Od błogosławieństwa do dziedzictwa

Błogosławieństwo dotyka wierzących i niewierzących. Dziedzictwo jest czymś zupełnie

innym. Możemy całe życie doświadczać błogosławieństwa, ale nigdy nie wziąć dziedzictwa,

jakie zostawił nam Jezus. Boże Słowo mówi, że Królestwo Boże jest w zasięgu ręki, a nasze

dziedzictwo możemy wziąć przez wiarę i społeczność z Ojcem.

Janusz Wanat

Wracając do historii o synu marnotrawnym chciałbym, abyśmy tym razem zwrócili

uwagę na tego drugiego syna, tego, który zawsze był przy Ojcu, który z nim mieszkał, pracował,

był mu wierny. Ta historia w Ewangelii Łukasza w 15 rozdziale zaczyna się od wersetu 25:

“Starszy zaś syn jego był w polu. A gdy wracając zbliżył się do domu, usłyszał muzykę i tańce, i

przywoławszy jednego ze sług, pytał, co to jest. Ten zaś rzekł do niego: Brat twój przyszedł i

ojciec twój kazał zabić tuczne cielę, że go zdrowym odzyskał. Rozgniewał się więc i nie chciał

wejść. Tedy ojciec jego wyszedł i prosił go. Ten zaś odrzekł ojcu: Oto tyle lat służę ci i nigdy nie

przestąpiłem rozkazu twego, a mnie nigdy nie dałeś nawet koźlęcia, bym się mógł zabawić z

przyjaciółmi mymi. Gdy zaś ten syn twój, który roztrwonił majętność twoją z nierządnicami,

przyszedł, kazałeś dla niego zabić tucze cielę. Wtedy on rzekł do niego: Synu, ty zawsze jesteś ze

mną i wszystko moje jest twoim. Należało zaś weselić się i radować, że ten brat twój był umarły,

a ożył, zaginął, a odnalazł się”. Popatrzcie, jak bardzo rozgniewał się ten młody mężczyzna na

swojego młodszego brata. Czy tamten faktycznie zrobił coś strasznego? Wziął to, co mu się

należało i poszedł w świat. Miał do tego prawo. Gdy zaś wrócił wzbudził wielką złość i

zazdrość swego brata. Starszy syn miał żal do ojca, że nigdy nie dał mu możliwości

zabawienia się z przyjaciółmi, nie zrobił dla niego uczty, ani przyjęcia. Ojca to jednak

bardzo zaskoczyło, dla niego było bowiem jasne, że wszystko, co posiada jest tego wiernego i

pracowitego syna, że w każdej chwili może wziąć, co chce i zrobić z tym, co chce. Ta historia

jest bardzo aktualna dzisiaj. Określając “syna” użyto w tym fragmencie greckiego słowa,

odnoszącego się do mężczyzny, która skończył 30 lat lub takiego, który otrzymywał dziedzictwo

ojca. W Izraelu syn nie musiał czekać, aż ojciec umrze, aby otrzymać spadek, dziedzictwo. Kiedy

przychodziły jego 30-te urodziny syn mógł upomnieć się o swoje dziedzictwo pod warunkiem, że

przez te 30 lat wiernie ojcu służył i był podobny do niego. To samo słowo zostało też użyte w

stosunku do Jezusa i oznaczało, że był taki sam jak Ojciec. Jezus wziął swoje dziedzictwo i komu

je zostawił? Tobie i mnie. Czy wiesz, że jest kolosalna różnica między błogosławieństwem a

dziedzictwem? Błogosławieństwo dotyka wierzących i niewierzących. Dziedzictwo jest

czymś zupełnie innym. My mamy nasze dziedzictwo w niebie. I możemy całe życie

doświadczać błogosławieństwa, ale nigdy nie wziąć dziedzictwa, jakie zostawił nam Jezus. Boże

Słowo mówi, że Królestwo Boże jest w zasięgu ręki. My często tłumaczymy sobie, że nie

możemy wziąć do Boga tego czy tamtego, bo musimy jeszcze trochę poczekać, dojrzeć,

doświadczyć, pobyć w tym, w czym jesteśmy. Ale po co? Dziedzictwo możemy wziąć bardzo

prosto - przez wiarę. List do Galacjan 3,26: “Albowiem wszyscy jesteście synami Bożymi przez

wiarę w Jezusa Chrystusa”. Nie staniesz się Bożym dzieckiem przez to, że będziesz chodził do

kościoła 20 lat, ani, że skończysz jakiś kurs, czy będziesz czekał nie wiadomo na co. Synem

Bożym stajesz się przez wiarę. Czy wiara jest stanem umysłu i jedno ją mają, a inni nie?

