WS WPP

Wielkopolska Strategia

Ograniczania Wypadków

przy Pracy 2010-2012

Konferencja

Komfort cieplny w środowisku pracy,

a wydatek energetyczny.

OSPSBHP Oddział Konin

24 XI 2011 r.

WS WPP



Komfort cieplny i wysiłek fizyczny w środowisku pracy,
a procesy biologiczne człowieka.



Ocena obciążenia termicznego



Ocena wydatku energetycznego



Ocena uciążliwości wysiłku fizycznego metodą

chronometrażowo-tabelaryczną wg Lehmanna



Działania profilaktyczne



Ocena energetyczna budynków

Program konferencji

WS WPP

Część I

Komfort cieplny i wysiłek fizyczny

w środowisku pracy, a procesy

biologiczne człowieka

WS WPP

Homeostaza

samoregulacja procesów biologicznych

WNĘTRZ

E

temp.

37

0

C pH

krwi

7,35÷7,4

0

Środowisko zewnętrzne

Wysiłek
fizyczny

Wysiłek
fizyczny

zmiany:

częstoskurcz
serca 50 ÷
200/min

częstość
oddechów
16 ÷ 50/min

zużycie tlenu
0,5 ÷ 2,5 l/min

zmiany:

częstoskurcz
serca 50 ÷
200/min

częstość
oddechów
16 ÷ 50/min

zużycie tlenu
0,5 ÷ 2,5 l/min

Temperatura
od – 2

0

C do +

70

0

C

Temperatura
od – 2

0

C do +

70

0

C

zmiany:

skórny
przepływ krwi
0,2 ÷
40ml/100g/min

pocenie się
do 1l/min

częstość
skurczów serca
50 ÷ 100/min

zmiany:

skórny
przepływ krwi
0,2 ÷
40ml/100g/min

pocenie się
do 1l/min

częstość
skurczów serca
50 ÷ 100/min

Homeostaza (gr. homoíos - podobny, równy; stásis - trwanie) – zdolność
utrzymywania stałości parametrów wewnętrznych w systemie (zamkniętym
lub otwartym). Pojęcie to zwykle odnosi się do samoregulacji procesów
biologicznych.

WS WPP

Człowiek jest organizmem stałocieplnym i

utrzymuje stałą temperaturę wewnątrz ciała w wąskim
zakresie, bliskim

37

0

C.

Ciało zyskuje ciepło głównie

z przemian

metabolicznych

oraz za pośrednictwem

promieniowania i konwekcji ze środowiska

, gdy jest ono

cieplejsze od średniej ważonej temperatury skóry.

Utrata następuje

na drodze konwekcji i

promieniowania

gdy środowisko jest chłodniejsze niż

średnia ważona tem. skóry, a także przez

parowanie

wody

(drogi oddechowe, pot)

Oddziaływanie środowiska

termicznego

WS WPP

Temperatura wewnętrzna jest fizyczną wypadkową
równowagi między ciepłem zyskiwanym przez
organizm a ciepłem rozpraszanym do otoczenia.
Równowaga cieplna jest osiągana przez ciągłą i
precyzyjną regulację biologiczną, która może odbywać
się na drodze:



behawioralnej: odzież, ogrzewanie, klimatyzacja



fizjologicznej.

Regulacja fizjologiczna zachodzi wówczas, gdy
regulacja behawioralna jest niewystarczająca.

Oddziaływanie środowiska

termicznego

WS WPP

Komfort cieplny

– najkorzystniejsze warunki

mikroklimatu pomieszczenia, w których człowiek
czuje się dobrze,
a gospodarka cieplna jego ustroju przebiega
najekonomiczniej.

Komfort cieplny

- stan, w którym człowiek czuje, że jego

organizm znajduje się w stanie zrównoważonego bilansu
cieplnego, tzn.

nie odczuwa ani uczucia ciepła, ani

zimna.

Komfort cieplny

Granice obszaru
określonego
mianem komfortu
cieplnego

Granice obszaru
określonego
mianem komfortu
cieplnego

Mikroklimat w znaczeniu encyklopedycznym jest
to klimat charakterystyczny dla małej części
środowiska, której odrębność jest wynikiem
specyfiki układu czynników ją tworzących, np.
wysokością i wahaniami temperatury,
wilgotności, szybkością ruchu powietrza itp.

Mikroklimat w znaczeniu encyklopedycznym jest
to klimat charakterystyczny dla małej części
środowiska, której odrębność jest wynikiem
specyfiki układu czynników ją tworzących, np.
wysokością i wahaniami temperatury,
wilgotności, szybkością ruchu powietrza itp.

