Statyny
(inhibitory reduktazy HMG-
(inhibitory reduktazy HMG-
CoA)
CoA)
grupą najbardziej skutecznych leków stosowanych w
leczeniu dyslipidemii
pod względem mechanizmu działania są
kompetycyjnymi inhibitorami reduktazy 3-hydroksy-3-
metyloglutarylo-koenzymu A (HMG-CoA), enzymu
katalizującego wczesny etap biosyntezy cholesterolu
Duże dawki silniejszych statyn (np. atorwastatyna i
simwastatyna) mogą także ograniczać stężenie
triglicerydów,
statyny odgrywają istotną rolę w zapobieganiu i
leczeniu miażdżycy
pierwszy lek z grupy statyn – mewastatyna (1976 r.),
kolejny lek, stosowany do dziś, lowastatyna (1987 r.)
Mechanizm działania
statyn:
statyny hamowanie produkcji cholesterolu nasilenie
ekspresji genu dla syntezy receptorów LDL wzmożone
usuwanie cząsteczek LDL z krążącej krwi obniżenie
stężenia LDL-C (o około 20-55%, w zależności od dawki)
dodatkowy mechanizm --> hamowanie syntezy prekursorów
(VLDL, LDL), oraz zmniejszenie wątrobowej produkcji VLDL
wpływ statyn na powstawanie VLDL oraz zwiększenie liczby
receptorów LDL, poprzez które są usuwane zarówno
cząsteczki LDL, jak i remnanty VLDL powoduje przede
wszystkim obniżenie poziomu cholesterolu, ale może
również prowadzić do spadku poziomu triglicerydów w
surowicy
Efekty działania statyn w profilaktyce miażdżycy
obniżenie cholesterolu całkowitego i we frakcji LDL,
umiarkowane obniżenie triglicerydów i wzrost cholesterolu
HDL.
Efekty kliniczne działania statyn są
Efekty kliniczne działania statyn są
większe niż należałoby się spodziewać w
większe niż należałoby się spodziewać w
wyniku redukcji cholesterolu LDL –
wyniku redukcji cholesterolu LDL –
działanie plejotropowe statyn:
działanie plejotropowe statyn:
wpływ na biologiczną, oksydatywną modyfikację LDL
(simwastatyna skutecznie obniża oksydację LDL przez
pobudzone monocyty-makrofagi, atorwastatyna poprzez
swoje metabolity bezpośrednio wpływa na wychwyt
wolnych rodników tlenowych)
hamowanie procesu proliferacji komórek mięśni gładkich
zmniejszenie podziału komórek nowotworowych i
nasilenie ich apoptozy (lipofilne statyny)
hamowanie rozwoju procesu osteoporozy u kobiet –
ograniczenie gromadzenia się utlenionych lipidów wokół
kości i zahamowanie procesu proliferacji osteoklastów
hamowanie procesów zapalnych w organizmie (prawastatyną jest
bardzo skuteczna w obniżaniu poziomu fibrynogenu i białka CRP, tj.
