Znaczenie EKG wysiłkowego na
bieżni i ergonometrze.
Piotr Domański
Przemysław Burdach
Choroba wieńcowa
Choroba niedokrwienna serca
stanowi zespół objawów
klinicznych spowodowanych
niedostateczną podażą tlenu i
substratów energetycznych w
stosunku do aktualnego
zapotrzebowania mięśnia
sercowego.
EKG
Elektrokardiograficzna próba wysiłkowa
jest szeroko stosowana w celu
wykrywania niedokrwienia mięśnia
sercowego, szczególnie u pacjentów z
chorobą niedokrwienną serca. Ujawnienie
się niedokrwienia miokardium może
wiązać się ze zmianami
elektrokardiograficznymi, których nie
stwierdza się u chorego w spoczynku.
EKG
W latach 30. i 40. dwudziestego
wieku wysiłkowe EKG zostało
zaakceptowane jako metoda
diagnostyczna w wykrywaniu
niedokrwienia mięśnia serca, a w
latach 50. opracowano podstawy
współczesnej elektrokardiografii
wysiłkowej.
Test wysiłkowy EKG
Badanie medyczne opierające się na
zależności zmieniającego się zapisu
EKG pod wpływem zwiększającego
się wysiłku fizycznego, który
powoduje zwiększanie
zapotrzebowania na tlen, co
organizm kompensuje przez
zwiększenie przepływu przez
naczynia wieńcowe.
Badanie wysiłkowe EKG
• diagnostyka niedokrwienia mięśnia sercowego
podczas wysiłku fizycznego;
• ocena arytmii czyli zaburzeń rytmu pracy
serca podczas wysiłku u osób z zaburzeniami
rytmu serca niekiedy trzeba wykonać test
wysiłkowy aby sprawdzić czy w czasie wysiłku
fizycznego nie pojawia się groźna dla pacjenta
arytmia;
• stwierdzenie czy podczas wysiłku fizycznego
nie występują zmiany ciśnienia zagrażające
życiu pacjenta;
• obiektywna ocena wydolności fizycznej
pacjenta.
Wskazania
• diagnostyka bólów w klatce piersiowej
• diagnostyka zmian w EKG spoczynkowym
określane jako "niespecyficzne"
• ocena zaawansowania choroby niedokrwiennej
serca
• ocena skuteczności leczenia choroby
niedokrwiennej serca
• kwalifikacja do badań inwazyjnych (koronarografia)
• kwalifikacja do właściwego etapu rehabilitacji u
osób po zawale mięśnia
sercowego i przeszczepieniu serca
• diagnostyka zaburzeń rytmu serca
Przeciwwskazania
• świeży zawał mięśnia sercowego
• niestabilna choroba wieńcowa
• kardiomiopatia przerostowa
• zwężenie lewego ujścia tętniczego
• nadciśnienie płucne
• groźne zaburzenia rytmu serca
• zatorowość płucna i/lub obwodowa
• zaawansowana niewydolność krążenia
• zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wsierdzia, zapalenie osierdzia
• tętniak aorty
• ostre choroby zapalne
• zaawansowane choroby ogólnoustrojowe
• choroby układu ruchu lub neurologiczne uniemożliwiające wykonanie
testu
• frakcja wyrzutowa poniżej 30%
• brak zgody pacjenta
• niekontrolowane nadciśnienie tętnicze
Zakończenie testu
• osiągnięcie limitu tętna (test wykonuje się do
osiągnięcia tak zwanego tętna submaksymalnego,
czyli 85% wartości tętna maksymalnego,
obliczanego ze wzoru Tętno maksymalne = 220 –
wiek, lub w przypadku pozawałowego testu
wysiłkowego do uzyskania 70% tętna
maksymalnego)
• wystąpienie bólu wieńcowego (zamostkowego)
• zmęczenie i wyczerpanie fizyczne
• duszność, sinica lub bladość
• objawy niedokrwienia OUN (np. zawroty głowy)
• spadek ciśnienia tętniczego lub tętna pomimo
zwiększania wysiłku
• kryteria elektrokardiograficzne
Dodatni test wysiłkowy
• horyzontalne lub skośne ku dołowi
obniżenie się odcinka ST powyżej 0,1
mV pojawiające się po 80
milisekundach po punkcie J
• odwrócenie fali U
• uniesienie odcinka ST powyżej 0,2
mV
• wzrost sumy załamków R
Wyniki testu
Test wysiłkowy pozwala na ocenę funkcji serca
w odpowiedzi na zwiększony wysiłek fizyczny
i większego zapotrzebowania na tlen. Test
wysiłkowy umożliwia wykrycie choroby serca
we wczesnym stadium i pozwala rozpocząć
leczenie by nie dopuścić do stanu kiedy
objawy będą zauważalne w spoczynku. Po
zawale serca test wysiłkowy pomaga ocenić
jaki rodzaj ćwiczeń jest korzystny dla
rehabilitacji serca, a jaki może spowodować
uszkodzenia.