Klatka piersiowa i kręgosłup
Kręgosłup
Kręgosłup jest:
• osią i główną podporą ciała
• narządem ruchu
• osłoną dla rdzenia kręgowego
Zbudowany jest 33 – 34 kręgów i dzieli
się na pięć odcinków:
1 - szyjny ( 7 kręgów)
2 - piersiowy( (12 kręgów)
3 - lędźwiowy ( 5 kręgów)
4 - krzyżowy ( 5 kręgów zrośniętych w
jedną kość krzyżową
5 - ogonowy ( 4 – 5 kręgów zrośniętych w
kość ogonową)
Cechy charakterystyczne
kręgów szyjnych:
I kręg szyjny – atlas (dźwigacz) - nie
posiada trzonu; ma kształt
pierścienia; posiada dołek, do
którego pasuje ząb kręgu
obrotowego.
II kręg szyjny – obrotnik – posiada
ząb za pomocą którego łączy się z
kręgiem szczytowym (atlasem).
Pozostałe kręgi szyjne – posiadają
charakterystycznie rozdwojone
wyrostki kolczyste
Kręgi piersiowe – posiadają
miseczkowate powierzchnie
stawowe – miejsca styku
kręgów i żeber oraz otwór
kręgowy owalny.
Kręgi lędźwiowe - mają
masywne trzony, wydłużone do
tylu wyrostki kolczyste; otwór
kręgowy ma kształt trójkąta.
Kość krzyżowa i
ogonowa
Kształt kręgosłupa
Przystosowanie kręgosłupa do
utrzymywania wyprostowanej postawy
ciała i unoszenia ciężkiej głowy przejawia
się zarówno w uformowaniu całości, jak i
sposobie zestawienia trzonów kręgów
między sobą ( za
pomocą dysków chrzęstnych - 5).
Kręgosłup ma
kształt esowaty
, dzięki
istnieniu naturalnych wypukłości:
• do przodu, w odcinku szyjnym i
lędźwiowym kręgosłupa –
lordoza szyjna
(1) i lędźwiowa (3)
• do tyłu, w odcinku piersiowym i
krzyżowym kręgosłupa –
kifoza piersiowa
(2) i krzyżowa (4)
Kręgosłup człowieka z
lewej strony
Klatka piersiowa
Szkielet klatki piersiowej składa się z:
• 12 kręgów piersiowych
• 12 par żeber
• mostka
Żebra
Zależnie od sposobu połączenia z mostkiem żebra dzielą
się na:
• żebra prawdziwe
– łączą się z mostkiem bezpośrednio
poprzez chrząstki żebrowe ( I – VII)
• żebra rzekome
– łączą się za sobą i poprzez żebro VII z
mostkiem (VIII, IX, X)
• żebra wolne
– nie mają połączenia z mostkiem, kończą
się wolno w ścianach jamy brzusznej ( XI – XII)
Dzięki budowie chrzęstno – kostnej klatka piersiowa jest
mocna i sprężysta. Ochrania narządy wewnętrzne, a
dzięki ruchomości żeber możliwe jest rozszerzanie i
kurczenie klatki piersiowej podczas oddychania.
Bibliografia
zemlamed.pl
wikipedia.pl
wasmed.bielsko.pl
Encyklopedia PWN J. Słupiecha, Warszawa 1984