16
Farmakoterapia
Herbata ma dwie łacińskie nazwy:
szwedzki botanik, Karol Linneusz, na-
zwał ją
Thea sinensis
, zaś jego brytyj-
ski kolega, sir George Watt przechrzcił
ją w XIX wieku na
Camelia sinensis
. Na-
zwa
Camelia
pochodzi od nazwiska
Georga Josepha Kamela, jezuity i far-
maceuty, który napisał dzieje roślinno-
ści Filipin. W literaturze fachowej obie
nazwy są używane zamiennie.
Camelia sinensis
, zwana również her-
batą chińską lub krzewem herbacianym,
jest małym zmiennym zimozielonym krze-
wem o skórzastych eliptycznych liściach.
Istnieje wiele jej odmian hodowanych
w różnych zakątkach świata. Obok ory-
ginalnych odmian krzewów herbacia-
nych pochodzących z Chin (
Camelia si-
nensis var. sinensis
) lub Assamu (
Came-
lia sinensis var. assamica
), uprawia się
także tzw. hybrydy – rośliny powstałe
ze skrzyżowania tych dwóch odmian.
Z krzewu herbacianego otrzymu-
je się kilka produktów w zależno-
ści od długości procesu fermenta-
cji liści, m.in. herbatę białą, czarną,
żółtą,
oolong
i zieloną.
Najbardziej szlachetną, bo zachowują-
cą najwięcej wartości i witamin, jest her-
bata zielona. W przeciwieństwie do od-
miany czarnej nie poddaje się jej proce-
sowi fermentacji. Świeżo zerwane liście
pozostawia się do przeschnięcia, a na-
stępnie, w wyniku obróbki cieplnej, po-
wstrzymuje się proces fermentacji. Dzięki
etapowi podgrzewania enzymy zosta-
ją unieczynnione, a połączenia alkalo-
idów z garbnikami zostają zachowane.
W wielu regionach wysokiej klasy zielo-
ne herbaty produkuje się klasyczną, sta-
rożytną metodą, wykonując wszystkie
czynności ręcznie. Częściej jednak pro-
dukcja odbywa się mechanicznie. Her-
bata zielona ma smak bardziej gorzki
niż czarna, a w filiżance napar przybie-
ra barwę jaśniejszą, zbliżoną do cytry-
nowo-żółtej lub słomkowej.
Skład zielonej herbaty
Camelia sinensis
zawiera:
•
alkaloidy purynowe: kofeinę (ok.4,5%),
teobrominę (do 0,5%), teofilinę, teaninę;
•
polifenole – najważniejsze z nich to
pochodne katechinowe (monomerycz-
ne flawon 3-ole):
– epigalokatechina (EGC),
– galokatechina,
– epikatechina(EC),
– 3-O galusan epigalokatechiny
(EGCG) i trigaloiloglukoza,
– 3-O galusan epikatechiny (ECG).
Ilość katechin w herbacie zależy od
czasu trwania procesu fermentacji, dla-
tego zielona herbata wykazuje wyższą
zawartość pochodnych katechinowych
w porównaniu z innymi herbatami.
•
saponiny;
•
sole mineralne – przede wszystkim du-
żo jonów fluorkowych (do 0,03% su-
chej masy), żelazo, potas, sód, krzem,
wapń, magnez, fosfor, miedź, man-
gan;
•
witaminy – wit. C (w czarnej herbacie
nie występuje), B
1
, B
6
, B
2
;
•
kumaryny, aminokwasy, kwasy orga-
niczne, olejek eteryczny;
•
galo- i elagotaniny (identyczne
z obecnymi w czarnej herbacie).
Zastosowanie i działanie
W chińskiej medycynie moc zielonej her-
baty wykorzystuje się w leczeniu zabu-
rzeń trawiennych, bólów głowy, zatruć
alkoholowych i rozstrojów żołądka. Cie-
kawostkę stanowi fakt, że zielona herba-
ta, pojawiając się po raz pierwszy w
Europie w XVII wieku, początkowo do-
stępna była przede wszystkim w apte-
kach, jako środek przeciwko rozstrojowi
żołądka, wzdęciom oraz jako lek prze-
ciwgośćcowy.
Właściwości zielonej herbaty:
Obniża poziom cholesterolu
– zielona
herbata hamuje Cu
2+
(zależne utlenianie
frakcji LDL) oraz aktywność lipooksyge-
nazy. Katechiny mają zdolność do hamo-
wania powstawania wolnych rodników,
wychwytywania ich oraz chelatowania
katalizatorów reakcji wolnorodnikowych.
Dzięki tym właściwościom hamują utle-
nianie frakcji LDL i zapobiegają zlepianiu
się płytek krwi. Dodany do herbaty sok
z cytryny potęguje to działanie.
Zapobiega otyłości
– katechiny za-
warte w zielonej herbacie ograniczają
aktywność COMT (enzymu odpowie-
dzialnego za degradację adrenaliny).
Picie dużych ilości naparu, około 10
filiżanek dziennie, hamuje wchłanianie
cukrów, tłuszczów, a także czynność
lipazy. Wykazano również wpływ na
hamowanie różnicowania się preadipo-
cytów, zaobserwowano proces indukcji
apoptozy adipocytów, a także modu-
lowanie wychwytu glukozy w tkance
tłuszczowej i mięśniach szkieletowych.