WS WPP

Badania na temat komfortu cieplnego prowadził

duński naukowiec i inżynier, Ole Fanger.

Wyniki

tych badań stały się podstawą do opracowania
międzynarodowych norm, m.in. Polskiej Normy PN-
EN ISO 7730:2006 (Ergonomia środowiska
termicznego. Analityczne wyznaczanie i interpretacja
komfortu termicznego z zastosowaniem obliczenia
wskaźników PMV i PPD oraz kryteriów lokalnego
komfortu termicznego).

Komfort cieplny

WS WPP

Mechanizm wymiany ciepła

wg. Ole Fenger

Człowie

k M, T

re

Oddychani
e

Oddychani
e

Dyfuzja
pary
wodnej
przez skórę

Dyfuzja
pary
wodnej
przez skórę

Praca
fizyczna

Praca
fizyczna

Odparowan
ie potu

Odparowan
ie potu

Odzież Λ

cl

Odzież Λ

cl

T

sk

T

sk

Środowisk

o

t

a

, t

r,

p

w

, V

przewodzeni
e

konwekcja

promieniowa
nie

Wnętrze ciała o temperaturze T

re

i szybkości

metabolicznej produkcji ciepła M

T

sk

średnia temperatura skóry

Λcl przewodność cieplna odzieży

t

a

– temperatura

powietrza

t

r

– średnia

temperatura
promieniowania

p

w

– ciśnienie pary

wodnej

V – śred. prędkość
powietrza

WS WPP

Uczucie komfortu

Za

aaa…

marrrrrzam

0

0

C

Wreszcie

latooo !!!!

WS WPP

Komfort termiczny oznacza, że nie występuje żadne
niepożądane nagrzewanie lub chłodzenie poszczególnych części
ciała.
W przypadku pomieszczeń określenie uczucia komfortu jest
problematyczne, gdyż jest ono odczuwane indywidualnie i
subiektywnie. Ideałem byłby system gwarantujący jak
najmniejszy procent ludzi niezadowolonych z panujących
warunków.

Uczucie komfortu

Gorąco
PMV≥
+2

Zimne
PMV≥-
2

0

-0,5

- 1

-1,5

- 2

-2,5

- 3

0,5 1

1,5

2 2,5 3

Komfort

-

0,5<PMV<+

0,5

4

6

8

1
0

2
0

8
0

PPD - przewidywany procent
niezadowolonych
PMV - przewidywana ocena średnia

PMV

P

P

D

,

%

PPD
5%

Jak widać na wykresie,
nawet dla doskonałego
systemu klimatycznego,
nie można osiągnąć
wartości PPD mniejszej
niż 5%

Jak widać na wykresie,
nawet dla doskonałego
systemu klimatycznego,
nie można osiągnąć
wartości PPD mniejszej
niż 5%

WS WPP

Energia niezbędna do pracy mięśni jest uzyskiwana dzięki

przemianie energii chemicznej zgromadzonej w organizmie w
postaci węglowodorów (cukrów), tłuszczów, w energię
mechaniczną.

Energia uwalniana w procesie utleniania tych substratów w 60%

jest rozpraszana w postaci ciepła, a pozostała część jest
wykorzystywana do syntezy związku pośredniczącego w
przekazywaniu energii różnego rodzaju układom biologicznym.

Do podstawowych mechanizmów umożliwiających rozpraszanie

ciepła, które powstaje podczas pracy, należy parowanie potu i
rozszerzenie naczyń krwionośnych w skórze.

Pomimo aktywacji tych procesów temperatura wewnętrzna ciała

stopniowo wzrasta podczas wysiłku i stabilizuje się na
podwyższonym poziomie po ok. 20 – 30 min.

Przy ciężkiej pracy (zwłaszcza w mikroklimacie gorącym) w

miarę kontynuowania wysiłku występuje stopniowy dalszy
wzrost temperatury.

Wysiłek fizyczny, a uczucie komfortu

cieplnego

WS WPP

Reakcje organizmu na

temperaturę

37

0

C

36

0

C32

0

C
28

0

C

34

0

C

31

0

C

Niska
temperatura
otoczenia

Środowisko
gorące

WS WPP



Odwodnienie organizmu – w czasie jednej zmiany roboczej w
podwyższonej temperaturze otoczenia organizm może
utracić ok. 2 l wody.



