JAK ONI TO ROBI ?
W rodzinnej atmosferze
To nie tylko
rehabilitacja!
 Ja po prostu lubi ludzi. Bardzo chc im pomóc. Współczuj wszystkim tym,
którzy s sami, z którymi los nie obszedł si zbyt łaskawie&  rozmawiamy
z mgr Mari Herm , wła cicielk katowickiego zakładu  Rehabilitacja .
Maria Herma i jej najnowszy nabytek
Marek Jarz bski: Wszystkim szefom zakładów rehabilitacyjnych, z który- To, że możemy się nimi zajmować, jest powodem mojej nieusta-
mi dotychczas rozmawiałem, bardzo zale ało na kontrakcie z Narodowym jącej satysfakcji. To kochani, bardzo wdzięczni ludzie. Obraz-
Funduszem Zdrowia. Pani jest wyj tkiem od tej reguły. Dlaczego? ki, które zdobią nasze ściany, są w dużej części dowodami ich
Maria Herma: Stawki, które proponuje NFZ, są po prostu nie- wdzięczności.
opłacalne. Korzystniej jest sprzedawać nasze usługi bezpośred-
nio klientom, nawet po najniższej z możliwych cen. Niedawno To bardzo szlachetne, ale prowadzi pani przecie biznes rehabilitacyjny.
wprowadziliśmy na przykład abonamenty o wartości 100 złotych, Tak jest, ale sprawiedliwy. Ci, których stać na zapłatę, finansują
w ramach których pacjent może korzystać z pełnego spektrum niejako pomoc pacjentom, którzy zapłacić nie mogą. Poza tym ja
naszych usług przez cały miesiąc, w godzinach między 8 a 14. nie jestem zbyt merkantylnie nastawiona do świata. Prowadzę tak-
W ramach takiego abonamentu ma do dyspozycji masaż, gimna- że wykłady, więc w razie potrzeby zawsze mogę  dorobić .
stykę i fizykoterapię.
Jestem bardzo zadowolona, że nie muszę współpracować Tu obok działa konkurencyjny zakład równie zajmuj cy si rehabilita-
z NFZ. Wiele lat pracowałam  na kontrakcie , w publicznej służ- cj ? Nie przeszkadza to pani?
bie zdrowia& i to wystarczy. Nie. Nigdy nie zdarzyło się, żeby ktoś zrezygnował z naszych usług
na rzecz konkurencji. Jak powiedziałam wcześniej, pacjenci wra-
eby prywatny biznes rehabilitacyjny miał sens, musz znale ć si pa- cają do nas, czasami po wielu latach. Wciąż przybywa nowych.
cjenci, którzy zechc zapłacić za usługi, jak to si fachowo mówi out To pozwala mi z nadzieją myśleć o przyszłości.
of pocket, czyli z własnej kieszeni. Z tym, jak wiadomo, jest zwykle pro-
blem, bo przecie ,  je li płacimy składk na ubezpieczenie zdrowotne, to Jaka jest w tej chwili oferta pani zakładu?
nam si nale y . Wciąż ją rozszerzamy. Wymieniamy sprzęt. Kupiłam ostatnio
Prowadzę gabinet od wielu lat. Znaczna część pacjentów do dwa nowe aparaty: Duoter i Sonoter. Jestem z nich bardzo zado-
mnie wraca. Czasem po czterech, ośmiu, a nawet po dziesię- wolona. To urządzenia najnowszej generacji o olbrzymich moż-
ciu latach. Wracają, bo są bardzo zadowoleni z zabiegów i at- liwościach.
mosfery, która tu panuje. Wielu z nich twierdzi, że jest ona nie- Oprócz fizykoterapii wykonujemy także masaż pneumatycz-
powtarzalna. Dzisiaj na przykład przyjmowałam pacjenta, któ- ny i masaż klasyczny. Prowadzimy gimnastykę zarówno korek-
ry wrócił do nas po czternastu latach. Uważa, że na terenie Ka- cyjną, jak i typowo leczniczą.
towic nie ma lepszego ośrodka rehabilitacyjnego. Do atmosfe- Do grupy zajęć, które tak naprawdę pozwalają nam utrzymać
ry panującej w zakładzie przywiązuję tak wielką wagę, bo uwa- dość drogi lokal, który dzierżawimy od spółdzielni mieszkanio-
żam, że w rehabilitacji jest ona nie mniej ważna niż same pro-
cedury terapeutyczne.
Od lat z gabinetem związani są ludzie sztuki, artyści malarze,
aktorzy. Bardzo często prowadzą tutaj rozmaite, jak to nazywam,
akcje kulturalne. Mamy więc na przykład dostępne dla naszych
pacjentów bardzo tanie bilety do teatru. Starsze i niezamożne oso-
by bardzo chętnie z nich korzystają.
Nasi pacjenci z reguły bardzo dobrze się znają, wiele przyjaz
-
ni nawiązało się dzięki tej firmie. Ludzie mi mówią, że panuje tu
taka dobra aura.
Nie ka dy potrafi j wytworzyć.
