"Pułapka-jak się z niej wydostać?"-książka on-line
Andrzej Brodziak

Pułapka -
jak się z niej wydostać?

Książka nosiła poprzednio tytuł "Osobisty kosmos"


Fragmenty niniejszego tekstu były wygłoszone na konferencji zorganizowanej

z okazji przyjazdu do Polski dr-a Carla Simontona- twórcy
tzw.psychoonkologii.




Motto I :

Pogoda ducha, entuzjazm, chęć działania "tu i teraz" zależy od posiadania:

1) atrakcyjnej wizji wikłającej nas samych w sprawy ostateczne
(2) własnego oszacowania wiarygodności tej wizji




I. WSTĘP
Tekst wykładu wygłoszonego na konferencji zorganizowanej z okazji przyjazdu do
Polski dr Carla O. Simontona wraz z współpracownikami dr Mariuszem Wirgą oraz dr
Jeanne Achtenberg i dr Melindą Maxfield.
Mój wykład rozpoczyna opowieść o poważnej, dziwnej chorobie jaką przebyłem
przed 20 laty. Moje wyzdrowienie nastąpiło wtedy gdy zrozumiałem istotę swojego
toksycznego dylematu psychologicznego.
Od tego czasu nikt nie jest w stanie wybić mi z głowy takiej oto prawdy:
Spokój umysłu, pogoda ducha, radość i satysfakcja sprzyjają
zdrowiu. Upokorzenie, odebrana wolność, odebrana nadzieja, brak
akceptacji , ukrywana rozpacz, samotność, skrywany gniew i nienawiść, poczucie
winy, zniechęcenie, stan rezygnacji, przewlekłe przygnębienie sprzyjają
chorobie.
Gdyby chcieć to uwzględniać jednak w praktyce lekarskiej to pojawi się
natychmiast problem a skąd tyle na świecie upokorzenia, odebranej wolności,
odebranej nadzieji, odebranej godności i w następstwie ukrywanej rozpaczy,
samotności, skrywanego gniewu i nienawiści, poczucia winy i przygnębienia.
Podam od razu propozycje mojej odpowiedzi na to pytanie. Można to ująć krótko
i dosadnie:
dlatego, że większość ludzi, stopniowo,
zwolna, ale konsekwentnie
sama, czasami korzystając z pomocy innych,
umieściła siebie w "klatce"
albo została spętana
albo pozwoliła się spętać
i wsadzić do "klatki"
Jaka jest kontrukcja "klatki" jest istotne !!!
Aby uznać że tak się często dzieje wystarczy uprzytomnić sobie jaki jest stan
ducha charakterystyczny dla małego dziecka wyrastającego w kochającej rodzinie.
Kochającej to oznacza takiej, która nie zastosowała trzech najbardziej
toksycznych błędów polegających na "omotaniu", "odrzuceniu", "braku dawania
przykładu".
Przypomnijmy dziecko takie ma: poczucie niewinności, poczucie wszechmocy, jest
radosne, wszystko go zadziwia, intryguje, przyszłość i świat wydaje mu się pełen
tajemnic. Za węgłem następnego dnia skrywa się intrygująca przygoda. Nie ma ono
wątpliwości co do swojej wartości, nabliżsi go kochają, a on czy ona potrafi się
przytulić do nich, potrafi też odparować śmiało na krytyczną uwagę, głośno mówić
co sobie akurat myśli.
Przytulić się "śmiało, stanowczo i bez lęku", odparować rodzicom i śmiało, bez
zawstydzenia z ufnością mówić to co akurat chcą powiedzieć, to oznacza mieć
możność bycia w relacji intymnej z innymi ludzmi.
Intymność to:
(1) Możność powiedzenia tego co akurat chcemy powiedzieć, bez zawstydzenia,
śmiało, stanowczo, bez lęku.
(2) Chęć i możność "przytulenia się" (pełnego kontaktu fizycznego) -"ilość i
jakość"
(3) Możność intymności zależy także od partnera (bliskiej osoby).
(4) Intymność "dla większości ludzi"
(a) bądź z wewnętrznych, endogennych, 'psychologicznych' przyczyn
(b) bądź ze względu na "charakter" partnera (rodzica) -jest niedostępna
(jest niemożliwa) !
Eric Berne w swojej przełomowej dla psychologii książce pt. "W co grają
ludzie", ku zdumieniu całego świata prosto i brutalnie napisał: PONIEWAŻ DLA
WIEKSZOŚCI LUDZI INTYMNOŚĆ Z PRZYCZYN PSYCHOLOGICZNYCH JEST NIEDOSTĘPNA WIĘC nie
ma innego wyjścia: ... aby być w jakimś jednak kontakcie ze światem ludzie
stosują gry, gdyż lepszy jest "kopniak w goleń" niż brak jakichkolwiek bodźców.
Eric Berne jak wiadomo wśród tzw. GIER ŻYCIOWYCH wymienił następujące sposoby na
życie :
1. Alkoholik
2. Dłużnik
3. Kopnij mnie
4. Teraz cię mam ty sukinsynu
5. Patrz, co przez ciebie zrobiłem
Wśród tzw. gier małżeńskich Eric Berne wymienia np, takie sposoby układania
pożycia z partnerem jak:
1. Kozi Róg
2. Sąd
3. Oziębła kobieta
4. Udręczona
5. Gdyby nie Ty
6. Patrz jak się starałem.
Wyznaczniki kondycji psychicznej współczesnego człowieka da się zobrazować
więc przy pomocy następującego schematu (rysunek nr 1):


Wiele osób jest więc w sytuacji takiej iż:
(1) doznały we wczesnym dzieciństwie, w sposób niezamierzony
(a) syndromu odrzucenia lub
(b) syndromu omotania,
(c) bądź nie przekazano im pewnego rodzaju "rozkładu jazdy" - schematu
porząd-kującego - który w sposób "nieurazowy" może być wdrożony tylko
przez dawanie przykładu (aby nauczyć co to znaczy miłość, co to znaczy
kochać trzeba pokazywać 'jak kochamy kogoś', aby nauczyć tolerancji, odwagi
cywilnej, niezależ-ności myślenia - także trzeba to pokazać).
(2) Większość z nas była w rygorystycznej szkole, która nie umiała wzbudzić
ciekawości i wpajała na rozmaitych lekcjach jedną z dwóch 'przesolonych'
wizji filozoficznych, tzn. przekazów o grzechu pierwotnym, złej, gorszącej,
ułomnej naturze człowieka, o zapowiedziach surowego osądu, kary,
ewentualnie także np. przez "potępienie wiekuiste".
Owe pierwsze lata szkoły kiedy to wykładane i wdrażane są na ogół obydwie
'przesolone' wizje filozoficzne - to okres wszczepiania paralizującego wirusa
mentalnego.
Toteż większość osób w późniejszym życiu pozostaje już zastraszona,
skonfundowana, sparalizowana, w stanie zwątpienia. Jest manipulowana przez różne
obiegowe lęki.
Warto więc dobrze zapamiętać, jaka jest natura tego wirusa. Ten sam schemat
powtórzę więc tutaj w skrócie.
ad (a) Dwa (1,2) najczęstsze zespoły 'przesolenia
przeinterpretowania) filozoficznego
1.Duchowosci nie ma
2. Spraw "potężnego ducha" lepiej nie tykać
3.To my jesteśmy odradzającą się
świadomością Wszechświata
W rezultacie wiele osób myśli o sobie nienajlepiej. Jak mówiła to Sondra Ray,
w umysłach tych osób jest utrzymywane tzw. osobiste kłamstwo (pesymistyczne
czarnowidztwo).
Możecie państwo szybko sprawdzić zresztą na ile wasza własna legenda o sobie
tzw. mit osobisty jest pesymistyczny. Można to uczynić przy pomocy prostej, a
skutecznej techniki.
Każdy z nas zapamiętuje życiorys. Każdy z nas może wyczerpująco opowiedzieć o
swoim życiu. Nic dziwnego, że każdy z nas może też spisać tą opowieść. Opowieść
ta będzie krótszym lub dłuższym opowiadaniem, a nawet książką. Po spisaniu
takiej książki trzeba będzie nadać jej tytuł. Trzeba będzie także nadać tytuły
rozdziałom tej książki.
Owe tytuły mogą dowodzić, że legenda, mit osobisty jest tragiczny lub
perfekcjonistyczno -utopijny, lub buntowniczo-anarchistyczny.
Wynik działania mitu osobistego prowadzi w pobliże jednej z dwóch
następujących sytuacji mentalnych:

Nie powiodło mi się w życiu.
Mój partner, moja żona nie jest taka jak chcę.
Mam żal, doznałem krzywd.
Jestem nieszczęsliwy, jestem chory
Muszę robić cały czas, to co wymaga
sytuacja, to co mi każą.
Wszystko jest bez sensu.
Odegram się.
Jest fajnie,swiat podoba mi się
Podobasz mi się, nie mam
zastrzeżeń do siebie do swojego
partnera.
Wiem po co to wszystko
Wiem co będę robił.





,
Jeśli mniemanie o sobie będzie marne z podejrzliwością będziemy patrzeć na
innych. Będziemy dostrzegać w nich 'swoje' wady (rzutowanie, tzw. projekcje). Z
partnerem może się wtedy nie układać. Swiat wtedy jest postrzegany jako
nieprzyjazny, groźny, chaotyczny, bez sensu.
Schemat przedstawiony na rys. 1 może być traktowany więc jednocześnie jako:
1. Plan rozmowy z terapeutą.
2. Mapę, umożliwiającą odszukanie "swojego własnego najbardziej toksycznego"
dylematu psychologicznego.
3. Plan terapii.
4. Plan, mapę wskazującą na zakres i cel mojego referatu.
Otóż na tej własnie mapie określę teraz szybko, czym będę się zajmował w
dalszej części referatu, a co ominę, pozostawiając to raczej psychologom lub
innym lekarzom i innym terapeutom.
Tak więc już S. Freud i cała szkoła psychoanalizy (psychologii dynamicznej)
intensywnie zajmuje się 'fragmentami (2), (3) � :
Matka
---> Ja
---> Partner
Ojciec
(2)
(3)
W największym skrócie rozważania nad elementem (2) można, moim zdaniem,
zreasumować przez sformułowanie tzw. KOMUNIKATÓW DOBREJ MATKI i KOMUNIKATÓW
DOBREGO OJCA. Takie hasłowe ujęcie tych problemów zaproponował kiedyś Lee
Rosenberg.
KOMUNIKATY DOBREJ MATKI
1. Chcę Ciebie.
2. Kocham Cię.
3. Zaopiekuję się Tobą.
4. Możesz mi ufać.
5. Zawsze będę przy Tobie, nawet po Twojej śmierci.
6. Kocham Cię za to kim jesteś, a nie za to co robisz.
7. Jesteś dla mnie kimś wyjątkowym.
8. Kocham Cię i pozwalam Ci być kimś różnym ode mnie.
9. Czasem powiem Ci "nie", ale to dlatego, że Cię kocham.
10. Moja miłość uleczy Cię.
11. Dostrzegam i słyszę Cię.
12. Możesz zaufać swemu głosowi wewnętrznemu.
13. Nigdy już nie musisz się bać.
KOMUNIKATY DOBREGO
OJCA
1. Kocham Cię.
2. Wierzę w Ciebie. jestem pewien, że dasz sobie radę.
3. Będę ustanawiał nakazy i zakazy, i egzekwował je
("Musisz chodzić do szkoły").
4. Jeśli upadniesz, pomogę Ci się podnieść.
5. Jesteś dla mnie kimś wyjątkowym. Jestem z Ciebie dumny.
6. (Dotyczy szczególnie kobiet( jesteś piękna i daję Ci przyzwolenie byś
realizowała się w życiu seksualnym.
7.(Dotyczy szczególnie mężczyzn) Daję Ci przyzwolenie byś był taki jak ja,
pozwolenie byś mnie przerósł i pozwolenie byś do mnie nie dorastał.
Jung, uczeń Freuda (drugi najbardziej znany lekarz wszechczasów) wywinął kawał
swoim kolegom, neurologom po fachu i zajął się istotą jaźni (archetypem
archetypów) czyli neurofizjologicznym symbolem Boga.
Jung, chcąc z jakiś swoich 'wewnętrznych' powodów ożywić, wskrzesić niejako
'gnostycyzm', czyli: "wsłuchiwanie się w naturę Boga w nas", mówił o łączności
pojedynczego człowieka ze 'strukturą nadrzędną', strukturą wywoławczą, a więc
mówił o elemencie.
Konstruktor ludzi ---> Moja matka
(1)
Mój ojciec
Ja, w swoim wykładzie, chcę się skupić natomiast na zaznaczonej na rys. nr 1.
pętli (4), tzn. na przyczynach, a potem na środkach zaradczych
rozpowszechnionego coraz bardziej deficytu sensu, który wynika ze "słabego
zasilania spirytualnego" współczesnej epoki i który wiedzie --->do "wzoru
zachowania D".
Według formułowanej tu po raz pierwszy, a więc "ad hoc" definicji: "DEFICYT
SENSU" polega na tym, że: -->"pewien człowiek (1) nie pojmuje (nie rozumie, nie
dostrzega) sensu swojego istnienia i wskutek tego (2) chłonie "ze świata",
selektywnie, głównie "informacje toksyczne", (3) co w rezultacie musi prowadzic
do (a) niskiej samooceny, (b) przygnębienia, depresji i własnie skrywanego
gniewu, nienawiści, agresji, wojny, a także, (4) quasi - samobójczego trybu
życia, samoagresji i czasami w następstwie tego (5) nowotworów i choroby
wiencowej, czyli "prywatnych sposobów na samounicestwienie się.
WZÓR ZACHOWANIA ''D''