Organizm pocąc się traci oprócz wody inne ważne składniki
krwi, jak np.: jony sodowe, chlorkowe, magnez, żelazo.



Wzrost temperatury ciała zmniejsza zdolność do pracy –
wpływa niekorzystnie na procesy zachodzące w mięśniach i
upośledza funkcje układu krążenia.



Odwodnienie upośledza termoregulację i powoduje dalszy
wzrost temperatury ciała.

Efekty wysiłku fizycznego

i termoregulacji organizmu

UWAGA !!!
Zaleca się podawanie płynów
niegazowanych, ponieważ dwutlenek
węgla rozciąga ściany żołądka, co hamuje
odczucie pragnienia i zmniejsza ilość
wypijanego spontanicznie płynu, co
powoduje pogłębienie niedoboru wody w
organizmie .

UWAGA !!!

Zaleca się podawanie płynów
niegazowanych, ponieważ dwutlenek
węgla rozciąga ściany żołądka, co hamuje
odczucie pragnienia i zmniejsza ilość
wypijanego spontanicznie płynu, co
powoduje pogłębienie niedoboru wody w
organizmie .

WS WPP



Udar cieplny

– temperatura ciała 41,1

0

C i wyżej, skóra gorąca, sucha,

zaczerwieniona, a na twarzy sina. Objawy: bóle i zawroty głowy, nudności,
ogólne pobudzenie, utrata orientacji, majaczenie, utrata przytomności,
śpiączka. Wymienione objawy są spowodowane uogólnioną skazą
krwotoczną, szczególnie OUN i innych narządach miąższowych.



Wyczerpanie cieplne

– znaczna utrata wody oraz soli w wyniku

wydzielania potu. Objawy: bóle i zawroty głowy, nudności, nieskoordynowane
ruchy, osłabienie i zmęczenie oraz zmniejszenie objętości krwi. (Odwodnienie
nie przekraczające 2% masy ciała nie powoduje niekorzystnych objawów).



Kurcze cieplne

– występują u pracowników, którzy intensywnie się pocą,

piją duże ilości wody i nie uzupełniają strat soli spowodowanych
poceniem. Objawy: bolesne kurcze kończyn górnych, dolnych i brzucha
(skurczanie się mięśni obciążonych pracą fizyczną).



Omdlenie cieplne

– występuje u pracowników wykonujących pracę w

gorącu, w postawie stojącej i z małą aktywnością ruchową.
(Przemieszczenie krwi do rozszerzonych naczyń żylnych w skórze i dolnych
częściach ciała powoduje zmniejszenie jej dopływu do serca i
niedokrwienie mózgu

Skutki nadmiernego obciążenia

ciepłem

WS WPP

Hipotermia

czyli ochłodzenie organizmu – dolegliwość, w wyniku której temperatura

ciała (u ludzi) spada poniżej bezwzględnego minimum normy fizjologicznej czyli
35 °C.
W stanie hipotermii wszystkie procesy życiowe ulegają zwolnieniu (np. zmniejsza
się zużycie tlenu w procesach biochemicznych, a tym samym maleje zapotrzebowanie
na tlen) i następuje obniżenie efektywności mechanizmów obronnych.

Zwiększa się też ryzyko zaistnienia wypadku.

Stadia wychłodzenia:

1.

Okres obronny

, gdy temperatura centrum ciała wynosi 34-36 °C, skóra jest blada i

zimna, występuje "gęsia skórka", wargi są sine, tętno i oddech przyśpieszone.
Podstawowym, najwcześniejszym objawem wychłodzenia są dreszcze.

2.

Stadium wyczerpania

, gdy temperatura centrum ciała wynosi 27-34 °C, ustaje

drżenie z zimna, pojawia się kurczowe drętwienie mięśni, oddech staje się
wolniejszy i bardziej powierzchowny, występują przerwy w oddychaniu, zwalnia
również tętno i pojawiają się zaburzenia rytmu, zanika odczuwanie bólu,
następuje apatia, człowiek zapada w sen, poniżej temperatury 30 °C następuje
utrata przytomności i całe ciało staje się zimne.

3.

