Międzynarodowy Komitet Czerwonego
Krzyża
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, MKCK - prywatna organizacja
humanitarna z siedzibą w Genewie, której głównym celem działania jest pomoc
poszkodowanym w wyniku konfliktów zbrojnych. MKCK jest trzykrotnym laureatem
Pokojowej Nagrody Nobla.
Informacje ogólne
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża jest niezależną, neutralną organizacją
zapewniający ochronę i pomoc humanitarną ofiarom wojny i przemocy. Nie jest organizacją
rządową, mimo iż współpracują z nią rządy państw. Nie jest również organizacją
pozarządową, ponieważ oprócz działalności społecznej i indywidualnej obejmuje także zakres
działalności państwowej. Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża otrzymał obecną
nazwę w 1880 po przyjęciu jako znaku rozpoznawczego dla sanitariuszy i szpitali polowych
odwrotnych barw flagi Szwajcarii (biały krzyż na czerwonym tle).
Jest to centrum informacji o jeńcach, osobach internowanych i zaginionych. Interweniuje
również w tych sprawach u właściwych władz, zajmuje się poszukiwaniem zaginionych oraz
wymianą jeńców podczas wojny Komitet spieszył z pomocą humanitarną ofiarom konfliktów
w Wietnamie, na Bliskim Wschodzie, w Ameryce Środkowej i Afryce. Uczestniczy w
przygotowaniu projektów konwencji dotyczących humanitarnego prawa konfliktów
zbrojnych. Może z upoważnienia stron walczących występować w roli mediatora i
pośredniczyć w wymianie jeńców wojennych, rannych i chorych osób cywilnych.
Stanowi część składową Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Półksiężyca (z
działalności MKCK wywodzi się Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Półksiężyca,
a także normy międzynarodowego prawa humanitarnego - w szczególności Konwencje
genewskie i haskie) i jako jego najstarsza część jest naczelnym organem obradującym i
kontrolującym pozostałe).
Może składać się maksymalnie z 25 członków, którzy spotykają się na zgromadzeniu 10 razy
do roku. Ma trwały mandat prawa międzynarodowego, by pomagać jeńcom, rannym i
chorym, a także cywilom dotkniętym przez konflikt. Ze swoją kwaterą w Genewie, w
Szwajcarii, MKCK jest reprezentowany w około 80 państwach i skupia mniej więcej 12 000
osób. Podczas konfliktów MKCK podejmuje działalność przez narodowe stowarzyszenia
Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca i ich Międzynarodową Federację.
Jego organem prasowym jest założony w 1919 Revue internationale de la Croix Rouge.
Mandat
Mimo że członkostwo w Komitecie nie jest międzynarodowe, to jego działalność ma taki
charakter, ze względu na mandat utworzony na podstawie:
" statut MKCK, który nakłada obowiązek przedsięwzięcia działań w sytuacjach
wewnętrznej przemocy, do której nie stosuje się Konwencji Genewskich
1
" cztery konwencje genewskie z 12 sierpnia 1949 roku o ochronie ofiar wojny:
" I konwencja genewska o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach czynnych na
lądzie
" II konwencja genewska o polepszeniu losu rannych, chorych i rozbitków sił zbrojnych
na morzu
" III konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny
oraz ich protokołach dodatkowych z 8 czerwca 1977 roku
" protokół I o międzynarodowych konfliktach zbrojnych
" protokół II o konfliktach zbrojnych o charakterze niemiędzynarodowym
Struktura wewnętrzna MKCK
" Zgromadzenie MKCK jest organem naczelnym MKCK o charakterze kolegialnym.
Nadzoruje wszystkie czynności MKCK, formułuje politykę, określa ogólne cele i
strategię, zatwierdza budżet i rachunki.
Skład:
"
o Jakob Kellenberger, przewodniczący od 1 stycznia 2000
o Olivier Vodoz, wiceprzewodnicząca
o Jacques Forster, stały wiceprzewodniczący (od 1 stycznia 2008 Christine
Beerli)
" Rada wykonawcza jest organem kolegialny o charakterze pomocniczym,
odpowiedzialny za ogólne prowadzenie spraw. Wykonuje także bezpośredni nadzór
nad administracją MKCK. Służy jako łącznik pomiędzy Dyrektoriatem a
Zgromadzeniem, które powiadamia regularnie. Składa się z 5 członków wybranych
przez Zgromadzenie. Działa pod przewodnictwem przewodniczącego MKCK.
