogłaby tak wyglądać: stół jest bardzo tight,
podbicie na pre-flopie z początkowej pozycji jest cenione bardzo wysoko, nie ma cię już dawno w rozdaniu. W
takim przypadku istnieje niebezpieczeństwo, że podbiciem skasujesz tylko 1,5 small bet.

Akcje na flopie

Jako że na flopie chodzi tylko o small bets, nie trzeba brać akcji tutaj tak poważnie jak przy drogich stritach.
Często napotyka się na taktyczne utarczki: zakłady-sondy, zakłady-blefy, semi-blefy, podbicia free cards,
zakłady/podbicia dla value z mocnymi draw (wyjątkowo nie utarczka, ale i żadna made hand).

Podbicia

Strategia: Czytanie kart

http://pl.pokerstrategy.com/strategy/fixed-limit/84/print/

4 z 6

2011-08-20 17:10

Jeśli flop zostaje podbity przez solidnego gracza, należy to uszanować.

Check-raises

Check-raise to mocniejsze posunięcie niż podbicie in position. Gracz zasługuje tym bardziej na więcej szacunku.

Lead Bets

Jeśli gracz obstawia (out of position) u wielu osób, oznacza to mocną kartę.

Button Bet

Niektórzy agresywni gracze obstawiają za każdym razem na buttonie, gdy do ich pozycji wszyscy sprawdzili.
Można to wykorzystać przy kartach, które łatwo można pokonać jak top pair bez kickera. Przyjmując, że mam
Q3s na small blind na flopie z Q T 7. Lead Bet byłby wtedy problemem, ponieważ przegrywałbyś wobec większej Q
i nie mógłbyś się pozbyć Gutshotdraws. Najlepiej najpierw czekać, by zobaczyć, co się zdarzy. Wobec pierwszego
obstawiającego należy zrezygnować. Jeśli zostanie sprawdzone do twojego agresywnego zakładu na buttonie, jest
to dobra okazja na check-raise, ponieważ możliwe, że posiadasz najlepszą kartę, a każda słaba draw jest
skonfrontowana z podwójnym zakładem.

Cold Call

Jeśli gracz przebija na flopie (2 zakłady na raz), jest jeszcze więcej możliwości:
i) Ma mocną draw ( Flush Draw, OESD).
ii) Jest trudnym graczem i sprawdza słabą draw jak np. Gutshot.
iii) Sprawdza top pair słabym kickerem (raczej u słabych graczy).
iiii) Gra kartę monster wolno, by podbić turna.

Jeszcze do procesu czytania kart: Jeśli nie ma możliwości na flush lub strit, można taką możliwość i) i częściową
możliwość ii) wykluczyć. Jeśli gracz jest silny, można tę możliwość ii) i iii) wykluczyć.

Akcje na turnie

W przeciwieństwie do flopa „mocny" na turnie oznacza „mocny". Szczególnie zakłady na początkowej pozycji lub
check-raises muszą być bardzo szanowane. W szczególnych okolicznościach mają miejsce na turnie także
oszustwa. Zdarza się to na wysokich limitach u agresywnych graczy w sytuacjach heads-up (czasem 3
zawodników). Blefy check-raise i podbijanie free showdown należą do arsenału profesjonalistów.

Liczba przeciwników

Liczba przeciwników to ważny element strategiczny. Jeśli masz na flopie jednego lub dwóch przeciwników, można
działać bardzo agresywnie, włączając blefy lub semi-blefy w swoją strategię. Często przeciwnicy nie trafią flopa,
ponieważ niesparowana karta startowa tylko w 1/3 wszystkich przypadków tworzy parę. Wobec 4 lub więcej
przeciwników takie blefy są bezsensowne, najwyżej jeden zaprzyjaźni się z flopem. Wobec wielu graczy gra się
więc konserwatywnie tylko dobre karty, ze złymi się rezygnuje. Trzej przeciwnicy tworzą linię odgradzającą
pomiędzy strategią agresywną a konserwatywną. Decyzję trzeba podejmować w zależności od przypadku..

Dla czytania kart obowiązuje: Jeśli gracz gra mocno swoją kartę w puli multiway, ta karta jest „chroniona", tzn.
chroniona przed blefami. Z reguły można mu wierzyć. Jeśli pula ma 2 lub 3 graczy niewykluczona jest możliwość
blefu.

Z biegiem czasu zostaną tutaj dodane przykłady. Jeśli prześlesz w tym wątku przykłady czytania z kart, zostaną
one wbudowane w artykuł, jeśli będę je mógł potraktować jako ogólnie obowiązujące przykłady.

Znajdziesz ten i wiele innych artykułów na www.PokerStrategy.com

Darmowe artykuły o strategii, filmiki i treningi na żywo

Strategia: Czytanie kart

http://pl.pokerstrategy.com/strategy/fixed-limit/84/print/

5 z 6

2011-08-20 17:10

© Copyright 2011, PokerStrategy.com

Indywidualne konsultacje z profesjonalnymi trenerami pokera

$50+$100 Otrzymaj Twój kapitał startowy za darmo, po rejestracji

Ponad 2.000.000 zarejestrowanych użytkowników na PokerStrategy.com. Dołącz do nich już teraz!
Odkryj największą szkołę pokera na świecie. Bez żadnych kosztów i zobowiązań:

www.pokerstrategy.com

Strategia: Czytanie kart

http://pl.pokerstrategy.com/strategy/fixed-limit/84/print/

6 z 6

2011-08-20 17:10