Patrycja
Krzanowska.
Aspekty prawne podejmowania i
niepodejmowania reanimacji u
pacjentów z zatrzymaniem krążenia
przez ratownika medycznego.
Zgodnie z art. 11 ustawy z 31 stycznia
1959 r. o cmentarzach i chowaniu
zmarłych, zgon i jego przyczyna powinny być
ustalane przez lekarza leczącego chorego w
ostatnim schorzeniu.
Jeżeli jest to niemożliwe, zgon stwierdza inny
lekarz lub osoba do tego wyznaczona.
Przepisy prawa nie dają
członkom podstawowego
zespołu ratownictwa
medycznego, czyli
ratownikowi i pielęgniarce,
uprawnień do formalnego
stwierdzenia zgonu i
wystawienia karty
zgonu!!!!
W myśl rozporządzenia ministra zdrowia z
dnia 29 grudnia 2006 r. w sprawie
szczegółowego zakresu medycznych czynności
ratunkowych, które mogą być podejmowane
przez ratownika medycznego (Dz. U. z 2007 r.
Nr 4, poz. 33) oraz rozporządzenia z dnia 7
listopada 2007 r. w sprawie rodzaju i zakresu
świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych,
leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych
przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie
bez zlecenia lekarskiego (Dz. U. Nr 210, poz.
1540) ratownik medyczny oraz
pielęgniarka systemu mogą odstąpić od
medycznych czynności ratunkowych.
W załaczniku nr 1 do Rozporządzenia Ministra
Zdrowia jest mowa o medycznych czynnościach
ratunkowych, które mogą byc podejmowane przez
ratownika medycznego.
Punkt 1:
Ocena stanu pacjenta w celu ustalenia
postępowania i decyzji o podjęciu lub odstąpieniu
od medycznych czynności ratunkowych
Punkt 3:
Podjęcie i prowadzenie podstawowej i
zaawansowanej resuscytacji krążeniowo-
oddechowej u dorosłych i dzieci według standardów
ogłoszonych w obwieszczeniu wydanym na
podstawie art. 43 ustawy z dnia 8 września 2006 r.
o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Ratownik ma prawo postawic diagnozę zgonu, lecz nie
może go stwierdzic.
Istnieje kilka sytuacji, w których ratownik jest w stanie
rozpoznac śmierc pacjenta i nie jest zoobowiązany do
podejmowania reanimacji, mimo wystąpienia
podstawowych oznak zatrzymania krażenia,
przykładowo:
1. dekapitacja
2. zwęglenie
3. późne objawy śmerci (plamy opadowe, stężenie
pośmiertne)
4. śmiertelne urazy ( zmiażdżenie lub przepołowienie
ciała).
Ogólnie, w pozaszpitalnym zatrzymaniu krążenia
rozpoczyna się resuscytację i prowadzi ją dopóki nie
pojawi się aktualne oświadczenie woli jako
przeciwwskazanie lub staje się jasne, iz resuscytacja
będzie daremna .
Decyzje o rozpoczęciu bądź powstrzymaniu się
od RKO są nieuchronne i w ich podejmowaniu
pojawiają się momenty wątpliwości wszędzie
tam, gdzie konieczna będzie subiektywna
opinia, na przykład:
- u pacjentów z niewydolnością krążenia
- ciężką niewydolnością oddechową,
- asfiksją
- dużym urazem, urazem głowy, schorzeniem
neurologicznym.
DNAR (Do Not Attempt Resuscitation)-
decyzja o niepodejmowaniu resuscytacji.
Oznacza, iż w przypadku zatrzymania
krażenia lub oddychania RKO nie powinna byc
podejmowana, nic ponad to.
Próbę reanimacji podejmujemy
zawsze, gdy stwierdzimy
zatrzymanie krążenia, ale nie
widzimy oznak, które umożliwiają
nam postawienie diagnozy
śmierci.
Kiedy podejmujemy
reanimację u pacjentów z
zatrzymaniem krążenia?
Znamiona śmierci dzielimy na:
1. znamiona niepewne:
-brak oddechu,
-brak tętna,
-bladość powłok,
-oziębienie skóry .
2. znamiona pewne:
-plamy opadowe,
-wysychanie pośmiertne (zmętnienie rogówki, zwiotczenie
gałki ocznej),
-stężenie pośmiertne,
-gnicie ,
-strupieszenie,
-przeobrażenie torfowe,
-zeszkieletowanie.
Należy pamiętac o usuwaniu odwracalnych
przyczyn zatrzymania krążenia!
Ogólnie akceptowany jest fakt przerwania
resuscytacji po 20 minutach trwania asystolii przy
braku odwracalnej przyczyny zatrzymania krążenia i
podczas, gdy stosowane są zaawansowane zabiegi
resuscytacyjne (ALS).
Oprócz tego, na decyzję o zaprzestaniu
resuscytacji wplywają:
- historia choroby i przewidywane rokowanie
- czas pomiędzy zatrzymaniem krążenia a
rozpoczęciem RKO,
- czas do defibrylacji,
- czas trwanie ALS.
Przykłady:
1. transport pacjenta z zaawansowaną chorobą
nowotworową
2. dziecko zadławione klockiem lego
(niedrożnośc całkowita)
3. dorosły po upadku z wysokości
Przy czym w każdym wypadku występuje
epizod zatrzymania krążenia.
Podejmowanie reanimacji
KONIEC