Wpływ
alkoholu
na
zdrowie
człowieka
Krystyna i Aleksander Wędrychowscy,
Krystyna i Aleksander Wędrychowscy,
kl. II GB
kl. II GB
Alkohol etylowy
Alkohol etylowy
Alkohol etylowy
• W temperaturze pokojowej jest to bezbarwna, łatwopalna ciecz o
charakterystycznej woni i piekącym smaku. Na powietrzu pali się słabo
widocznym niebieskawym płomieniem.
• Miesza się z wodą w dowolnym stosunku i jako taki jest stosowany jako
średniopolarny rozpuszczalnik organiczny.
• Mieszanina 95,6% etanolu z wodą jest popularnie nazywana spirytusem.
Jest to mieszanina azeotropowa i dlatego nie można uzyskać przez
prostą destylację etanolu 100%. Etanol 100% jest nazywany alkoholem
absolutnym, a do jego otrzymywania stosowana jest destylacja
azeotropowa w układzie etanol-woda-benzen. Po dodaniu niewielkiej
ilości benzenu najpierw wrze potrójny azeotrop: benzen-etanol-woda ,
później azeotrop: etanol-benzen, na końcu zaś destyluje czysty
bezwodny etanol. Możliwe jest też związanie wody z 95,6% etanolu
przez dodanie tlenku wapnia lub bezwodnego siarczanu(VI) magnezu lub
siarczanu(VI) sodu. Etanol absolutny jest higroskopijny i pochłania wodę
z powietrza, należy więc przechowywać go w szczelnie zamkniętych
naczyniach. Całkowicie bezwodny etanol (zawartość wody < 100 ppm)
uzyskuje się przez destylację znad etanolanu magnezu w układzie
zabezpieczonym przed dostępem powietrza.
Alkohol etylowy
Otrzymywanie i zastosowanie
• Etanol do celów spożywczych otrzymuje się w wyniku fermentacji
alkoholowej. Podstawowymi surowcami do produkcji etanolu są: buraki
cukrowe, trzcina cukrowa, ziemniaki, i wiele innych roślin.
• W farmacji etanol wykorzystywany jest m.in. jako rozpuszczalnik do
sporządzania niektórych leków. W recepturach nazywany bywa Ethanolum i
Aethanolum, z podaniem stężenia w stopniach (procentach objętościowych)
(np. Ethanolum 95°, Aethanolum 95°). Do określenia etanolu 95° używa się
też nazwy: Spiritus Vini rectificatus. Farmakopea Polska VI podaje stężenie
etanolu recepturowego wynoszące 96%.
• Cena prostych napojów alkoholowych (czystych wódek i spirytusu
spożywczego) w wielu krajach wynika z podatków nakładanych na te
produkty, a nie z kosztów ich produkcji. Rzeczywisty koszt wytworzenia 1 l
spirytusu to ok. 0,50 euro, gdy jest on otrzymywany przez fermentację i
jeszcze taniej jeśli pochodzi z syntezy bezpośredniej.
• Etanol do celów przemysłowych jest często produkowany poprzez
bezpośrednią syntezę z gazu syntezowego (mieszaniny CO, H
2
i H
2
O), która
prowadzi do czystszego chemicznie etanolu. Etanol jest tanim w produkcji
surowcem i jest jednocześnie stosunkowo niegroźny dla środowiska, dlatego
jest wykorzystywany jako rozpuszczalnik w przemyśle chemicznym.
Stosowany jest także jako paliwo napędowe np. w Brazylii 86%
sprzedawanych nowych aut jest przystosowanych do spalania etanolu.
Napoje alkoholowe
Piwo, wino i wódka zawierają ten sam
alkohol etylowy, tylko w rożnych
stężeniach.
Problemy związane z
alkoholem
Problemy społeczne spowodowane alkoholem dotyczą:
• pijącej jednostki (m.in. bezrobocie, samobójstwa, skrócenie długości
życia osób uzależnionych o 10-20 lat, zaburzenia rozwoju
psychofizycznego i kariery edukacyjnej nastolatków, bezdomność i
włóczęgostwo,)
• życia rodzinnego (m.in. kłótnie, przemoc, niechciane ciąże,
demoralizacja, dewiacje seksualne, zubożenie, rozkład rodziny,
zaburzenia emocjonalne i psychosomatyczne u dzieci i innych
członków rodziny itp.),
• środowiska pracy (m.in. absencja - większa o ok. 30%, 30-70% spadek
wydajności, pogorszenie jakości, 2-3 krotnie większa wypadkowość),
• naruszenia prawa i porządku przez osoby nietrzeźwe (przestępczość -
ok. 25% ogólnej liczby, prowadzenie pojazdów - ok. 20% wypadków,
zachowania w miejscach publicznych m.in. agresja, wybryki
pseudokibiców itp.)
