PROCEDURY i FUNKCJE w Pascalu

Procedurą lub funkcją nazywamy wyodrębnioną część programu, stanowiącą pewną całość, posiadającą jednoznaczną nazwę i ustalony sposób wymiany informacji z pozostałymi częściami programu.

Procedury i funkcje stosowane są do wykonania czynności, które mogą być wykorzystywane w różnych programach, lub do wykonania czynności wielokrotnie powtarzanych przez dany program.

Definicja procedury w Pascalu

procedure nazwa_procedury (lista_parametrów_formalnych) część opisowa

{tak jak w programie głównym z wyjątkiem deklaracji modułów}

begin

ciąg instrukcji, które są wykonywane po wywołaniu procedury end;

Definicja funkcji w Pascalu

function nazwa_funkcji (lista_parametrów) : typ wyniku część opisowa

{tak jak w programie głównym z wyjątkiem deklaracji modułów}

begin

ciąg instrukcji, które są wykonywane po wywołaniu funkcji; nazwa_funkcji:=

{przypisanie do funkcji wartości wyrażenia}

end;

Wywołanie funkcji - następuje za pomocą podania nazwy funkcji jako argumentu dowolnego wyrażenia o postaci:

y:= nazwa_funkcji ( lista_parametrów_aktualnych )

Wywołanie procedury - następuje za pomocą podania nazwy procedury o postaci:

nazwa_procedury;

lub

nazwa_procedury ( lista_parametrów_aktualnych )

Przykład - definicja funkcji, która poszukuje

maksimum w zbiorze liczbowym

type wektor = array[1..50] of integer;

var tab1, tab2 : wektor;

function Max(n:integer; x:wektor) : integer

{ Wartością funkcji jest największa wśród n liczb danych w tablicy x[1..n]. W programie głównym należy zdefiniować wykorzystany przy definicji funkcji typ danych wektor (patrz wyżej) }

var

i, maks : integer;

begin

maks:=x[1];

for i:=2 to n do if x[i]>maks then maks:=x[i];

Max:=maks;

end;

…………………………….. Przykłady wywołania funkcji Max …………………

y1:= Max(10,tab1);

y2:= 5*sqrt(Max(10,tab2));

Definicja funkcji w MATLAB-ie

function [war_1,…,war_k] = nazwa_funkcji (argument_1, ... , argument_N) ciąg instrukcji

war_1=…

war_k=…

end

% słowo kluczowe end nie jest konieczne, ale często stosowane Przykład 1:

Przykład 2:

Napisz funkcję wyznaczającą wartość

Napisz funkcję wyznaczającą obwód

wyrażenia y = x3 +2x oraz z = y2 - x2

prostokąta o bokach a i b

% Funkcja obliczająca y oraz z

function wynik = obwod(a,b)

function [y,z] = wielomian(x)

if a<0 | b<0

y = x^3 + 2*x;

disp( ’złe dane’ ); return

z = y^2 – x^2;

else

end

wynik=2*a + 2*b;

end

Funkcję wywołuje się podając jej nazwę i w nawiasie listę parametrów aktualnych oddzielonych przecinkami, np.

» [w1,w2]=wielomian(2)

» c=2*obwod(2,5) +10

Standardowe funkcje arytmetyczne w Pascalu

Wywołanie funkcji standardowej:

nazwa_funkcji(argument); np. Sqr(x) co znaczy x*x

nazwa_funkcji znaczenie funkcji

typ argumentu

Abs

wartość bezwzględna

rzeczywisty, całkowity

ArcTan

arcus tangens

rzeczywisty, całkowity

Cos

cosinus

rzeczywisty, całkowity

Exp

e do potęgi

rzeczywisty, całkowity

Frac

część ułamkowa argumentu

rzeczywisty, całkowity

Int

część całkowita argumentu

rzeczywisty, całkowity

Ln

logarytm naturalny

rzeczywisty, całkowity

Pi

3.141592653589793238

Sin

sinus

rzeczywisty, całkowity

Sqr

kwadrat argumentu

rzeczywisty, całkowity

Sqrt

pierwiastek kwadratowy

rzeczywisty, całkowity

Ważniejsze funkcje elementarne MATLAB’a Nazwa funkcji

Objaśnienie

sqrt (x)

pierwiastek ze zmiennej x

abs (x)

wartość bezwzględna ze zmiennej x

exp (x)

e do potęgi x

log

logarytm naturalny

log2

logarytm o podstawie 2

log10

logarytm o podstawie 10

sign

znak

mod

reszta z dzielenia

sin, cos, tan, cot

funkcje trygonometryczne

sinh, cosh, tanh, coth

funkcje hiperboliczne

asin, acos, atan, acot

funkcje odwrotne do trygonometrycznych

round

zaokrągla do najbliższej całkowitej

ceil

zaokrąglenie w górę (dosłownie: sufit)

fix

zaokrągla w stronę zera

floor

zaokrągla w dół (dosłownie: podłoga)

imag

część urojona liczby zespolonej

real

część rzeczywista liczby zespolonej

gcd

największy wspólny podzielnik

lcm

najmniejsza wspólna wielokrotność

Wykaz funkcji elementarnych można uzyskać wpisując: help elfun

OPERACJE WEJŚCIA - WYJŚCIA

Wykonanie programu przez komputer polega w zasadzie na wprowadzeniu odpowiednich danych do pamięci operacyjnej, wykonaniu instrukcji przetwarzających dane oraz wyprowadzeniu uzyskanych wyników.

