TANIEC

jest to układ rytmicznych ruchów i

gestów człowieka, powstających pod wpływem
bodźców emocjonalnych, skoordynowanych w
czasie z muzyką oraz w przestrzeni.
Melodie i tańce ludowe, które wyszły poza swój
region i stały się znane w różnych stronach Polski,
a nawet poza jej granicami – noszą nazwę

tańców

narodowych

.

Należą do nich:

Polonez
Mazur
Krakowiak
Kujawiak
Oberek

POLONE

Z

Taniec dworski
wywodzący się z ludu.
Muzyka poważna o
różnym wyrazie: od
spokojnej, a nawet
smętnej do bardzo
dynamicznej

Takt – 3\4

Ruch spokojny, opanowany,
płynny, podkreślający umiar
i kulturę zachowania się, nie
pozbawiony jednak
dynamiki.

Taniec korowodowy.

MAZUR

Nazwa

“mazur”

pochodzi od regionu
Mazowsze.
Muzyka żywa,
dynamiczna,
“porywająca do tańca”,
urozmaicona
akcentami w różnych
częściach taktu

Takt 3\4 albo 3\8

Ruch posuwisty,
płynny, elegancki,
“godny”, a
jednocześnie pełen
fantazji, rozmachu i
dynamiki,
zamaszysty.

 

KRAKOWIAK

Polski taniec
narodowy . Taniec
ludowy ziemi
krakowskiej.
Muzyka o
charakterze wesołym,
żywym.

Charakterystyczny

motyw muzyczno-
rytmiczny:

synkopa

ćwierciowa

, czyli

przesunięcie akcentu
na słabą część taktu

takt – 3/4
Ruch żywy,

dynamiczny,
sprężysty, w pewnych
momentach ostro
zakończony

KUJAWIAK

Taniec ludowy
pochodzący
z Kujaw.

Muzyka spokojna,
“nastrojowa”, nieco
smętna, nie
pozbawiona jednak
pewnej dynamiki

Takt – 3\4

Ruch płynny, “miękki”,

a jednocześnie
sprężysty i
zdecydowany, nie
pozbawiony
potencjalnej
dynamiki .

Przeważają wirowe

formy ruchu .

OBEREK

Nazwa “oberek”
pochodzi od ruchu
obrotowego, wirowego .
Muzyka żywa, płynna ,

rytmicznie

częstotliwa

Takt – przeważnie 3\8

niekiedy 3\4

Przeważają wirowe

formy ruchu

Ruch szybki, lekki,
“zwiewny”,
dynamiczny w
momentach
przytupywania, pełen
rozmachu w
momentach
przyklęków .