G. P. Małachow
Oczyszczanie organizmu i prawidłowe
od\
ywianie
MOCE UZDRAWIAJ
CE
WYDAWNICTWO ABA
Tytuł oryginału: "Ocziszczenije organizma i prawilnoje pitanije"
Przekład: Marina Mockałto
Projekt okładki: Oskar Głodowski
� Małachow G. P. 1996
AO Komplekt" 1996
ISBN 83-914334-4-7
ISBN 83-901370-4-6
"ABA" Sp. z o.o.
02-981 Warszawa, ul. Augustówka 11 e/10
tel. [phone]
W ciągu ostatnich stu lat bardzo wiele zmieniło się w \
yciu ludzi. Zmiany te objęły równie\

produkcję i przygotowanie \
ywności. Powstało wiele rafinowanych i sztucznych produktów,
które są powszechnie i chętnie spo\
ywane, chocia\
ludzki organizm w procesie ewolucji
przystosował się do przyswajania pokarmów naturalnych, przetwarzanych w niewielkim
stopniu. Masowe spo\
ywanie tych wysokoprzetwarzanych lub sztucznych produktów
przyczynia się w du\
ej mierze do rozwoju schorzeń \
ołądkowo-jelitowych, wraz z
rozprzestrzenianiem się patologii po całym organizmie. Chocia\
dzisiaj prawdziwe zdrowie
jest rzadkością, w większości przypadków wystarczy przeprowadzić gruntowne oczyszczanie
organizmu i zmienić od\
ywianie, a spowoduje to szybki powrót do zdrowia. W ksią\
ce tej,
która jest pierwszą pozycją z serii "Moce uzdrawiające" podjęto próbę uogólnienia i
wytłumaczenia z naukowego punktu widzenia tego, co jest dzwigniami naszego zdrowia.
Wiedząc o tym mo\
emy celowo uruchamiać te dz
wignie i leczyć siebie. Ksią\
ka ta odkrywa
mechanizm samo uzdrawiania za pomocą od\
ywiania i oczyszczania ciała.
1
SPIS TREŚCI:
Przedmowa autora
Część 1..........6
Oczyszczanie organizmu
Jelito grube
Anatomia jelita grubego
Funkcje jelita grubego
Rola mikroflory w jelicie grubym
Tworzenie ciepła w jelicie grubym
Funkcja wytwarzania energii
System stymulujący jelita grubego
System oczyszczania jelita grubego
Oczyszczanie i odtworzenie funkcji jelita grubego
Przygotowanie organizmu do oczyszczania
Oczyszczanie za pomocą lewatyw
Szankh Prakszalana
śywienie oczyszczające
Odbudowa ścianek i nerwów jelita grubego
14 rad na wzmocnienie zdrowia
Jaką szkodę wyrządzają środki przeczysz czajce?
Jak pozbyć się polipów?
Normalizacja mikroflory w jelicie grubym
Symptomatologia patologii jelita grubego
Symptomy patologii
Regulowanie czynności
Oznaka normalnej pracy jelita
Wątroba
Anatomia wątroby
Obieg krwi i tworzenie limfy w wątrobie
Czynność wątroby
Wytwarzanie \
ółci
Patologia wątroby
Kamica \
ółciowa i zapalenie przewodu \
ółciowego
Nadciśnienie wrotne i jego skutki
Symptomy schorzeń wątroby i woreczka \
ółciowego
Diagnoza kamicy \
ółciowej
Diagnoza przewlekłego zapalenia wątroby
Dyskineza przewodu \
ółciowego
Zapalenie woreczka \
ółciowego
Oczyszczanie wątroby
Mechanizmy fizjologiczne
Najprostsze oczyszczanie wątroby
Zalecenia praktyczne do oczyszczania wątroby
Ile razy nale\
y czyścić wątrobę?
Od\
ywianie po oczyszczaniu wątroby
Inne środki wzmacniające wątrobę
Co musimy zapamiętać
2
Podrzędne metody oczyszczania organizmu
Czyszczenie nerek
Metody oczyszczania nerek
Czyszczenie nerek za pomocą moczu
Czyszczenie nerek za pomocą arbuza, wywaru z korzeni i owoców
dzikiej ró\
y, soków z warzyw oraz olejku jodłowego
Profilaktyka schorzeń nerkowych
Podstawowe zasady oczyszczania organizmu
Praktyka oczyszczania
Oczyszczanie roztworów koloidalnych organizmu
Oczyszczanie koloidów komórki
Oczyszczanie organizmu ze złogów i soli
Oczyszczanie organizmu z guzów
Oczyszczanie z śluzu zatok
Oczyszczanie organizmu z energii patogennej
Oczyszczanie organizmu za pomocą ssania oleju
Część 2..........70
Prawidłowe od\
ywianie
Fizjologia trawienia
Fermenty
śołądek
Dwunastnica
Jelito cienkie
Wydzielanie soków trawiennych
Trawienie symbiozowe
Inne charakterystyki systemu trawiennego
Zalecenia praktyczne do unormowania pracy układu \
ołądkowo -
jelitowego
Wykorzystujmy wpływ mikroflory
Po\
ywienie
Skład po\
ywienia
Woda
Białka
Podstawowe funkcje białka w organizmie
Zapotrzebowanie człowieka na białka i aminokwasy
Pokarm zawierający du\
o białka
Indukcyjna autoliza
Specyficzne dynamiczne oddziaływanie po\
ywienia
Węglowodany
Tłuszcze
Witaminy
Szkodliwość sztucznych witamin
Fermenty
Składniki mineralne
Znaczenie fizjologiczne składników mineralnych
Wapń
Magnez
Potas i sól
Fosfor
Mikroelementy
Fitocydy
3
Kwasy organiczne
Substancje aromatyczne
Niszczenie po\
ywienia
Woda
Białko
Węglowodany
Tłuszcze
Witaminy
Fermenty
Substancje mineralne
Obni\
anie potencjału energetycznego po\
ywienia
Jaką szkodę wyrządza nam gotowany i nieprawidłowo spo\
ywany
pokarm
Nieprawidłowe łączenie produktów
Prawidłowe łączenie produktów
A
ączenie białek ze skrobią
A
ączenie białka z białkiem
A
ączenie tłuszczów z białkami
A
ączenie cukrów z białkami
A
ączenie cukrów i skrobi
Mleko
Desery
Jak nale\
y jeść białko
Jak jeść skrobię
W jaki sposób jemy owoce
Spo\
ywanie pokarmów w ciągu dnia
Praktyczne rady związane z trawieniem
Przejście na prawidłowe od\
ywianie
Kryteria normalnej pracy układu \
ołądkowo - jelitowego
Od\
ywianie indywidualne
Co to znaczy rodzajowe od\
ywianie człowieka?
Jakie zmiany zajdą w organizmie człowieka, gdy zmienimy sposób
od\
ywiania się?
Co musimy wiedzieć o właściwościach po\
ywienia?
W jaki sposób wykorzystać smak pokarmów?
Zalecane kształty i konsystencje pokarmów
Odczytujemy informację zawartą w produktach \
ywnościowych
Siła oddziaływania produktów na organizm człowieka
Indywidualne podejście do od\
ywiania
Dieta rozkoszy
Zalecenia dla osób z silnym naruszeniem funkcjonowania systemu
trawiennego
Nastrojenie "ognia trawiennego" z uwzględnieniem indywidualnej
konstytucji
Słowo do czytelnika
Załącznik nr 1
Określenie przewa\
ających dosz i ich regulowanie
Regulowanie dosz poprzez \
ywienie
Załącznik nr 2
Od\
ywianie i długowieczność
Załącznik nr 3
Dodatki do pokarmów i sposoby przygotowania zdrowego jedzenia
4
 I Dania dietetyczne M. Bircher - Bennera
II Dro\
d\
e piwne
III Produkty pszczelarstwa
IV Przygotowywanie ziarna
V Dania z owoców i warzyw
Przedmowa autora
Wielu ludzi chce zostać wyleczonych przez innych lub \
eby zostało to zrobione za
pomocą jakiegoś instrumentu, nie przyznając się do winy i nie próbując znalez
ć
swego błędu, który jest przyczyną ich nieszczęścia.
G. Oshawa
Nie uzyskując pomocy od innych, zacząłem szukać sam przyczyny pogorszenia swego zdrowia.
Zacząłem czytać ksią\
ki o uzdrawianiu, potem - literaturę naukową. Powoli odkrył się przede mną
nowy świat Uzdrawiających Sił. W chaosie urywkowych wiadomości ukazał się porządek, prawo,
którym trzeba się kierować bezwzględnie.
W ciągu ostatnich stu lat w naszym \
yciu najwięcej zmieniło się w od\
ywianiu. Pojawiło się wiele
rafinowanych i sztucznych produktów zupełnie nie przystosowanych do ukształtowanych w procesie
ewolucji mechanizmów przetwarzania i przyswajania pokarmów. Układ \
ołądkowo - jelitowy psuje się i
zu\
ywa w pierwszej kolejności, wraz z rozprzestrzenieniem się patologii, po całym organizmie. Dzisiaj
prawdziwe zdrowie jest rzadkością. W większości przypadków jednak wystarcza zmienić od\
ywianie i
organizm szybko powraca do zdrowia.
Pamiętajmy - jeśli zachorowałeś, zmień tryb \
ycia. Gdy to nie pomaga, zmień od\
ywianie. Jeśli i to nie
pomaga, zwróć się do lekarzy i lekarstw.
Podjąłem próbę uogólnienia i wytłumaczenia z punktu widzenia naukowego, co jest dz
wignią naszego
zdrowia. Wiedząc o tym, mo\
emy celowo uruchamiać te dz
wignie i leczyć siebie. Ta ksią\
ka odkrywa
mechanizm samouzdrawiania za pomocą od\
ywiania i oczyszczania ciała.
5
Część 1
Oczyszczanie organizmu
Jelito grube
Nieliczni z wielomilionowej rzeszy mieszkańców Ziemi rzeczywiście zdają sobie sprawę z roli jelita
grubego w utrzymaniu mocnego, długiego zdrowia. Z wiedzy tej korzystali mędrcy staro\
ytności, jogini,
uzdrawiacze tybetańscy i egipscy, stosując zasadę: "Chcesz być zdrowy - musisz utrzymywać swoje
jelito grube w idealnym porządku."
Oto co mówił na ten temat Największy Uzdrawiacz wszystkich czasów, Jezus Chrystus i co zostało
zapisane przez jego ucznia Jana w manuskrypcie "Ewangelie Świata Jezusa Chrystusa":
"...Brud wewnętrzny straszniejszy jest od brudu zewnętrznego. Dlatego ten, kto
oczyszcza się tylko z zewnątrz, pozostając nieczysty w środku, podobny jest do
grobowca, który ozdobiony jest wspaniałymi malowidłami, ale wypełniony brudem
ohydnym i wstrętnym."
Jezus Chrystus proponuje prosty środek na oczyszczenie jelita grubego - lewatywę:
"Wez
cie du\
ą dynię i połączcie ją z długą łodygą. Wydrą\
cie mią\
sz, wypełnijcie ją
nagrzaną na słońcu wodą z rzeki. Zawieście dynię na gałęzi drzewa, uklęknijcie przed
Aniołem Wody i wytrzymajcie... by woda przedostała się do wszystkich waszych jelit.
Proście Anioła Wody, by uwolnił ciało wasze ze wszystkich nieczystości i chorób. Potem
wypuśćcie wodę z ciała swego, by z nią wyniosło się wszystko, co nieczyste i cuchnące.
Wtenczas przekonają was oczy własne i nos własny, jakie ohydztwa i nieczystości
bezczeszczą Świątynię ciała waszego. Zrozumiecie, ile grzechów w was przebywało i
dręczyło nieskończonymi chorobami."
Mocno powiedziane. A zatem przyjrzyjmy się dokładniej funkcjonowaniu jelita grubego.
Anatomia jelita grubego
Jelito grube jest końcowym odcinkiem przewodu pokarmowego człowieka i składa się z kilku części
(rys. 1). Początek stanowi ślepa kiszka. Jelito grube kończy się odbytnicą. A
ączna długość jelita grubego
wynosi około 2 metry.
Rys. 1 - Odcinki jelita grubego
1 - ślepa kiszka; 2 - okrę\
nica wstępująca; 3 - prawe zgięcie okrę\
nicy; 4 - okrę\
nica poprzeczna; 5 -
lewe zgięcie okrę\
nicy; 6 - okrę\
nica zstępująca; 7 - esica; 8 - jelito proste; 9 - wyrostek robaczkowy; 10
- jelito cienkie
6
Poszczególne odcinki jelita nie są jednakowej długości. Ślepa kiszka na przykład ma 7-8 cm średnicy,
natomiast esica ma tylko 3-4 cm. Ścianki okrę\
nicy składają się z czterech warstw. Z zewnątrz jelito
pokrywa błona śluzowa. Wytwarza ona śluz, który osłania i chroni ścianki jelita i przyczynia się do
przesuwania się zawartości.
Pod błoną śluzową znajduje się warstwa tkanki tłuszczowej przetkanej naczyniami krwionośnymi i
limfatycznymi. Następnie błona mięśniowa, która z kolei składa się z dwóch warstw - wewnętrznej
cyrkulacyjnej i zewnętrznej podłu\
nej. Te warstwy mięśniowe umo\
liwiają przemieszczanie się i
mieszanie zawartości przewodu pokarmowego. Od zewnątrz jelito grube osłania błona surowicza.
Grubość ścianek jelita równie\
nie jest jednakowa - od 1-2 milimetrów do 5 milimetrów.
Jak to widać z rys. 2, jelito grube dotyka wszystkich organów wewnętrznych lub znajduje się w
bezpośrednim ich sąsiedztwie.
Rys. 2 - Rozmieszczenie jelita grubego w jamie brzusznej
1 - wątroba; 2 - \
ołądek; 3 - woreczek \
ółciowy; 4 - trzustka; 5 - nerki; 6 - jelito grube; 7 - pęcherz
U mę\
czyzn jelito proste z przodu dotyka pęcherza, gruczołu krokowego, jąder. U kobiet - macicy i
tylnej ścianki pochwy. Stany zapalne tych organów mogą przechodzić na jelito proste i odwrotnie.
Funkcje jelita grubego
Funkcje jelita grubego są ró\
norodne. Zatrzymajmy się na podstawowych funkcjach.
Wchłaniająca
W jelicie grubym powstają procesy reabsorbcji. Tutaj są wchłaniane glukoza, witaminy, aminokwasy
wytwarzane przez bakterie jelit, około 95% wody, elektrolity. Na przykład z jelita cienkiego do grubego
codziennie dostaje się około 2000 g z papki pokarmowej, z czego po wchłonięciu zostaje 200-300 g z
kału.
Ewakuacyjna
W jelicie grubym gromadzą się i zatrzymują masy kałowe przed wyprowadzeniem ich na zewnątrz.
Chocia\
masy kałowe przemieszczają się wolno przez jelito grube: zawartość pokonuje jelito cienkie
(5m) w ciągu 4-5 godzin, grube (2 m) przez 12-18 godzin, tym nie mniej nie powinna ona nigdzie
zatrzymywać się.
Co następuje w przypadku zatrzymania funkcji ewakuacyjnej? Brak wypró\
nienia w ciągu 24-32
godzin nale\
y uznać za zaparcie.
Nalot na języku, nieświe\
y oddech, nagłe ataki bólu głowy, zawroty głowy, apatia, senność, uczucie
ocię\
ałości w dolnej części brzucha, wzdęcia, bóle i burczenie w brzuchu, brak apetytu, pobudliwość,
"czarne myśli", wymuszony na siłę, skąpy stolec to są typowe objawy zaparcia.
7
"czarne myśli", wymuszony na siłę, skąpy stolec - to są typowe objawy zaparcia.
Jedna z najczęstszych przyczyn zaparcia to spo\
ycie wysokokalorycznego jedzenia w niewielkich
ilościach. Złe przyzwyczajenie zaspokajania głodu kanapką z herbatą lub kawą prowadzi do
powstawania małej ilości masy kałowej, nie wystarczającej do powodowania odruchu stolcowego, w
wyniku czego defekacja nie występuje przez kilka dni. Jest to typowym przykładem zaparcia. Ale nawet
przy regularnym stolcu większość cierpi na ukryte formy obstrukcji. Jedzenie gotowane, zawierające
krochmal, pozbawione witamin i minerałów (ziemniaki i wyroby z mąki z du\
ą ilością "omasty") do tego
razem z pokarmem białkowym (mięsem, wędliną, serem, jajkami, mlekiem) przedostając się przez jelito
grube zostawia na jego ściankach warstewkę kału - osad. Z tego osadu, nagromadzonego w fałdkach
kieszonkach jelita grubego przy odwodnieniu (wiemy przecie\
, \
e tam zostaje wchłonięte do 95 % wody)
powstają kamienie kałowe (rys. 3).
Rys. 3 - Patologia jelita grubego
Zaznaczone kreskami - zło\
a kamieni kałowych.
Jak w pierwszym, tak i w drugim przypadku w jelicie grubym rozwijają się procesy gnicia i fermentacji.
Toksyczne produkty tych procesów razem z wodą przenikają do krwi, powodując zjawisko tzw.
"pokarmowej autointoksykacji".
Z powodu nieprawidłowej diety, z
le łączonych pokarmów, powstają zanieczyszczenia i deformacja
grubego jelita.
Przedstawione na rys. 1 jelito grube wygląda tak, jak powinno. Mimo to, w 99 przypadkach na 100
sytuacja jest podobna do przedstawionej na rys. 3.
Pewien znany niemiecki lekarz przeprowadził 280 sekcji zwłok i w 240 z nich znalazł mniej więcej taki
stan rzeczy. Inny lekarz, z Anglii, na sekcji zwłok rozciął jelito zmarłego i wyciągnął z niego 25 stóp (10
m) starego, skamieniałego kału, który jako cenny eksponat przechowuje do dziś w du\
ym słoju ze
spirytusem.
Niektórzy chirurdzy twierdzą, \
e 70% wyciętych przez nich okrę\
nic zawiera ró\
norodny materiał,
robaki i stwardniałe jak kamienie fekalne masy. Wewnętrzne ścianki jelita pokrywa od dawna
przebywający tam, często skamieniały materiał. Przypomina to sklepienie pieca wymagającego
kompletnego oczyszczenia.
Doktor Lamuł stwierdza: "Mo\
emy z całą pewnością dowieść, \
e główną przyczyną 90% cię\
kich
chorób, na które cierpi ludzkość, są zaparcia i zatrzymywanie fekalnych mas, które powinny być
wydalane z organizmu."
Dr Ilia Micznikow w publikacji "Studia nad naturą człowieka" przytacza dane, zgodnie z którymi na
1148 zbadanych przez niego przypadków raka jelit 1022, czyli 89% powstały w jelicie grubym.
Następnym wa\
nym momentem jest to, \
e grubość ścianek jelita grubego stanowi tylko 1-2 mm.
Przez tak cienką ściankę do jamy brzusznej łatwo przedostają się toksyczne związki, zatruwając
sąsiednie organy: wątrobę, nerki, narządy płciowe i tak dalej.
8
sąsiednie organy: wątrobę, nerki, narządy płciowe i tak dalej.
Proponuję test. Wypijcie 1-3 ły\
ki świe\
o wyciśniętego soku z buraków. Jeśli po tym mocz nabierze
koloru buraczanego, będzie to oznaczać, \
e błona śluzowa przestała prawidłowo pełnić swoje funkcje.
Jeśli sok z buraka farbuje mocz, tak samo łatwo przez ścianki przenikają toksyny, krą\
ąc po całym
organizmie.
Zwykle w wieku około 40 lat człowiek ma jelito zapchane kamieniami kałowymi, które je rozciągają,
deformują, jak równie\
ściskają i wypierają ze swoich miejsc inne organy. Organy zostają jakby
zanurzone w kałowy worek. Jasne, \
e w tej sytuacji nie ma mowy o ich prawidłowej pracy. Uciskanie
ścianek jelita grubego oraz długotrwały kontakt kałowych mas ze ściankami jelit (są kamienie, które w
ciągu 10 lat były przywarte do jednego miejsca) prowadzą do słabego zaopatrzenia go w krew,
powodują zastój krwi i zatrucia toksynami przez kamienie kałowe. W taki sposób powstają przeró\
ne
choroby: przez pora\
enie ścianki śluzowej - ró\
nego rodzaju kolki, z powodu zastoju krwi w ściance jelita
grubego - prostata i rozszerzenie \
ył, przez długotrwałe oddziaływanie toksyn na jedno miejsce - polipy i
rak.
