Socjalizacja
trwający całe życie proces krzształtowania ludzkich zachowań przez interakcje społeczną 
pozwala on jednostkom rozwijać się, wykorzystywać własny potencjał, uczyć i przystosowywać;
proces w którym dzieci lub inni nowi członkowie społeczeństwa uczą się, jak w tym
społeczeństwie żyć; jest podstawowym kanałem przekazu kulturowego poprzez czasy i pokolenia;
proces w którym bezbronne dziecko stopniowo staje się samoświadomą, zorientowaną w świecie
osobą, która umie poruszać się w obrębie kultury, w jakiej przyszła na świat; socjalizacja łączy
pokolenia
Istnieją dwie główne fazy socjalizacji, a w ich obrębie cały szerego instytucji socjalizacji.
instytucje socjalizacji to grupy lub konteksty społeczne, w których zachodzą ważne procesy
socjalizacji;
socjalizacja pierwotna etap najbardziej intensywnej edukacji kulturowej, która przypada na
okres niemowlectwa i wczesnego dzieciństwa; dziecko poznaje: język i podstawowe wzory
zachowań, które stają się podstawą jego dalszej edukacji;
na tym etapie główną instytucją socjalizacji jest rodzina;
socjalizacja wtórna obejmuje starsze dzieci i rozciąga się na dorosłe życie jednostki; w tej fazie
odpowiedzialność za socjalizację przejmują od rodziców inne instytucj- czynniki socjalizacji:
szkoły, grupy rówieśnicze, organizacje, media, miejsca pracy; interakcje społeczne w tych
kontekstach uczą jednostkę wartości, norm i przekonań składających się na wzór kultury, w jakiej
żyje.
W procesie socjalizacji jednostki poznają role społeczne.
Role społeczne społecznie określone oczekiwania, które ma do spełnienia osoba zajmująca daną
pozycję społeczna, np. lekarz. Rola obejmuje pewien zespół zachowań, jakie powinnien spełniać
dany człowiek bez względu na swoje osobiste opinie i poglądy.
Funkcjonalizm: role społeczne są ustalonymi i niezmiennymi w danym społeczeństwie elementami
kultury, które można uznać za fakty społeczne. Role społeczne jako gotowe przepisy: jak się
zachować  brak w nich miejsca na kreatywność.
W procesie socjalizacji jednostki internalizują role społeczne w procesie interakcji społecznej.
internalizacja uznawanie wartości, norm, poglądów itp., narzucanych początkowo z zewnątrz,
za własne
Socjalizacja jest zarazem z
ródłem naszej indywidualności i wolności: w toku socjalizacji u każdego
z nas wykształca się poczucie tożsamości i zdolność do samodzielnego myślenia i działania.