Pewien człowiek jeśli
(1) Nie pojmuje (nie dostrzega, nie rozumie) sensu swojego istnienia
(2) Chłonie ze świata 'selektywnie' głównie informacje toksyczne
(3) Niska samoocena. Przygnębienie
(4) Quasi-samobójszy tryb życia
(5) Czasami choroby jako sposób na samo-unicestwienie!
II. LECZENIE POPRZEZ KOMPLETOWANIE SCENARIUSZA DZIAŁAŃ
WŁASNYCH
Motto II :
(1) Jesteś "dzieckiem kosmosu", potrzebnym aby
ulepić nowy świat
(2) Musisz znowu znaleźć swoje "lustro"
W swoim wykładzie chcę więc wykazać, że warunkiem wstępnym skutecznego
leczenia chorób trapiących wielu ludzi jest:
(1) Pogruchotanej klatki, murów i bramy więzienia, w którym pacjent został
uwięziony. Dowodem, iż ltoś rzeczywiście "siedzi w klatce" jest to, że nie widać
po nim tego co nazwałem wyżej wzorcem zachowania dziecka.
(2) Ktoś kto wyszedł z więzienia ( tak jak przedstawia to wiele filmów
kryminalnych) na ogół nie wie co robić dalej. Dlatego trzeba koniecznie
powiedzieć: -->Jak w kroku następnym utworzyć ową widoczną na rys. nr 1 pętlę
sprzężenia zwrotnego (4) między 'samym sobą' a 'przyjazną inteligencją
nadrzędną', która nas wytworzyła i która niezbędnie nas potrzebuje, aby się
odrodzić. Jest to więc istotą IIgo etapu leczenia.
DWA ETAPY I CELE LECZENIA POPRZEZ KOMPLETOWANIE SCENARIUSZA DZIAŁAŃ WŁASNYCH
I. Najpierw trzeba "pogruchotać klatkę", "rozwalić mury więzienia"
(wskaźnik --> powrót "wzoru dziecka")
II. Utworzyć wizję i scenariusz działań --> sprzężenie zwrotne z przyjazną
inteligencją nadrzędną, która nas wytworzyła i która niezbędnie nas
potrzebuje, aby się odrodzić.
Rozwalić owe więzienie to innymi słowy przywrócić WZORZEC ZACHOWANIA DZIECKA.
Dokładniej mówiąc chodzi jednak o przywrócenie Wzorca Zachowania Dziecka:
(1) ale nie nieznośnego, rozbrykanego, teroryzującego wszystkich wokół,swą
nieokiełznaną swawolą,
(2) ani takiego dziecka, które zostało wytresowane musztrą i uporządkowane,
tak aby było 'grzeczne' i przestrzegało rozległego zestawu zasad właściwych!,
ale takiego, które
(3) zostało ukierunkowane (ów rozkład jazdy) przez przykład, przez
obserwowanie pewnego specyficznego WZORCA OSOBOWOŚCI.
Twierdzę, że obydwa cele można osiągnąć przez utworzenie pewnego
scenariusza fantazmatu i przekazanie go tak skuteczne, aby zaczął on kierować
dalszym życiem.
Najpierw spróbuję wysłowić na czym ten scenariusz polega, a potem co ten
scenariusz ma sprawić.
Po pierwsze, scenariusz wynika z mojego spostrzeżenia że owe WIĘZIENIE
bierze się z kierowania się w życiu jednym z dwóch najczęstszych zespołów
'przesolenia', "przeinterpretowania filozoficznego". Jeden z nich sprowadza się
do konkluzji "DUCHOWOŚCI NIE MA", drugi do konkuzji "SPRAW DYKTOWANYCH PRZEZ
WIELKIEGO DUCHA" lepiej nie tykać. W szczegółach przedstawia to tabela nr 1
(wyżej).
Drugie moje ważne spostrzeżenie dotyczy już raczej etapu II-go. Sprowadza
się ono do stwierdzenia, że pogoda ducha, entuzjazm, chęć działania tu i teraz
zależy od posiadania
(1) atrakcyjnej wizji, wikłający nas samych w sprawy ostateczne,
(2) własnego oszacowania wiarygodności tej wizji i teorii (vide motto I.),
Scenariusz fantazmatu uwzględnia te spostrzeżenia. Aby jednak te
spostrzeżenie wykorzystać trzeba:
*(a) ZMIENIĆ WYOBRAŻENIE, POPRAWIĆ TEORIĘ O SWOIM POCHODZENIU, SPOSOBIE
POJAWIENIA SIĘ TU, konkretnie, powiedzmy na tej planecie, powiedzmy
w auli UW na Krakowskim Przedmieściu, "Hasłowo", mnemotechnicznie
ową poprawkę, można wyrazić słowami: "JESTEŚ ZLEPKIEM (DZIECKIEM) KOSMICZNYM"
(różne fragmenty Twojego ciała i ducha pochodzą z różnych punktów
czasoprzestrzeni) POTRZEBNYM, ABY ULEPIĆ NOWY ŚWIAT.
Zasadność tej nowej, poprawionej treorii wyjaśnia rozdział mojej książki
pt. "Gwiazdy i Ty" pt. "NARODZINY CZŁOWIEKA JAKO ZAKOŃCZENIE TELETRANSMISJI W
PAŚMIE (POZA) ELEKTROMAGNETYCZNYM". --> Dzisiaj powiedziałbym raczej,
zogniskowanej teletransmisji, z kilku różnych odległych punktów
czasoprzestrzeni.
W wyniku tej poprawionej teorii można, jak sądzę:
* (1) WYJAŚNIĆ SOBIE - KIM JESTEŚ
* (2) SPRAWIć ABY TO - KIM JESTEŚ BYŁO DLA CIEBIE NIEZWYKLE WAŻNE
* (3) ABY TO CO ROBISZ MIAŁO DLA ŚWIATA, W TWOICH OCZACH - DUŻE ZNACZENIE
Z owej poprawionej teorii o swoim pochodzeniu wynika mówiąc teraz w
największym skrócie, że KAŻDY Z NAS POCHODZI Z INNYCH STRON ŚWIATA. To akurat
nie jest żadna fantazja, lecz po prostu fakt. Przekonywujnącym argumentem jest
niezwykle skuteczna typologia charakterów zwana Enneagramem (vide tysunek nr 2).
(Owa niezwykła skuteczność nie jest uznawana przez wszystkich psychologów o czym
wiem, ale w moim otoczeniu osobistym, oraz w praktyce mojego gabinetu system się
sprawdza). O systemie Enneagram trzeba by mówić godzinami, ale tutaj teraz
powiem w sposób prowokujący i mnemotechniczny: --> tu na Ziemi można spotkać 9
rodzaji ludzi (ras mentalnych) i 3 rodzaje kultur. Historia i sytuacja
społeczno-polityczna wykazuje, że tu na naszej Planecie zachodzi stale dysputa,
a czasami i walka między przedstawicielami trzech różnych 'kultur mentalnych':
(1) Tragiczno-romantyczno-perfekcjonistyczna wymagająca wielu dawców.
(2) Sokratejsko-epikurejsko-dyktatorska (władcza) w stylu antycznym, dość
zbliżonym do różnych reżimów w stylu materialistyczno-dyktatorskim.

(3) Trójkąt sceptyków, adwokatów diabła i manipulujących, oszukujących
ludzi czynu, działających w stylu masońskim.


A więc rzeczywiście jesteś zlepkiem kosmicznym potrzebnym po to, aby zlepić
nowy świat. Jeśli uznamy poprawioną teorię o swoim pochodzeniu za pomocną to
możemy utworzyć SCENARIUSZ WYDARZEŃ WŁASNYCH, taki że bez trudu, na zawołanie
będziemy:
* (4) ODNOSIĆ WRAŻENIE ŻE - DZISIAJ ZNOWU MAMY ŚWIĘTO
(Uwaga! Możność ta zależy od umiejętności pozostawania w relacj
intymnej.)
*(5) NIEMAL STALE (TAKŻE U SIEBIE W DOMU) CZUĆ SIĘ TAK JAK
W TRAKCIE EKSPEDYCJI ( WYCIECZCE ZAGRANICZNEJ, ESKAPADY)
Etap I.
Główna siła potrzebna dla "pogruchotania klatki"
* Zmiana wyobrażenia, poprawienie teorii o swoim pochodzeniu (sposobie
pojawienia się tu na Ziemi)
--> Zogniskowana teletransmisja z kilku różnych punktów czasoprzestrzeni
!

W wyniku 'poprawionej teorii o pochodzeniu' można jak sądzę:
* (1) WYJAŚNIĆ SOBIE KIM JESTEŚ
* (2) SPRAWIĆ ABY TO - KIM JESTEŚ BYŁO DLA CIEBIE NIEZWYKLE WAŻNE
* (3) ABY TO CO ROBISZ MIAŁO DLA ŚWIATA, W TWOICH OCZACH DUŻE
ZNACZENIE
Poprawiona teoria umożliwia:
SCENARIUSZ WYDARZEŃ WŁASNYCH
taki aby bez trudu, na zawołanie
* (4) ODNOSIĆ WRAŻENIE ŻE - DZISIAJ ZNOWU MAMY ŚWIĘTO
(! Konieczna jest relacja intymna! )
* (5) NIEMAL STALE CZUĆ SIĘ JAK W TRAKCIE EKSPEDYCJI (WYCIECZKI
ZAGRANICZNEJ, ESKAPADY)
(! Tylko we współdziałaniu)
III. SCENARIUSZ DZIAŁAŃ "TU I TERAZ" ('NA ŻYWO') DLA UCZESTNIKÓW
KONFERENCJI
Część I. scenariusza wydarzeń "tu i teraz"!
Część II-ga scenariusza wydarzeń "tu i teraz"
Wobec upływu czasu scenariusz proponowany dla pewnej realnej konferencji
musi podlegać aktualizacji.
Nowy scenariusz udostępnimy wkrótce.
... (1) Pewna osoba może żyć z partnerem, bądź 'być' obok innej bliskiej
osoby, która jest niezwykle podatna na wpływy geomagnetyczne. Osoby takie
przejawiają często poronny lub pełny zespół częściowy, złożony padaczki
skroniowej. Mają one niestety tendencję do napadów złości, awantur i stałego
umniejszania wszystkich osób pozostających pod jej wpływem. Czynią to zwłaszcza
w pewnych 'szczególnych dniach'. Szczegóły fenomenu przedstawiłem w mojej
książce pt.: "Nadchodzi sztorm słoneczny", która jest dostępna w taki sam sposób
i na takich samych prawach, które określono w "części I - fantazmatu działające
na bieżąco"!.
(2) Dla innych osób wydolność intelektualna, możność realizacji pewnych
wyjątkowych dokonań twórczych, bądź powiedzmy hasłowo doznania iluminacji zależy
od sytuacji geomagnetycznej danego dnia, tzn. jest 'łatwiejsza' w pewnych
'szczególnych dniach'. Zilustruję to następującym rysunkiem nr 3, który jest
zawarty także w w/w książce pt.: "Nadchodzi sztorm słoneczny".
(c) Dla samopoczucia przydatne są także:
elementy amatorskiej astronomii - poznawanej okiem nieuzbrojonym - czyli,
mówiąc w skrócie, wyuczenia się nazw około 22 gwiazdozbiorów, widocznych na
naszym północnym niebie, co wymaga jednak całego roku wysiłku, pracy mentalnej
i treningu. Te właśnie działania przyczynią się do 'znacznej poprawy
samopoczucia'.
uznania wpływu "zmian światła dziennego" i "światła o zmroku i o świcie",
czyli zmian kolorytu światła wraz z tzw. oddziaływaniem 'linii horyzontu' na
nastrój i samopoczucie, a także zdrowie człowieka.
uznania wpływu radioźródeł gwiezdnych nocnych na samopoczucie człowieka.
Umiejętności te są opisane z kolei we wstępie, posłowiu i specjalnym
dodatku mojej książki "Gwiazdy i Ty" także dostępnej przez polecenie ftp.
(Uwaga! Krótko mówiąc, osoba, która czuje się źle, po prostu może żyć w
pobliżu człowieka, który stale umniejsza. Fakt taki wymaga rozważenia na nowo
w/w punktów (a), (b) - (a), (b), ale tym razem względem owej bliskiej osoby,
która jest w pobliżu.
Aby prócz wytycznych teoretycznych przytoczyć teraz szczegóły użyteczne
praktycznie, musimy się wgłębić teraz w szczegóły:
IV. CZYNNIKI DZIAŁAJACE FANTAZMATOW KTÓRE LECZĄ
(a) Mózg, szyszynka, podwzgórze, przysadka jako "fabryka leków"
Dlaczego fantazmaty, a więc pewien rodzaj marzenia może leczyć! Odpowiedź
na to pytanie można sformułować także na poziomie biologicznym lub
endokrynologicznym. Mózg, a zwłaszcza podwzgórze wraz z przysadką mózgową jest
"fabryką leków", "aptecznym laboratorium". Gdy oglądamy scenę "mrożącą krew w
żyłach", to produkowana jest adrenalina. Sceny okrutne, gwałtowne powodują
wydzielanie mieszaniny katecholamin i kortykoidów, które mobilizują nasz
organizm, który być może jest tak stymulowany od miesięcy, od lat, wiele razy
dziennie w ten sam sposób.
Każdy z nas potrafi obmyśleć typy fantazmatów, które spowodują inne jeszcze
wzorce, profile czasowe wydzielania neurohormonów i hormonów. Udowodniono, że
fantazje erotyczne zwiększają wydzielanie estrogenów i testosteronu, a silny
stres, poprzez prolaktynę może zablokować wiele naturalnych funkcji kobiety i
mężczyzny.
Autorka artykułu pt.: "Chemia miłości - skok w bok, zgodnie z DNA"
wydrukowanego w miesięczniku "Medyk" (nr 565/93) stwierdza:
"... Kochankowie często twierdzą, że czują się jak porażeni. Nie mylą się.
Zgodnie z wynikami badań są oni rzeczywiście niemal zalani neurohormonami.
Skrzyżowanie spojrzeń, dotyk rąk, zapach wywołuje "powódź", wzbierającą w mózgu
i rozszerzającą się wzdłuż nerwów i naczyń krwionośnych. Wynik jest znany:
zaczerwieniona skóra, spocone dłonie, pogłębiony oddech. Przede wszystkim
występuje niezwykła euforia zakochanych ... wiele wydzielających się wówczas
substancji to chemiczni krewniacy amfetaminy. Należy do nich: dopamina,
norepinefryna i szczególnie fenyloetyloamina (PEA). Cole Porter wiedział w czym
rzecz pisząc: 'dostałem od ciebie kopa'..."
"... Ale podwyższenie poziomu PEA nie trwa wiecznie. Jest to dodatkowe
potwierdzenie krótkiego trwania miłosnej pasji. Ponadto, tak jak w przypadku
