Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe

Prawo

i Prorocy

Trzydziesta niedziela zwykła

23 października 2011 r.

Wj 22, 20-26; Ps 18; 1 Tes 1, 5c-10; Mt 22, 34-40

Ewangelia według św. Mateusza

Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że zamknął usta saduceuszom,
zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał Go,
wystawiając Go na próbę: «Nauczycielu, które przykazanie w
Prawie jest największe?»

On mu odpowiedział: «Będziesz

miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i
całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie.
Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego
jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe
Prawo i Prorocy».

Boże żywy, ku któremu zwracam całą moją uwagę i pragnienie serca, prowadź
mnie w służbie prawu miłości. W ten sposób chcę czynnie oczekiwać przyjścia z
niebios Twojego Umiłowanego Syna Jezusa, którego wzbudziłeś z martwych.
Wiem, że oprócz Ciebie nie ma innego Boga, a zły, przez wywoływanie zamętu,
pragnie mojej zguby. Dlatego wyrzekam się wszelkich jego podstępnych sztuczek.
Pomimo wszystkich moich ludzkich ograniczeń, przyjmuję na nowo przykazanie
miłości Ciebie Ojcze, całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim
umysłem za najważniejsze. Proszę, udziel mi łaski uczynkowej, bym potrafił moje
wielkie pragnienie zamienić w praktykę myślenia, wartościowania i postępowania.
Podobnie jak było za czasów Apostoła Narodów, ja także przyjmuję słowo pośród
wielkiego ucisku, doznawanego ze strony ciała, świata i szatana. Jednak radość z
faktu, że trwam przy Prawdzie, będącej darem Ducha Świętego, przewyższa
wszelkie przeciwności i dodaje mi sił do naśladowania Pana Jezusa, Apostołów
i Ojców Kościoła. Uczyń mnie, Boże, narzędziem Twojej ewangelizacji dla
wszystkich wierzących i niewierzących pielgrzymów tej ziemi, by nikt z żyjących
nie zmarnował daru wiary umożliwiającego przyjęcie Twojego pełnego miłości
objawienia
i odpowiedzi na nie.

Pomóż zdecydowanie wybrać i poświęcić na modlitwę określoną godzinę
w ciągu każdego dnia, będącego przecież darem twojej łaskawości. Niech każdy
wschód słońca będzie wezwaniem do zwrócenia całej duszy i ciała ku Stwórcy, i
mocnym postanowieniem kroczenia drogą prawdy i zbawienia. Naucz dostrzegać
dobro, jakim jest drugi człowiek z całym bogactwem jego ducha i piękna ciała.
Bądź uwielbiony w każdym spotkaniu osób, stworzonych na obraz i
podobieństwo Twoje. Obym potrafił miłować swego bliźniego jak siebie samego.

Boże,

Sędzio

sprawiedliwy,

Ty

wysłuchujesz

każdego.

A szczególnie bierzesz w obronę cudzoziemców pozbawionych ojczystych korzeni
oraz sieroty i wdowy pozostające samotnie na tym świecie. Panie, wzmocnij moją
uwagę, bym, kochając wszystkich, dla tych ludzi był także – idąc za Twoim
wzorem

–

usłużny

i pomocny. Pomnóż w nas wiarę, nadzieję i miłość, i daj nam ukochać Twoje
przykazania, abyśmy mogli żyć w Tobie. Amen.

o. Rajmund Guzik O. Cist.

Różaniec trzeba odmawiać dobrze, nie tylko samym

ruchem warg, ale duszą otwartą na kontemplację

najbardziej wyrazistych tajemnic z życia Jezusa i

Maryi.

Bł. Jan XXIII