bliżej przedszkola 5.128 maj 2012
57
Każdy z nas jest inny i ma
coś wartościowego do zaoferowania.
Należy jedynie akceptować
tę odmienność i szanować różnice.
W jaki sposób wytłumaczyć dzieciom,
co oznacza tolerancja?
Program Edukacyjny Wartości życia
In
n
y
nie znaczy gorszy
Izabella Grabowska
blizejprzedszkola.pl
C
iociu, nie chcą się ze mną bawić, bo jestem gruba – takie
oraz wiele innych, podobnych skarg słyszę coraz
częściej w swojej pracy nauczyciela przedszkola.
Bardzo długo zastanawiałam się, w jaki sposób
wytłumaczyć dzieciom, że różnimy się między sobą i każ-
dy z nas jest inny.
Przeglądając fachową literaturę, specjalistyczne czasopis-
ma oraz materiały zamieszczane na znanych portalach in-
ternetowych poświeconych edukacji i wychowaniu małego
dziecka, zrozumiałam, że szukam czegoś, co tak naprawdę
już mam i co jest mi bardzo bliskie. Sięgnęłam po między-
narodowy program edukacyjny „Wartości Życia”, którego
główne założenia to właśnie pomoc dzieciom w uświado-
mieniu istnienia podstawowych wartości, takich jak: tole-
rancja, szacunek, miłość, pokój, odpowiedzialność, szczęś-
cie, współdziałanie, uczciwość, pokora, prostota, jedność
oraz wolność.
Bez chwili zastanowienia odszukałam moduł „Tolerancja”
i zabrałam się do pracy. Następnego dnia zorganizowałam
zajęcia poświęcone zagadnieniu tolerancji, czyli różnorod-
ności, inności. Już po przekroczeniu progu naszej sali dzieci
zastanawiały się, co oznaczają porozwieszane w sali ilustra-
cje do bajek: Brzydkie Kaczątko, Calineczka oraz Smok Josh. Za-
częliśmy więc od rozmowy na temat bohaterów z ilustracji:
jak wyglądają i czy są szczęśliwi? Na drugie pytanie dzie-
ci od razu odpowiedziały, że nie są szczęśliwi. Następnie
poprosiłam dzieci, aby przyjrzały się sobie i opowiedziały
o tym, jak wyglądają i czy różnią się od siebie. Dzieci powo-
li zaczęły sobie uświadamiać, że tak naprawdę każdy z nas
jest inny, wyjątkowy i niepowtarzalny.
Kolejnym elementem zajęć, który pomógł dzieciom zro-
zumieć, że bycie innym jest czymś zupełnie naturalnym,
było opowiadanie o Smoku Joshu. Po uważnym wysłu-
chaniu opowieści wszystkie dzieci chętnie wypowiadały
się na temat: „Dlaczego Josh był smutny?”. Podczas tej
rozmowy uświadomiły sobie, że tak naprawdę to nie wy-
gląd zewnętrzny jest najważniejszy. Dzieci bardzo chętnie
wykonały też ilustracje do opowiadania, po czym wspólnie
umieściliśmy je w naszej przedszkolnej galerii. W kolejnych
dniach dzieci wracały do tematu tolerancji, problemów Jos-
ha czy Brzydkiego Kaczątka. Chętnie odgrywały również
scenki dramowe.
Od czasu przeprowadzenia zajęć z modułu „Tolerancja” nie
zdarzyła się sytuacja, w której dzieci pomijały w zabawie lub
wykluczały z niej swoich kolegów z powodu ich „inności”.
Myślę, że międzynarodowy program edukacyjny „Wartości
Życia” jest wyjątkowy, ponieważ w bardzo prosty i przy-
jemny sposób pomaga nauczycielowi w uświadomieniu
dzieciom różnych wartości i ich praktycznego zastosowania
w codziennym życiu.
bliżej przedszkola 5.128 maj 2012
58
58
go
to
we
na
rz
ęd
zia
bliżej przedszkola 5.128 maj 2012
Bliżej przedszkola
Cele ogólne:
poszerzenie wiedzy na temat tolerancji;
zrozumienie, że bycie wyjątkowym, „innym” jest w po-
rządku.
Cele szczegółowe – dziecko:
uważnie słucha treści opowiadania oraz wypowiedzi
kolegów;
aktywnie uczestniczy w dyskusji;
rozumie, że ludzie często czują się smutni, gdy są pomi-
jani lub wykluczani z powodu swojej odmienności;
rozumie, że bycie wyjątkowym, „innym” jest w porząd-
ku;
rozumie, że wszyscy mają takie same prawa;
dostrzega mocne strony swoje oraz innych osób;
wypowiada się na temat tolerancji;
wykonuje ilustrację do opowiadania Smok Josh;
śpiewa piosenkę;
cieszy się ze wspólnej zabawy z rówieśnikami.
Metody:
słowna, oglądowa, zadań stawianych dziecku, peda-
gogiki zabawy.