amfetaminy narasta przyzwyczajenie organizmu do PEA. Trzeba więc coraz więcej
tej substancji do osiągnięcia szczególnego stanu euforii miłosnej. Po dwóch
latach ciało po prostu nie jest w stanie wytworzyć potrzebnej ilości PEA. I
wbrew zakorzenionej wierze nie pomaga nawet jedzenie czekoladek..."
"Wiele romansów trwa jednak dłużej niż kilka lat. Jaka jest tego przyczyna?
Oczywiście ... inny zestaw chemikaliów. Stała obecność partnera stopniowo nasila
w mózgu produkcję endorfin. W odróżnieniu od piorunujących amfetamin są to
łagodzące substancje. Te naturalne analgetyki dają kochankom poczucie
bezpieczeństwa, spokój i ciszę wewnętrzną...!"
"... Innym związkiem mającym wpływ na miłość jest produkowana w przysadce
mózgowej oksytocyna ... Oksytocyna prawdopodobnie nasila również orgazm ..."
"... gdy jesteśmy porzuceni lub kochanek umiera - zauważa Helen Fisher,
autorka książki pt. "Anatomia miłości", nie dostajemy naszej dziennej dawki
narkotyków ..."
"... Badacze zauważają kontrast pomiędzy "gorącą namiętnością" typu
amfetaminowego, a bardziej "intymnym przywiązaniem" wzbudzonym i przedłużanym
przez endorfiny ..."
Estrogeny i testosteron działają anabolicznie, aktywizująco, a więc
korzystnie. No tak! korzystnie, o ile ... nie pomieszać ich z adrenaliną i dużą
ilością kortyzolu!
Właśnie skład, profil produkcji owej wewnątrzustrojowej fabryki hormonów i
leków jest ważny. W mieszaninie tej mogą dominować niejako "neuropeptydy relaksu
i satysfakcji". Osoba spokojna wewnętrznie, patrząc na majestatyczne, skrzące
się w słońcu szczyty Tatr, albo patrząc w nocy w gwiazdy, stojąc o brzasku na
brzegu bezkresnego oceanu, lub patrząc na słońce zachodzące za lasami jest
zapewne na ogół w korzystnej sytuacji metabolicznej. Zalecenie, aby często
wyobrażać sobie takie krajobrazy, nie jest złe, ale nie jest wystarczające!
(b) Satysfakcja ze spełnienia jako ważny mechanizm
psycho-neuro-hormonalny
Człowiek odczuwa satysfakcję gdy uzyskuje spełnienie w zakresie oczekiwań,
które były dla niego ważne! Wcześniej musi być więc rozziew, niezaspokojona
potrzeba! Satysfakcję odczuwamy nie tylko wtedy gdy zaspakajamy głód,
pragnienie, ale i także gdy łamiemy pewną tajemnicę, uzyskujemy wolność,
zyskujemy autonomię, lub gdy ktoś ważny dla nas zaczyna nas akceptować, mówi że
kocha! Sukces zawodowy, finansowy nie byłby sukcesem gdyby nikt na to nie
patrzył. W istocie chodzi więc o wywarcie wrażenia na tych ludziach na których
nam zależy, tzn. obchodzi nas.
1. Pomyślność osób najbliższych.
2. Potwierdzenie własnych przewidywań przez nadchodzącą przyszłość.
3. Udział w działaniach akceptowanej przez nas grupy ludzi.
4. Satysfakcji może dostarczyć także zmniejszenie absurdalności i
dostrzeżenie sensu.
Ukryte lub jawne satysfakcje negatywne, radość z czyjegoś nieszczęścia, z
realizacji podświadomych lub świadomych rozgrywek, zemsty, odegrania się nie są
natomiast tym o co nam tutaj chodzi, gdyż profil neurohormonalny, a nawet
odczucia i emocje, nie są wtedy proste, jasne i korzystne.
Podsumowując, aby doznawać satysfakcji, tak aby mogła być mowa o fenomenie
szczęścia to: (1) w umyśle muszą być skonstruowane i zapamiętane wyobrażenia o
tym kim chciałoby się być, (2) musi być ustalony plan działań zmierzających do
tego, aby sytuacja mogła się ziścić, (3) działania z owym planem muszą być
podjęte, (4) działania te muszą być na tyle skuteczne, aby stale zachodził
proces "ziszczania się".
Oglądane lub wyobrażane wschody i zachody słońca, łąki, lasy, skrzące
gwieździste niebo nie będą oddziaływały więc kojąco i relaksująco, jeśli nie
doznajemy jednocześnie satysfakcji, która jak starałem się to wykazać, zależy od
działań własnych lub jeśli percepcję zamazuje ciążący na nas nierozwiązany
dylemat życiowy.
(c) Najczęstszy, główny, toksyczny dylemat psychologiczny
Czy w takim razie fantazjowanie może pomóc także w pokonywaniu owych
nękających dylematów. Aby próbować odpowiedzieć na to pytanie trzeba się
zastanowić czego dotyczą takie dylematy.
Istotne, często nierozwiązane, nękające sprawy dotyczą, jak się wydaje,
relacji do innych osób płci przeciwnej.
Głównym dylematem wizualizacji i fantazmatów które leczą jest właśnie
sprawa samopoczucia w trakcie erotycznych relacji z realnymi partnerami jak i
także samopoczucia w trakcie fantazjowania na te tematy.
Otóż żyjemy w kulturze, w której lansowane są surowe zakazy obyczajowe i
zasadnicze teksty przysięgi małżeńskiej, które domagają się wierności i
wyłączności. Z drugiej strony jakieś tajemne siły podświadomie sprawiają, że
seks wyziera z większości okładek czasopism, treści filmów i powieści. Więcej,
trzeba tu przypomnieć, że po zakupieniu odbiornika telewizji satelitarnej i
odpowiednich dekoderów dostępne są stale tzw. filmy erotyczne nadawane przez
wiele konkurujących ze sobą stacji. Te same treści są dostępne także poprzez
wiele adresów Internetowych.
Cywilizacja nasza w sferze erotyzmu jest więc schizoidalna. Sprawia to, że
bardzo często fizyczne relacje pomiędzy partnerami toczą się w atmosferze
duchowej poważnego "przestępstwa etycznego", bądź przynajmniej przekroczenia
"obowiązujących norm", tego co powinno się robić i myśleć. Większość fantazji
erotycznych ma więc tym bardziej charakter "zgrzeszenia myślą".
Jeśli rozpatrzeć stan neurofizjologiczny osób w takim stanie ducha, to da
się uzasadnić, że profil neurohormonalny jest u nich zły, od strony zdrowotnej
jest wręcz szkodliwy.
Międzykulturowe analizy, które starają się oszacować nasilenie tej
sprzeczności w poglądach na erotyzm i zestawić nasilenie tego rozziewu z tzw.
przeciętnym trwaniem życia, wydają się wskazywać na to, iż nieskuteczność tej
'kwadratury koła' prowadzi do upośledzenia zdrowia i skrócenia przeciętnego
trwania życia.
Proponowanie możliwych rozwiązań egzystencjalnych i filozoficznych tej
sprzeczności jest więc tak ważne jak rozmyślania nad możnością zapobiegania
wojnom pomiędzy innowiercami, zapobiegania wojnie nuklearnej, chorobie AIDS, czy
też zatruciu środowiska. Wbrew pozorom wmontowana w kulturę sprzeczność w
zapatrywaniach na erotyzm jest problemem tej samej rangi, a więc problemem "żyć
albo nie żyć".
Sądzę więc, że trzeba poszukiwać opcji filozoficznych, które zdejmowały by
odium przestępstwa z większości naszych fantazji i wielu, wielu działań. Jest to
związane z koniecznością porównania realnego, przeciętnego znaczenia słowa
kocham, wypowiadanego przez kobietę i przez mężczyznę, co więcej przez kobiety i
mężczyzn spod różnych znaków Enneagramicznych, które jak wiadomo da się po
części utożsamić z typologią charakterów wg znaków Zodiakalnych.
Trzeba zdawać sobie również sprawę,że każda propozycja rozwiązania
poważnego dylematu, a więc również tego dylematu, będzie sformułowana zawsze z
pozycji autora konceptu, tzn. z pozycji mężczyzny lub kobiety, co więcej z
pozycji kobiety "PERFEKCJONISTY", kobiety o nastawieniu TRAGICZNO-ROMANTYCZNYM,
lub "DAWCY", albo np. mężczyzny "PERFORMERA" (CZŁOWIEKA CZYNU, "BOSS'A), lub
jeszcze innego znaku Enneagramicznego lub Zodiakalnego.
O ile odmienności charakterów wg Enneagramu są jeszcze mało znane
(jakkolwiek zawierają wielowiekowe mądrości o naturze ludzkiej) to typy
charakterów wg znaków Zodiaku, dzieki działającemu przez wieko,
przedchrześcijańskiemu potężnemu kultowi Bogini Matki Artemidy (vide: Efez), zna
niemal każdy.
Wielu czytelników przyzna więc, że sposób widzenia ważnych problemów tego
świata jest inny w oczach osób spod znaku Strzelca, Panny, Lwa czy też Barana
lub Skorpiona.
Innej drogi niż negocjacje pomiędzy osobami "spod różnych gwiazd" po prostu
nie ma.
(d) Czy powieści, filmy mogą posłużyć jako scenariusze fantazmatów
leczących?
Nasuwa się pytanie: Czy tysiące powieści, poematów, filmów może posłużyć
nam jako scenariusze fantazmatów leczących?
Oddziaływanie czytanej powieści na stan ducha i sytuację metaboliczną
zazwyczaj nie jest znaczne, gdyż większość czytelników "nie bierze jej niejako
do siebie". Tylko nieliczne osoby potrafią utożsamiać się wyobrażeniowo z
którymś z bohaterów i roztaczane wizje przeżywać tak intensywnie, aby spocić
się, mieć przyspieszony puls lub trząść się ze strachu. Część osób ma
uprzedzenia do tzw. historyjek nieprawdziwych, nierzeczywistych. Jeśli akcja
toczy się "za górami za lasami" to oznacza, że "nie ma mnie tam". Stąd zapewne
uprzedzenie tak wielu osób do literatury science-fiction, która wydaje się
opowiadać o świecie nie naszym. Wielu z nas nie uwzględnia, że literaturę s-f,
lepszą czy gorszą, pisał pewien konkretny człowiek, a on zawsze do naszego
świata należy i jest ciekawe co nim kierowało, aby snuć taką a nie inną wizję.
Wielu przeciwników s-f czyta jednak czasami neognostyckie pisma, takie jak "Nie
z Tej Ziemi", "Nieznany Świat", czy też podobne do nich duchowo książki Roberta
Charroux, Ericha von D�nikena lub Roberta Temple, czy też Johannes'a Fiebaga.
Zwolennicy paleoastronautyki nie zdołali swoich hipotez udowodnić. Ich tezy
są często ośmieszane. Najogólniej mówiąc nie są one traktowane poważnie. Sądzę
jednak, że z trzech powodów hipotezom tym warto się przypatrzeć! Po pierwsze,
proszę zauważyć że hipoteza Danikena wciąga nas samych w akcję, stwierdza ona
bowiem, że ok. 10 tysięcy lat temu na Ziemię przybyli, zapewne nie po raz
pierwszy, przedstawiciele "wysoko rozwiniętej cywilizacji", po to aby na
"wybranej" grupie istot zamieszkujących Ziemię dokonać "poprawki genetycznej",
takiej aby ich potomkowie posiedli cechy właściwe współczesnym ludziom. Według
Danikena owi przybysze byli znacznego wzrostu (patrz Stary Testament, księga
Genesis, wiersz 6,4). Czasami kłócili się między sobą, mieli rozbieżne interesy,
nową generację osoboników trzymali początkowo w odosobnieniu, zakazując im
krzyżowania się z "neandertalczykami". Sami wchodzili jednak w koligacje z nową
generacją ludzi, mieli z nimi dzieci, które zostały na Ziemi, sami zaś wkrótce
odlecieli".
Jeśli hipotezę potraktować poważnie i uznać za uzasadnioną, to wtedy
spojrzymy na siebie inaczej. Można postrzegać wtedy siebie jako potomka
przybyszy z gwiazd, jako "dzieci bogów".
To jest właśnie dobry przykład na podnoszący na duchu fantazmat!! Zmienia
on bowiem sposób i perspektywę, punkt patrzenia na siebie. D�niken przyczynił
się więc do poprawy aktualnego stanu ducha na tej planecie.
Drugi powód rozpatrzenia oddziaływania hipotezy paleoastronautycznej to
konieczność zestawienia jej nie tylko z opowieściami Starego Testamentu, do
których one się odwołują, ale i także z pozornie odrębnymi tezami
neognostycznymi, które były lansowane przez C.G. Junga.
Jeśli porównać "poczynania" Ericha von Danikena, albo przynajmniej rezultaty
jego pisarstwa, które sprowadzają się do tezy:
"wszyscy jesteśmy dziećmi bogów"
z przesłaniem dzieł Carla Gustawa Junga o jaźni to okazuje się, że mówili oni
mniej więcej to samo. Carl Gustaw Jung upodobał bowiem sobie i cytował wiele
razy zdanie napisane przez Św. Jana (J 10.34)
34. Czyż w zakonie waszym nie jest napisane: Ja rzekłem: "BOGAMI JESTEŚCIE"