Letarg

– przy obniżeniu temperatury o ok. 10 °C w stosunku do temperatury

normalnej dochodzi do głębokiej utraty przytomności. Gdy temperatura ciała
spadnie poniżej 25 °C, istnieje duże ryzyko zgonu w następstwie zbyt niskiej
temperatury mózgu i serca. Kurczowe zdrętwienie mięśni ustępuje wiotkiemu
porażeniu, brak przytomności, sztywne źrenice, brak ruchów oddechowych, tętno
niewyczuwalne

Skutki ujemnego obciążenia termicznego

WS WPP

Ocena uciążliwość wysiłku

fizycznego

Ocena wysiłku fizycznego

metodą chronometrażowo-

tabelaryczną

wg Lehmanna

WS WPP

GUS w objaśnieniach do Sprawozdania o warunkach pracy za 2010 r.Z-10

Według Polskiej Normy (PN-N-18004:2001) czynnik uciążliwy to taki
czynnik, którego oddziaływanie na pracującego może spowodować złe
samopoczucie lub nadmierne zmęczenie, nie prowadząc do
trwałego pogorszenia stanu zdrowia, ale który może prowadzić do
dużej absencji chorobowej i obniżenia wydajności; zagrożenia
związane z uciążliwością pracy dotyczą stanowisk, na których czynności
robocze:

a) odbywają się w wymuszonej pozycji ciała (np. kucznej,
pochylonej), narzuconej czynnościami roboczymi (np. praca posadzkarza)
lub spowodowanej warunkami przestrzennymi (np. spawanie czy
malowanie w podwójnych dnach statków, praca w wąskich kanałach). Do
tej grupy nie kwalifikuje się pracy stojącej (np. włókniarki) czy
siedzącej (np. operatora maszyny budowlanej),

Wstęp

WS WPP

b) wymagają ciężkiego wysiłku fizycznego, przy którym wydatek
energetyczny na pracę efektywną w okresie zmiany roboczej wynosi: dla
mężczyzn 8374 kJ, dla kobiet 4605 kJ (1 kJ=0,24 kcal),

Do prac powodujących ciężki wysiłek fizyczny (o ile wykonywane są przez co
najmniej 4 godziny zmiany roboczej) należą przykładowo: niezmechanizowany
załadunek i rozładunek materiałów, czyszczenie odlewów,
niezmechanizowane prace przy budowie torów kolejowych, rąbanie
węgla, ścinka drzewa, rozbiór tuszy, formowanie cegieł, brukowanie.
W przypadku zatrudnienia kobiet, pozawymienionymi pracami, należy również
uwzględnić takie prace powodujące ciężki wysiłek fizyczny (o ile wykonywane są
powyżej 4 godz.), jak: czyszczenie okien, garbowanie skór, dołowanie
sadzonek drzew motyką itp.,

c) charakteryzują się monotypią, tj. jednostajnym powtarzaniem ruchów przez
człowieka, angażującym w pracy te same grupy mięśni;

Wstęp cd..

WS WPP

W ocenie brane są pod uwagę następujące składniki:



wydatek energetyczny [kJ/8h], wyrażający pracę
mechaniczną (wysiłek dynamiczny) wykonaną
podczas czynności roboczych,



wysiłek statyczny, związany ze stałym napięciem
mięśni podczas pracy w wymuszonej pozycji ciała,



powtarzalność ruchów, określającą uciążliwość
pracy wywołaną jednostronnym obciążeniem układu
mięśniowego w wyniku wykonywania jednostajnych,
monotonnych ruchów roboczych.

Metoda chronometrażowo-

tabelaryczna wg Lehmanna

WS WPP

Sposób posługiwania się metodą jest następujący:



Opracować tabelę „fotografia dnia roboczego” wg
tabela A,



Obliczyć wielkość wydatku energetycznego z tabeli 1
i 2,



Ocenić kolejne składniki uciążliwości w skali
punktowej wg tabeli 4-6,



Podsumować oceny punktów wg tabeli 3, wpisać je
do tabeli B



Odczytać łączną uciążliwość danej pracy fizycznej z
tabeli 7

Metoda chronometrażowo-

tabelaryczna wg Lehmanna

WS WPP

Karta oceny wysiłku fizycznego

Pracownik: mężczyzna / kobieta

t

Wa

Wb

Wc

L.p
.

Czynność

[min}

[kJ/min
]

[kJ/min
]

[kJ]

1. Przygotowanie stanowiska pracy

 

 

 

 

2. .....................................................

 

 

 

 

3.  

 

 

 

 

.....  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

SUMA:

 

 

 

Wydatek
energetyczny

We=

Badanie uciążliwości wysiłku fizycznego metodą Lehmanna
Nazwa stanowiska pracy:…………………………………………………
1. Fotografia dnia roboczego

Składnik wysiłku

OCENA

Punktowa

Słowna

1.