Formy:
grupowa, zespołowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne:
ilustracje do bajek: Smok Josh, Cali-
neczka, Brzydkie Kaczątko, nagranie piosenki pt. Wszyscy są,
witam Was (KLANZA), nagranie muzyki relaksacyjnej (np.
odgłosy łąki), nagranie piosenki Wszyscy się różnimy (piosen-
ka pochodzi ze strony internetowej www.balpasiastych.pl),
tekst opowiadania Smok Josh (D. Hsu, Wchodzenie w świat, 3-7
lat. Program edukacyjny, Warszawa 2004, s. 189), kredki, kart-
ki z bloku A4.
Przebieg zajęć:
CZĘŚĆ I (wstępna):
o
Nauczyciel przygotowuje w sali dekoracje na temat od-
mienności, przedstawiające Brzydkie Kaczątko, Calinecz-
kę i Smoka Josha.
CZĘŚĆ II (zasadnicza):
o
zabawa na powitanie przy piosence Wszyscy są, witam Was.
Rozmowa z dziećmi na temat ilustracji do bajek, przykła-
dowe pytania: Co przedstawiają ilustracje? Jak wyglądają bo-
haterowie ilustracji? Czy są szczęśliwi, czy nie? Dlaczego?
o
Nauczyciel zaprasza dzieci do wysłuchania opowiadania
Smok Josh:
Dawno temu żył sobie wielki smok. Miał na imię Josh. Pewnego
dnia, siedząc pod ogromnym zielonym drzewem, pomyślał sobie:
„O, jakby to było miło, gdybym miał przyjaciela, z którym mógłbym
się bawić”. I tak owego słonecznego ranka Josh wyruszył w drogę na
poszukiwania innego smoka, który mógłby zostać jego przyjacielem.
Po drodze spotkał słonia o imieniu Ethan.
– Cześć – powitał go słoń, mrugając oczami – nazywam się Ethan!
A tobie jak na imię?
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
– Josh – padła odpowiedź. – Szukam jakiegoś przyjaciela – smoczego
przyjaciela, ot co.
Przez chwilę przyglądał się Ethanowi i rzekł nieco podejrzliwym
tonem:
– Masz wielkie uszy i długi nos. Nie jesteś smokiem, prawda?
– Nie – odparł słoń – ale przecież nic w tym złego, prawda? Mogę
zostać twoim przyjacielem. Zresztą ja też szukam przyjaciela.
Ostatnio czułem się bardzo samotny.
Jednak Josh nie posłuchał Ethana. Spojrzał na niego chłodno, od-
wrócił się i pokłusował dalej. Ethan patrzył na jego odwrót z wiel-
kim smutkiem.
W dalszej drodze Josh spotkał lwa. Lew wyskoczył przed niego z wiel-
ką gracją, potrząsnął swą fantastyczną grzywą i uśmiechnął się:
– Co tu robisz?
Josh przez chwilę przyglądał się lwu. Nigdy przedtem nie widział
lwa i zaskoczyło go jego piękno.
– O, szukam przyjaciela. Mam na imię Josh.
– O, ja też szukam przyjaciela. Mam na imię Ali – lew Ali. Chodź,
pobawimy się razem. Co byś powiedział na wyścigi, albo na berka?
Ali podskoczył i zakręcił się wkoło w nadziei na zabawę.
W pierwszej chwili Josh poczuł wielką radość, lecz nagle zoriento-
wał się, że Ali nie jest smokiem. Spojrzał na jego uśmiechnięty pysk
i stwierdził:
– Ależ ty nie możesz być moim przyjacielem. Nie jesteś smokiem.
I zanim lew zdążył cokolwiek powiedzieć, Josh odwrócił się i po-
biegł dalej. Gdy tak wędrował polną ścieżką, spotkał małego białego
królika. Mały królik był bardzo nieśmiały. Schował się za ogromne
drzewo i uważnie nasłuchiwał swymi długimi uszami, wyglądał
zza drzewa tylko jednym okiem. Gdy zobaczył smoka, pomyślał so-
bie: „Co za wielki smok. Mam nadzieję, że jest to smok przyjazny,
w przeciwnym razie będę musiał uciec i gdzieś się ukryć”.
Kiedy Josh zbliżył się, królik zapytał:
– Przepraszam bardzo, czy jesteś przyjaznym smokiem?
Josh był w istocie bardzo przyjaznym smokiem, więc królik nie mu-
siał się niczego obawiać. Po prostu siedział spokojnie za drzewem
i przyglądał się. Josh usiadł pod tym samym drzewem, pod którym
ukrył się królik.
Kilka drzew dalej Josh zobaczył coś szalenie zabawnego. Był to
klown – potykał się o własne ogromne buty i śmiał się z tego do
rozpuku. Za każdym razem, gdy się potknął, wywracał się na ziemię
i śmiał się, śmiał się... Nagle Josh zorientował się, że i on sam się
śmieje. Tak jak ten klown – on też śmiał się, śmiał się... Obydwaj
zaśmiewali się, aż dostali czkawki, co spowodowało, że śmiali się
jeszcze głośniej.
