Archive for marzec, 2001
Elohim - pozostałość po mitach?
poniedziałek, marzec 5th, 2001
Zarzut:
Pierwotny opis stworzenia świata zawarty w Biblii jest dalekim echem
mitów babilońskich. Dowodem na to jest użycie liczby mnogiej w
wyrażeniu “elohim“. Żydzi redagujący księgi Mojżeszowe przerobili
starożytne mezopotamskie mity o stworzeniu, w których jest mowa o
“bogach” i pozmieniali orzeczenia stojące przy rzeczowniku “elohim” z
liczby mnogiej na liczbę pojedynczą. Celem tego zabiegu było uchronienie
wiary monoteistycznej przed babilońskimi, politeistycznymi wpływami.
Jednakże zapomnieli tego uczynić w co najmniej dwóch przypadkach:
1 Moj. 1:26
26. Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz,
podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad
ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad
wszelkim płazem pełzającym po ziemi.
(BW)
1 Moj. 11:6-8
6. I rzekł Pan: Oto jeden lud i wszyscy mają jeden język, a to
dopiero początek ich dzieła. Teraz już dla nich nic nie będzie
niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić.
7. Przeto zstąpmy tam i pomieszajmy ich język, aby nikt nie
rozumiał języka drugiego!
8. I rozproszył ich Pan stamtąd po całej ziemi, i przestali
2010-02-05
Thaleia » 2001 » marzec
1/8
budować miasto.
(BW)
Tak więc Żydzi mieli zapomnieć o zmianie liczby mnogiej na pojedynczą w
wyrazach “uczyńmy” oraz “zstąpmy” i “pomieszajmy”.
Odpowiedź:
Przede wszystkim, należy zauważyć, iż jest to czysta spekulacja. Nie ma
ani jednego starożytnego manuskryptu z tekstem hebrajskim, który
pozwalałby uzasadnić tezę przeciwników Biblii. W swoim twierdzeniach
opierają się oni jedynie na przypuszczeniach nie popartych żadnym
dowodem tekstowym. Hipoteza o “zapomnieniu” zmiany liczb wydaje się
być mocno naciągana z następujących przyczyn.
1. W wyrażeniu “…i rzekł Bóg (elohim): uczyńmy…” musiałoby dojść do
sytuacji, w której redaktor ksiąg pragnący nauczyć Żydów monoteizmu, nie
zmienił liczby mnogiej wyrazu, który w pierwszym rzędzie należałoby
zmienić - słowa “elohim“. Zmienił natomiast orzeczenie na liczbe
pojedynczą jednocześnie zapominając zmienić następny czasownik
występujący dwa wyrazy dalej ! Jest to wysoce nieprawdopodobne.
2. Przyjmując tezę o niedokładnej przeróbce mitów mezopotamskich,
musielibyśmy jednocześnie przyjąć, iż przez setki następnych lat nikt z
Izraelitów nie zauważył tej kompromitującej pomyłki i jej nie usunął !
3. W drugim z omawianych wersetów (1Moj. 11:6-8) liczba mnoga
czasownika występuje nie przy słowie “elohim” (liczba mnoga), lecz przy
wyrazie JHWH. Chcąc przyjąć tezę o przeróbce tekstu należałoby uznać, iż
najpierw zmieniono “elohim” na JHWH “zapominając” potem o zmianie
liczby czasownika “zstąpmy”. Jest to oczywiście teoretycznie możliwe ale
nie ma na to żadnego dowodu, bo trudno za dowód uznać taką spekulację.
Zarzut:
Przerabianie pierwotnego tekstu widoczne jest z nieprawidłowości
gramatycznych występujących w dwóch zacytowanych wersetach. Można
przyjąć tezę, iż “elohim” może występować w liczbie mnogiej i
2010-02-05
Thaleia » 2001 » marzec
2/8
jednocześnie
przyjmować
znaczenie
liczby
pojedynczej
(pluralis
majestatis), gdy występuje orzeczenie w liczbie pojedynczej. Tymczasem w
naszym przypadku mamy podmiot w liczbie mnogiej (elohim) oraz
orzeczenie w liczbie mnogiej (uczyńmy, zstąpmy, pomieszajmy). Słowo
“elohim” sugeruje więc pierwotną wiarę w wielu bogów.
Odpowiedź:
Jest to zupełne pomieszanie z poplątaniem. Przyjrzyjmy się rozważanym
tekstom:
1 Moj. 1:26
26. Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz,
podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad
ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad
wszelkim płazem pełzającym po ziemi.
(BW)
Jest oczywiste, iż mamy tu do czynienia ze zdaniem złożonym. Podmiotem
jest słowo “Bóg” a orzeczeniem słowo “rzekł”. Słowo “uczyńmy” jest zaś
orzeczeniem podmiotu domyślnego “my” a nie słowa “Bóg”.
1 Moj. 11:6-8
6. I rzekł Pan: Oto jeden lud i wszyscy mają jeden język, a to
dopiero początek ich dzieła. Teraz już dla nich nic nie będzie
niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić.
7. Przeto zstąpmy tam i pomieszajmy ich język, aby nikt nie
rozumiał języka drugiego!
8. I rozproszył ich Pan stamtąd po całej ziemi, i przestali
budować miasto.
