CBP0346 PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCOW W POLSCE KOGO JAK I NA ILE ZATRUDNIC

PROCEDURA

ZATRUDNIANIA

CUDZOZIEMCÓW

W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

PROCEDURA

ZATRUDNIANIA

CUDZOZIEMCÓW

W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Spis treści

Cudzoziemcy z UE, EOG lub Szwajcarii ............................................................................................ 3

Brak wymogu posiadania zezwolenia na pracę ........................................................................... 3

Cudzoziemcy z państw spoza UE, EOG, Szwajcarii .......................................................................... 4

Do wykonywania pracy potrzebne jest zezwolenie na pracę ....................................................... 4
Wojewoda jest organem właściwym do wydania zezwolenia ..................................................... 5
Wymagania dotyczące wniosku o wydanie zezwolenie na pracę ................................................. 5
Opłata za wydanie zezwolenia .................................................................................................... 6
Dodatkowe wymagania związane z wydaniem zezwolenia na pracę ........................................... 6
Okres oczekiwania na wydanie i okres ważności zezwolenia ....................................................... 8
Wojewoda może odmówić wydania zezwolenia .......................................................................... 9
Nie wszyscy cudzoziemcy spoza UE muszą posiadać zezwolenia na pracę ................................ 10
Nawet bez zezwolenia na pracę konieczna jest legalizacja pobytu na terytorium RP ................. 10

Cudzoziemcy z Białorusi, Federacji Rosyjskiej, Ukrainy oraz Gruzji i Mołdawii ................................ 11

Cudzoziemcy z Państw sąsiadujących nie muszą posiadać zezwolenia na pracę ....................... 11

Wyciąg z przepisów ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach

rynku pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2008 r. nr 69, poz. 415) ................................................................. 13

Redakcja

Anna Zajączkowska

Korekta

Zespół

CBP 346 ISBN 978-83-269-0029-7

Warszawa 2010

Wydawnictwo Wiedza i Praktyka sp. z o.o.

03-918 Warszawa, ul. Łotewska 9a,

www.wip.pl

tel. 0 22 518 29 29, faks 0 22 617 60 10

Praktyczny raport „Procedura zatrudniania cudzoziemców w Polsce” chroniony jest prawem

autorskim. Przedruk materiałów opublikowanych w raporcie „Procedura zatrudniania cudzoziem-

ców w Polsce” – bez zgody wydawcy – jest zabroniony. Zakaz nie dotyczy cytowania publikacji

z powołaniem się na źródło. Niniejszy raport został przygotowany z zachowaniem najwyższej

staranności i wykorzystaniem wysokich kwalifikacji, wiedzy i doświadczenia. Zaproponowane

w raporcie „Procedura zatrudniania cudzoziemców w Polsce” wskazówki, porady i interpretacje

dotyczą sytuacji typowych. Ich zastosowanie w konkretnym przypadku może wymagać dodat-

kowych, pogłębionych konsultacji. Publikowane rozwiązania nie mogą być traktowane jako

oficjalne stanowisko organów i urzędów państwowych.

W związku z powyższym redakcja nie może ponosić odpowiedzialności prawnej za zastosowanie

zawartych w raporcie „Procedura zatrudniania cudzoziemców w Polsce” wskazówek, przykła-

dów, informacji itp. do konkretnych przypadków.

narzędzie do codziennej pracy niż

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Zatrudnienie cudzoziemca w Polsce wymaga co do zasady uzyskania zezwolenia na pracę. Cudzo-

ziemiec musi także mieć prawo wjazdu i pobytu na terytorium RP. Trzeba pamiętać, iż posiada-

nie prawa do wykonywania pracy w RP nie może być utożsamiane z prawem do legalnego

wjazdu i pobytu w Polsce.

Obowiązki związane z uzyskaniem zezwolenia na pracę ciążą na podmiocie, który zamierza powie-

rzyć wykonywanie pracy cudzoziemcowi. Procedurę reguluje ustawa o promocji zatrudnienia

i instytucjach rynku pracy (dalej: „Ustawa”) oraz przepisy do niej wykonawcze. O prawo wjazdu

i pobytu cudzoziemiec zabiegać musi samodzielnie. Jego obowiązki w tym zakresie określa

ustawa o cudzoziemcach oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia.

Wymagania proceduralne dotyczące:

•

uzyskania zezwolenia oraz

•

prawa do wjazdu i pobytu

różnią się w zależności od tego skąd pochodzi cudzoziemiec. Poniżej wskazano podstawowe

wymagania wykonywania pracy w Polsce przez cudzoziemców z:

•

Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego (tj. UE plus Norwegia, Islandia

i Lichtenstein) i Szwajcarii (pkt I poniżej),

•

pozostałych państw (pkt II poniżej), a także odrębnie

•

państw sąsiadujących z Polską niebędących członkiem UE, tj. Białorusi, Federacji Rosyjskiej,

Ukrainy i dodatkowo Gruzji oraz Mołdawii (pkt III poniżej).

Cudzoziemcy z UE, EOG lub Szwajcarii

Brak wymogu posiadania zezwolenia na pracę

Zatrudnienie cudzoziemca będącego obywatelem jednego z państw członkowskich UE, EOG lub

Szwajcarii jest pozbawione wszelkich wymagań związanych z uzyskaniem zezwolenia na pracę.

Mogą oni podejmować zatrudnienie w Polsce bez uzyskania zezwolenia na pracę.

Pobyt na terytorium RP – do 3 miesięcy bez rejestracji

Obywatele w/w państw mogą wjechać na terytorium RP na podstawie ważnego dokumentu podróży

lub innego ważnego dokumentu potwierdzającego tożsamość i obywatelstwo. W szczególnych wypad-

kach możliwa jest odmowa wjazdu cudzoziemca na terytorium RP. Taka sytuacja może zdarzyć się np.

wtedy, gdy jego pobyt mógłby stanowić zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa.

Zadaj pytanie ekspertowi prawa pracy!

Otrzymasz indywidualną odpowiedź!

Jak często zdarzało ci się, że poszukując odpowiedzi na swoje indywidualne pytanie

znajdowałeś jedynie ogólne informacje nie pasujące do Twojej sytuacji? Przecież sprawy

kadrowe bywają bardzo zróżnicowane, a ogólnodostępne interpretacje przepisów nie

mogą być stosowane we wszystkich przypadkach! Tymczasem indywidualne konsultacje

prawne są bardzo drogie. Czy w takiej sytuacji skazany jesteś na niepewność?

Nie! Teraz możesz zadać swoje pytanie specjaliście prawa pracy i uzyskać konkretną odpo-

wiedź bez przepłacania! Jeśli zajmujesz się sprawami kadrowymi, to trudno o lepsze

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Pobyt trwający powyżej 3 miesięcy podlega rejestracji

Pobyt na terytorium RP na podstawie ważnego dokumentu podróży może trwać do 3 miesięcy.

Po tym czasie, obywatel w/w państwa, będący pracownikiem obowiązany jest zarejestrować

swój pobyt w specjalnym rejestrze. Wniosek składa się osobiście, nie później niż w następnym

dniu po upływie 3 miesięcy od dnia wjazdu na terytorium RP w urzędzie wojewódzkim właściwym

ze względu na miejsce pobytu. Do wniosku dołącza się dokumenty lub pisemne oświadczenia

potwierdzające spełnianie warunków pobytu tj. warunków uzasadniających dalszy pobyt cudzo-

ziemca na terenie Polski (np. wykonywanie pracy).

Rejestracji dokonuje się niezwłocznie. Dokumentem potwierdzającym dokonanie powyższej czynności

jest zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu. Opłata za zaświadczenie wynosi 1 zł.

Po upływie 5 lat nieprzerwanego pobytu na terytorium RP cudzoziemiec z wymienionych wyżej państw

świadczący pracę w ramach stosunku pracy nabywa prawo stałego pobytu. Wydanie dokumentu potwier-

dzającego prawo stałego pobytu następuje na wniosek złożony osobiście przez zainteresowanego.

Cudzoziemcy z państw spoza UE, EOG, Szwajcarii

Do wykonywania pracy potrzebne jest zezwolenie na pracę

Zasadą jest, iż cudzoziemcy

spoza UE, EOG oraz Szwajcarii są uprawnieni do wykonywania pracy na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiadają zezwolenie na pracę.