"
o Jakob Kellenberger, Przewodniczący
o Jacques Forster, stały przewodniczący (od 1 stycznia 2008 Ms Christine
Beerli)
o Jean Abt, członek MKCK
o Jean de Courten, członek MKCK
o Jacques Moreillon, członek MKCK
" Dyrektoriat jest ciałem wykonawczym MKCK, odpowiedzialny za prowadzenie spraw
zgodnie z decyzjami Zgromadzenia, Rady Wykonawczej i Przewodniczącego, a jego
funkcje i skład ustala regulamin.
"
o Angelo Gnaedinger, dyrektor generalny
o Pierre Kraehenbuehl, dyrektor operacyjny
o Jacques Stroun, dyrektor zasobów ludzkich
o Doris Pfister, Dyrektor ds. zasobów i operacji pomocniczych
o Yves Daccord, Dyrektor ds. komunikacji
2
o Philip Spoerri, dyrektor ds. Prawa międzynarodowego i współpracy z ruchem
Oprócz wymienionych trzech istnieją także inne departamenty, zarówno administracyjne, jak
i te odpowiedzialne za poszczególne dziedziny działalności MKCK (ds. Azji i Pacyfiku,
Afryki, Obu Ameryk, Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki, Wschodniej Afryki i Azji
Centralnej, Zachodniej i Centralnej Europy oraz Bałkanów).
Personel [edytuj]
Członkami Komitetu są tylko i wyłącznie obywatele Szwajcarii (dobierani w drodze
kooptacji), co ma zapewniać, że jego działalność na polu międzynarodowym jest wyłącznie
humanitarna, bezstronna i niezależna od interesów narodowych. Taka struktura MKCK jest
również bardzo istotna podczas trwania konfliktów wojennych, kiedy to żadna ze stron nie
może powołać się na więzi narodowe w celu wywarcia wpływu na komitet. Fakt, że
członkowie komitetu są wyłącznie Szwajcarami, nie wyklucza możliwości, aby jego
pracownicy byli innej narodowości. Więcej niż 1 400 ludzi, zarówno wyspecjalizowany
personel jak i delegaci, są obecnie na polowych misjach MKCK na całym świecie. Ta praca
jest wspierana przez około 11 000 miejscowych pracowników i poparta oraz koordynowana
przez około 800 osób personelu w głównej kwaterze w Genewie Priorytety mogą zmieniać
szybko, tak więc cały personel MKCK musi być elastyczny i gotowy do podróży w momencie
zawiadomienia oraz pracować w niesprzyjających warunkach toczącego się konfliktu.
Personel MKCK nie może odmówić skierowaniu w dowolny region świata podczas
pierwszych 24 miesięcy zatrudnienia. MKCK poszukuje dojrzałych, ambitnych ludzi z
umiejętnością pracy w zespole, zdolnością do współdziałania ze społecznościami o szerokiej
rozmaitości cech i kultur.
Budżet MKCK
y
ródła finansowania:
" państwa strony Konwencji genewskich (rządy)
" organizacje międzynarodowego
" zasoby publiczne
" Stowarzyszenia narodowe czerwonego krzyża i czerwonego półksiężyca
" zasoby prywatne
" inne
Całe finansowanie jest dobrowolne. Ciągle trwają zabiegi o nowych ofiarodawców.
Budżety:
" stały  służy do pokrywania bieżących kosztów działalności w Genewie i w terenie; w
połowie jest finansowany przez rząd Szwajcarii
" "nagły"  służy do pokrywania wydatków w sytuacjach nagłego zagrożenia, który jest
zasilany z wpłat wynikających po ogłoszeniu specjalnych apeli
Księgowość MKCK jest co roku szczegółowo badana przez 2 firmy (jedną szwajcarską, a
drugą międzynarodową). Dokładne dane liczbowe są publikowane w dorocznym
sprawozdaniu Komitetu.
