PRZEKŁADNIE CIERNE

W przekładniach ciernych przenoszenie napędu odbywa się dzięki sile tarcia

pow-

stającej miedzy dociskanymi do siebie kołami ciernymi. Pomiędzy

powierzchniami

roboczymi kół może występować element pośredniczący.
Rozróżnia się :
– przekładnie o przełożeniu stałym,
– przekładnie o przełożeniu zmiennym (tzw. Wariatory).
Siła docisku kół skupiona jest na małej powierzchni styku kół (znaczne

zużycie).

Przekładnie mogą pracować :
– na sucho – znaczne zużycie,
– w oleju – spadek i większe wymiary przekładni.
Uzyskiwane parametry przekładni ciernych :
– prędkość obwodowa kół ciernych,
– przełożenie,
– sprawność.



%

96

10

/

25









i

s

m

v

ZALETY
– prosta konstrukcja (proste kształty elementów

ciernych)

– cichobieżność
– brak obciążeń dynamicznych
– możliwość ciągłej regulacji obrotów
– możliwość uzyskania dużej rozpiętości przełożeń

WADY
– duże obciążenie wałów i łożysk
– konieczność stosowania urządzeń dociskowych
– brak stałości przełożenia z powodu występowania

poślizgów

– stosunkowo mała sprawność
– mała możliwość łagodzenia nierównomierności

obciążenia

(w porównaniu z pasowymi)

Rodzaje przekładni ciernych

Materiały używane do wykonania przekładni

ciernych

Należy się kierować następującymi wymaganiami :
– tarcie toczne – możliwie małe a więc małe odkształcenia

sprężyste,

– tarcie poślizgu – możliwie duże (duże ),
– wysoka granica zmęczenia stykowego,
– duża odporność na zużycie.
Najczęściej stosuje się:
1) Stal hartowana – stal hartowana (HRC 60)
na sucho
w oleju
(stale łożyskowe ŁH15, ŁH15SG)
(stale stopowe 18HGT, 15HGM, 18HGM)
2) Żeliwo – stal lub żeliwo – żeliwo
3) Tworzywo – stal lub tworzywo – żeliwo
(fibra lub tekstolit)
większe (mniejsze siły docisku)
większa cichobieżność
4) Guma – stal lub guma – żeliwo (guma o twardości 80 90 Sh









8

,

0





Przekładnia równoległa

(koła gładkie)

1

2

2

1

2

2

1

1

1

2

2

1

2

1

2

2

2

d

a

d

a

d

d

d

n

d

n

d

d

n

n

i

























Przełożenie

Odległość osi

Zwykle znamy n

1

oraz i , wiemy orientacyjnie jaką przekładnię chcemy

zaprojektować.

2

1

1

2

2

1

2

1

1

2

2

2

2

1

1

2

2

2

n

n

n

a

d

n

n

n

a

d

d

n

a

n

d

n

d

n















stąd

lub

Podobnie jak przy kołach zębatych mamy do czynienia z

naciskaniem na siebie

2 – ch walców (zagadnienie Hertza).