Przytoczę fragment z wykładu uzdrowicielki N. Siemionowej:
"Nieustanne zatrucie ciała przez jelitową przegródkę stwarza określone stę\
enie złogów
w krwi. Jedna połowa ludzkości ma tendencję do utrzymywania w organizmie
rozpuszczalnika złogów - tłuszczu i wody. Ci ludzie puchną, powiększają swoje wymiary.
Druga połowa, co prawdopodobnie jest związane z właściwością ich jelit i przemianą
materii, nie są w stanie utrzymać rozpuszczalnika złogów - ci usychają. Koncentracja
złogów w ich krwi jest większa ni\
u grubasów. Mądrość ludowa na swój sposób
podsumowała to zjawisko: "Póki gruby uschnie, suchy zdechnie." Obydwa typy cierpią na
zaparcie, zatrucie własnymi kamieniami kałowymi. Zatrucie postępuje wolno, do niego
przyzwyczajają się od dziecka, z pianą na ustach broniąc swych nawyków od\
ywiania,
swoich ulubionych kołdunów, dro\
d\
ówek, naleśników z mięsem, kasz na mleku, twarogu
z cukrem na śniadanie. Jak\
e by! Siła przyzwyczajenia. I tak się toczy, dopóki choroba
nie przyprze do muru."
Równie\
niezauwa\
alnie, ju\
u dzieci, pojawia się atonia - wiotczenie jelita grubego. Z powodu
zatrucia ścianki jelita grubego oraz rozciągania go przez kamienie kałowe, nerwy i mięśnie ścianki jelita
zostają sparali\
owane w takim stopniu, \
e przestają odpowiadać na normalny odruch, perystaltyka
zanika. A stąd - przez długi czas zanik potrzeby defekacji.
Zaparcia powodują ignorowanie potrzeby defekacji. Typowy przykład znalazłem w ksią\
ce Mantowani
Romolo "Sztuka samoleczenia środkami natury":
"Gdy kilka minut przed dzwonkiem na przerwę uczeń ma wyraz
ną potrzebę wyjścia do
ubikacji, ale powstrzymuje ją z ró\
nych powodów, zawartość jelita grubego zostaje
odsunięta do okolicy biodrowej, gdzie gromadzi się. Potrzeba zanika. Nareszcie dzwonek.
Dziecko zostaje pochłonięte zabawą. Potrzeba znów daje znać o sobie, ale i tym razem
zostaje stłumiona, poniewa\
dziecko nie chce oderwać się od zabawy. Nagle - czas
wracać do klasy i dziecko nie mo\
e zdecydować się na prośbę o pójście do ubikacji - boi
się otrzymać naganę i czyni wysiłki, by wytrzymać do następnej przerwy. Takie
wielokrotne przetrzymywanie powoduje obni\
enie aktywności i wra\
liwości odpowiednich
nerwów. Odruchy nie powodują niezbędnego pobudzenia, a poczucie potrzeby zostaje
przytępione, odchodzi na dalszy plan. Dziecko nawet nie zauwa\
a, nie zwa\
ając na złe
trawienie, cię\
ką głowę, obni\
one stopnie, \
e od 4-5 dni nie chodzi do ubikacji." Tak samo
się dzieje w wieku dojrzałym: poranny pośpiech, nieprzytulna toaleta, częste wyjazdy itp.
powodują zaparcia.
Zwłaszcza dotyczy to kobiet. Ze 100 leczących się kobiet 95 choruje na zaparcia. Przyczynia się do
tego równie\
cią\
a.
9
Rola mikroflory w jelicie grubym
Warto przyjrzeć się dokładnie działalności drobnoustrojów, "zamieszkałych" w jelicie grubym.
Nasze jelito grube ma ponad 400-500 ró\
nego rodzaju "lokatorów". Jak twierdzą naukowcy, 1 gram
wypró\
nień zawiera około 30-40 miliardów bakterii. Według danych Koandy, człowiek wydala ze stolcem
około 17 trylionów mikrobów w ciągu doby! Nasuwa się naturalnie pytanie - dlaczego jest ich a\
tak
wiele?
Okazuje się, \
e normalna mikroflora grubego jelita nie tylko uczestniczy w ostatnim stadium procesów
trawiennych i pełni funkcję ochronną w jelicie, ale produkuje cały szereg wa\
nych witamin,
aminokwasów, fermentów, hormonów i innych substancji od\
ywczych z włókien pokarmowych.
Zatem, dzięki takiej czynności mikroflory uzyskujemy istotny dodatek w naszym menu, a nasze
od\
ywianie staje się bardziej stabilne i mniej uzale\
nione od środowiska zewnętrznego. W warunkach
normalnie funkcjonującego jelita bakterie mogą osłabiać i niszczyć najró\
niejsze chorobotwórcze i gnilne
bakterie. Na przykład, bakterie jelitowe syntetyzują 9 rodzajów witamin: B1, B2, B6, biotynę, kwas
pantotenowy, kwas nikotynowy i foliowy, witaminę K. One i inne mikroby mają właściwości
fermentacyjne, rozkładając substancje \
ywnościowe według tego samego schematu, co fermenty
\
ywnościowe. Syntetyzują acetylocholinę, sprzyjają przyswajaniu przez organizm \
elaza; produkty pracy
drobnoustrojów odziaływują w sposób regulujący na wegetatywny system nerwowy, a równie\
stymulują
system immunologiczny.
Dla normalnej czynności mikroorganizmów niezbędne są określone warunki - mikrokwaśne
środowisko i błonnik pokarmowy. W większości zaś jelit od\
ywiających się w sposób tradycyjny ludzi, te
warunki znacznie odbiegają od normy. Gnijące masy kałowe tworzą środowisko zasadowe. A ono, z
kolei, sprzyja rozwojowi chorobotwórczej mikroflory.
Jak ju\
wiemy, bakterie jelitowe syntetyzują witaminy grupy B, które odgrywają między innymi rolę
kontroli technicznej, zapobiegając niekontrolowanemu wzrostowi tkanek, podtrzymując immunitet, czyli
zapewniając ochronę przeciwrakową. W 1982r. w naszej prasie pojawiła się krótka wzmianka o tym, \
e
w A
otewskiej Akademii Nauk wykryto schemat zakłócania ochrony organizmu przed rakiem. Jak się
okazuje, gnicie białka w jelicie grubym powoduje powstawanie metanu, który niszczy witaminy grupy B.
Miał rację dr Gerzon twierdząc, \
e rak jest zemstą natury za nieprawidłowe od\
ywianie. W swojej
ksią\
ce "Leczenie raka" pisze o tym, \
e z 10000 przypadków raka 9999 są skutkiem zatrucia własną
masą kałową i tylko jeden przypadek jest skutkiem rzeczywiście nieodwracalnych zmian organizmu o
charakterze patologicznym.
Powstająca w trakcie gnicia produktów \
ywnościowych pleśń sprzyja rozwojowi powa\
nej patologii w
organizmie.
W Matenadaranie, miejscu przechowywania najstarszych ormiańskich rękopisów, są dzieła
średniowiecznych uzdrowicieli, na przykład Mhitara Geraci, w których pleśń jest uznana za przyczynę
nowotworów.
Jak wiadomo, jeszcze nie zostało ustalone, dlaczego człowiek, zwierzęta i ptaki chorują na raka. Ale
zauwa\
ono, \
e karmienie ptaków surowymi, zaatakowanymi przez pleśń ziemniakami powiększa
gwałtownie liczbę chorych ptaków.
"Gdy człowiek przejada się i nie wszystkie produkty zostają przyswojone, część jedzenia
zaczyna gnić. Powstaje pleśń, w której kiełkują nasiona. Nasiona te zostają wchłonięte
przez krew i przerastają w najbardziej sprzyjających (czyli osłabionych) miejscach ciała.
Mogą to być na przykład naczyńka. Kiełkując, zarodniki zostawiają produkt swojej
czynności w postaci białej, woskopodobnej substancji. Te zmiany patologiczne w
organizmie nazwano "białym rakiem" (według naszej terminologii - skleroza). W miarę
dalszego rozwoju tego procesu gnijące masy jelit przyspieszają rozwój pleśni, która
atakuje stawy. Tak powstaje "szary rak" (według naszej terminologii - artretyzm). Za jakiś
czas zalegające w du\
ej ilości, przetworzone przez człowieka produkty wypełniają
"magazyn". Takie zmagazynowane, przetworzone produkty nazywają "czarnym rakiem"
(według naszej terminologii
10
(według naszej terminologii - nowotwór), przeciwko któremu nie ma ochrony."
W ten sposób został wskazany łańcuszek patologii - skleroza, artretyzm, nowotwór, który bierze swój
początek w jelicie grubym.
Oczyszczając jelito grube i wątrobę zobaczycie sami pleśń, która wyjdzie w postaci czarnych
strzępów. Zewnętrznym sygnałem powstawania pleśni w organizmie i patologicznych zmian błony
śluzowej jelita jest tworzenie na zębach czarnego nalotu. Po przeprowadzeniu porządku w jelicie i
dostatecznym zaopatrzeniu organizmu w witaminę A lub karoten nalot ten zniknie samoistnie.
Człowiek prawie zawsze odczuwa brak witaminy A. Przy tym wolno, lecz skutecznie następuje
zwyrodnienie błony śluzowej jelita, zakłócone są procesy jego odbudowy. Jest to jedna z przyczyn,
dlaczego właśnie w jelicie grubym powstają ró\
nego rodzaju kolki, polipy i Bóg wie, co jeszcze. Jednak
zdrowie mo\
na przywrócić, o czym będzie mowa dalej.
Tworzenie ciepła w jelicie grubym
Poznamy jeszcze jedną funkcję jelita grubego, wykrytą niedawno przez współczesną naukę, ale
dobrze znaną mędrcom staro\
ytnym.
Jelito grube jest swoistym piecem, który ogrzewa nie tylko wszystkie organy jamy brzusznej, ale
(poprzez krew) cały organizm. Cała warstwa jelita jest największym zbiornikiem naczyń krwionośnych, a
tym samym i krwi.
W jaki sposób ten piec pracuje? W trakcie realizacji genetycznego programu rozwoju ka\
dego
organizmu na zewnątrz wydziela się du\
o energii. Okazuje się, \
e kurze jaja ogrzewają siebie
samodzielnie, kwoka musi jedynie utrzymywać tę niezmienną temperaturę.
To wszystko było wiadomo bardzo dawno w staro\
ytnych Indiach, Chinach, Japonii i Tybecie. Część
brzucha w okolicy pępka została nazwana "Piec Hara", "Nabhipadma" (lotus pępka). Miejsce to
odpowiada elementowi "ogień" i siłom transformacji, zarówno w sensie fizycznym, jak i psychicznym
(trawienie, przyswajanie, przemiana substancji nieorganicznych w organiczne, transformacja substancji
organicznych w energie psychiczne).
W świetle tego staje się zrozumiałe, dlaczego staro\
ytni mędrcy nazywali to miejsce "piecem", skąd
powstaje tutaj element ognia, w jaki sposób odbywa się transformacja substancji organicznych w energie
psychiczne (bioplazmę).
A
atwo jest przekonać się, \
e "cieplna" i "energetyczna" funkcje jelita mają tak wielkie znaczenie dla
energetyki organizmu.
"Odłączymy" jelito grube poprzez głodówkę. Mikroflora przestaje pracować. "Piec" wygasa. Jest nam
zimno, energia spada, tracimy siły. Jeśli, jak twierdzą niektóre autorytety, głodówka jest
pełnowartościowym od\
ywianiem się kosztem wewnętrznych rezerw, dlaczego w takim razie obni\
a się
temperatura ciała i \
ywotność? Przecie\
główny cykl energetyczny - trójkarboksylowych kwasów (cykl
Krebsa) ma miejsce tak przy głodówce, jak i w czasie jedzenia. Z tego by wynikało, \
e przy głodówce
(od\
ywianiu wewnętrznymi zapasami) miało by miejsce tylko "zjadanie" samego siebie, bez utraty
temperatury ciała i obni\
ania poziomu energetycznego. W praktyce wygląda to inaczej. Drobnoustroje
jelita grubego równie\
w trakcie swego rozwoju wydzielają energię w postaci ciepła, które ogrzewa krew
\
ylną oraz przylegające organy wewnętrzne. Zatem nieprzypadkowo powstaje tak du\
o drobnoustrojów -
17 milionów na dobę!
11
Rys. 4 - Jelito grube sprzyja ogrzewaniu krwi
Wróćmy do rys. 2 i 4. Natura równie\
nieprzypadkowo umieściła jelito grube w taki sposób. Taka
właśnie jego konfiguracja i umiejscowienie sprzyjają najlepszemu ogrzewaniu organów jamy brzusznej
krwi i limfy. Tkanka tłuszczowa osłaniająca jelito tworzy swoistą izolację cieplną zapobiegającą utracie
ciepła poprzez brzuch i boki, z tyłu plecy z mocną grupą mięśni i kości miednicy na dole tworzą
konstrukcję nośną tego "pieca", kierując ciepło razem ze strumieniem krwi i limfy do góry.
Mo\
e to być jedna z przyczyn tego, \
e w pozycji pionowej tułowia są niniejsze straty ciepła w postaci
promieniowania cieplnego (które jest skierowane do góry), ni\
w pozycji poziomej. Pozycja pionowa
bardziej sprzyja obiegowi krwi, limfy i energii przez kanały energetyczne.
Funkcja wytwarzania energii
Wokół ka\
dej \
ywej istoty powstaje aura, która mówi o występowaniu w organizmie bioplazmy.
Mikroby równie\
mają bioplazmę, która naładowuje wodę i elektrolity, wchłaniane przez jelito. Elektrolity
z kolei, jak wiadomo, są jednym z najlepszych akumulatorów i przenosicieli energii. Strumienie krwi i
limfy roznoszą takie "naenergetyzowane" elektrolity po całym organizmie, które z kolei oddają swój
wysoki potencjał energii wszystkim komórkom ciała, ciągle podładowując je oraz ciało.
Stąd staje się zrozumiałe, dlaczego przy racji dziennej 1000 kalorii, ale zawierającej w jadłospisie
\
ywe produkty roślinne (owoce, warzywa, orzechy, kasze, przerośnięte ziarno) ludzie czują się znacznie
lepiej, ni\
zjadając 3000 i więcej kalorii dziennie "martwego" gotowanego jedzenia, które nie \
ywi
mikroflory, a zaledwie obcią\
a systemy wydalające, pobierając dodatkową energię na odka\
anie i
wydalanie. Oto dlaczego ludzie marzną, chocia\
mają na sobie ciepłe rzeczy i tak szybko męczy ich
praca tak fizyczna, jak i umysłowa.
System stymulujący jelita grubego
Nasz organizm posiada szczególne systemy, które są stymulowane poprzez ró\
norodne
oddziaływanie środowiska zewnętrznego. Na przykład, poprzez pobudzenie mechaniczne podeszwy
stóp stymulują wszystkie wa\
ne organy, drgania dz
więkowe stymulują szczególne miejsca na
mał\
owinie usznej, równie\
związane z całym organizmem. Bodz
ce świetlne poprzez tęczówkę równie\

stymulują cały organizm, określone strefy na skórze są związane z organami wewnętrznymi.
12
Rys. 5 - System stymulujący jelita grubego
Jelito grube równie\
posiada swój własny system, który stymuluje cały organizm. Spójrzmy na rys. 5.
Ka\
dy odcinek jelita grubego stymuluje "swój" organ. Stymulacja odbywa się w następujący sposób:
uchyłek zostaje wypełniony przetworzoną papką pokarmową, w której zaczynają gwałtownie rozmna\
ać
się mikroorganizmy, wydzielając energię w postaci bioplazmy, która stymuluje ten odcinek, a poprzez
niego związany z tym odcinkiem organ.
Jeśli dany odcinek jest zapchany przez złogi, kamienie kałowe, stymulacja nie następuje, funkcje
danego organu zaczynają powoli wygasać.
Z praktyki wiadomo, \
e najbardziej intensywnie osad tworzy się w miejscach zgięć jelita grubego,
gdzie przesuwanie mas kałowych zostaje zwolnione. Na rys. 6 przedstawiony jest "osad" i najczęściej
spotykane choroby.
Rys. 6 - "Osad" i najczęściej spotykane choroby
Dodam, \
e wewnątrz komórek tkanki łącznej, poprzez które \
ywią się inne robocze komórki.
13
Tkanka tłuszczowa jest równie\
swoistym "magazynem" złogów, a poniewa\
przemiana materii jest
tam bardzo słaba, zalegają one na dobre. Dalej, jeśli wszystkie te kanały oczyszczenia zostały
przepełnione, a ponadto jeśli spo\
ywa się du\
o krochmalistego i tłustego jedzenia, które nie jest
wyprowadzane przez wy\
ej wymienione organy, w tym wypadku zostaje uruchomiony jeszcze jeden
kanał odprowadzania złogów przez organy, mające bezpośrednie wyjście na zewnątrz.
Najpierw włącza się jama nosowo-gardłowa. Ona wyrzuca na zewnątrz krochmaliste, tłuste i inne
złogi w postaci flegmy. Stąd wszystkie nasze ciągłe charkania i smarkania. Jeśli i ten kanał
oczyszczający zostaje zbyt obcią\
ony, włączane są dodatkowe: zatoki, kanał słuchowy w uszach, u
kobiet - pochwa maciczna, ropieją oczy.
Jeśli i to jest niewystarczające, lub z jakiegoś powodu te kanały są zamknięte, włączają się 2 ostatnie
- płuca i skóra.
To, \
e w grubym jelicie występuje gnicie i inne zjawiska patologiczne z powstawaniem szkodliwych
gazów, mo\
na poznać po cię\
kim, cuchnącym zapachu z ust. Nie pomo\
e tu ani dezodorant, ani mycie
zębów. Pamiętajmy, \
e cię\
ki oddech stanowi skutek, a przyczyna le\
y w przeciwnym kierunku.
Oczyśćcie grube jelito, a zapach zniknie. Flegma powstaje równie\
w płucach. Wydzieliny krochmaliste i
inne stanowią wspaniały pokarm dla patogennych drobnoustrojów. Drobnoustroje te, trafiając z
powietrzem do płuc, znajdują tu idealne warunki, do rozmna\
ania się - ciepło, wilgoć i pokarm. Produkty
przetwarzania flegmy przez drobnoustroje w postaci ropy wyciekają przez oskrzela, nosogardziel.
Toksyczne składniki ropy podra\
niają błonę śluzową płuc, jamy nosogardłowej ze wszystkimi
wynikającymi stąd skutkami. Podobny jest mechanizm rozwoju nad\
erki pochwy, zapalenia środkowego
i wewnętrznego ucha.
Skóra sygnalizuje obcią\
enie organizmu złogami poprzez brzydkie zapachy, wysypkę, pryszcze,
ró\
nego rodzaju egzemy. W zale\
ności od preferowanego od\
ywiania występują ró\
ne symptomy. Na
przykład, od mięsnego - cuchną nogi, krochmalistego z tłuszczem i cukrem - pojawiają się pryszcze. W
związku z nieprawidłowym łączeniem produktów mogą powstawać czyraki.
Dro\
d\
e piwne, zalecane przy czyrakach, dzięki du\
ej zawartości witaminy grupy B sprzyjają
lepszemu przyswajaniu i trawieniu po\
ywienia. To pozwala na samym początku likwidować
nieprawidłowości w procesie przyswajania jedzenia. W rezultacie znika zgnilizna, która w postaci ropy
wydziela się przez czyraki. Dro\
d\
e równie\
normalizują środowisko jelita grubego. Te właśnie
mechanizmy le\
ą u podstawy uzdrawiającego oddziaływania dro\
d\
y. Obni\
enie ciepłodajnej funkcji
jelita, zanieczyszczenie organizmu złogami powoduje nagromadzenie flegmy. Na przykład w gruczołach
piersiowych u kobiet. Po pierwsze, tam jest obni\
ona przemiana materii w porównaniu z całym
organizmem. Po drugie, zimne posiłki i chłodzące napoje wychładzają te miejsca, na skutek czego
powstają zatwardzenia tłuszczowej i krochmalnej flegmy, rozwija się "cysta".
