17 stycznia dzień dialogu z Judaizmem.

NOWY TESTAMENT

Rz 11:25-32 BT „Nie chcę jednak, bracia, pozostawiad was w nieświadomości co do tej tajemnicy -
byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania - że zatwardziałośd dotknęła tylko częśd Izraela
aż do czasu, gdy wejdzie *do Kościoła+ pełnia pogan.

I tak cały Izrael będzie zbawiony

, jak

to jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, odwróci nieprawości od Jakuba. I to będzie moje z
nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy. Co prawdą - gdy chodzi o Ewangelię - są oni
nieprzyjaciółmi *Boga+ ze względu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o wybranie, są oni - ze
względu na praojców - przedmiotem miłości. Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne.
Podobnie bowiem jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, teraz zaś z powodu ich
nieposłuszeostwa dostąpiliście miłosierdzia, tak i oni stali się teraz nieposłuszni z powodu okazanego
wam miłosierdzia, aby i sami <w czasie obecnym> mogli dostąpid miłosierdzia. Albowiem Bóg poddał
wszystkich nieposłuszeostwu, aby wszystkim okazad swe miłosierdzie.”

2Kor 3:6-20 BT „On *Bóg+ też sprawił, żeśmy mogli stad się sługami Nowego Przymierza przymierza
nie litery, lecz Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia. Lecz jeśli posługiwanie śmierci,
utrwalone literami w kamieniu, dokonywało się w chwale, tak iż synowie Izraela nie mogli spoglądad
na oblicze Mojżesza z powodu jasności jego oblicza, która miała przeminąd, to o ileż bardziej pełne
chwały będzie posługiwanie Ducha?) Jeżeli bowiem posługiwanie potępieniu jest chwałą, to o ileż
bardziej będzie obfitowad w chwałę posługiwanie sprawiedliwości! Wobec przeogromnej chwały
okazało się w ogóle bez chwały to, co miało chwałę tylko częściową. Jeżeli zaś to, co przemijające,
było w chwale, daleko więcej cieszy się chwałą to, co trwa. Żywiąc przeto taką nadzieję, z jawną
swobodą postępujemy, a nie tak, jak Mojżesz, który zakrywał sobie twarz, ażeby synowie Izraela

nie patrzyli na koniec tego, co było przemijające. Ale stępiały ich umysły.

I tak aż do dnia

dzisiejszego, gdy czytają Stare Przymierze, pozostaje /nad nimi/ ta
sama zasłona, bo odsłania się ona w Chrystusie. I aż po dzieo
dzisiejszy, gdy czytają Mojżesza, zasłona spoczywa na ich sercach. A
kiedy ktoś zwraca się do Pana, zasłona opada.

Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest

Duch Paoski - tam wolnośd. My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasnośd Paoską jakby
w zwierciadle; za sprawą Ducha Paoskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego
obrazu.”

KATECHIZM KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO

:

Kościół, Lud Boży Nowego Przymierza, zgłębiając swoją tajemnicę, odkrywa swoją więź z narodem
żydowskim 298 , "do którego przodków Pan Bóg przemawiał" . W odróżnieniu od innych religii
niechrześcijaoskich wiara żydowska jest już odpowiedzią na Objawienie Boże w Starym Przymierzu.
To do narodu żydowskiego "należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa,
pełnienie służby Bożej i obietnice. Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według
ciała" (Rz 9, 4-5), ponieważ "dary łaski i wezwania Boże są nieodwołalne" (Rz 11, 29). Ponadto, gdy
rozważa się przyszłośd, lud Boży Starego Przymierza i nowy Lud Boży dążą do analogicznych celów:
oczekują przyjścia (lub powrotu) Mesjasza. Oczekiwanie jednak z jednej strony dotyczy powrotu
Mesjasza, który umarł i zmartwychwstał, został uznany za Pana i Syna Bożego, a z drugiej - przyjścia
Mesjasza, którego rysy pozostają ukryte, na koocu czasów; oczekiwanie to jest złączone z
dramatem niewiedzy lub nieuznawania Chrystusa Jezusa.

