"Hołd Ruski„

Jan Matejko

  1892

Hołd ruski – hołd złożony przez

przebywającego w polskiej niewoli,

zdetronizowanego cara Rosji Wasyla IV

Szujskiego i jego braci: Dymitra i Iwana

złożone królowi Polski Zygmuntowi III Wazie

Obraz Jana Matejki - olej na desce

Muzeum Narodowe w Krakowie.

Żółkiewski przedstawił

ich senatowi , podnosząc w swej

przemowie zmienność szczęścia.

Przed Zygmuntem III na tronie car

Wasyl IV dotknął ziemi prawą ręką

i ją ucałował, wódz wojsk

moskiewskich Dymitr Szujski bił

czołem o ziemię a Iwan Szujski

uczynił to trzykrotnie

Hołd ruski, uznawany największym triumfem

w dziejach Polski. Po bitwie pod Kłuszynem

w 1610 gdzie około 6.000  polska armia

pokonała 50.000  armię rosyjską i to z

miażdżącą przewagą.  Straty po stronie

polskiej to tylko 300 żołnierzy, a po

rosyjskiej... koło 20.000, po czym Rosjanie

się poddali i uciekli. Po bitwie polska armia

zawędrowała do Moskwy i Polska, jako

jedyny kraj na świecie zdobył Moskwę, a

Rosja znalazła się pod panowaniem Polski.