Mało ruchliwy tryb \
ycia, praca na siedząco, gwałtownie hamuje krwiobieg w miednicy - powstaje
zastój krwi. Jest to druga przyczyna, dlaczego właśnie tu gromadzi się flegma u mę\
czyzn wokół
prostaty, u kobiet - w jajnikach.
Najbardziej szkodliwe produkty wywołujące cystę piersi i jajników, powiększenie prostaty to lody,
mro\
ona śmietanka, śmietana, zimne, tłuste mleko. Jeśli spo\
ywacie je często, to jak twierdzi Mikio
Kuszi (specjalista makrobiotyk) na pewno będziecie mieć cystę.
Dalej, w tej cyście przerastają zarodniki pleśni i powstaje rak, dający metastazę. Sami go \
ywimy,
pielęgnujemy, a potem dziwimy się - skąd?
Jeśli pierwszy łańcuszek patologii: skleroza - artretyzm rak wywodzi się z brudnego jelita, to drugi -
przecią\
enie systemów wydalających - skupiska flegmy - osłabienie ochronnych sił organizmu - rak,
równie\
wywodzi się z brudnego jelita grubego.
Na zakończenie przytoczę fragment z ksią\
ki "Sztuka wyleczenia samego siebie naturalnymi
środkami". Doktor A. Posze pisze:
"Zauwa\
yłem, \
e kobiety chore na raka piersi w 9 wypadkach na 10 miały kłopoty z pracą
jelita. Gdyby 10-15 lat przed tym zostało przeprowadzone odpowiednie leczenie
zapobiegawcze, nie miały by one ani guzów piersi, ani raka w \
adnej postaci."
14
zapobiegawcze, nie miały by one ani guzów piersi, ani raka w \
adnej postaci."
Rys. 7 - System oczyszczania organizmu i jelito grube
1 - jelito grube, 2 - krew, 3 - wątroba, 4 - płuca, 5 - jama ustna i język, 6 - zatoki, 7 - kanał słuchowy, 8 -
przewód łzowy, 9 - zatoka czołowa, 10 - tkanka łączna, 11 - tkanka tłuszczowa, 12 - nerki, 13 - skóra, 14
- kobiece organy płciowe.
Krew z jelita grubego wpływa do wątroby. W przypadku, gdy wątroba nie nadą\
a z neutralizowaniem
(unieszkodliwieniem) toksyn postępujących z jelita grubego, krew roznosi je po całym organizmie, gdzie
są one akumulowane i wyprowadzane (oznaczone strzałkami).
Oczyszczenie i odtworzenie funkcji jelita grubego
Zanim przejdę do opisu powrotu do zdrowia jelita grubego, podsumujmy krótko, co trzeba odtworzyć i
z jakiego powodu zachodzi rozregulowanie.
1. Odzyskać czystość jelita i znormalizować pH środowiska (niskokwaśny) jelita.
Pozwoli to zlikwidować główne z
ródło zanieczyszczenia organizmu - odcią\
y system
oczyszczania.
Jelito zostaje zanieczyszczone na skutek nieprawidłowego łączenia produktów
\
ywnościowych, gotowanego i rafinowanego jedzenia, nieprawidłowego picia i spo\
ywania
nienaturalnych napojów. Jedzenie wywołujące obstrukcje: wszystkie rodzaje mięsa, czekolada,
kakao, słodycze, biały cukier, krowie mleko, jajka, białe pieczywo, ciasta i torty.
Niedopuszczalne jest przyjmowanie pokarmu w ilościach 2-3 razy przewy\
szających
niezbędne ilości.
15
2. Odtworzyć perystaltykę i ścianki jelit.
Pozwoli to jelitu w sposób pełnowartościowy pełnić swoje funkcje, które zostają zakłócone z
powodu: rozciągania ścianek jelita przez kamienie kałowe, powstawania "osadu", od\
ywiania
produktami toksycznymi, braku naturalnego po\
ywienia, deficytu witaminy A, u\
ywania środków
przeczyszczających.
3. Odbudować mikroflorę jelita grubego, przy tym:
a. normuje się pełnowartościowe od\
ywianie dzięki dodatkowym substancjom
od\
ywczym i witaminom, syntetyzowanym przez bakterie;
b. ureguluje się ciepłodajne i energotwórcze funkcje jelita, co doprowadzi do
unormowania się ogrzewania całego organizmu i wzrostu mocy ciała bioplazmatycznego
organizmu;
c. zajdzie normalizacja systemu stymulacyjnego jelita grubego, co uczyni organizm
bardziej zdolnym do \
ycia;
d. unormalizuje się i wzrośnie moc systemu immunologicznego organizmu.
Zaburzenia mikroflory powstają z winy gotowanego, mieszanego, rafinowanego, pozbawionego
włókien po\
ywienia. Za\
ywanie lekarstw, zwłaszcza antybiotyków, obcią\
a i wypacza naszą mikroflorę.
Przygotowanie organizmu do oczyszczenia
Zanim rozpoczniemy oczyszczanie (dotyczy to ka\
dego jego rodzaju), nale\
y przeprowadzić
przygotowanie wstępne, które polega na "zmiękczaniu" organizmu. Jest to pierwsza i podstawowa
sprawa, determinująca powodzenie oczyszczania. Na czym polega zmiękczenie? Jest to przygotowanie,
w trakcie którego toksyny i złogi zostają poruszone i przesunięte ze swoich miejsc do organów
wydalania. Zadanie procedury oczyszczania sprowadzi się wówczas tylko do wyrzucenia na zewnątrz
wszystkiego, co się nagromadziło w organach wydalania.
Zmiękczenie mo\
na przeprowadzić na ró\
ne sposoby. Celem jest rozluz
nić, wygrzać, maksymalnie
nawil\
yć cały organizm. Mo\
na to osiągnąć chodząc do sauny, łaz
ni parowej lub biorąc gorące kąpiele.
Dla osób starszych lepsza jest gorąca kąpiel, dla młodych - łaz
nia parowa. Osobom odwodnionym,
szczupłym zalecałbym gorące kąpiele, otyłym - saunę. Czas trwania takiego zabiegu - od 5 do 25 minut,
z obowiązkowym chłodnym lub zimnym prysznicem na końcu. Najwa\
niejsze to poczuć po takim
zabiegu, \
e ciało jest rozluz
nione i rozgrzane. Zabiegów takich powinno być od 3 do 5, a w niektórych
przypadkach nawet więcej, zale\
y od stopnia zanieczyszczenia organizmu i od natury wyprowadzanych
złogów. Zabiegi stosować nale\
y codziennie lub co drugi dzień, w zale\
ności od mo\
liwości i
indywidualnej wytrzymałości na ciepło.
Znakomicie sprzyja zmiękczeniu organizmu zjadanie rano na czczo 20 g roztopionego masła, jak
równie\
mały masa\
całego ciała z wcieraniem masła, po czym ciepły prysznic wodny. Ale pamiętajmy -
dla osób otyłych z tłustą cerą i nadmiarem flegmy to się nie nadaje. Lepsze dla nich będzie krótkie
bieganie, które zagrzeje cały organizm, poprawi krą\
enie i wydalenie złogów przez skórę.
Oczyszczanie za pomocą lewatyw
Po zmiękczających zabiegach mo\
na rozpocząć oczyszczanie jelita grubego. Leczenie ka\
dej
choroby powinno zaczynać się od oczyszczenia właśnie jelita grubego. Najprostszy, najbardziej
skuteczny i dostępny sposób oczyszczania jelita grubego to są lewatywy. Zgodnie ze z
ródłami
staro\
ytnej medycyny - Ajurwedą i Cz\
udszi - lewatywy pomagają pozbyć się 80% chorób. Potraktujcie
ten zabieg z całą powagą.
Za podstawę zwykle bierzemy wodę, która w sposób mechaniczny wypłukuje zawartość jelita. Ale
"przywarte" do ścianek kamienie kałowe zostaną. Zwykle do wody dodaje się sok cytrynowy (lub roztwór
kwasu cytrynowego), ocet jabłkowy i inne antyseptyki i zioła (rumianek, jaskółcze ziele itp.). Substancje
te, częściowo normalizując środowisko kwaśne jelita, oddziaływują fatalnie na skład mikroflory, niszcząc
potrzebne i niepotrzebne mikroorganizmy, a nawet oddziaływują niekorzystnie na błonę śluzową.
16
Na przykład, jaskółcze ziele mocno ją wysusza.
Nasuwają się następujące wnioski:
Po pierwsze, musimy szukać substancji, która oderwałaby "osad",
po drugie - składniki tej substancji powinny normalizować pH środowiska wewnętrznego oraz
wybiórczo osłabiać chorobotwórczą mikroflorę, nie niszcząc potrzebnej,
po trzecie - nie powinny one podra\
niać błony śluzowej jelita.
Przyroda dysponuje taką idealną substancją, więcej - wytwarza ją nasz organizm. Jest to właśnie
mocz człowieka. Uryna odpowiada wszystkim naszym wymaganiom.
Po pierwsze, ona nie tylko przemywa jelito grube, ale z powodu większej koncentracji soli, ni\
w
plazmie krwi (ró\
nica dochodzi do 150 razy), dzięki osmozie "wysysa" wodę ze ścianek jelita oraz
otaczającej go przestrzeni, co powoduje nie tylko "odkwaszenie", ale i odrywanie osadu, kamieni
kałowych i flegmy z jamy brzusznej!
Po drugie - uryna ma pH środowiska kwaśnego, przy czym w koncentracji najbardziej korzystnej dla
organizmu. A zatem nie istnieje niebezpieczeństwo przedawkowania. W związku z tym, \
e jest ona
wytwarzana przez nasz organizm, oddziaływuje wybiórczo na wszystko, co jest związane z patologią,
nie niszcząc zdrowego. W ten sposób bezpiecznie i w pełni zostają przywrócone niezbędne środowisko i
mikroflora jelita grubego. Uryna, zwłaszcza własna, nie jest w stanie nic podra\
nić w organizmie.
Odwrotnie, likwiduje i leczy podra\
nienia. Uryna posiada własne antyseptyki, hormony, witaminy,
substancje białkowe - najlepszych odnowicieli błony śluzowej ka\
dej części organizmu! Dla lewatywy
mo\
na wykorzystywać mocz własny, jak równie\
zdrowych ludzi, zwłaszcza dzieci tej samej płci.
Zabieg ten został przeze mnie udoskonalony, wielokrotnie powiększając jego efekt. Nale\
y zebrać
około dwóch litrów uryny i gotować bez przykrycia w emaliowanym naczyniu do czasu, a\
zostanie 500
gramów. Otrzymamy wprost rewelacyjną substancję, która ró\
ni się niesamowicie od wszystkich płynów
naszego organizmu. Po zrobieniu takiej lewatywy mo\
e wyjść tyle "dobrych rzeczy", których istnienia w
naszym organizmie nawet nie podejrzewaliśmy. Wtedy ka\
dy doceni niespodziewaną moc tej substancji.
W czym sekret?
" Sama woda staje się inna, uzyskuje superstrukturę. Zostają najbardziej stałe,
"\
aroodporne" płynne kryształy, które według ostatnich badań niesamowicie uodparniają nasz
organizm na wszelkiego rodzaju niekorzystne oddziaływanie.
" Zawartość soli w takiej urynie mo\
e wzrastać do 600 razy! Jest to niezwykła moc, która
nie tylko "pompuje" wodę z organizmu, ale z powodu silnego, gorzkiego smaku odrywa polipy
grubego jelita. Zachodzi stymulacja ścianki jelita, pojawia się perystaltyka. Po 1-2 lewatywach
zostają wytępione paso\
yty. A przy tym nie cierpi korzystna mikroflora.
" Chocia\
w trakcie oddziaływania termicznego w takiej urynie zostają zniszczone
wszystkie substancje organiczne, powstają nowe - nieorganiczne, niebiałkowe, które są
wielokrotnie silniejsze od hormonów, witamin itp.
W rezultacie, po takich lewatywach szybko dochodzą do normy pH i mikroflora, zdrowieje błona
śluzowa, perystaltyka, zanikają hemoroidy, polipy, kolki. To jeszcze nie wszystko. Z powodu zdolności
do "nasycania" uryna wciąga do jelita płyn z całej jamy brzusznej, unosząc ze sobą śluz (mo\
na pozbyć
się go tylko stosując długie okresy głodówki), który osiadł w nerkach, trzustce, w ściankach pęcherza,
organach płciowych itp. i hamuje ich czynność. Uwolniwszy się od śluzu, organy odradzają się - sami się
o tym przekonacie.
Wzmacniają się mięśnie okolicy pachwiny, które śluz znacznie osłabia. Uwa\
am to za jedną z
głównych przyczyn powstawania przepukliny. Odcią\
one są wszystkie organy, wydzielania, zwłaszcza
noso-gardzieli. Mnóstwo ludzi stosowało ju\
te lewatywy i przekonało się o ich ogromnej skuteczności.
1. Środki ostro\
ności, chocia\
niedu\
e, trzeba jednak zachować.
Przy mocnym pora\
eniu błony śluzowej jelita grubego, na przykład przy kolce wrzodowej,
odparowana uryna będzie na początku powodować bóle, jak przy oparzeniu. W tym wypadku,
lepsza będzie lewatywa ze zwykłą uryną. Ból wskazuje na to, \
e wszystko co niepotrzebne,
17
lepsza będzie lewatywa ze zwykłą uryną. Ból wskazuje na to, \
e wszystko co niepotrzebne,
zostaje odrzucone, a chore miejsce poddaje się leczeniu. Niedługo powstanie nowa tkanka i bóle
znikną.
Chcę podkreślić, \
e niekoniecznie nale\
y zaczynać od odparowanej do 1/4 początkowej
objętości uryny. Zacząć lepiej od zwykłej. Potem odparowujcie ją do 1/2 i dopiero potem do 1/4.
Dalej odparowywać nie trzeba, poniewa\
struktura wody z najbardziej energetycznej przemieni
się w zwyczajne mydło i efekt zniknie.
2. Organizm mo\
e gwałtownie odreagować na podwy\
szoną energetykę takiej lewatywy.
Lewatywa wyrównuje zachwianie energetyki w organizmie. Ci, którzy mają z tym powa\
ne
problemy, mocniej odreagują. Mo\
e wystąpić złe samopoczucie. Ale powoli wszystko wróci do
normy.
A jak wygląda techniczna strona tego zabiegu? Jeśli będziecie stosować lewatywę ze zwykłej uryny
(radzę zacząć właśnie od niej), trzeba wziąć jej około 1 litra, jeśli z odparowanej - do 1/4 litra.
Zaczynajcie od 100-150 g, stopniowo doprowadzając do 500. Jeśli zaś przeszkadza poczucie
obrzydzenia, mo\
na stosować słoną wodę (2 ły\
ki soli na l litr wody). W pierwszym wypadku (gdy
stosujemy zwykłą urynę) u\
ywamy wlew doodbytniczy syfonowy, w drugim - zwykłej gruszki.
Sposób u\
ycia wlewu jest następujący: nalewamy do pojemnika urynę i wieszamy go na wysokości
nie większej ni\
1,5 metra nad podłogą. Zaciskamy rurkę (lub zakręcamy kranik). Przyjmujemy pozycję
klęczącą (miednica powinna być wy\
ej ramion), wprowadzamy rurkę do odbytu na głębokość 25-50
milimetrów. Stopniowo wpuszczamy płyn do jelita.
Zastrze\
enie: gdy jelito grube jest przepełnione kamieniami kałowymi, płyn mo\
e wylewać się z
powrotem lub rozpychać małą wolną przestrzeń wywołując bóle. śeby temu zapobiec, kontrolujemy
wlew, zaciskając rurkę lub przykręcając kranik. Oddychać przy tym nale\
y wolno, głęboko, wypinając
brzuch na wdechu i wciągając na wydechu. Gdy jelito zostanie oczyszczone, 2 litry płynu wchodzą do
środka łatwo i swobodnie w ciągu 30-40 sekund. Po tym, jak płyn wszedł, kładziemy się na plecy ł
podnosimy miednicę. Dobrze jest wykonać stójkę na ramionach (tzw. "świecę") lub umieścić nogi za
głową ("pług"). W takiej pozycji przebywamy 30-60 sekund. Dodatkowo mo\
emy wciągać brzuch. Dzięki
temu płyn poprzez okrę\
nicę zstępującą przeniknie do okrę\
nicy poprzecznej. Potem ostro\
nie
kładziemy się na plecach i przewracamy na prawy bok. Płyn z okrę\
nicy poprzecznej przedostaje się do
trudno dostępnej części wstępującej i do ślepej kiszki. Właśnie taka technika pozwala przemyć dokładnie
całe jelito grube. Nie zapominajcie o tych niuansach. One zostały sprawdzone w praktyce. W
przeciwnym razie zostanie oczyszczona tylko część jelita, pozostawiając patologię - ogniwo przyszłych
chorób w początkowym stadium - ślepej kiszce.
Zabieg mo\
na przeprowadzać po opró\
nieniu jelita grubego w dowolnym, wygodnym dla nas czasie,
ale staro\
ytni uzdrawiacze zalecają czynić to o zachodzie słońca.
Jak długo nale\
y wykonywać lewatywę? Uzdrowiciele staro\
ytni radzą - od zachodu słońca do
zmierzchu. Uwa\
am, \
e wystarczy pole\
eć na plecach lub prawym boku 5-15 minut, jeśli nie występuje
silne parcie. Potem mo\
na wstać i pochodzić. Gdy wystąpi parcie, mo\
na iść do toalety. Zaletą lewatyw
z uryny jest to, \
e one przebywają w organizmie tyle, ile potrzeba. Na początku parcia po nich są
gwałtowne i mocne, a póz
niej okresy oczekiwania na parcie tym dłu\
sze, im czystsze staje się jelito.
Dlatego nie denerwujcie się, organizm sam wie, kiedy ją wypuszczać. Wszystko odbywa się pod jego
ścisłą kontrolą.
Cykl stosowania lewatyw z uryny jest następujący: jednolitrowe codziennie, przez tydzień. W drugim
tygodniu stosujcie je co drugi dzień, w trzecim - co 2 dni, w czwartym - co 3 dni, w piątym - jeden raz w
tygodniu. Dalej mo\
na kontynuować raz co 1-2 tygodnie. Cykl ten nale\
y powtarzać 2-3 razy w roku, w
czasie wiosennego i jesiennego przesilenia, oraz (zwłaszcza ciepłe) - w styczniu - lutym.
Cykl z odparowaną uryną wygląda następująco: zaczynamy od 100 g, zwiększając co drugi dzień
dawkę jeszcze o 100 g. Gdy dojdziemy do 500 g, robimy 2-4 takich lewatyw, a potem co drugi dzień
zmniejszamy dawkę o 100 g, dopóki nie dojdziemy do 100 g jednorazowo. Dalej mo\
na robić 100-150
gramową lewatywę raz na 1-2 tygodnie.
18
Powtórzcie ten cykl podobnie, jak poprzedni, w tym samym czasie.
Oto kilka przykładów zastosowania lewatyw z uryny:
Polipy w jelicie grubym
Osobiście przez wiele lat cierpiałem z powodu polipów. Wypróbowałem przeró\
ne lewatywy, bez
skutku. Po pierwszych dwóch - trzech lewatywach z odparowanej do 1/4 uryny zaczęły wychodzić polipy.
Przy tym nie miałem \
adnych nieprzyjemnych efektów.
Zaparcia, paso\
yty, utrata apetytu, bóle głowy
Przyszedł do mnie 70-letni mę\
czyzna, który miał te dolegliwości. Po przeczytaniu mojej ksią\
ki o
urynoterapii zrobił sobie 2-3 mikro-lewatywy z odparowanej do 1/4 uryny. Dosłownie natychmiast wyszło
z niego kilka tasiemców, gęsty meduzopodobny śluz. Po czym jelita zaczęły pracować, pojawił się
apetyt, zniknął stały, przewlekły ból głowy.