Wiara jest pewnością tego, czego nie widzimy, a czego się spodziewamy i bez wiary nie

można podobać się Bogu. A wszyscy, którzy przystępują do Boga muszą wierzyć.

Czy przychodzimy do kościoła tylko dlatego, że jest niedziela? Mam nadzieję, że nie.

Mam nadzieję, że wszyscy przychodzimy dlatego, że chcemy się spotkać z Bogiem - przez wiarę.

I dlatego Bóg zachęca ciebie, abyś przez tę samą wiarę stał się dziedzicem Bożych obietnic.

Wydaje ci się, że nie masz wiary? List do Rzymian mówi, że wiara przychodzi przez słuchanie

Słowa Bożego. Jeśli go nie czytasz to rzeczywiście, skąd ją masz mieć? Wiara nie przyjdzie

przez to, że ktoś pomodli się za ciebie. To ty jesteś odpowiedzialny za to, aby karmić się

Słowem. Jak można sprawdzić czy żyjemy wiarą? Bardzo prosto. Jeśli w twoim życiu pojawi się

choroba, choćby zwykły ból głowy, co najpierw robisz? Szukasz tabletki czy modlisz się? W

takich lub innych sytuacjach wychodzi, co tak naprawdę mamy w sercu. Wtedy widać, jak

reagujemy. Jeśli w swoim życiu doświadczasz tylko błogosławieństwa, to pamiętaj, że jest coś

więcej - jest też dziedzictwo. I jednym ze sposobów jego odebrania jest wiara. W Liście do

Efezjan 1,17-18 jest fragment, który wierzę, że jest kluczowym dla mojego życia i dla waszego

też: “Aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i

objawienia ku poznaniu jego, i oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja,

do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego”. I

dzisiaj możesz uwierzyć w to, możesz prosić Boga, aby otworzył twoje serce na to, żebyś

zrozumiał, co ci się należy przez wiarę: uzdrowienie, zaopatrzenie, radość, pokój, wolność.

Pamiętacie, że nasz Pan przyszedł po to, aby jego owce miały życie i obfitowały. Musisz w

końcu uwierzyć, że gdy będziesz wkładał ręce na chorych oni będą uzdrawiani, że Bóg

zatroszczy się o ciebie i twoją rodzinę, że was ochroni, że MASZ DZIEDZICTWO. Jeśli ciężko

ci w to uwierzyć, zacznij o tym czytać, a wiara przyjdzie. Nie poprzestań tylko na

błogosławieństwie, skoro możesz obfitować w większe rzeczy jako dziedzic. List do Rzymian

8,32: “On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale go za nas wszystkich wydał, jakżeby nie

miał z nim darować nam WSZYSTKIEGO?” Wiecie już, że WSZYSTKIEGO znaczy

WSZYSTKIEGO. Tam nie ma gwiazdki, przy której zapisano “wszystkiego, ale z wyjątkiem

tego i tego, i tamtego”. Aby wypracować w nas pewność, że tak właśnie jest, musimy mieć

społeczność z Ojcem. Zobaczcie, ten wierny syn z przypowieści o synu marnotrawnym miał w

domu WSZYSTKO. Należało do niego WSZYSTKO, co miał jego ojciec: DVD, dobry

samochód, wanna z masażem itp. A on nie korzystał z tego, bo nie rozumiał, że to jego

dziedzictwo. A ojciec mówi: synu, to WSZYSTKO jest twoje! Czemu tego nie używasz? Ten syn

po prostu nie miał relacji z ojcem. On mieszkał w tym domu, pracował, spał, jadł, chodził na

nabożeństwa, czytał Słowo, ale nie miał bliskiej relacji z ojcem, bo nawet nie miał pojęcia, że to

wszystko, co należy do ojca, jest też jego. I dzisiaj Pan mówi do ciebie: synu i córko,