Wyróżniamy 5 typów zezwoleń:

Wyróżniamy 5 typów zezwoleń na pracę

•

A – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na

podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział,

zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium Rzeczypos-

politej Polskiej;

•

B – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę polegającą na pełnieniu funkcji w zarządzie

osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w orga-

nizacji przez okres przekraczający 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy;

•

C – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, delegowanego

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzo-

wym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego, jego podmiotu zależnego lub pod-

miotu powiązanego długoterminową umową o współpracy z pracodawcą zagranicznym;

•

D – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, nieposiadają-

cego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium Rzeczy-

pospolitej Polskiej, delegowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu realizacji

usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa);

•

E – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, delegowanego

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 3 miesiące w ciągu kolej-

nych 6 miesięcy w innym celu niż wskazany w zezwoleniach typu

B-D.

Wybór zezwolenia zależy od tego, w jakich okolicznościach, określonych przez dany typ zezwolenia,

cudzoziemiec będzie świadczył pracę w Polsce. W razie wątpliwości, można zwrócić się do właściwego

urzędu wojewódzkiego o pomoc w ustaleniu, które zezwolenie jest wymagane.

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Wojewoda jest organem właściwym do wydania zezwolenia

Zezwolenie na pracę jest wydawane przez wojewodę. Wniosek składany jest w wydziale ds. cudzo-

ziemców. Właściwość wojewody zależy jednak od tego, o jaki typ zezwolenia się ubiegamy. W przy-

padku zezwolenia typu:

•

A i B – kompetentny jest wojewoda właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania

podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi,

•

C – kompetentny jest wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu, do którego cudzo-

ziemiec jest delegowany,

•

D – kompetentny jest wojewoda właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania pod-

miotu, na rzecz którego jest świadczona usługa, a jeżeli podmiot ten ma siedzibę lub miejsce

zamieszkania za granicą – ze względu na główne miejsce wykonywania pracy przez cudzoziemca

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

•

E – kompetentny jest wojewoda właściwy ze względu na główne miejsce wykonywania pracy

przez cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku gdy specyfika wykonywanej przez cudzoziemca pracy nie pozwala na wskazanie głów-

nego miejsca jej wykonywania, zezwolenie wydaje wojewoda mazowiecki.

Zezwolenie jest wydawane na wniosek podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi.

Warto zauważyć, iż cudzoziemiec nie jest stroną tego postępowania.

W zezwoleniu wskazuje się:

•

dane identyfikujące cudzoziemca,

•

podmiot powierzający wykonywanie pracy,

•

stanowisko lub rodzaj pracy wykonywanej przez cudzoziemca oraz

•

okres ważności zezwolenia.

Jest ono wydawane w 3 egzemplarzach, z których 2 otrzymuje wnioskodawca.

Wymagania dotyczące wniosku o wydanie zezwolenie na pracę

Wzór wniosku o wydanie zezwolenia znajduje się w rozporządzeniu

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wydawania zezwolenia na pracę

cudzoziemca określa jednolity wzór wniosku (jest on dostępny także na stronach urzędów woje-

wódzkich). W zależności od typu zezwolenia, o które się ubiegamy, wymagania dotyczące

wniosku różnią się jednak od siebie. W szczególności różnice widoczne są w zakresie wymaga-

nych załączników. Opis załączników składanych wraz z wnioskiem o wydanie zezwolenia na

pracę zawarty jest w § 6 ww. rozporządzenia.

Jeżeli ubiegamy się o wydanie zezwoleń równocześnie dla więcej niż jednego cudzoziemca, do wszyst-

kich składanych wniosków można dołączyć po jednym egzemplarzu dokumentów dotyczących wniosko-

dawcy, a więc nie jest konieczne powielanie tych dokumentów w stosunku do każdego cudzoziemca.

Dokumenty sporządzone w języku obcym, z wyjątkiem dowodów osobistych lub dokumentów podróży,

składa się wraz z ich tłumaczeniem na język polski, dokonanym przez tłumacza przysięgłego.

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Opłata za wydanie zezwolenia

Do wniosku dołączamy także dowód opłaty. Powinna być ona uiszczona na konto właściwego urzędu

wojewódzkiego. Wynosi ona:

•

50 zł – jeżeli zezwolenie ma być wydane na okres do 3 miesięcy,

•

100 zł – jeżeli zezwolenie ma być wydane na dłuższy okres,

•

200 zł – w przypadku zezwolenia typu D.

Dodatkowe wymagania związane z wydaniem zezwolenia na pracę

Przed złożeniem wniosku powinniśmy upewnić się także, że spełniliśmy dodatkowe wymagania,

konieczne do pozytywnego rozpoznania wniosku. W szczególności są to:

Przy zezwoleniu typu A

Wymagana jest uprzednia współpraca ze starostą, polegająca na uzyskaniu od starosty informacji

o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy przez lokalne zasoby bezrobotnych

i poszukujących pracy. Konieczne jest zatem uprzednie złożenie wniosku o w/w informację.

Informację taką wydaje podległy właściwemu staroście urząd pracy. Pracodawca składa we właściwym

ze względu na jego siedzibę urzędzie pracy ofertę pracy z adnotacją, iż została ona złożona w celu

uzyskania informacji dotyczącej zatrudnienia cudzoziemca.

W ofercie tej pracodawca podaje informacje dotyczące stanowiska, na którym planuje zatrudnić cudzo-

ziemca, proponowane wynagrodzenie, wymagania co do kwalifikacji oraz okres planowanego za-

trudnienia. Jeżeli w rejestrze bezrobotnych i poszukujących pracy znajdują się osoby, które spełniają

podane przez pracodawcę wymagania, urząd pracy wśród tych osób przeprowadza rekrutację. Kan-

dydaci, którzy przejdą ją pomyślnie są kierowani na rozmowę do pracodawcy. Należy pamiętać, że

zarówno podane w ofercie pracy wymagania i proponowane wynagrodzenie oraz ewentualne decy-

zje odmowne dotyczące zatrudnienia osoby wskazanej przez urząd pracy muszą znajdować uzasad-

nienie w rzeczywistych realiach rynkowych właściwych dla danej branży.

PRZYKŁAD

Pracodawca planuje zatrudnić w fabryce pracownika z Chin na stanowisku pakowacza. W celu uzyska-

nia informacji od starosty, złożył on w urzędzie pracy ofertę. Zastrzegł jednak, że jednym z wymagań

stawianych przyszłemu pracownikowi jest biegła znajomość języka chińskiego. Urząd Pracy nie po-

winien wziąć pod uwagę tego wymagania w trakcie poszukiwania kandydatów, gdyż znajomość języka

chińskiego nie jest normalnym i uzasadnionym wymaganiem stawianym pracownikom fabryk zatrud-

nionym na takim stanowisku. Postawienie takiego wymagania przez pracodawcę mogło służyć jedy-

nie eliminacji potencjalnych kandydatów z lokalnego rejestru bezrobotnych i poszukujących pracy.

Dodatkowe wymagania dla poszczególnych zezwoleń

Jeżeli z analizy rejestrów bezrobotnych i poszukujących pracy nie wynika możliwość zorganizo-

wania rekrutacji, starosta wydaje pracodawcy stosowną informację w terminie nie dłuższym

niż 7 dni od dnia złożenia oferty w powiatowym urzędzie pracy. Jeżeli natomiast wśród osób

bezrobotnych i poszukujących pracy zorganizowano rekrutację, starosta wydaje informację

w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia złożenia oferty.

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Warto pamiętać, iż nie w każdym przypadku konieczne jest uzyskanie powyższej informacji. Taka sytuacja

ma miejsce wtedy np. gdy zawód, w którym cudzoziemiec ma wykonywać pracę lub rodzaj pracy, która

ma być mu powierzona, znajduje się w wykazie zawartym w kryteriach wydawania zezwoleń na pracę

cudzoziemców, ustalanych przez każdego wojewodę na terenie danego województwa. Inne przypadki

zwalniające od obowiązku uzyskania stosownego zezwolenia podane są w art. 88c ust. 3 Ustawy.