Przyjście Mesjasza w chwale jest zatrzymane w każdej chwili historii do momentu uznania Go przez
"całego Izraela" (Rz 11, 26; Mt 23, 39), którego częśd została dotknięta "zatwardziałością" (Rz 11,
25) w "niewierze" (Rz 11, 20) w Jezusa. Św. Piotr mówi do Żydów w Jerozolimie po Pięddziesiątnicy:
"Pokutujcie więc i nawródcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni
ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymad aż do
czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych
proroków" (Dz 3, 19-21). Św. Paweł kontynuuje za nim: "Jeżeli ich odrzucenie przyniosło światu
pojednanie, to czymże będzie ich przyjęcie, jeżeli nie powstaniem ze śmierci do życia?" (Rz 11, 15).
Wejście "całości" Izraela (Rz 11, 12) do zbawienia mesjaoskiego, w ślad za wejściem "pełni pogan"
(Rz 11, 25) 568 , pozwoli Ludowi Bożemu zrealizowad "miarę wielkości według Pełni Chrystusa" (Ef
4, 13), gdy Bóg będzie "wszystkim we wszystkich" (1 Kor 15, 28).

LITURGIA KOŚCIOŁA

Modlitwa za Żydów w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego Msza Trydencka:
(nowy tekst wprowadzony przez Benedykta XVI)
Módlmy się także za Żydów, ażeby Bóg i Pan nasz oświecił ich serca,

by poznali Jezusa

Chrystusa, Zbawiciela wszystkich ludzi.

Módlmy się. Zegnijmy kolana. Powstańcie.
Wszechmogący, wieczny Boże, który chcesz, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do
poznania prawdy, spraw łaskawie, aby kiedy pełnia ludów wejdzie do Twojego Kościoła,

cały

Izrael został zbawiony

. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen”.

(tekst pierwotny wg „Mszału Rzymskiego” Kraków 1905):
Módlmy się i za wiarołomnych Żydów, aby Bóg i Pan nasz

zdarł zasłonę z serc ich, aby i

oni uznali Jezusa Chrystusa Pana naszego.

Módlmy się. Zegnijmy kolana. Powstańcie.
Wszechmogący, wieczny Boże, który i żydowskiej karkołomności od miłosierdzia Twego nie
odrzucasz, wysłuchaj prośby nasze, które za oślepionym ludem tym zanosimy, aby oni,

uznawszy światło prawdy Twojej, którą jest Chrystus

, od ciemności, w których są

pogrążeni, wybawieni zostali. Przez tegoż Pana...
[W wydaniu Mszału Rzymskiego z 1962 r. Jan XXIII usunął z niej słowa: „pro perfidis
Judaeis” – „za wiarołomnych Żydów” – i „judaicam perfidiam” – „żydowską wiarołomność]

Modlitwa za Żydów w Mszale Pawła VI
„Módlmy się, za Żydów, do których przodków Pan Bóg wpierw przemawiał,

aby pomógł im

wzrastać w miłości ku Niemu i w wierności Jego przymierzu

. Wszechmogący wieczny

Boże, Ty dałeś swoje obietnice Abrahamowi i jego potomkom; wysłuchaj łaskawie prośby
swojego Kościoła, aby

naród pierwszego wybrania mógł osiągnąć pełnię odkupienia

”.

Modlitwa z Mszału Piusa V nawiązuje do nauczania Drugiego Listu do Koryntian. Żydzi nie
mogą pojąc prawdziwego znaczenia proroctw Starego Przymierza, stanie się to gdy uznają
Jezusa który jest ostateczną Prawdą.

Tekst wprowadzony przez Benedykta XVI podkreśla, że Jezus jest jedynym zbawicielem wszystkich
ludzi, jest prośbą o wejście do zbawienia mesjaoskiego (Kościoła) całości Izraela w ślad za pełnią
pogan.

Modlitwa z Mszału Pawła VI idzie za Listem do Rzymian. Żydzi są narodem pierwszego wybrania, bo
dary łaski są nie odwołalne. Jest prośbą do Boga aby pomógł Żydom wzrastad w wierności
Przymierzu, aby w ten sposób osiągną pełnię odkupienia, które jest w Chrystusie Jezusie(Rz 3,24).