Jak wiadomo zdanie to właśnie wg Św. Jana wywodzi się ze Starego Testamentu
gdzie jest napisane (Ps 82, 6) iż:
"Rzekłem: Wyście bogami
I wy wszyscy jesteście synami
Najwyższego"
(vide str 37 przedmowy Jerzego Prokopiuka do dzieł C.G. Junga, wydanych w
Polsce pt.: "Rebis, czyli kamień filozofów", Warszawa, PWN, 1989).
Tezy Ericha von D�nikena i Carla Gustawa Junga są, jak twierdzę,
przykładami na scenariusze które są dyskusyjne i niesprawdzalne, ale
niewątpliwie są podnoszące na duchu.
Trzeci powód poważnego rozpatrywania tez paleoastronautycznych to postać
Melchizedeka (Rdz 14,17-20; Ps 110,4; Hr 7, 3-21). Aby wyjaśnić jednak związki
pomiędzy postacią a odwiecznymi źródłami życia, trzeba byłoby zagłębić się w
szczegóły omawiane niżej w rozdziale V - Krok 6 (P).
(e) Działania poprzez wytwarzanie atmosfery typu "Dzisiaj znowu mamy
święto"
Fantazmat leczący powinien sprawiać, że wszystko co się toczy dookoła nas
ma odświętny, niezwykły, wyjątkowy charakter. Osoby w takim "odświętnym stanie"
prezentuje Jonathan Carroll w jednej ze swoich powieści.
"Najwyraźniej uważał się za diablo szczęśliwego faceta, którego wrzucono w
fascynujący, nielogiczny świat tylko po to, by mógł się dobrze rozejrzeć
dookoła, z rękami w kieszeniach i cichym gwizdem zdziwienia ulatującym z warg.
Lata temu, kiedy spotkałam go po raz pierwszy, uznałam jego "postawę" za
naiwność, ale nie miałam racji. To był zdrowy, wspaniale niewinny zmysł
cudowności. Życie dla niego było cudowne - albo przynajmniej pełne cudów.
Spoglądał na składowisko złomu i dreszczem przejmowało go magiczne bogactwo
kolorów. Kiedy szturchał mnie, żebym też spojrzała, widziałam tylko składowisko
złomu, ani ładne, ani brzydkie, po prostu składowisko".
Rozważmy bliżej powyższy tekst, dlaczego bohater Jonathana jest "diablo
szczęśliwy". Odpowiedź jest w tym samym zdaniu. Otóż "wrzucono go ... tylko po
to, by mógł się dobrze rozejrzeć", i dalej "... z ... cichym gwizdem zdziwienia
życie było ... pełne cudów".
Otóż właśnie, aby mieć wrażenie, iż "znowu mamy święto" trzeba wstrzymać
swoje zwykłe zajęcia, zawiesić je, a na świat patrzeć tak jak byśmy byli na
wycieczce zagranicznej w egzotycznym kraju. Recepta na święto jest więc prosta:
wstrzymać czasowo mozolne działania i wyjechać na wycieczkę. Jeśli jednak nie
można akurat wyjechać to można poczuć się "wrzuconym tylko po to, aby móc się
dobrze rozejrzeć", a więc trzeba założyć, że skąś przybyłem, "że ja nie pochodzę
stąd", najlepiej założyć więc, że pochodzę z "innej planety", albo lepiej
jeszcze z "innej galaktyki", gdzie obowiązują całkiem inne motywy działań, inne
zasady towarzyskie.
Oczywiście fantazmat jest skuteczny jeśli oddziaływuje długotrwale, a
działa tylko wtedy gdy skonstruowany jest przekonywująco.
Argumentację dobrze jest więc umieć uzupełniać poprzez formy o większej
sile artystycznego wyrazu, tzn. przez zapoznanie się z kilkoma wybranymi filmami
i powieściami (vide film wg powieści "Kontakt" Carla Sagana lub filmy:
"Amadeusz" Milosa Formana i "Milenium" w reżyserii Johna Carpentera - Warner
Bros, 1989).
Celem scenariusza fantazmatu jest jednak ułatwienie realizacji niejako
"własnego filmu" co wymaga spojrzenia na świat w sposób "osobisty" tak aby nie
dać się wciągnąć w obce, cudze scenariusze, a raczej aby budować własny
scenariusz według ogólnej zasady:
"Ja jestem z pod jasnej gwiazdy ... przybyłem stamtąd, patrzę na was, ale
wiem swoje i wiem co ja sam mam tu zdziałać i właśnie zabieram się za ułożenie
planu mojej akcji".
V. SZCZEGOŁOWY OPIS METODY POLEGAJACEJ NA: "SKONSTRUO-WANIU SCENARIUSZA
WYDARZEŃ, KTÓRY ROZWIJA I LECZY"
Metoda sprowadza się do zaproponowania praktycznych, szczegółowych narzędzi
- tworzących ową, wspomnianą wyżej, pętlę łączącą "cel życia pewnej osoby,
każdego z nas z celami inteligencji nadrzędnej.
Metoda wynika ze spostrzeżenia, że samopoczucie i działania ludzi teraz
zależą od obrazu (wyobrażenia) Inteligencji, która go stworzyła (powołała) i
oszacowania prawdopodobieństwa, że ten własnie obraz jest prawdziwy.
W miarę przedstawiania owych "praktycznych, szczegółowych narzędzi" okaże
się, że konieczne jest przyjęcie pewnych konkretnych opcji filozoficznych.
Pierwsze kroki "konstruowania owej pętli", jak sądzę, będą przekonywujące
bez tych, dość trudnych, rozważań filozoficznych, które chwilowo odłożymy na
później.
Krok "1" (T)
Wydaje się, że warto, że należy rozważyć i ewentualnie poszerzyć rozmiary
osobistego świata (kosmosu) naszego pacjenta, klienta (każdego człowieka któremu
udzielamy naszych rad).
#** Proszę bowiem zauważyć, że można ustanowić koncept tzw. "osobistego
kosmosu pewnego człowieka". Jest to ta część świata, którą pewien człowiek
spostrzega, doświadcza, którą niejako uwzględnia.
Jak wspomniałem, w czasach Babilonii, starożytnego Egiptu często, z reguły
niemal, w skład owego "osobistego kosmosu żyjących wówczas ludzi" wchodziły
gwiazdy i inne "światła nocne" a więc pewien element wspólny dla wielu
ówczesnych ludzi.
Obecnie w skład owych "osobistych kosmosów" wchodzą głównie przedmioty
wytworzone przez ludzi, tzn. domy, samochody, wnętrza mieszkań, rozmaite meble i
coraz więcej, coraz bardziej czasochłonnych gadget'ów. W skład przeżywanych
treści wchodzą rozliczne rozmowy rytualne i analityczne oraz treść
abstrakcyjnych "historyjek", przekazywanych na piśmie lub przy pomocy obrazów,
filmów, telewizji, środków multimedialnych. Niemal nikt już nie patrzy w
gwiazdy. Mimo posiadania samochodów, ilość ludzi spacerujących po łąkach i
lasach jest mała.
"Kosmosy osobiste współczesnie żyjących nam ludzi" zawierają głównie
przedmioty wytworzone sztucznie.
Warto się zastanowić więc, czy dana osoba posiada w swoim umyśle
"neuronalny wzorzec DUCHA WSZECHŚWIATA, DUCHA KOSMOSU".
Cóż z tego? Otóż różnica jest wielka! Odcięcie się od wielkiego świata, od
wielkiego kosmosu uniemożliwia odbiór płynącego stamtąd przesłania, dotyczącego
owego Ducha Wszechświata, ducha wzbudzającego opytmizm, podziw dla ogromu
Wszechświata, jego mistycznej, skomplikowanej i zbornej konstrukcji, co nadaje
także sens każdemu z nas.
Proszę zauważyć, że odebranie tego przesłania jest możliwe dopiero późnym
wieczorem, a więc w porze dnia przeznaczonej w sposób naturalny na odpoczynek i
kontemplację.
O ile bowiem dla działań praktycznych przydatne jest dzienne światło
słoneczne, to ciemności, rozświetlone jedynie nikłymi światłami gwiazd sprzyjają
zadumie nad owymi, widocznymi właśnie w nocy, bezkresnymi przestrzeniami,
światłami docierającymi z odległości rzędu miliarda lat świetlnych.
Wydaje mi się zresztą, że tego rodzaju kontemplacje działają niejako
automatycznie, zwłaszcza gdy są praktykowane od dzieciństwa. Wiązki
promieniowania o róźnych właściwościach, odbierane z różnych kierunków, o
różnych porach roku wysterowują zapewne w naszym mózgu strukturę neuronalną
podobną do struktury odpowiedzialnej za percepcję powiedzmy jabłka, sylwetki
kota czy też twarzy kochanej osoby, kobiety, partnera. Jeśli przez zwyczaj
patrzenia w gwiaździste niebo daliśmy sobie szansę, aby ów neuronalny wzorzec
ducha Wszechświata powstał, to później możemy wywoływać go z pamięci, wyobrażać
go sobie, powołać się na niego w rozmowach. Porozmawiać na ten temat na ogół się
jednak nie udaje, bo przyjaciele, sąsiedzi też nie mają pojęcia o owym
przesłaniu, które "leje się w nocy" na wszystkie śpiące głowy odwrócone do dołu,
do poduszki w łóżku ustawionym w betonowej zazwyczaj "klatce".
W takim "małym światku" trudniej jest o poczucie sensu, gdyż do owego
małego osobistego kosmosu nie miał jak przeniknąć DUCH KOSMOSU.
Odpowiada on pradawnym, odziedziczonym po przodkach wzorcom archetypowym,
które w nas drzemią, na poziomie podświadomym. Jeśli je uczynnimy to niejako
samoistnie, bezwiednie, bez wysiłku - odczujemy znaczną poprawę nastroju,
energii.
Natura DUCHA KOSMOSU nie objawi się nam bowiem gdy będziemy cały czas
patrzeć, spoglądać i rozważać obiekty "starań codziennych". DUCH KOSMOSU jest
ponad tymi przedmiotami, jest ponad naszymi głowami i gdy chcemy go doświadczyć,
a nawet poznać, to musimy unieść wzrok do góry.
Wiązki różnego rodzaju promieniowania wzbudzą wtedy wzorce archetypowe,
które w nas drzemią. Stanie się to podświadomie. Wzory najbardziej wyrazistych
gwiazdozbiorów są bowiem na stałe zakodowane w naszych mózgach. Dziedziczymy je
po przodkach, z czasów początków naszego gatunku Homo sapiens sapiens.
Jeśli pozwolimy tylko aby uczynnić te archetypy to niejako samoistnie,
bezwiednie, bez większego wysiłku, już po paru miesiącach, a być może już po
paru tygodniach, odczujemy znaczną poprawę nastroju, przypływ energii życiowej,
chęć działania, snucia marzeń, układania planów życiowych.
Szczegółowe rady dotyczące tworzenia scenariusza działań
KROK 1 (T)
(T1) Rozpatrzeć jakie są rozmiary osobistego świata
(T2) Czy w umyśle jest "neuronalny wzorzec" "DUCHA
WSZECHŚWIATA"
(T3) Mapa szlaków turystycznych, obrotowa mapa nieba
Praktyczna, wynikająca z T1-T3 rada to nie tylko chodzić na wycieczki, ale
i uczestniczyć w pokazach astronomicznych, organizowanych przez PLANETARIUM
kupić sobie mapę obrotową nieba, zaznajomić się z całością metody
KOSMO-ENE-BIO-THERAPY, oraz problematyką sztormów geomagnmetycznych przyswoić
sobie wiedzę o ulokowaniu swojej osoby w planie Kosmosu w planie Wszechświata.
KROK 2 (Z) Znaczenie, zakres zadania
Współczesny model społeczeństwa, wyobrażenia o właściwych i koniecznych
układach społecznych zakłada "nierównoważność ludzi".
Przeważający, współczesny model społeczeństw zakłada: (i) sterowanie przez
odgórne dyrektywy, rozporządzenia, przekazywane kanałem werbalnym (na piśmie,
przez przemówienie radiowe, telewizyjne, debatę parlamen- tarną), (ii)
sekwencyjne, wolne przetwarzanie danych (ujmując to metaforycznie: "mówi
prezydent - wszyscy słuchają, potem zabiera ktoś głos w dyskusji - wszyscy
słuchają i wkrótce bardzo s i ę n u d z ą), (iii) zakłada nierównoważność ludzi,
mówiąc metaforycznie: "jest król i poddani", "prezydent, premier, rząd i zwykli
obywatele''".
Proszę się przypatrzeć obecnej organizacji większości społeczeństwa na
planecie i proszę rozpatrzeć model społeczeństwa "na wzór mózgu", a więc
społeczeństwa, które składa się z (a) równoważnych neuronów, (b) neuronów
działających jednocześnie, (c) społeczeństwa mózgu, które posiada swoją
podświadomość (nieświadomość w sensie C.G. Junga), (d), społeczeństwa - mózgu,
które posiada swój "kanał świata" czyli "nadświadomość" (sny, synchroniczność
akauzalną, iluminacje, "dodawanie pewnych idei sterujących").
Sądzę, że model społeczeństwa na wzór wieloneuronalnego mózg bardziej
odpowiada "duchowi czasów". Polega on na tym, iż (a) każdy człowiek jest
absolutnie równoważny, (b) myślenie zachodzi, (powinno odbywać się) jednocześnie
, synchronicznie, równoczasowo. Być moźe do tej pory nie wypracowano sposobów na
"odbiór ważnych rezultatów takiego myślenia grupowego", pracy "zbiorowych
umysłów",(c) "społeczeństwo - mózg" ma podświadome, niewerbalne mechanizmy
współdziałania, zachodzące dzięki istnieniu fenomenu zmysłowości, seksu,
sympatii, wspólnych upodobań, wzorców piękna, istnienia "idei wrodzonych";
dzięki którym zachodzi mechanizm powstawania par, "ognisk krystalizacji" i
koalesancji tych ognisk.
Sądzę, że w/w mechanizm typu (c) jest tak "silny" !!!, że próby zarządzania
"odgórnego, przez dyrektywy", na dłuższą metę, zawodzą jeśli są one sprzeczne z
interesem "duchów przyszłości". Dowodem tego są nagłe, dość szybkie i
niespodziewane kolapsy dużych organizmów państwowych i całych imperiów,
zarządzanych właśnie "bardzo dyrektywnie".
Model "społeczeństwa - mózgu" przewiduje także istnienie "kanału świata", a
więc sposobów oddziaływania na jednostki przez pewien rodzaj sterowania, który
nie ma charakteru "nakazowego", a który polega na "wspomaganiu myślenia tych
którzy ustanowili cele, zgodne z celami duchów przyszłości". Wspomaganie to
zachodzi poprzez mechanizmy: (a) synchroniczności akauzalnej, (b) iluminacji,
(c) stawiania (zostawiania "po sobie") idei, które "sterują same".
Jeśli przyjąć tą argumentację to zapewne pojawi się pytanie. No dobrze,
nawet jeśli każdy z nas mógłby potraktować się jako człowiek "równie
inteligentny i równie ważny jak prezydent" to po co to, jakie cele miałby on
sobie wyznaczyć.
Moja propozycja odpowiedzi jest następująca: Potrzeby działań są
nieograniczone. Większość ludzi żyje w odizolowaniu, większość ludzi tkwi w
swoich przegródkach ("klatkach"), większość osób ma umysł podzielony
przegródkami i myśli w sposób szufladkowy.
Nieprzebrane możliwości działania leżą więc w tym: (a) aby "pomóc innym
wydostać się z pułapki", (b) aby pomóc innym uruchomić "drzemiącą moc ich
umysłów" (znieść przynajmniej część owych przegródek), � aby namówić ich do
rozpoczęcia pracy nad jakąś szczególną kompetencją osobistą.
KROK 2 (Z) [ZNACZENIE, ZAKRES, ZADANIE]
(Z1) Nie "neuron prezydencki" a "neuron równy prezydenckiemu"
(Z2) Zadanie (cel)
-->Pomóc innym "rozwalić jego klatkę"
-->Budować chociaż jedno "nienakazowe przęsło",
chociaż jedną "własną większą całość", która
według Ciebie będzie pomocna duchom
przyszłości (bliżej CENTRUM spraw)
(Z3) Zakres zainteresować aktualnych, obciętych,
możliwych
"I ŚLUZY PAMIĘCI SIĘ PODNIOSĄ
W książce "Gwiazdy i Ty" pisałem na ten temat następująco:
"Otóż gdyby udało się nam przekonać spokojnego mieszkańca Chorzowa, iż
pochodzimy z Tybetu i nie mamy pojęcia, co to są za budynki, to być może jakiś
napotkany tu nauczyciel matematyki lub biologii pobliskiego Liceum
Ogólnokształcącego wyjaśniłby nam, że: "No cóż! w owym kościele, codziennie z
rana i pod wieczór, a zwłaszcza w niedzielę, głoszona jest tubylcom nauka, iż
ich d u s z e z o s t a ł y p o ł ą c z o n e z i c h c i a ł e m w
k t ó r y m ś m o m e n c i e ż y c i a p ł o d o w e g o", no ale on jako
matematyk i biolog, jeśli idzie do pracy do pobliskiego budynku Planetarium,
gdzie wygłasza prelekcję (żeby dorobić na życie) na temat historii rozwoju
astronomii i pradawnych mitologicznych wierzeń astrologicznych, to jest on
zobowiązany (nie na tyle przez przełożonych, lecz raczej przez wyczucie smaku i
obowiązujący każdego człowieka dystans do nieuzasadnionych wystarczająco idei),
omijać temat owej "teletransmisji duszy ludzkiej"."
"Przybywając z Tybetu lub powiedzmy planet krążących wokół gwiazdy Nunki
(sigma Sagittarius) w gwiazdozbiorze Strzelca, o której mówili już Chaldejczycy,
stwierdzilibyśmy więc, że tubylcy z okolic Chorzowa, Stanfordu lub Torunia mają
dziwny rodzaj schizofrenii."
"Chodzą do dwóch rodzajów budynków i wygłaszają w nich inne, sprzeczne ze
sobą poglądy, pomiędzy którymi ustanawiają na czas powrotu do domu przegródki.
Wg Arnolda Mindela są to tzw. progi poznawcze (vide "Śniące ciało w związkach",
Agencja Wydawnicza J.S., Warszawa, 1992). Jeśli w domu, w rozmowie z partnerem
(co z powodu zażenowania tematem zdarza się niesłychanie rzadko) albo w rozmowie
z dziećmi (co zdarza się częsciej, ze względu na ich "impulsywne,
niekontrolowane" pytania) trzeba poruszyć te sprawy, to mówi sie albo w jednym
stylu (typu kosciółek) albo w drugim stylu (typu uniwersytet).
�Gdyby owego przybysza z planet krążących wokół Nunki lub Kaus (Ł u k)
Meridionalis, Kaus Australis lub Kaus Borealis zapytać: "Słuchaj! Co im jest?"
Odpowiedziałby zapewne: "To jest proste! To jest wynikiem d e f i c y t u s e n
s u, który bierze się z zablokowania umysłu przez p o d z i e l e n i e go na
izolowane, nie komunikujące się "kawałki". Owi mieszkańcy planety Ziemia są co
prawda układami o niezwykle wymyślnej, "magicznej" wręcz konstrukcji, splotami
najbardziej zaawansowanej technologii bioinżynieryjnej (hardwarowej), z bardzo
zaawansowanym softwarem, czyli duszą, nadawaną w II-gim i III- cim kanale pasma
(poza)elektrmagnetycznego, lecz nie uświadamiają sobie tego. Bez względu na
nauki wygłaszane w tych "budynkach z wieżyczkami" w głębi ducha sądzą raczej, iż
pojawili się tutaj "przez przypadek", bądź są skażeni "błędem pierworodnym",
albo ich uniwersyteckim odpowiednikiem, czyli "przypadkowym, złym rezulatatem
ewolucji". Oni rozprawiają w swoich gazetach i ministerstwach edukacji o
korzyściach z kształcenia i o tym, że człowiek wykorzystuje tylko, jak twierdzą,
20% potencjału intelektualnego swojego mózgu, ale nie zauważyli jeszcze, iż
jedyną barierą, aby wykorzystać pozostałe 80% potencjałów ich mózgów to owe
"przegródki", owe "progi poznawcze". Te przegródki można przecież cofnąć, unieść
jak zapory w śluzach wodnych, w przeciągu jednej godziny, ale no cóż, widać
jeszcze nie przyszła na to pora."
KROK 3 (A) ATRYBUTY
Każda osoba, która ma realnie wysokie mniemanie o "swojej mocy", o swoim
znaczeniu dla reszty świata (dla przykładu, zapewne każdy prezydent Stanów
Zjednoczonych, lub choćby prezydent którejś z europejskich republik, takich jak
np. Czechy czy Francja, niektórzy intelektualiści, pisarze, artyści, właściciele
przedsiębiorstw, właściciele pakietów kontrolnych akcji itp.) uświadamia sobie i
ma atrybuty (A) swojej mocy (żartobliwie i symbolicznie: pałac, flagę, herb,
hymn, swoją filozofię życiową, ideologię wstępną i wizje przyszłości.)
Twierdzę, że te same atrybuty ma każdy człowiek! Co najwyżej nie uświadamia
on sobie tego!! Zazwyczaj ludzie nie biorą takiej tezy poważnie, gdyż nie
wytwarzają wokół siebie "t e a t r u d z i a ł a ń w ł a s n y c h"
(symbolicznie i żartobliwie: nie mają sekretarki, nie powołują rady ministrów,
nie wygłaszają przemówień, nie podpisują dekretów).
Sądzę, że "teatr działań" każdego człowieka może być równy lub nawet
większy niż - mówiąc znowu metaforcznie - "teatr działań prezydenta którejś z
republik europejskich" - jeśli tylko zwrócić uwagę, że większość ludzi "trzyma
się "p r z e s t a r z a ł e g o, s t a r e g o m o d e l u s p o ł e c z
e ń s t w a i postrzega niekorzystnie swoje umiejscowienie, ulokowanie,
zakotwiczenie, znaczenie w p l a n i e ś w i a t a. No właśnie, trzeba
powiedzieć w p l a n i e k o s m o s u! w planie W s z e c h ś w i a - t a!! w
planie W s z e ch r z e c z y !!!
Atrybuty swojego znaczenia zostaną dostrzeżone jeśli zostaną podjęte
działania w myśl zaleceń z kroku nr 2, które mają właśnie na celu: uświadomienie
komuś na czym polega jego pułapka, udzieleniu pomocy w wydostaniu się z pułapki,
udzieleniu pomocy w uruchomieniu mocy drzemiących w jego umyśle. Wtedy właśnie
okaże się, że trzeba zacząć czytać i spisywać swoje myśli; że trzeba nabywać
jakąś nową kompetencję (np. szukać i znaleźć powieści i filmy, które uczą
optymizmu itp.). Jeśli już uruchomimy taki teatr wydarzeń własnych wtedy
będziemy musielirozmawiać z różnymi ludźmi, współpracować z nimi.
STRUKTURA" PUŁAPKI" wg Wilhelma Reicha
�Wyjście jest wciąż ukryte"
�Czasami wydaje się, że wszyscy dobrze widzą wyjście, jednak nikt nie idzie
w jego kierunku"
�Ktokolwiek zbliża się do wyjścia jest nazywany szaleńcem, przestępcą lub
grzesznikiem"
�Gdy tylko podejdą blisko wyjścia, uciekają z wrzaskiem- a tego, który
próbuje się wydostać ... (atakują)"
�Z zasady omijać sedno sprawy"
�Bezlitośnie tępić wszelkie próby znalezienia wyjścia"