• przestępstwa i wykroczenia związanych z obrotem alkoholem
(nielegalna produkcja, import, sprzedaż napojów alkoholowych,
sprzedaż alkoholu nieletnim i nietrzeźwym, zabroniona prawem
reklama, kryptoreklama).
Problemy związane z
alkoholem
Alkohol jest przyczyną wielu różnorodnych problemów
społecznych i zdrowotnych, których rozpowszechnienie
jest ściśle związane z wielkością spożycia.
Rzeczywiste spożycie alkoholu w Polsce szacowane jest
w ostatnich latach na 9,5-10 l. 100% alkoholu na głowę
mieszkańca. Spożycie rejestrowane jest zwykle niższe o
20-30% (np. w 1998 roku wynosiło ono 6,81 l.).
W latach 1990 - 1998 uległa poprawie struktura
spożycia alkoholu. Zmniejszył się udział napojów
spirytusowych w ogólnym spożyciu alkoholu i wynosił
35,2% (1990 r. - 60,89%). Stało się to poprzez
zwiększenie konsumpcji piwa do 39,65% (1990 r. -
24,36%) oraz wina do 25,11% (1990 r. - 14,74%).
Obecnie szacuje się, że napoje spirytusowe stanowią
ok. 50% ogólnego spożycia, wina ok. 20% a piwa ok.
30%.
Problemy związane z
alkoholem
Problemy zdrowotne dotyczą zarówno zdrowia fizycznego jak i
psychicznego. Wśród nich istotną role odgrywa uzależnienie od
alkoholu, które można określić jako stan psychiczny i fizyczny,
wynikający ze współdziałania organizmu i alkoholu. Stan ten
charakteryzuje się zmianami w zachowaniu i innymi następstwami, w tym
zawsze przymusem (trudną do odparcia chęcią) ciągłego lub okresowego
używania alkoholu po to, aby doświadczyć psychicznych efektów jego
działania lub aby uniknąć przykrych objawów wynikających z jego braku.
Człowiek może uzależnić się równolegle od alkoholu i innych środków
(spożywanych, wdychanych czy przyjmowanych w formie zastrzyków).
Rozpoznawanie uzależnienia od alkoholu należy opierać na analizie
powiązanych ze sobą i powtarzających się objawów. Jednocześnie
konieczne jest uwzględnienie wpływu czynników wewnętrznych i
zewnętrznych,
stopnia
nasilenia
objawów
oraz
częstości
ich
występowania. Prawidłowo postawiona diagnoza zespołu uzależnienia od
alkoholu musi więc być wypadkową objawów somatycznych, psychicznych
i społecznych, występujących w ramach określonego kręgu kulturowego.
W krajach, gdzie spożycie alkoholu na jednego mieszkańca waha się w
granicach ok. 8 l. 100% alkoholu na głowę mieszkańca, osoby uzależnione
od alkoholu stanowią 5-10% populacji, w krajach gdzie jest ono wyższe
odsetek osób uzależnionych może być istotnie większy.
Objawy ostrzegawcze
•
Niebezpieczeństwo uzależnienia od alkoholu pojawia się w chwili, kiedy człowiek zauważa, że
działanie alkoholu odpręża i daje ulgę, redukuje napięcie i niepokój, osłabia poczucie winy,
ośmiela, ułatwia zaśnięcie czy pobudza do działania.
•
Stopniowo, osoba zagrożona uzależnieniem zaczyna poszukiwać, inicjować i organizować
okazje do wypicia, pije z chciwością, wyprzedza kolejki, powtarzają się przypadki upicia, a
także pije alkohol pomimo zaleceń lekarskich, sugerujących konieczność powstrzymywania się
od picia.
•
Wkrótce zaczyna być dumna z tego, że może wypić większą niż uprzednio ilość alkoholu (tzw.
mocna głowa świadcząca o wzroście tolerancji na alkohol), ale jednocześnie pojawia się
niepokój spowodowany trudnościami w odtworzeniu wydarzeń, które miały miejsce podczas
picia (tzw. palimpsesty alkoholowe, "urwane filmy", "przerwy w życiorysie").
•
Osoby, które uprzednio piły wyłącznie w sytuacjach towarzyskich zaczynają pić samotnie i do
tego w ukryciu. Coraz częściej powtarzają się przypadki prowadzenie samochodu po niewielkiej
nawet ilości alkoholu.