Uwolnienie od śluzu w jamie brzusznej
Przekonałem się równie\
na własnym przykładzie. Zniknęły symptomy przepukliny (bóle w kroczu
przy gwałtwnym podniesieniu 10-20 kg), wzrosła wra\
liwość w czasie aktu płciowego i w ogóle potencja
płciowa została uaktywniona, przestał wydzielać się śluz z nosa, zniknęło przewlekłe zapalenie jelita
grubego.
Mo\
na przytaczać mnóstwo przykładów zdumiewającego efektu lewatyw z uryny. Lecz jeśli z jakichś
powodów wam to nie odpowiada, mo\
na zastosować zwykłe, o wiele mniej efektywne: z solą, kwasem
cytrynowym (1 ły\
eczka kwasu na 2 l wody), z 46% octem jabłkowym (2-3 ły\
ki na 2 l wody) według
schematu, jak dla zwykłej uiyny.
A teraz chcę powiedzieć o ciekawym rodzaju lewatyw, zalecanych przez Ajurwedę i Cz\
ud-szi.
Szczególnie dobre te lewatywy są dla tych, których organizm ma tendencję do odwodnienia i marznięcia
(ciągle marzną ręce i nogi). To często występuje u ludzi o szczupłej budowie ciała, z suchą, łuszczącą
się cerą. ciągle marznących. Szczególną ulgę przynoszą te lewatywy o chłodnej, suchej porze roku,
która bardzo tych ludzi wyczerpuje.
Zewnętrznym symptomem odwodnienia i wychłodzenia organizmu (zgodnie z Ajurwedą) są
zaburzenia typu "wiatr", które przejawiają się następująco: powstawanie gazów, zaparcia, "owczy" kał,
bóle w krzy\
u, stawach biodrowych, przedłu\
one menstruacje, sucha i łuszcząca się cera, spadek sił,
zmniejszenie wagi. Jeśli takie symptomy występują, zwłaszcza o suchej i zimnej porze roku, stosując
następujące lewatywy codziennie lub co drugi dzień, stopniowo się ich pozbędziemy:
100 g zwykłego mleka rozgrzewamy z 20 g roztopionego masła. Lewatywa powinna być ciepła, ale
nie gorąca. Robić ją zalecano o zachodzie słońca. Zazwyczaj organizm sam trzyma tę mieszankę tyle,
ile potrzeba. W rezultacie tego zabiegu, substancja przebywająca na poziomie kwantowym, wywołująca
w organizmie suchość i chłód, zostaje pochłonięta i zneutralizowana. Wilgoć mleka neutralizuje suchość
i twardość, masło je zmiękcza, chłód zaś zostaje zneutralizowany przez ciepło, które mleko miało i które
pojawiło się w trakcie jego kiszenia. Z reguły po 2-3 takich lewatywach stolec staje się miękki i lekki.
Mo\
na wypróbować kilka składników i wybrać najbardziej odpowiedni dla siebie. Osoby otyłe powinny
pamiętać, \
e takie lewatywy mogą przyczynić się do powiększenia flegmy w ich organizmie. Dlatego
stosować je radzę z umiarem.
Skład: mleko (100 gramów), masło (20 g) - przeciw zaparciom, owczemu stolcowi, gazom,
wysuszaniu i odwodnieniu organizmu.
Drugi skład: mleko i masło jak w wersji pierwszej, dodać szczyptę imbiru lub pieprzu (czarnego lub
czerwonego). Ten skład ma takie oddziaływanie, jak pierwszy, ale dodatkowo zmniejsza flegmę w
organizmie. Z tego powodu polecam go osobom z problemem nadwagi.
Trzeci skład: podstawa jak w pierwszym, oraz 1/2 ły\
eczki do herbaty soli. Wzmacnia to
oddziaływanie składu pierwszego.
Czwarty skład: podstawa jak w pierwszym, oraz 1/2 lub cała ły\
ka mocnego wywaru z piołunu lub 1/2
ły\
eczki do herbaty soku z czosnku. Ma wpływ zbawienny przy kłopotach z woreczkiem \
ółciowym.
19
Zamiast mleka mo\
na zastosować wywar z mięsa (zwłaszcza z baraniny) lub kości.
A więc, macie Państwo pole do popisu. Próbujcie, szukajcie i wracajcie do zdrowia.
Po tym, jak grube jelito zostało oczyszczone, mo\
na jeden raz na 2-3 tygodnie (mo\
na i raz na
kwartał) stosować idealną metodę przemywania całego układu trawiennego - Szankh Prakszalanę.
Szankh Prakszalana
Szankh Prakszalana lub Warisara oznacza "Gest muszli", poniewa\
woda przechodzi przez kanał
trawienny podobnie jak poprzez pustą muszlę. Woda wchłaniana przez usta przechodzi przez \
ołądek, a
potem, prowadzona prostymi ruchami, przechodzi przez całe jelito. Ćwiczenie powtarza się do momentu,
gdy woda zacznie wychodzić z jelita tak przezroczysta, jak na wejściu.
Przygotowanie
Podgrzać wodę do temperatury ciała, dodać sól (5-6 g na l litr, czyli niedu\
a, płaska ły\
ka stołowa).
Woda musi być słona, poniewa\
bez soli zostałaby pochłonięta na zasadzie osmozy przez błonę
śluzową i wyprowadzona w postaci moczu, a nie przez odbyt. Gdyby woda wydawała się za słona,
koncentrację soli mo\
na zmniejszyć.
Wykonanie
Najbardziej korzystną porą jest ranek, na czczo. Cały zabieg zajmuje godzinę - półtorej, a w miarę
opanowania 45-60 minut.
Oto schemat całkowitego przejścia wody przez kanał trawienny.
1. Wypić szklankę słonej wody.
2. Wykonać odpowiednie ruchy (rys. 8)
3. Ponownie wypić szklankę słonej wody i powtórzyć zestaw ćwiczeń. W czasie
wykonywania tych ruchów, woda wolno będzie przechodzić przez jelito, nie powodując mdłości.
4. Powtarzać picie i ćwiczenia do tego czasu, a\
wypijecie 6 szklanek, po czym nale\
y udać
się do toalety.
20
Rys. 8 - Ćwiczenie wspomagające przejście słonej wody przez przewód pokarmowy
Zazwyczaj pierwsze wypró\
nienie zachodzi prawie natychmiast. Jeśli nawet w ciągu 5 minut ono nie
nastąpi, nale\
y powtórzyć ćwiczenia ju\
bez picia wody. Jeśli i to nie poskutkuje, trzeba będzie
zastosować zwykły środek - lewatywę. Po tym pierwszym wypró\
nieniu nale\
y znów wypić szklankę
wody i wykonać ćwiczenia, wrócić do toalety. Powtarzać te czynności do czasu, a\
wychodząca woda
będzie przeroczysta. W zale\
ności od zanieczyszczenia jelita, trzeba będzie wypić 10-14 szklanek.
Potem mo\
na wypić 3 szklanki niesolonej wody i wykonać Wamana - Dxoyu (wło\
yć 2 palce do gardła,
by spowodować wymioty). Odłączy to "syfon" i całkowicie opró\
ni \
ołądek.
Ćwiczenie pierwsze
Pozycja wyjściowa: stojąc, stopy rozstawione na odległość około 30 cm, palce rąk splecione.
Podnieść ręce nad głową, dłońmi do góry. Wyprostować plecy. Oddychać spokojnie.
Nie ruszając górną częścią tułowia, schylić się wolno, nie zatrzymując się w pozycji końcowej
wyprostować się i natychmiast wychylić się w prawo. Powtórzyć to 4 razy, czyli wykonać 8 skłonów, co
powinno trwać około 10 sekund. To ćwiczenie otwiera oddz
wiernik \
ołądka, przepuszczając przy
ka\
dym skłonie część wody z \
ołądka, która przedostaje się do dwunastnicy.
21
Ćwiczenie drugie
Ćwiczenie to przemieszcza wodę w jelitach cienkich. Pozycja wyjściowa taka sama, czyli nogi
rozstawione. Wyciągnąć horyzontalnie prawą rękę, lewą zgiąć w taki sposób, by palec wskazujący i
kciuk dotykały prawego obojczyka. Odwracamy tułów, odchylając wyciągniętą rękę za siebie jak najdalej.
Patrzeć na końce palców. Nie zatrzymując się w końcowym punkcie zwrotu, wracamy do pozycji
wyjściowej i powtarzamy to samo w drugą stronę. Powtarzamy ten podwójny ruch 4 razy (ćwiczenie trwa
10 sek.)
Ćwiczenie trzecie
Woda w dalszym ciągu przedostaje się do jelita cienkiego dzięki następującemu ćwiczeniu:
wykonujemy wariant "Kobry". Tylko du\
e palce stóp i dłoni dotykają podłogi, biodra znajdują się nad
podłogą. Stopy rozsunięte na około 30 cm. Odwracamy głowę i tułów, dopóki nie zobaczymy przeciwnej
pięty (czyli, gdy odwracamy się w prawo, patrzymy na lewą piętę). Nie zatrzymując się w końcowej
pozycji, wracamy do pozycji wyjściowej i powtarzamy to samo w drugą stronę. Powtórzyć 4 razy te 2
ruchy. Czas: 10-15 sek.
Ćwiczenie czwarte
Musimy wprowadzić do grubego jelita wodę, która ju\
doszła do końca jelita cienkiego. Umo\
liwia to
ćwiczenie 4. Jest to najbardziej skomplikowane ćwiczenie z całego zestawu, ale wykonać go mo\
e
ka\
dy za wyjątkiem osób cierpiących na schorzenie kolana lub łękotki. Te osoby mogą uciec się do
wariantu opisanego ni\
ej.
Ćwiczenie wykonuje się w taki sposób:
a. kucnąć, stopy są rozstawione na około 30 cm, pięty znajdują się po wewnętrznej stronie
bioder. Dłonie le\
ą na kolanach.
b. obrócić tułów. Lewe kolano umieścić na podłodze przed przeciwległą stopą. Dłonie na
przemian popychają prawe biodro do lewego boku i lewe biodro do prawego boku, aby
przycisnąć połowę brzucha i nacisnąć na grube jelito. Patrzeć za siebie, by zwiększyć obrót
tułowia i nacisnąć na brzuch.
Jeśli w poprzednich ćwiczeniach kierunek ruchu był obojętny, w tym ćwiczeniu lepiej jest na początku
naciskać na prawą stronę brzucha. Jak we wszystkich poprzednich ćwiczeniach, czas wykonania -
15sek.
Wariant ćwiczenia
Jest wersja Ardha-matsyendrasany - asany ze skrętem. W tym wypadku stopa umieszczona przy
wewnętrznej stronie uda, bark odchylony tak daleko, jak to mo\
liwe do zgiętego kolana. Bark jest lekko
odchylony do tyłu. Ręce są oparte o zgięte kolano, które słu\
y jako dz
wignia do przekręcania kręgosłupa
i przyciskania uda do dolnej części brzucha.
Jeśli po wypiciu 4 szklanek powstanie uczucie przepełnienia \
ołądka, wystąpią mdłości, będzie to
świadczyło, \
e oddz
wiernik \
ołądka (klapa pomiędzy \
ołądkiem a dwunastnicą) nie otworzył się tak, jak
nale\
y. W tym wypadku trzeba powtórzyć zestaw ćwiczeń 2 lub 3 razy bez picia wody. Ustanie mdłości
zasygnalizuje, i\
przejście zostało otwarte. Jak tylko syfon zacznie funkcjonować, będziemy mogli bez
\
adnych komplikacji kontynuować zabieg. Mo\
e te\
tak się stać, \
e powstałe w procesie fermentacji
produktów gazy uniemo\
liwiają uruchomienie syfona. W tym wypadku wystarczy nacisnąć rękami na
brzuch lub wykonać świecę.
W skrajnym przypadku, gdy woda wcią\
pozostaje w \
ołądku, zostają dwa wyjścia: wywołać odruch
wymiotny, łaskocząc podstawę języka dwoma palcami prawej ręki. Ulga nastąpi natychmiast. Drugie
wyjście to nie czynić nic. Woda wydali się sama w postaci moczu. Po tych ćwiczeniach nale\
y odpocząć
i zjeść.
Pierwszy posiłek
Po Szankh Prakszalanie nale\
y wypełnić następujące zalecenia. Jeść nie wcześniej ni\
30 minut po
ćwiczeniach i nie póz
niej ni\
jedna godzina. Zabronione jest zostawiać układ trawienny bez pokarmu
dłu\
ej ni\
godzinę.
22
dłu\
ej ni\
godzinę.
Pierwszy posiłek składa się z dobrze rozgotowanego ry\
u. Mo\
na dodać dobrze rozgotowaną
marchew. Z tym trzeba zjeść 40 g masła. Ry\
mo\
na zastąpić gotowaną pszenicą, owsem itd.
Uwaga! Ry\
u nie wolno gotować na mleku. W ciągu 14 godzin po ćwiczeniach nie wolno pić mleka
ani kefiru. Oprócz tego zabronione są kwaśne produkty i napoje, owoce i surowe warzywa. Pieczywo
wprowadzamy dopiero przy drugim posiłku. Po 24 godzinach wracamy do normalnego trybu od\
ywiania,
unikając jednak przejadania się i ograniczając spo\
ycie mięsa.
Picie
Pochłonięcie tak du\
ej ilości słonej wody przyciągnie do jelit, z powodu znacznej osmozy, część płynu
z krwi. A zatem, płynna część krwi pójdzie w kierunku przeciwnym zwykłemu wchłanianiu,
przeczyszczając kosmki jelitowe. To właśnie czyni Szankh Prakszalanę unikalną. Nie znam \
adnego
systemu oczyszczania, który czyścił by nasze kosmki jelitowe - ten uniwersalny, porowaty katalizator, od
którego efektywności głównie zale\
y przyswajanie pokarmu.
Jest całkowicie zrozumiałe, \
e mo\
e pojawić się uczucie pragnienia. Mo\
na napić się dopiero w
czasie pierwszego posiłku. W przeciwnym razie będziemy w dalszym ciągu "karmić" syfon, czyli chodzić
do toalety. W czasie pierwszego posiłku i po nim mo\
emy pić wodę lub słabą herbatę. Stolec pojawi się
po 24 lub 36 godzinach, będzie koloru złocistego, \
ółtego i bez zapachu, jak niemowlęcy.
Osoby cierpiące na zaparcia mogą robić Szankh Prakszalanę co tydzień, ale tylko z 6 szklankami
wody. Jest to najlepszy sposób na zmuszanie jelit do prawidłowej pracy.
Korzystne oddziaływanie
Oprócz tego, \
e dzięki tej metodzie oczyścimy kanał trawienny, zauwa\
ymy zmiany zewnętrzne.
Pojawi się świe\
y oddech, dobry sen, z ciała i twarzy zniknie wysypka. Stolec zmieni kolor - świadczy to
o tonizacji wątroby i trzustki.
Przypadki słabych form cukrzycy zostawały wyleczone po dwumiesięcznych kuracjach Szankh
Prakszalany, robionej co 2 dni, w połączeniu z odpowiednią dietą. Prawdopodobnie wysepki
Langergansa znajdujące się w trzustce, wydzielają więcej insuliny pod wpływem ogólnej stymulacji tego
gruczołu. Oczyszczenie układu trawiennego pociąga za sobą prawidłowe przyswojenie po\
ywienia i
zmusza chudych do tycia, a do odchudzania się tych, którzy powinni zrzucić wagę.
Przeciwskazania
Jest ich niewiele. Chorzy na wrzody \
ołądka nie mogą, naturalnie, zastosować Szankh Prakszalany.
To dotyczy równie\
dezynterii, chorób układu trawiennego, rozwolnienia, ostrej kolki, ostrego zapalenia
wyrostka robaczkowego, a tym bardziej takich powa\
nych chorób jak gruz
lica jelit i rak.
Szankh Prakszalana jest rzeczą wspaniałą, przekonałem się na "własnej skórze". By szybciej
przyswoić tę metodę, na początku mo\
na ją praktykować co 2 tygodnie.
śywienie oczyszczające
Wielki dietolog Poi Bregg odkrył efektywny sposób na przywrócenie czystości jelita grubego -
głodowanie. Głodowanie raz w tygodniu w ciągu 24-36 godzin umo\
liwia zdobycie dodatkowej energii,
która zwykle zostaje wydatkowana na trawienie i przyswajanie pokarmu. W tym czasie kamienie kałowe
zaczynają "odchodzić" od ścianki jelita. Pierwszy posiłek po takim głodowaniu to surówka z marchwi i
kapusty bez oleju i przypraw. Słu\
y ona za swoistą miotełkę, która odrywa i wyrzuca "osad".
Odbudowa ścianek i nerwów jelita grubego
Oto co mówi na ten temat doktor Uoker:
"Na podstawie własnego doświadczenia twierdzę, \
e jelito grube w \
adnym wypadku nie
potrafi normalnie rozwijać się i funkcjonować, jeśli człowiek od\
ywia się przewa\
nie
produktami gotowanymi lub przetworzonymi. Z tego powodu znalez
ć człowieka z idealnie
zdrowym jelitem jest prawie niemo\
liwe. Przy złym samopoczuciu przede wszystkim
trzeba zafundować sobie przemywanie grubego jelita. Po czym świe\
e soki z warzyw
23
trzeba zafundować sobie przemywanie grubego jelita. Po czym świe\
e soki z warzyw
dokończą proces regeneracji. Ustalone zostało, \
e najlepszą od\
ywką jest mieszanka
soków z marchewki i szpinaku. Mieszanka ta zasila nerwy i mięśnie grubego i cienkiego
jelita".
Odrobinę mniej skuteczny jest sok z marchwi, buraka, ogórka. Jeśli brakuje innych składników, to
zostaje sok z samej marchewki - nie mniej ni\
500 g dziennie.
Wprowadzenie do \
ywienia niezbędnej ilości produktów bogatych w błonnik - owoców, warzyw, ziaren
normalizuje i poprawia pracę jelita grubego, nie mówiąc ju\
o działaniu przeczyszczającym dzięki temu,
\
e wypełnia du\
ą przestrzeń w jelicie, wzmacniając tym funkcję ruchową jelita grubego. Błonnik dobrze
absorbuje \
ółć, która pobudza ścianki jelita grubego, stymulując perystaltykę, co równie\
sprzyja
normalnemu wypró\
nianiu.
Mocno wpływają na perystaltykę figi, śliwki, winogrona, suszone owoce. W jelicie pęcznieją i
zwiększają swą objętość.
Skutecznym środkiem przeczyszczającym jest marchew, burak, surówki ze świe\
ej kapusty. Biała
kapusta posiada du\
o błonnika, jest pomocna przy zaparciach, ale nie jest zalecana w przypadku
występowania kolki.
Oprócz wspomnianych wyjątkowo "silnych" produktów, pod tym względem dobre są równie\
: arbuzy,
melony, miód, masło roślinne, ciemne pieczywo.
Rewelacyjna pod tym względem jest równie\
pszenica.
Niektórzy po spo\
yciu wielkiej ilości owoców i warzyw narzekają na powstawanie wzdęć i gazów.
Najwięcej gazów tworzy się po jedzeniu grochu, fasoli, cebuli, kapusty i buraka, lecz właśnie one
sprzyjają oczyszczaniu. Powstawanie gazów w jelitach tłumaczy się tym, \
e aktywne elementy, które
wchodzą w skład owoców i warzyw, zwłaszcza siarka i chlor, poprzez reakcję chemiczną rozkładają
zgromadzone w jelitach produkty gnicia, osad. Szczególnie cenny pod tym względem jest sok z białej
kapusty z du\
ą zawartością siarki i chloru, oczyszczających błonę śluzową \
ołądka i jelit.
A oto następny test na stopień zanieczyszczenia ścianek jelita grubego i stanu toksycznego całego
układu trawiennego. Gdy po piciu soku z kapusty męczą was gazy lub inne nieprzyjemne odczucia,
wskazuje to na znaczny poziom toksykacji.
Przyzwyczajać się do picia soku z surowej kapusty nale\
y stopniowo. Najpierw pijemy pół na pół z
marchewką. Potem stopniowo zmniejszamy zawartość soku z marchwi. Jak mawiał dr Uoker, 300 g
świe\
ego soku z kapusty dziennie mo\
e dostarczyć niezbędnej ilości \
ywego, organicznego po\
ywienia,
którego nie otrzymamy z 50 kg kapusty gotowanej lub konserwowanej.
