[

Ruby] Standardowe wejście/wyjście – wyświetlanie na ekranie i czytanie z

klawiatury

Żeby wyświetlić na STDOut dane mamy do dyspozycji:

•

p

•

print

•

puts

W tym skrypcie będziemy wyświetlali string:

str="jestem wyswietlany przez: "

Są duże różnice w tych wywołaniach, ale są widoczne na pierwszy rzut oka.

Cały skrypt wygląda tak:

str=

"jestem wyswietlany przez:

"

p

"#{str} p"

puts

"#{str} puts"

print

"#{str} print"

puts

"--=to jest koniec

skryptu==--"

Opis tego skryptu:

1.

podanie stringu

2.

wyświetlenie przy pomocy p

3.

wyświetlenie przy pomocy puts

4.

wyświetlenie przy pomocy print

5.

dodatek, który jest tutaj potrzebny ze względu na zasadę działania polecenia print.

puts od print, różni się dodaniem znaku EOL na końcu wyświetlanych danych. Czyli puts

zakończy nam linijkę, a print nie, czyli, żęby estetycznie wyglądało musiałem na końcu

dodać puts. Inaczej prompt konsolowy “zlałby się” z wynikiem skryptu.

Wykonanie skryptu:

$

ruby1.9.1 ruby.rb

"

jestem wyswietlany przez: p"

jestem wyswietlany przez: puts

jestem wyswietlany przez: print--=to jest koniec skryptu==-

Widać ładnie ;)

Poza tymi standardowymi metodami są jeszcze inne, ale w tym momencie odsyłam do

dokumentacji.

Pobieranie danych.

Robimy to za pomocą wartości gets. Pierwszą linijkę skryptu zamieniamy na:

str=

get

s

Jest to najbardziej tradycyjna metoda. Ma jednak wadę. Przy wczytywaniu danych wczytuje

też ostatni znak podany z klawiatury, czyli EOL.

Przy tej metodzie należy się uciąć ten ostatni znak ze stringu przy użyciu .chomp. Skrypt

wygląda teraz tak:

str=

gets

.

cho

mp

p

"#{str} p"

puts “#{str} puts”

print “#{str} print”

puts “–=to jest koniec skryptu==–”

A jego wykonanie tak:

$

ruby1.9.1 ruby.rb

sagasgasg

"

sagasgasg p"

sagasgasg puts

sagasgasg print--=to jest koniec skryptu==--

Jako drobną poprawkę, bardziej estetyczną, przed ostatnią linijkę zamieniamy na:

print

"#{str}

printn"

Da nam to taki wynik:

$

ruby1.9.1 ruby.rb

wehWWaehae

"

wehWWaehae p"

wehWWaehae puts

wehWWaehae print

--=

to jest koniec skryptu==--

Czyli jakby zamieni print w puts.

gets pobiera dane wejściowe jako stringi. Konwersja do innego typu wygląda tak:

•

str.to_i przekształca do integera

•

str.to_s przekształca w łańcuch znaków

•

str.to_f przekształca do liczby zmiennoprzecinkowej

Pobranie danych i przekonwertowanie ich “w locie” tak:

print

"podaj pierwsza liczbe: "

liczba1=

gets

.

chomp

.

to_i

print

"podaj druga liczbe: "

liczba2=

gets

.

chomp

.

to_i

puts

"po dodaniu:

#{liczba1+liczba2}"

Wykonanie skryptu to:

$

ruby1.9.1 ruby.rb

podaj pierwsza liczbe: 2

podaj druga liczbe: 2

po dodaniu: 4

A teraz zobaczmy co się stanie gdy ze skryptu usunę to_i

$

ruby1.9.1 ruby.rb

podaj pierwsza liczbe: 432

podaj druga liczbe: 3

po dodaniu: 4323

Stało się tyle, że interpreter Ruby dodał do siebie stringi. Nie liczby, bo liczb tam nie było.

Teraz przyjrzyjmy się ciekawostce konwertera liczb:

Jak łatwo zmienić zapis liczbowy:

liczba.

to_i

(

podsta

wa

)

oznacza tylko co, przekształć podaną w liczbę tak by podać jej wynik w podanym systemie

liczbowym podstawie podanej w nawiasie.

liczba=

"1010101110101"

for

i

in

2

..

10

puts

"wartosc w #{i} systemie liczbowym to:

"

+

liczba.

to_i

(

i

)

.

to_s

end

Skrypt da taki wynik:

wartosc w 2 systemie liczbowym to: 5493

wartosc w 3 systemie liczbowym to: 598114

wartosc w 4 systemie liczbowym to: 17896721

wartosc w 5 systemie liczbowym to: 254316276

wartosc w 6 systemie liczbowym to: 2238983893

wartosc w 7 systemie liczbowym to: 14129664158

wartosc w 8 systemie liczbowym to: 69810294849

wartosc w 9 systemie liczbowym to: 285959964736

wartosc w 10 systemie liczbowym to: 1010101110101

Należy dodać, że wartość podstawy to zakres liczbowy 2..32.

Zakresy były pokazane w dziale z pętlami.*