Święty

Franciszek z Asyżu

Franciszek z Asyżu

•  nazywany Biedaczyną z Asyżu (ur.

1181 lub 1182w Asyżu, zm. 3
października 1226 w Porcjunkuli koło
Asyżu)
-włoski duchowny katolicki, diakon,
założyciel zakonu franciszkanów, a
pośrednio także: klarysek i tercjarzy, 
misjonarz, mistyk średniowieczny, st
ygmatyk, święty Kościoła
katolickiego, uważany za
prekursora ekologii.

• Franciszek z Asyżu

jest patronem:

albertynów, franciszkanów, kapucyn
ów, 
franciszkanów
konwentualnych, bernardynek, kapu
cynek, klarysek, kole
tanek (założonych przez św. Koletę
Boyle), tercjarzy, mariawitów; 
Włoch, Asyżu, Bazylei; Akcji
Katolickiej; aktorów, niewidomych,
pokoju, robotników, tapicerów,
ubogich, więźniów, kupców, zwierząt
, harcerzy i hodowców ptactwa
domowego.

W 1979 roku Jan Paweł II ogłosił św. Franciszka

patronem ekologów i ekologii. W 1981 roku w Krakowie

franciszkanie założyli Ruch Ekologiczny św. Franciszka z Asyżu –

REFA, który prowadzi wiele działań edukacyjnych i

proekologicznych

Relikwie i sanktuaria

• Grób Franciszka z Asyżu znajduje się w

Bazylice dedykowanej jego imieniu w Asyżu.
Jego relikwie posiada większość klasztorów
franciszkańskich w Polsce. Sanktuariami
związanymi z jego życiem są miejsca, w
których przebywał w czasie swoich podróży po
ziemi włoskiej
(m.in. Asyż, Arezzo, Carceri, Fonte
Colombo, Greccio, Gubbio, La
Verna, Rieti, Spoleto).

• Polskie sanktuarium św. Franciszka znajduje się

w Miejskiej Górce koło Rawicza.

Kanonizacja

• Franciszek z Asyżu został ogłoszony świętym 16 lipca 1228 roku

przez swego przyjaciela, papieża Grzegorza IX (wcześniej kard.
Ugolino), wcześniejszego opiekuna zakonu. W czasie wszczętego
przez Grzegorza IX procesu wysłuchano świadectw
uzdrowionych za przyczyną Franciszka osób. Na zakończenie
procesu papież zwołał specjalny konsystorz, na którym kolegium
kardynalskie wyraziło swą przychylność dla
idei kanonizacji Franciszka. W samym dniu kanonizacji, w czasie
uroczystości, która odbyła się przed kościołem św. Jerzego w
Asyżu (dzisiaj Bazylika św. Klary), interweniował w imieniu
wszystkich kardynałów cysters Ranieri Capocci di Viterbo. Zaraz
po uroczystym ogłoszeniu Franciszka świętym, papież udał się
do wnętrza kościoła, by uczcić jego grób. W uroczystościach
kanonizacyjnych uczestniczył m.in. Jan z Brienne,
król Jerozolimy, który u kresu swego życia wstąpił do
franciszkanów.

Duchowość św. Franciszka 

opiera się w głównej mierze na jak najwierniejszym
naśladowaniu Chrystusa w Jego posłuszeństwie
wobec planów Zbawienia, ubóstwie i czystości
(chrystocentryzm). Charakteryzuje się fascynacją
dla Bożej dobroci, przejawiającej się w wielu
znakach zauważalnych w świecie: instytucja
Kościoła, braterska wspólnota, braterstwo
stworzeń, wytrwałość i szacunek dla ludzkiego
cierpienia. Poczucie osobistej grzeszności i
zależności od dobrego Stwórcy mobilizuje braci
mniejszych do wstępowania na drogę pokuty i
zachęcania do pójścia tą drogą innych ludzi.

Życie

• Franciszek był żywym obserwatorem, jeśli nie

uczestnikiem, zdobywania wolności obywatelskiej
w walce przeciw wasalowi cesarskiemu z
miasteczka Spoleto (1198). Jako dwudziestoletni
młodzieniec wziął czynny udział w wojnie
komunalnej Asyżu przeciw Perugii (listopad 1202).
Wskutek klęski asyżan dostał się do niewoli, gdzie
zaczęła się dokonywać jego wewnętrzna
przemiana. Uwolniony po roku i doświadczony
długą chorobą (1204), zaczął patrzeć inaczej na
świat - wydawał mu się on obcy i inny. Po jakimś
czasie jednak odzyskał równowagę, a
zafascynowany nowymi snami o chwale,
postanowił udać się do Apulii po zdobycie tytułu
rycerskiego (1205).

Koniec

Przygotowała:

Magdalena

Majewska