Gazy powstają przy nieprawidłowym łączeniu produktów, na przykład grochu z pieczywem, fasoli z
mięsem itd. Lepiej takie "wydzielające gazy" produkty jadać osobno, po zjedzeniu surówki. Płyny, w tym
soki, pić przed jedzeniem. Przy takim od\
ywianiu nie powstaje "osad" i znikną gazy.
Produkty roślinne wywołują w jelitach fermentację, ale nie mogą w nich rozkładać się, poniewa\

wyprowadza je z organizmu ich własna kwasowość, z lekka rozwalniając stolec. Stymuluje to pracę jelit i
oczyszcza je w sposób naturalny.
Na większe wzdęcia dobre są herbatki z rumianku i nasion kopru.
O uregulowaniu stolca sporo mówił Swami Sziwananda. Zaproponowany przez niego zestaw asan i
ćwiczeń jogicznych daje zdrowie, siłę i długie \
ycie.
1. Utthita szirsza ekapada czakrasana
Poło\
yć się na plecach, ręce wyciągnięte wzdłu\
ciała. Unieść głowę, zginając kolejno nogi w
kolanach, wykonujemy ruch jazdy na rowerze. Kolana podnosimy do wysokości klatki piersiowej. Głowa
zostaje uniesiona. Jeśli wystąpi zmęczenie, odpocząć. Powtórzyć jeden lub dwa razy. Ćwiczenie
likwiduje wady pośladków, talii, brzucha, pleców, nóg, kolan, stóp. Oczyszcza spermę, likwiduje nocne
polucje. Oczyszcza krew, wypędza robaki, nawet leczy parali\
. Poprzez regularną praktykę tego
ćwiczenia osiągamy zdrowie i siłę całego organizmu.
24
2. Utthita dui padasana
Poło\
yć się na plecach. Ręce wyciągnięte wzdłu\
ciała. Wolno podnieść wyciągnięte nogi pod kątem
45 stopni. Nóg w kolanach nie zginać. Po czym opuścić je nie dotykając podłogi. Powtórzyć 45 razy.
Ćwiczenie daje większy efekt, gdy je wykonamy z uniesioną głową.
Rys. 9 - Zestaw ćwiczeń Swami Sziwanandy
3. Utthita eka padasana
Poło\
yć się na plecach. Podnieść nogę pod kątem 45 stopni. Na przemian wolno podnosić i
opuszczać nogi nie dotykając podłogi. Mo\
na osiągnąć lepsze rezultaty, jeśli wykonujemy to ćwiczenie z
uniesioną głową.
Ćwiczenie dobrze wzmacnia mięśnie brzucha i jelit, oczyszcza spermę, likwiduje nocne polucje,
wypędza robaki.
4. Utthita hasta merudandasana
Poło\
yć się na plecach. Podnieść nad głową wyciągnięte ręce i poło\
yć na podłodze. Wolno podnosić
obie ręce w kierunku stóp nie podnosząc nóg i nie zginając kolan, dopóki nie pojawi się wyczuwalne
napięcie mięśni brzucha. Pozostać w tej pozycji 10-15 sekund. Po czym wyciągnąć ręce do przodu i
dotknąć głową kolan. Wolno wrócić do pozycji wyjściowej. Powtórzyć kilka razy.
Ćwiczenie likwiduje wady brzucha, pleców, kręgosłupa, klatki piersiowej, talii, szyi.
25
5. Utthita hasta eka padasana
Poło\
yć się na podłodze. Ręce wyciągnąć wzdłu\
ciała. Podnieść je i wyciągnąć przed sobą.
Oderwać tułów od podłogi. Przyjąć pozycję jak na rysunku. W chwili pojawienia się napięcia mięśni
brzucha, wolno podnosić nogi na przemian w taki sposób, by podłoga i podniesiona noga tworzyły kąt 45
stopni.
Powtórzyć ćwiczenie 3-4 razy, a potem w szybkim tempie 5 razy.
Ćwiczenie wzmacnia jelita i daje takie same efekty, jak poprzednie ćwiczenia.
6. Pada parszwa czałansana
Poło\
yć się na plecach. Wyciągnąć ręce na boki w linii barków, poło\
yć dłonie na podłodze.Wolno
podnieść proste, złączone nogi pod kątem 45 stopni. Pozostać jakiś czas w tej pozycji. Potem wolno
przechylić nogi w lewo i w prawo, dopóki one nie dotkną podłogi. Dłonie przez cały czas są przyciśnięte
do podłogi. Przywrócić nogi do pozycji pionowej i wolno opuścić na podłogę. Powtórzyć 1-2 razy.
Ćwiczenie wzmacnia talię i jelita, likwiduje wady \
eber, serca i płuc.
7. Bhujangasana
Poło\
yć się na podłodze twarzą do ziemi. Nogi wyprostowane, stopy złączone. Dłonie poło\
yć na
podłodze w linii miednicy. Mocno naciskając dłońmi na podłogę, podnieść tułów do góry a\
do styku
kości łonowej z podłogą. Cię\
ar ciała spoczywa na nogach i dłoniach. Wrócić do pozycji wyjściowej,
rozluz
nić się. Powtórzyć 4-5 razy.
Ćwiczenie likwiduje otyłość i schorzenia organów jamy brzusznej, wzmacnia mięśnie szyi, klatki
piersiowej, brzucha i rąk.
8. Dhanurasana
Poło\
yć się na brzuchu. Zgiąć nogi w kolanach. Uchwycić je w kostkach i pociągnąć do góry, ręce
wyprostować, plecy wygiąć. Na początku kolana mogą być rozsunięte. Dą\
yć do wykonywania
ćwiczenia z kolanami złączonymi. Kołysać się w tej pozycji 4-6 razy.
Ćwiczenie likwiduje wszystkie schorzenia układu trawiennego, równie\
przemieszczenia dysku i wady
kręgosłupa. Jest bardzo wa\
ne. Powinien je praktykować ka\
dy mę\
czyzna i ka\
da, kobieta.
9. Ardha szalabhasana
Poło\
yć się na brzuchu. Ręce wyciągnąć wzdłu\
ciała, dłonie le\
ą na podłodze. Unieść głowę. Wzrok
skierowany przed siebie. Podnieść prostą nogę, potem drugą. Palce nóg są obciągnięte.
Ćwiczenie likwiduje bóle pleców, leczy schorzenia wątroby i śledziony.
10. Mukta hasta kati czakrasana
Stanąć prosto. Nogi lekko rozsunięte. Opuścić tułów i złączone ręce jak najni\
ej. Wolno obracamy
ręce i tułów w płaszczyz
nie pionowej z lewej, do góiy i w prawo. To samo w drugą stronę. Zrobić w
ka\
dą stronę 3-4 obroty. Wykonywać wolno.
Ćwiczenie dobrze wzmacnia mięśnie brzucha, klatki piersiowej, rąk. Leczy przewlekłe zaparcia.
11. Prusztha walita hanumasana
Stanąć prosto. Nogi złączone. Lewą nogę wysunąć jak najdalej do przodu. Prawa noga prosta.
Podnieść złączone dłońmi ręce nad głową, odsunąć je do tyłu. Opuścić ręce dotykając podłogi
odwróciwszy tułów w lewo. Powtórzyć w obie strony.
Ćwiczenie powoduje napięcie wszystkich mięśni ciała, wzmacnia talię, leczy schorzenia organów
jamy brzusznej i klatki piersiowej.
12. Dandihimanthanasana
Stanąć prosto. Nogi złączone. Ręce zaciśnięte w pięść. Wyrzucamy z wysiłkiem ręce, naśladując
ruchy boksera. Tułów przy tym obraca się w obie strony.
Ćwiczenie likwiduje zaparcia, wzmacnia mięśnie klatki piersiowej i brzucha.
26
13. Waksza spruszta janu wrikszasana
Stanąć prosto. Nogi złączone. Klatka piersiowa wysunięta do przodu. Podnosimy szybko zgięte w
kolanach nogi, jak najwy\
ej.
To ćwiczenie jest bardzo wa\
ne. Zmniejsza objętość brzucha, wzmacnia mięśnie brzucha, oczyszcza
spermę, likwiduje nocne polucje.
14. Eka sthana pałajanasana
Schylić się do przodu. Podnosić na przemian kolana, dotykając piętami pośladków jak przy biegu w
miejscu. Ćwiczenie wykonywać na palcach, w jednym miejscu. Najpierw wolniej, potem - coraz szybciej.
Po 2-5 minutach takiego biegu nawet wysportowany człowiek odczuwa zmęczenie.
Szybki chód i bieg są ćwiczeniami naturalnymi i dlatego uwa\
ane są za jedne z najlepszych. Dzięki
takiemu ćwiczeniu człowiek staje się aktywny, jego płuca i serce pracują coraz lepiej. Osoby z chorym
sercem powinny wykonywać to ćwiczenie w wolnym tempie.
Ćwiczenie oczyszcza krew, likwiduje zaparcia, wzmacnia mięśnie nóg, zwiększa apetyt. Przy
regularnym praktykowaniu znikają wszystkie bóle. Tylko to jedno ćwiczenie uzdrawia całkowicie i
przedłu\
a \
ycie człowieka. Szczególnie dobroczynne w skutkach jest dla ludzi otyłych.
By zamknąć temat przytoczę system oddychania, polecany przez Swami Sziwanandę i jego 14 rad z
ksią\
ki "Jogosana" jako panaceum na wszystkie patologie jamy brzusznej.
Bhastrika-pranayama
Usiądz
w wygodnej pozycji. Trzymaj plecy wyprostowane, nieruchome. Wykonaj szybki, energiczny
wdech oraz szybki i mocny wydech. Wytworzony dz
więk przypomina gwałtowny przepływ powietrza w
miechach. Zacznij od 3-4 wdechów, wykonywanych z umiarkowaną prędkością. W czasie wdechu klatka
piersiowa musi wygiąć się jak najdalej do przodu, plecy pozostają nieruchome.
Co tydzień zwiększamy czas ćwiczenia o 1-2 oddechy. W ciągu miesiąca doprowadzamy ich liczbę
do 108. Więcej ni\
324 wdechy i wydechy w trzech seriach wykonywać nie wolno.
Bhastrika-pranayama jest ćwiczeniem zdumiewającym. Mo\
e dać doskonałe zdrowie i długie \
ycie.
Wpływa dobroczynnie na mózg, płuca i \
ołądek, wzmacnia pamięć. Stymuluje pracę mózgu.
Leczy polipy, zapalenie migdałków, schorzenia uszu i oczu, astmę, katar, kaszel, choroby serca.
Osoby, które chorują ju\
na serce, powinny wprowadzać praktykę tę ostro\
nie, stopniowo, zwiększając
obcią\
enie.
Ćwiczenie leczy niestrawność i zaparcia, które przez lata zatruwały ludziom \
ycie, pomaga równie\

na przepuklinę i zapalenie wyrostka robaczkowego. Włosy przestają wypadać, znika siwizna. Cera staje
się jędrna i gładka. Jak niesamowite jest oddziaływanie tego ćwiczenia.
Praktykujmy je codziennie rano i wieczorem lub przynajmniej 1 raz dziennie, w dobrze wywietrzonym,
czystym pomieszczeniu, albo na brzegu morza lub rzeki, odwróciwszy się twarzą do wiatru. Po 4-6
miesiącach pojawią się zdumiewające rezultaty nawet u osób z chorobami przewlekłymi. Z czasem
praktykujący to ćwiczenie, stanie się najszczęśliwszym człowiekiem i doskonałym joginem.
14 rad na wzmocnienie zdrowia
1. Nigdy nie leń się poświęcić 15 minut na praktykowanie asan i ćwiczeń na brzuch. Takie
codzienne zajęcia zapewnią Ci zdrowie i długie \
ycie. Dzięki temu skończysz z sięganiem po
lekarstwa z byle powodu. Tylko zdrowie mo\
e przynieść prawdziwe szczęście. Gdy nie ma
zdrowia - nie ma pomyślności, spokoju i szczęścia.
2. Wykonując ćwiczenia nie popełniaj błędów! Bądz
wewnętrznie spokojny i radosny. W
czasie ćwiczeń trzymaj usta zamknięte.
3. Zapewni to zdrowie, urodę i długie \
ycie.
4. Bez ćwiczenia nie ma jedzenia! Powinno to stać się Twoją dewizą.
5. Od\
ywiaj się regularnie.
27
6. Nie jedz, gdy nie odczuwasz głodu. Nie wolno ignorować nawet najsłabszej potrzeby
oddania stolca.
7. Stymulatory w rodzaju herbaty, kawy, nikotyny, środków przeczyszczających są
niebezpieczne w tym samym stopniu.
8. Nie śpij w dzień i nie jedz w nocy - to powoduje zaparcia.
9. Gdy wahasz się jeść czy nie - nie jedz. Gdy wątpisz, czy iść do toalety - idz
!
10. Jedz wolno i nie pij w czasie jedzenia. Pragnienie powinno być zaspokajane w godzinę po
posiłku.
11. Prze\
uwaj ka\
dy kęs 32 razy, by mieć zdrowe zęby, regularny stolec i nie nabawić się
zaparć i ich skutków.
12. Wystrzegaj się sma\
onego, rozgotowanego, zaschłego, zbyt gorącego, zimnego i
cię\
kiego jedzenia.
13. Jedz tylko wtedy, gdy jesteś pełen radości \
ycia, wolny od cię\
kich myśli. Nigdy nie jedz i
nie pij, gdy jesteś zły, zdenerwowany lub przebywasz w trudnym otoczeniu.
14. Po jedzeniu przejdz
się wolno tam i z powrotem, jednocześnie masując brzuch ręką.
Zapewni to dobre trawienie i perystaltykę.
15. Zadbaj szczególnie o zdrowie duchowe i spokój, poniewa\
jest to o wiele wa\
niejsze w
zapewnieniu zdrowia, siły, energii i szczęścia, ni\
jedzenie.
Ten, kto będzie prawidłowo wykonywał nasze ćwiczenia i stosował rady, po\
egna się z rozstrojem
\
ołądka. Po 4-6 miesiącach regularnej praktyki nastąpi całkowite uzdrowienie wszystkich schorzeń
organów trawiennych.
Jaką szkodę wyrządzają środki przeczyszczające?
Środki przeczyszczające oddziaływują na ścianki jelita na zasadzie uderzenia biczem - wywołując
najpierw superaktywność, po której następuje depresja. Poza tym, środki przeczyszczające nie tylko nie
leczą, a tłumiąc skutki choroby, tylko dodatkowo ją pogłębiają i czynią nieuleczalną. Środki
przeczyszczające w rezultacie niszczą membrany filtrujące i błonę śluzową jelita.
Jak pozbyć się polipów?
Gdy nagle zauwa\
ymy specyficzne odstające znamiona na szyi lub pod pachami wskazuje to, \
e
mamy polipy. Wiadomo, \
e polipy są nowotworami łagodnymi, które mogą przerodzić się w nowotwory
złośliwe. Zwykle lekarze proponują usuwanie ich operacyjnie. Jednak mo\
na zastosować metodę
profesora Aminiewa. Metoda ta polega na stosowaniu jaskółczego ziela.
Stosuje się napar z trawy jaskółczego ziela i świe\
y sok z niego. Tymi preparatami przypieka się
kurzajki, leczy brodawkowatość krtani. Badania preparatów jaskółczego ziela wykazują zahamowanie
wzrostu guzów złośliwych, hamują równie\
rozwój czynników tuberkulozy.
W medycynie ludowej sok z mlecza, napar i nalewkę z jaskółczego ziela stosuje się jako środek
przeciwbólowy i przeciwskurczowy przy schorzeniach wątroby i woreczka \
ółciowego (kamieniach
\
ółciowych, piasku, \
ółtaczce), katarze \
ołądka i jelit, rozwolnieniu, problemach z trawieniem. Do
przygotowania naparu najlepiej wykorzystać świe\
e rośliny.
W bułgarskiej medycynie ludowej sok z jaskółczego ziela stosuje się przy usuwaniu brodawek. Ja zaś
zastosowałem go w inny sposób. Przyszła do mnie kobieta w średnim wieku, wa\
ąca 118 kilo i poprosiła
o pomoc w usunięciu narośli w mał\
owinie usznej.
Z dalszej rozmowy dowiedziałem się, \
e miała du\
o wiszących znamion i brodawek. Zaleciłem jej
kurację lewatywą z soku z jaskółczego ziela.
Po raz pierwszy do 2 litrów ciepłej przegotowanej wody dodała tylko 1 ły\
eczkę świe\
o wyciśniętego
soku. Kuracja polegała na 15 lewatywach dziennie. Po tym 15 dni przerwy.
28
Kuracja druga - do tej samej ilości wody dodawała 2 ły\
eczki soku. W czasie tej kuracji powiedziała
mi, \
e razem z wodą wyszedł kawałek mięsa, przypominający kurzy \
ołądek (polip).
Po drugiej kuracji (2 ły\
eczki soku na 2 litry wody), odpadła narośl w uchu. W ciągu krótkiego czasu
(około 6 miesięcy), ta kobieta zmieniła się nie do poznania. Teraz wa\
y 87 kilo, ma śliczną, świe\
ą cerę,
i jak twierdzi "fruwa jak baletnica".
Ilość takich kuracji stosujemy według samopoczucia, ale nie więcej ni\
cztery. Potem, po miesięcznej
przerwie mo\
na powtórzyć tę kurację, ale lepiej przeprowadzić podobną z większym dawkowaniem w
następnym roku.*
* Po kuracji zielem jaskółczym mo\
e występować zatwardzenie. To jest naturalna reakcja jelita na
"wysuszające" i "odrywające" właściwości jaskółczego ziela. Aby zlikwidować zatwardzenia i nawil\
yć
błonę śluzową jelita grubego zalecam tu\
po kuracji zielem jaskółczym zrobić 2-3 lewatywy ciepiym
mlekiem i roztopionym masłem (300 g mleka i 30 g masła).
Zniknięcie wiszących znamion na szyi, pod pachami itp. wskazuje na zniknięcie polipów w jelicie
grubym.
Opisywane wcześniej lewatywy z odparowaną uryną, są o wiele efektywniejsze, ni\
z jaskółczym
zielem. Dlatego zalecam pozbywać się polipów z ich pomocą, a tę metodę stosować rezerwowo.
Jaskółcze ziele jest jednak\
e zbawiennym środkiem dla osób otyłych.
Normalizacja mikroflory w jelicie grubym
Od razu trzeba powiedzieć, \
e korzystna mikroflora w jelicie grubym nigdy nie będzie wyhodowana u
człowieka, który regularnie spo\
ywa produkty zawierające piekarnicze dro\
d\
e. Takie dro\
d\
e
wyniszczają potrzebną nam mikroflorę. Tu nie mo\
na dopuszczać \
adnych kompromisów. Trzeba
zrezygnować z chleba i wyrobów z zawartością tych dro\
d\
y. Zrezygnujcie więc z chleba na rzecz kasz,
lub pieczcie swój własny chleb, bez dro\
d\
y.
Odbudować normalną mikroflorę jelita grubego, pomo\
e oczyszczenie i normalizacja pH jego
środowiska.
Nale\
y zmienić od\
ywianie. Połó\
my nacisk na świe\
o wyciśnięte soki z warzyw, sałatki, kasze,
ziarno, orzechy. Głównym surowcem dla rozwoju normalnej mikroflory są jagody (maliny, truskawki,
\
urawiny) i dziko rosnące jadalne trawy.
Bardzo dawno temu zostało ustalone, i\
od\
ywianie zmienia mikroflorę jelita. Jeden rodzaj mikrobów
mo\
e wypierać drugi. W taki sposób w zale\
ności od produktów, którymi od\
ywiamy się mo\
emy
hodować w swoim wnętrzu ró\
norodne bakterie. Lecz mikroflora jelita jest utrwaloną ewolucyjnie formą
istnienia większości jednokomórkowych organizmów i musi być taka, a nie inna. Mikroflora w organizmie
człowieka rozwija się prawidłowo tylko na produktach roślinnych, surowych z dodatkiem przygotowanego
prawidłowo jedzenia (kaszy, ziarna, itp.). Taka mikroflora umo\
liwi nam trawienie 50% błonnika i
wydobywanie z niego dodatkowego po\
ywienia. Poza tym błonnik zapewnia antytoksyczność jelita
grubego.
