UK
AD POETYKI


A. TECHNE
I.
Wyodrebnienie poezji.
Klasyfikacja sztuk mimetycznych ze wzgl. na rodzaj naŃladowania.
II./III.
Podzia poezji ze wzgl. na przedmiot naŃladowania: szlachetny (epos, tragedia), pospolity (iamb, komedia).
Podzia ze wzgledu na sposób naŃladowania (dramatyczny, narracyjny).
IV.
Geneza poezji (z naŃladowczej natury ludzkiej).
Wyodrebnianie si poszcz. gatunków poetyckich.
V.
Pocz�tki tragedii (obrzedy na czeŃc Dionizosa)
Pocz�tki komedii (formalnie zwi�zana z eposem i satyryczn� twórczoŃci� Homera)
B. POIEMA
VI.
Definicja i istotne skadniki tragedii (fabua, charaktery, myŃlenie, wysowienie, widowisko, Ńpiew).
VII./VIII./IX./X./XI.
Fabua
XII.
Skadniki iloŃciowe tragedii (prolog, epeisodion, stasimon, komos)
C. TECHNITES
tragedia:
XIII./XIV.
Fabua.
XV.
Charaktery
XVI.
Fabua - rozpoznanie (typy/funkcje).
XVII./XVIII
Fabua c.d.
dodatek:
XIX.
MyŃlenie.
XX.
podstawowe pojecia gramatyczne
XXI./XXII.
jezyk poetycki (postulat jasnoŃci stosownoŃci wzniosoŃci)
epos:
XXIII./XXIV./XXV./XXVI.
1. Ekspozycja: tematem - sama sztuka poetycka; jej istota; rodzaje, waŃciwoŃci kaódego z nich;
2. Sposób w jaki naleóy ukadał
fabuy aby utwór poetycki by piekny;
3. Jego skadniki iloŃciowe i jakoŃciowe;
4. Inne sprawy dotycz�ce struktury utworu;
 CONSPECTUS MATERIAE:
1. Temat i uk
ad (I)


1.1. Podzia sztuk mimetycznych ze wzgl du na:
1.1.1. Ńrodki naŃladowania (I)
1.1.2. przedmiot naŃladowania (=postaci) (II)
1.1.3. sposób naŃladowania (III)
2. Narodziny poezji (IV)
3. Róó  dzy gatunkami (epopeja, tragedia) (V), jej walory (XXVI)
ónice mi
ó 
ó 
4. Cechy gatunkowe tragedii i jej definicja i sk Ńciowe (VI)
adniki jakoŃ
Ń
Ń
4.1. Fabua
4.1.1. skadniki iloŃciowe (VII)
4.1.2. ukad logiczny, kryteria podziau (X).
4.1.2.1. fabua prosta (VIII)
4.1.2.2. fabua zawikana (VIII) = wielow�tkowa (XVIII), cechy (XI):
4.1.2.2.1. Patos.
4.1.2.2.2. Rozpoznanie. (XVI)
4.1.2.2.3. Perypetia (XIII)
4.1.2.2.3.1. tragicznoŃł
(XIV)
4.1.2.2.3.2. rozwi�zanie (XV,XVIII)
4.1.3. Rola poety w inventio (IX, XVII)
4.1.4. kompozycja (XII)
4.2. Charaktery (XV)
4.3. MyŃlenie (XIX)
4.4. Wysowienie
4.4.1. PoprawnoŃł
j zykowa (gramatyka) (XX)
4.4.2. PoprawnoŃł
stylistyczna (metafora) (XXI
4.4.3. Zalety (XXII)
4.5. Widowisko
4.6. �piew (XVIII)
5. Typy tragedii (XVIII)
5.1. Zawikana. (dominacja fabuy)
5.2. Patetyczna. (dominacja fabuy)
5.3. Etyczna. (dominacja charakterów, myŃlenia, wysowienia)
5.4. Widowiskowa. (dominacja widowiska)
6. Epos (XXVIII)
6.1. Fabua (XXV)
6.1.1. Wady w konstrukcji fabuy (niespójnoŃł
, irracjonalnoŃł
) (XXV)
6.2. Odmiany (XXIV)
6.3. Cechy (XXIV)
6.4. Rozmiary (XXIV)
6.5. Obiektywizm (XXIV)
EPOS
 jednolitoŃł
akcji - ukad niekoniecznie odzwierciedlaj�cy wszystkie wydarzenia lecz traktuj�cy je wybiórczo wg.
zwi�zków przyczynowo skutkowych. Tak jak u Homera.
Moóliwe przedstawienie zdarze� równoczesnych (charakter narracyjny) wzrasta wtedy podniosóŃł
i urozmaicenie a
tym samym przyjemnoŃł
czytelnika.
Rodzaje fabuy epickej
 prosta
 zawikana
 etyczna
 patetyczna
Skadniki eposu
 fabua (perypetie, rozpoznania, patos)
 wysowienie pi kno
 myŃlenie
 charaktery
Rozmiary 4000 - 5000 wersów
Metrum - versus heroicus - spokojny (wynika z natury eposu), jamb zwi�zany z dzianiem si a trochej z ta�cem (zbyt
skoczne).
(brak tragediowego Ńpiewu i widowiska)
Obiektywizm - autor naŃladuje nie - komentuje.
W tragedii element zaskoczenia wynika z rozwoju akcji (nie spoza niej) w eposie dopuszczalne zaŃ elementy
nieracjonalne, nie ogl�da si postaci dziaaj�cych (nielogicznoŃł
fabuy uchodzi uwadze). W eposie poeta
utalentowany moóe przedstawił
niemoóliwe jako przawdopodobne lub moóliwe jako nieprawdopodobne.
Paralogizm
Przedmiot naŃladowania: rzecz realna / pomyŃlana / idealna
Pi Ńł
Ńł

 kno = szlachetnoŃł
+ stosownoŃł
(kto, do kogo, co, dlaczego)
 Ńł
Ńł

 Ńł
Ńł

Cechy j zyka wypaczaj�ce rzeczywistoŃł
 przenoŃnie, prozodia, zwyczaje j zykowe.
B dy w naŃladowaniu:
 istotny: nieudolnoŃł
artystyczna, brzydota
 przypadkowy: pi kne lecz nieprawdopodobne  jest b dem jeŃli podobny efekt artystyczny moóna by osi�gn�ł

bez uciekania od rzeczywistoŃci jeŃli nie to thaumaston uŃwi ca Ńrodki
12 odparł
zarzutów stawianych poezji:
1. niemoóliwe 2. sprzeczne z rozumem 3. pospolite 4. sprzeczne z rzeczywistoŃci�. 5. niewaŃciwe artystycznie
Tragedia Komedia
nieprawda, óe gorsza ze wzgl du na odbiorc .
 skadna  mniej skadna
 maa a pojemna fabularnie  wi ksza
 jednolita  mniej jednolita
Obie daj� przyjemnoŃc, lecz tragedia przyjemnoŃł
doskona