białek tzw. ostrej fazy produkowanych w wątrobie pod wpływem
stymulacji IL-6)
wpływ na stabilizację blaszki miażdżycowej i przeciwdziałanie
tworzeniu się zakrzepu na uszkodzonym śródbłonku naczyń (wpływ
obniżający syntezę czynnika chemotaktycznego monocytów (MCP-1))
wpływ na aktywność trombolityczną i przeciwzakrzepową
(trombolityczne działanie atorwastatyny, które było związane z
uwalnianiem śródbłonkowej prostacykliny, przeciwzakrzepowe działanie
simwastatyny, będące następstwem zahamowania trombinogenezy
przez wytłumienie wydzielania czynnika tkankowego ze śródbłonka)
wzrost stężenia NO2 i NO3 w osoczu – korzystny wpływ statyn na
funkcję śródbłonka i zdolność rozkurczową
Przeciwwskazania…
Przeciwwskazania…
• nadwrażliwość na lek
• choroby mięśni szkieletowych (miopatie)
• czynna choroba miąższu wątroby lub podwyższona
aktywność transaminaz w surowicy
• ciąża i okres karmienia
• statyny nie powinny być stosowane u dzieci oraz u
kobiet w wieku rozrodczym nie stosujących
antykoncepcji
Działania niepożądane
Działania niepożądane
Działania niepożądane
• statyny są zazwyczaj dobrze tolerowane, ale…
• działania niepożądane są na ogół łagodne i przemijające
• częściej występują po podaniu dawek maksymalnych
• objawy niepożądane, które mogą występować podczas
leczenia statynami to:
miopatia i rabdomioliza (w zal. od stężenia statyn w
osoczu),
wzrost aktywności enzymów wątrobowych,zaburzenia
żołądkowo-jelitowe (nudności, bóle brzucha, biegunki,
zaparcia, wymioty),
�
objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego
(bezsenność, bóle głowy),
inne sporadycznie obserwowane:
trombocytopenia,
dermatomiositis,
żółtaczka cholestatyczna,
toczeń,
potęgowanie działania antykoagulantów
najpoważniejsze powikłanie – miopatia. Bóle mięśniowe
bądź osłabienie mięśni i/lub wzrost stężenia CPK. 0,1-
0,2% pacjentów leczonych statynami (najczęściej przy
skojarzeniu lowastatyny z gemfibrozylem)
Mechanizm wystąpienia polekowej miopatii i rabdomiolizy
nie został dotychczas wyjaśniony. Wiadomo, że statyny
hamują konwersję HMG-CoA do kwasu mewalonowego. Z
kolei niektóre produkty metaboliczne kwasu
mewalonowego (np. ubichinon) odgrywają rolę w
syntezie błon komórkowych. Jest możliwe, iż obniżenie
stężenia tych produktów wpływa na funkcje włókien
mięśniowych.
Bezpieczeństwo stosowania
Bezpieczeństwo stosowania
leczenie statynami rozpoczynamy od minimalnych
dawek, stopniowo je zwiększając aż do uzyskania
porządanego efektu terapeutycznego
podczas terapii niezbędne jest prowadzenie badań
kontrolnych:
transaminazy – przed rozpoczęciem oraz podczas terapii
wskazane są kontrolne badania co 6-8 tygodni. Po
ustabilizowaniu dawki leku transaminazy badamy co 3
miesiące w pierwszym roku leczenia, a następnie co 6
miesięcy.
Trzykrotny wzrost aktywności transaminaz powyżej
górnej granicy normy jest wskazaniem do przerwania
terapii. fosfokinaza kreatyny (CPK) – u osób skarżących
się na bóle mięśniowe i osłabienie mięśni oraz w
przypadkach stosowania terapii skojarzonej.
Dziesięciokrotny wzrost CPK powyżej górnej granicy
normy jest wskazaniem do przerwania terapii bądź
zmniejszenia dawki leku.
wskaźnik protrombinowy – u osób przyjmujących
antykoagulanty. Dotyczy to terapii simwastatyną i
lowastatyną.
statyny podajemy w dawce jednorazowej, najczęściej
wieczorem, z wyjątkiem atorwastatyny i ceriwastatyny,
które można podawać o różnych porach dnia
Statyny można kojarzyć z żywicami, co pozwala pogłębić
efekt hipocholesterolemiczny. W hiperlipidemii
mieszanej, zwłaszcza u osób z wysokim ryzykiem
choroby niedokrwiennej serca można kojarzyć statyny z
fibratami bądź kwasem nikotynowym. Należy jednak
pamiętać o możliwości nasilenia objawów
niepożądanych, zwłaszcza miopatii.
