Wspólnota Taizé - międzynarodowa wspólnota
ekumeniczna, założona w 1940 w Taizé, we Francji,
przez brata Rogera. Po śmierci brata Rogera,
zamordowanego 16 sierpnia 2005, przełożonym
Wspólnoty został 51-letni brat Alois – katolik
pochodzący z Niemiec.
Historia
W 1940 roku Roger, Szwajcar z pochodzenia i teolog,
dotarł do odległej, położonej w Burgundii wioski
Taizé, w której kupił dom i ziemię, rozpoczynając
życie w założonej Wspólnocie. Miejsce wydało mu
się szczególne m.in. z powodu bliskiego sąsiedztwa
słynnego opactwa benedyktyńskiego Cluny, które w
XI i XII w. wywarło silny wpływ na życie Kościoła, a
także Citeaux z dawnym opactwem cystersów, w
którym mieszkał św. Bernard.
W pierwszych latach swojego życia w Taizé, brat
Roger utrzymywał się z uprawy ziemi, budował małą
kapliczkę oraz pisał regułę życia Wspólnoty. Gościł
także często uciekinierów politycznych i Żydów.
W 1941 r. napisał broszurkę pt. Uwagi wyjaśniające,
która stała się zaczątkiem reguły Wspólnoty,
opowiadającej się za ideą ekumenizmu i pojednania
między podzielonymi kościołami chrześcijańskimi. W
tym roku wstąpiło do Wspólnoty czterech nowych
braci. Od początku dążono do realizacji idei
pojednania. Bracia opiekowali się także niemieckimi
jeńcami wojennymi, przebywającymi w pobliskim
obozie oraz okolicznymi sierotami.
W latach 1952-53 Roger napisał właściwą regułę
Wspólnoty, której fundamenty stanowiły trzy słowa
streszczające Ewangelię: radość, prostota,
miłosierdzie. Brat Roger wziął udział w obradach
soboru watykańskiego II jako oficjalny obserwator. W
czasie jego obrad przybyli do Taizé pastorzy
protestanccy i francuscy biskupi katoliccy na
pierwsze tego typu spotkanie ekumeniczne.
Od 1969 r. do Wspólnoty należą także katolicy. W
1966 r. bracia zorganizowali pierwsze ekumeniczne
spotkanie młodzieży, a w 1974 odbył się tam „Sobór
Młodych”. Od 1982 spotkania odbywają się także
poza wioską.
Wspólnota
Bracia zobowiązują się na całe życie do dzielenia ze
sobą dóbr duchowych i materialnych, do
zachowywania celibatu oraz do daleko idącej
prostoty. Obecnie wspólnota liczy ponad stu braci
pochodzenia ewangelickiego i katolików, więcej niż
dwudziestu pięciu narodowości. Czterech z nich
pochodzi z Polski.
W centrum każdego dnia w Taizé jest trzykrotna
modlitwa. Bracia utrzymują się wyłącznie z własnej
pracy. Nie przyjmują osobistych darów ani
prezentów. Ewentualne spadki przeznaczone są
zawsze na pomoc ubogim. Niektórzy z nich – tworząc
kilkuosobowe grupy, zwane fraterniami – żyją wśród

najuboższych.
W codziennych obowiązkach związanych z
przyjmowaniem pielgrzymów z różnych stron świata
pomagają braciom od 1966 Siostry św. Andrzeja, a od
1994 także polskie urszulanki szare.
Adres wspólnoty: Communauté de Taizé 71250 Taizé
- Francja
Młodzi w Taizé - spotkania cotygodniowe
Od końca lat 50. XX w., tysiące młodych ludzi z
wielu krajów bierze udział w cotygodniowych
spotkaniach modlitewno-refleksyjnych. Niektórzy
bracia z Taizé odwiedzają różne miejsca w Afryce,
Ameryce Południowej, Azji i Europie, aby tam
prowadzić małe i duże spotkania. Wszystkie są one
etapami tej samej Pielgrzymki Zaufania przez Ziemię.
Uczestnicy zostają zakwaterowani w wiosce Taizé w
namiotach lub barakach mieszkalnych. Biorą udział w
spotkaniach w ramach jednej z pięciu grup: źródeł
wiary, biblijnej (tylko w okresie wakacyjnym), pracy,
chóru lub ciszy. Dodatkowo każdy uczestnik może
podjąć drobną pracę np. pilnowanie ciszy podczas
modlitwy czy dystrybucja posiłków, którą wykonuje
codziennie przez kilkadziesiąt minut. Tydzień po
tygodniu, a także podczas Spotkań Europejskich
młodzi analizują m.in. List z Taizé , który pisany jest
przez przeora i publikowany pod koniec roku.
Wyjazdy z Polski
Najłatwiejszym sposobem na dostanie się do Taizé
jest podróż autokarem. Podczas wakacji odjeżdżają
one co tydzień z Poznania i Wrocławia, w 2009 r.
również z Warszawy.
Typowy dzień
Przykładowy posiłek uczestników cotygodniowych
spotkań