Oferowana płaca musi być porównywalna do podobnych stanowisk

Samo załączenie do wniosku informacji nie jest wystarczające. Wojewoda wydaje zezwolenie

typu A, jeżeli wysokość wynagrodzenia, która będzie określona w umowie z cudzoziemcem nie

będzie niższa od wynagrodzenia pracowników wykonujących pracę porównywalnego rodzaju

lub na porównywalnym stanowisku w Polsce.

Przy zezwoleniu typu B

Aby uzyskać to zezwolenie, podmiot, którego członkiem zarządu ma być cudzoziemiec:

•

musi wykazać, że w roku podatkowym poprzedzającym złożenie wniosku osiągnął dochód nie

niższy niż 12-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w województwie w trzecim

kwartale roku poprzedzającego złożenie wniosku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu

Statystycznego na podstawie art. 90 ust. 7 Ustawy oraz zatrudnia na czas nieokreślony i w pełnym

wymiarze czasu pracy przez okres co najmniej roku poprzedzającego złożenie wniosku co najmniej

dwóch pracowników, którzy nie podlegają obowiązkowi posiadania zezwolenia na pracę; lub

•

wykaże posiadanie środków, lub prowadzenie działań pozwalających na spełnienie w przyszłości

warunków określonych powyżej, w szczególności przez prowadzenie działalności przyczyniającej

się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub two-

rzenia miejsc pracy.

Przy zezwoleniu typu C, D, E

Wojewoda wydaje takie zezwolenie, jeżeli:

•

wykonywanie pracy przez cudzoziemca będzie odbywało się na warunkach zgodnych z art. 673

kp, czyli na warunkach nie mniej korzystnych niż wynikające z przepisów dotyczących m.in. norm

i wymiaru czasu pracy oraz okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego, wymiaru urlopu

wypoczynkowego, minimalnego wynagrodzenia za pracę, wysokości dodatku za pracę w godzi-

nach nadliczbowych, bezpieczeństwa i higieny pracy;

•

wysokość wynagrodzenia, która będzie przysługiwała cudzoziemcowi za wykonywanie pracy, nie

będzie niższa o więcej niż 30% od wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w woje-

wództwie, ogłaszanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 90 ust. 7

Ustawy;

•

pracodawca zagraniczny wskazał osobę przebywającą na terytorium RP, posiadającą dokumenty

potwierdzające wypełnienie obowiązków określonych powyżej i upoważnioną do reprezentowa-

nia pracodawcy wobec wojewody oraz wymienionych w Ustawie organów (m.in. naczelnika właś-

ciwego urzędu skarbowego, terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecz-

nych, konsula, okręgowego inspektora pracy), jeżeli okres delegowania cudzoziemca przekracza

30 dni w roku kalendarzowym.

Ustawa określa szczególne warunki, kiedy wojewoda nie musi brać pod uwagę powyższych okolicz-

ności. Zawarte są one także w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia

2009 r. w sprawie określenia przypadków, w których zezwolenie na pracę cudzoziemca jest wydawane

bez względu na szczegółowe warunki wydawania zezwoleń na pracę cudzoziemców (Dz.U.09.16.85).

WAŻNE!

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Niektóre zawody wymagają dodatkowego zezwolenia

W przypadku, kiedy odrębne przepisy uzależniają możliwość zajmowania określonego stanowiska,

wykonywania zawodu lub prowadzenia innej działalności od uzyskania zgody właściwego organu,

powinniśmy wystąpić o taką zgodę przed złożeniem wniosku. Dotyczy to przykładowo warun-

ków wykonywania zawodów regulowanych, np. farmaceuta, biegły rewident, pielęgniarka.

Okres oczekiwania na wydanie i okres ważności zezwolenia

Okres oczekiwania na wydanie zezwolenia wynosi do 30 dni (w sprawach szczególnie skomplikowanych

– do 2 miesięcy), jednak z praktyki wynika, że dokument jest wydawany wcześniej, często w ciągu 2 tygodni.

Zezwolenie na pracę wydaje się na czas określony

Zezwolenie na pracę jest wydawane na czas określony, nie dłuższy jednak niż 3 lata i może być

przedłużane. W przypadku gdy cudzoziemiec pełni funkcję w zarządzie osoby prawnej (zezwo-

lenie typu B), która na dzień złożenia wniosku zatrudnia powyżej 25 osób, wojewoda może wydać

zezwolenie na pracę na okres nie dłuższy niż 5 lat.

W przypadku delegowania cudzoziemca przez pracodawcę zagranicznego w celu realizacji usługi

eksportowej (zezwolenie typu D), wojewoda wydaje zezwolenie na pracę na okres delegowania.

Termin ważności zezwoleń na pracę może być skrócony

Wojewoda może w drodze rozporządzenia ograniczyć terminy na jakie wydaje się zezwolenie

na pracę. Terminy te mogą zostać określone w każdym województwie w kryteriach wydawania

zezwoleń na pracę cudzoziemców określanych po zasięgnięciu opinii marszałka województwa

oraz wojewódzkiej rady zatrudnienia. Przykładowo, w województwie mazowieckim zbrojarz,

cieśla, monter konstrukcji budowlanych, glazurnik, tynkarz, spawacz ręczny gazowy, blacharz

budowlany, operator koparek i zwałowarek, kierowca autobusu, kierowca ciągnika siodłowego

może uzyskać zezwolenie na okres nie dłuższy niż 2 lata.

Zezwolenie na pracę może być także przedłużane

Z wnioskiem o przedłużenie zezwolenia na pracę należy wystąpić do urzędu wojewódzkiego co

najmniej na 30 dni przed upływem czasu ważności zezwolenia. Podobnie jak ma to miejsce

przy procedurze wydawania zezwolenia, z takim wnioskiem występuje podmiot powierzający

wykonywanie pracy cudzoziemcowi, a nie sam cudzoziemiec.

Nie oszukujmy się,

kontrola PIP to zawsze stres. Ale dzięki internetowemu serwisowi

PortalKadrowy.pl

stres będzie nieporównywalnie mniejszy. Uzyskasz pewność, że pro-

wadzone przez Ciebie sprawy pracownicze są zgodne z obowiązującymi przepisami.

Otrzymasz w nim

konkretne porady, jak nie popełnić błędów i nie narazić się na sankcje

ze strony pracodawcy i PIP.

Sprawdź:

WAŻNE!

www.PortalKadrowy.pl

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Do przedłużenia zezwolenia na pracę stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wydawania zezwo-

lenia na pracę, z tym zastrzeżeniem, że wnosi się połowę opłaty.

Obowiązki pracodawcy związane z zawarciem umowy o pracę z obcokrajowcem

Zgodnie z Ustawą, podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi musi spełnić także dodatkowe wy-

magania. Należą do nich w szczególności:

•

zawarcie z cudzoziemcem umowy w formie pisemnej oraz przedstawienie mu przed podpisaniem

umowy jej tłumaczenia na język zrozumiały dla cudzoziemca,

•

przekazanie cudzoziemcowi jednego egzemplarza zezwolenia na pracę,

•

niezwłoczne poinformowanie organu wydającego zezwolenie w przypadku niepodjęcia przez cudzo-

ziemca wykonywania pracy w okresie 3 miesięcy od daty rozpoczęcia ważności zezwolenia na

pracę lub zakończenia wykonywania pracy przez cudzoziemca wcześniej niż 3 miesiące przed

upływem ważności zezwolenia na pracę.

Ustawa precyzuje szczegółowo jaki obowiązek związany jest z danymi typami zezwolenia.

Wojewoda może odmówić wydania zezwolenia

Wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca kiedy warunki uzy-

skania zezwolenia nie zostały spełnione, a także w innych wymienionych w Ustawie przypadkach,

np. kiedy pracodawca w toku postępowania:

Wojewoda może odmówić wydania zezwolenia

•

złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołą-

czył do niego dokumenty zawierające takie dane lub

•

zeznał nieprawdę lub zataił prawdę, albo

•

w celu użycia jako autentyczny podrobił lub przerobił dokument albo takiego dokumentu

jako autentycznego używał.