Wydatek energetyczny ..........................kJ/8h

 

 

2.

Obciążenie statyczne

 

 

3.

Powtarzalność ruchów

 

 

Ocena łączna: Σ

 

punktów

2. Ocena punktowa składników wysiłku fizycznego:

Ocena słowna z tabeli nr 7.:
wysiłek: ........................................

A

B

WS WPP

Dane do obliczenia wydatku We

lp. Pozycja ciała

w

a

[kJ/min]

1.

Siedząca

1,2

2.

Klęcząca

2,1

3.

Stojąca

2,5

4.

Stojąca pochylona

4,2

5.

Chodzenie

7,2 - 14,8

6.

Chodzenie bez obciążenia po pochlni
10

o

3,5/metr wzniesienia

Rodzaj pracy

Wb [kJ/min]

Praca palców dłoni i
przedramienia

lekka

1,2-2,5

średnia

2,5-3,8

ciężka

3,8-5,2

Praca jednego ramienia

lekka

3,0-5,0

średnia

5,0-7,2

ciężka

7,2-9,3

Praca obu ramion

lekka

6,3-8,4

średnia

8,4-10,5

ciężka

10,5-12,6

Praca całego ciała

lekka

10,5-16,8

średnia

16,8-25,1

ciężka

25,1-35,6

b. ciężka

35,6-48,2

Tabela nr 1. Wa – Wydatek energetyczny

z uwagi na

pozycję tułowia.

Tabela nr 2. Wb – Wydatek energetyczny z uwagi na
pracę kończyn.

Wc=(Wa+Wb)*t

Wc – wydatek energetyczny
na daną czynność roboczą
[kJ]

WS WPP

Dane do oceny punktowej uciążliwości

Wydatek energetyczny

[kJ/8h]

Ocena wydatku energetycznego

słowna

punktowa

do 1260

bardzo mały

0

1260 – 3350

mały

1 – 25

3350 – 6300

średni

25 – 50

6300 – 8400

duży

51 – 75

ponad 8400

bardzo duży

76 – 100

Ocena stopnia obciążenia statycznego

Pozycja ciała przy pracy

Przykłady

słowni
e

punkty

 

1 - 10

siedząca niewymuszona

praca biurowa

mały
1 - 30

11-20

stojąca niewymuszona z możliwością okresowej zmiany na siedzącą

ślusarz, stolarz

21-30

siedząca lub stojąca na przemian z chodzeniem

nadzór techniczny

średni
31-60

31-40

siedząca wymuszona, niepochylona /nieznacznie pochylona

obsługa prasy mech.

41-50

stojąca niewymuszona, bez możliwości okresowej zmiany pozycji na
siedzącą

malowanie, praca ekspedienta

51-60

stojąca wymuszona niepochylona z możliwością okresowej zmiany
pozycji na siedzącą

motorniczy, suwnicowy

duży
61-90

61-70

siedząca, wymuszona bardzo pochylona

szwaczka, zegarmistrz

71-80

stojąca wymuszona, niepochylona bez możliwości okresowej zmiany
pozycji na siedzącą

piaskowanie

81-90

stojąca wymuszona, pochylona, niezależnie od możliwości zmiany
pozycji

górnictwo, obróbka drewna

b. duży
91-100

91-100

klęcząca, w przysiadzie i inne nienaturalne pozycje

formowanie ręczne, górnictwo.

Tabela nr 4. Ocena wydatku energetycznego przy pracy
fizycznej.

Tabela nr 5. Ocena stopnia obciążenia statycznego.

WS WPP

Dane do oceny punktowej

uciążliwości

Liczba powtórzeń ruchów

stereotypowych na zmianę roboczą

Stopień uciążliwości

Wywierana siła

do 100 N

ponad 100 N

słownie

w pkt.

do 800

do 300

mały

1-30

800-1600

300-800

średni

31-60

ponad 1600

ponad 800

duży

61-100

Ocena wysiłku

Słowna

W punktach

Bardzo lekki

1-30

Lekki

31-70

Średni

71-120

Ciężki

121-190

Bardzo ciężki

191-300

Tabela nr 6. Ocena stopnia uciążliwości pracy fizycznej wskutek
powtarzalności ruchów.

(1 N to siła, z jaką trzeba działać na ciało o masie 1 kg, aby nadać mu
przyspieszenie równe 1 m/s²
„Jest ona w przybliżeniu równa sile ciężkości (czyli także sile potrzebnej do
utrzymania swobodnie w ręku) przedmiotu o masie 100 g” czyli 1 N = 100 g, to
100 N = 10 000 g (10 kg))

Tabela nr 7. Ocena sumaryczna obciążenia pracą fizyczną w skali
punktowej.

