Urządzenie wejścia-wyjścia, urządzenie we/wy, urządzenie I/O (ang. input/output device) służy do komunikacji komputera z użytkownikiem, komputerem lub innym urządzeniem.

Niektóre z tych urządzeń są typowymi urządzeniami wejścia, inne wyjścia, pozostałe natomiast jednocześnie wejścia i wyjścia:

• typowe urządzenia wejścia to np.: klawiatura, mysz komputerowa, skaner, dżojstiki oraz czytniki nośników danych

• typowe urządzenia wyjścia to np.: monitor, drukarka, głośniki, słuchawki

• typowe urządzenia wejścia i wyjścia to np.: karta sieciowa, modem, ekran dotykowy, dysk twardy oraz wszelkie inne nagrywalne stacje nośników danych

Część urządzeń wejścia-wyjścia znajduje się wewnątrz obudowy jednostki centralnej komputera, często nawet bezpośrednio na płycie głównej. Natomiast te urządzenia we/wy, które są przypięte do komputera za pomocą kabli lub komunikują się z komputerem w inny sposób (np. falami radiowymi lub za pomocą podczerwieni), zwane są peryferiami komputerowymi.

KLAWIATURA

Klawiatura, po angielsku keyboard jest urządzeniem składającym się ze 100 albo większej liczby klawiszy, które reprezentują wszystkie litery alfabetu, cyfry, oraz klawisze funkcyjne. Dzięki klawiaturze możemy wprowadzać do komputera operacje do wykonania, polecenia lub wpisywać teksty. Komputer zareaguje bezpośrednio po tym, jak wydamy polecenie z klawiatury i wykona odpowiednie działanie przypisane wciśniętym klawiszom. Trudno w dzisiejszych czasach wyobrazić sobie komunikację z komputerem bez użycia klawiatury, była ona jednym z pierwszych urządzeń wejścia, które zostały wprowadzone na rynek wraz z pierwszymi komputerami.

MYSZ KOMPUTEROWA

Mysz komputerowa, z angielskiego mouse, stanowi jedno z najpopularniejszych urządzeń peryferyjnych, które służą do komunikacji użytkownika z komputerem. W przypadku myszki kulkowej, w czasie przesuwania myszki po płaszczyźnie, obracana jest gumowa kulka. Ruch tej kulki rejestrują odpowiednie czujniki, które z bardzo dużą prędkością przekazują dane do komputera. Procesor analizuje otrzymane dane i odpowiednio steruje ruchem kursora myszy na ekranie monitora. W obecnych czasach najpopularniejsze są myszki optyczne, które zapewniają wielokrotnie większą dokładność oraz wygodę użytkowania, w stosunku do myszek kulkowych. Zasada ich działania polega na emitowaniu światła z diody LED lub diody laserowej, a następnie rejestrowanie przez odpowiednie czujniki przesunięcia po płaskiej powierzchni. Często spotykane są również myszki bezprzewodowe, korzystające z fale radiowe lub podczerwień do komunikacji z komputerem. Standardowa myszka posiada dwa przyciski, na rynku spotykane są jednak myszki posiadające nawet dziesięć przycisków i dwie rolki służące do przewijania zawartości ekranu monitora.

TRACKBALL

Trackball jest odpowiednio wyprofilowaną i odwróconą do góry myszką kulkową, której dużą kulkę odwraca się palcem. Urządzenie to przydaje się w aplikacjach, które wymagają bardzo dużej precyzji ruchu. W dzisiejszych czasach markowe myszki optyczne zapewniają już jednak taką jakość pracy, że używanie trackballi nie wydaje się być uzasadnionym.

JOYSTICK

Joystick to wejściowe urządzenie peryferyjne, które najczęściej służy fanom gier komputerowych. Dzięki niemu możliwe jest sterowanie obiektami występującymi w grze. Każdy joystick jest wyposażony w drążek sterowniczy, którym możemy manipulować we wszystkich kierunkach, analogicznie do tych kierunków ruchu sterowany jest obiekt znajdujący się na ekranie. Joystick wyposażony jest również w kilka, a nawet kilkanaście przycisków, którym możemy przyporządkować określone akcje w danej grze.