WSZYSTKO, co mam, jest twoje! Ale nie usłyszysz tego w ciągłym biegu, zamieszaniu,

przed telewizorem, ale kiedy znajdziesz czas, aby usiąść tacie na kolanach, przytulisz się do

niego, zaczniesz słuchać. Bóg zacznie z tobą rozmawiać i dokładnie powie ci, czego możesz

się spodziewać, o co się modlić i co ma dla ciebie. Powie ci, abyś zrozumiał, jakie

dziedzictwo dostałeś w spadku i jaki jesteś dla Niego drogi. Obyśmy nigdy nie popadli w

rozgoryczenie, jak ten wierny syn. Mogą za chwilę nawrócić się nowi ludzi i Bóg może zacząć

ich używać do wielkich rzeczy, a wtedy powiemy z żalem: to my, to ja, służę Ci tyle lat, a Ty

dałeś im, a mnie nie? To nie jest prawdą. Bóg chce ci pokazać, jak wielkie dziedzictwo masz w

Nim i możesz je wziąć: przez wiarę i relację z Ojcem. List do Kolosan 3,24: “Wiedząc, że od

Pana otrzymacie jako zapłatę DZIEDZICTWO, gdyż Chrystusowi Panu służycie”. Nie możesz

oczekiwać dziedzictwa, jeśli nie jesteś wierny. Jeśli oczekujesz rzeczy, ale nie jesteś wierny w

tym, nie otrzymasz ich. Jak już mówiłem, dziedzictwo w Izraelu mógł dostać syn, który wiernie

służył ojcu przez wiele lat.

Pamiętacie historię o dwóch innych synach? Jednemu ojciec kazał skopać ziemię, ten z

ochotą pogna w pole, ale jakoś mu się odechciało, coś go zajęło i nie zrobił tego. Drugiemu

ojciec nakazał, aby pomógł bratu. Ten nie bardzo miał chęć i nawet powiedział, że nie ma

zamiaru, ale przemyślał sprawę i jednak poszedł w pole. Który był prawdziwym synem? Ten,

który zapalił się, ale szybko spłonął? Nie. Ten, który mimo początkowej niechęci poszedł i

wypełnił wolę ojca. Możemy stać się podobni do Ojca, gdy Go naśladujemy. Będziemy upadać,

ale moc Ducha Świętego będzie nas podnosić, będziemy wzrastać, nasz charakter będzie

zmieniany, gdy tylko zechcemy, gdy Mu na to pozwolimy. Wiara przyjdzie przez czytanie

Słowa, a zmiana życia przez jego wykonywanie. Psalm 27,8: “Z natchnienia Twego mówi

serce moje: Szukajcie oblicza mego!. Przeto oblicza Twego szukam, Panie”. Ozeasza 6,3:

“Starajmy się więc poznać, usilnie poznać Pana, że Go znajdziemy, pewne jest jak zorza

poranna, i przyjdzie do nas jak deszcz, jak późny deszcz, który zrasza ziemię!”. To, że znajdziesz

Pana JEST PEWNE. On ma dla ciebie dziedzictwo, a ty musisz tylko uwierzyć, pozwolić

Duchowi Świętemu przekonać ciebie o tym. Jeremiasza 29,12-14: “Gdy będziecie mnie

wzywać i zanosić do mnie modły, wysłucham was. A gdy mnie będziecie szukać, znajdziecie mnie.

Gdy mnie będziecie szukać całym swoim sercem, objawię się wam - mówi Pan”. Dziś Bóg może

odmienić twój los, możesz przejść od błogosławieństwa do dziedzictwa. Wszystko zależy od

ciebie.

Opracowanie: Ewa Andersz-Wanat

Artykuł pochodzi ze strony:

www.kbwch.kalisz.pl