Mnemotechnicznie strukturę pułapki próbujemy zilustrować "ograniczeniami"
zaznaczonymi w obrębie szarego kwadratu.
Szybko dostrzeżemy wtedy kto jest �wirtualną sekretarką", kto wchodzi w
skład �wirtualnej rady ministrów". Spostrzeżemy się także, że składamy �wizyty
prezydenckie", wygłaszamy �przemówienia" w myśl �własnej ideologii wirtualnego
państwa", w myśl wizji przyszłości jednego z przyszłych światów możliwych.
Przykładem takiego przemówienia jest choćby ten właśnie wykład.

KROK 3 (A) ATRYBUTY
(A1) Wirtualny pałac, herb, flaga i hymn
(A2) Wirtualna sekretarka i �rada ministrów"
(A3) Wirtualne �wizyty prezydenckie",
�przemówienia", �dekrety" w myśl �własnej
prezydenckiej ideologii" i wizji przyszłości
KROK 4 (K) Kompetencje, kontakty (ew. kochać kogoś)
Już wcześniej omówione kroki T, Z, A, jak już wspomniałem, na ogół wymagają
nabywania nowych kompetencji. Dla przykładu, jeśli słuchają mnie teraz lekarze,
którzy oddzielili znajomość budowy i funkcji ciała od wiedzy o strukturze
psychiki człowieka i mój wykład przekonał ich trochę, to będzie ich to skłaniało
do czytania książek z zakresu psychologii. Być może kilku psychologów zechce
sprawdzić cóż to takiego napisał znany astrofizyk, niejaki Frank Tipler w
książce pt.: �Fizyka nieśmiertelności", o czym za chwilę.
Każda osoba, którą przekonają moje wywody, szybko znajdzie sobie swój cel.
Okaże się wtedy, że pomocne byłoby znać język angielski lub jakiś inny rzadki
język, czytać okreś-lony rodzaj powieści lub książek, przeszukiwać określony
rodzaj zasobów w Internecie.
Pomocną kompetencją będzie także umiejętność nawiązywania kontaktów z
ludźmi, współpracy, umiejętności do �myślenia grupowego", zdolności do
pozostawania w relacji intymnej, zdolność do zakochania się.
Na ten temat w książce �Gwiazdy i Ty" pisałem następująco:
�Zdolności ludzi do nawiązywania współpracy oznacza w praktyce zdolności
ludzi do pozostawania w relacji intymnej, zdolności do zakochania się, zdolności
do utworzenia pary partnerskiej, zdolności do zmysłowości, zdolności do
współpracy z ludźmi, których się polubiło."
Konkluzje profesjonalistów z zakresu "treningów twórczości" są
przekonywujące!
(1) Trudno (z wyjątkiem osób "genialnych") jest myśleć w pojedynkę. Kaźdą
najważniejszą decyzję warto "przekonsultować";
(2) Bardzo rzadko jednak "konsultacja" w trakcie zebrania, narady, posiedzenia
rady nadzorczej jest wartościowa. Na ogół grupa taka podejmuje decyzje o
wartości intelektualnej niższej niż poziom intelektualny "najgłupszego"
uczestnika narady.
(3) Myślenie grupowe może być odkrywcze, oryginalne, skuteczne, jeśli uda się
utworzyć grupę osób myślących, które: (a) są niezależne, autonomiczne, tzn. nie
boją się siebie nawzajem, (b) które akceptują się, lubią się, czują sie w ich
towarzystwie swobodnie, na luzie, wręcz lubią ich towarzystwo, (c) potrafią
wytworzyć atomosferę luddyczną (atmosferę zabawy), (d) grupę osób, która zawiera
w sobie niezbędne składowe MÓZGU, tzn. która zawiera osoby reprezentujące role:
ANIMATORA, ADWOKATA DIABŁA, MEDIATORA oraz role OBSERWATORA, EPIKUREJCZYKA,
PERFEKCJONISTY, DAWCY i typu: TRAGICZNO-ROMANTYCZNEGO.
Problem identyfikacji swoich własnych cech p o d ś w i a d o m y c h, cech
naszych potencjalnych partnerów i współpracowników jest rozważany już od
tysiącleci. Znaki zodiaku symbolizują takie typy charakteru.
W jednej z wcześniejszych swoich prac: "Alchemia Twoich Marzeń", w
rozdziale: "Czy znaki zodiaku mają coś wspólnego z Enneagramem - próbowałem
powiązać typologię charakterów wg znaków zodiaku z typologią charakterów wg
nowego systemu "inklinacji podświadomych", zwanej Enneagramem, sformułowanego
przez Helen Palmer.
Podane wyżej źródła wyznaczają olbrzymi obszar rozważań i gotowych już
rozwiązań dotyczących, tak poszukiwanych tutaj reguł "współpracy z partnerem" i
"współpracy z innymi ludźmi".
KROK 4 (K) Kompetencje, kontakty (ew. kochać kogoś)
(K1) Warto mieć swoją osobistą, szczególną kompetencję (określony,
rzadki język, rodzaj powieści {książek}, zasobów w Internecie)
(K2) Warto poprawiać umiejętności nawiązywania kontaktów,
współpracy, myślenia grupowego
(K3) Ewentualnie kochać kogoś
KOMUNIKATY DOBREGO PARTNERA
1. URZEKŁEŚ MNIE. Od początku naszej znajomości dostrzegłem w Tobie pewną
wartość, która wzruszyła mnie i urzekła mnie.
2. IMPONUJESZ MI. Jesteś inny ode mnie, ale w pewnym sensie jesteś podobny do
mnie.
3. ZGADZAM SIĘ Z TOBĄ. Odpowiada mi Twój sposób myślenia. Nie chcę Cię zmieniać.
4. PODNIECASZ MNIE. Twoje ciało, sposób w jaki się poruszasz i zachowujesz
ekscytuje mnie.
5. CHCĘ WIĘCEJ CIEBIE. Im dłużej Cię znam tym bardziej uświadamiam sobie jak
bardzo cenię to jaki jesteś.
6. MÓW WSZYSTKO CO MYŚLISZ. Możesz być pewny, że wszystko co mi powiedz i co
zrobisz, także Twoje intymne zwierzenia zaakceptuję i zrozumiem.
7. BĘDĘ CI POMAGAŁ. Możesz na mnie liczyć.
8. TO ŻE MNIE KOCHASZ SPRAWIA, ŻE CZUJĘ SIĘ SZCZĘŚLIWY. Jeśli jednak
przestaniesz mnie kochać możesz ode mnie odejść.
9. NIC NIE MUSISZ ZMIENIAĆ, ABY MOJE UCZUCIE TRWAŁO. Nie zależy ono od tego co
czasami robisz dla mnie.
10. BĘDĘ Z TOBĄ RÓWNIEŻ PO MOJEJ I TWOJEJ ŚMIERCI.

KROK 5 (F) �Jako że jestem ...."
Wśród szczególnych kompetencji posiadanych, jedna wydaje się być, w
obrębie prezentowanej tu metody, zasadnicza. Umożliwia ona:
(a) wytworzenie �syndromu niezwykłości",
(b) wytworzenie właśnie owego pożądanego �teatru działań własnych".
Umiejętność ta polega na układaniu w swoim umyśle �scenariusza fantazmatu"
lub lepiej �scenariusza działań w teatrze wydarzeń własnych", który przydziela
pewną rolę, pewne zadanie, zgodne z �duchami przyszłości".
W książce �Gwiazdy i Ty" pisałem na ten temat następująco:
�Trzeba umieć odróżnić rodzaj marzeń, fantazmatów, scenariuszy powieści
przygodowych, scensacyjnych, melodramatów itp. które (a) wyświetlają niejako
"film dla nas", "film, który jest nam wyświetlany" od takich (b) marzeń,
fantazmatów, scenariuszy, sztuk teatralnych, powieści, filmów, które wciągają
nas samych w akcję."
Odpowiadają tym dwom typom w i z u a l i z a c j i, dwa typy zadań
wysterowująch (stymulujących, indukujących) marzenia i fantazmaty.
[a] GDYBYM BYŁ a. Napoleonem, b. kapitanem statku pirackiego, c. przybyszem z
innej Galaktyki
[b] JAKO ZE JESTEM a. .........., b. ..........., c. przybyszem z
innej Galaktyki.
Otóż ważne jest, aby wiedzieć, że zdanie typu [a] odpowiadają scenariuszom
wizualizacji i fantazmatów, które niewiele mogą zmienić w stanie ducha osób,
które nie czują się dobrze.
Skutecznie działają jedynie zdania typu [b], o ile "następnik" jest
zdaniem, które n i e j e s t e w i d e n t n i e f a ł s z y w e, dla którego
jest wiele argumentów uzasadniających, wynikających z wnioskowania indukcyjnego
(fragmentami dedukcyjnego).
Jednocześnie trzeba ostrzec wszystkie osoby, które są zainteresowane
scenariuszami "przydzielania mocy", że o ile zdania typu [b] są bardzo skuteczne
w "poprawieniu stanu ducha" to jednocześnie są one bardzo niebezpieczne w
sytuacji jeśli "ktoś zgłosi coś" co jest niejako "namacalnie nieprawdziwe".
W zdaniu typu [b] "dobrej jakości" następnik, nie tylko że: (i) nie może
być ewidentnie fałszywy, ale (ii) powinny istnieć rzeczowe argumenty, które go
uzasadniają, a także (iii) powinno być to stwierdzenie, które jest zgodne z
"interesami duchów przyszłości".
Można to ująć innymi słowy następująco: Teatr działań własnych należy
tworzy tak, aby stale "poszukiwać i ujmować odmienność i oryginalność nie tylko
w sobie, ale i w osobach, z którymi się zapoznajemy i dokonywać wysiłku, aby
dostrzegane wartości traktować jako wartości pozytywne oraz próbować składać z
nich większe całości, takie które wydadzą się być pomocne duchom przyszłości".
KROK 5 (F) �Jako że jestem ..."
(F1) Umiejętność posługiwania się metodą
mentalną �Jako że jestem ..." w celu
�
(F2) Ułożenia �scenariusza działań" w ęteatrze
wydarzeń własnychł, który przydziela
�
(F3) Pewną rolę, pewne zadanie zgodne z �duchami
przyszłości" (BLIŻEJ CENTRUM SPRAW)
potrzeba jest �teoria pomocnicza"

Owa zgodność z duchami przyszłości zahacza już o pewne założenia
filozoficzne. Krok (5) (fantazmaty typu �Jako że jestem ...") � wymagają pewnej
teorii pomocniczej (P)

KROK 6 (P)
(P1) Jak wspomniano potrzebna jest r
�wiarygodna,
atrakcyjna wizja wikłająca nas samych
w sprawy ostateczne"
(P2) Warto wykorzystać własne, szczególne
uzdolnienia odbiorcze
(�I Twój niezwykły umysł także")
(P3) Przesłania na �niskich częstotliwościach"
wymagających zmysłowości
(para partnerska jako antena odbiorcza)
(P4) Człowiek, ew. para partnerska jako �antena
nadawcza"
ą nadający przesłanie poprzez przykład
ą nadająca na niskich częstotliwościach
(niewerbalnych)
Już kroki (T), (A), (Z), (K) wymagają szczególnej motywacji do działania, a
krok (F) tym bardziej wymaga teorii pomocniczej (P). Teoria pomocnicza to pewna
teoria filozoficzna własna, wyrażona, spisana i opublikowana przeze mnie
wcześniej w wielu publikacjach. Jej zasadnicze założenie to to, że nasze życie,
wypełniana przez nas misja życiowa jest niezbędnie potrzebna inteligencji
nadrzędnej, aby mogła się odrodzić.
Najkrótsza prezentacja może mieć nastąpującą formę:
KOMUNIKATY PRZYJAZNEJ INTELIGENCJI NADRZĘDNEJ
1. Nie jestem wszechmogąca
- ale, wykorzystując pamięć o przeszłości, obmyślam swoją konstrukcję
i sposób na odrodzenie się
2. Abym mogłą się odrodzić
- stworzyłam ludzi i przez ich istnienie powstaje stopniowo moja nowa
postać,
kolejna wersja
- wyznaczyłam ich konstrukcję
- obmyśliłam sposby, aby współdziałali
- przydzieliłam im zadania
- dlatego biorę na siebie odpowiedzialność za ich działania
3. Aby działali, dałam im wyobraźnię i świadomość
- premiuję różnorodność ludzi, ciekawość, myślenie, pęd do tworzenia
- premiuję przez odczucie satysfakcji z realizacji marzeń i poczucia
sensu
4. Aby zechcieli współpracować, wymyśliłam fenomen płci, fenomen
zmysłowości,
fenomen miłości
5. Będąc umysłem, muszę działać metodą prób i błędów i popierać każde
działanie
- kontruktywne i destruktywne
6. Wiele niezawinionego nieszczęścia, trudu, początkowej nieznajomości celu
i sensu
usprawiedliwiam tym, że dzięki temu mozołowi otrzymują oni szansę, aby
się odrodzić wraz ze mną
Przez 7 lat tłumaczenia tych moich założeń filozoficznych byłem
osamotniony. Na szczęście na krótko przed niniejszą konferencją sytuacja się
zmieniła.
Znany fizyk Frank J. Tipler, współtwórca Zasady Antropicznej, opublikował w
1995 roku książkę pt.: �The physics of immortality".
Od kilku miesięcy uważnie studiuję tą książkę.
Mimo wielu podobnych zapatrywań i uzasadnień, wyrażonych przeze mnie w
wydanej w roku 1990 książce pt.: �Jesteś nieśmiertelny ..." zachodzą także
różnice w poglądach, które mógłbym przedyskutować. Wspólne jest jednak
przekonanie, że wszyscy ludzie muszą się już teraz mocno starać, a nawet bardzo
spieszyć, aby się im tutaj lokalnie na tej planecie i być może w tym
Wszechświecie udaąo, udało to znaczy, aby zdołali powołać siebie samych do
ponownego istnienia.
Sądzę, że opublikowanie książki F.J. Tiplera diametralnie zmieniło sytuację
mentalną, nie tylko �w obrębie" � filozofii, teologii i metodologii nauki.
Fakt ten zmienił także diametralnie sytuację w obrębie praktycznej
psychologii klinicznej, poradnictwa terapeutycznego, w zakresie medycyny
psychosomatycznej.
Wynika to stąd, iż wbrew wszelkim pozorom, paradoksalnie nasz stan ducha,
tu i teraz, nasz styl życia, poziom nastroju, zależy przemożnie od naszych
zapatrywań na to, co będzie się działo u końca Wszechczasów.
Ze szczegółowego porównania moich zapatrywań filozoficznych z teorią Franka
J. Tiplera wynika, że moje zapatrywania, jakkolwiek bardzo podobne, są jednak
znacznie bardziej �animistyczne", uwzględniające istnienie łańcucha coraz to
potężniejszych inteligentnych mocy. Moje widzenia Wszechświata jest więc nieco
bardziej zbliżone do zapatrywań Freda Hoyleła, wyrażonych w jego książce �The
Intelligent Univers".

ZASILANIE SPIRYTUALNE POPRZEZ
ATRAKCYJNĄ WIZJĘ WIKŁAJĄCĄ
NAS SAMYCH W �SPRAWY OSTATECZNE"
* Opcja Franka J. TIPLERA
* Opcja własna
* Połączona opcja C.G. Junga i Ericha von D�nikena

