Instalacja Zęzowa

Instalacja Zęzowa

• Na podstawie PRS 2002, z póżniejszymi zmianami 2005

•

 

•

Pompy

• 6.1.1 Na każdym statku z własnym napędem należy przewidzieć, co najmniej

dwie pompy zęzowe o napędzie mechanicznym. Na statkach o długości Lw
mniejszej bądź równej 91,5 m jako jedna z pomp zęzowych może służyć pompa
napędzana przez silnik główny albo eżektor wodny lub parowy, jeżeli kocioł
parowy znajduje się stale pod ciśnieniem.

• Na statkach z ograniczonym rejonem żeglugi, mających w symbolu klasy znak

dodatkowy II lub III, jedna pompa może być napędzana przez silnik główny, a
drugą pompą może być pompa ręczna lub eżektorowa.

• 6.1.2. Odśrodkowe pompy zęzowe powinny być samozasysające albo powinny

być wyposażone w urządzenia odsysające powietrze. Jako pompy zęzowe można
stasować niezależne pompy balastowe, pożarowe lub ogólnego przeznaczenia o
odpowiedniej wydajności w ramach dozwolonej przemienności zastosowania.

• Jeżeli jako pompę zęzową stosuję się pompę pożarową , należyte spełnić

wymaganie punktu 3.2.3.3. z częsi V przeciwpożarowego // Jako głóne p-poż
mogą być stosowne pompy sanitarne, balastowe, zęzowe lub pompy ogólnego
użytku, pod warunkiem że ich wydajność i ciśnienie odpowiadają wartościom
wymaganych dla pomp pożarowych, oraz ze nie są wykorzystywane do
pompowania paliwa lub oleju.

• Zaleca się, aby jedna z pomp zęzowych była typu tłokowego.

•

6.1.3

Wydajność każdej z wymaganych pomp zęzowych nie powinna być mniejsza niż

obliczona wg. Wzoru

Q= (5.65/1000) D*D [ m3/h]

Gdzie D – średnica wewnętrzna magistrali zęzowej, obliczona wzoru 6.2.1

D= 1.68 * ^(Lw*(B + Hb)) + 25 [mm]

Na szalandach i pogłebiarkach wyposażonych w łądownie wewnętrzne na urobek,

średnica wewnętrzna magistrali D i odgałęzień ssących prowadzących bezpośrednio
do pomp może być obliczona wg wzoru :

D= 1.68 * ^(Lw*(B + Hb) – l1*(b+h)) + 25 [mm]
 
Gdzie:
L1 – długość ładowni na urobek pogłebiarski [m]
B – szerokość ładowni na urobek pogłebiarski [m]

6.2.2 Średnica wenętrzna d odgałęzień ssacych przyłączonych do
magistrali zęzowej oraz średnica rurociągów ssących pomp osuszających
nie powinna być mniejsza niż obliczona wg. Wzoru:

d= 2.15 ^l*(B+Hb) + 25 [mm]
gdzie:
l – długość osuszanego przedziału mierzona na jego dnie [m]
 
6.2.3. Wewnętrzna średnica magistrali zęzowej i odgałęzień ssących nie
powinna być mniejsza niż 50 mm.
Wewnętrzna średnica magistrali zęzowej i odgałęzień ssących
połaczączonych bezpośrednio z pompą w żadnym przypadku nie może
być mniejsza niż wewnętrzna średnica króćca ssącego pompy.

Średnica rurociągów

Układ i połączenia rurociągów

Układ rurociągów zęzowych oraz ich odgałęzień ssących powinien być
taki, aby zapewniał możliwość osuszenia każdego przedziału
wodoszczelnego za pomocą każdej z pomp zęzowych.
Wymaganie to nie dotyczy pomieszczeń maszynowni amoniakalnych
urządzenia chłodniczego, skrajników, pompami i przedziałów ochronnych
zbiornikowców osuszanych oddzielnymi pompami oraz zbiorników
przeznaczonych do przewozu cieczy.
Z każdego pomieszczenia lub grupy pomieszczeń, które nie są osuszane
rurociągami instalacji zęzowej, należy przewidzieć możliwość usuwania
wody w inny sposób.