Gotowane, przetwarzane jedzenie, nieprawidłowo łączone, bogate w białka i cukier, pozwala
kultywować patogenną mikroflorę, która wpływa negatywnie na przyswajanie wapna (jest to jedna z
przyczyn nagminnego psucia się zębów) i nie pozwala, aby jelito grube normalnie funkcjonowało.
Dieta bogata w owoce, warzywa, a szczególnie w jagody (maliny, truskawki, \
urawiny) stanowi
główne z
ródło kwasów organicznych, które sprzyjają utrzymywaniu odpowiedniego słabo kwaśnego pH
w całym kanale trawiennym. Produkty gotowane, białka, cukier - odwrotnie, zmieniają pH w kierunku
zasadowości i są przyczyną fermentacji i gnicia.
Prawidłowe od\
ywianie i głodówka pomagają w normalizowaniu mikroflory w przewodzie trawiennym.
Szankh Prakszalana równie\
sprzyja gwałtownej zmianie mikroflory, jeśli po tym będziemy
prawidłowo się od\
ywiać.
Jeśli dacie sobie radę i z tym punktem, poczujecie wszystkie zalety, jakie stwarza mikroflora w
organizmie.
29
Przy utrzymywaniu prawidłowego re\
imu od\
ywiania, zmiany mikroflory mogą nastąpić ju\
po dwóch
miesiącach. Natomiast nigdy nie osiągniemy poprawy zdrowia, jeśli nie będziemy rygorystycznie
przestrzegać tych sposobów. Nale\
y pamiętać, by przed kuracją oczyścić przewód trawienny to znaczy
stosować lewatywę według Koxera.
Symptomatologia patologii, regulowanie i oznaka normalnej pracy jelita grubego
Dowiedzieliśmy się wiele o roli mikroflory w jelicie grubym, sposobach normalizacji jego pracy.
Pewnie myślimy - ze mną jest wszystko w porządku. Popatrzmy na to w sposób obiektywny. Według
danych wielu proktologów ju\
w wieku do trzech lat powstają rozmaite choroby układu \
ołądkowo -
jelitowego.
Ten rozdział pomo\
e ustalić, czy z naszym jelitem grubym jest wszystko w porządku. Zewnętrzne
symptomy wska\
ą nam rodzaj patologii. Pomo\
e to nam zorientować się i wybrać sposoby pracy nad
swoim zdrowiem.
Symptomy patologii
a. zaparcie. Nalot na języku, nieświe\
y oddech, nagłe bóle głowy, apatia, senność,
ocię\
ałość w dolnej części brzucha, wzdęcia, bóle i burczenie w brzuchu, osłabienie apetytu,
stolec przymusowy i skąpy, wysypki, nieprzyjemny zapach ciała, zamknięcie w sobie,
pobudliwość. To pierwsze objawy złej gospodarki mikroflorą w organizmie,
b. zapalenie błony śluzowej jelita grubego, powstawanie wrzodów. Symptomy te występują u
60-70% chorych: patologiczne zmiany skóry, zapalenie śluzówki jamy ustnej (stomatyty),
podra\
nienie błony śluzowej oka (zapalenie spojówek), zapalenie stawów (artretyzm), schorzenia
wątroby,
c. o polipach wewnątrz organizmu, domyślamy się po wiszących myszkach na szyi i pod
pachami,
d. czarny osad na zębach wskazuje na ukryte zmiany patologiczne błony śluzowej jelita
grubego, pokrywa ją czarna otoczka pleśni z braku witaminy A, z powodu ró\
norodnych
dysfunkcji jelita grubego cierpią skóra i błony śluzowe. Powstają zapalenia zatok, błony śluzowej
nosa, jamy ustnej, dziąseł, języka, bóle zębów, astma, opryszczka.
Jeśli te wszystkie symptomy występują dość często lub w ogóle mają miejsce (normalnie nie powinny
występować), oznacza to, \
e najwy\
szy czas na rozpoczęcie programu uzdrawiania jelita grubego.
Regulowanie czynności
Opowiem teraz, jak na podstawie wyglądu mas kałowych mo\
na zorientować się, jak słu\
ą nam te
czy inne produkty.
Zapamiętajcie sobie: wszystkie rodzaje mięsa, ryby, jajka, mleko, biały i \
ółty ser, kisiele, kakao,
kawa, mocna herbata, białe pieczywo, ciastka, torty, biały cukier, makaron, powodują tworzenie się
kamieni kałowych.
Wszystkie wymienione produkty w swoim składzie są jednorodną masą, która w jelicie grubym
odwadnia się zmieniając w kamień kałowy. Gromadzi się ona w tzw. kałowe korki. To one w znacznym
stopniu utrudniają akt defekacji. śeby do tego nie dopuszczać, starajcie się rzadziej u\
ywać wspomniane
produkty lub łączyć je z roślinnym grubo włóknistym jedzeniem. Włókna zatrzymują wodę, co zapobiega
odwodnieniu mas kałowych, nie zmieniając osmozy w jamie brzusznej. Formują te\
masy fekalne do
wymagalnej konsystencji. A więc jak tylko pojawia się "owczy kał", nale\
y skojarzyć, który z
wymienionych produktów jedliście ostatnio. Zrezygnujcie z niego na jakiś czas, jedzcie więcej surówek,
kasz, a póz
niej włączajcie ten produkt do swojego jadłospisu od czasu do czasu. Zapewni to regulację
stolca i normalne funkcjonowanie jelita.
30
Oznaka normalnej pracy jelita
Obserwujcie swój stolec. Musi on być regularny. Normalnie jelito powinno działać po jednej do dwóch
godzin po ka\
dym posiłku. Konsystencja kału przypominać musi jednorodną masę podobną do pasty i
nie mo\
e brudzić muszli klozetowej po spuszczeniu wody. Defekacja powinna odbywać się łatwe.
W zasadzie to wszystko co trzeba wiedzieć, by samodzielnie przywrócić zdrowie systemowi
trawiennemu. Radzę zacząć od lewatyw z uryny. Od\
ywiajcie się prawidłowo (o tym rzecz będzie w
dalszych rozdziałach). Jeśli nie odmienicie w sposób zasadniczy swego \
ywienia, jelito zapcha się
ponownie i cała praca pójdzie na marne.
Gdy jelito będzie ju\
czyste, nale\
y zacząć oczyszczanie wątroby. Uwa\
am te dwa postępowania za
podstawowe i obowiązkowe. Dalsze oczyszczanie i powrót organizmu do zdrowia, będzie się odbywało
samoistnie przy prawidłowym od\
ywianiu.
31
Wątroba
Po oczyszczeniu jelita grubego koniecznie trzeba zająć się czyszczeniem wątroby.
Większa część krwi \
ylnej z jelita przechodzi przez wątrobę. Przez szereg lat nasza wątroba
unieszkodliwiła i "skumulowała" w sobie tyle, \
e gdy zobaczycie w trakcie czyszczenia to
wszystko wyrzucone na zewnątrz, nie uwierzycie własnym oczom.
W tym rozdziale zostaną przybli\
one starodawne i współczesne metody uzdrawiania
wątroby.
Anatomia wątroby
Wątroba jest największym gruczołem w organizmie człowieka. Jej masa waha się od 1,5 do
2 kilogramów. Jest miękkiej konsystencji i ma kształt nieregularnego sto\
ka ściętego o
zaokrąglonych brzegach.
Wypukła górna powierzchnia jest zwrócona do przepony i dotyka jej dolnej powierzchni,
dolna zaś zwrócona na dół i do tyłu, dotyka organów jamy brzusznej.
Prawie ze wszystkich stron wątroba jest osłonięta przez otrzewną, za wyjątkiem tylno-górnej
powierzchni, zrośniętej z dolną powierzchnią przepony.
Wątroba jest ruchliwym organem. Będąc zawieszona przy przeponie, podą\
a za jej ruchami
przy ka\
dym wdechu i wydechu. Utrzymaniu wątroby na tym miejscu sprzyja ucisk tłoczni
brzusznej.
Obieg krwi i tworzenie limfy w wątrobie
System \
ylny wątroby jest bardzo rozwinięty. Składa się z \
yły wrotnej i systemu \
ył
wątrobowych. Arteria wątrobowa dostarcza krew bogatą w tlen zaopatrując w nią tkanki
wątrobowe. Natomiast \
yła wrotna zbiera krew z całego układu trawiennego i trzustki. Przez
wątrobę przecieka około 1500 mililitrów krwi na minutę, z tego 1200 (80%) - przez wrotna
\
yłę, a 300 mililitrów (20%) przez arterię wątrobową. Potoki krwi, które postępują do \
yły
wrotnej z ró\
nych części jamy brzusznej mieszają się tylko częściowo, podobnie jak jedna
rzeka, łącząc się z drugą i przez jakiś czas płynie osobnym kanałem. W związku z tym, krew
z poszczególnych oddziałów jamy brzusznej postępuje do odpowiednich części tkanki
wątrobowej. Na przykład, krew z trzustki przewa\
nie postępuje do lewej części wątroby, a z
grubego jelita - do prawej.
Drugą osobliwością krwioobiegu wątroby jest wolniejszy przepływ krwi przez naczynia w
porównaniu z innymi organami. Natomiast ciśnienie w \
yle wrotnej jest większe w
porównaniu z \
ylnym ciśnieniem w innych strefach od 7 do 14 mm.
Procesy tworzenia limfy w wątrobie przebiegają bardzo intensywnie. Od 33% do 50% limfy
całego ciała powstaje w tym organie.
Czynność wątroby
Wątroba jest jednocześnie organem trawienia, obiegu krwi przemiany materii. Przemiana
węglowodanowa, tłuszczowa, białkowa, wodna, mineralna, witaminowa, hormonalna są
nieodłącznie związane z funkcją wątroby. Tu stale realizują się specyficzne, ochronne i
unieszkodliwiające, fermentatywne i wydalające funkcje, skierowane na stałe utrzymywanie
pozytywnego środowiska wewnętrznego organizmu. Na przykład z substancją trującą,
napływającą z jelita grubego - indolu, skatolu, tyraminie - łączy się kwas siarkowy i
glikuronowy i powstaje słabo trujący kwas. eter etylowy. Dalej substancje te zostają
wyprowadzone kanałami systemu oczyszczającego.
32
Wątroba bierze udział w przejściowej wymianie materii, niezale\
nie od trawienia.
Uczestniczy w procesie hemolizy (rozpad zu\
ytych erytrocytów), odbywającym się w
trzustce. Proces ten kończy się w wątrobie powstawaniem \
ółci.
Warto pamiętać równie\
o takiej funkcji, jak tworzenie mocznika - produktu końcowego
przemiany białkowej. On powstaje tylko tu i wyprowadza się na zewnątrz przez nerki.
Wskazuje to na związek pomiędzy funkcją nerek i wątroby.
Wytwarzanie \
ółci
Wytwarzanie \
ółci jest specyficzną funkcją wątroby, chocia\
zostaje przygotowane poprzez
działalność innych organów i tkanek. W ciągu doby w organizmie człowieka powstaje 800-
1000 mililitrów \
ółci.
śółć przez przewód \
ółciowy dochodzi do przewodu pęcherzykowego. Obydwa przewody
wchodzą w przewód \
ółciowy wspólny.
Przewody \
ółciowe za pomocą włókien mięśniowych mogą przesuwać \
ółć w obydwu
kierunkach.
Część \
ółci gromadzi się w woreczku \
ółciowym, w którym jest do 60 mililitrów \
ółci. Jest on
elastyczny, łatwo się rozciąga i mo\
e swobodnie pomieścić do 200 mililitrów płynu. Posiada
równie\
włókna mięśniowe i mo\
e kurcząc się wyrzucać \
ółć do dwunastnicy pod du\
ym
ciśnieniem. Woreczek \
ółciowy posiada zdolność koncentrowania \
ółci 10-20 razy i więcej.
Energia niezbędna dla wydzielania \
ółci powstaje dzięki oddychaniu tkanek wątroby. śółć to
wydzielina komórek wątrobowych. Jest gorzka ze słodkawym posmakiem; pH - słabo
zasadowe. śółć uczestniczy w trawieniu, sprzyja zneutralizowaniu kwaśnej miazgi
pokarmowej, napływającej z \
ołądka do dwunastnicy, emulguje tłuszcze i sprzyja ich
wchłanianiu, pobudza perystaltykę jelita grubego. Z \
ółcią zostają wydalane ró\
ne zewnątrz-
i wewnątrz-pochodne substancje, które będąc gromadzone w krwi oddziaływałyby w sposób
szkodliwy na czynność organizmu. Z \
ółcią równie\
zostaje wydalona z krwi nadwy\
ka
cholesterolu. śółć powstaje bez przerwy; w mniejszym stopniu w okresach głodowania,
przegrzania; w większym zaś przy obni\
onej temperaturze zewnętrznej, lub gdy w
przyjmowanych pokarmach są produkty trawienia - białka i tłuszcze.
Patologia wątroby
Kamica \
ółciowa i zapalenie przewodu \
ółciowego
Warto zatrzymać się na składnikach \
ółci: drugim po wodzie składnikiem są kwasy \
ółciowe
- 7%. Powstają w wątrobie z cholesterolu. Główną ich właściwością jest obni\
anie gęstości
płynów. Zmniejszenie zawartości kwasów \
ółciowych powodowane jest obni\
eniem
zdolności komórek wątroby do syntezy tych kwasów. Powodowane jest to ró\
nymi
pora\
eniami wątroby lub zastojem \
ółci w pęcherzu \
ółciowym (właśnie to jest przyczyną
tworzenia osadu cholesterolu i soli wapnia, co z kolei jest przyczyną powstawania kamienia
\
ółciowego).
Zastój \
ółci lub zmniejszenie zawartości w niej kwasów \
ółciowych prowadzi do zwiększenia
gęstości \
ółci. Sprzyja to powstawaniu koloidowego cholesterolu, kwasów tłuszczowych,
fosforanów wapnia, węglanów wapnia oraz cię\
ko rozpuszczalnych w wodzie bilirubinów
wapnia. Gdy zawartość kwasów \
ółciowych spada poni\
ej normy, z roztworu przede
wszystkim wydzielają się cholesterol i tłuszcze. Powstaje emulsja cholesterolu, która
stopniowo twardnieje i cholesterol krystalizuje się w niej. Jeśli w przewodzie \
ółciowym
rozwija się stan zapalny, kryształy te zamieniają się w kamienie \
ółciowe. Kamień
cholesterolowy rośnie przez wiele miesięcy, a nawet lat. Przy stanach zapalnych jego wzrost
zostaje znacznie przyspieszony.
33
Zapalenie woreczka \
ółciowego i przewodów \
ółciowych w większości przypadków rozwija
się, gciy są w nich kamienie oraz bakterie, które dostają się do woreczka głównie z jelita.
Stwierdzono, \
e co dziesiąty człowiek ma kamienie \
ółciowe. Powstawianie kamieni
zale\
y od od\
ywiania i zaczyna się w wieku 16-20 lat, w wieku 70 lat ma je co trzecia
osoba! Skład \
ółci i jej ewakuacja z jelita zale\
y bezpośrednio od rodzaju naszego
po\
ywienia. Zatem, tłuste i bogate w białko jedzenie powoduje wydzielanie bardziej
stę\
onej \
ółci, bogatej w gęste substancje (cholesterol, bilirubinę).
Kobiety chorują 6 razy częściej ni\
mę\
czyz
ni. Cią\
a sprzyja tworzeniu kamieni \
ółciowych,
poniewa\
dochodzi do zastoju \
ółci w woreczku \
ółciowym (macica uciska na organy
wewnętrzne, zwiększa ciśnienie w jamie brzusznej, zmienia pozycję woreczka i przewodów
\
ółciowych). W ostatnich miesiącach cią\
y i pierwszym okresie poporodowym podwy\
sza się
cholesterol we krwi. Cią\
a powoduje zakłócenia w normalnej pracy wątroby.
Częstotliwość występowania tego schorzenia tłumaczy się równie\
osobliwościami
oddychania. Kobiety oddychając klatką piersiową robią mniej głębokie wdechy, w
porównaniu z mę\
czyznami, którzy oddychają brzuchem (przesuwają przeponę). Ruchy
przepony z kolei sprzyjają przepływowi \
ółci w przewodach \
ółciowych.
Dyskineza przewodów \
ółciowych to rozregulowanie dynamiki, a stąd i opró\
nienia woreczka
\
ółciowego o właściwej porze. U podło\
a tego schorzenia le\
y zmiana czynności centralnego
systemu nerwowego. Jeszcze jedną przyczyną mo\
e być osłabienie mięśni woreczka, co
zazwyczaj jest spowodowane typem budowy ciała (asteniczny), siedzącym trybem \
ycia, a
najwa\
niejsze to brakiem pełnowartościowego, naturalnego od\
ywiania, bogatego w
minerały, witaminy i inne niezbędne substancje.
Po oczyszczeniu przewodów \
ółciowych będą wychodzić ró\
ne kamyczki. Warto wiedzieć,
czym są te kamienie, skąd wyszły i znać przyczynę ich powstania.
Kamienie \
ółciowe w woreczku \
ółciowym są okrągłe, kamienie \
ółciowe wewnątrz
przewodów wątrobowych mogą mieć rozgałęzione kształty i przedstawiać dokładny obraz
przewodu \
ółciowego. W wątrobie, w przewodach i woreczku \
ółciowym spotykane są
twarde, ostre, rozgałęzione, czarne kamienie pigmentowe. Po czyszczeniu wyjdą w formie
pestek słonecznika i ziarenek czarnego piasku.
Według składu rozró\
niamy kamienie \
ółciowe cholesterolowe - du\
e mieszane, zło\
one -
cholesterolowo-pigmentowe, solne i pigmentowe.
Kamienie cholesterolowe są ró\
nej wielkości, od ziarnka grochu do śliwki (kształt okrągły,
powierzchnia gładka, kolor biały lub jasno\
ółty), a wyrastają w woreczku \
ółciowym.
Kamienie te są miękkie, lekkie, pływają w wodzie. Tworzą się przy podwy\
szonej zawartości
cholesterolu w \
ółci, zmniejszonej zawartości kwasów \
ółciowych i zastoju \
ółci.
Kamienie cholesterolowo-pigmentowo-wapniowe są najczęściej spotykaną odmianą
kamieni \
ółciowych. Występują zawsze w du\
ej ilości. Są raczej małe - od główki szpilki do
du\
ego ziarnka grochu, koloru białego, szarego (gdy przewa\
a cholesterol i wapno) lub
burego i ciemnozielonego (z przewagą pigmentu bilirubiny). Powstają najczęściej z powodu
zaka\
enia i stanu zapalnego woreczka i przewodów \
ółciowych oraz na skutek
nieprawidłowego łączenia produktów \
ywnościowych poddanych obróbce cieplnej.
Kamienie pigmentowo-wapniowe są kołom ciemnozielonego, są kruche i dowolnego
kształtu. Występują w du\
ej ilości. Krystalizacja zaczyna się w wewnątrz-wątrobowych
przewodach \
ółciowych. Kamienie te są pozbawione cholesterolu, zawierają domieszkę
miedzi, rozwijają się z mikrolitów. Mikrolity mają średnicę od 7 do 60 mikronów, zło\
one są z
białka, pigmentów \
ółciowych i wapnia. Tworzą się w momencie dostania się obcych
cząsteczek z jelit do krwi, gdzie wią\
ą się z białkiem i pigmentami \
ółci i stopniowo zostają
wydalone przez przewody \
ółciowe. Do jelit natomiast dostają się w postaci gotowanego
jedzenia i wody. W trakcie gotowania substancje organiczne przemieniają się w
34
nieorganiczne i tworzą osad (podobnie jak w czajniku po gotowaniu wody), który nie
przyswaja się przez organizm i jako obce ciało zostaje wydalony razem z \
ółcią. Często
mikrolity dają początek krystalizacji kamieni pigmentowo-wapniowych rozwijających się w
przewodach i woreczku \
ółciowym.