Według mojej własnej opcji filozoficznej w scenariuszu teatru wydarzeń
własnych mogą więc pojawiać się elementy wynikające z przekonania, że �człowiek
jest także anteną odbiorczą" oraz że człowiek jest także �anteną nadawczą".
Pisałem o tym już w posłowiu do książki �Gwiazdy i Ty" następująco:
WARTOŚĆ CZŁOWIEKA JAKO ODBIORNIKA ("ANTENY ODBIORCZEJ"),
PRZESYŁÓW NADAWANYCH W "KANALE ŚWIATA"
Uznanie tego, iż każdy z nas jest różny, odmienny, ma różne podświadome
inklinacje, predyspozycje, wynikające choćby z różnych sposobów wychowania i
kształcenia, z różnych utworzonych konstruktów osobistych prowadzi do wniosku,
że zapewne ludzie mają także różne możliwości odbierania sygnałów "wiążących
ludzi", tworzących większe struktury naszego świata. Oczywiście poprzednie
zdanie jest rozsądne jedynie w świetle wcześniejszych wywodów, których konkluzją
jest to, iż świat nie jest zbiorowiskiem materialnych brył i "mechaniczych
lalek", napędzanych "materialnymi zębatkami". Tak więc jeśli pamiętać, że są
ludzie o tak wyjątkowych uzdolnieniach muzycznych, jak W.A. Mozart i
matematycznych, jak Hieronimo Cardano, Izaak Newton, Jean Fourier, Carl Gauss,
to zepwne są również ludzie uzdolnieni szczególnie w zakresie możliwości
rozeznania intuicyjnego, zdolności telepatycznych, możliwości odbiorczych.
Uzdolnienia odbiorcze, według wszelkiego prawdopodobieństwa, polegają na
"umiejętności" odbierania przekazów nadawanych w paśmie "bardzo wolnych
częstotliwości". Należy zauważyć, że najwolniejsze rytmy biologiczne to rytm fal
alfa, delta, theta EEG (16 Hz, 6-5 Hz, 3-2 HZ) oraz rytm serca bijącego z
częstotliwością około 1Hz.
Współczesna wiedza, dotycząca możliwości odbierania przekazów nadawanych w
paśmie częstotliwości mierzonych w ułamkach Hz jest niewielka.
Należy zwrócić uwagę jednak na fakt, iż ludzie żyją bardzo krótko, jeśli
porównać czas trwania ich życia ze skalą kosmologiczną. Czas ich życia jest
odmierzany w sekundach, minutach, godzinach i latach. Świat natomiast istnieje w
czasowym wymiarze "lat świetlnych". Nic więc dziwnego, że na poziomie
INTELIGENCJI NADRZĘDNEJ potrzebny jest inny, wolniejszy rytm nadawania
"wiadomości".
Ma to związek z akceptowaniem lub nieakceptowaniem zmysłowości.
Ktoś kto nienawidzi, ktoś kto chce ugodzić, zadać ból, zabić od strony
fizjologicznej cechuje się pobudzeniem wegetatywnego UN, hyperadrenalinemią oraz
spadkiem inklinacji do przyjaznego zbliżenia się, zmysłowości, seksu.
Ktoś kto kocha cechuje się natomiast: chęcią zbliżenia się, chęcią
wywołania (indukowania) w "drugiej" osobie akceptacji, satysfakcji, zadowolenia,
przyjemności.
Należy jednak zwrócić uwagę, że na to, aby uderzyć lub zabić potrzeba tylko
sekund. Natomiast na to aby sprawić, aby ktoś odczuwał satysfakcję, zadowolenie,
przyjemność -> wymaga czasu. Przesyły pochodzące od PRZYJAZNEJ INTELIGENCJI
NADRZĘDNEJ muszą więc być nadawane w paśmie bardzo niskich częstotliwości:
takich jak: 2-3 / min., 1-2 razy dziennie, 1-2 razy na tydzień, 1-2 razy na
miesiąc, 1-2 razy na rok !!!
Wynika z tego, że aby odebrać przekaz pochodzący ze źródła, które zapewne
jest: "nadrzędne", "przyjazne", to wymaga to ... uważnego, spokojnego
przypatrywania się, koncentracji uwagi, "nastawienia na rytmy w paśmie rzędu
ułamka Hz". Piszę o tym szeroko w swojej książce pt.: �Nadchodzi sztorm
słoneczny.
CZŁOWIEK JAKO "ANTENA NADAWCZA"
W niniejszym tekście starałem się podkreślić, że nie jest potrzebne aby
oczekiwać MOCY od czegoś "bardzo bajkowego", czegoś co "nie potrafimy pojąć".
Wystarczy założyć, że kieruje nami INTELIGENCJA NADRZĘDNA, która jest naszą
{wsześniejszą/ późniejszą} formą.
W tymświetle wydaje się, iż racjonalnie da się powiedzieć, że "skoro coś
odbieramy, to widać ktoś nadaje".
W klasycznym modelu świata - pojmowanego jako zbiorowisko brył materialnych
i ludzi pojmowanych jako mechniczne lalki napędzane przez "materialne zębatki"
albo inaczej jako: "bio-roboty" (aparaty gadające, komputerowe bio-roboty), nie
wiadomo "kto nadaje".
W świetle tego, co powiedziano wyżej, odpowiedź jest prosta: "to my
nadajemy, ale każdy swoje".
Ktoś kto nienawidzi nadaje przesłania w paśmie bardzo szybkich
częstotliwości. Ktoś przyjazny zapewne nadaje w paśmie wolnych częstotliwości.
W każdym razie wydaje się, że nie jest obojętne, co każdy z nas NADAJE,
gdyż to ktoś z kolei odbiera.
Jeśli pamiętać podkreślone wyżej zapatrywanie, że Wszechświat to łańcuch
coraz potężniejszych inteligentnych mocy, to trzeba rozpatrzeć tezy dotyczące
�audycji" nadawanych właśnie w rytmie 3.5 dniowym, 7-mio dniowym, miesięcznym,
rocznym i 11-to rocznym. Omawiam to szeroko w książce �Nadchodzi sztorm
słoneczny".


DODATEK
Ponieważ w treści wykładu wielokrotnie wspominam swoją najnowszą, jeszcze
nie wydaną książkę pt.: �Nadchodzi sztorm słoneczny" oraz książkę kanadyjskiego
pisarza pt.: �Technologia zmartwychwstania", przytaczam tutaj fragmenty tych
dwóch książek, które, jak wspomniałem, są dostępne w całości w sieci Internet.

W takim razie, co należałoby zrobić teraz?
(Fragment rozdziału książki pt.: �Nadchodzi sztorm słoneczny")
Gdy zazniemy się zastanawiać nad tym �co robić?", nieuchronnie przyjdzie
nam na myśl �A co ja właściwie chcę?". Już John Steinbeck w swojej powieści �Na
wschód od Edenu" wyliczył w punktach, że ludzie pragną: (1) miłości, (2)
podziwu, (3) luksusu. Można by więc sądzić, mówiąc krótko, że szczęścia. Rzadko
kiedy ludzie pragną mieć po prostu pieniądze. Steinbeck wykazał w swojej
powieści właśnie, że te osoby stają się bogate, które nie mylą chęci posiadania
pieniędzy z chęcią życia w luksusie, bądź chźciąpozyskania sławy. Są to różne
cele życiowe, które nie idą na ogół w parze. Z kolei Ariane Barth w swoim
wspaniałym artykule �Wszystko o szczęściu" (*1), który starałem się omówić w
książce �Gwiazdy i Ty", uprzytamnia, że �pieniądze szczęścia nie dają". Z jej
rozważań wynika, mówiąc tutaj w skrócie, że dla poczucia szczęścia bardziej
istotne jest życie z właściwym człowiekiem (że ważny jest pewien drugi człowiek)
oraz że ważne jest posiadanie intensywnej pasji (osobowości autotelicznej) w
ramach której �nadążamy na celem" (realizujemy się). Nie jest ważne przy tym
osiągnięcie jakiegoś celu, lecz właśnie raczej stałe osiąganie (przybliżanie
się) do takich wytyczonych (wyobrażanych sobie) �sytuacji pożądanych".
Pominę tutaj inne także ważne, ale tym nie mniej poboczne, uwarunkowania
poczucia szczęścia, które wynikają z predyspozycji genetycznych i
osobowościowych (*2).
Aby odpowiedzieć więc na pytanie �co robić?", trzeba więc koniecznie
uświadomić sobie z kim i co chcemy osiągnąć. Dopiero później powstanie problem,
czy to się akurat da zrealizować teraz, tzn. czy istnieją aktualne okoliczności
sprzyjające.
Kiedy jednak okoliczności sprzyjają nam nawet, mimo wszystko, na ogół,
idziemy pod prąd i doznajemy ogromnych przeciwności losu, przemożnego oporu
sprzeciwiającej się rzeczywistości. Wielu takich upartych ludzi zostaje co
prawda docenionych (�wynagrodzonych"), ale dopiero w przyszłości, co można
zauważyć studiując życiorysy wielu artystów malarzy, czasami muzyków, a nawet
niektórych naukowców (*3).
Wiele pozornych sukcesów początkowych �idzie natomiast zupełnie w niwecz",
gdy nadchodzące czasy są przeciwne takim poczynaniom. Dotyczy to także nawet
potężnych ruchów społecznych (vide nazizm, komunizm). Wydaje się, że nasze
działania mają sens, jeśli dobrze trafiają w �zapotrzebowanie duchów
przyszłości".
Chcąc uwzględnić przy tym ów ważny tu �fenomen", że �najważniejszy jest
drugi człowiek",, sformułowałem więc kiedyś, przed laty, taką radę, receptę
dotyczącą tego �co robić?". Brzmi ona następująco:
�Poszukuj i ujawniaj odmienności i oryginalność nie tylko w sobie, ale i w
osobach, z którymi się zapoznajesz i dokonuj wysiłku, aby dostrzegane wartości
traktować jako wartości pozytywne oraz próbuj składać z nich większe całości,
takie które wydają Ci się pomocne duchom przyszłości."
Napisałem to na początku cyklu 22-giego. Od tego czasu, teraz gdzie
jesteśmy, tzn. �w dołku poprzedzającym cykl 23-ci" oraz w czasach, gdy
uświadomiliśmy sobie, �iż stał się Internet", jak ujął to pewien publicysta,
możliwości �poszukiwania i ujawniania odmienności i oryginalności" w innych
ludziach (do których zawsze można przecież posłać coś e-mailłem) stały się
przeogromne.
W zasobach pamięci �planety Matki" niejednokrotnie znajdować będziemy
rzeczy denerwujące. Planeta-Matka ma w swojej pamięci już dość sporą i różnoraką
�podświadomość erotyczną". Ważne jest, aby nie wyciągać pochopnych wniosków i
nie mylić rzeczy wrednych, tych których �duchy przyszłości" poprą z tymi, które
są tylko po prostu odmienne do Twojego sposobu widzenia.
Tym bardziej aktualna jest więc rada, aby �dostrzegane wartości traktować
jako wartości pozytywne".
Powstaje jednak kolejne pytanie! Czy �słusznie" recepta nakłania nas do
wysiłku, zalecając aby �próbować składać większe całości".
Otóż recepta była weryfikowana przez doświadczenia egzystencjalne kilku
osób, które ją znały przynajmniej przez okres całego cyklu aktywności Słońca.
Wydaje się, że recepta jest skuteczna! Owa konieczność wysiłku, aby składać
większe całości wynika, jak sądzę, z zamierzonej konstrukcji człowieka. Ma on
wmontowaną potrzebę wyobrażania sobie przyszłości i realizowania pewnych
sensownych celi, wynikających z tej wizji (*5). Działanie sensowne zaś to
tworzenie takich obiektów, które nadają się do złożenia większej całości, która
także jest sensowna (*6). Internet ułatwia zresztą składanie większych całości.
Można uczestniczyć w grupach dyskusyjnych, można montować wielonarodowe,
interdyscyplinarne zespoły badawcze itp. itp.
Przed 11-tu laty ostatnia faza recepty, zalecająca aby owe całości �były
pomocne duchom przyszłości" była jednak niejasna! Nie mogłem wtedy mówić zresztą
bardziej konkretnie, bo próby odgadywania długofalowych �zamiarów planety" w
latach 1984-1987 nie dawały jasnej przekonywującej wizji.
Na szczycie cyklu 22-go sformułowałem jednak następujący dziwny �wierszy
graficzny":
SŁABA(Y) I SZARA(Y) JESTEŚ (1) , LECZ
NIEZWYKŁĄ(2) SIĘ STANIESZ ,
JEŚLI
UŚWIADOMISZ KOMUś JEGO WIECZNE IMIę (3)
SILNIEJSZYM (4) SIĘ STANIE ,
A MOCNY (5) POKOCHA
POKOCHA MOŻE NAWET (6) CIEBIE
GDY TĘCZA (7) CI SIĘ PRZYŚNI , ŚLUZY PAMIĘCI
SIĘ POD-
NIOSĄ (8) I TWÓJ ŚLAD(9) I ŁUK(10)
ZOBACZYSZ
UWOLNIONA (11) ZOSTANIESZ I JUŻ SOBĄ(12)
TYLKO
BĘDZIESZ
JAK W ZWIERCIADLE PODOBNYCH(13) DOSTRZEŻESZ
I JEZYK (14) Z NIMI ODNAJDZIESZ
A GDY ZORZA(15) ZAŚWIECI
PRZYPOMNISZ SOBIE TAMTO STARE MIEJSCE (16)
I ŚMIAĆ SIĘ WRESZCIE ZACZNIESZ(17)
ROZPOCZNIESZ (18) WTEDY ZLEPIAć (19) Z NIMI
ZNOWU ŚWIAT
A GDY SKOŃCZYSZA(20) , Z RADOŚCIĄ ODCHODZĄC(21)

