Zaburzeni
Zaburzeni
a
a
psychiczn
psychiczn
e
e
w okresie
w okresie
dzieciństwa
dzieciństwa
i
i
dorastania
dorastania
Klasyfikacja zaburzeń rozwoju
psychicznego wg ICD – 10
ZABURZENIA ROZWOJU PSYCHICZNEGO
Specyficzne zaburzenia rozwoju
mowy i języka
Specyficzne zaburzenia rozwoju
umiejętności
szkolnych
Specyficzne zaburzenia rozwoju
funkcji
motorycznych
Mieszane
specyficzne zaburzenia rozwojowe
Całościowe
zaburzenia rozwojowe (np.
Autyzm, Zespół Retta, Zespół Aspergera)
Inne zaburzenia rozwoju psychicznego
Zaburzenia rozwoju psychicznego,
nie
określone
Klasyfikacja zaburzeń rozwoju
psychicznego wg ICD – 10 c.d.
ZABURZENIA ZACHOWANIA I EMOCJI ROZPOCZYNAJĄCE
SIĘ ZWYKLE W DZIECIŃSTWIE I W WIEKU
MŁODZIEŃCZYM
Zaburzenia
hiperkinetyczne
Zaburzenia
zachowania
Mieszane zaburzenia
zachowania i emocji
Zaburzenia
emocjonalne
rozpoczynające się
zwykle w dzieciństwie
Zaburzenia
funkcjonowania społecznego
rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie lub w
wieku młodzieńczym
Tiki
Inne zaburzenia zachowania zaczynające się zwykle
w dzieciństwie lub w wieku młodzieńczym (np.
moczenie mimowolne, zanieczyszczanie się kałem,
jąkanie, nadmierne onanizowanie się)
Upośledzenie umysłowe
Samo w sobie nie jest chorobą, może być objawem
wielu chorób lub skutkiem różnych procesów
patologicznych. Częstość występowania w
populacji ogólnej – 3%
Wg DSM – IV obejmuje 3 komponenty
Niższe od przeciętnego funkcjonowanie
intelektualne, IQ mniejsze lub równe 70
Obniżenie zdolności przystosowania przynajmniej
w 2 z wymienionych dziedzin: porozumiewania
się, zaradności osobistej, prowadzenia domu,
stanowienia o sobie, umiejętności
interpersonalnych, korzystania ze źródeł wsparcia
społecznego, możliwości uczenia się, pracy,
wypoczynku, dbania o zdrowie i bezpieczeństwo
Początek przed 18. rokiem życia
Etiologia upośledzenia
umysłowego
Genetyczne
14%
Nabyte
9%
Okołoporodowe
9%
Przyczyny
nieznane
23%
Zaburzenia
chromosomalne
45%
Genetyczne
Nabyte
Okołoporodowe
Przyczyny nieznane
Zaburzenia
chromosomalne
Kierunki pracy z dzieckiem
niepełnosprawnym
intelektualnie
Dostarczanie rodzicom nowych informacji
Współpraca z lekarzem, konsultacja
genetyczna
Udzielanie wskazówek, w jaki sposób można
promować rozwój dziecka
Wskazówki u jakich specjalistów można
szukać pomocy
Namawianie do nauczania zgodnego z
możliwościami dziecka
Udzielanie wsparcia emocjonalnego i
społecznego
Autyzm dziecięcy
Rozwija się do 3. roku życia
Zmiany dotyczą: funkcjonowania
społecznego, zachowania, zainteresowań
4 – krotnie częściej dotyczy chłopców
Występuje w rodzinach na całym świecie,
w każdej klasie społecznej
Rozpowszechnienie 5 na 10 000
Brak jednoznacznie ustalonej genezy
Autyzm dziecięcy a Zespół Aspergera
Objawy autyzmu dziecięcego
Niedostateczne wykorzystanie kontaktu wzrokowego, wyrazu
twarzy, postawy ciała i gestów do odpowiedniego regulowania
kontaktów społecznych
Ubogie kontakty rówieśnicze
Brak odwzajemniania społeczno – emocjonalnego – odmienność
reagowania na emocje innych osób, niedostosowanie
zachowania do kontekstu
Brak spontanicznej potrzeby dzielenia z innymi osobami