Ja po prostu lubię ludzi. Bardzo chcę im pomóc. Współczuję
wszystkim tym, którzy są sami, z którymi los nie obszedł się zbyt
łaskawie. Darzę ich ogromną sympatią. To, że pacjent po wyle-
wie, niedołężny, zaczyna po miesiącu czy dwóch intensywnych
ćwiczeń widzieć postępy rehabilitacji, sprawia mi ogromną ra-
dość, której nie staram się ukrywać.
Niektórych pacjentów przyjmujemy za darmo, bo wiemy, że
nie mają z czego płacić. Prawie zawsze mamy 3-4 takie osoby.
Najbardziej ciesz post py  trudnych pacjentów
44 REHABILITACJA W PRAKTYCE 1/2007
fot. M. Jarzębski
JAK ONI TO ROBI ?
wej, zaliczamy pilates, aerobik i gimnastykę kręgosłupową  jak
ją nazywamy. Są to ćwiczenia prowadzone w cztero-, pięciooso-
bowych grupach. Z nich w głównej mierze żyjemy.
To takie pogranicze rehabilitacji?
Panie, które do nas trafiają, rozpoczynają ćwiczenia od gimnasty-
ki kręgosłupowej, po jakimś czasie, kiedy podnosi się poziom ich
sprawności, przechodzą do wykonywania trudniejszych zadań.
Nasz aerobik to nie jest godzina zwykłego skakania, ale raczej ćwi-
czenia rytmiczne, które w następnej kolejności przechodzą w ćwi-
czenia ogólnokondycyjne i zwiększające ruchomość stawów. Sta-
ramy się dobierać grupy ćwiczących zarówno według kryterium
wiekowego, jak i możliwości fizycznych pacjentek.
Czyli obsługuje pani jakby dwie grupy klientów. Pacjentów z okre lony-
mi schorzeniami, czasem znacznym stopniem niepełnosprawno ci, wy-
ciany zdobi obrazy namalowane przez pacjentów
magaj cych, e si tak wyra , klasycznej rehabilitacji, oraz głównie
panie  dbaj ce o dobr kondycj .
Tak jest, niemniej chciałabym zauważyć, że ostatnio zaczęli do
nas przychodzić także panowie.
Na aerobik?
Na ćwiczenia poprawiające sprawność. Mamy dwie grupy panów
leczących kręgosłup za pomocą ruchu. Ordynujemy im gimnasty-
kę zgodną z metodę McKenziego.
Wiem, e ma pani doskonał specjalistk od akupunktury.
Pani doktor jest absolwentką akademii medycznej w Ułan Ba-
tor. Odbyła pięcioletnią praktykę w Chinach. Od sześciu lat jest
w Polsce. Ma bardzo dobre efekty, wielu pacjentów udało się jej
postawić na nogi tą metodą. Czasami nawet zastanawiam się, jak
to w ogóle możliwe.
Do niedawna godziła pani prowadzenie tego zakładu z prac w publicznym
Pilates
ZOZ-ie. Zrezygnowała pani z pracy  na pa stwowym , po wi caj c si wy-
ł cznie prywatnej praktyce. Czy to było słuszne posuni cie?
Najsłuszniejsze. W państwowej przychodni zajmowałam się
wszystkimi pacjentami, którzy do niej trafiali. Czasami było to
30, czasami 50 osób dziennie. Często awanturniczo nastawio-
nych i ustawicznie niezadowolonych. Tutaj pracy mam wpraw-
dzie jeszcze więcej, ale i więcej czasu mogę poświęcić każdemu
pacjentowi. A tych stale przybywa.
To ciekawe, bo, o ile wiem, nie prowadzi pani adnych działa promo-
cyjnych.
Najlepszą reklamą są zadowoleni klienci, którzy polecają moją
firmę wszem i wobec.
W czasie poprzedniej wizyty spotkałem tu grup studentek. Zajmuje si
pani dydaktyk ?
Od wielu lat prowadzę szkolenia dla pielęgniarek środowisko-
wych z zakresu rehabilitacji geriatrycznej. Jednym z elementów
tych szkoleń są praktyki w moim zakładzie, podczas których uczy-
my podstawowych ćwiczeń i zachowań w stosunku do ludzi star-
szych i chorych. Dość często goszczą u mnie także praktykanci
z AWF i Akademii Medycznej.
Czego jeszcze brakuje w zakładzie, aby mogła pani powiedzieć: chcia-
łam, eby wła nie taki był?
Chcę mieć pełną fizykoterapię, zamówiłam więc jeszcze laser,
który jest szczególnie przydatny w terapii osób z wszczepionymi
endoprotezami czy rozrusznikami. ASTAR ABR obiecał dostar-
czyć go w pierwszych dniach marca.
Planujemy także zakup firmowego samochodu. Takiego, do któ-
rego będziemy mogli załadować aparaturę i pojechać do pacjenta
do domu. W ten sposób będziemy mogli obsłużyć także chorych,
którzy nie poruszają się o własnych siłach.
Pacjentki ćwicz w małych grupach
REHABILITACJA W PRAKTYCE 1/2007 45