•

poranna modlitwa

•

śniadanie

•

studium biblijne w dużych grupach

•

dyskusje w małych grupach

•

południowa modlitwa

•

obiad

•

popołudniowa praca lub studiowanie Biblii

•

podwieczorek

•

czas wolny, rozmowy z braćmi, warsztaty

•

kolacja

•

wieczorna modlitwa

•

wspólna zabawa młodzieży przy muzyce

Śpiewy z Taizé
Ważnym i bardzo charakterystycznym elementem
wspólnej modlitwy w Taizé jest śpiew.
Wielojęzyczność pielgrzymów przybywających do
Taizé, sprawia jednak, że wykorzystanie tradycyjnych
pieśni kościelnych, o długich tekstach i wielu
zwrotkach jest niemożliwe. Aby umożliwić każdemu
świadome uczestnictwo w modlitwie, Wspólnota
zaczęła szukać prostszych form muzyki kościelnej. W
1975 zamówiono kompozycję kilkudziesięciu

utworów u paryskiego organisty Jacques'a Berthiera.
Oprócz śpiewów Jacques'a Berthier, obecnie w Taizé
wykorzystuje się też kompozycje Josepha Gelineau,
tradycyjne melodie prawosławne i utwory
komponowane przez członków Wspólnoty.
Główną cecha charakterystyczną śpiewów z Taizé jest
ich prosty, najczęściej jednozdaniowy tekst, będący
często cytatem z Biblii lub tradycji kościołów.
Niewielki rozmiar tekstu sprawia, że jest on łatwy do
zapamiętania, pomimo użycia różnych języków.
Melodia natomiast skłania do refleksji i
wewnętrznego wyciszenia się. Formalnie większość
śpiewów z Taize to ostinata i kanony. Podstawowy
układ śpiewu może być wykonywany przez
niewielkie grupy, ale pełne aranżacje na chór z
instrumentalizacją i partiami solistów są też
stosowane podczas wielkich zgromadzeń
liturgicznych.
Proste melodie, medytacyjny charakter i tłumaczenia
na wiele języków przyczyniły się do popularności
śpiewów z Taizé wśród chrześcijan. Stosowane są one
w praktyce liturgicznej większości wyznań na
wszystkich kontynentach. Śpiewy są niewątpliwie
najbardziej rozpoznawalnym owocem istnienia
Wspólnoty.
Oyak
Oyak jest to niewielki bar-kiosk koło parkingu w
Taizé, gdzie można kupić podstawowe artykuły
spożywcze. Jest czynny kilka godzin dziennie. Po
wieczornej modlitwie wokół Oyaku młodzież
organizuje zabawę przy muzyce. Cisza nocna w
Oyaku obowiązuje od 23:30 do 6:00. Jest to jedyne
miejsce w Taizé, gdzie w ograniczonych ilościach jest
sprzedawany alkohol (1 lampka wina lub szklanka
piwa na osobę).
Europejskie Spotkania Młodych
Corocznie, na przełomie starego i nowego roku,
wspólnota organizuje w jednym z europejskich miast
modlitewne spotkania ekumeniczne nazywane
Pielgrzymką Zaufania przez Ziemię. Młodzież zostaje
przyjęta przez parafie. Zakwaterowanie ma miejsce u
rodzin goszczących lub w obiektach publicznych
takich jak np. szkoły lub sale gimnastyczne.
Modlitwy, a także obiad i kolacja mają miejsce
najczęściej w wielkich halach wystawowych
zaadaptowanych specjalnie na tę okazję. Uczestnicy
mają możliwość wyboru jednej z czterech grup:
uczestnictwo w życiu parafii; uczestnictwo w życiu
parafii połączone z pomocą w ekipie pracy;
uczestnictwo w życiu parafii połączone ze
śpiewaniem w chórze; przeżywanie poranków w
ciszy z wprowadzeniem biblijnym. Porządek dnia jest
podobny do tego z Taizé:

•

śniadanie u rodzin goszczących

•

modlitwa w parafii

•

spotkania refleksyjne w małych grupach

międzynarodowych

•

obiad

•

modlitwa

•

zajęcia warsztatowe najczęściej prowadzone przez

braci

•

kolacja

•

modlitwa

O godzinie 23 w sylwestrową noc uczestnicy biorą
udział we wspólnej modlitwie w parafiach o pokój na
świecie. Następnie odbywa się zabawa sylwestrowa,
tzw. Święto Narodów. 1 stycznia uczestnicy
spożywają świąteczny obiad u rodzin goszczących.
Lista miast, w których miały miejsce spotkania

1. 1978 - Paryż, Francja
2. 1979 - Barcelona, Hiszpania
3. 1980 - Rzym, Włochy
4. 1981 - Londyn, Wielka Brytania
5. 1982 - Rzym, Włochy
6. 1983 - Paryż, Francja
7. 1984 - Kolonia, Niemcy
8. 1985 - Barcelona, Hiszpania
9. 1986 - Londyn, Wielka Brytania
10. 1987 - Rzym, Włochy
11. 1988 - Paryż, Francja
12. 1989 - Wrocław, Polska
13. 1990 - Praga, Czechy
14. 1991 - Budapeszt, Węgry
15. 1992 - Wiedeń, Austria
16. 1993 - Monachium, Niemcy
17. 1994 - Paryż, Francja
18. 1995 - Wrocław, Polska
19. 1996 - Stuttgart, Niemcy
20. 1997 - Wiedeń, Austria
21. 1998 - Mediolan, Włochy
22. 1999 - Warszawa, Polska
23. 2000 - Barcelona, Hiszpania
24. 2001 - Budapeszt, Węgry
25. 2002 - Paryż, Francja
26. 2003 - Hamburg, Niemcy
27. 2004 - Lizbona, Portugalia
28. 2005 - Mediolan, Włochy
29. 2006 - Zagrzeb, Chorwacja
30. 2007 - Genewa, Szwajcaria
31. 2008 - Bruksela, Belgia
32. 2009 - Poznań, Polska
33. 2010 - Rotterdam, Holandia
34. 2011 - Berlin, Niemcy
35. 2012 - Rzym, Włochy

za: wikipedia