Natężenie pola grawitacyjnego stosunek siły grawitacji Energia w ruchu harmonicznym:
działającej na umieszczone w tym punkcie
ciało próbne do masy tego ciała. Jest to
wielkość wektorowa. Kierunek i zwrot
wektora natężenia jest taki sam, jak kierunek i zwrot wektora siły grawitacji (do źródła);
Wahadło matematyczne- to wyidealizowane wahadło proste, Potencjałem w danym punkcie pola
czyli mała kulka (punkt materialny) o masie m
nazywamy stosunek energii potencjalnej
zawieszona na nieważkiej i nierozciągliwej nici w
ciała o masie m umieszczonego w tym
jednorodnym polu grawitacyjnym. Siłą wprawiającą
punkcie do masy tego ciała;
wahadło w ruch jest wypadkowa siły ciężkości mg i
Potencjał pola grawitacyjnego w danym punkcie pola
reakcji nici Fn. Wartość wypadkowej siły:
informuje, jaką energię potencjalną miałoby
umieszczone w tym punkcie ciało o masie 1 kg. Ze
Wahadło fizyczne- bryła sztywna, która może wykonywać wzrostem odległości R danego punktu od źródła
obroty dookoła poziomej osi
potencjał grawitacyjny wzrasta.
przechodzącej ponad
Potencjał pola jest liniową funkcją
środkiem ciężkości tej
wysokości.
bryły.
d - odległość od punktu
Po
stulaty Einsteina szczególnej teorii wzgl ę
dn
o ś
c i:
zawieszenia do środka ciężkości; I – moment bezwładności ciała 1. Prędkość światła jest taka sama względem każdego
Ruch harmoniczny tłumiony: Drgania odbywające się w war.
inercjalnego układu odniesienia
; 2. We wszystkich
rzeczywistych, w dow. ośrodku materialnym, zawsze wiążą się z inercjalnych układach prawa fizyki mają taką samą postać i
przekazywaniem en. otoczeniu w zw. z pokonywaniem sił oporu.
zjawiska fizyczne przebiegają jednakowo;
W wyn. wyk. pracy energia ciała drgającego maleje, zmienia się Transformacje to układ równań pozwalający wyznaczyć
też A drgań. Drgania niepodtrzymywane siłą zewn. ulegają
współrzędne punktu czasoprzestrzeni w drugim układzie
tłumieniu, stopniowo zmn. swoją A i zanikają.
inercjalnym, jeśli znane są współrzędne punktu czasoprzestrzeni Wychylenie:
, A0- amplituda początkowa;
w pierwszym układzie inercjalnym.
, β- współczynnik tłumienia;
Ruch harmoniczny wymuszony: Drgania ciała może wywołać 1.
2.
zewn. siła zmieniająca się okresowo, tzn siła wymuszająca
. Drgania wymuszone mają częstotliwość V taką
samą, jak okresowo zmienna siła, ale na ogół różną od
1. transformacje Galileusza, 2. transformacje Lorentza;
częstotliwości własnej ciała. Jeżeli częstotliwość siły
Składanie szybkości wg Einsteina Jeżeli cząstka znajdująca wymuszającej i częstotliwość drgań własnych są sobie równe,
się w układzie O’ ma szybkość u względem tego układu, to
A = max (rezonans).
względem obserwatora O jej szybkość wynosi:
Wielkość ładunku elektrycznego jest wielokrotnością
ładunku elementarnego e:
gdzie e - ładunek elementarny; n - ilość ładunków elementarnych;
Zasada zachowania ładunku – w układzie ciał izolowanych Dylatacja czasu- to wydłużenie odstępu czasu, jeżeli pomiar elektrycznie ładunek może się przemieszczać z jednego ciała do zostanie przeniesiony do innego niż własny ukł. odniesienia.
drugiego, ale jego całkowita wartość (suma algebraiczna) nie
∆t0- odstęp czasu pomiędzy dwoma
może ulec zmianie.
zdarzeniami, które zaszły w układzie, Prawo Coulomba Siła F wzajemnego oddziaływania dwóch w którym też znajdował się
punktowych ładunków elektrycznych q1 i q2 jest wprost obserwator mierzący ten odstęp
proporcjonalna do iloczynu tych ładunków i odwrotnie
∆t - odstęp czasu pomiędzy
proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi r.
zdarzeniami, które zaszły w układzie O’, i zmierzony przez
obserwatora O;
k jest współczynnikiem proporcjonalności.
