Sekwencje

Sekwencja ­ grupa typów danych (listy, wektory, tablice, ciągi znaków).

Funkcje działające na sekwencjach:

1. Make­sequence. Ta funkcja tworzy sekwencje o zadanym typie. Typy są takie: list, array, vector, string. Wywolamy tę funckje:

(make­sequence typ_danych rozmiar)

Przykład: (make­sequence ‘list 4). Stworzy nam liste z elementami nil. Jeśli chemy stworzyć listę z zadanymi elementami, powinniśmy dopisać :initial­element ;

Naprzykład, chcemy stworzyć listę z 4 elementami, które są równe 0: (make­sequence ‘list 4 :initial­element 0) ;

2. Concatenate. Ta funkcja łacze dwie sekwencji w jedną.

(concatenate typ_danych sekwencja sekwencja) Przykład: (concatenate 'string "Hel o" " " "world") 3.Elt. Funkcja zwraca n­element sekwencji.

(elt sekwencja pozycja)

Naprzykład:(elt '(NIL T 1 6 "cat") 3)

=> 6

Zwróci 6 bo rachujemy 1 element jak 0.

4. Aref. Ta funkcja działa jak elt, no może być zastosowana dla tablic wielomiarowych.

(aref sekwencja pozycja)

Naprzykład: (aref (make­array '(10 10) :initial­element "World") 9 9); W tablice wielomiarowej 10x10 zapisaliśmy każdy element jako string World. I wywolujemy element 9 9. wynnik: World.

5. Subseq. Ta funkcja wypisuje sekwencje, zaczynającą się od elementu początek a kończącą się elementem koniec.

(subseq sekwencja początek koniec)

Przykład: (subseq "Hel o world" 3 5); Funkcja wypisze nam "lo". Możemy nie zanzaczać koniec, jeśli chcemy wypisać od elementu początek aż do końca sekwencji.

6. Copy­seq. Ta funkcja zwraca kopie sekwencji (copy­seq sekwencja)

Przykład: (copy­seq "Hel o world"). W wynniku: “Hel o world”).

7. Reverse. Ta funkcja odwraca kolejność elementów w sekwencji.

(reverse sekwencja)

(defun REV (L)

(cond

((n

ll L) nil)

((listp L)

(append

(REV (cdr L))

(list (car L))))

(t

)))

Przykłąd: (reverse ‘(Hel o world) ). Wynnik: world Hel o.

8. Length. Zwraca ilość elementów w sekwencji.

(length sekwencja)

Przykład: (length '(Hel o world)); Wynnik: 2;

(defun list­length1 (x)

(do ((n 0 (+ n 2)) ;Counter

(fast x (cdr(cdr fast))) ;Fast pointer: leaps by 2

(slow x (cdr slow))) ;Slow pointer: leaps by 1

(nil)

(when (endp fast) (return n))

(when (endp (cdr fast)) (return (+ n 1)))

(when (and (eq fast slow) (> n 0)) (return nil)))) 9. Count. Zwraca liczbę elementów w sekwencji (count n sekwencja)

Przykład: (count 4 ‘(1 2 3 4 4)) => 2

(defun cou

10. Count­if. Zwraca liczbę elementów które są zgodne z funkcją (count­if funkcja sekwenja)

Przykład:(count­if #’NUMBERP ‘(2 2 1 a)) => 3

11. Count­if­not. Zwraca liczbę elementów które są nie zgodne z funkcją.

(count­if­not funkcja sekwenja)

Przykład:(count­if­not #’NUMBERP ‘(2 2 1 a)) => 1

12. Remove. Ta funkcja usuwa wszystkie wystąpienia danego elementu z sekwencji.

(remove element sekwencja) Przykład: (remove 3 '( 1 2 3 4 5 3)); Wynnik (1 2 4 5).

13. Remove­if. Ta funkcja działa jak remove, tylko usuwa wszystkie elementy dla których podana funkcja zwróci wartość prawdy (t).