RYSOWNICA

Rysownica jest nazywana również tabletem graficznym lub digitizerem. Jest to płaska tabliczka, która wykrywa pozycję odpowiedniego rysika. Tablet umożliwia nam rysowanie w identyczny sposób, jak ma to miejsce na kartce papieru. Istotną różnicą jest fakt, że rysunek nie powstanie na tablecie, tylko na ekranie naszego monitora. Rysowanie przy pomocy tabletu jest o wiele prostsze od rysowania przy pomocy tradycyjnej myszki. Niektóre tablety reagują również na siłę nacisku rysika, dzięki czemu zmienia się grubość rysowanych linii albo intensywność danego koloru. Jest więc możliwe tworzenie rysunków takich, jak przy pomocy ołówka i kartki. Czasami tablety są wyposażone w funkcję gumki do mazania, która znajduję się z drugiej strony pióra. Tablety mogą być dołączane do komputera przez porty szeregowe, porty PS/2 lub przez wygodny port USB. Podłączenie tabletu zamiast myszki komputerowej, powoduje że kursorem na ekranie poruszamy przy pomocy pióra poruszanego na tablecie. Zazwyczaj pióro jest wyposażone w dwa przyciski, które odpowiadają klawiszom myszki komputerowej. Zanim przyzwyczaimy się do zmiany z myszki na tablet może minąć trochę czasu, jednak funkcjonalnie nie poczujemy żadnej różnicy.

SKANER

Skaner jest urządzeniem służącym do wczytywania obrazów takich jak: rysunki, fotografie, teksty, pismo odręczne, z powierzchni skanowanej, do pamięci komputera. Skanery możemy podzielić na następujące rodzaje:

• Ręczne, które są zwane również domowymi. Służą one do skanowania tekstu lub rysunku w stosunkowo niskiej rozdzielczości, poprzez przesunięcie czytnika skanera nad powierzchnią skanowaną.

• Rolkowe, które są wyposażone w czytnik w kształcie rolki. Rolka automatycznie przesuwa dokument oraz wczytuje dane.

• Stacjonarne, w których kartka papieru jest przykrywana wiekiem skanera. Służą one do skanowania formatów A4 i A3.

Jakość skanowania mierzy się w jednostkach zwanych dpi, z angielskiego dots per inch, czyli liczba punktów na cal. Rozdzielczość wyrażona w tej jednostce jest stosowana zarówno w przypadku skanerów, drukarek, jak i myszek komputerowych. Im większa jest rozdzielczość dpi, tym więcej punktów na jednym calu jest w stanie odczytać skaner, uzyskany obraz jest więc bardziej dokładny.

Do najważniejszych cech skanera należą:

• Głębia kolorów. W wartości głębi kolorów jest zawarta informacja o tym, jak wielką liczbę odcieni barw może rozpoznać skaner. Im większa liczba kolorów, tym większa liczba bitów za pomocą których może być ona wyrażona. Obraz dwukolorowy, czyli czarno – biały jest możliwy do osiągnięcia przy jednobitowej palecie kolorów. Aby uzyskać 256 kolorów potrzebujemy 8-bitowej palety kolorów, natomiast paleta 24-bitowa umożliwia nam osiągnięcie aż 16,8 miliona różnych odcieni kolorów. Skaner, który posiada 32-bitową paletę kolorów, jest w stanie wydobyć praktycznie każdy odcień skanowanej powierzchni.

• Rozdzielczość optyczna, czyli gęstość światłoczułych elementów umieszczonych na listwie, która jest przesuwana nad skanowaną ilustracją. Im większa ilość tych elementów, tym więcej szczegółów skaner może wychwycić. Rozdzielczość jest podawana w dpi.