6.3.2 Układ rurociągów zęzowych powinien wykluczać możliwość
przestawania się tymi rurociągami wody zaburtowej do wnętrza statku i
wody z jednego przedziału wodoszczelnego do drugiego. W tym celu
zawory ssące skrzyń rozdzielczych rurociągów zęzowych i zawory na
odgałęzieniach ssących doprowadzonych bezpośrednio do magistrali
zęzowej powinny być typu zaporowo – zwrotnego.
Możliwość zastosowania innych rozwiązań podlega odrębnemu
rozpatrzeniu przez PRS.
 
6.3.3.      Układ połączenia powinien być taki, aby zapewniał możliwość
osuszenia zęz maszynami przez odgałęzienie połączone bezpośrednio z
pompą, przy równoczesnym osuszeniu pompami zęz pozostałych
przedziałów

 
6

.3   

  Układ rurociągów zęzowych powinien być taki, aby

możliwa była praca jednej pompy w czasie, gdy pozostałe pompy w
czasie, gdy pozostałe pompy są remontowane lub używane do
innych celów.
 

 
6.3.4.      Rurociągi zęzowe należy prowadzić pozaa dnem
podwójnym. W przypadku konieczności prowadzenia rurociągów
zezowych przez zbiorniki paliwa oleju, wody kotłowej lub wody do
picia powinny być prowadzone w szczelnyc tunelach stanowiących
część konstrukcyjną takich zbiorników Prowadzenie w tunelach
stanowiących część onstrukcyjną takich zbiorników.

6.3.3.      Dla wszytskich statków z własnym napędem należy
przewidzieć, niezależnie od wymaganych odgałęzień ssących, urządzenia
do awarynego osuszania maszynowni.
Na stskach o napędzie parowym bezpośrednie odgałęzienie do
awaryjnego osuszania powinno być podłączone do głównej pompy
chłodzenia skraplacza, a na statkach spalinowych – do pompy chodzącej
o największej wydajności. Odgałęzienie to powinno być zaopatrzone w
zawór zaporowo – zwrotny, a wlot do odgałęzienia powinien znajdowac
się na wysokości zapewniającej osuszenie przedziału maszynowego.
Średnica tego odgałęzienia powinna być równa co najmniej 2/3 średnicy
króćca ssącego pompy chłodzącej skraplacza, a na statkach o napędzie
spalinowym – średnica króćca ssącego pompy, do której odgałęzienie to
podłączono.

Jeżeli wyżej wymienione pompy nie nadają się do pracy jako pompy
zęzowe, to odgałęzienie do awaryjnego osuszana zęz maszynowni należy
podłączyć do pompy o najwększej wydajności, napędzanej mechanicznie,
nie używanej bezpośrednio do osuszania zęz. Wydajność tej pompy
powinna przekraczać wydajność wymaganą w 6.3.1 o wielkości
uzgodnionej w PRS.

Awaryjne Osuszanie

Na statkach z ograniczonym rejonem żeglugi, mających w symbolu
klasy znak dodatkowy II lub III, nie wyposażonych w pompę o
wydajności większej od wydajności pompy zęzowej można nie
stosować awaryjnego osuszania przedziałów maszynowych.
 
Instalacja zęzowa powinna umożliwiać pompowanie zaolejoenj oraz
czystej wody zęzowej przy użyciu osobnych pomp i rurociągów, przy
jednoczesnym spełnieniu wymagań. 6.3.1

.