Od decyzji o odmowie wydania zezwoleniu na pracę przysługuje odwołanie w terminie 14 dni od

dnia doręczenia decyzji do Ministra Pracy i Polityki Społecznej za pośrednictwem właściwego wojewody.

Portalu Kadrowego

dowiesz się m.in.:

•

Jak udzielać urlopu pracownikowi zatrudnionemu w systemie równoważnym?

•

Jak prawidłowo rekompensować pracę w godzinach nadliczbowych?

•

Na co szczególnie zwrócić uwagę rozwiązując umowę za porozumieniem stron?

•

Czy zatrudniając ponownie pracownika można wykorzystać jego starą teczkę akt

osobowych?

•

Jakie uprawnienia ma, kontrolując Twoją firmę, inspektor PIP?

Skorzystaj z bazy tysięcy porad i wskazówek! Zadawaj pytania ekspertom

i którzy rozwieją wszelkie wątpliwości, pojawiające się podczas wykonywania

Twoich codziennych obowiązków!

Sprawdź:

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Nie wszyscy cudzoziemcy spoza UE muszą posiadać zezwolenia na pracę

Ustawa wskazuje wprost kategorie cudzoziemców, którzy są uprawnieni do wykonywania pracy na

terytorium RP na takich samych zasadach jak obywatele Polski. Do tej grupy należą m.in. cudzoziemcy

posiadający status uchodźcy nadany w RP lub zezwolenie na osiedlenie się w RP. Przepisy wskazują

także te szczególne grupy obcokrajowców, którzy są zwolnieni od obowiązku posiadania zezwolenia

np. ci posiadający w RP zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone w związku z pod-

jęciem lub kontynuacją stacjonarnych studiów wyższych. Oba katalogi przewidujące ułatwienia w zakre-

sie możliwości podjęcia pracy w Polsce są szerokie i obejmują łącznie kilkadziesiąt przypadków.

Cudzoziemcy spoza UE wyjątkowo mogą pracować bez zezwolenia

Szereg dalszych wyłączeń od obowiązku posiadania przez cudzoziemca zezwolenia na pracę

określa także rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 30 sierpnia 2006 r. w spra-

wie wykonywania pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę.

Z obowiązku takiego zwolnieni są m.in.:

•

cudzoziemcy wykonujący pracę w związku z wydarzeniami sportowymi rangi międzynaro-

dowej, skierowani przez odpowiednią międzynarodową organizację sportową (np. w związku

z EURO 2012),

•

nauczyciele języków obcych w szkołach i przedszkolach,

•

artyści wykonujący usługi artystyczne trwające do 30 dni,

•

duchowni pełniący funkcje religijne w kościołach i związkach wyznaniowych,

•

prelegenci i wykładowcy wygłaszający wykłady do 30 dni w roku.

Legalizacja pobytu potrzebna także przy zwolnieniu z obowiązku posiadania zezwolenia

Wyłączenie konieczności uzyskania zezwolenia na pracę na mocy przepisów powyższego roz-

porządzenia nie oznacza, że wyłączona jest jednocześnie konieczność zalegalizowania pobytu.

Nawet bez zezwolenia na pracę konieczna jest legalizacja pobytu na terytorium RP

Do zatrudnienia cudzoziemca nie wystarcza posiadanie przez niego zezwolenia na pracę. Musi on

przebywać na terenie Polski legalnie na jednej z poniższych podstaw:

•

na podstawie wizy w celu wykonywania pracy; lub

•

na podstawie wizy wydanej na okres postępowania ws. uzyskania zezwolenia na zamieszkanie na

czas oznaczony, na osiedlenie się lub na pobyt rezydenta długoterminowego WE, jeżeli bezpo-

średnio przed wydaniem tej wizy był uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczy-

pospolitej Polskiej; lub

•

na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, z wyjątkiem zezwolenia czasowe-

go wydanego cudzoziemcowi, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nielegalnie

w szczególnych sytuacjach; lub

•

na podstawie wizy Schengen wydanej przez inne państwo obszaru Schengen; lub

•

w związku z posiadaniem dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo obszaru

Schengen; lub

•

w związku z ruchem bezwizowym, o ile umowa o ruchu bezwizowym przewiduje możliwość wy-

konywania pracy.

WAŻNE!

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Procedury uzyskania powyższych dokumentów znacznie różnią się od siebie i są mocno skomplikowane.

Przykładowo, wiza w celu wykonywania pracy jest wydawana przez konsula właściwego ze względu

na miejsce zamieszkania cudzoziemca. Jeżeli cudzoziemiec przebywa legalnie w jednym z państw

członkowskich UE, EOG lub Szwajcarii, wizę może wydać polski konsul, którego siedziba znajduje się

w tym państwie. Cudzoziemiec ubiegający się o taką wizę, jest zobowiązany dołączyć do wniosku wizowego:

•

zezwolenie na pracę wydane uprzednio w Polsce albo

•

pisemne oświadczenie pracodawcy o zamiarze powierzenia cudzoziemcowi wykonywania pracy,

jeżeli zezwolenie na pracę nie jest wymagane oraz

•

inne dokumenty związane standardowo z postępowaniem o uzyskanie wizy, np. aktualną foto-

grafię, dokumenty potwierdzające cel i warunki planowanego pobytu, posiadanie ubezpieczenia

zdrowotnego, posiadanie wystarczających środków finansowych bądź możliwość uzyskania takich

środków zgodnie z prawem itd.

PRZYKŁAD

Pracodawca planuje zatrudnić cudzoziemca, wysokowykwalifikowanego specjalistę informatyka

z Indii. Obecnie przebywa on w Bombaju. Pracodawca składa wymagane dokumenty i uzyskuje zezwo-

lenie na pracę. Przesyła je przyszłemu pracownikowi do Indii. Ten udaje się do konsulatu i występu-

je o wydanie wizy w celu podjęcia pracy, załączając otrzymane zezwolenia na pracę. Na podstawie

uzyskanej wizy przybywa on do Polski (może to wymagać posiadania także wizy tranzytowej) i może

podjąć legalne zatrudnienie u polskiego pracodawcy.

Cudzoziemcy z Białorusi, Federacji Rosyjskiej, Ukrainy

oraz Gruzji i Mołdawii

Cudzoziemcy z Państw sąsiadujących nie muszą posiadać zezwolenia na pracę

„Sąsiedzi” pracują na szczególnych zasadach

Cudzoziemcy z Białorusi, Federacji Rosyjskiej, Ukrainy oraz Gruzji i Mołdawii są wyłączeni od

obowiązku posiadania zezwolenia na pracę na warunkach określonych w §2 pkt. 27-27a powo-

łanego już powyżej rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wykonywa-

nia pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę.

Co do zasady cudzoziemcy ci mogą podjąć pracę na terytorium RP, jeżeli okres ich zatrudnienia nie

przekracza 6 miesięcy w kolejnych 12 miesiącach. Jedynym wymogiem formalnym stawianym przed

pracodawcą planującym zatrudnienie cudzoziemca z jednego z tych państw, jest obowiązek zarejes-

trowania we właściwym urzędzie pracy, oświadczenia o zamiarze powierzenia wykonywania kon-

kretnej pracy danemu cudzoziemcowi. Oświadczenie przedkładamy w urzędzie pracy wraz z kopią.

Oświadczenie musi zawierać:

•

dane jednoznacznie identyfikujące pracodawcę,

•

dane jednoznacznie identyfikujące cudzoziemca oraz

•

wyrażać zamiar zatrudnienia w określonym czasie.

Rejestracja oświadczenia jest bezpłatna. Mimo braku obowiązku posiadania zezwolenia na pracę, cudzo-

ziemiec powinien zalegalizować swój pobyt na terenie RP. W tym celu zarejestrowany w urzędzie pracy

oryginał oświadczenia pracodawcy, cudzoziemiec składa wraz z wnioskiem wizowym do polskiego

konsula w swoim kraju zamieszkania. Po uzyskaniu wizy, może wjechać na terytorium RP i rozpocząć pracę.

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Bez zezwolenia, ale z legalnym pobytem

W tej sytuacji również należy pamiętać o tym, iż cudzoziemcy muszą zalegalizować swój pobyt

na terytorium RP.