Dlatego właśnie ekstrakty z zielonej
herbaty zawarte są w suplementach
diety wspomagających odchudzanie.
Jedna kapsułka takiego preparatu za-
wierająca ekstrakt z zielonej herbaty
odpowiada średnio 4–10 filiżankom,
w zależności od produktu. Ciekawym
połączeniem jest połączenie CLA z zie-
loną herbatą – sprzężony kwas linolowy
działa redukująco na tkankę tłuszczową
poprzez wspomaganie spalania nagro-
madzonego tłuszczu bez naruszania
mięśni, a wyciąg z zielonej herbaty do-
datkowo to działanie wzmacnia.
Wspomaga leczenie chorób OUN
– kwas galusowy, EGCG i ECG za-
pobiegają gromadzeniu się amyloidu
w komórkach nerwowych, odpowie-
dzialnego za rozwój chorób otępien-
nych, takich jak np. Alzheimer.
Fenomen zielonej herbaty
Nikt nie wie, jaka jest prawdziwa historia odkrycia her-
baty, choć istnieje na ten temat wiele legend. Do Euro-
py została przywieziona na początku XVII wieku przez
holenderskich i portugalskich kupców.
17
Farmakoterapia
Wykazuje właściwości antynowotworowe
– chroni
komórkowy DNA przed degradacją, a także hamuje
rozwój stanu zapalnego i wzmacnia układ odporno-
ściowy. Z obecnością polifenoli wiążą się właściwości
antyoksydacyjne, zdolność hamowania aktywności en-
zymów karcynogennych, a także właściwości antypro-
liferacyjne i przeciwangiogenne. Stąd zalecanie picia
zielonej herbaty w chemoprewencji nowotworów. Polife-
nole zielonej herbaty hamują również aktywność kinazy
białkowej aktywowanej mitogenami oraz zmniejszają
aktywność czynnika biorącego udział w indukcji trans-
formacji nowotworowej. W badaniu przeprowadzonym
w Szwecji zaobserwowano, że spożywanie co najmniej
2 filiżanek zielonej herbaty dziennie może zmniejszyć
ryzyko rozwoju raka jajnika aż o 46%.
Hamuje rozwój bakterii
m.in. wywołujących próchni-
cę, powstawanie płytki nazębnej i chorób przyzębia
(
Streptococcus mutans
i
Porphyromonas gingivalis)
. Do-
datkowo dzięki dużej zawartości jonów fluorkowych
wzmacnia zęby i zapewnia świeży oddech. W obrębie
jelit herbata działa także przeciwbakteryjnie. Stwierdzo-
no, że hamuje rozwój
Vibrio cholerae, Salmonella typhi,
Campylobacter jejuni, Campylobacter coli, Shigella sp.,
Salmonella sp., Candida.
Nasila działanie insuliny
– naukowcy sugerują, że
EGCG może mieć wpływ na regenerację komórek
β trzustki oraz blokowanie aktywności 2-amylazy.
Poprawia pamięć i koncentrację
– L-teanina (
L-Theanine
,
glutamylethylamide
lub
N-Ethyl-L-glutamine
) łatwo poko-
nuje barierę krew-mózg i jest związkiem psychoaktyw-
nym. Ma działanie uspokajające, zmniejszające stres
i niepokój, stabilizujące nastrój. Picie zielonej herbaty
lub wzbogacanie diety w L-teaninę działa relaksująco,
pozwalając jednocześnie na zachowanie czujności
umysłu.
Zielona herbata ma również szereg innych zastosowań.
Chłodny napar polecany jest do przemywania oczu
przy zapaleniu spojówek oraz powiek. Wyciągi z niej
używane są do produkcji kosmetyków, np. kremów,
szamponów, żeli, mleczek, maseczek. Japońscy naukow-
cy wierzą także, że w zielonej herbacie tkwi tajemnica
długiego życia. Zawarte w niej składniki wpływają ha-
mująco na procesy starzenia się organizmu – zielona
herbata jest silnym antyoksydantem.
Stwierdzono, że
EGCG jest 25–100 razy wydajniejszym antyoksydan-
tem niż witaminy C i E.
mgr farm. Barbara Domagała
www.pharmanord.pl
Bezpłatna infolinia 0 800 476 510
•
Bio-C.L.A. z zieloną herbatą zmniejsza apetyt
•
Bio-C.L.A. z zieloną herbatą wspomaga spalanie
tłuszczu zwłaszcza podczas
aktywności fi zycznej
•
Bio-C.L.A. z zieloną herbatą
przeciwdziała efektowi „jo-jo”
•
Bio-C.L.A. z zieloną herbatą
redukuje objawy cellulitu
Preparat dostępny bez
recepty w aptekach.
Suplement diety.
PL
_C
LA
+T
_A
d_
Sw
ia
t_
Fa
rm
ac
ij_
09
09
_1
05
x2
97
SPAL
TŁUSZCZ
pozbądź się niechcianych fałdek za
pomocą Bio-C.L.A. z zieloną herbatą
Produ
kt
uho
noro
wan
y
god
łem E
KO L
AUR
20
09 ora
z nagro
dą
konsume
ntó
w Z
ŁOT
Y O
TIS 20
09.
Mała kapsułka. 50 % więcej kapsułek w opakowaniu.
CLA+T_Ad_Swiat_Farmacij_0909_1 1
14-09-2009 13:33