Od dawna znane są jego niezwykłe właściwości lecznicze i odchudzające. W
poradnikach alternatywnego leczenia można znaleźć kuracje octowe, stosowane przy
grzybicy, chorobie lokomocyjnej, kaszlu, zapaleniu stawów, trądziku. Zwolennicy
magicznych właściwości octu jabłkowego zaś twierdzą, że lista chorób, przy których
pomocna jest terapia octowa, zaczyna się na literę B (bezsenność), a kończy na Z (zęby,
zgaga).
Nie ma naukowego potwierdzenia, że ocet jabłkowy rzeczywiście pomaga na wszelkie
dolegliwości, nie ulega jednak wątpliwości, że dodanie octu jabłkowego do mięsa
sprawia, że zawarte w nim składniki odżywcze są lepiej przyswajalne, że jest on
wspaniałym i tanim środkiem dietetycznym przyspieszającym spalanie tłuszczów.
Ponadto: oczyszcza organizm z zastarzałych złogów, poprawia trawienie i wchłanianie
żelaza, hamuje apetyt.
W medycynie ludowej jest powszechnie stosowany przede wszystkim ze względu na
wysoką zawartość potasu. Powinny go więc stosować zwłaszcza osoby, u których
występuje niedobór tego pierwiastka. Można to rozpoznać po następujących objawach:
osłabienie pamięci, wrażliwość na zimno, podatność stóp na odciski, skłonność do
zaparć, podatność na przeziębienie, częste swędzenie skóry, psucie zębów,
występowanie pryszczy, drgawki powiek, kurcze mięśni nóg w nocy, bezsenność, bóle w
stawach.
Potas odgrywa ogromnie ważną rolę w organizmie. Jest niezbędny dzieciom do wzrostu,
opóźnia stwardnienie naczyń krwionośnych, a więc przeciwdziała procesom
miażdżycowym, działania antyseptycznie. Ludzie starsi potrzebują dwukrotnie więcej
potasu niż młodsi. Ocet jabłkowy nie jest zalecany wrzodowcom.
Od niedawna ocet jabłkowy można kupować w butelkach o pojemności 200-250 ml (jest
produkowany przez krajowe wytwórnie, albo importowany z Niemiec). Nie fałszowany
ocet jest oznakowany zielonym liściem ogórka i białym napisem "bio-ocet". Ocet
jabłkowy można też przygotować w domu. Podajemy dwa przepisy na jego
sporządzenie. Jeden, bardziej pracochłonny, jest starą, oryginalną receptą, drugi -
uproszczony.
1
Z umytych jabłek wyciąć zepsute lub robaczywe części, owoce zmiażdżyć lub zetrzeć na
tarce. Można zużyć również skórki z jabłek oraz resztki pozostałe podczas sporządzania
kompotu. Miazgę tę umieścić w szklanym naczyniu i zalać ciepłą, przegotowaną wodą w
ilości pół litra na 0,4 kg miazgi. Na każdy litr wody dodać 100 g miodu lub cukru, a w celu
przyspieszenia fermentacji - do 10 g drożdży piekarniczych i 20 g suchego razowego
chleba. Odkryte naczynie trzymać w ciepłym miejscu w temp. 20-30oC.
Miazgę należy 2-3 razy dziennie pomieszać drewnianą łyżką, po dziesięciu dniach zlać
wszystko do woreczka z gazy. Odciśnięty sok przecedzić ponownie do naczynia z
szerokim otworem. Na każdy litr soku można dodać 50-100 g miodu lub cukru i co jakiś
czas mieszać. Potem przykryć naczynie gazą, trzymać w ciepłym miejscu w celu
przeprowadzenia drugiego stadium fermentacji. Jest ona zakończona, gdy płyn się
uspokoi i przybierze jasny kolor. W zależności od jakości soku ocet jabłkowy będzie
gotowy do użytku po 40-60 dniach. Wtedy przelać go do butelek, wykładając lejek gazą.
Butelki szczelnie zakorkować i zalać woskiem lub lakierem, trzymać w chłodnym,
ciemnym miejscu.
Uproszczony sposób przygotowania octu
Obierzyny ze zdrowych jabłek włożyć do szklanego naczynia, zalać słodzoną
przegotowaną wodą w proporcji jedna łyżka cukru na jedną szklankę wody. Zawiązać
naczynie płótnem. Po 3-4 t
2