Jeśli obywatele wskazanych państw posiadają już zezwolenie na zamieszkanie na terytorium RP na

czas oznaczony, udzielone w związku z wykonywaniem pracy, mogą oni bez konieczności uzyskiwa-

nia zezwoleń na pracę podjąć także inną pracę w okresie ważności tego zezwolenia uzasadniającego

pobyt w RP. W takim przypadku konieczne jest (jak powyżej) zarejestrowanie oświadczenia podmiotu

o zamiarze powierzenia cudzoziemcowi pracy. W takiej sytuacji nie ma jednak ograniczenia czasowego

do 6 miesięcy, a jedynym wyznacznikiem czasowym jest ważność udzielonego obcokrajowcowi ze-

zwolenia na zamieszkanie.

Ułatwienia w zatrudnianiu „sąsiadów” tylko do 31 grudnia 2010 r.

Jeśli ważność powyższych postanowień nie zostanie wydłużona, wskazane wyżej wyłączenie

dotyczące cudzoziemców z krajów sąsiadujących z Polską będzie obowiązywało tylko do 31 grud-

nia 2010 r.

Podstawa prawna:

•

art. 4, art. 25, art. 26, art. 27, art. 32, art. 36, art. 41, art. 42 ustawy z 13 czerwca 2003 r.

o cudzoziemcach (Dz.U. z 2006 r., nr 234, poz. 1694 ze zm.);

•

art. 87 – art. 90a ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pra-

cy (tekst jedn.: Dz.U. z 2008 r. nr 69, poz. 415);

•

art. 1, art. 2, art. 15, art. 16, art. 20-21, art. 39, art. 41, art. 48- art. 49 ustawy z 14 lipca 2006 r.

o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium oby-

wateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2006 r., nr 144, poz. 1043,

ze zm.);

•

§ 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 31 sierpnia 2006 r. w sprawie

opłat za wydanie lub wymianę zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela Unii Europejskiej

oraz karty pobytu członka rodziny obywatela Unii Europejskiej (Dz.U. 2006 r., nr 160, poz. 1134);

•

§ 1, § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 30 sierpnia 2006 r. w sprawie wyko-

nywania pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę (Dz.U. z 2006 r.

nr 156, poz. 1116);

•

§2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 22 grudnia 2008 r. w sprawie

wiz dla cudzoziemców (Dz.U. z 2008 r., nr 236, poz. 1643 ze zm.);

•

§ 2-§ 4, § 6, § 8 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2009 r. w spra-

wie wydawania zezwolenia na pracę cudzoziemca (Dz.U. z 2009 r. nr 16, poz. 84).

Chcesz być na bieżąco z przepisami?

Dzięki elektronicznej formie

PortalKadrowy.pl

jest

zawsze aktualny. Każda zmiana

prawa jest natychmiast nanoszona. Dodatkowo, o zmianach w prawie informuje stale

aktualizowana zakładka nowości oraz bezpłatny e-mailowy informator.

Teraz już nic

nie umknie Twojej uwadze!

Sprawdź:

WAŻNE!

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Wyciąg z przepisów ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji

zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2008 r.

nr 69, poz. 415)

(…)

Art. 87.

Cudzoziemiec jest uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:

1) posiada status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej;

2) udzielono mu ochrony uzupełniającej w Rzeczypospolitej Polskiej;

3) posiada zezwolenie na osiedlenie się w Rzeczypospolitej Polskiej;

4) posiada zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich w Rzeczypos-

politej Polskiej;

5) posiada zgodę na pobyt tolerowany w Rzeczypospolitej Polskiej;

5a) małżonek obywatela polskiego niebędący obywatelem państwa, o którym mowa w art. 1 ust. 3

pkt 2 lit. a-c, jeżeli posiada zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczy-

pospolitej Polskiej udzielone w związku z zawarciem związku małżeńskiego;

6) korzysta z ochrony czasowej w Rzeczypospolitej Polskiej;

7) jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej,

8) jest obywatelem państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego, nienależącego do Unii Europejskiej;

9) jest obywatelem państwa niebędącego stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,

który może korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umowy zawartej przez to pań-

stwo ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi;

10) jest członkiem rodziny cudzoziemca, o którym mowa w pkt 7-9, lub jest zstępnym małżonka tego

cudzoziemca, w wieku do 21 lat lub pozostającym na utrzymaniu tego cudzoziemca lub jego

małżonka lub jest wstępnym tego cudzoziemca lub jego małżonka, pozostającym na utrzymaniu

tego cudzoziemca lub jego małżonka;

11) jest osobą, o której mowa w art. 19 ust. 2-3 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na teryto-

rium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw człon-

kowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043, z 2007 r. Nr 120, poz. 818

oraz z 2008 r. Nr 216, poz. 1367);

12) posiada zezwolenie na pracę oraz legalnie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

a) a podstawie wizy, z wyjątkiem wizy wydanej w celu, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1,

20, 21, 25 i 26 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, lub

b) na podstawie wizy wydanej w celu, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia

13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, jeżeli bezpośrednio przed wydaniem tej wizy był upraw-

niony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

c) na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, z wyjątkiem zezwolenia udzie-

lonego w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53a ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca

2003 r. o cudzoziemcach, lub

d) na podstawie wizy Schengen wydanej przez inne państwo obszaru Schengen, lub

e) w związku z posiadaniem dokumentu pobytowego, wydanego przez inne państwo obszaru

Schengen, lub

f) w ruchu bezwizowym, o ile postanowienia umowy o ruchu bezwizowym przewidują możli-

wość wykonywania pracy przez cudzoziemców.

Z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę jest zwolniony cudzoziemiec:

1) posiadający w Rzeczypospolitej Polskiej zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone

w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 10, 11, 13 i 16-18 ustawy z dnia

13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach;

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

2) będący małżonkiem obywatela polskiego lub cudzoziemca, o którym mowa w pkt 1 i ust. 1 pkt 1-6,

posiadający zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

udzielone w związku z zawarciem związku małżeńskiego;

3) będący zstępnym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 8 lit. b, obywatela polskiego lub cudzoziemca,

o którym mowa w pkt 1-2 i ust. 1 pkt 1-6, posiadający zezwolenie na zamieszkanie na czas ozna-

czony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

4) posiadający zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

udzielone na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 7 lub 14 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach;

5) przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wiz, o których mowa w art. 61

ust. 3 lub art. 71a ust. 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, jeżeli bezpośrednio

przed wydaniem tych wiz był zwolniony z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę na podsta-

wie pkt 1-4;

6) posiadający ważną Kartę Polaka;

7) ubiegający się o nadanie statusu uchodźcy lub będący małżonkiem, w imieniu którego został zło-

żony wniosek o nadanie statusu uchodźcy, pod warunkiem posiadania zaświadczenia wydanego

na podstawie art. 36 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1695, z późn. zm.);

8) uprawniony do przebywania i wykonywania pracy na terytorium państwa członkowskiego Unii

Europejskiej lub państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależącego do Unii Europejs-

kiej lub Konfederacji Szwajcarskiej, który jest zatrudniony przez pracodawcę mającego siedzibę

na terytorium tego państwa oraz czasowo delegowany przez tego pracodawcę w celu świadcze-

nia usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

9) w stosunku do którego umowy międzynarodowe lub odrębne przepisy dopuszczają wykonywa-

nie pracy bez konieczności posiadania zezwolenia.

Art. 88.

Zezwolenie na pracę jest wymagane, jeżeli cudzoziemiec:

1) wykonuje pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy z podmiotem, któ-

rego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej dzia-

łalności znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) w związku z pełnieniem funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców

lub będącej spółką kapitałową w organizacji przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

przez okres przekraczający łącznie 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy;

3) wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu

zagranicznego, jego podmiotu zależnego lub podmiotu powiązanego długoterminową umową

o współpracy z pracodawcą zagranicznym;

4) wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego, nieposiadającego oddziału, zakładu lub innej formy

zorganizowanej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest delegowany na teryto-

rium Rzeczypospolitej Polskiej w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym

(usługa eksportowa);

5) wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej na okres przekraczający 3 miesiące w ciągu kolejnych 6 miesięcy w innym celu niż wska-

zany w pkt 2-4.