Najczęściej stosowane statyny
Najczęściej stosowane statyny
Atorwastatyna (Sortis)
Fluwastatyna (Lescol)
Lowastatyna (Mevacor, Lovastin, Anlostin, Lovastatinum,
Lovasterol, Liprox)
Prawastatyna (Lipostat, Pravachol)
Simwastatyna (Zocor, Vasilip, Simredin, Simgal, Cardin)
Fibraty…
Fibraty…
Fibraty
Fibraty
(pochodne kwasu
(pochodne kwasu
fibrynowego)
fibrynowego)
najstarsza grupa leków hipolipemicznych
hamują syntezę lipoprotein VLDL w wątrobie oraz
przyspieszają ich katabolizm poprzez zwiększenie
aktywności lipazy lipoproteinowej i obniżenie
apolipoproteiny CIII (inaktywatora lipazy lipoproteinowej)
zwiększają usuwanie cząsteczek LDL oraz zmieniają ich
strukturę poprzez zwiększenie ich rozmiarów oraz
zmniejszenie gęstości
zwiększają produkcję HDL, a przez to transport zwrotny
cholesterolu
Efekty działania fibratów
Efekty działania fibratów
Wpływ na profil lipidów i lipoprotein
• obniżenie triglicerydów,
• obniżenie cholesterolu całkowitego,
• wzrost cholesterolu HDL,
• obniżenie puli małych gęstych LDL,
• zmiany w apolipoproteinach
• normalizacja lipemii popokarmowej.
• wpływ na układ krzepnięcia i fibrynolizy – ↓
fibrynogenu, ↓PAI-1, ↓ lepkości krwi
• poprawa tolerancji glukozy
• obniżenie stężenia kwasu moczowego
• działanie kardiologiczne
-↓ incydentów wieńcowych
-zwolnienie progresji miażdżycy
Wskazania do podawania
fibratów
hipertriglicerydemia
hiperlipidemia mieszana (z wyraźnym wzrostem
triglicerydów)
zespół chylomikronemii
dyslipidemia (↑ TG, ↓ HDLchol, obecność małych,
gęstych LDL)
hipercholesterolemia (fenofibrat mikronizowany: inne
fibraty - jako leki drugiego rzutu)
Działania niepożądane
Działania niepożądane
występują u 5-15% leczonych – zwykle nie wymagają
zaprzestania kuracji
dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego:
zaparcia, biegunki, wzdęcia, suchość w ustach, brak
łaknienia, bóle brzucha
zapalenie i bóle mięśni
alergiczne odczyny skórne
wyjątkowo rzadko może dojść do rabdomiolizy z
mioglobinurią i ostrą niewydolnością nerek
wzrost wskaźnika litogenności żółci
inne:
wypadanie włosów,
bóle głowy,
zaburzenia potencji,
uczucie zmęczenia
Bezpieczeństwo stosowania
Podczas terapii fibratami wskazana jest okresowa
kontrola wybranych wskaźników biochemicznych:
transaminazy – przed podjęciem terapii, a następnie co
6 miesięcy; 3-krotny wzrost wartości powyżej górnej
granicy normy jest wskazaniem do przerwania terapii
fosfokinaza kreatyny (CPK) – w razie wystąpienia bólów
mięśni, ponadto zawsze w przypadku terapii
skojarzonej ze statynami; 10-krotny wzrost jest
wskazaniem do przerwania terapii
kreatynina i mocznik – zwłaszcza w niewydolności
nerek
wskaźnik protrombinowy – u osób przyjmujących
antykoagulanty
fibraty powinny być dobierane indywidualnie dla
każdego pacjenta
brak zamierzonych efektów leczenia bądź wystąpienie
objawów niepożądanych (np. bóle mięśniowe,
wypadanie włosów) wymaga zastosowania innego
fibratu bądź innego leku hipolipemicznego
w przypadku uzyskania celu leczenia można podawać
mniejsze dawki podtrzymujące
ważne jest ciągłe prowadzenie leczenia dietetycznego
fibraty można kojarzyć z innymi lekami
hipolipemicznymi – lepszy efekt terapeutyczny przy
skojarzeniu nawet mniejszych dawek; najczęściej
kojarzymy fibraty z żywicami, w uzasadnionych
przypadkach hiperlipidemii mieszanej można kojarzyć
fibraty ze statynami
Najczęściej stosowane
fibraty
Bezafibrat (Bezamidin, Bezalip)
Gemfibrozyl (Lipozil, Gevilon, Elmogan, Gemfibral)
Cyprofibrat (Lipanor)
Fenofibrat (Grofibrat, Fenoratio 100, Lipanthyl, Lipanthyl 200
Micronised)
Etofibrat (Lipo-Merz, Lipo-Merz Retard)