•
Osoba "wchodząca" w uzależnienie stara się unikać rozmów na temat swojego picia, a później
reaguje gniewem bądź agresją na sygnały sugerujące potrzebę ograniczenia picia oraz w
sytuacjach utrudniających dostęp do alkoholu.
•
Kiedy zaczyna sobie zdawać sprawę z tego, że jej picie różni się od picia innych osób
podejmuje "ciche" próby ograniczania picia po to, aby udowodnić sobie, że jeszcze posiada
kontrolę nad piciem alkoholu.
Działanie na organizm
człowieka
Alkohol etylowy szybko przedostaje się do krwioobiegu – już w ciągu 5–10
minut po spożyciu można go wykryć we krwi. W ciągu 15 minut
wchłonięciu ulega 50% spożytej dawki. Po pewnym czasie stabilizacji
stężenia alkoholu etylowego w tkankach, rozpoczyna się proces jego
eliminacji. Jest to w 90% eliminacja enzymatyczna, a w 10% usuwanie w
postaci niezmienionej z moczem i powietrzem wydychanym.
Metabolizowanie alkoholu etylowego przebiega w komórkach wątrobowych
(hepatocytach) przy udziale trzech enzymów. Są to: MEOS,
dehydrogenaza alkoholowa, katalaza.
Etanol jest substancją narkotyczną z kategorii depresantów. W małych
dawkach – rzędu 30–35 ml (duże piwo, dwa kieliszki wódki) wywołuje on
stan pobudzenia, przyspieszone bicie serca, rozszerzenie źrenic,
zaprzestanie odczuwania zmęczenia i ogólną poprawę nastroju. U zdrowej,
młodej osoby, która do tej pory nie spożywała alkoholu, wypicie 100 g
etanolu (ok. 1/4 l wódki) powoduje już zwykle stan silnego zamroczenia –
objawiający się utratą sprawności ruchowej, problemami z utrzymaniem
równowagi, utratą kontroli nad własnymi emocjami. W skrajnych
postaciach zamroczenie alkoholowe przejawia się czasami całkowitą utratą
świadomości i zanikami pamięci, zanika zdolność koncentracji i oceny
sytuacji, pamięć, mowa, widzenie staje się nieostre. Często alkohol leży u
podstaw zachowań agresywnych i impulsywnych, a zaburzenie zdolności
logicznego myślenia może powodować nieporozumienia, przez co osoby
nadużywające alkoholu często wdają się w bójki.
Działanie na organizm
człowieka
Miara mocy uzależniającej wg Instytutu Cato dla nikotyny wynosi 100,
dla etanolu 81, dla marihuany 21. Systematyczne spożywanie – nawet w
niewielkich ilościach – prowadzi do pełnego, fizycznego uzależnienia.
Nagłe odstawienie lub zmniejszenie spożywania alkoholu powoduje
wystąpienie objawów zespołu abstynencyjnego, a u ok. 5% alkoholików
– majaczenia alkoholowego. Zespół uzależnienia od etanolu bywa
nazywany także alkoholizmem.
Alkohol spowalnia aktywność ośrodkowego układu nerwowego, przez co
zażywający go ludzie odczuwają odprężenie, podwyższoną pewność
siebie, mimo że ich mowa oraz koordynacja ruchów zostają zaburzone.
Spożywaniu alkoholu towarzyszy złudne uczucie ciepła. Bierze się to
stąd że alkohol przyśpiesza wymianę ciepła pomiędzy otoczeniem a
organizmem poprzez przyspieszenie krążenia i rozszerzenie naczyń
krwionośnych. Tak więc efekt rozgrzania wystąpi jedynie w ciepłym
pomieszczeniu. Na mrozie nastąpi krótkotrwałe uczucie ciepła,
następnie przyspieszenie wychłodzenia ciała co może doprowadzić do
hipotermii a następnie śmierci.
Działanie na organizm
człowieka
Znaczne upojenie alkoholowe może skutkować ostrym
nieżytem żołądka, a nawet prowadzić do groźnego
krwotocznego zapalenia żołądka. Spożywanie działa
niszcząco również na wątrobę, początkowo powodując
jej odwracalne stłuszczenie, a po wielu latach picia
nieodwracalną marskość, co przekłada się na
komplikacje w przetwarzaniu substancji odżywczych
trafiających do organizmu podczas trawienia. Do
objawów marskości wątroby należą obrzęki, żółtaczka,
podbarwienie skóry i białkówek oczu, puchlina brzuszna
i krwawe wymioty.
Spożycie alkoholu etylowego jest związane ze
zwiększonym ryzykiem wystąpienia raka dna jamy
ustnej, raka gardła, krtani, przełyku i wątroby (w
przypadku wystąpienia marskości tego narządu) oraz
prawdopodobnie raka piersi, okrężnicy i odbytnicy.