Osuszanie tuneli

Każdy tunel wałów napędowych i tunel rurociągów, do którego wchodzą ludzie powinien być
osuszony przez
odgałęzienie doprowadzane do magistrali zęzowej od studzienki w rufowej części tunelu.
W przypadku istnienia możliwości zbierania się wody w dziobowej części tunelu należy
zainstalować dodatkowe odgałęzienia ssące również w tej części

.

Osuszanie przedziałów Maszynowych

6.4.1
Maszynownie lub kotłownie znajdujące się we wspólnym przedziale, który ma dno
podwójne tworzące zezy lub rozciąga się od burty do burty, powinny mieć na obu
burtach przy grodziach po dwa odgałęzienia ssące, których jedno powinno być
podłączone bezpośrednio do niezależnej pompy zęzowej.
Maszynownie i kotłownie znajdujące się we wspólnym przedziale, który nie ma dna
podwójnego, a nachylenie dna wynosi 5 stopni, lub więcej powinny mieć dwa
odgałęzienia ssące, z tórych jedno powinno być podłączone bezpośrednio do niezależnej
pompy zęzowej. Przy nachyleniu dna mniejszym niż 5 stopni należy dodatkowo
zainstalować po jednym odgałęzieniu ssącym na każdej burcie, przyłączonym do
magistrali zęzowej.
Jeżeli maszynownia oddzielona jest grodziami wodoszczelnymi od kotłowni, od
pomieszczenia mechanizmów pomocniczych lub od pomieszczenia głównych silników
elektrycznych, to liczba rozmieszczenia odgałęzień ssących w tych przedziałach
powinna być taka, jak w ładowniach.
Na odgałęzieniu do awaryjnego osuszania zęz nie należy instalować osadników ani
siatek.
Dodatkowe odgałęzienia ssące należy zainstalować w szybie lou i echosondy oraz w
załamaniach dna podwójnego utworzonych dla podstaw silników i mechanizmów, a
także w innych miejscach, w których na skutek nieciągłości dna podwójnego może
zbierać się woda.
Na statkach z napędem elektrycznym należy zainstalować specjalne urządzenia do
osuszania studzienek pod głównymi prądnicami i silnikami oraz automatyczne
urządzenia studzienek pod głównymi prądnicami i silnikami oraz automatycznym
urządzenie sygnalizujące, że woda w studzienkach osiągnęła poziom maksymalny.
Zaleca się instalowanie automatycznego osuszania tych studzienek.

Każdy statek o pojemności brutto 10 000 i większej powinien być wyposażony w
urządzenie filtrujące służące do oczyszczania zaolejonej wody zęzowej i zapewniające, że
zawartość oleju w wodzie na wylocie urządzenia nie przekroczy bez rozcieńczenia 15
ppm oraz dodatkowo w układ pomiaru zawartoci oleju w oczyszczonej wodzie, który w
przypadku przekroczenia wartości 15 ppm powoduje automatyczne uruchomienie
optyczno – akustycznego alarmu i zatrzymanie zrzutu oczyszczonej wody za burtę.

Zarówno urządzenie filtrujące, jak i miernik zaolejenia wchodzący w skład układu
pomiarowego powinny być typu uznanego przez PRS.

Zatrzymanie wyrzutu wody za burtę powinno się odbywać na drodze przesterowania
zaworu / zaworów/ tj. przez zamknięcie wylotu za burtę i otwarcia powrotu do zbiornika
zaolejonej wody zęzowej lud do zęz. Inne rozwiązania podlegają odrębnemu rozpatrzeniu
przez PRS.
 