(remove­if #'funkcja sekwencja)

Przykład: (remove­if #'oddp '(1 2 4 1 3 4 5)); Wynnik: (2 4 4);

14. Remove­if­not. Funkcja odwrotna do remove­if.

(remove­if­not #'funkcja sekwencja)

Przykład: (remove­if­not #'evenp '(1 2 4 1 3 4 5)); Wynnik:(2 4 4);

15. Substitute.Funkcja zastępuje każdy element zastąpiony zastępowanym.

(substitute zastąpiony zastępowany sekwencja) Przykład:(substitute 0 1 ‘(0 1 1 0)) => (0 0 0 0) 16. Substitute­if.Zastępuje wszystkie wystąpienia elementu zastępowany dla których funkcja zwróci wartość prawdy.

(substitute­if zastępowany funkcja sekwencja) Przykład:(substitute­if 'number #'numberp '(a b 3 d "yo" 4.2 e))

=>(A B NUMBER D "yo" NUMBER E)

17. Substitute­if­not. Zastępuje wszystkie wystąpienia elementu zastępowany dla których funkcja zwróci wartość falszu.

Przykład:(substitute­if 'notnumber #'numberp '(a b 3 d "yo" 4.2 e))

=>(NOTNUMBER NOTNUMBER 3 NOTNUMBER NOTNUMBER 4.2 NOTNUMBER) 18. Remove­duplicates. Funkcja usuwa wszystkie powtarzające się elementy z sekwencji.

(remove­duplicates sekwecja)

Przykład: (remove­duplicates '(1 2 2 3)); Wynik: (1 2 3);

19.Merge. Funkcja łączy dwie sekwencje o podanym typie ustalając kolejność za pomocą funkcji przekazywanej jako czwarty parametr.

Przykład: (merge 'list (list 1 2 3)(list 2 3 4) #'>); Wynik: (2 3 4 1 2 3);

20.Position. Ta funkcja zwraca pozycje elementu w sekwencj, a jeśli takiego elementu niema, to zwraca nil.

(position element sekwencja)

Przykład:(position 'A '( B C A D)); Wynik: 2;

21. Find. Ta funkcja zwraca znaleziony element w sekwencji, a jeśli takiego elementu niema, to zwraca wartość nil.

(find element sekwencja)

Przykład: (find 'a '(b c d f a)); Wynik: A;

22. Search .Funkcja zwraca pozycję znalezionego elementa w sekwencji lub wartość nil.

(search sekwecja1 sekwencja2)

Przykład: (search ‘(1 23) ‘(2 3 5 0 11)) => NIL

23. Sort. Funkcja sortuje sekwencję za pomocą funkcji przekazywanej jako drugi parametr.

(sort sekwencja #'>)

Przykład: (sort ‘(2 4 10 1 0) #’<) =>(0 1 2 4 10) Tablica haszująca

Tablica haszująca lub tablica mieszająca, to struktura dannych, która jest jednym ze sposobów realizacji tablicy asocjacyjnej. Umożliwia również szybkie porównywanie dannych. Tablica zawira klucz i argument klucza. Możliwe są takie działania: 1)Stworzenie tablicy. Dla jej stworzenia wykorzysta się make­hach­table Przykład: (setq table(make­hash­table)),

(setq a(make­hash­table)), gdzie a i table to nazwy tablic;

2)Zapisywanie dannych do tablicy. Dla zapisywania wykorzysta się gethash Przykłady: (setf(gethash “name” a)’Andrey)=>ANDREY

(setf(gethash ‘color a)’gray)=>BROWN.

3) Odczytywanie dannych za pomocą klucza.

Przykłady: (gethash ‘name a)=>Andrey;

(gethash ‘color a)=>Gray.

4) Porównywanie tablic. Dla porównia wykarzysta się equalp Przykłady: (equapl a b).

Tablica asocjatywna składa się z par klucz i wartość.

Dla stworzenia tablicy należy użyć

setq alist

Przykład:

(setq alist ‘((c . 5)));

Dla zwracania par klucza należy użyć assoc

Przykład:

(cdr(assoc ‘c alist));