• Rozdzielczość interpolowana, to zdolność do sztucznego podwyższenia rozdzielczości otrzymywanego cyfrowego obrazu. Pomiędzy dwa kolejne wczytywane punkty, wstawiane są kolejne. Dodatkowe punkty posiadają kolor oraz jasność będący pewnego rodzaju średnią wyliczoną przez komputer, z sąsiednich punktów. Dzięki zwiększeniu interpolowanej rozdzielczości możemy zwiększyć rozmiar ilustracji, jednak obraz może zawierać mniejszą liczbę szczegółów.

• Rozpoznawanie pisma – OCR. OCR odpowiada optycznemu rozpoznawaniu znaków z pisma pisanego. Dzięki programom OCR jesteśmy w stanie przetworzyć zeskanowaną stronę z jakiegoś czasopisma, na dokument tekstowy, który można w każdej chwili otworzyć oraz dowolnie zmieniać przy pomocy edytora tekstu. Dokumenty tworzone przez programy tego typu wymagają niekiedy drobnych poprawek, ponieważ program może się pomylić z powodu podobieństwa niektórych liter, na przykład ł oraz l, albo gdy tekst jest wyblakły. Znacznie wygodniej jednak jest dokonać kilku drobnych poprawek w zeskanowanym tekście, niż mozolnie przepisywać wszystko przy pomocy klawiatury. Dotyczy to tekstów drukowanych, ponieważ nikłe są szanse na poprawne odczytanie przez skaner, a następnie na przeprowadzenie właściwej analizy przez program OCR, pisma odręcznego, chociaż oprogramowanie jest ciągle rozwijane w tym kierunku i niekiedy możemy uzyskać satysfakcjonujące rezultaty. Używając programu OCR warto się upewnić, czy rozpoznaje on poprawnie polskie znaki.

TUNER TELEWIZYJNY

Tuner telewizyjny jest urządzeniem dołączanym do komputera pod postacią karty rozszerzeń. Po podłączeniu anteny telewizyjnej do tunera, możliwe staje się oglądanie telewizji na ekranie monitora naszego komputera. W zależności od stopnia swojego zaawansowania urządzenia te oferują rozmaite funkcje, począwszy na prostym wyświetlaniu obrazu telewizyjnego, a skończywszy na wyrafinowanych opcjach umożliwiających skalowanie oglądanego przez nas obrazu, przeglądanie stron telegazety, oglądanie kilku kanałów jednocześnie, podłączenie sprzętu video. Możliwe jest również zapisywanie wybranych sekwencji filmowych na dysk twardy naszego komputera. Niektóre z urządzeń posiadają w zestawie pilot, który umożliwia zdalne sterowanie, podobnie jak w wypadku pilota telewizyjnego. Większość tunerów telewizyjnych jest również wyposażona w tuner radiowy, który umożliwia słuchanie radia. Wadą tunerów telewizyjnych, w stosunku do zwykłych telewizorów, jest konieczność włączenia komputera w celu oglądania telewizji, również monitory, których używamy w codziennej pracy są zazwyczaj znacznie mniejsze od bardzo popularnych w ostatnich czasach telewizorów plazmowych.

KAMERA INTERNETOWA

Kamera internetowa jest niewielkim urządzeniem wyposażonym w soczewkę. Dzięki niej obraz widziany jest zamieniany na informacje cyfrowe przekazywane do komputera. Kamera internetowa pozwala na przeprowadzanie video-konferencji za pośrednictwem Internetu. Najczęściej ustawia się ją na jakimkolwiek podwyższeniu tak, aby odpowiednio umieścić się w kadrze kamery. Optymalnym miejscem do zamontowania kamery jest górna krawędź naszego monitora.