Art. 88a.

1. Zezwolenie na pracę jest wydawane na wniosek podmiotu powierzającego wykonywanie pracy

cudzoziemcowi.

2. W postępowaniu o wydanie, przedłużenie lub uchylenie zezwolenia na pracę cudzoziemca stroną

postępowania jest wyłącznie podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi.

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Art. 88b.

Zezwolenie na pracę jest wydawane przez wojewodę:

1) w przypadku, o którym mowa w art. 88 pkt 1 i 2, właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce

zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi;

2) w przypadku, o którym mowa w art. 88 pkt 3, właściwego ze względu na siedzibę podmiotu, do

którego cudzoziemiec jest delegowany;

3) w przypadku, o którym mowa w art. 88 pkt 4, właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce za-

mieszkania podmiotu, na rzecz którego jest świadczona usługa, a jeżeli podmiot ten ma siedzibę

lub miejsce zamieszkania za granicą – ze względu na główne miejsce wykonywania pracy przez

cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

4) w przypadku, o którym mowa w art. 88 pkt 5, właściwego ze względu na główne miejsce wyko-

nywania pracy przez cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku zmiany właściwości wojewody ze względu na zmianę siedziby lub miejsca zamieszka-

nia podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, siedziby podmiotu, do którego cudzoziemiec jest

delegowany albo głównego miejsca wykonywania pracy, właściwość wojewody do prowadzenia postę-

powania o przedłużenie zezwolenia określa się na dzień złożenia wniosku.

W przypadku gdy specyfika wykonywanej przez cudzoziemca pracy nie pozwala na wskazanie głów-

nego miejsca jej wykonywania, zezwolenie wydaje wojewoda mazowiecki.

Art. 88c.

W przypadku, o którym mowa w art. 88 pkt 1, wojewoda wydaje zezwolenie, jeżeli:

1) wysokość wynagrodzenia, która będzie określona w umowie z cudzoziemcem nie będzie niższa

od wynagrodzenia pracowników wykonujących pracę porównywalnego rodzaju lub na porówny-

walnym stanowisku;

2) uzyska informację starosty właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu

powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi o braku możliwości zaspokojenia potrzeb

kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych i poszukujących pracy lub o negatyw-

nym wyniku rekrutacji organizowanej dla pracodawcy.

Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, starosta wydaje w terminie:

1) nie dłuższym niż 7 dni od dnia złożenia oferty w powiatowym urzędzie pracy, jeżeli z analizy reje-

strów bezrobotnych i poszukujących pracy nie wynika możliwość zorganizowania rekrutacji;

2) nie dłuższym niż 14 dni od dnia złożenia oferty w przypadku organizowania rekrutacji wśród bez-

robotnych i poszukujących pracy.

Wojewoda wydaje zezwolenie bez konieczności uzyskania informacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli:

1) zawód, w którym cudzoziemiec ma wykonywać pracę lub rodzaj pracy, która ma być mu powie-

rzona, znajduje się w wykazie, o którym mowa w art. 10 ust. 4 pkt 1;

2) wydaje przedłużenie zezwolenia na pracę dla tego samego cudzoziemca i na tym samym stanowisku;

3) brak takiej konieczności wynika z odrębnych przepisów.

W przypadku, o którym mowa w art. 88 pkt 2, wojewoda wydaje zezwolenie, jeżeli podmiot, którego

członkiem zarządu ma być cudzoziemiec:

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

1) w roku podatkowym poprzedzającym złożenie wniosku osiągnął dochód nie niższy niż 12-krot-

ność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w województwie w trzecim kwartale roku poprze-

dzającego złożenie wniosku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na

podstawie art. 90 ust. 7 oraz zatrudnia na czas nieokreślony i w pełnym wymiarze czasu pracy

przez okres co najmniej roku poprzedzającego złożenie wniosku co najmniej dwóch pracowni-

ków, którzy nie podlegają obowiązkowi posiadania zezwolenia na pracę lub

2) wykaże posiadanie środków, lub prowadzenie działań pozwalających na spełnienie w przyszłości

warunków określonych w pkt 1, w szczególności przez prowadzenie działalności przyczyniającej

się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub two-

rzenia miejsc pracy.

Wojewoda może, w przypadkach uzasadnionych sytuacją na rynku pracy, ograniczyć w zezwoleniu

na pracę zakres wykonywanych przez cudzoziemca zadań do czynności zarządzających i reprezentacji

podmiotu.

W przypadkach, o których mowa w art. 88 pkt 3-5, wojewoda wydaje zezwolenie, jeżeli:

1) wykonywanie pracy przez cudzoziemca będzie odbywało się na warunkach zgodnych z art. 673

ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy;

2) wysokość wynagrodzenia, która będzie przysługiwała cudzoziemcowi za wykonywanie pracy, nie

będzie niższa o więcej niż 30 % od wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w woje-

wództwie, ogłaszanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 90 ust. 7;

3) pracodawca zagraniczny wskazał osobę przebywającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

posiadającą dokumenty potwierdzające wypełnienie obowiązków określonych w pkt 1 oraz 2 i upo-

ważnioną do reprezentowania pracodawcy wobec wojewody oraz organów, o których mowa

w art. 88f ust. 3, jeżeli okres delegowania cudzoziemca przekracza 30 dni w roku kalendarzowym.

W przypadku złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na pracę cudzoziemca w niepełnym wymiarze

czasu pracy lub na podstawie umowy cywilnoprawnej, wojewoda uwzględnia wysokość wynagro-

dzenia, która będzie określona w umowie z cudzoziemcem proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy

lub przewidywanego okresu wykonywania zobowiązań wynikających z umowy.

Wojewoda wydaje zezwolenie na pracę bez uwzględnienia warunków, o których mowa w ust. 1-5 i 7,

w przypadku cudzoziemca, który:

1) w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę ukończył szkołę

lub uczelnię wyższą z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo innego państwa Euro-

pejskiego Obszaru Gospodarczego lub Konfederacji Szwajcarskiej lub

2) przez 3 lata poprzedzające złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na zamieszkanie przebywał

legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 110

ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach.

Jeżeli cudzoziemiec ma wykonywać pracę w związku z realizacją umowy, której przedmiotem jest

udostępnienie lub wynajem pracowników przez podmiot z siedzibą w państwie innym niż państwa

członkowskie Unii Europejskiej, państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Konfederacja

Szwajcarska, wojewoda wydaje zezwolenie na pracę w sytuacji, gdy podmiot powierzający wykony-

wanie pracy cudzoziemcowi prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

przez oddział, który zgodnie z art. 18 uzyskał wpis do rejestru podmiotów prowadzących agencje za-

trudnienia.

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

10.

Jeżeli podmiotem powierzającym wykonywanie pracy przez cudzoziemca jest agencja pracy tymcza-

sowej, a zezwolenie dotyczy pracy cudzoziemca w charakterze pracownika tymczasowego, warunki

określone w ust. 1-3 stosuje się odpowiednio ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania pra-

codawcy użytkownika.

Art. 88d.

Jeżeli odrębne przepisy uzależniają możliwość zajmowania określonego stanowiska, wykonywania

zawodu lub prowadzenia innej działalności od uzyskania zgody właściwego organu, podmiot powie-

rzający wykonywanie pracy jest obowiązany uzyskać taką zgodę przed złożeniem wniosku o wyda-

nie zezwolenia na pracę cudzoziemca.

Art. 88e.

Zezwolenie na pracę jest wydawane na czas określony, nie dłuższy niż 3 lata i może być przedłużane.

W przypadku gdy cudzoziemiec pełni funkcję w zarządzie osoby prawnej, która na dzień złożenia

wniosku zatrudnia powyżej 25 osób, wojewoda może wydać zezwolenie na pracę na okres nie dłuż-

szy niż 5 lat.

W przypadku delegowania cudzoziemca przez pracodawcę zagranicznego w celu realizacji usługi

eksportowej, wojewoda wydaje zezwolenie na pracę na okres delegowania.

W przypadkach określonych w kryteriach, o których mowa w art. 10 ust. 3, wojewoda może ograni-

czyć okres, na który wydaje zezwolenie na pracę.