W celu zabezpieczenia przed przypadkowym usunięciem zaolejonej wody zęzowej
bezpośrednio za burtę , należy stosować plombowanie zaworów burtowych pomp
zaolejonej wody zęzowej oraz zaworów na połączeniu rurociągów zaolejonej wody
zęzowej z rurociągami czystej wody zęzowej. W przypadku zaworów zdalnie sterowanych
należy plombować odpowiednie przyciski na tablicy sterującej. Dodatkowo przy
zaworach hyc należy umieścić tabliczki informacyjne. „ zaolejona woda zęzowa,
Otwieranie zaworu w warunkach normalnej eksploatacji jest zabronione”

Osuszanie Ładowni

Odgałęzienia ssące ładowni i innych przedziałów należy zaopatrzyć w kosze
zęzowe lub siatki z otworami o średnicy od 8 do 10 mm. Łączna powierzchnia
otworów powinna być nie mniejsza od dwukrotnej powierzchni przekroju danego
odgałęzienia.
Kosze powinny być tak skonstruowane, aby można je było oczyścić bez rozłączania
jakiegokolwiek połączenia odgałęzienia ssącego.

W ładowniach przeznaczonych do przewozu ładunków sypkich / rud, apatytów
itp./ należy zainstalować rozwiązania konstrukcyjne umożliwiające skuteczne
osuszanie tych ładowni w czasie przewozu ładunku.
Jeżeli przy największym zanurzeniu i przechyle statku do 5 stopni na dowolna
burtę krawędź pokładu wolnej burty zanurza się w wodzie, to osuszanie
zamkniętych pomieszczeń ładunkowych usytuowanych na pokładzie wolnej burty
może się odbywać w sposób grawitacyjny, pod warunkiem że woda nie będzie
odprowadzana bezpośrednio za burtę, lecz do specjalnego zbiornika o
odpowiedniej objętości, wyposażonego w sygnalizację wysokiego poziomu i
urządzenia do usuwania wody za burtę. Jeżeli pomieszczenia ładunkowe bronione
jest przez instalację gaśniczą objętościową, to otwory ściekowe należy wyposażyć
w urządzenia zamykające uniemożliwiające wypływ gazu.

Odprowadzenie wody z ładowni do studzienek zęzowych w pomieszczaniu
znajdującym się poniżej ładowni dozwolone jest tylko wówczas, gdy takie
pomieszczenia spełnia te same wymagania co znajdujące się nad nimi ładownia.

Osuszanie innych pomieszczeń

Komora łańcuchowa i magazyn bosmański mogą być osuszane

za pomocą pomp ręcznych, eżektorów wodnych lub w Inny

sposób.

Osuszanie pomieszczeń maszyny sterowej i innych małych

przedziałów położonych nad skrajnikiem rufowym może być

wykonane za pomocą pomp ręcznych lub eżektorów wodnych,

albo rur ściekowych doprowadzonych do zęzy w tuneli wałów

lub zęzy przedziału maszynowego. Rury ściekowe powinny być

zaopatrzone w samozamykające się kurki, umieszczone w

łatwo dostępnych miejscach.

Rury ściekowe prowadzące z magazynów materiałów

wybuchowych należy wyposażyć w zawory sterowane z miejsc

położonych na zewnątrz tych magazynów.

 
 

 

Osuszanie pomieszczeń chłodzonych

Należy przewidzieć możliwość osuszania wszystkich pomieszczeń, rynien i

innych miejsc w których może znajdowac się woda.

Nie należy odprowadzać ścieków z jakichkolwiek nie chłodzonych
przedziałów do zęz chłodzonych.

Każdy rurociąg ściekowy z pomieszczeń chłodzonych należy wyposażyć w
hydrauliczne lub inne równorzędne zamknięcia. Zamknięcia hydrauliczne
należy umieszczać na zewnątrz izolacji w dostępnym miejscu. Jeżeli do
wspólnej studzienki w ladowni doprowadza się rury ściekowe z między
pokładów, to na końcach tych rur należy przewidzieć zawory zwrotne. Na
rurociągach ściekowych nie należy instalować zaworów zaporowych.
 

  

Osuszanie skrajników

Skrajniki, które nie są używane jako zbiorniki, mogą być osuszane za

pomocą osobnych pomp ręcznych lub eżektorów wodnych.