3
Działalność MKCK [edytuj]
Promocja i wprowadzanie w życie prawa humanitarnego i uniwersalnych zasad
humanitaryzmu, biorąc jednocześnie pod uwagę standardy prawne, kulturalne, etyczne i
religijne w dziedzinach, w których działa. Wyłącznie humanitarna misja powstała po to, by
chronić życie i godność ofiar wojny i wewnętrznej przemocy oraz zapobiegać cierpieniom
towarzyszącym takim sytuacjom przez:
" wizytowanie uwięzionych  zapewnienie fizycznej i psychicznej wspólnoty z
więzionym, zapobieżenie maltretowaniu
" ochrona ludności cywilnej  MKCK zbiera informacje o miejscach konfliktu, a
następnie wysyła tam swoich przedstawicieli, którzy sporządzają dokładne raporty; w
chwili, gdy wszystkie możliwości zapobieżenia tragedii wyczerpują się, MKCK może
podjąć inicjatywę ewakuacji ludności z zagrożonych obszarów, o pomocy w scalaniu
rozdzielonych rodzin oraz udzielaniu pomocy medycznej
" pomoc (wydział pomocy)  rozpoznawanie potrzeb i organizowanie, kierowanie
programów pomocy; czyni przygotowania, aby dostarczana pomoc trafiała do
potrzebujących. Dotyczy:
zabezpieczenia ekonomicznego wody i środowiska zdrowia
" opieka medyczna (wydział medyczny)  zaspokajanie pilnych potrzeb w dziedzinie
leków i środków medycznych, potrzebnych do leczenia rannych, problemy zdrowia
ofiar konfliktów, jak epidemie, niewystarczająca higiena czy złe odżywianie
" miny  "Miny mogą być określane mianem nigdy nie chybiających bojowników,
uderzających na ślepo, noszących broń w ukryciu i mordujących na długo po
wygaśnięciu konfliktu. W istocie są największym pogwałceniem międzynarodowego
prawa humanitarnego, będąc ślepym terroryzmem"  delegat MKCK; Traktat ottawski
o zakazie stosowania min przeciwpiechotnych jest konwencją zakazującą używania,
składowania, produkcji, rozwoju, pozyskiwania i przekazywania min
przeciwpiechotnych, zobowiązującą do zniszczenia zarówno tych zmagazynowanych,
jak i tych, znajdujących się już w ziemi.
Centralna agencja poszukiwawcza (od 1960)
Działalność MKCK, którą prowadzi często we współpracy ze stowarzyszeniami narodowymi,
z których wiele ma swoje własne biura poszukiwań:
" zbieranie i rejestrowanie wszelkich informacji, które mogą być pomocne przy
identyfikacji zmarłych, rannych i zaginionych i przekazywanie wiadomości
najbliższym krewnym;
" ułatwianie korespondencji pomiędzy członkami rodzin rozdzielonych w wyniku
wydarzeń, gdy przerwana zostaje wszelka inna łączność
" próby poszukiwania osób zaginionych oraz tych, o których krewni nie mają
wiadomości
" wydawanie różnego rodzaju dokumentów, takich jak zaświadczenia o pobycie w
niewoli, o śmierci lub dokumenty podróży.
4
Dyplomacja humanitarna
Od 1990 MKCK może uczestniczyć w sesjach i pracach Zgromadzenia Ogólnego ONZ w
charakterze obserwatora. Celem było promowanie współpracy pomiędzy obiema
organizacjami. Ten status został przyznany w wyniku specjalna rola i mandaty
przewidywanych dla MKCK przez Konwencje Genewskie z 12 sierpnia 1949 (rozważający
specjalną rolę spełnianą przez MKCK w międzynarodowych stosunkach humanitarnych.
MKCK utrzymuje również stosunki i dyskutuje o sprawach humanitarnych z głównymi
organizacjami regionalnymi. Jego zadaniem jest zapewnić żeby swoje czynności i sprawy
humanitarne sprawy zostały dobrze zrozumiane przez te ciała, który często są wzywane do
interwencji ze względów politycznych albo wykonują specjalne zadania podczas konfliktów i
związanych z tym kryzysów.
Dyskretna dyplomacja (quiet diplomacy)
MKCK nie nagłaśnia problemu przed jego zbadaniem, nie udostępnia sprawozdań i raportów
komisji pokontrolnych. Jest organizacją, której obca jest taktyka publicznego ujawniania
naruszeń. Wizytacje są dokładnie zaplanowane i poufne, a badania wysoko sformalizowane.
Wszystkie te zabiegi mają na celu zapewnienie rzetelnej, sprawiedliwej i neutralnej oceny
państwa, podejrzanego o łamanie praw człowieka.
Pokojowe Nagrody Nobla
Czerwony Krzyż otrzymywał czterokrotnie Pokojową Nagrodę Nobla: pierwszą przyznaną w
historii pokojową nagrodę w 1901 otrzymał twórca Ruchu Henri Dunant, następnie w latach
1917, 1944 i 1963  MKCK, a w 1963 wspólnie z MKCK także Liga Stowarzyszeń
Czerwonego Krzyża.
Zobacz też [edytuj]
" Henri Dunant
" Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca
" Polski Czerwony Krzyż
" Ukraiński Czerwony Krzyż
" Turecki Czerwony Półksiężyc
y
ródło  http://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C4%99dzynarodowy_Komitet_Czerwonego_Krzy
%C5%BCa
5