POZOSTAWISZ ZNOWU ŁUK, TĘCZĘ I ZORZĘ W IMIĘ
PRZYMIERZA (22)
NA TWOICH OBŁOKACH (23)
Jego znaczenie nie było początkowo jasne. Teraz łatwo jest już powiedzieć,
że wiersz mówi mniej więcej tyle co mój opublikowany niedawno artykuł pt.: �My z
błękitnej kropki" (patrz: �Nieznany Świat, 1997, nr 10). Mówi on, że celem ludzi
tu na Ziemi jest zdobycie wiedzy i opracowanie wystarczająco sprawnych i
potężnych technologii, aby wysłać wysłanników, którzy znajdą i uformują nową
Ziemię".
Bez względu do czego będzie zmierzała Twoja firma, Twoja grupa zawodowa lub
społeczna, a nawet jakaś cała duża społeczność, do której należysz; całość
planety będzie zmierzała do lotów międzygwiezdnych, manipulacji genetycznych i
utworzeniu �społeczności międzyplanetarnej" z jej międzyplanetarnym Internetem.
Teoretycznie biorąc, możesz więc robić co chcesz. Możesz pracować dla różnych
firm. Będzie to jednak mniej lub bardziej zgodnie z zamiarami duchów
przyszłości.
Możesz tego nie rozumieć, póki �tęcza Ci się przyśni"(7), co jest aluzją do
treści opowiadania pt.: �Przestrzeń z dodatkowym wymiarem" (*7). Jest to
fragment opowiadania, które zawierało ów wiersz, jakkolwiek wydrukowano jedynie
opowieść o �tęczy". Tęcza jednak jest tu ważna!
Innymi słowy, musisz mieć �dobry (zły) dzień", musisz doznać olśnienia; tak
aby �śluzy pamięci Ci się podniosły"(8). Oznacza to nabycie umiejętności
łączenia dziedzin, wykorzystywania wszystkich przegródek Twojego mózgu.
Jak stwierdza wiersz, wtedy i twój ślad (9) i łuk (10) zoba-czysz,
uwolniony zostaniesz (11) i już sobą (12) tylko będziesz".
Co to oznacza jest w zasadzie wyjaśnione w treści książki pt.: �Nadchodzi
sztorm słoneczny". Jeśli chcesz przyspieszyć jednak nadejście dnia, aby �zorza
Ci się przyśniła" to nic prostszego! Zaglądaj pod adres Internetowy �
http://dxlc.com/solar/ i czekaj na �sztorm geomagnetyczny".
Postawy teoretyczne podałem w �Naszej Internetowej Gazecie Naukowej
ęFenomenł". Tutaj dodam jedynie, że jeśli uwierzysz tezom pracy, opublikowanej
przez hindusów: S. Subrahmanyanła, P.V.S. Narayanła i T.M. Srinivasanła, w
poważnym piśmie naukowym: �International Journal of Biometeorology" (*8), to
należy w takim dniu, kiedy to satelity odnotowują (*17) znaczny sztorm
geomagnetyczny, próbować �odpoczynku" z głową zwróconą na wschód, bądź
�stymulować" myślenie poprzez ułożenie się z głową zwróconą na północ!
Kolejna fraza wiersza, która mówi, że �Jak w zwierciadle podobnych (13)
dostrzeżesz i (14) język z nimi odnajdziesz", jest konsekwencją przełamania
owych przegródek poznawczych, jakkolwiek oczywiście Internet to ułatwia.
Reszta �wiersza graficznego" jest jeszcze nawet i dzisiaj tylko niejasnym
poczuciem: �Gdy zorza świeci", oznacza chyba! kolejny, drugi stopień
wtajemniczenia? Może oznaczać to moment łączności z innymi inteligentnymi
istotami żyjącymi w kosmosie. Nawiasem mówiąc, skoro wspominam tu przybliżającą
się możliwość kontakru z �inteligentnymi istotami żyjącymi na innych planetach",
to chciałbym na swoją opinię przytoczyć jedno z bardziej udanych porzekadeł
Arthura Clarcka, który powiedział kiedyś, że �myśl iż jesteśmy sami we
Wszechświecie jest równie przerażająca jak i postulat, że wokół nas żyje wiele
innych inteligentnych istot".
Kolejne zdanie: �przypomnisz sobie tamto stare miejsce (16) i śmiać się
wreszcie zaczniesz (17)", które mówi, że właśnie wtedy dopiero �rozpoczniesz
zlepiać z nimi znowu świat", jest chyba o wydarzeniach, które zaistnieją dopiero
w odległej przyszłości. Obecnie bowiem nie jesteśmy jeszcze zdolni �zlepiać z
nimi znowu nowego świata". Jak na razie to raczej ciągle, stale chcemy ten tutaj
świat �lepiej" podzielić pomiędzy niektórymi z nas.
Ponieważ wiersz pisałem w trakcie �ciężkiego sztormu magnetycznego" (mówiąc
alegorycznie) to nie wiem dlaczego napisałem wtedy, że nie potrafimy przypomnieć
sobie jeszcze �tamtego starego miejsca (18)" i dlaczego �nie jest nam jeszcze do
śmiechu". Zestawiając tą frazę z innymi moimi tekstami intuicyjnymi, widzę
jedynie analogię do: (1) zapisu jaki znalazłem pod koniec rozdziału pt.: �Fizyka
czasoprzestrzeni i teoria algorytmów kreujących, a zapatrywania na losy
człowieka po śmierci", zawartego w książce pt. �Gwiazdy i Ty" (*9). Rozdział ten
kończy następujący fragment:
�Co więcej, każdy z nas może uznać się (jeśli chce!!!) za istotę
nieśmiertelną, gdyż �SKORO ŻYJE", to znaczy �BYŁ WYWOŁANY" i wytworzony w
obecnej czasoprzestrzeni i �ŚLAD PO SWOIM �YCIU", czyli swojego ducha �ZOSTAWI",
a duch ten stanie się po ŚMIERCI (DOPIERO PO ŚMIERCI) WZORCEM, który przyczyni
się do odtworzenia �ANALOGICZNEJ" (jakkolwiek NIE CAŁKIEM TAKIEJ SAMEJ) ISTOTY W
NOWYM WSZECHŚWIECIE, czyli jako iż DUCH NASZ (miał początek w poprzednim
Wszechświecie) to zapewne WNIKNIE W ISTOTĘ NOWEGO WSZECHŚWIATA".
Natomiast pod koniec innego tekstu (*10) napisałem zdanie następujące:
�Na tyle zmartwychwstałeś, na ile wykryłeś ęskąd przychodzimył i ękim
jesteśmył i na tyle się odrodzisz, na ile uświadomisz sobie dokąd zmierzamy".
Czytelnik zapewne dziwi się, dlaczego w pragmatycznym rozdziale końcowym
książki o tym co robić teraz piszę o tak patetycznych, filozoficznych sprawach!
Otóż, wydaje się, że ostatnio pytania praktyczne zahaczają o sprawy ostateczne.
Stało się tak za sprawą Internetu. W naszych postmodernistycznych czasach coraz
bardziej odindywidualizowanej, anonimowej, stypizowanej globalnej wioski wielu
ludziom coraz trudniej jest odnaleźć sens.
Dawniej wiele osób chciało, jak zaznaczył to właśnie Steinbeck, zyskać
podziw, sławę, wyróżnić się. Dzisiaj nikt nie pamięta nazwisk laureatów nagrody
Nobla z ostatniego nawet roku. Chwilową sławę zyskują co najwyżej bohaterowie
upiornych, dosmucających dzienników telewizyjnych i prócz tego kilka �gwiazd"
filmu i piosenki. Gdzie jest więc miejsce i sens dla zwykłych, pracowitych,
często oryginalnych, a nawet genialnych ludzi.
Ano jest! Odnalazło się! Musisz utworzyć swoje strony WWW albo swoją �HOME
PAGE" albo wtrynić swój zapis do pamięci serwera twojej Instytucji. Nikt tego
jeszcze teraz nie pilnuje, gdyż w roku 1997, tu w Polsce i innych krajach Europy
Wschodniej mało osób tym żyje. Powinieneś tylko pamiętać, że �samo się nic nie
zrobi"!. O tym, że utworzyłeś swoje strony WWW musisz zawiadomić główne
przeglądarki świata, takie jak Alta Vista, Lycos, Webcrawler i Yahoo!
Ludzie pracują teraz powiązani we wiązki. Pisałem o tym już wielokrotnie
(*11). Prócz czasopism �przeglądowych" czyta się �na poważnie", tylko te
dokumenty, które �wyskakują" bądź intuicyjnie bądź wtedy gdy żądasz od owych
przeglądarek zestawienia na temat, który Cię interesuje. Jeśli z kolei tym sam
coś zdziałałeś, np. spisałeś swoją biografię, swoje opowiadanie i swoje sprawy
umieściłeś na stronych WWW, to ktoś kto pracuje nad takimi samymi problemami jak
Ty, który działa w �tej samej wiązce co Ty" na pewno Cię dostrzeże!!
Zapytasz, co mi z tego przyjdzie? �Wiersz Graficzny" mówi, że wtedy kiedy
będziesz już umierał ( gdy skończysz (20) i z radością będziesz odchodził (21)),
pozostawisz wtedy �łuk ... w imię przymierza na Twoich obłokach (23)".
Zapytasz, cóż to oznacza i jak się to ma do umierania, śmierci i
nieśmiertelności, a zwłaszcza: co to mnie obchodzi skoro mam dopiero 35 lat,
prowadzę firmę i książkę pt.: �Nadchodzi sztorm słoneczny" wziąłem do ręki tylko
dlatego, że chcę pokierować moją instytucją tak aby odnieść sukcesy na szczycie
cyklu 23-ciego, bo akurat istota fenomenu geofizycznego przekonała mnie.
No więc tak! Gdy patrzę i rozmawiam z młodszymi ode mnie ludźmi, takimi
którzy mają dopiero 28 lub 38 lub 48 lat to stwierdzam zazwyczaj �deficyt
sensu"! Często entuzjazm jest sztuczny, samopoczucie w zasadzie marne, gdyż jak
sądzę, wielu z nas �nie wie po co to wszystko"!
Jeśli więc próbować sformułować radę �co więc robić teraz"; w takiej
właśnie sytuacji; to mam właśnie gotową odpowiedź!
�Jeśli chcesz mieć poczucie sensu to działaj tak, aby pozostawić po sobie
ślad". Ślad pozostawisz zawsze, gdyż Twoje życie zostanie odnotowane w
czasoprzestrzeni tego Wszechświata (*12, *13). Ma ono dlatego zawsze
nieprzeniknione do końca, ale ważne znaczenie! Jeśli jednak chcesz pomóc
przyszłym �inżynierom czasoprzestrzeni" i �technologom t.ś.z.", którzy będą
�przepakowywać wartościowe ładunki" do wnętrza następnego wszechświata" (patrz
rozdział �Pomarańczowo, czerwono, niebiesko" w książce pt.: �Fantazje które
leczą" (*14)), to możesz starać się pozostawić po sobie �łuk". Wystarczy, że
będziesz kogoś kochał! Zostawisz wtedy chociaż jeden łuk (*14). Jeśli nie
kochasz nikogo lub sądzisz, że nikt Cię nie pokochał, to możesz zabezpieczyć
dodatkowo Twoje dalsze trwanie po śmierci poprzez pozostawienie śladów w
rodzących się już właśnie układach pamięciowych �planety matki".
Jak już zaznaczyłem wyżej, nie wiem dlaczego napisałem w �owej godzinie
silnego sztormu geofizycznego", także w �elemencie 22-gim", o fenomenie II
stopnia, zwanym w tym wierszu: nie tęczą lecz zorzą!
Może ktoś z czytelników ma lepszy pomysł, aby taką pewną nieuchronną
konieczność przypominania o �zorzy" uzasadnić. Będzie to miało w przyszłości
poważne znaczenie.
Poczucie sensu, każdego z nas, jak wynika z wiersza graficznego, zależy
jednak jeszcze od uświadomienia sobie �w imię jakiego przymierza (22)" i czym są
�Twoje obłoki(23)". Czytelników zainteresowanych źródłem tej przenośni odsyłam
do książki Andrzeja Olszewskiego (*14). Inspiracja pochodziła z fragmentu:
�Koronnym dowodem prawdziwości tej hipotezy (o stosun-kowo niedawnym
przybyciu �terra forming people") będzie zweryfikowanie stwierdzenia wziętego z
�Księgi Rodzaju". Po Potopie Jahwe mówi do Noego: �Łuk mój kładę na obłoki, aby
był znakiem przymierza między Mną a ziemią" (Rdz 9,13). W klasycznym rozumieniu
�łuk" jest zjawiskiem tęczy, co wyraźnie podkreślają biblijne przypisy teologów;
tylko jak Bóg z góry mógł ją oglądać? ..."
Ważniejsze jest jednak, że pojęcie �przymierza" i pojęcie �obłoków"
pozostaje ważne nawet z punktu widzenia teologii Mormonów i innych nowszych
ruchów religijnych; ujmowanych zbiorczą nazwą �mind science", która obejmuje
właśnie wszystkie nowe religie powstałe w Stanach Zjednoczonych w drugiej
połowie XIX-wieku ( ).
Jak piszą twórcy wartościowego �The Watchmann Expositor - Index of Cults"
(*15), wszystkie �mind sciences": �hold to the belief in the inherent divinity
of man, and that the mind or thoughts are energy forms that create and/or alter
reality ...".
Cóż to jednak oznacza? Otóż, oznacza to odwrócenie ról! Kiedyś przybysze,
owi �terra forming people" jawili się jako potężne bóstwa, które potrafiły
�ozdrawiać", �dokonywać klonowania, dzieworództwa i innych manipulacji
genetycznych" i które posiadły �t.ś.z.". Teraz gdy �planeta-matka" nabiera już
takich samych umiejętności i za niedługo będzie mogła obdarzyć swoich
�naznaczonych" wysłanników; udających się w podróże międzygwiezdne użytecznym
praktycznie wypisem" z �ojczyźnianych" technologii (dyskietka CD-ROM i
odpowiednie procesory technologii bio-molekularnych, komputerowych i
energetycznych), trzeba będzie też umieć powiedzieć, co musi być pozostawione �w
imię przymierza" i gdzie �na czyich obłokach zostanie to zapisane". Pozostawiam
to jednak do przemyślenia moim czytelnikom!

Punkt Omega na podsłuchu
(Fragment książki Adriana Bearda pt.: �Technologia
zmartwychwstania")

Tak, a jaki jest drugi powód?
zapytała.

Chce wkraść się w Twoje łaski i wyciągnąć z Ciebie wszystko co wiesz na temat
�tsiz".

A po co Ci taka dość makabryczna wiedza? Przecież jesteś młodą, ładną
dziewczyną, a Twój �cyklotron" zaczął dopiero się rozprężać.

To dlatego, że Nirgal, mój chłopak pasjonuje się od lat fizyką �transportera".
Wiesz! Tego urządzenia z serialu �Star Trek", które służy do dematerializacji
człowieka i przeniesienia go w inne dowolne miejsce.

No nie całkiem dowolne. Transporter, wg scenariusza Gene Roddenberry, działa
tylko na nieznaczne odległości, w zasadzie tylko po to, aby przesłać kogoś z
pokładu statku �Enterprise" na ląd, czyli na powierzchnię planety, do której ów
TIME-CRAFT akurat doleciał.
No widzisz, dobrze odgadłam! Ty wiele na ten temat wiesz! Nirgal nie potrafi
się oderwać od ograniczeń opisanych przez Lawrance M. Kraussa, który w swojej
książce pt.: �Fizyka podróży międzygwiezdnych", w sposób przekonywujący
uzasadnia, że skonstruowanie transportera jest nie możliwe ze względu na
potworne ilości energii, jakie są potrzebne, aby porozrywać i stopić atomy
wchodzące w skład tych 50 kg, jakie waży ciało ludzkie.

Założenia wstępne Lawrance M. Kraussa są takie, że potem rzeczywiście nie
można sobie dać rady. On nawet nie posługuje się konceptem duszy, a przecież
niemal każda religijna opowieść, jeśli przewiduje przeniesienie kogoś �na dużą
odległość", powiedzmy w �zaświaty", to zakłada przeniesienie tylko duszy, a nie
całego ciała razem z kopytami.

No, było kilka ważnych wyjątków!
Tak, ale to w tych fragmentach opowieści, które dotyczyły nadistot V
stopnia, przybyłych z odległej przyszłości, niemal z czasów na krótko przed
Punktem Omega. One z definicji potrafią niejako wszystko. Póki co, trzeba mówić
jednak o ętransporterachł dla zwykłych śmiertelników.

A nie mówiłam! Ty dużo na ten temat wiesz!
Irena założyła mi ręce na szyję, nagle zwolniła ten uścisk, złapał mnie za
rękę i odszukała na parkiecie Nirgala i Jaycee, którzy tańczyli teraz mocno
przytuleni do siebie.
(...)

O to też mi chodziło, jakkolwiek będziecie zawiedzeni treścią, gdyś wcale nie
chcę uwodzić Brona. Chciałam tylko poprawić komfort fizyczny i psychiczny, aby
wyciągnąć z niego wszystko co wie. Nirgal słuchaj uważnie co on mówi!
(...)

Ty napisałeś kiedyś tekst pt.: �Narodziny człowieka jako zakończenie
teletransmisji w paśmie (poza)elektromagnetycz-nym"? Dlaczego ten przedrostek
�poza" jest w nawiasie?

Czasami w podróżach międzygwiezdnych na duże odległości, na przykład na
planetę Recurrence, która krąży wokół planety Sirrah, gdzieś w Galaktyce
Andromedy, trzeba podróżo-wać w paśmie pozaelektromagnetycznym, czyli z
szybkościami rzędu setek warpów.

Warpów! Znów ten ęStark Trek! Mów poważnie, bo mnie z Nirgalem chodzi o
konstrukcję transportera, a nie o pisanie powieści science-fiction!

powiedziała Irena.

Dobrze, dobrze! Zauważ, że Lawrance M. Krauss w rozdziale o transporterach,
pt.: �Atomy czy bity", najpierw zauważył, że przenoszenie osoby z �zabraniem"
ciała, czyli jego zupełną dematerializacją w �punkcie startowym", jest znacznie
trudniejszym sposobem działania transportera, po czym głównie uczepił się tej
właśnie wersji
powiedziałem dość głośno.

Gdy oglądasz kolejny odcinek ęStar Trekł i znowu jakaś osoba ustawia się na
płycie podstawy tunelu transportera i mówi na przykład �prześlij mnie Scotty",
to za chwilę sylwetka migocze na niebiesko, staje się coraz bardziej
przeźroczysta, po czym znika zupełnie. Nie zostaje po niej 70
cio kilogramowa
kupka materii
powiedziała Irena
i tak jak już wspomniałam
ten obrazek
przeszkadza Nirgalowi robić postępy.

No tak, na obrazku na ekranie telewizora jest wtedy bardziej estetycznie, bo
nie zostają, powiedzmy, pozostałości po człowieku, ale stopień trudności
wykonania takiego transportera jest właśnie tak ogromny, że nawet Pan Bóg nie
dał rady!

Co ma do tego Pan Bóg?

No przecież Pan Bóg daje nam przykład, demonstrując swój �własny transporter".
Stosuje przecież na codzień materializację w postaci narodzin i dematerializację
w postaci śmierci. Z tym iż zauważ, że w momencie śmierci materia, tzn. tzw.
zwłoki, pozostają. Pojęcie duszy jest więc wielce przydatne.

No, ale tu wkraczamy w gadanie metafizyczne.

To nie jest metafizyka. To są fakty. To znaczy, jeśli Ty Irena chcesz zbudować
z Nirgalem transporter to musisz potraktować pojęcie duszy jako fakt

podkreśliłem dobitnie.

Nie rozumiem, jak to może zależeć od chęci
powiedziała Irena.

Nie zwracaj uwagi na spekulacje tylko na fakty. Wiesz, taki Japończyk Ohsawa
porównał człowieka do �cyklotronu", a właściwie do takiej zwiniętej w momencie
urodzenia, twardej materialnej sprężynki. W trakcie życia owa sprężynka coraz
bardziej rozwija się. Uporządkowania materialnego ubywa, a przybywa ducha. W
każdym razie, jeśli popatrzę na moje ciało i mój pokój to wszystko się zgadza.
Ciało coraz bardziej wiotkie i pomarszczone, ale w moim pokoju coraz więcej
teczek z zapisanymi kartkami.
(...)

Bron zrób podsumowanie tego cośmy w nocy nagadali
powiedział Jaycee.

No więc, według mnie jest to tak. Gwiazdy jak i wszystko inne rodzą się w
pewnym momencie. Dopiero po dość długim czasie zaczyna w nich działać owe
dynamo, które sprawia, że nadają one ęrodzaj audycjił. Jak wiadomo audycja ta ma
daleki zasięg, a w obrębie lokalnego systemu planetarnego steruje ona ewolucją,
zwłaszcza ewolucją w fazie duchowej, wtedy kiedy na którejś z planet pojawiają
się już istoty rozumne. Jak już mówiłem, ów algorytm, owe dynamo, początkowo
działające tylko mechanicznie, zabezpiecza, aby żaden totalitarny reżym nie
przetrwał zbyt długo, aby rozwój duchowy rodzącej się inteligentnej cywilizacji
zmierzał w pożądanym kierunku.

Jaki kierunek jest pożądany?

Taki kierunek rozwoju, aby powstał interplanetarny Internet, po to aby mogła
uformować się �dusza układu gwiezdnego (DUG)". Bo �dusza układu gwiezdnego"
składa się z części. Częściami tymi są dusze poszczególnych ludzi. Żywych i
zmarłych, zwłaszcza dusze zmarłych. Dusze zmarłych, z innego punktu widzenia, to
informacje wpisane do mózgu planetarnego.

A potem co?

Potem chodzi o to, aby jak najszybciej opanować wysyłanie lokalnych
mieszkańców na inne planety i to na trzy różne sposoby.

Po co?

Już mówiliśmy. Dlatego, że układy gwiezdne chcą z powodów erotycznych wchodzić
w kontakt fizyczny z innymi gwiazdami, a mogą to uczynić tylko poprzez swoje
komórki, czyli swoich przedstawicieli.

Mówiłeś, że te nadistoty gwiezdne dążą do opanowania trzech różnych sposobów
kontaktowania się.