KARTA DŹWIĘKOWA

Karta dźwiękowa, zwana również kartą muzyczną to specjalne urządzenie, które znajduje się wewnątrz komputera pod postacią karty rozszerzeń PCI (starsze karty dźwiękowe korzystały z portu ISA). Jest ona wykorzystywana do konwersji dźwięku, który pochodzi z płyty CD, urządzenia MIDI lub mikrofonu do danych o takiej postaci, które są możliwe do przetworzenia przez komputer. Informacje wyprowadzane są również za pośrednictwem tej karty, zazwyczaj na głośniki lub na słuchawki.

Do karty dźwiękowej można podłączyć następujące urządzenia peryferyjne:

• MIKROFON. Urządzenie to jest przydatne w trakcie pracy z różnego rodzaju aplikacjami multimedialnymi. Przykładem tych aplikacji są programy służące do nauki języków obcych, programy komunikacyjne, które wykorzystują modem w celu kontaktu telefonicznego oraz programy służące do obróbki dźwięku. Mikrofon znajduje również zastosowanie w nowatorskich aplikacjach wykorzystywanych do porozumiewania się z komputerem przy pomocy głosu. Aplikacje te rozpoznają mowę ludzką i mogą być wykorzystywane do edycji słownej tekstu w programach biurowych.

• KLAWIATURA MIDI. Jest to urządzenie pomocne w procesie tworzenia muzyki przy pomocy odpowiednich programów komputerowych.

• GŁOŚNIKI. Są to urządzenia za z których wydobywa się dźwięk sterowany za pomocą procesorów sygnałowych karty dźwiękowej. Głośniki można podzielić na dwa rodzaje: głośniki pasywne, które są pozbawione wewnętrznego wzmacniacza (rolę wzmacniacza przejmuje karta dźwiękowa) oraz głośniki aktywne, które posiadają wewnętrzny wzmacniacz i korzystają z własnego zasilacza sieciowego. W każdym komputerze spotykamy się z jeszcze jednym rodzajem głośnika, który nie jest podpinany do karty dźwiękowej. Głośnikiem tym jest PC speaker, który potrafi wydawać jedynie piski o różnej tonacji. Jest on wykorzystywany głównie w celu informowania użytkownika o błędach które zachodzą na poziomie platformy sprzętowej.

DYSK TWARDY

Dysk twardy to hermetycznie zamknięty napęd magnetyczny, który składa się z wirujących talerzy (od 2 do 8). Każdy z talerzy jest pokryty niezwykle cienką warstwą magnetyczną. Wszystkie talerze posiadają własną głowicę odczytująco – zapisującą. Głowica ta unosi się nad talerzem na bardzo cienkiej poduszce powietrznej. Dyski twarde są zazwyczaj na stałe montowane w komputerach i służą do przechowywania danych, do których dostęp wymagany jest w pracy codziennej. Instalowane są na nich systemy operacyjne wraz z szeroką gamą oprogramowania. Dyski nowoczesne posiadają niezwykle wysoką przepustowość danych oraz niski czas dostępu do nich. Prędkość obrotu nowoczesnych dysków twardych wynosi nawet 10000 obrotów na minutę, natomiast ich pojemność jest już liczona w setkach gigabajtów.

STACJA DYSKIETEK

Stacja dyskietek jest miejscem, w którym zapisywane lub odczytywane są dane przy pomocy głowicy magnetycznej. Głowica magnetyczna służy do odczytywania i zapisywania informacji na wymiennych, elastycznych dyskietkach.