Najrzadszą odmianą (na szczęście) są czyste kamienie wapienne. Są koloru białego,
twarde i rozwijają się w sytuacji ró\
norodnych stanów zapalnych i na skutek przesiąknięcia
wapnem masy białkowej. Wapno i w tym wypadku dostarczone zostaje przez gotowane
jedzenie.
Międzypłatowe przewody wydalające \
ółć przechodzą obok międzypłatowych naczyń
krwionośnych i łącząc tworzą najpierw prawy i lewy przewód płatowy, a potem przewód
\
ółciowy wspólny. Obszar obsługiwany poprzez ka\
dy z tych przewodów ma nazwę
segmentu wątroby. Ka\
dy z segmentów zbiera \
ółć z międzypłatowych przewodów.1
Zatem jedno czyszczenie "obsługuje" jeden segment, a jest ich cztery. Tak więc by oczyścić
wątrobę nale\
y przeprowadzić co najmniej cztery czyszczenia.
Rys. 10. Wątroba
1 - przewód \
ółciowy wspólny; 2 - \
yła wrotna; 3 - tętnica wątrobowa; I, II, III, IV - segmenty
wątroby.
Nadciśnienie wrotne i jego skutki
Współczesne od\
ywianie czyni naszą krew bardziej kwaśną (normalne pH krwi jest słabo
zasadowe), pozbawioną wystarczają cej ilości \
ywych substancji mineralnych*, witamin i
innych niezbędnych elementów. Mało ruchu i taki stan krwi prowadzą niezauwa\
alnie do
dyskinezy systemu wydzielania \
ółci, ciśnienie \
ółci w przewodzie \
ółciowym mo\
e wzrastać
prawie do 1 atmosfery. Stę\
enie \
ółci mo\
e powiększyć się dwudziestokrotnie. Substancje
przebywające w tak stę\
onym stanie mogą wytrącać osad.
*"\
ywy" produkt ró\
ni się od martwego posiadaniem pola bioplazmatycznego, które zanika
przy obróbce termicznej. Atomy w "\
ywych" minerałach znajdują się na wy\
szym poziomie
energetycznym.
Jak ju\
wiemy, pierwszy zaczyna krystalizować się cholesterol, potem bilirubina z produktami
utleniania, sole, wapń. Są to główne składniki kamieni \
ółciowych. Oprócz twardych kamieni
1
- wydalających na "obszarze" segmentu.
35
w przewodach wątrobowych odkłada się bezkształtna masa bilirubinowowapniowa. W
woreczku i przewodach \
ółciowych mo\
e tworzyć się \
ółto-biały piasek lub masa podobna w
konsystencji do kaszki.
Wątroba zostaje jakby rozsadzana od środka przez skrzepy \
ółciowe zarówno twarde, jak i
maziste, uciskając z kolei na otaczające ją tkanki. Hamuje to krew w tętnicach wątrobowych,
a szczególnie utrudnia krwioobieg w \
yle wrotnej, dostarczającej substancje od\
ywcze z
jelita grubego. W taki sposób rozwija się nadciśnienie wrotne.
W związku z powstającą atrofią komórek wątrobowych z powodu ucisku i niedo\
ywienia
zaczyna się zaburzenie przemiany tłuszczowej, białkowej, wodnej, węglowodanowej,
mineralnej itp. Zatrzymywać się na schorzeniach wynikających z tych zaburzeń nie ma
sensu. Uświadomiliśmy najwa\
niejszą rzecz - fatalne skutki zanieczyszczenia wątroby. O
tym te\
mówi joga. "Słaba wątroba jest główną przyczyną zaburzenia zdrowia, wpływa
szczególnie mocno na rozwój całego organizmu. Zdrowa wątroba to zdrowy i aktywny cały
organizm. Najwa\
niejsze gruczoły w organizmie - przysadka, tarczyca, i trzustka zale\
ą od
stanu zdrowia wątroby. Pomagając chorej wątrobie tracą siły i zostają "sparali\
owane".
Ogólne zaburzenie nie tylko wpływa na rozwój organizmu, ale z pewnością przyniesie
tragiczne skutki.
Interesująco traktuje choroby wątroby "Ajurweda".
"Skłonność do pikantnego, gorącego, oleistego jedzenia, niepohamowany
gniew, sen w upalne południe i po jedzeniu, cię\
ka praca, kopanie twardej
ziemi, naciąganie mocno napiętego łuku, walka, bójka, bieg na wyścigi,
upadek z konia lub urwiska, uderzenie kamieniem, bicie kijami, mięso, cukier z
trzciny cukrowej, herbata w du\
ej ilości - te czynniki wywołują agni (ogień
wewnętrzny) \
ółci".
Mo\
emy \
ywić się prawidłowo produktami bogatymi w witaminy, substancje mineralne, lecz z
powodu zanieczyszczonej "starszej królowej" (tak nazywają wątrobę lekarze Tybetańczycy),
część substancji od\
ywczych będzie omijać wątrobę, przechodząc przez inne \
yły bez
przemiany w niezbędną dla organizmu przyswajalną formę, będziemy cierpieć z powodu
braku elementów od\
ywczych. Substancje \
ywnościowe, mijając wątrobę, stają się obcymi
dla organizmu i wywołują ró\
ne reakcje alergiczne. A zatem, przed wizytą u lekarza oczyść
swoją wątrobę - nie będziesz musiał poddawać się odczulaniu.
" \
ółć trawiąca: znajduje się w przewodzie pokarmowym, między przetrawionym
pokarmem a nieprzyswajalnym. Trawi jedzenie, oddziela sok od osadu, daje ciepło i
siłę pozostałym czterem rodzajom \
ółci;
" \
ółć zmieniająca kolor - znajduje się w wątrobie. Zmienia całkowicie kolor
przez
roczystego soku na czerwony;
" \
ółć przemieniająca - znajduje się w sercu i odpowiedzialna jest za odwagę,
determinację, dumę, wra\
liwość i namiętność;
" \
ółć wzrok dająca - znajduje się w oczach - sprzyja zrozumieniu i wyobra\
eniu formy;
" \
ółć jasny kolor znajduje się w skórze, nadając jej zdrowy, \
ywy wygląd i jasny kolor.
Zgodnie z medycyną chińską funkcja wątroby i woreczka jest podporządkowana elementowi
"Drzewo" i związana jest z następującymi pojęciami:
tkanki ciała mięśnie pora roku wiosna
narządy zmysłów wzrok kolor zielony, granatowy
wydzielina łzy planeta Jowisz
36
emocje gniew mięso kurczak
dz
więk krzyk zbo\
a pszenica
smak kwaśny owoce śliwki
Tybetańczycy wyró\
niali 26 schorzeń \
ółci, natomiast chińscy uzdrawiacze stawiali diagnozę
nawet na podstawie marzeń sennych - otó\
gdy funkcja energetyczna wątroby jest
maksymalna - mamy "gniewne" sny, przy niskiej energetyce wątroby śni nam się las.
Przejdz
my do opisu symptomów schorzeń wątroby i woreczka \
ółciowego przez
współczesną medycynę.
Diagnoza kamicy \
ółciowej
Typowym zjawiskiem, występującym przy kamicy \
ółciowej są nocne ataki bólu - kolka
wątrobowa lub \
ółciowa.
Ataki trwają od kilku minut do kilku godzin. Najczęściej ból pojawia się gwałtownie. Czasami
poprzedza go utrata apetytu, mdłości, uczucie ucisku w dołku i pod \
ebrami po prawej
stronie (na skutek przepełnienia woreczka \
ółciowego \
ółcią).
Kolkę \
ółciową powodują: przemęczenie fizyczne i psychiczne, emocje, zbytnie ochłodzenie
ciała, przepełnienie i podra\
nienie \
ołądka. U kobiet często występuje w czasie menstruacji
lub po porodzie. Najczęściej kolka zaczyna się w pierwszej połowie nocy, gdy wątroba i
woreczek funkcjonują maksymalnie, po 3-4 godzinach po ostatnim posiłku, czyli w momencie
maksymalnego wycieku \
ółci do dwunastnicy, maksymalnego jej wypełnienia i podra\
nienia
przez miazgę pokarmową.
Ból mo\
e mieć ró\
ny charakter. Na początku rozprzestrzenia się w ciele, lecz niedługo
zaczyna koncentrować się w punktach zaznaczonych na rys. 11. Kolce zazwyczaj
towarzyszą mdłości i wymioty, najpierw jedzeniem, póz
niej - flegmą i \
ółcią. Przy czym
czasami razem z \
ółcią zostają wydalone malutkie kamienie \
ółciowe. Często chorzy
narzekają na ochłodzenie kończyn. U niektórych występują skurcze mięśni: łydek i palców
rąk.
Rys. 11. Punkty bólowe przy kamicy \
ółciowej
1 - punkt woreczka \
ółciowego; 2 - sfera trzustkowa; 3 - punkt kąta łopatki; 4 - punkty VIII, IX
i X kręgów piersiowych; 5 - sfera ramion; 6 - punkt nerwu przepony; 7 - sfera bólowa
nadbrzuszna.
37
Diagnoza przewlekłego zapalenia wątroby
Ogólne osłabienie, utrata apetytu, czasami gorzki smak w ustach, pieczenie w okolicy sfery
bólowej nadbrzusznej. Często mdłości, zaparcia, czasem biegunki. Przy zaostrzeniu choroby
- swędzenie skóry, podwy\
szona temperatura ciała. Często występują zaburzenia systemu
nerwowego; stany depresyjne, pobudliwość, zaburzenia snu. U 33% chorych, zwłaszcza w
okresie zaostrzenia mo\
na zauwa\
yć występowanie tzw. wątrobowych dłoni
(zaczerwienienie skóry dłoni w okolicy kciuka i małego palca), jak równie\
"gwiazdki", które
są pulsującymi, drobnymi naczyniami ró\
nego rozmiaru - od główki szpilki do ziarna grochu.
Najczęściej takie gwiazdki "zdobią" twarz, ramiona i plecy - po kuracji mogą zniknąć.
Chorobie tej towarzyszy często pora\
enie stawów lub płuc.
Dyskineza przewodu \
ółciowego
Ogólne symptomy - zaburzenia neurotyczne, bóle w prawym pod\
ebrzu, mdłości, odbijanie
się, częste zaparcia.
Forma hipertoniczna - bóle okresowe, mdłości, przemiennie zaparcia i rozwolnienia.
Zapalenie woreczka \
ółciowego
Jeszcze przed wystąpieniem bólu, uczucie cię\
kości w dołku, a po 1-3 godzin po posiłku,
wzdęcia, lekkie dreszcze i niedomaganie występujące po jedzeniu, zwłaszcza potraw
sma\
onych.
Mo\
e wystąpić \
ółtkowatość skóry: na twarzy (powieki, policzki, wargi), na zgięciach
łokciowych, na palcach w postaci wypukłych \
ółtych plam. Mo\
na równie\
zaobserwować
opuchnięcia palców.
Teraz pamiętając te wszystkie symptomy mo\
emy dać prawidłową ocenę stanu zdrowia
swojej wątroby i woreczka \
ółciowego. Jeśli występują wspomniane oznaki, przystąpmy do
kuracji.
Oczyszczanie wątroby
Te osoby, które myślą, \
e mają wątrobę zdrową - są w błędzie. Przekonałem się o tym na
własnym przykładzie i doświadczeniu wielu ludzi. Kamienie \
ółciowe zazwyczaj "siedzą" w
wątrobie bardzo mocno i pozbyć się ich nie jest łatwo. Otó\
przed czyszczeniem wątroby
głodowałem kilka razy po 7 dni, raz - 10, raz - 18, kilkanaście razy po 3 dni i raz w tygodniu
po 24-36 godzin w ciągu 3 lat. Mój przyjaciel zastosował serię głodówek - 3 razy po 19 dni z
2-miesięczną przerwą. Tym niemniej po oczyszczeniu wątroby zebraliśmy półlitrowy słoik
kamieni \
ółciowych - ka\
dy z nas. Wyszło równie\
du\
o starej \
ółci, przypominającej
dziegieć, płatki i inne paskudztwa.
To jeszcze raz potwierdza konieczność przeprowadzenia takiego oczyszczania. Przynosi
ono niesamowite efekty. Po piątym czyszczeniu w ciągu roku (przeprowadziłem ich 8),
prze\
yłem taki wspaniały efekt ozdrowienia, którego nie doświadczyłem w ciągu poprzednich
5 lat pracy nad sobą. Pracowałem oczywiście zgodnie z metodami naturalnego uzdrawiania.
Odczułem niesamowitą lekkość i odnowienie całego mojego organizmu, zrozumiałem wtedy,
czym jest prawdziwe zdrowie. To nie tylko moje subiektywne odczucia. W prowadzonym
przeze mnie klubie "Kondycja" przez takie czyszczenia przeszło ju\
"wiele osób i nie jeden
raz. Przychodzili ludzie, którym lekarze odmówili pomocy - obawiali się przeprowadzenia
operacji na kamienie z powodu wieku pacjenta lub ogólnie mierny stan zdrowia tych chorych.
Po przeprowadzeniu oczyszczania wątroby, ludzie ci zostawali dosłownie wskrzeszeni.
Na przykład pan Sawinych rok urodzenia 1925, waga 96 kg przy wzroście 170 cm, dosłownie
czołgał się do klubu - był tak chory, \
e nie wierzył, \
e do\
yje do wiosny (to było w grudniu).
38
Jednak właściwe od\
ywianie, oczyszczenie jelita grubego i wątroby, uiynoterapia - uczyniły z
niego innego człowieka - 63 kg wagi, biegał w krótkich spodenkach i nie myślał o chorobach
ani o śmierci. Na te zmiany wystarczyło mu około pół roku, przy czym trzeba powiedzieć, \
e
wszystko czynił samodzielnie. Wierzył, \
e to go uleczy.
Podobnych przykładów mam wiele - ludzie kilkanaście lat cierpieli na kamicę \
ółciową,
proponowano im operację, lecz po oczyszczeniu wątroby nie była im ju\
potrzebna.
To są epizody z mojej praktyki. W Rosji natomiast zajmuje się tą kuracją wielu ludzi
znających medycynę naturalną.
Tę historię usłyszałem od znajomego lekarza z Sankt-Petersburga: "Dotarł do nas młody
trzydziestoletni mę\
czyzna - blady, chory cierpiący na zadyszkę. Czekał na skomplikowaną
operację część aorty serca miała być wymieniona na naczynie z uda. Czuł się fatalnie.
Zaczął studiować ksią\
ki medyczne, z których dowiedział się, \
e w takich przypadkach tylko
30% ma szansę powodzenia. W wieku trzydziestu lat - tak małe szansę?! Przyszedł do mnie:
"Czy istnieją inne mo\
liwości?" - pytał. Jaki sens - mówię - ma ta operacja, jeśli w twoich
naczyniach zamiast krwi cieknie zawartość kloaki? Nawet gdy operacja zakończy się
sukcesem, ten stan znów wróci. Co robić? Zacząć czyszczenie wątroby."
Pojechał do starej uzdrowicielki. Jest tu \
ywą legendą. Ma 85 lat. Opracowała sama
doskonałą metodę oczyszczania. Oczyszczała wątrobę kosmonautom. Przychodzili do niej
nawet ludzie z Ministerstwa Zdrowia (chocia\
medycyna takich metod nie uznaje, a ta pani
nie posiada oczywiście dyplomu). Mę\
czyzna zwrócił się do niej. Oczyściła mu wątrobę 2
razy, po czym zaczął prawidłowo się od\
ywiać. Spotkałem go mniej więcej po miesiącu -
biegał po schodach na 3 piętro. "Ju\
nie potrzebuję \
adnej operacji" - mówił.
Ta kobieta oczyszcza, ludziom wątrobę w ró\
nym wieku - zaczynając od 5-letnich dzieci a
kończąc na 105-letnich. Mój ojciec w wieku 84 lat miał drugi zawał, namówiliśmy go, by
zaczął leczyć się u niej. Wyszło z niego 60 sporych kamieni i 200 małych. Jak\
e mógł on być
zdrowym człowiekiem mając tak zanieczyszczoną wątrobę!
Znam osobiście kobietę, która w ciągu 5 lat szukała naszej uzdrowicielki po całym świecie,
poniewa\
zaproponowano jej wycięcie woreczka \
ółciowego. Obeszło się bez operacji.
Myślę, \
e podane przykłady świadczą w sposób przekonywujący o korzyściach i zupełnym
bezpieczeństwie takiego czyszczenia. W następnym rozdziale poka\
ę na czym polega
mechanizm kuracji.
Mechanizmy fizjologiczne wykorzystywane w oczyszczaniu wątroby
Jako główny argument przeciwko takiemu czyszczeniu wątroby często słyszę: "przewód
\
ółciowy ma 3-4 mm, a kamienie ponad 20 mm średnicy, a jednak wychodzą swobodnie?
Jest to niemo\
liwe". Kontrargumentem mo\
e być praca członka akademii, profesora,
kierownika katedry sankt-petersburskiej Akademii Medycznej Eugenija Szuwałowa. Opisuje
on bezcewnikowe, "ślepe" przemywanie przewodów \
ółciowych. Metoda jest następująca:
Rano na czczo choremu podaje się do picia 200-250 ml mineralnej, niegazowanej wody. Do
wody mo\
na dodać 5 gramów sorbitu, co sprzyja bardziej energicznemu opró\
nieniu
woreczka \
ółciowego. Po 15-20 minutach tę czynność powtarza się, po czym choiy le\
y w
ciągu 1,5-2 godzin z termoforem w okolicy prawej części brzucha.
Silnymi środkami wywołującymi obfite wydzielenie \
ółci są równie\
\
ółtka, oleje, siarczan
magnezji, sól "Barbara" i "karlowarska". 40-50 ml trzydziestotrzyprocentowego roztworu
magnezji, zagrzanego do 40 stopni, wywołuje skurcz woreczka i przewodu \
ółciowego. Ci,
którzy nie tolerują magnezji mogą u\
yć stę\
ony roztwór glukozy, sorbitu lub olej.
Najbardziej skuteczne pod tym względem okazują się być tłuszcze i produkty trawienia
zawarte w jelitach.
39
Cała ta informacja jest ściśle naukowa i dowodzi, \
e jest mo\
liwe przemywanie przewodów
\
ółciowych.
Teraz zwrócimy się w kierunku medycyny naturalnej.
1. Jak widzimy najpierw nale\
y zastosować silny środek \
ółciopędny. Nasi uzdrowiciele
zauwa\
yli, \
e za\
ywanie du\
ych dawek oleju (zwłaszcza z oliwek) wywołuje silny
efekt \
ółciopędny: skurcz woreczka i maksymalne otwarcie wszystkich przewodów
\
ółciowych.
2. Kwasy sprzyjają aktywnemu wydalaniu \
ółci z wątroby. Kwas cytrynowy stymuluje tę
funkcję i poza tym rozpuszcza twarde występy - haczyki, które trzymają kamienie
\
ółciowe w przewodach \
ółciowych.
3. Terapia cieplna to najlepszy sposób łagodzenia zapaleń i bolesnych skurczy wątroby
i dlatego 3-4 godziny przed oczyszczaniem zaczniemy rozgrzewać okolicę wątroby i
będziemy rozgrzewać ją dalej po za\
yciu oleju i soku cytrynowego. Wiadomo te\
, \
e
kamienie na 90-99% zło\
one są z cholesterolu. Pod wpływem ciepła ulegają
częściowemu stopieniu, skurcze nie powstają i kamienie swobodnie przechodzą
przez przewody.
4. Przewody \
ółciowe mają mięśnie pozwalające rozszerzać je do 2 cm średnicy, a przy
skurczu powstaje taka siła, \
e \
ółć zostaje wyrzucona pod du\
ym ciśnieniem.
5. Mo\
liwy jest proces odwrotny - opadanie kamieni \
ółciowych: mogą się one
częściowo rozpuszczać w \
ółci. Biorąc pod uwagę i tę mo\
liwość, musimy:
a. zwiększyć ilość kwasów \
ółciowych, które obni\
ają gęstość \
ółci, sprzyjając
tym samym zmniejszeniu koloidów,
b. zmniejsza się wielkość koloidów, kamienie pękają.
