Znaki końca świata według proroków 

12 sie, 10:06Anna Nowak 

/ 

Wydawnictwo Astrum

 

 

Większość słynnych przepowiedni zawiera w sobie wizję końca świata i Sądu 
Ostatecznego. Często wieszczyli je święci i ludzie związani z Kościołem. Jakie znaki 
poprzedzić mają nieuchronną Apokalipsę? 

Przepowiednia świętego Hieronima od setek lat zajmuje bardzo ważne miejsce w literaturze 
poruszającej tematykę proroczych wizji. Jest niemalże częścią profetycznej tradycji. Okazuje się 
jednak, że nie do końca wiadomo, o którym Hieronimie mowa. Stąd właśnie doczekaliśmy się 
różnorakich wersji przepowiedni, a kwestia autorstwa nadal pozostawia przed światem wiele pytań, 
na które niestety prawdopodobnie nigdy nie znajdziemy jednoznacznej odpowiedzi. 

Choć Kościół zna wielu mnichów o tym popularnym imieniu, na czoło rozważań wysunęły się dwie 
najważniejsze postaci świata chrześcijańskiego. Pierwszą z nich jest niezwykle popularny św. 
Hieronim, który żył na przełomie III i IV wieku. Jest znany przede wszystkim jako podróżnik 
gorliwej wiary, który większość życia poświęcił na propagowanie nauki chrześcijańskiej. Jako 
wybitny jak na swoje czasy myśliciel i naukowiec, pozostawił po sobie sporą ilość pism 
teologicznych, którym tylko nieliczne zapiski tamtego okresu są w stanie dorównać. Ważną 
informacją jest fakt, iż został ogłoszony jednym z Doktorów Kościoła, co jest dowodem na wielką 
mądrość, prestiż i uznanie. Trzeba przyznać, że bardzo prawdopodobne jest, że to właśnie on jest 
autorem proroctwa. 

Nie zapominajmy jednak o drugiej ważnej i wielokrotnie typowanej postaci. A jest nią zakonnik, 
który większość swojego życia spędził w Wenecji. Tam oto poświęcił się całkowicie opiece nad 
chorymi i ubogimi ludźmi. Szczególnie upodobał sobie osierocone dzieci, dla których założył 
pierwszy ośrodek na wzór dzisiejszych domów dziecka. 

Abstrahując od tego kto faktycznie jest autorem proroctwa, zajmijmy się jego treścią. W Polsce 
silnie związany był z nim Stanisław Sławkowic, który rozpowszechnił jego treść pod koniec XVII 
wieku. W swoim dziele podał sześć bardzo ważnych znaków, które poprzedzą Apokalipsę. A są to: 

1. Wojny i wielkie niezgody. 

2. Głód ciężki, nie tylko z niedostatku pożywienia materialnego, ale też i chleba duchowego tj. 
Słowa Bożego. Powietrze po głodzie następujące. 

3. Strachy niesłychane i widowiska dziwne na niebie. 

4. Odmiana Słońca, Księżyca i gwiazd niezwykła. 

5. Fałszywi prorocy. 

6. Przyjście Antychrysta, który urodzi się w Babilonie. 

Nietrudno się zorientować, że wizja dotyczy przede wszystkim końca świata i znaków, które 
pojawią się tuż przed nim. Święty Hieronim wymienia wiele symptomów, które rzekomo wystąpić 
mają w porządku chronologicznym, opisanym przez niego niezwykle dokładnie. Podajemy je za 
Zbigniewem Przybylakiem, który w jednej ze swoich książek wyczerpująco przedstawił to właśnie 
przejmujące proroctwo. A brzmi ono następująco: 

1. Morze i wszystkie rzeki podniosą się nad góry na cztery łokcie. 

2. Wyniosłe w górę wody nie opuszczą swej wyniosłości. 

3. Wszystkie ryby i monstra morskie zgromadzą się w jednym morzu i tak będą ryczeć, że ich głos 
pod niebo rozlegać się będzie, czyniąc nad grzesznym człowiekiem żałość i pokutę. 

4. Wszystkie lasy i zioła będą się pocić krwawym potem. 

5. Nastąpi generalne trzęsienie ziemi tak wielkie, że wszystkie budynki upadać będą. 

6. Będą skały i opoki padały i jedna o drugą wzajemnie obijać się będą. 

7. Ptactwo i zwierz leśny drapieżny będą się koło ludzi łasić i z nimi bez szkody współżyć. 

8. Ptactwo zleci się w jedno miejsce z całego świata, co przyczyni się do większego zatroskania 
grzesznych ludzi, którzy się i tym trapić będą, że i biedne ptactwo, czując Sąd Boży, lepiej sobie 
radzi aniżeli człowiek. 

9. Pagórki wysokie i góry będą się równały z ziemią. 

10. Ludzie wychodzić będą z głębokich jaskiń, w których się ukryli, chcąc się przed tak strasznymi 
rzeczami na świecie uchronić. 

11. Gwiazdy będą z nieba spadać. 

12. Lud wszystek zacznie nagle wymierać. 

13. Niebo i ziemia odnowią się przez ogień. 

14. Wszyscy umarli z grobów powstaną i będą czekać na Sąd Ostateczny. 

Wizja świętego Augustyna 

Naprawdę nazywał się Aurelius Augustinus. Urodził się w 354 roku w Tagaście (tereny dzisiejszej 
Algierii). Historia jego ascetycznego życia jest o tyle zadziwiająca, że ojcem świętego Augustyna 
był poganin. Stąd też mężczyzna wiarę chrześcijańską przyjął w późniejszym wieku, za sprawą 
matki, gorliwej chrześcijanki, która po śmierci weszła w poczet świętych, jako święta Monika. 

Niemalże od samych początków kariery duchowej Augustyn stał się nie tylko oddanym wiernym, 
ale także propagatorem wiary chrześcijańskiej. Z czasem objął stanowisko biskupa Hippony. 

Augustyna nie zalicza się bezpośrednio do grona wizjonerów. Pozostawił on jednak po sobie 
niesamowitą ilość pism teologicznych, w których interpretatorzy dopatrzyli się fragmentów o 
wydźwięku profetycznym. 

Na pierwszy plan bez wątpienia wysuwa się wątek dotyczący przyszłości Kościoła katolickiego. Nie 
zabrakło jednak pośredniej wzmianki o końcu świata. Trzeba przyznać, że tego typu przepowiednie 
interesują dziś ludzkość najbardziej. Nieuchronnie zbliżamy się bowiem do roku 2012, a to właśnie 
ta data najczęściej pojawia się w różnorodnych wizjach proroków całego świata. 

Święty Augustyn nie podawał daty Sądu Ostatecznego. Wspominał natomiast o tym, że kiedy 
nadejdzie koniec naszej ery, wszyscy ludzie wstąpią do Domu Bożego. Widzimy zatem, że w 
tekstach jego nie było gróźb, lecz wręcz przeciwnie, szansa na ostateczne zbawienie i odpuszczenie 
grzechów. Z pism Augustyna dowiadujemy się również, że w chwili obecnej świat znajduje się w 
tak zwanym szóstym okresie, który trwa od narodzin Jezusa Chrystusa, a skończy się w dniu 
Apokalipsy. Po śmierci Augustyn został zaliczony w poczet świętych, nazwano go także Doktorem 
Kościoła, na cześć jego walki o moralność wśród chrześcijan.