Sposób najciekawszy, awanturniczy, to wysłanie takiego TIME-CRAFTła, czyli
rodzaj UFO. To jest jednak trudna, zaawansowana technologia. Technologia
�Enterprise-Precur-sora"!

A co jest prostsze?

Znacznie wcześniej układy gwiezdne uczą się wysyłać na inne planety tylko
dusze poszczególnych osobników.

Nie wierzę Ci! Po co im to?

A czytałaś biografie takich ludzi jak Mozart, Bethoven czy Srinivas Ramanujan.
Wszyscy, którzy znali takich �pomazańców" stosowali owe niezwykłe sformułowania
słowne typu �On jak gdyby pochodził z innej planety".

Po co te przesyłki?

To nadaje właśnie odpowiedni kierunek rozwoju ęlokalnej ludnościł. Taki
Mozart, Strauss czy też Einstein lub Jung ukierunkowują rozwój kulturowy
�docelowej" planety.

Czy Ziemia wysyła już dusze na inne planety?

Nie, nie jest jeszcze w stanie. Ziemianie nie opanowali jeszcze właściwej
technologii.

No, ale przecież Słońce nadaje audycję wznawianą co 11 lat.

To z punktu widzenia ludzi na Ziemi tylko odbiornik a nie nadajnik!

A co trzeba umieć, aby gwiazda była nadajnikiem?

Trzeba umieć �zbierać niejako dusze" zmarłych osób. Trzeba poza tym, takie
jednostkowe informacje, ponazywać, niech by było, że imieniem bądź nazwiskiem
ducha zmarłej osoby, no i potem nadać tą informację przez istniejący już,
sprawnie działający nadajnik.

Rzeczywiście, żadne z tych wymagań nie zostało jeszcze tutaj zrealizowane.
Trzeba by zacząć od tego, aby umieć powiedzieć co to jest dusza!

Masz rację Jaycee! Nie ma nic bardziej praktycznego jak dobra teoria; jak ujął
to Kant - też taki � pomazany wysłaniec".

On zdaje się znał się z tym piwowarem i astronomem Heveliusem
powiedziała
Irena.

Tym razem bez dygresji, miało być tylko podsumowanie! Mów daje Bron. Ty zdaje
się kiedyś definiowałeś w jakimś tekście pojęcie �duszy", tyle że Ty to
nazywałeś raczej �duchem pewnego człowieka".

Właśnie, to jest ważne rozróżnienie. Różnię się tu w zapatrywaniach od Franka
J. Tiplera, który pięć lat po mnie zajął się �technologią śmierci i
zmartwychwstania". Mówiąc krótko, Frank J. Tipler twierdzi, że dusza człowieka
to jest pewien �program typu ękomputerowegoł", który zostaje kiedyś uruchomiony
i �chodzi" do chwili śmierci człowieka na �układzie typu komputerowego" zwanym
mózgiem człowieka. Czytając jego książkę pt.: �Fizyka nieśmiertelności ...",
każdy czytelnik przyzna, że tak zdefiniowana dusza jest przydatna, aby opisać
proces, który zapewne zaistnieje w końcu czasów, w tzw. �Punkcie Omega", kiedy
to zmartwychwstaną wszyscy, którzy żyli poprzednio. Jego koncept duszy nie jest
jednak wystarczająco silny, aby interpretować reinkarnacje, pojawienia się na
wzór Melchizedeka, próby ratowania się mieszkańców planet żyjących wokół
wypalających się gwiazd i ów prosty stały masowy proces przysyłania nam tutaj do
nas Mozartów, Koperników, Keplerów i innych Czajkowskich oraz owe szamotające
się poltergeisty i efekty Jungowskich myślokształtów.

No dobrze, więc! Więc, czym jest według Ciebie �duch zmarłej osoby"?

Jest to skrawek czasoprzestrzeni, którą ta osoba zajmowała fizycznie na
przestrzeni 70-90 lat swojego życia, łącznie z tym wszystkim, co ona spisała,
tzn. wypowiedziała!

Spisała czy wypowiedziała?

Niestety to co tylko spisała. Nadane fale akustyczne, nie zostają odnotowane w
czasoprzestrzeni. Ostatni egzemplarz tego co zostało ęspisaneł może zresztą
spłonąć w jakiejś tam Bibliotece Aleksandryjskiej, więc ten sposób
zarejestrowania też jest bardzo ulotny.

Ale �duch w czasoprzestrzeni zostaje zawsze"?

Tak! U końca Wszechczasów, na krótko przed Punktem Omega, można go powołać
znowu do życia, ale bez ęspecjalnych etykietekł trudno jest manipulować nim w
międzyczasie.

Co to znaczy w międzyczasie?

Od chwili obecnej do czasów osiągnięcia Punktu Omega, czyli przez okres
następnych 100
200 miliardów lat.

O jej, to wszyscy zmarli siedzą w czyśćcu przez 200 miliardów lat! Trochę to
długo!

Tym bardziej ważne jest, aby wiedzieć co trzeba zapewnić, aby w jakimś
układzie gwiezdnym, ktoś potrafił zabrać niejako ducha pewnej osoby, na przykład
jakiegoś Mozarta i wysłać go na inną planetę.

Zauważ, że w trakcie życia pewnego człowieka, tzn. w trakcie, powiedzmy, 70
lat jego ciało, jego sylwetka porusza się w czasoprzestrzeni po bardzo
skomplikowanej trajektorii. Jego duch zajmuje więc bardzo wymyślny skrawek
czasoprzestrzeni, taki �obwarzanek", ze względu na to, że planeta nie tylko
obraca się dookoła swojej osi, ale w okresie jednego roku obiega także gwiazdę.
Gwiazda ta natomiast wędruje z pewną szybkością wokół centrum Galaktyki. Nie
jest więc takie proste odnaleźć taki właśnie skrawek czasoprzestrzeni. Trzeba
znać bądź współrzędne punktowe momentu urodzenia, bądź bardziej �rozmyte"
współrzędne momentu śmierci. Wtedy byłoby już prościej przebiec ten skrawek po
tzw. �ścieżce lub osi biograficznej".

Rozumiem, Ty chcesz powiedzieć, że warunkiem niezbędnym odszukania �ducha
pewnej osoby" w czaso-przestrzeni jest znać dane personalne i kalendarzowe. To
przecież tak jak u Mormonów.

To jest bardziej skomplikowane, bo założyciele ruchu regilijnego Mormonów nie
przejmowali się ulotnością wszystkich kalendarzy. Jedyny pewny sposób określania
punktu w czaso-przestrzeni, który odpowiada tzw. �materializacji", czyli
urodzeniu, to odniesienie tego momentu do wykresu cyklicznie zmieniającej się
aktywności gwiazdy. Mówiąc metaforycznie, człowiek przed śmiercią powinien
zafundować sobie taki �łuk", czyli �specjalny rodzaj telefonu komórkowego",
telefonu komórkowego, ale nie dla wiadomości gadanych, lecz dla jego ducha.
Gwiazda nadająca audycję to w istocie taki maszt dla informacji płynącej od
owych �specjalnych telefonów komórkowych (STK)".

Mormoni nie przejmowali się, o ile wiem, tym jak ów duch ma być wysłany z
�otoczki spirytualnej planety" gdzieś dalej, powiedzmy, na planetę Kolob albo na
planetę Recurrence.

No właśnie! Samo się nic nie zrobi!

A jak według Ciebie ma się to odbywać?

Zapewne można to zorganizować na różne sposoby, ale dobre warunki techniczne
istnieją od momentu kiedy mamy już tzw. �międzyplanetarny Internet", no i każdy
ma w Internecie swoją �home page".
(...)
~ Masz rację, ja muszę jednak w takim razie koniecznie zrozumieć całość wywodu
Tiplera, bo się jeszcze gubię. Zaręczam Cię jednak, że przerobię ją tak, że Ty
też będziesz na II poziomie emulacji!
~ Implementacji! Veronika! a nie emulacji, zresztą u Tiplera jest to dość
podobne!
~ Noah, mów jednak od początku. Jak to u niego jest? Rzeczywiście Ty zacząłeś od
końca! Od ęnieba Tiplerał, bo chciałeś mnie uwieść!
~ Veronika, to Ty chciałaś mnie uwieść!
~ Noah mów jak to jest u tego Tiplera!
~ To się da nawet powiedzieć prosto i jasno w kilku zdaniach! On zakłada, że
jesteśmy sami w Kosmosie, więc musimy wziąć sprawy w swoje ręce. Za kilkaset lat
zaczniemy więc wysyłać tzw. �sondy von Neumana" przy pomocy których
skolonizujemy cały Wszechświat.
~ Czyli UFO-ludków według Tiplera nie ma?
~ Może to nawet nie takie ważne, czy są, ale Tiplerowi chodzi o to aby wyjaśnić
wszystkie ostateczne sprawy w oparciu o aktualny stan wiedzy.
~ To zapewne te jego sondy według pomysłu von Neumana nie są zbyt wielkie.
~ Jakbyś wiedziała. Żagiel na światło, napęd laserowy i tylko 100 kg ładunku.
~ Sto kilogramów? Przecież to do niej nawet jeden człowiek nie wlezie!
~ Masz rację! 20 kg przewidziano na konstrukcję tzw. �Uniwersalnego Odtwarzacza
Wszystkiego", a 80 kg na to, aby zapamiętać wszystko co się da, tzn. przepis na
człowieka, bakterie, żaby i jaszczurki.
~ Aha! Rozumiem, według dyskietki z Human Genom Project i innych projektów
sekwencjonowania DNA roślin i zwierząt! Ale jak z tego mają powyskakiwać na
powierzchni pewnej planety, napotkanej na drodze takiej sondy, te żaby to nie
rozumiem?
~ Po prostu! �Uniwersalny Odtwarzacz Wszystkiego" wyprodukuje skrzek żabi i
jajka jaszczurek i położy je na piasku.
~ A jak z człowiekiem?
~ A wiesz, pewien Japończyk skonstruował już teraz sztuczną macicę (*93).
~ Słuchaj! Odwal się ode mnie z tymi szczegółami, bo miało być ęod początku do
spraw ostatecznychł w pół godziny, bo mamy jeszcze tylko 60 km do Cubbyhole.
~ Masz rację. Czepiam się Ciebie jak rzep psiego ogona! No dobra! W porządku
już! Dla Tiplera istotniejsze jest czy z jego rachunków kolonizacja Wszechświata
zostanie zakończona przed rozpoczęciem fazy kontrakcji, czyli kurczenia się
całego Kosmosu, czy też nieco później.
~ Tak on pisze, że wcześniej prócz teologów już nawet kilku filozofów
postulowało, że życie może trwać wiecznie, a kiedyś u kresu czasu, blisko tzw.
Punktu Omega wszyscy zmartwychwstaną. Twierdzi jednak, że to było niewiele
bardziej przekonywujące niż podstawowe opowieści religijne i że dopiero Freeman
Dyson zaczął wreszcie robić rachunki, które sporządził dla modelu świata
otwartego, tzn. rozszerzającego się w nieskończoność.
~ No i co?
~ Dyson jest kumplem Tiplera! Oni się spotykają na konferencjach, takich jak
nasze i się sprzeczają! Dyson widzi jedyną szansę w tym, że w bardzo odległej
przyszłości, potężna już technologicznie cywilizacja, zmieni topografię
czasoprzestrzeni tak, aby przynajmniej lokalnie czasoprzestrzeń zaczęła się
zapadać.
~ Tak! I co na to Tipler?
~ Że to jest fizycznie niemożliwe. Że jedyna szansa, aby życie mogło trwać
wiecznie, jest w tym, że Wszechświat jest układem, który po okresie rozszerzania
się zacznie się samoistnie zapadać.
~ Przecież wtedy czas będzie się cofać i wszystko będzie się działo jak na
filmie puszczonym wstecz. Można zwariować!
~ Nie! Hawking wyliczył, że strzałka czasu niejako �zakręci" i będzie biegła z
powrotem, ale obok i wszystko będzie więc miało ręce i nogi.
~ Co się będzie wtedy istotnego działo?
~ Wszystkie wydarzenia, cały rozwój od bakterii, poprzez dinozaury, małpoludy,
człowieka, aż po elektroniczne, rozumne i świadome roboty oraz ich galaktyczne
sieci będą �zgarniane" i zapędzane w jeden kąt, jedno miejsce Wszechświata zwane
Punktem Omega. Tyle że rządząca tym światem inteligentna cywilizacja będzie
musiała umieć, aby przeżyć, dokonywać tzw. transformacji Tauba całości
czasoprzestrzeni. Transformacja Tauba to spłaszczanie całości Wszechświata tak
aby wyglądał jak pączek w poziomie i za chwilę zmiana tak aby Wszechświat
wyglądał jak pączek ustawiony ęna sztorc Wtedy będziemy mieli duże różnice
temperatur, coraz większe. Będziemy mieli więc coraz więcej energii. A
nieograniczone zasoby energii to nieograniczone możliwości działania. Prócz
energii potrzebna jest jeszcze tylko wiedza miejsca Punktu Omega, a jak już
powiedziałe, Punkt Omega zgarnia wszystko.
~ Punkt Omega. To przecież pojęcie ukute przez tego francuskiego księdza,
jezuitę, paleontologa, którego za karę wysłano na ekspedycję do Chin i
zabroniono mu wydawanie jego książek!
~ Zgadza się! Grecka litera W jest wyszywana także na tunikach naszych
duchownych. Ale Tipler mimo że widzi tylko luźne związki między jego równaniami
i rachunkami a poetycko-mistyczną wizją Theiharda de Chardin, swojej poważnej,
fizycznej teorii, która stanęła już ością w gardle innym fizykom, a także
biologom i teologom, nadał na cześć owego potępionego mnicha nazwę Teorii Punktu
Omega.
~ Co to w końcu jest ów Punkt Omega?
~ Punkt Omega to miejsce gdzie przestrzeń i czas zbiega asymptotycznie do zera,
ale im bardziej się �tam" się zbliżać tym bardziej wszystko, w �konformalnym"
czasie odbywa się wolniej, a w subiektywnym czasie, tkwiących tam wewnątrz
istot, odbywa się coraz bardziej ęcudownieł.
~ Co to znaczy ęcudownieł?
~ Wiedzieć to móc! W ęmiejscu Omegał można coraz więcej, niemal wszystko. Można
wskrzesić wszystkich zmarłych i powołać ich do życia, w formie ęemulacjił, we
wnętrzu cyberprzestrzeni, która będzie się wtedy tworzyć w pamięci potężnego
�komputera Omega". Wtedy Ty zmartwychwstaniesz i ja zmartwychwstanę i pójdziemy
na trochę do ęCzyśćcał, a potem już odnajdziemy się na zasadzie ęrównoległejł,
skoro niby Ty i Ja pasujemy do siebie i wtedy będziemy już w ęniebie Tiplerał.
~ Kurde! Ja nie chcę iść do czyśćca! Ja nie chcę być odtwarzana na wyższym
poziomie emulacji. Ja chcę zostać na moim najniższym poziomie implementacji, bo
wtedy tutaj możemy skręcić w tą ścieżkę do tego lasu.
(...)
~ Nareszcie oprzytomniałam! Inaczej bym zwariowała!
~ Ja też miałem już dosyć tego gadania, jakkolwiek to potwierdza, że Tipler ma
rację! Tipler zauważył bowiem, że Punkt Omega, czyli Bóg rzeczywiście jest
Osobą, bo osoba, czyli �persona" - po grecku prosopon (proswpon)to wszystko to
co wrodzone i co w sposób ęnabytył zostało zgromadzone w pewnym skonstruowanym
umyśle, tak iż zgromadzone treści odróżniają ten umysł od innych. Po grecku
ępersonał to jednocześnie ęmaskał, ępewien wizerunekł, prezentowany względem
pewnej innej osoby. Punkt Omega, w istocie pewien potężny, świadomy
superkomputer, jest w stanie prezentować pewną, oddzielną maskę względem każdego
z nas, pozostaje więc on rzeczywiście tak jak chcą to Żydzi, katolicy i
muzułmanie � osobą.
~ Kurde! Ale nie jest to tak jak chcą buddyści!
~ Veronika, ale trzeba docenić dokonania Franka Tiplera, który jedną książką,
zawierającą przepełniony wzorami matematycznymi tzw. *Appendix for Scientists"
(wydrukowana na str. 395-517), przyłączył teologię do fizyki.
~ Z tym że teolodzy tego wcale sobie nie życzyli!
~ Tak jak czarownicy, szamani i uzdrowiciele nie życzą sobie lekarzy i
psychologów. (...)



Kliknij aby
powrócić do planszy początkowejtutaj
przejść do menu szczegółowegotutaj
wrócić tam skąd przyszedłeśtutaj