radości, zainteresowania lub osiągnięć
Opóźniony lub zupełny brak rozwoju mówionego języka –
dziecko nie próbuje zastąpić mowę gestem i/lub mimiką
Stereotypowe powtarzanie słów i/lub wyrażeń
Brak zabawy w udawanie „na niby” lub zabawy naśladującej
role społeczne
Pochłonięcie jedną lub kilkoma stereotypowymi zabawami
Przywiązanie do rutynowych, zachowań o charakterze rytuału
Manieryzmy ruchowe np. kręcenie palcami
Koncentracja na częściowych niefunkcjonalnych
właściwościach przedmiotów
Autyzm – niektóre aspekty przed
3. rokiem życia
Dziecko nie reaguje na głośne bodźce
dźwiękowe, a odbiera bardzo ciche np. szelest
papieru
„Puste spojrzenie”, brak reakcji na głos czy
uśmiech rodzica
Obrona przed kontaktem fizycznym
Zahamowanie rozwoju mowy lub nie
wykorzystywanie jej do zwrócenia na siebie
uwagi lub komunikacji
Brak zdolności do naśladowania
prezentowanych dziecku zachowań
Autyzm 3. – 5. rok życia
Dziecko pozostaje poza grupą rówieśniczą, nie
uczestniczy we wspólnych zabawach
Reaguje lękiem i gwałtownym protestem na próbę
zmiany przedmiotów w jego otoczeniu, zmianę ubrania,
szlaków którymi się porusza
Zabawy koncentrują się na bezużytecznych
przedmiotach: pudełkach, patyczkach, zabawkach
mechanicznych
Kręci się wokół własnej osi, podskakuje na jednej nodze,
obraca przedmiotami
Powtarza zasłyszane słowa, sylaby
Duża sprawnosć w układaniu puzzli
„Dziwactwa jedzeniowe” – preferuje jedną lub dwie
potrawy odmawiając przyjmowania innych
Autyzm 5. – 7. rok życia
Nieharmonijny rozwój poznawczy – brak
gotowości do podjęcia nauki w szkole
powszechnej
Mówiąc o sobie dziecko nie używa zaimka „ja”
lecz formy trzecioosobowej
Echolalia odwleczona – po dłuższym czasie
wypowiada całe zdanie lub fragment wcześniej
zasłyszanej wypowiedzi
Nadal utrzymują się stereotypie ruchowe oraz
niska zdolność do wyrażania emocji
Ok. 10% wykazuje wybitne uzdolnienia
Autyzm – dojrzewanie i
dorosłość
Osoby wychodzące z autyzmu mają dużą
trudność z zaakceptowaniem adolescencji
Występują niezrozumiałe i
niewytłumaczalne okolicznościami
zachowania agresywne
Utrzymują się zachowania rytualne i brak
potrzeby tworzenia bliskich więzi
Brak empatii
18% funkcjonuje samodzielnie
20% nie wykształca mowy do końca życia
Lęk przed separacją w
dzieciństwie
Najczęściej występuje u dzieci 2 – 14 – letnich (4%)
Częściej dotyczy dziewczynek i dzieci
wychowywanych samotnie przez matkę
Nasilony lęk i niepokój, czasami z napadami paniki
przy próbie oddzielenia od matki
Napady złości albo bez wyraźnej przyczyny albo przy
próbach wyjścia matki z domu lub pozostawienia
dziecka w przedszkolu lub szkole, czasem odmowa
chodzenia do przedszkola lub szkoły
Ograniczone kontakty z rówieśnikami
Obawy o rodziców (że coś się im stanie, nigdy nie
wrócą) lub o siebie (że może się zgubić, zostać
porwane), niekiedy uporczywe myśli o śmierci
Trudności z rozstaniem z rodzicem na noc, koszmary
senne
Bóle głowy, brzucha, wymioty, biegunka nasilające
się w sytuacji rozłąki
Zaburzenia lękowe w postaci fobii
w dzieciństwie
Lęk skoncentrowany na określonych
przedmiotach i sytuacjach
Najczęściej chorują dzieci między 3. a 13.
