MIKROKLIMAT
Mikroklimatem nazywamy klimat określonej przestrzeni,
który może się różnić od klimatu naturalnego dużego
obszaru.
Parametry określające mikroklimat:
temperatura otoczenia, ruch powietrza i jego wilgotność
oraz wahania ciśnienia atmosferycznego
Utrzymanie stałej temperatury ciała w różnych warunkach
termicznych wymaga zbilansowania produkcji i utraty
ciepła za pomocą regulacji chemicznej i fizykalnej pod
kontrolą ośrodkowego układu nerwowego.
�! Regulacja chemiczna: zmiana szybkości spalania
substancji odżywczych,
�! Regulacja fizykalna: skurcze mięśni tzw.  gęsia skórka ,
przemieszczanie krwi w organizmie
Utrata ciepła :
" bierna - przez promieniowanie (zależy od różnicy
temperatur), przez konwekcję do powietrza, przez
wymianę ciepła z otoczeniem stykającym się z ciałem
" czynna - produkcja potu
CIŚNIENIE ATMOSFERYCZNE
Normalne 760 mm Hg ą 30 mm - 1000 hPa ą 50 hPa
Główne zagrożenie związane ze zmianą ciśnienia
(znaczącym spadkiem lub wzrostem) - wpływ na wymianę
gazową w płucach.
Skutek obniżonego ciśnienia: niedotlenienie mózgu,
pojawienie się objawów podobnych do oszołomienia
alkoholowego ( euforia, pobudzenie lub apatia, senność).
Skutek podwyższonego ciśnienia: dyfuzja azotu z
powietrza do krwi, a przy dekompresji uwalnianie się
pęcherzyków azotu, barotrauma
PROMIENIOWANIE JONIZUJ
CE
Parametry decydujące o skutkach napromienienia:
wielkość dawki i skuteczność biologiczna danego rodzaju
promieniowania, obszar napromieniowany i rodzaj tkanki
napromieniowanej, rozłożenie dawki w czasie,
Działanie pośrednie promieniowania jonizującego -
radioliza wody - powstawanie rodników i nadtlenku wody
Działanie bezpośrednie promieniowania jonizującego -
pochłanianie kwantów energii - mutacje somatyczne i
mutacje genetyczne
STRES CIEPLNY
zwiększona utrata ciepła wzrost temperatury skóry
przez konwekcję i
promieniowanie
zwiększone przenoszenie rozszerzenie naczyń chwiejność krążenia i omdlenia,
ciepła z wnętrza do obwodu krwionośnych naczynioruchowa obrzęk cieplny
trata ciepła przez parowanie dalsze rozszerzenie naczyń utrata soli kurcze cieplne
potu krwionośnych
i pocenie utrata wody wyczerpanie cieplne
zmniejszenie pocenia
wzrost temperatury
udar cieplny
wewnętrznej ciała
ustanie pocenia
POST
PUJ
CE OBJAWY HIPOTERMII
360  wzrost napięcia włókien mięśniowych i produkcja ciepła metabolicznego (termogeneza
bezdrżeniowa)-
350- maksymalne drżenie mięśni (termogeneza drżeniowa)-
340  zachowana świadomość i reakcja na bodz
ce, normalne ciśnienie tętnicze krwi
330  poniżej tej temperatury ciężka hipotermia
320  ograniczona świadomość, trudne do zmierzenia ciśnienie, brak drżenia mięśni, rozszerzone z
renice
reagują na światło
280  wzrost pobudliwości mięśnia sercowego z możliwością wystąpienia migotania komór serca
270  z
renice nie reagują na światło brak ruchów dobrowolnych i odruchów
260  rzadko zachowana przytomność
250  może wystąpić spontaniczne migotanie komór serca
240  obrzęk płuc
220  maksymalne ryzyko wystąpienia migotania komór serca
200  zatrzymanie czynności serca
180  najmniejsza szansa wyprowadzenia z hipotermii
170  brak czynności bioelektrycznej mózgu