Alkohol zmniejsza aktywność leukocytów, co powoduje
spadek
sprawności
układu
odpornościowego.
U
alkoholików zmniejsza się wytwarzanie trombocytów.
Pod wpływem etanolu może się również zmniejszać
potencja, mimo odczuwanego często w stanie
nietrzeźwym podniecenia seksualnego.
Spożywanie alkoholu etylowego podczas ciąży może
prowadzić do wystąpienia u dziecka alkoholowego
zespołu płodowego.
Neurofarmakologia
Działanie alkoholu na komórki mózgu
jest wielokierunkowe. Alkohol wpływa
na
błony
komórkowe
neuronów
zwiększając ich płynność, przez co
zaburzone
są
funkcje
kanałów
jonowych. Alkohol wchodzi także w
bezpośrednie interakcje z receptorami
GABA, NMDA, a także z receptorami
acetylocholiny i serotoniny. Wykazano
istnienie
specyficznego
miejsca
wiążącego etanol na powierzchni tych
receptorów.
Wpływ
alkoholu
na
receptory może polegać na ich
pobudzeniu lub zahamowaniu. Pod
wpływem alkoholu dochodzi także do
uwalniania endorfiny i dopaminy co
warunkuje „nagradzające” działanie
alkoholu.
Regularne
nadużywanie
alkoholu powoduje „hiperaktywność”
receptorów NMDA i nieaktywność
receptorów GABA czego skutkiem jest
wystąpienie zespołu abstynencyjnego.
Definicje prawne
Polskie prawo definiuje:
• stan po użyciu alkoholu, gdy stężenie
alkoholu we krwi wynosi od 0,2 do 0,5 promila
(lub rejestruje się obecność alkoholu w
wydychanym powietrzu na poziomie od 0,1mg
do 0,25 mg w 1 dm
3
).
• stan nietrzeźwości, gdy stężenie alkoholu we
krwi wynosi powyżej 0,5 promila (lub rejestruje
się obecność alkoholu w wydychanym powietrzu
na poziomie powyżej 0,25 mg w 1 dm
3
).
– Ustawa
o
wychowaniu
w
trzeźwości
i
przeciwdziałaniu
alkoholizmowi
z
dnia
26
października 1982 roku (z późniejszymi
zmianami)
Objawy zatrucia alkoholem
stężenie
objawy
od 0,3 do 0,5
promila
Nieznaczne zaburzenia równowagi oraz euforia i obniżenie krytycyzmu,
upośledzenie koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz zaburzenia widzenia
do 0,7 promila
Zaburzenia sprawności ruchowej (niezauważalne osłabienie refleksu,
nadmierna pobudliwość i gadatliwość, a także obniżenie samokontroli
oraz błędna ocena własnych możliwości, które często prowadzą do
fałszywej oceny sytuacji
do 2 promili
Zaburzenia równowagi, sprawności i koordynacji ruchowej, obniżenie
progu bólu, spadek sprawności intelektualnej (błędy w logicznym
rozumowaniu, wadliwe wyciąganie wniosków itp.) pogłębiający się w
miarę narastania intoksykacji alkoholowej, opóźnienie czasu reakcji,
wyraźna drażliwość, obniżona tolerancja, zachowania agresywne,
pobudzenie seksualne, wzrost ciśnienia krwi oraz przyspieszenie akcji
serca.
do 3 promili
Zaburzenia mowy (mowa bełkotliwa), wyraźne spowolnienie i zaburzenia
równowagi, wzmożona senność, znaczne obniżona zdolność do kontroli
własnych zachowań
do 4 promili
Spadek ciśnienia krwi, obniżenie ciepłoty ciała, osłabienie lub zanik
odruchów fizjologicznych oraz głębokie zaburzenia świadomości
prowadzące do śpiączki
powyżej 4
promili
Głęboka śpiączka, zaburzenia czynności ośrodka oddechowego i
naczyniowo-ruchowego, możliwość porażenia tych ośrodków przez
alkohol.
W zależności od stężenia alkoholu we krwi występują określone objawy zatrucia
alkoholem:
Mity i fakty o alkoholu
W naszym społeczeństwie
krąży wiele mitów na
temat alkoholu a wiele
osób,
usiłując
usprawiedliwić
swoje
picie, dorabia do tego
odpowiednią
ideologię.
Oto przykłady najczęściej
głoszonych mitów i ich
konfrontacja z prawdą.