CD-ROM

CD-ROM jest dyskiem optycznym, którego grubość wynosi około dwóch milimetrów, natomiast jego średnica wynosi . Na standardowym dysku CD-ROM można przechować nawet 74 minuty najwyższej jakości dźwięku lub aż 650 megabajtów danych. Na jednej płycie można więc zapisać nawet 200 000 stron maszynopisu albo sto obrazów zapisanych w bardzo wysokiej rozdzielczości. Dane na dyskach CD-ROM przechowuje się w formacie binarnym, jako niewielkie wgłębienia, czyli z angielskiego pits, które umieszczone są na płaskiej powierzchni dysku, z angielskiego land. Dane mogą być odczytywane przy pomocy wiązki laserowej, która jest emitowana przez napęd CD-ROM. Danych tych nie można jednak zapisywać, ponieważ standard nie obejmuje możliwości zapisu zwykłej płyty CD-ROM. Dane mogą być na niej zapisywane w specjalnych tłoczniach. W ewolucji komputerowej płyty CD-ROM wyparły już w zasadzie dyskietki, dzięki setki razy większej pojemności i kilkakrotnie niższej cenie. Zapewniają przy tym większą trwałość przechowywanych danych. Płyty CD-ROM świetnie się nadają do przechowywania dużych ilości informacji, takich jak rozbudowane programy komputerowe, aplikacje multimedialne i gry. Do istotnych elementów każdego napędu należy jego szybkość. W pierwszych modelach napędów CD szybkość wynosiła 1x, co odpowiadało 150 kB/s. W chwili obecnej szybkości nośników CD-ROM osiągają prędkości rzędu 50x, co odpowiada prędkości 7 MB/s. Równie istotną z punktu widzenia użytkownika sprawą jest średni czas dostępu do napędu optycznego. Im wartość tego parametru jest mniejsza tym szybciej dane odnajdywane są na dysku.

Do parametrów napędów CD-ROM należą:

• ilość wyjść dźwiękowych: cyfrowe / analogowe / słuchawkowe,

• możliwości sterowania audio, funkcje takie jak: start / stop / next / prev / eject,

• regulator głośności umieszczony na obudowie urządzenia,

• możliwość awaryjnego wyciągnięcia płyty, zazwyczaj umożliwia to dziurka, która jest umieszczona na panelu czołowym. Pozwala ona na wyjęcie płyty w wypadku zacięcia lub uszkodzenia podajnika,

• metoda podawania płyty przy użyciu tacki, jest to wysuwana szuflada, na której kładzie się dysk optyczny, napęd najwygodniej pracuje w poziomie.

• caddy – terminem tym określa się wąską szczelinę znajdującą się w napędzie, która chroni go oraz zapewnia odpowiednią ochronę przed kurzem, znacznie ułatwiając przy tym centrowanie.

CD-R, CD-RW

Nagrywarka CD-R jest napędem optycznym, który pozwala nie tylko odczytywać płyty CD, ale także zapisywać jednokrotnie specjalne płyty CD-R. Nagrywanie może odbywać się jednorazowo lub w większej ilości sesji. Większość odtwarzaczy zwykłych płyt CD radzi sobie także z płytami CD-R. Płyty CD-RW z kolei, pozwalają na wielokrotne nagrywanie i kasowanie tego samego nośnika, przez co mogą się przydać do przenoszenia danych z jednego komputera na drugi. Po tej operacji nie musimy wyrzucać płyty do kosza, wystarczy, że wykasujemy jej zawartość, a następnie zapiszemy inne potrzebne informacje.

DVD

DVD, czyli Digital Video Disk, jest dyskiem optycznym przeznaczonym tylko do odczytu. Standard DVD opracowano z myślą o przechowywaniu filmów video w bardzo wysokiej jakości obrazu i dźwięku. Pojemność płyty DVD, która waha się w granicach od 4,7 GB (płyta jednostronna, jednowarstwowa) do 17GB (płyta dwustronna, dwuwarstwowa), pozwala zapisać od 135 minut do 540 minut skompresowanego przy pomocy MPEG-2 filmu wysokiej jakości, wraz z rozbudowaną ścieżką audio. Zasada, na jakiej działa płyta DVD przypomina płytę CD: informacje są zapisywane w kodzie binarnym pod postacią rowków w płaskiej powierzchni płyty. Następnie informacje o rozmieszczeniu rowków i płaskich powierzchni są odczytywane przez promień lasera. Komputer ma za zadanie dekompresować przy pomocy softwarowego dekodera MPEG-2 film oraz wysyłać zawartość kolejnych klatek na ekran monitora. Większość napędów DVD pozwala na odczytywanie płyt, które zapisane są w starszych standardach CD-ROM, CD-RW oraz CD-R. Naturalnie w wypadku zestawów kina domowego odtwarzacze DVD posiadają wbudowany dekoder filmów i do komunikacji z telewizorem nie zachodzi konieczność stosowania komputera.