rokiem życia (9,2%)
Etiologia: traumatyczne doświadczenia lub
wyobrażenia budowane na podstawie
zasłyszanych informacji
Najczęstsze fobie u dzieci: lęk przed
ciemnością, zastrzykami, owadami,
wysokościami, hałasem
Lęk społeczny w dzieciństwie
Dobre relacje z członkami swojej rodziny i osobami
zaprzyjaźnionymi z rodziną, lecz usilne unikanie i
lęk przed kontaktami z osobami spoza rodziny, w
tym także z rówieśnikami
Koncentracja na sobie, zakłopotanie lub nadmierne
skoncentrowanie na stosowności swojego
zachowania w czasie kontaktów z nieznajomymi
Może doprowadzić do małej frekwencji w szkole,
postępującej izolacji i osamotnienia dziecka
Dotyka 1% dzieci i adolescentów
Może być wynikiem zmian fizycznych (np. kalectwo,
trudności z rozwojem mowy) i urazów psychicznych
wywołujące w dziecku poczucie bezwartościowości
Zaburzenie związane z rywalizacją
w rodzeństwie
Rozpoczyna się u większości dzieci w 1 miesiącu życia
młodszego rodzeństwa
Rywalizacja i zazdrość wobec rodzeństwa;
współzawodnictwo o zainteresowanie i uczucia rodziców
Nieprawidłowe jest nadmierne nasilenie objawów
przejawiające się w otwartej wrogości wobec brata lub
siostry, wyrządzaniu urazów fizycznych
Utrata wcześniej nabytych umiejętności np.. Kontroli
pęcherza, naśladowanie młodszego rodzeństwa w
zakresie czynności które przyciągają uwagę rodzica
Uwstecznianie charakteru swoich zabaw
Napady złości, dysforii, lęku
Zaburzenia snu, domaganie się spania razem z rodzicami
Uogólnione zaburzenie lękowe
w dzieciństwie
Rozpowszechnienie ok. 4%
W okresie dzieciństwa występuje równie często u obu
płci, w adolescencji 6 razy częściej chorują dziewczęta
Ciągłe zamartwianie się dotyczące wielu dziedzin życia
Obniżony nastrój
Myśli samobójcze
Niechęć do kontaktów społecznych
Ciągły niepokój, napięcie, niemożność odprężenia się,
poczucie zmęczenia
Drażliwość
Zaburzenia snu z powodu zmartwień i lęku,
dolegliwości fizyczne
Objawy rozwojowych zaburzeń
koordynacji (za: L. Popek, 2003)
Zaburzenia koordynacji dużych
ruchów
Zaburzenia koordynacji subtelnych
ruchów
Wiek przedszkolny
- opóźnienie siadania, raczkowania,
chodzenia
-
trudności z utrzymaniem
równowagi, częste kontuzje,
niezdarny chód
-
- wpadanie na przeszkody,
tendencja do upuszczania
przedmiotów
Wiek przedszkolny
-
trudności w opanowaniu czynności
związanych z ubieraniem się
-
- trudności w opanowaniu
posługiwania się nożem, widelcem,
łyżką
Wiek szkolny
- trudności w opanowaniu jazdy na
rowerze, zabaw ze skakanką,
robieniu koziołków, skakania,
biegania, rzucania
Wiek szkolny
- trudności w układankach,
wycinankach, posługiwaniu się
zabawkami konstrukcyjnymi,
budowaniu modeli, rysowaniu
Starsze dzieci
- mała sprawność w zajęciach
sportowych wymagających np.
rzucania, łapania, trafiania piłką do
bramki
Starsze dzieci
-
trudności w obcinaniu paznokci,
myciu i układaniu włosów, robieniu
makijażu
-
- nieporządne i nieczytelne pismo
-
- trudności w grach ręcznych,
szyciu, grze na pianinie
Zaburzenia zachowania
Niezwykle częste i gwałtowne wybuchy złości
Częste kłótnie z dorosłymi, jawne sprzeciwianie się im
Częste, celowe działania sprawiające innym przykrość
Zrzucanie odpowiedzialności za własne zachowanie na innych
Nadwrażliwość, obrażanie się
Częste złoszczenie się i poczucie krzywdy
Częste kłamstwa, niedotrzymywanie obietnic
Wszczynanie bójek, używanie narzędzi mogących zranić
innych
Okrucieństwo fizyczne wobec innych osób i zwierząt
Późne powroty do domu, wbrew zakazom rodziców
Niszczenie przedmiotów, podpalenia, kradzieże, włamania
Częste wagary rozpoczynające się przed 13. r.ż.
Dręczenie innych, zmuszanie do zachowań seksualnych
Zaburzenia psychiczne w
okresie dojrzewania
Zaburzenia odżywiania – anoreksja i
bulimia
Depresja młodzieńcza
Zaburzenia z kręgu schizofrenii
Depresja duża
Choroba afektywna dwubiegunowa
Uzależnienia od alkoholu i substancji
psychoaktywnych
Zaburzenia obsesyjno - kompulsywne
Depresja młodzieńcza
Obniżenie lub zmienność nastroju i dysforia
Podwyższony poziom lęku, zwłaszcza przed przyszłością
Trudności w nauce
Poczucie nudy i niemożności znalezienia przyjemności
Trudności w rozpoczęciu działania i szybkie męczenie się
Trudności w rannym wstawaniu, chodzenie późno spać,
lepsze funkcjonowanie w godzinach wieczornych
Zaniedbania w zakresie wyglądu fizycznego i higieny
osobistej
Zachowania ryzykowne: eksperymentowanie ze środkami
psychoaktywnymi, przypadkowe kontakty seksualne
Myśli i próby samobójcze
Dolegliwości somatyczne
Zaburzenia obsesyjno -
kompulsywne
Obsesje – nawracające, uporczywe, wbrew
woli osoby myśli, impulsy lub wyobrażenia.
Odczuwane przez osobę jako absurdalne i
stresujące.
Kompulsje – stereotypowe zachowania
wykonywane w ustalonym porządku (np.
sprawdzanie, czyszczenie, liczenie
ubieranie się). Powstrzymanie kompulsji
powoduje wzrost lęku