Standardowe wejście – wyjście w Pascalu (dotyczy w uproszczeniu klawiatury i ekranu monitora). Do wprowadzenia danych z klawiatury używamy następujących procedur:

read (lista_zmiennych);

{kursor pozostaje w tej samej linii}

readln (lista_zmiennych)

{kursor wędruje na początek następnej linii}

Przykład read(x, y, tekst);

Do wyprowadzenia danych na ekran monitora używamy procedur: write (’ jakiś tekst ’, lista_zmiennych);

{kursor pozostaje w tej samej linii}

writeln (’ jakiś tekst ’, lista_zmiennych);

{kursor wędruje do linii niżej}

Przykład write( ’zmienna x = ’ , x , ’ a zmienna y = ’ , y);

Standardowe wejście – wyjście w MATLAB-ie Wczytanie z klawiatury do zmiennej (liczby lub łańcucha znaków) za pomocą funkcji input( ’jakiś tekst’ ), np.:

» x = input ( ’ Podaj wartość x: ’ );

Podaj wartość x: | % ten tekst zostanie wyświetlony a wprowadzona z klawiatury liczba zostanie przypisana zmiennej x

» imie = input( ’Jak masz na imię? ’ , ’s’ );

Jak masz na imię? | % ten tekst zostanie wyświetlony a wprowadzony z klawiatury ciąg znaków zostanie przypisany zmiennej

imie jako łańcuch znaków. Użycie parametru ’s’ w funkcji input powoduje, iż wprowadzona dana jest traktowana jako łańcuch znaków.

Wyświetlanie na ekranie za pomocą funkcji disp( [ ] ) disp( nazwa_zmiennej lub ’tekst’) np.:

» X=3.25; y=5; z=1.05; format short; disp(X) % wyświetli 3.2500

» disp( [X, y, z] ) % wyświetli 3.2500 5 1.0500

» disp( [ ’ X = ’ , num2str(X)] ) % wyświetli X = 3.25

PRZETWARZANIE PLIKÓW

var plik1 : Text; {deklaracja zmiennej plikowej}

var plik2 : file of real;

W przetwarzaniu plików możemy wyróżnić następujące sytuacje:

- zakładanie, otwieranie, zamykanie pliku

- wprowadzanie elementów do założonego pliku;

- dodawanie elementów do pliku istniejącego;

- przeszukiwanie pliku;

- wyprowadzanie elementów z pliku;

- wymiana elementów pliku.

Typowe procedury standardowe do przetwarzania pliku:

- Assign (identyfikator-pliku, wyrażenie-łańcuchowe);

{gdzie identyfikator pliku oznacza dowolną zmienną plikową a wyrażenie łańcuchowe – fizyczny zbiór danych, procedura ta wiąże (kojarzy), zmienną plikową z fizycznym zbiorem danych}

- Reset (zmienna-plikowa)

- (otwarcie pliku – istniejący zbiór);

- Rewrite (zmienna-plikowa) - (otwarcie pliku – nowy zbiór).

Skojarzenie zmiennej ze zbiorem

Przed wykonaniem jakichkolwiek czynności zmienną plikową należy skojarzyć (powiązać) ze zbiorem dyskowym za pomocą procedury Assign:

Assign(F, sciezka_dostepu);

Ścieżka dostępu jest łańcuchem typu String, może zawierać tylko nazwę pliku, ścieżkę względną lub pełną ścieżkę dostępu do pliku (może to być ścieżka wskazująca nie istniejący plik danych):

{ Plik w katalogu bieżącym }

Assign(F, 'dane.txt');

{ Plik w katalogu nadrzędnym }

Assign(F, '..\osoby.txt');

{ Plik w podkatalogu DANE }

Assign(F, 'dane\sms.txt');

{ Plik na dysku d: }

Assign(F, 'd:\kopie\archiwum\lista.txt');

Otwarcie i zamknięcie pliku

Plik skojarzony ze zmienną plikową należy otworzyć jedną z procedur:

Reset(F);

{lub}

Rewrite(F);

Procedura Rewrite tworzy na dysku nowy pusty plik danych o nazwie wskazanej podczas kojarzenia zmiennej plikowej z fizycznym zbiorem danych i otwiera go do zapisu danych - jeśli plik taki już istnieje, to jego zawartość zostanie usunięta.

Procedura Reset otwiera istniejący plik danych skojarzony ze zmienną plikową.

Po zakończeniu przetwarzania plik powinien zostać zamknięty za pomocą procedury

Close(F);

Po zamknięciu pliku zmienną plikową można skojarzyć z innym fizycznym zbiorem danych.

Przetwarzanie plików w MATLAB-ie

1. Zapis i odczyt tzw. MAT-pliku (dane w postaci binarnej) save

% zapisuje wszystkie zmienne do pliku binarnego matlab.mat save nazwa_pliku

% zapisuje wszystkie zmienne do pliku binarnego nazwa_pliku.mat load

% wczytuje dane z pliku matlab.mat

load nazwa_pliku

% wczytuje wszystkie dane z pliku nazwa_pliku.mat

load nazwa_pliku x y % wczytuje zmienne x, y z pliku nazwa_pliku.mat 2. Zapis i odczyt do pliku tekstowego (dane w postaci ASCII) save nazwa_pliku.roz x y -ascii

% zapisuje zmienne x, y do pliku nazwa_pliku.roz

% Uwaga: rozszerzenie pliku może być dowolne,

ale dane muszą tworzyć jakąś tablicę.

load nazwa_pliku.roz

% wczytuje wszystkie dane z pliku nazwa_pliku.roz, a w konse-kwencji w zmiennej nazwa_pliku są wartości wczytanych danych Z = load( ’nazwa_pliku.roz’ , ’-ascii’ );

% spowoduje, że do zmiennej Z będą

wczytane dane z pliku nazwa_pliku.roz