Sprawozdanie z zajęć laboratoryjnych
Geochemia Naftowa
Przygotowywanie próbki do analizy
izotopowej węgla w kerogenie.
Celem ćwiczenia było przygotowanie próbki do analizy izotopowej
węgla w kerogenie. Aby tego dokonać usunięto z próbki węglany,
a następnie obliczono ich masę.
Próbka z której usuwano węglany, została wcześniej rozkruszona,
zmielona i poddana analizom Rock – Eval oraz ekstrakcji bituminów.
Węgiel zawarty w próbce został usunięty podczas przeprowadzania
dwóch procesów: ekstrakcji bituminów (usunięcie węgla organicznego) oraz wypłukiwania C nieorganicznego z węglanów za pomocą kwasu HCl.
Przed przystąpieniem do usuwania węglanów otrzymany lejek
podpisano nazwą próbki - 02/105-107 (po ekstrakcji) oraz zważono -
40,022 g. Następnie na wagę położono zlewkę i wytarowano wagę.
Do zlewki wsypano próbkę przeznaczoną do badań oraz zważono jej masę
- 27,73 g.
W kolejnym etapie przygotowano 50 ml dziesięcioprocentowego
kwasu solnego (HCl). Kwas oraz próbkę zwilżono alkoholem metylowym (który jest obojętny dla próbki i nie wprowadza do analizy dodatkowego węgla). Następnie powoli wlewano kwas do zlewki z próbką.
Zaobserwowana została reakcja próbki z kwasem solnym -
charakterystyczne burzenie. Doszło do następującej reakcji:
CaCO
-
3 + 2 HCl
CaCl2 + H2O + CO2
Do zlewki z mieszaniną włożono szklaną bagietkę - w celu
zapobiegnięcia wykipienia roztworu i zapewnienia takiej samej
temperatury w całej jego objętości. Naczynie przykryto szklaną pokrywką
(szkiełkiem zegarkowym) i ustawiono na palniku. Po zagotowaniu
roztworu zmniejszono intensywność ogrzewania do minimum i gotowano próbkę przez 30 minut. W trakcie gotowania co jakiś czas spłukiwano ścianki zlewki metanolem aby zapobiec „pełznięciu” próbki.
Po wyznaczonym czasie roztwór przesączono przez lejek. Na sitku
umieszczonym w lejku osadziła się próbka zawierająca chlorek wapnia.
W celu jego rozpuszczenia kilkukrotnie przelewano próbkę ciepłą wodą.
2
Za każdym razem pobierano kilka kropel roztworu przesączonego przez lejek z próbką i mieszano je z kroplą azotanu srebra AgNO3.
Gdy substancja ulegała zabarwieniu na biało oznaczało to, że w próbce wciąż jest chlorek i dalej trzeba rozpuszczać go za pomocą wody.
Czynności te powtarzano aż po dodaniu azotanu srebra do cieczy nie zaobserwowano już zmiany w jej barwie.
Tak przygotowaną próbkę włożono do suszarki i wygrzewano ją tam
przez dobę w temperaturze 105-106ºC do osiągnięcia stałej masy.
Po wyjęciu próbki z suszarki pozostawiono ją do ostudzenia (aby powróciła do stanu równowagi i znajdowała się w tych samych warunkach jak przed
procesem usuwania węglanów). Na sam koniec zważono lejek z próbką i odnotowano masę 40,713 g. Wszystkie uzyskane wyniki zamieszczono w Tabeli 1.
Po przeprowadzeniu obliczeń wynika, że końcowa masa próbki
wynosi 0,691 g, a masa usuniętych węglanów to 2,082 g.
mS= mL+P- mL
mCaCo3= mP – mS
Tabela 1. Wyniki uzyskane podczas przygotowywania próbki do analizy
izotopowej węgla w kerogenie.
Nazwa próbki
02/105-107
Masa lejka
mL [g]
40,022
Masa początkowa próbki
mP [g]
2,773
Masa lejka razem z próbką po usunięciu
mL+P [g]
węglanów
40,713
Masa końcowa próbki
mS [g]
0,691
Masa usuniętych węglanów
mCaCo3 [g]
2,082
3