Relatywistyczna długość - Korzystając z transformacji Natężenie pola elektrycznego jest równe sile działającej na Lorentza, można łatwo wyprowadzić wzór na relatywistyczną
jednostkowy dodatni ładunek próbny, co
długość pręta ustawionego wzdłuż osi x i znajdującego się w
matematycznie wyraża się jako stosunek siły F→, z jaką
układzie O’.
pole elektrostatyczne działa na ładunek elektryczny, do
x2’-x1’=l0 - długość pręta
wartości q tego ładunku.
zmierzona, gdy pręt spoczywał Strumień indukcji magnetycznej przez płaską powierzchnię względem mierzącego
obserwatora; x
jest zdefiniowany wzorem:
gdzie:
2-x1=l - długość
pręta spoczywającego w układzie O’, lecz zmierzona przez
S- powierzchnia, przez która przechodzi strumień.
obserwatora O;
Wektory B i S mnożymy przez siebie skalarnie, strumień jest Masa relatywistyczna:
wielkością skalarną. Strumień = max, gdy wektor powierzchni S
jest równoległy do wektora B; Jednostką jest weber (Wb): 1Wb
= 1T ∙ 1m2;
Strumień natężenia pola elektrostatycznego
. S -
pole powierzchni S. Jeżeli kierunek wektora S nie jest prostopadły do powierzchni strumień
m
natężenia:
0 - masa spoczynkowa
Pr
awo Gaussa dla elektryczno ś
c i i magnetyzmu.
Prawo Gaussa dotyczy zależności strumienia natężenia pola
Pęd relatywistyczny:
elektrostatycznego przechodzącego przez dowolną powierzchnię zamkniętą od ładunku Q znajdującego się w obszarze objętym
Ruch harmoniczny ruch okresowy opisywany funkcją
tą powierzchnią. Jeżeli dodatni ładunek Q otoczony jest
sinusoidalną.
powierzchnią kulistą o promieniu R, w której środku się
znajduje, to linie sił wychodzą radialnie z tego ładunku, a
kierunek i zwrot wektora E pokrywa się z kierunkiem i zwrotem wektora S. Natężenie pola E w dowolnym punkcie tej Rozwiązania tego równania można równoważnie opisać za
pomocą dowolnej z poniższych funkcji:
powierzchni wynosi
, zatem strumień elektryczny
przechodzący przez powierzchnię kuli
,
A, B, C, φ, C, φ’- stałe zal. od
warunków;
w próżni jest równy
, a w
częstość kołowa drgań pocz.:
; okres:
środowisku o przenikalności ,
.
Całkowity strumień nie zależy od promienia kuli, przez którą częstotliwość drgań:
przechodzi, zależy natomiast od ładunku znajdującego się
wewnątrz i od przenikalności elektrycznej ośrodka. Otrzymana Prędkość w r. har. ciała ulega zmianie, zmienia się jej wartość zależność nie zmienia swej postaci przy zastąpieniu kuli i zwrot. W położeniu x=0 szybkość jest maksymalna
,
dowolną zamkniętą powierzchnią.
w położeniu x = A prędkość zmienia swój zwrot, a jej wartość prawo Gaussa: Strumień wektora natężenia pola
v=0; Pojęcia: położenie równowagi (punkt 0); A – amplituda, elektrostatycznego E przechodzący przez dowolną zamkniętą czyli maksymalne wychylenie z położenia równowagi; x –
powierzchnię S jest równy całkowitemu ładunkowi zawartemu
wychylenie,
; T – okres, czyli czas, w którym ciało
wewnątrz tej powierzchni podzielonemu przez przenikalność
elektryczną ośrodka. Jeżeli w zamkniętej powierzchni znajduje wykonuje jedno pełne drganie, okres drgań oscylatora
się n ładunków Q1, Q2, …Qn (dodatnich i ujemnych), to całkowity harmonicznego
; f – częstotliwość drgań;
strumień elektryczny przechodzący przez tę powierzchnię
ω – częstość kołowa,
; α – faza drgań (kąt, jaki tworzy wynosi
.
promień okręgu z osią x)
; φ – faza
początkowa (gdy w momencie pocz., dla t = 0, ciało nie znajduje się w poł. równowagi, lecz ma wychylenie x)