Możemy wyróżnić trzy rodzaje płyt DVD, na których można przechowywać dane komputerowe oraz filmy:

• DVD-ROM, z angielskiego Digital Video Disk Read-Only Memory – jest to wersja płyty DVD, która zawiera dane komputerowe, ich zapis może być dokonywany w specjalnych tłoczniach.

• DVD-R, z angielskiego Digital Video Disk Recordable – jest to wersja płyty DVD-ROM, która umożliwia jednokrotny zapis przy użyciu domowej nagrywarki.

• DVD-RW, z angielskiego Digital Video Disk Re–Writable – jest to wersja płyty DVD, która pozwala na wielokrotny zapis i kasowanie swojej zawartości.

MODEM

Nazwa tego urządzenia pochodzi od angielskiego sformułowania Modulator / Demodulator. Modem przetwarza dane komputerowe na sygnał dźwiękowy. W postaci tej sygnał nadaje się do transmisji przy pomocy analogowych dróg łączności, w skład których należą: łącza radiowe, linie telefoniczne oraz łącza satelitarne. Sygnał dźwiękowy jest zawsze przesyłany z jednego modemu do drugiego. Odbiorca ma za zadanie zdekodować otrzymane sygnały analogowe z powrotem na cyfrową ich postać, która jest czytelna dla komputera. Modemy możemy podzielić na dwa rodzaje: wewnętrzne, które są podłączane do komputera jako karty rozszerzeń, oraz zewnętrzne, które podłącza się do portu USB komputera zewnętrznym kablem. Szybkość transmisji modemowej mierzy się w bitach na sekundę, czyli bps, lub znakach na sekundę, czyli cps. Do największych problemów z jakimi boryka się komunikacja za pośrednictwem modemów, należy niska prędkość transferu. Jest to spowodowane fizycznymi ograniczeniami linii telefonicznych, które nie są w stanie prawidłowo przesłać dużych ilości informacji. Zachodzi niekorzystne zjawisko interferencji między symbolowej, które owocuje błędnym ciągiem odbieranych danych. Na większości modemów możemy spotkać następujące oznaczenia:

szybkość transmisji 28000 bps, 33600 bps: V.34+,

• szybkość transmisji 56000 bps: K56Flex, V.90, X2,

• możliwość odbierania oraz wysyłania faksów z prędkością 14400 bps: V.17,

• wbudowana poczta głosowa – rozbudowany odpowiednik automatycznej sekretarki: Voice Mail,

• możliwość transmisji danych komputerowych oraz prowadzenia rozmowy telefonicznej z wykorzystaniem jednej linii telefonicznej: AudioSpan albo ASVD,

• wbudowany protokół korygujący błędy V.42,

• wbudowany protokół kompresujący dane V42bis,

• możliwość czasowego zablokowania ponownego wybierania numeru, dzięki której możemy wywołać przerwę pomiędzy kolejnym wybraniem identycznego numeru.

MONITOR

Monitor jest urządzeniem wykorzystywanym do wyświetlania na kineskopowym ekranie kolorowych punktów, służy on więc do komunikacji wizualnej użytkownika komputera z komputerem. Monitory można podzielić na kilka rodzajów. Podział ze względu na liczbę wyświetlanych kolorów wyróżnia monitory monochromatyczne i kolorowe. Każdy z monitorów ma możliwość pracy w jednym z dwóch trybów: tekstowym, gdzie wyświetlane są wyłącznie znaki ASCII, oraz w graficznym, w którym obraz może się składać na przykład z 768 linii, z których każda liczy sobie 1024 punkty.