Mity i fakty o alkoholu
MIT: Alkohol jest dobrym środkiem "na rozgrzewkę"
FAKT: Wypicie alkoholu powoduje, na krótki czas poczucie ciepła
spowodowane napłynięciem do rozszerzonych naczyń skórnych ciepłej
krwi "ze środka" organizmu. Rozszerzone naczynia krwionośne
przyśpieszą wymianę ciepła z otoczeniem i tym samym jego utratę.
Ochłodzona krew wraca z powrotem "do środka", do narządów
wewnętrznych,
zaburzając
ich
funkcjonowanie.
Stąd
częste
przeziębienia (niejednokrotnie zapalenia oskrzeli czy płuc) u osób,
które po wypiciu alkoholu starały się gwałtownie ochłodzić na
chłodnym powietrzu.
MIT: Alkohol zapobiega chorobie wieńcowej i zawałom serca
FAKT: Wprawdzie spotykamy badania wykazujące, że picie niewielkich
ilości alkoholu wpływa "ochronnie" na serce, jednak należy do tego
rodzaju stwierdzeń podchodzić bardzo ostrożnie. Według tych badań
"ochronne" działanie alkoholu ma polegać na jego wpływie na
gospodarkę tłuszczową i opóźnianie procesu miażdżycowego. Niestety
nie jest wiadomo jaki będzie końcowy efekt systematycznego
spożywania, niewielkich nawet, ilości alkoholu.
Mity i fakty o alkoholu
MIT: Alkohol jest lekarstwem na sen
FAKT: Zaśnięcie po spożyciu alkoholu jest wynikiem
toksycznego działania alkoholu na mózg (zatrucia
alkoholem).
Sen
nie
jest
wówczas
naturalny
(fizjologiczny), a człowiek podczas takiego snu nie
wypoczywa w sposób właściwy.
MIT: Alkohol jest środkiem poprawiającym trawienie
FAKT: Prawda jest taka, że alkohol drażni i uszkadza
śluzówki, zaburza pracę jelit, utrudnia wchłanianie
pokarmów, a także upośledza funkcje takich narządów jak
wątroba
czy
trzustka,
które
są
niezbędne
do
prawidłowego przebiegu procesu trawienia. Osłabienie
procesów trawienia i zaburzenia wchłaniania pociągają za
sobą niedożywienie. Efektem niedożywienia mogą być
stany niedocukrzenia, które są szczególnie niekorzystne
dla mózgu i mogą spowodować jego uszkodzenie.
Mity i fakty o alkoholu
MIT: Alkohol leczy nerki
FAKT: Wprawdzie picie piwa bywa niekiedy zalecane
osobom cierpiącym na kamicę nerkową ("piasek w
nerkach") ze względu na jego działanie moczopędnie,
jednak słysząc taką propozycję, nawet od lekarza, należy
zawsze pamiętać o negatywnym wpływie alkoholu (bo piwo
to przecież także alkohol) na inne układy i narządy.
MIT: Alkohol poprawia odporność organizmu
FAKT: U osób z podwyższoną ciepłotą ciała i stanami
zapalnymi
alkohol
zmniejsza
odporność
obronną
organizmu poprzez ograniczenie aktywności białych ciałek
krwi, których zadaniem jest zwalczanie wszelkich infekcji.
Osłabienie systemu odpornościowego pod wpływem
alkoholu zwiększa podatność nie tylko na wszelkie
infekcje, ale także na wystąpienie choroby nowotworowej.
Akcja: Wyhamuj w porę!
Literatura
• Bohdan Woronowicz: Bez tajemnic o
uzależnieniach i ich leczeniu, Instytut
Psychiatrii i Neurologii, Warszawa
2003
• Izabela Domitrz: Pacjent przewlekle
nadużywający alkoholu, Terapia
Uzależnienia i Współuzależnienia, nr
5 z 2007 r.
Źródła
• Alkohol – mity i fakty, Opracowanie: dr n. med. Bohdan
Tadeusz Woronowicz
Kierownik Ośrodka Terapii Uzależnień
w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
http://www.zdrowie.med.pl/alkohol/alk_01.html
• Stowarzyszenie Anonimowi Alkoholicy (AA)
www.anonimowi-alkoholicy.org.pl
http://www.aagalicja.cracow.pl
• Stowarzyszenie Śląskie Centrum Profilaktyki i
Psychoterapii http://noe.blox.pl
• Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów
Alkoholowych
http://www.parpa.pl
http://www.niebotak.pl
http://www.wyhamujwpore.pl
Źródła
W prezentacji wykorzystano
następujące utwory:
• Whisky w wykonaniu zespołu Dżem
• Wyznanie skruszonego ochlapusa w
wykonaniu Stanisława Grzesiuka
Koniec