KIBUC
Syjonistyczna wspólnota
kolektywna
Agnieszka Kandzia
Konferencja „Ziemia Obiecana? Historia, kultura i polityka
Izraela”
Uniwersytet Śląski,
Katowice, 24-25 listopada 2010 r.
Co to jest kibuc?
kolektywne gospodarstwo rolne
kwuca – mała grupa, uprawiająca rolę,
wspólnota – forma organizacji życia,
wspólne cele
i dążenia
kibuc (1) – „dziecko syjonizmu”, strażnica,
mariaż syjonizmu z socjalizmem
KIBUC– syjonistyczna wspólnota
kolektywna
Co to jest kibuc?
zwarte osiedle,
mur / drut kolczasty,
fabryki, pola uprawne i gospodarstwa
rolne,
wspólna kuchnia, administracja,
szkoła, szpital, bunkier, pralnia,
komuna dziecięca
i młodzieżowa, (synagoga), ogrody,
parki,
zarządca – menager, skarbnik,
sekretarz,
The New York Times, http://www.isrealli.org/wp-content/uploads/kibbutz.jpg
Zasady życia w kibucu…
równość i kolektywizm
kolektywna produkcja,
dobra dzielone,
wspólne instytucje kulturalne i edukacyjne,
równe role – równe płace,
zapewnione: jedzenie, zakwaterowanie,
odzież
kandydowanie do kibuców (przyjęcie 2/3
głosów),
równe prawa polityczne,
The New York Times, http://www.nytimes.com/slideshow/2007/08/26/world/20070826_KIBBUTZ_7.html
Przemysł
lata 60-te i 70-te: mechanizacja,
wspólne przedsiębiorstwa,
takie same płace dla wszystkich
płaca za nadgodziny,
wytwarzanie nie nastawione na zysk,
wolna modernizacja,
prywatyzacja w XXI wieku, 330
fabryk (2007),
39 komun socjalistycznych, 3
wolnorynkowe
Rolnictwo
The New York Times, http://www.nytimes.com/slideshow/2007/08/26/world/20070826_KIBBUTZ_10.html
Rolnictwo
wspólne państwowe gospodarstwa,
70% ziemi ornej w najlepszych
czasach,
40% produkcji rolnej,
2004 prywatyzacja gospodarstw,
równouprawnienie w rolnictwie,
Turystyka
usługi turystyczne w 130 kibucach,
domy gościnne, restauracje,
wycieczki,
hotele, baseny, plaże,
praca w branży turystycznej dla
nie-kibucników,
Rodzina
na początku rodzina była nieważna,
wolne związki,
wychowanie z dala od rodziny
wychowanie z rodziną,
brak rozróżnienia dzieci ze względu
na płeć,
kobiety w komisjach: socjalnej,
edukacyjnej, kulturalnej,
The New York Times, http://www.nytimes.com/slideshow/2007/08/26/world/20070826_KIBBUTZ_2.html
Kibucowe życie…
„Wszystkie nasze dzieci żyły razem
w dziecińcach, a my odwiedzaliśmy je po
pracy, mogliśmy się z nimi pobawić,
poczytać im książki. Żegnaliśmy się
wieczorem i szliśmy z mężem do swego
domu”
(Ruti, nauczycielka literatury w kibucowym liceum)
„Wiem, że wielu rodziców się buntowało, jak
zabierano im dzieci dość wcześnie. Niektóre
matki płakały. Ale rozumieliśmy ideę. Duszę
indywidualną zastąpiła dusza kolektywna”
(Lekarz w kibucowej przychodni)
Edukacja
szkoły,
wspólne – równe kształcenie dzieci,
decydowanie o dalszym kształceniu
(głosowanie),
lepsze wykształcenie kibucników niż
mieszkańców Izraela,
Podsumowanie
„Prywatyzacja i globalizacja zwyciężyły
pierwszą i ostatnią demokratyczną
wspólnotę na świecie. Proces
prywatyzacji jest zwycięstwem
indywidualizmu związanego z
demokratyczną kulturą polityczną
człowieka i jego prawami
pierwotnymi. Żegnamy się z kibucem
z dumą
i tęsknotą.”
(Szewach Weiss)
DZIĘKUJĘ ZA
UWAGĘ!
agnieszka.kandzia@onet.eu