W pustyni i w puszczy - Nel Rawlison

Ośmioletnia Angielka, córka jednego z dyrektorów Kompanii Kanału Sueskiego. Podobnie jak Staś
wychowywana bez matki. Bardzo rozpieszczona, dostaje wszystko, czego tylko zapragnie.
Otoczona zewsząd miłością i opieką, przelewa te uczucia na innych ludzi, których napotyka na swej
drodze.

Początkowo przerażona faktem porwania, dziewczynka nabiera coraz to większej odwagi, potrafi
stanąć nie tylko w obronie Stasia, ale i znalezionego przez gromadkę słonia.

Nie można zarzucić jej marudzenia, narzekania i innych podobnych cech właściwych dzieciom w
jej wieku. Zamiast tego, zachwyca się pięknem otaczającej przyrody, podziwia napotkane rośliny i
zwierzęta.

Jest bardzo przywiązana do Stasia, budzi on w niej pewien respekt, ponieważ jest starszy,
mądrzejszy i bardziej doświadczony, ufa mu bezgranicznie, jednak kiedy chłopiec zabija
porywaczy, musi minąć trochę czasu, nim dziewczynce minie strach i obawa w stosunku do
przyjaciela, który nigdy wcześniej nie czynił tak okropnych rzeczy. Stara mu się jednak pomagać
jak może w ich wspólnej trudnej podróży przez obszary afrykańskie.

Kali

Wywodzący się z plemienia Wa–himów (jak się później dowiadujemy jest synem wodza, Fumby)
czarnoskóry niewolnik podróżujący razem ze Stasiem, Nel i Meą przez Afrykę. Początkowo
traktuje młodego Tarkowskiego jak swojego pana, który uratował mu życie, szybko jednak
nawiązuje się między nimi przyjaźń, w której są sobie równi.

Kali, wychowany w duchu obcowania z naturą, dokładnie wie, jak należy się zachowywać w
dziczy. Chodzi więc na polowania, łowi ryby, a miejsca, w których nocują, każdego wieczoru
ogradza ostrokołem. Uczy także tych umiejętności Stasia.

Jest postacią niewątpliwie wprowadzającą komizm do powieści przez swój sposób mówienia i
nieco pokraczną filozofię życiową.

Kiedy dociera po latach do swojej rodzinnej wioski, wybrany zostaje nowym wodzem, jednak woli
poświęcić ten zaszczyt i udać się w dalszą podróż ze swoimi nowymi przyjaciółmi. Zgadza się
również przyjąć wiarę chrześcijańską z rąk Stasia razem ze swoim plemieniem.

Mea

Towarzyszka Nel po śmierci Dinah – jej opiekunki. Wywodzi się z plemienia Szylluk lub Dinka.
Jest zakochana w Kalim i gotowa nawet przy nim umrzeć w chwili rozpaczy na pustyni. Łagodna i
pełna pogody ducha, wprowadza do powieści elementy kobiecej delikatności, ale też zaradności.
Można powiedzieć, że w pewnym stopniu zastępuje Nel matczyną opiekę.

Chamis, Gebhr, Idrys

Bohaterowie negatywni, Sudańczycy wywodzący się z plemienia Dangalów, wielcy zwolennicy
Mahdiego. Gebhr i Idrys byli braćmi, Chamis natomiast ich kuzynem. Liczyli na to, że za
uprowadzenie Stasia i Nel otrzymają wysoką nagrodę, a przechwycenie dzieci okazało się łatwe,
ponieważ Chamis pracował dla pana Tarkowskiego. Jednakże ich plan zawiódł, gdyż nie udało im
się dostarczyć dzieci do rąk Smaina.

Mimo iż wszyscy byli czarnymi charakterami, to jednak Chamis i Idrys nie wykazywali się
okrucieństwem wobec swoich podopiecznych i tylko Gebhr nie wahał się przed biciem Stasia.

Ich koniec nastąpił podczas spotkania z lwem, bo młody Tarkowski, otrzymując strzelbę do zabicia
zwierza, użył jej także przeciwko Chamisowi i Gebhrowi (Idrys zachorował wcześniej i został w
Chartumie).

Linde

Linde to umierający podróżnik, Szwajcar, spotkał go Staś podczas poszukiwania chininy dla chorej
Nel. Wyposażył dzieci w lekarstwo dla Nel oraz wiele innych rzeczy, dzięki którym udało im się
przetrwać

Władysław Tarkowski
Polak przebywający na wygnaniu, ojciec Stasia, przyjaciel pana Rawlisona, inżynier, pracuje przy
budowie kanału Sueskiego, wdowiec, jego żona zmarła przy porodzie.

George Rawlison

Anglik, ojciec Nel, przyjaciel pana Tarkowskiego, tak jak on pracuje przy budowie kanału, również
wdowiec.