Do przedłużenia zezwolenia na pracę stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wydawania ze-

zwolenia na pracę.

Art. 88f.

Zezwolenie na pracę jest wydawane dla określonego cudzoziemca. Zezwolenie na pracę określa pod-

miot powierzający wykonywanie pracy przez cudzoziemca i stanowisko lub rodzaj pracy wykonywa-

nej przez cudzoziemca oraz okres ważności zezwolenia.

Zezwolenie na pracę jest wydawane w trzech egzemplarzach, z których dwa otrzymuje podmiot po-

wierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi.

Na wniosek innego wojewody, naczelnika właściwego urzędu skarbowego, terenowej jednostki orga-

nizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, konsula, okręgowego inspektora pracy lub organu

Służby Celnej, Straży Granicznej lub Policji wojewoda przekazuje kopie wydanych decyzji oraz infor-

macji, o których mowa w art. 88h ust. 1 pkt 7 oraz art. 88i ust. 1 i 2.

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Minister właściwy do spraw pracy, wojewodowie oraz wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy gromadzą

i przetwarzają dane dotyczące cudzoziemców, zezwoleń na pracę, kontroli przestrzegania przepisów

ustawy i toczących się w tych sprawach postępowań, w zakresie niezbędnym do realizacji przepisów ustawy.

Art. 88g.

Zobowiązanie do wykonywania czynności wynikających z umowy cywilnoprawnej lub obowiązek

świadczenia pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wygasają, w przypadku gdy cudzoziemiec

przestał spełniać warunki określone w art. 87.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, strony zachowują prawo do odszkodowania, jeżeli odmowa

lub uchylenie zezwolenia na pracę było wynikiem niezachowania należytej staranności, o ile przepisy

szczególne albo treść umowy nie stanowią inaczej.

Art. 88h.

Podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi, od którego jest wymagane posiadanie

zezwolenia na pracę, jest obowiązany do:

1) uwzględnienia w umowie z cudzoziemcem warunków, o których mowa w art. 88c, zawartych we

wniosku o wydanie zezwolenia na pracę;

2) dostosowywania, w przypadku, o którym mowa w art. 88c ust. 6, wysokości wynagrodzenia cudzo-

ziemca do aktualnej wysokości miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 90 ust. 7, co

najmniej raz w roku;

3) zawarcia z cudzoziemcem umowy w formie pisemnej oraz przedstawienia cudzoziemcowi przed

podpisaniem umowy jej tłumaczenia na język zrozumiały dla cudzoziemca;

4) przekazania cudzoziemcowi jednego egzemplarza zezwolenia na pracę, którego to zezwolenie

dotyczy oraz kopii informacji, o których mowa w art. 88i ust. 1 i 2;

5) informowania cudzoziemca o działaniach podejmowanych w związku z postępowaniem o udzie-

lenie lub przedłużenie zezwolenia na pracę, decyzjach o wydaniu, odmowie lub uchyleniu zezwo-

lenia oraz składaniu informacji, o których mowa w art. 88i ust. 1 i 2;

6) zachowania należytej staranności w postępowaniach o zezwolenie i przedłużenie zezwolenia na

pracę cudzoziemca;

7) niezwłocznego poinformowania organu wydającego zezwolenie w przypadku niepodjęcia przez

cudzoziemca wykonywania pracy w okresie 3 miesięcy od daty rozpoczęcia ważności zezwolenia

na pracę lub zakończenia wykonywania pracy przez cudzoziemca wcześniej niż 3 miesiące przed

upływem ważności zezwolenia na pracę;

8) udostępnienia podmiotom, o których mowa w art. 88f ust. 3, na ich wniosek dokumentów po-

twierdzających wypełnienie obowiązków określonych w pkt 1-6, sporządzonych w języku polskim

lub przetłumaczonych na język polski.

W stosunku do cudzoziemca pełniącego funkcję w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru

przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w organizacji, przepisów ust. 1 pkt 1-3 nie stosuje się.

W przypadkach, o których mowa w art. 88 pkt 3-5, w sytuacji odmowy udzielenia, uchylenia zezwo-

lenia na pracę lub gdy cudzoziemiec przestał spełniać warunki określone w art. 87, podmiot powie-

rzający wykonywanie pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany niezwłocznie odwo-

łać cudzoziemca z delegacji.

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów ust. 1-3, podmiot powierzający wykonywanie pra-

cy przez cudzoziemca jest obowiązany do:

1) niezwłocznego dokonania czynności, o których mowa w ust. 1-3;

2) wypłacenia cudzoziemcowi zaległego wynagrodzenia za okres wykonywanej pracy w wysokości

zgodnej z zawartą we wniosku o wydanie zezwolenia na pracę oraz opłacenia związanych z nim

składek na ubezpieczenie społeczne i zaliczek na podatek dochodowy.

Art. 88i.

Zezwolenie na pracę zachowuje ważność w przypadku:

1) gdy podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi zamierza powierzyć mu na okresy

łącznie nieprzekraczające 30 dni w roku kalendarzowym wykonywanie pracy o innym charakterze

lub na innym stanowisku niż określone w zezwoleniu na pracę,

2) zmiany siedziby lub miejsca zamieszkania, nazwy lub formy prawnej działania podmiotu powie-

rzającego wykonywanie pracy przez cudzoziemca, a także przejęcia pracodawcy lub jego części

przez innego pracodawcę,

3) przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę,

4) zmiany osoby reprezentującej pracodawcę, o której mowa w art. 88c ust. 6 pkt 3

– jeżeli podmiot powierzający cudzoziemcowi wykonywanie pracy niezwłocznie powiadomił o doko-

nanej zmianie w formie pisemnej wojewodę, który wydał zezwolenie, oraz pozostają spełnione wy-

magania określone w art. 88c i 88d, z wyjątkiem art. 88c ust. 1 pkt 2.

Zezwolenie na pracę może zachować ważność, w przypadku gdy:

1) cudzoziemiec, w uzgodnieniu z podmiotem powierzającym mu wykonywanie pracy na teryto-

rium Rzeczypospolitej Polskiej, nie podjął wykonywania pracy w okresie 3 miesięcy od początko-

wej daty ważności zezwolenia na pracę,

2) cudzoziemiec, w uzgodnieniu z podmiotem powierzającym mu wykonywanie pracy, przerwał wy-

konywanie pracy na okres przekraczający 3 miesiące – jeżeli przyczyna opóźnienia lub przerwy

w wykonywaniu pracy jest uzasadniona, a podmiot powierzający wykonywanie pracy przez cudzo-

ziemca niezwłocznie powiadomił w formie pisemnej o tych sytuacjach wojewodę, który wydał ze-

zwolenie.

Jeżeli zmiana, o której mowa w ust. 1, wiąże się ze zmianą organu właściwego do wydawania zezwo-

lenia na pracę, wojewoda, który wydał zezwolenie przekazuje niezwłocznie po otrzymaniu powiado-

mienia kopię wniosku i wydanej decyzji wojewodzie właściwemu po zmianie.

Art. 88j.

Wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca, gdy podmiot po-

wierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi:

1) w toku postępowania:

a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył

do niego dokumenty zawierające takie dane lub

b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę, albo w celu użycia jako autentyczny podrobił lub przero-

bił dokument albo takiego dokumentu jako autentycznego używał;

2) nie spełnił wymogów określonych w art. 88c i 88d;

3) prawomocnym wyrokiem sądu został uznany za winnego wykroczenia określonego w art. 120

ust. 3-5;

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

4) w ciągu dwóch lat od uznania za winnego popełnienia czynu, o którym mowa w art. 120 ust. 1,

został ponownie uznany za winnego podobnego wykroczenia;

5) jest osobą fizyczną, karaną za popełnienie czynu z art. 218-221 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.

– Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.);

6) jest osobą fizyczną, karaną za popełnienie w związku z postępowaniem o wydanie zezwolenia na

pracę, czynu z art. 270-275 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, albo jest podmiotem

zarządzanym lub kontrolowanym przez taką osobę;

7) jest osobą fizyczną, karaną za czyn, o którym mowa w art. 253 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.