(BW)
Tutaj sytuacja jest jeszcze bardziej jednoznaczna. Nie występuje
orzeczenie, które dotyczyłoby słowa “elohim” ponieważ brak jest tego
wyrazu w powyższych tekstach.
2010-02-05
Thaleia » 2001 » marzec
3/8
Zarzut:
W omawianych tekstach składnia sugeruje, iż “elohim” (bogowie) prowadzą
rozmowy pomiędzy sobą. Wskazuje na to właśnie liczba mnoga
czasowników.
Odpowiedź:
Dlaczego jednak nie przyjąć, iż w wersetach tych Bóg nie mówi do Swojego
Syna?
1 Moj. 1:26
26. Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz,
podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad
ptactwem niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad
wszelkim płazem pełzającym po ziemi.
(BW)
Z innych fragmentów Pisma wynikałoby, iż tak właśnie należy rozumieć ten
werset. Bóg stworzył świat przez Jezusa (Jana 1:1-3; Hebr. 1:2; Kol. 1:16).
Jezus jest dokładnym obrazem swego Ojca, tak więc stworzenie człowieka
na obraz Boga było jednocześnie stworzeniem go na obraz zarówno Ojca
jak i Syna (Hebr.1:3: Jana 14:9-11).
Zarzut:
Jest to interpretacja ex-post. Żydzi nic nie wiedzieli w tamtych czasach o
Synu, nie mogli zatem pisać o tym o czym nie mieli wówczas pojęcia.
Odpowiedź:
Przykładając do tego ludzką miarę jest to oczywiście argument słuszny.
Jednakże upada on w świetle Pisma. Nie zawsze bowiem ktoś, kogo Bóg
użył jako biblijnego pisarza, był świadomy tego o czym w rzeczywistości
pisze. Wyjaśniają to liczne teksty Nowego Testamentu, z których
najbardziej klasycznym jest:
1 Piotr. 1:10-12
2010-02-05
Thaleia » 2001 » marzec
4/8
10. Zbawienia tego poszukiwali i wywiadywali się o nie prorocy,
którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce,
11. Starając się wybadać, na który albo na jaki to czas
wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy, który
przepowiadał cierpienia, mające przyjść na Chrystusa, ale też
mające potem nastać uwielbienie.
12. Im to zostało objawione, że nie sobie samym, lecz wam
usługiwali w tym, co teraz wam zostało zwiastowane przez tych,
którzy w Duchu Świętym zesłanym z nieba opowiadali wam
radosną nowinę; a są to rzeczy, w które sami aniołowie wejrzeć
pragną.
(BW)
Bóg mógł podyktować w sposób bezpośredni słowa autorowi opisującemu
stworzenie a autor ów oczywiście nie wszystko musiał rozumieć. Sposób
napisania tychże wersetów miał jednak kolosalny wpływ na zrozumienie
przez pierwszych chrześcijan roli, jaką odgrywał Syn przy stwarzaniu
świata. Był pięknym argumentem w sporach naszych braci z pierwszego
wieku z Żydami, ponieważ udowadniał im, iż był ktoś, kim Bóg się posłużył
w dziele stworzenia.
marzec 2001
Tags:
elohim
,
mity
Posted in
Apologetyka
|
No Comments »
Szukaj
Strony
2010-02-05
Thaleia » 2001 » marzec
5/8
O mnie…
Kontakt…
Kategorie
Biblia
(7)
Apologetyka
(5)
Hermeneutyka
(2)
Blog
(39)
Archiwa
sierpień 2009
(1)
marzec 2009
(1)
styczeń 2009
(1)
grudzień 2008
(3)
listopad 2008
(1)
październik 2008
(2)
wrzesień 2008
(2)
czerwiec 2008
(1)
maj 2008
(1)
kwiecień 2008
(2)
luty 2008
(2)
styczeń 2008
(4)
grudzień 2007
(2)
2010-02-05
Thaleia » 2001 » marzec
6/8
listopad 2007
(2)
październik 2007
(3)
wrzesień 2007
(5)
sierpień 2007
(6)
październik 2005
(1)
marzec 2005
(1)
luty 2005
(1)
styczeń 2005
(1)
listopad 2004
(1)
październik 2004
(1)
marzec 2001
(1)
Linki
A Christian Thinktank
Tekton Apologetics Ministries
Trzeciego Dnia…
Tagi
anonimowi alkoholicy
Biblia
Bóg
ból
charakter
chrześcijaństwo
córeczka
dyskusje
dzieciaki
eden
Epafras
ewangelizacja
godzina ukrzyżowania
gospel
hipokryzja
Hybels
interpretacja
Jezus
judaizm
koncert
kraków
manipulacja
miłość
modlitwa
muzyka
2010-02-05
Thaleia » 2001 » marzec
7/8
poprawczak
posłuszeństwo
poznanie
pozorne sprzeczności
rabini
rodzina
ruth
spory
szpital
third day
tęsknota
uczciwość
uwielbianie
uzależnieni
warsztaty
wayne
worship
zbawienie
żona
Thaleia is proudly powered by
WordPress
Entries (RSS)
and
Comments (RSS)
.
2010-02-05
Thaleia » 2001 » marzec
8/8