O jakości monitorów decydują poniższe parametry:

• rozmiar ekranu,

• rozmiar plamki,

• maksymalna rozdzielczość,

• liczba możliwych do wyświetlenia kolorów,

• pasmo,

• maksymalna częstotliwość odświeżania.

Poniżej przedstawione są cechy dodatkowe, którymi może charakteryzować się monitor:

• brak przeplotu – redukowane jest migotanie obrazu,

• płaski ekran – najbardziej nowoczesne technologie monitorów CRT pozwalają na uzyskanie idealnie płaskiego ekranu, dzięki czemu wyeliminowane są wszelkie wypaczenia obrazu,

• multiscan – jest to automatyczne dopasowanie się do sygnału, który podaje do monitora karta graficzna,

• MPR, TCO – są to normy bezpieczeństwa, które określają dopuszczalny poziom promieniowania elektromagnetycznego, jaki może emitować monitor,

• sterowanie cyfrowe: OSD – monitor wyposażony w tę funkcję posiada zminimalizowaną liczbę regulatorów analogowych, które zastąpiono regulatorami cyfrowymi. Z tego powodu możliwe jest określenie ustawień dla każdego z trybów odświeżania i dla każdej z rozdzielczości. Cyfrowe sterowanie zapewnia znaczną precyzję oraz wygodę obsługi.

• tryb oszczędzania energii, energy star – jest to możliwość przejścia monitora w wyniku dłuższej bezczynności najpierw do trybu czuwania a dopiero później do trybu uśpienia, dzięki czemu pobór energii jest znacznie mniejszy,

• antyrefleksyjna powłoka, anti-glare coating – dzięki tej opcji eliminowany jest efekt odbijania się światła słonecznego od ekranu naszego monitora,

• polska norma bezpieczeństwa elektrycznego – B.

DRUKARKA

Drukarka, z angielskiego printer, to urządzenie służące do przenoszenia efektów pracy z komputera na folię, arkusz papieru lub dowolny inny materiał, który pozwala na drukowanie na nim tekstu. Biorąc pod uwagę metodę drukowania drukarki można podzielić na trzy podstawowe rodzaje:

• Drukarki laserowe, które swoim działaniem przypominają kserokopiarki. Miejsca które powinny zostać zadrukowane są naświetlane z odpowiednim natężeniem promieniem laserowym znajdującym się w bębnie drukarki. Następnie przyciągany jest toner, czyli atrament w proszku, który jest następnie wprasowywany w papier.

• Drukarki atramentowe, które wypluwają krople atramentu, z pojemnika zawierającego atrament, na kartkę papieru w miejscu, gdzie powinna ona być zadrukowana.

• Drukarki igłowe. Drukarki te wykorzystują igły, w liczbie od 9 do 24, które uderzając w taśmę barwiącą, zostawiają na papierze ślad symbolizujący odpowiedni znak.

Największy wpływ na jakość druku ma rozdzielczość, czyli liczba najmniejszych znaków, które są umieszczane przez drukarkę na danym obszarze. Jednostką miary rozdzielczości drukarki jest wspomniana już wcześniej dpi. Im większa wartość dpi, tym lepsza jakość druku. Kolejnym czynnikiem, który w znacznym stopniu warunkuje jakość wydruku jest papier. Do najmniej wybrednych drukarek w tym wypadku należą drukarki igłowe. Inaczej sprawa wygląda jednak w przypadku drukarek atramentowych. Jeśli atrament nie wsiąknie odpowiednio w papier, to otrzymany wydruk będzie bardzo zamazany. Każda linia nie będzie ostra, natomiast znaki tekstowe będą rozmyte. Drukarki laserowe mają wymogi dotyczące papieru, które wymagają odpowiedniej wytrzymałości na wysoką temperaturę, w trakcie której następuje proces drukowania.

Podsumowując- układy wejścia,wyjścia są to takie urządzenia, które pośredniczą wymianie informacji pomiędzy systemem mikroprocesorowym, a urządzeniami zewnętrznymi (urządzenia peryferyjne).