– Kodeks karny lub w innym państwie na podstawie przepisów Protokołu o zapobieganiu, zwal-

czaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniającego Kon-

wencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej,

albo jest podmiotem zarządzanym lub kontrolowanym przez taką osobę;

8) nie dopełnił obowiązków wynikających z art. 88h ust. 4 lub art. 88i ust. 1 i 2;

9) wnioskuje o wydanie zezwolenia w stosunku do cudzoziemca, który:

a) nie spełnia wymagań kwalifikacyjnych i innych warunków w przypadku zamiaru powierzenia

wykonywania pracy w zawodzie regulowanym,

b) w związku z postępowaniem o wydanie zezwolenia na pracę został ukarany za czyn określony

w art. 270-275 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.

Wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania zezwolenia na pracę również w przypadku gdy dane

osoby, której dotyczy wniosek, zostały umieszczone w wykazie cudzoziemców, których pobyt na tery-

torium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany.

Przepisów ust. 1 nie stosuje się w przypadku złożenia wniosku o przedłużenie zezwolenia na pracę

dla cudzoziemca, który nie jest osobą odpowiedzialną lub współodpowiedzialną za działania lub za-

niechania, stanowiące przesłanki odmowy wydania zezwolenia na pracę.

Art. 88k.

Wojewoda uchyla wydane zezwolenie, jeżeli:

1) uległy zmianie okoliczności lub dowody, odnoszące się do wydanej decyzji, z zastrzeżeniem art. 88i;

2) ustała przyczyna, dla której zostało udzielone zezwolenie na pracę;

3) otrzymał zawiadomienie, o którym mowa w art. 88h ust. 1 pkt 7, lub sytuacja, o której mowa

w art. 88h ust. 1 pkt 7, została ustalona w wyniku przeprowadzonej kontroli;

4) podmiot powierzający wykonywanie pracy nie dopełnił obowiązków, o których mowa w art. 88h

ust. 4 lub art. 88i ust. 1 i 2;

5) cudzoziemiec przestał spełniać wymagania, o których mowa w art. 88d;

6) cudzoziemiec przerwał wykonywanie pracy na okres przekraczający 3 miesiące, z zastrzeżeniem

art. 88i ust. 2 pkt 2;

7) otrzymał informację, że dane cudzoziemca znajdują się w wykazie cudzoziemców, których pobyt

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany.

Art. 89.

Okresy zatrudnienia obywateli polskich w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej i byłej Czecho-

słowackiej Republice Socjalistycznej na podstawie umów i porozumień międzynarodowych przypa-

dające przed dniem 1 grudnia 1991 r. są traktowane jak okresy zatrudnienia w Państwie Polskim

w zakresie uprawnień pracowniczych.

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Okres urlopu bezpłatnego udzielonego pracownikowi na okres skierowania do pracy za granicą na

podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obo-

wiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego

i usług związanych z eksportem (Dz. U. z 1990 r. Nr 44, poz. 259, z 1991 r. Nr 78, poz. 346 oraz z 1993 r.

Nr 99, poz. 452), a także przypadający bezpośrednio po zakończeniu tego urlopu okres niezdolności

do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną – wlicza się do okresu

pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, jeżeli pracownik podjął zatrudnienie u macierzy-

stego pracodawcy w terminie przewidzianym w tym rozporządzeniu.

Okres zatrudnienia za granicą pracownika, który nie pozostawał w stosunku pracy przed skierowa-

niem do pracy za granicą na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2, jest traktowany jak

okres zatrudnienia w Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie uprawnień pracowniczych. Dotyczy to także

pracownika, któremu udzielono urlopu bezpłatnego na okres skierowania do pracy za granicą, a który

nie podjął pracy u macierzystego pracodawcy po zakończeniu pracy za granicą lub podjął pracę

u macierzystego pracodawcy, lecz po upływie terminu przewidzianego w rozporządzeniu, o którym

mowa w ust. 2.

Art. 90.

Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia:

1) typy zezwoleń na pracę,

2) tryb postępowania w sprawie zezwoleń na pracę,

3) tryb przeprowadzania przez starostę działań, o których mowa w art. 88c ust. 1 i 2,

4) wzór i tryb przekazywania informacji starosty na temat możliwości zaspokojenia potrzeb kadro-

wych pracodawcy,

5) wykaz dokumentów, które podmiot powierzający wykonywanie pracy przez cudzoziemca jest

obowiązany przedstawić w trakcie postępowania,

6) wzory wniosków o wydanie lub przedłużenie zezwolenia na pracę, oświadczeń podmiotu powie-

rzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi dotyczących spełnienia wymagań określonych

w ustawie, wzory informacji, o których mowa w art. 88h ust. 1 pkt 7 oraz art. 88i ust. 1 i 2, oraz

zezwoleń i przedłużeń zezwoleń, które mogą zawierać dane osobowe cudzoziemca oraz podmiotu

powierzającego wykonywanie pracy przez cudzoziemca – mając na uwadze specyfikę sytuacji,

o których mowa w art. 88, oraz zapewnienie właściwej organizacji postępowania w sprawie wy-

dania i przedłużania zezwoleń na pracę.

(uchylony)

Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których powierze-

nie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne

bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę, jeżeli przypadki te wynikają z umów i porozumień

międzynarodowych, programów szkoleniowych lub doradczych prowadzonych w ramach Unii Euro-

pejskiej, specyfiki wykonywanego zawodu, charakteru pracy, a także szczególnego statusu, który był

podstawą udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej.

Internetowy doradca dla kadr

PROCEDURA ZATRUDNIANIA CUDZOZIEMCÓW W POLSCE

KOGO, JAK I NA ILE ZATRUDNIĆ

Minister właściwy do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których ze-

zwolenie na pracę jest wydawane przez wojewodę bez względu na warunki, o których mowa w art. 88c,

kierując się szczególnie zasadą wzajemności, specyfiką wykonywanego zawodu lub charakterem pracy.

(uchylony)

Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej

„Monitor Polski” wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej we-

dług województw w pierwszym i trzecim kwartale danego roku, z wyłączeniem przedsiębiorstw uży-

teczności publicznej „Poczta Polska” i Telekomunikacja Polska – Spółka Akcyjna. Do obliczenia wyso-

kości przeciętnego wynagrodzenia nie przyjmuje się wypłat z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce

bilansowej oraz dodatkowych wynagrodzeń rocznych dla pracowników jednostek sfery budżetowej.

Minister właściwy do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji

może określić, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki techniczne składania i rozpatrywania wniosków

w postępowaniach w sprawie udzielenia zezwolenia na pracę dla cudzoziemca za pośrednictwem

systemów teleinformatycznych, mając na uwadze zapewnienie efektywności prowadzenia postępo-

wań z udziałem podmiotów krajowych i zagranicznych oraz spójność z systemami, o których mowa

w art. 4 ust. 2.

Art. 90a.

Podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi składa wniosek o wydanie zezwolenia na

pracę lub jego przedłużenie po dokonaniu jednorazowej wpłaty w wysokości nie większej niż wyso-

kość minimalnego wynagrodzenia za pracę za każdego cudzoziemca.

Wpłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.

Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość wpłaty, o której mowa

w ust. 1, biorąc pod uwagę:

1) rodzaj wykonywanej pracy, kwalifikacje posiadane przez cudzoziemca oraz ich zależność od po-

daży i popytu na rynku pracy lub

2) umowy i porozumienia międzynarodowe w zakresie zatrudnienia, lub

3) okres wykonywania pracy przez cudzoziemca, lub

4) liczbę wniosków o wydanie zezwolenia na pracę lub wniosków o przedłużenie zezwolenia na pra-

cę składanych przez pracodawcę.

(…)

Zaloguj się i zacznij korzystać z obszernej, stale aktualizowanej bazy

specjalistycznej wiedzy z zakresu prawa pracy. Znajdziesz w nim to,

co naprawdę jest Ci potrzebne: same konkretne rozwiązania problemów

kadrowych, bez dywagacji prawniczych.

Zarejestruj się na

zacznij korzystać z bazy ponad

7000 porad z podstawą prawną,

zadaj ekspertom własne pytanie,

najważniejszych zmian w prawie

poznaj interpretację

pracy oraz bazę orzeczeń

sądowych,