Wielostronne nauczanie-uczenie się
Strategie, metody i drogi
uczenia się
Na podstawie: „Integrowanie edukacji wczesnoszkolnej”
Krystyny Duraj – Nowakowej, Impuls, Kraków 1998r.
opracowała Maria Kawik
Metoda
-
sekwencja świadomie,
systematycznie i konsekwentnie
podejmowanych działań
prowadzących do osiągnięcia
zamierzonego celu;
-
zespół technik
stosowanych w
określonym celu.
Strategia ekspresyjna-ukierunkowana
na rozwój osobowości, zwłaszcza zaś
jej sfery emocjonalnej.
• Metody waloryzacyjne
(eksponujące)
• Uczenie się przez przeżywanie
( emocje ).
• Czynności nauczyciela:
eksponowanie wartości
moralnych, etycznych.
• Czynności dziecka/ucznia:
poznawanie wartości,
ich przeżywanie,
dokonywanie oceny.
Metody waloryzacyjne –
eksponujące.
Polegają na organizowaniu przeżyć dzieci, a na
tej podstawie procesu wartościowania,
oceniania. Służą do realizacji zadań
wychowawczych, organizacji aktywności
emocjonalnej uczniów.
Stwarzanie sytuacji edukacyjnych, które:
• kształtują opinie dzieci/uczniów;
• wdrażają do poprawnego wartościowania
postępowania i zachowań ludzi;
• kształtują stosunek do wytworów kultury;
Uczniowie/dzieci:
• obserwują, odtwarzają, wytwarzają;
• przeżywają określone wartości o charakterze
społecznym, moralnym, estetycznym,
• oglądają filmy, sztuki teatralne, malarstwo,
• biorą udział w przedstawieniach, teatrzykach,
tworzą obrazy itp..
Strategia problemowa – samodzielne
dochodzenie do wiedzy
• Metody zadaniowe,
poszukujące.
• Uczenie się przez odkrywanie.
Czynności nauczyciela:
• kierowanie procesem
poszukiwania, odkrywania.
Czynności ucznia/dziecka:
• rozwiązywanie zagadnień
• dokonywanie odkryć,
samodzielne zdobywanie
wiedzy.
Metody zadaniowe, poszukujące.
• Metody te wymagają od dzieci/uczniów
myślenia, aktywności, samodzielnego
dochodzenia do rozwiązań
o charakterze poznawczym,
decyzyjnym lub
praktycznym.
• Do tej grupy metod zalicza się gry
dydaktyczne, metody symulacyjne,
metody zadaniowe, dramy, giełdy
pomysłów, eksperyment, niektóre metody
programowane.
W toku uczenia się przez odkrywanie
występują różne rodzaje aktywności
dzieci/uczniów.
Ta strategia edukacyjna jest szczególnie
przydatna w całościowej edukacji
początkowej.
Strategia działaniowa -
praktyczna
• Metody praktyczne.
• Uczenie się przez działanie.
• Czynności nauczyciela:
organizowanie działalności
praktycznej.
• Czynności dziecka/ucznia:
działania przeobrażające
rzeczywistość.
Metody praktyczne (operacyjne)
Myślenie dziecka w dużej mierze jest związane
z działaniem, które stanowi podstawę
kształtowania się operacji intelektualnych.
Metody praktyczne cechuje przewaga
działalności wykonawczej – manualnej.
Działając dzieci uczą się projektowania,
planowania, doboru narzędzi, posługiwania
się nimi, podejmowania decyzji.
Umiejętności praktyczne polegają na
właściwym posługiwaniu się regułami
przy wykonywaniu określonych zadań.
W każdym zajęciu zaleca się obok czynności
przekształcania rzeczywistości
(np.: porządkowanie, zakładanie hodowli)
czynności twórcze, czynności rozrywkowo-
rekreacyjne.
Strategia asocjacyjna
(podawanie lub udostępnianie)
• Metody słowne,
niektóre oglądowe.
• Uczenie się przez
przyswajanie.
• Czynności nauczyciela:
podawanie lub udostępnianie
gotowej wiedzy, asocjacja
(wywoływanie skojarzeń).
• Czynności dzieci/uczniów:
przyswajanie gotowej wiedzy.
Metody podające
• Oparte są na mechanizmie
uczenia się przez przyswajanie
gotowych treści i rozwiązań
przekazywanych przez
nauczyciela, najczęściej
werbalnie.
• Zdobywane w ten sposób
wiadomości angażują przede
wszystkim pamięć.
Opracowanie: Maria Kawik