W końcu Josh wstał, podszedł do klowna i rzekł:
– Cześć, jesteś bardzo śmiesznym klownem. Nigdy w moim smo-
czym życiu tak się nie śmiałem!
– Nie ty jeden. Idź i spytaj dzieci. Powiedzą ci, że bez przerwy
ich rozśmieszam, a to pomaga im zapomnieć o kłopotach! Kocham
uszczęśliwiać ludzi. A co ty lubisz robić?
– Cóż, powiem ci, co lubię robić – poważnie odpowiedział Josh.
– Lubię szukać przyjaciół, żeby się z nimi bawić, tyle że smoczych
przyjaciół.
Klown znów zaczął się śmiać:
– Chyba żartujesz, cały świat może być twoim przyjacielem.
toleraNcJa – iNNy Nie zNaczy gorSzy
SCENARiUSZ ZAJęć DLA DZiECi PięCiO-, SZEŚCiOLETNiCh
bliżej przedszkola 5.128 maj 2012
59
59
got
ow
e n
arz
ędz
ia
bliżej przedszkola 5.128 maj 2012
izabella Grabowska – nauczycielka wychowania przedszkolnego
i logopeda; absolwentka Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warsza-
wie oraz Akademii Humanistycznej w Pułtusku. Obecnie pracuje z gru-
pą dzieci 5-, 6-letnich w Miejskim Przedszkolu nr 3 w Ciechanowie.
Posiada certyfikat międzynarodowego programu „Wartości Życia”,
który od ponad roku wdraża w swojej placówce. Współpracuje rów-
nież z Fundacją Pomocy Dzieciom Młodzieży i Dorosłym Niepełno-
sprawnym „Być jak inni”.
R
E
K
L
A
M
A
Klown wciąż się śmiał. Josh nagle poczuł się zakłopotany i troszkę
smutny. Zdawało mu się, że nikt go nie rozumie. Powiedział sam do
siebie: „Chcę tylko smoczego przyjaciela, czy proszę o zbyt wiele?”.
Odczołgał się do tyłu i usiadł pod drzewem sam. Po policzkach cie-
kły mu łzy. Próbował je ocierać, lecz wciąż się pojawiały.
– Josh, Joshua! – usłyszał, jak ktoś woła go z daleka. – Dobrze się
czujesz?
Josh rozejrzał się i ku swemu zdumieniu zobaczył słonia Etha-
na. A także lwa, małego białego królika, wreszcie potykającego się
o własne buty klowna, który ciągle się śmiał. Wszyscy otoczyli Jos-
ha. Ethan łagodnie głaskał go po głowie. Lew zlizywał mu szorstkim
językiem słone łzy. Mały biały królik wstał na dwie łapki i zaczął go
obwąchiwać. A klown robił różne grymasy tak długo, aż Josh zaczął
się śmiać razem z nim. Nagle lew Ali podskoczył w górę i rzucił
rozradowany:
– Chodźcie, pobawimy się i będziemy szczęśliwi.
– O tak, bądźmy szczęśliwi! Wszyscy jesteście moimi przyjaciółmi!
Wszyscy jesteście moimi wyjątkowymi przyjaciółmi. Wszyscy je-
steśmy różni i piękni, tak jak kolory ogromnej tęczy.
Odtąd zostali najlepszymi przyjaciółmi. Spędzali wiele wspania-
łych wspólnych chwil. A Josh zdał sobie sprawę, ile mógłby stracić,
gdyby miał tylko jednego, smoczego przyjaciela.
(Diana Hsu, Wchodzenie w świat, 3-7 lat.
Program edukacyjny, Warszawa 2004, s. 189)
o
Nauczyciel zachęca dzieci do wspólnej dyskusji – przykła-
dowe pytania: Kto jest bohaterem opowiadania? Jaki problem
miał Josh? Dokąd się wybrał? Kogo spotkał? Czy Josh był szczęś-
liwy? Dlaczego?
o
Zabawa naśladowcza przy piosence Wszyscy się różnimy.
o
Zabawa dramowa Coś miłego – dzieci odgrywają krótkie
scenki, podczas których mówią sobie różne miłe słowa,
np. Jesteś dobrym kolegą, ponieważ...; Lubię się z tobą bawić, bo
jesteś...; Daruję ci kwiatka, bo...
o
Wykonanie ilustracji do opowiadania i umieszczenie ich
w przedszkolnej galerii. Swobodne wypowiedzi dzieci
na temat wykonanych prac.
CZĘŚĆ III (końcowa):
o
zabawa relaksacyjna Relaks na łące (przy muzyce relaksa-
cyjnej);
o
ewaluacja zajęć: rozmowa z dziećmi (w kręgu) na temat:
„Jak się czułeś podczas zajęć?”.
Bibliografia:
Materiały z kursu Pedagogika zabawy (KLANZA).
Tillman D., Colombina P.Q., Wychowanie w duchu wartości. Przewodnik, War-
szawa 2004.
Tillman D., Hsu D., Wychowanie w duchu wartości. Wchodzenie w świat 3-7 lat.
Program edukacyjny, Warszawa 2004.