WS WPP

WAŻNE !!!!

W przypadku środowiska gorącego wydatek
energetyczny jest wyższy o około

12%,

a środowiska zimnego – o około

10%

.

Podsumowanie

WS WPP

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 września
1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy

§ 39.  1. Pracodawca realizuje obowiązek zapewnienia pracownikom
bezpieczeństwa i higieny pracy, w szczególności przez zapobieganie
zagrożeniom związanym z wykonywaną pracą, właściwą organizację pracy,
stosowanie koniecznych środków profilaktycznych oraz informowanie i
szkolenie pracowników.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, powinien być realizowany na
podstawie ogólnych zasad dotyczących zapobiegania wypadkom i chorobom
związanym z pracą, w szczególności przez:
………
4) dostosowanie warunków i procesów pracy do możliwości
pracownika, w szczególności przez odpowiednie projektowanie i
organizowanie stanowisk pracy, dobór maszyn i innych urządzeń
technicznych oraz narzędzi pracy, a także metod produkcji i pracy - z
uwzględnieniem zmniejszenia uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy
monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie, oraz ograniczenia
negatywnego wpływu takiej pracy na zdrowie pracowników;

Działania profilaktyczne

WS WPP

§ 44. 1. Przy pracach wykonywanych na otwartej
przestrzeni lub w nieogrzewanych
pomieszczeniach należy zapewnić pracownikom w
pobliżu miejsc pracy pomieszczenia umożliwiające
im schronienie się przed opadami atmosferycznymi,
ogrzanie się oraz zmianę odzieży. Pomieszczenia te
powinny być zaopatrzone w urządzenia do
podgrzewania posiłków.

Działania profilaktyczne

WS WPP

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie
profilaktycznych posiłków i napojów.
§ 3. 1. Pracodawca zapewnia posiłki pracownikom wykonującym
prace:
1) związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany
roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2000
kcal (8375 kJ) u mężczyzn i powyżej 1100 kcal (4605 kJ) u kobiet,
2) związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany
roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500
kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet,
wykonywane w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów
technologicznych utrzymuje się stale temperatura poniżej 10oC lub
wskaźnik obciążenia termicznego (WBGT) wynosi powyżej 25

o

C,

3) związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany
roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500
kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet,
wykonywane na otwartej przestrzeni w okresie zimowym; za okres
zimowy uważa się okres od dnia 1 listopada do dnia 31 marca,

Działania profilaktyczne

WS WPP

§ 4. 1. Pracodawca zapewnia napoje pracownikom zatrudnionym:
1) w warunkach gorącego mikroklimatu, charakteryzującego się
wartością wskaźnika obciążenia termicznego (WBGT) powyżej 25

o

C,

2) w warunkach mikroklimatu zimnego, charakteryzującego się
wartością wskaźnika siły chłodzącej powietrza (WCI) powyżej 1000,
3) przy pracach na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia
poniżej 10oC lub powyżej 25oC,
4) przy pracach związanych z wysiłkiem fizycznym, powodującym w
ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu
powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i 1000 kcal (4187 kJ) u
kobiet,
5) na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana
warunkami atmosferycznymi przekracza 28

o

C.

2. Pracodawca zapewnia pracownikom napoje w ilości zaspokajającej
potrzeby pracowników, odpowiednio zimne lub gorące w zależności
od warunków wykonywania pracy, a w przypadku określonym w ust.
1 pkt 1 - napoje wzbogacone w sole mineralne i witaminy.

Działania profilaktyczne

WS WPP

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ
z dnia 14 marca 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny
pracy przy ręcznych pracach transportowych.

§ 3. 1. Pracodawca jest obowiązany stosować odpowiednie
rozwiązania techniczne i organizacyjne zmierzające do
wyeliminowania ręcznych prac transportowych.
2. W razie braku możliwości wyeliminowania ręcznych prac
transportowych, pracodawca - w celu zmniejszenia
uciążliwości i zagrożeń związanych z wykonywaniem tych
czynności - jest obowiązany organizować odpowiednio
pracę i wyposażać pracowników w niezbędny sprzęt
pomocniczy oraz środki ochrony indywidualnej.

Działania profilaktyczne

WS WPP

Ocena energetyczna budynków

W następnej prezentacji – wkrótce