Zastanówmy się nad wariantem a:
Tłuszcz człowieka, który topi się przy 15� C (przy temperaturze ciała jest płynny) zawiera
około 70% kwasu oleinowego. Ten kwas zaliczamy do grupy nienasyconych kwasów
tłuszczowych. Najwa\
niejszymi właściwościami tych kwasów są:
1. Sprzyjanie zamianie cholesterolu w związki łatwo rozpuszczalne, co znacznie ułatwia
wydalenie go z organizmu,
2. Oddziaływanie normalizujące na ścianki naczyń krwionośnych, zwiększanie ich
elastyczności i zmniejszanie ich przepuszczalności.
Kwas oleinowy topi się przy temperaturze 13� C, a poniewa\
jest prawie jedynym kwasem,
który wchodzi w skład tłuszczów zwierzęcych, jego zawartość w tych tłuszczach jest
głównym czynnikiem określającym temperaturę ich topienia się. Olej z oliwek zawiera
najwięcej kwasu oleinowego (80-81%), np. w oleju słonecznikowym jest go dwa razy mniej
(39%).
Stąd staje się zrozumiałym fakt, \
e idziemy drogą gwałtownego zwiększenia zawartości
nienasyconych kwasów tłuszczowych, które mając oddziaływanie analogiczne z kwasami
tłuszczowymi, rozpuszczają cholesterol i zwiększają elastyczność ścianek naczyń
krwionośnych i dróg \
ółciowych. Najbardziej korzystnym i naturalnym dla organizmu
nośnikiem jest oliwa.
Wariant b:
Polega na tym, \
e istnieją naturalne substancje obronne, głównie związki
wielocząsteczkowe, które skupiają się na powierzchni koloidu, tworząc solwatową otoczkę.
Powstałe w taki sposób otoczki ochronne zapobiegają sklejaniu się cząsteczek koloidu
pomiędzy sobą i utworzeniu osadu. śółć, jak wiadomo, zawiera 84% wody. Właśnie tą wodę
trzeba nasycić wspomnianymi substancjami ochronnymi, które przenikając w głąb, do
40
maleńkich porów kamienia \
ółciowego, spowodują ściągnięcie i zmniejszenie koloidów, a
następnie ich rozpuszczenie.
y
ródła ochronnych koloidów są następujące:
1. Surowe, świe\
o wyciśnięte soki z warzyw i owoców;
2. Własny świe\
y mocz naturalnie zabarwiony.
3. Substancje koloryzujące uryny, przebywające w stanie zawiesiny, stanowią
nadzwyczaj delikatne cząsteczki substancji organicznych. W moczu zebranym przez
całą dobę znajduje się ich około 1 grama. Z tego powodu uryna to najbogatsze
najbardziej dostępne z
ródło koloidów ochronnych. Najlepiej stosować urynę
naturalnego, \
ółtego koloru. Bezbarwna uryna zawiera niewielką ilość koloidów.
Zatem przeanalizowaliśmy główne mechanizmy fizjologiczne, na których są oparte ró\
ne
sposoby oczyszczania wątroby. Warto jednak wspomnieć o kilku dodatkowych:
a. Sok z cytryny, jak wiemy, ma mocny kwaśny smak. Według medycyny chińskiej
kwaśny smak stymuluje funkcję wątroby. Poza tym olejki eteryczne zawarte w soku z
cytryny jednocześnie mają działanie \
ółciopędne i antyseptyczne.
b. Chińscy lekarze zajmujący się akupunkturą twierdzą, \
e funkcja wątroby i woreczka
\
ółciowego przejawia się najbardziej aktywnie od 23 do 3 nad ranem. Jest to rytm
fizjologiczny wątroby i woreczka.
c. Mo\
emy wzmocnić efekt przez autosugestię, wyobra\
ając sobie rozszerzenie
przewodów \
ółciowych, obfite wydzielanie \
ółci i wysyłając mentalnie w te miejsca
energię.
d. Według jogi oddychanie poprzez prawe nozdrze rozgrzewa organizm i zwiększa jego
moc "rozkładającą".
e. Tworzenie i wyjście \
ółci zwiększamy przy wzmocnieniu krwioobiegu wrotnego i
spo\
ywanych wraz z jedzeniem tłuszczów. Tego warunku mo\
na dopełnić, jeśli po
jakimś czasie, po zjedzeniu i wypiciu soku z cytryny zaczniemy oddychać jogicznie,
akcentując podnoszenie przepony w czasie wydechu jak najwy\
ej.
f. Trzeba pamiętać, \
e w pełni księ\
yca zdolność organizmu do oczyszczania wzrasta.
Funkcja wątroby jest najsilniejsza wiosną, a najsłabsza jesienią.
Teraz mo\
emy przystąpić do opisu kuracji oczyszczania wątroby, rozumiejąc na jakich
mechanizmach fizjologicznych są one oparte.
Najprostsze i najbardziej efektywne oczyszczanie wątroby
Jak ju\
było powiedziane, idealnymi produktami do oczyszczania wątroby jest oliwa z oliwek
tłoczonych na zimno i sok z cytryny. Lecz doświadczenie moje i moich pacjentów pokazało,
\
e mo\
na z takim samym dobrym skutkiem u\
ywać innych olejów - słonecznikowego,
kukurydzianego, rzepakowego itp.
Cały sekret i efektywność oczyszczania wątroby polega na uprzednim przygotowaniu,
"zmiękczeniu" organizmu. Zmiękczenie w postaci termicznych procedur wodnych (patrz
odpowiedni rozdział na str. 24) trzeba zastosować trzy - cztery razy. Ka\
dą taką procedurę
kończymy krótkim chłodnym prysznicem. Wtedy ju\
od pierwszego razu - na pewno
pozbędziemy się drobnych kamyczków i innych ohydnych drobin. Ostatnią procedurę
zmiękczającą robimy na dzień przed właściwym czyszczeniem wątroby.
Jeśli 3-4 dni przed oczyszczaniem wątroby nasz jadłospis będzie zawierał przewa\
nie
produkty roślinne i świe\
o wyciśnięte soki (1 część buraków i 4-5 jabłek mocno kwaśnych)
robiąc raz dziennie oczyszczające lewatywy z uryny, to przygotowanie oka\
e się idealne.
I oto nadszedł dzień kuracji oczyszczającej. Dobrze, by działo się to w pełnię księ\
yca. Rano
warto zrobić lewatywę, potem - nanić się soku i zjeść lekkie śniadanie. Obiad równie\
musi
41
być niezbyt obfity i lekki. Po 1-2 godzinach po obiedzie mo\
na ju\
zacząć ogrzewać okolicę
wątroby - wystarczy poło\
yć na to miejsce termofor lub poduszkę elektryczną.
O godzinie 19-20 zaczynamy procedurę oczyszczania. Oliwę i sok podgrzewamy do 30-35�
C. Dawkowanie dobiera się indywidualnie - w zale\
ności od wagi ciała i tolerancji przez
organizm oleju.
Wszystko ju\
przygotowane, stoją dwie szklanki - jedna z olejeni a druga z sokiem.
Pijemy 1-2 ły\
ki oliwy, i popijamy to taką samą ilością soku. Po 15-20 minutach, jeśli
nie wystąpią mdłości, powtarzamy te czynności. I tak kilka razy - dopóki nie wypijemy
całej oliwy i soku.
W tym wypadku, gdy ktoś z
le toleruje olej i występują mdłości, ju\
po pierwszym za\
yciu
nale\
y odczekać tyle czasu, by te nieprzyjemne odczucia ustąpiły i tylko wtedy powtórzyć
picie. Jeśli zaś mdłości nie mijają, mo\
na ograniczyć się do za\
yte) ilości - będzie to
wystarczające.
Po tym, jak oliwa i sok zostaną wypite (ilość wypitej oliwy i soku waha się między 100 - 300
g) mo\
na uczynić kilka zabiegów, które wzmocnią efekt. Mniej więcej po 1-1,5 godziny po
zakończeniu picia siadamy wygodnie (najlepiej na pięty), zatykamy lewe nozdrze, i
oddychamy przez prawe. Na język kładziemy trochę czarnego pieprzu, a na okolicę wątroby
aplikator Kuzniecowa. To wszystko będzie sprzyjać generacji energii i ciepła z
ukierunkowaniem jej w okolicę wątroby. Dodatkowo wyobra\
amy sobie, \
e na wydechu
kierujemy strumień ognia do wątroby. Oddychamy wolno i spokojnie (4-6 razy na minutę),
mocno pracując przeponą. Wypinamy brzuch na wdechu, wciągając go na wydechu. To
zapewni nam znakomity masa\
wątroby, poprawi jej krwioobieg i wypłucze złogi, "\
u\
el" i
skrzepy. Tak nale\
y oddychać 15-30 minut, po godzinie odpoczynku, dobrze jest znów to
powtórzyć. W czasie odpoczynku, nie zapomnijcie poło\
yć na wątrobę aplikatora lub
zwykłego magnesu.
Terapia magnesem jest niezwykle wa\
na, poniewa\
przyspiesza krwioobieg kapilarny.
Zostało udowodnione, \
e krwinki czerwone nie są w stanie przejść przez kapilary tylko dzięki
ciśnieniu krwi. Główny mechanizm ich przesuwania się polega na tym, \
e w rozszerzonym
końcu kapilary ciśnienie zbli\
a krwinki czerwone do siebie. Dalej, ze względu na to, \
e mają
jednako-we ładunki elektryczne, odpychają się od siebie w kierunku mniejszej koncentracji, i
w rezultacie przesuwają się przez kapilary.
Bardzo wa\
ne jest, aby wykorzystać to dla ulepszenia obiegu krwi w wątrobie, która
posiada unikalny, kapilarny system \
ylny. Po za tym pole magnetyczne aktywizuje
fermenty, które odgrywają niebagatelną rolę w procesach oczyszczania. To wszystko
razem: ciepło, aktywizacja fermentów, wzmocniony krwioobieg, zwiększenie ilości
czerwonych krwinek, mocny strumień wolnych elektronów (aktywizatorów fermentów)
z aplikatora, pozwoli rozdrobnić, roztopić, wypłukać, usunąć wszystkie kamienie i
zanieczyszczenia. Te sposoby pozwalają uruchomić najgłębsze poziomy kwantowe
organizmu, odpowiedzialne za czynność, oczyszczenie, przywrócenie zdrowia.
śadna, inna procedura oczyszczająca nie ma tak potę\
nego oddziaływania jak ta. Około
godz. 23 lub póz
niej (zdarza się i rano), gdy biorytm wątroby i woreczka osiągają poziom
maksymalny, zaczyna się wyrzucanie kamieni i nieczystości. Wtedy zobaczymy "cały
majątek", zdobyty poprzez nieprawidłowy tryb \
ycia i złe od\
ywianie. Jasne, \
e nie ma sensu
rozprawiać o zdrowiu, kiedy ten "skarb" tkwi w naszym organizmie. Rano dobrze jest
dodatkowo zrobić przeczyszczającą lewatywę. Po krótkim odpoczynku mo\
na coś zjeść.
Pierwszy posiłek powinien składać się z pół litra soku (z marchwi i buraczano-jabłkowego w
proporcji 1:5). Sok dodatkowo przepłucze wątrobę. Tylko po tym mo\
na jeść surówki, sałatki,
kasze gotowane na wodzie i wejść w normalne \
ycie.
42
Zalecenia praktyczne do oczyszczania wątroby
Jak wykazała praktyka, dla mę\
czyzn i kobiet z wagą 60-65 kg pierwsze czyszczenie
wątroby mo\
na wykonać ze 150-200 g oleju (w zale\
ności od tolerancji oleju). Następnie
mo\
na zwiększyć dawkowanie do 300 g lub zostać przy takim samym.
Jeśli po jakimś czasie wystąpiły torsje, przy czym w masach wymiotnych wykrywamy
fragmenty flegmy zielonego i czarnego koloru, oznacza to, \
e olej i sok zadziałały w \
ołądku,
oczyściły go od znajdujących się tam patologicznej warstwy (otoczki). Tak czasami zdarza
się przy pierwszym czyszczeniu. Drugie czyszczenie w tym wypadku nale\
y przeprowadzić z
mniejszą ilością oleju i soku, a przy trzecim mo\
na tę ilość nieznacznie zwiększyć.
W trakcie czyszczenia nale\
y rozluz
nić się, być spokojnym i nie skupiać się na tej czynności.
Z reguły w czasie tej procedury nie występuje \
aden ból. Dlatego nie trzeba się jej wcale
bać. Strach przyczynia się do skurczów naczyń i przewodów \
ółciowych. Właśnie z tego
powodu mo\
e nam się coś nie udać. Jeśli jednak z jakichś przyczyn pojawiło się uczucie
strachu, niepokoju, związane z oczekiwaniem na rezultat czyszczenia, radzę wziąć 2 pigułki
Nospa i uspokoić się. Reszta stanie się za sprawą naszego organizmu.
Nie róbcie czyszczenia wątroby po cię\
kiej pracy, po dłu\
szych głodówkach. Nale\
y
odpocząć 3-5 dni, zregenerować swoje siły. W przeciwnym razie mogą być 2 warianty: w
pierwszym po prostu zjada się olej i sok, w drugim mocno wyczerpuje się organizm.
Pamiętajmy, \
e jednak jest to inwazja do wątroby i w związku z tym ona te\
potrzebuje siły
do tego obcią\
enia. Mo\
na wyczuć jak wątroba wibruje i "oddycha", zwłaszcza w czasie
pierwszych czyszczeń.
Ile razy i jak często nale\
y czyścić wątrobę?
Pierwsze czyszczenie przechodzi się najcię\
ej, organizm zu\
ywa du\
o sił.
Zdarza się, \
e za pierwszym - razem wychodzi bardzo du\
o starej \
ółci, pleśni, a kamieni
prawie nie ma. Nie oznacza, to, \
e czyszczenie nie udało się. Wszystko jest w porządku,
lecz wątroba jest zbyt mocno zatkana, a kamienie posypią się za drugą i następnymi
próbami.
Drugie i następne czyszczenie nale\
y przeprowadzić zgodnie z samopoczuciem - będą one
znacznie łatwiejsze dla organizmu. Na przykład, swoje przeprowadziłem tak: 3 pierwsze
czyszczenia co 3 tygodnie, czwarte po miesiącu, piąte po dwóch miesiącach. W następnym
roku zrobiłem jeszcze 2 czyszczenia, a potem za rok tylko jedno.
Mo\
na stosować metodę jednego czyszczenia co 3 miesiące. Moja rada to: nale\
y
przeprowadzić 3-4 procedury raz w miesiącu w pełnię księ\
yca. Im szybciej pozbędziemy się
brudu w wątrobie, tym prędzej zostanie przywrócona normalna przemiana materii i obieg
krwi. Czyszczenie mo\
na zakończyć, gdy przestaną wychodzić skrzepy.
Powstaje uzasadnione pytanie - dlaczego trzeba przeprowadzać tyle oczyszczeń? Z
tego powodu, \
e wątroba składa się z czterech segmentów. W trakcie jednego
czyszczenia tylko jeden segment mo\
e być całkiem oczyszczony. Jeśli nawet jeden
segment pozostaje zatkany, jakiś rodzaj wymiany na pewno będzie zaburzony.
Trzeba brać pod uwagę i to, \
e kamienie w wątrobie i przewodach \
ółciowych rosły wolno,
przyjmując formę przewodów (stąd ich gładkość). W takiej postaci nie podra\
niały ścianek
przewodów \
ółciowych. Przeprowadzając czyszczenie, rozdrabniamy i wyrzucamy kamienie,
wtedy zmienia się ich forma i poło\
enie. Pozostałe kamienie swoją chropowatą powierzchnią
mogą podra\
niać ścianki przewodu i woreczka \
ółciowego powodując ich zapalenie. To
dotyczy zwłaszcza tych, którzy mają twarde kamienie. W czasie następnych oczyszczeń
zmniejszają się one i potem swobodnie wychodzą.
W starochińskiej księdze "Suweń" czytamy o wątrobie: "Choroby wątroby: wyzdrowienie
latem, jeśli nie ma latem wyzdrowienia - zaostrzenie jesienią, nie umarł jesienią - czekaj na
43
zimę, wiosną zabronione jest stać przeciw wiatru... Chorzy na wątrobę są rozsądni o świcie,
po południu - zaostrzenie, o północy są spokojni."
Osobom z chorą wątrobą nie zaleca się przeprowadzać oczyszczenia jesienią. Zgodnie z
chińską biorytmologią o tej porze roku wątroba jest najsłabsza i oczyszczanie zabierze jej
ostatnie siły, co znacznie pogorszy stan zdrowia chorego. Najbardziej celowym jest (po tym
jak ju\
przeprowadzimy czyszczenie 4-5 razy w ciągu pierwszego roku) czyścić ją na wiosnę,
szczególnie w marcu, gdy w drzewach zaczynają krą\
yć soki. W tym czasie wątroba jest
najsilniejsza. Wiosną nie nale\
y przebywać na wietrze, by patogenna energia wiatru nie
wniknęła do naszego organizmu i nie wpłynęła na wątrobę.
Mniej więcej te same treści znajdujemy w Ajurwedzie: "Wiatr przejawia się w okresie wzrostu
roślin. śółć - poczynając od lata".
Od\
ywianie po oczyszczaniu wątroby - profilaktyka
O od\
ywianiu po procedurach oczyszczających ju\
mówiliśmy. Powtórzmy jednak to co
najwa\
niejsze: nale\
y jeść tylko gdy mamy apetyt. Dobrze jest zacząć od świe\
o
wyciśniętego soku marchwi lub z kwaśnych jabłek i buraków.
Sok z buraków jest wprost rewelacyjnym produktem. Substancje mineralne znajdujące się w
nim to przewa\
nie związki alkaliczne. Po badaniach właściwości soku z buraków, marchwi i
białej kapusty okazało się, \
e najbardziej obficie wydziela się \
ółć właśnie po soku z
buraków. Właściwości \
ółciopędne buraków były znane jeszcze w zamierzchłych czasach.
Czytamy u Awicenny: "burak przeczyszcza zatkaną wątrobę i trzustkę."
Doktor Uoker udowodnił to naukowo: swoje znakomite oczyszczające właściwości sok z
buraków zawdzięcza istnieniu w nim "\
ywych" atomów chloru. Natomiast naukowcy rosyjscy
stwierdzili istnienie w burakach betainu, który jak na razie nie został wykryty w innych
warzywach. Betain jest substancją unikalną, pod względem swej budowy chemicznej,
podobny do choliny i lecytyny, znanych regulatorów przemiany materii. Betain pomaga w
przyswajaniu białka, polepsza pracę wątroby.
Burak zawiera równie\
sapominy, które w jelitach wią\
ą cholesterol w cię\
ko przyswajalny
kompleks. Sapominy słu\
ą jako baza wielu leków na sklerozę.
Burak zawiera równie\
witaminę U. Sprzyja ona gojeniu wrzodów, ma oddziaływanie
przeciwsklerotyczne, polepsza wymianę cholesterolu, ma właściwości przeciwalergiczne.
Zawarty w burakach magnez reguluje napięcie naczyniowe i nie dopuszcza do powstawania
skrzepów w naczyniach krwionośnych.
Rosyjski profesor Tokin udowodnił, \
e w niektórych owocach i warzywach zawarte są
fitocydy, niszczące bakterie chorobotwórcze. Najwięcej fitocydów jest w cebuli,
czosnku i marchwi. Za\
ywanie tych warzyw sprzyja oczyszczaniu jamy ustnej,
\
ołądka, jelit. Marchew zaś posiada jeszcze tę zaletę, \
e pozbawiona jest
specyficznego zapachu, którym odpychają od siebie cebula i czosnek.
Cudowne "właściwości wymienionych soków pomogą prędko odbudować chorą wątrobę,
szczególnie dotyczy to osób starszych.
Dalej mo\
na zjeść surówkę z odrobiną soli lub naturalnym kwasem (sokiem z cytryny,
\
urawiną). Potem mo\
e być kaszka ugotowana na wodzie z dodatkiem niewielkiej ilości
masła i alg. Tak mniej więcej powinien wyglądać obiad i kolacja. Następnego dnia menu
mo\
na urozmaicić.
Teraz mo\
na przestawić się na prawidłowe od\
ywianie, co pozwoli nam wzmocnić wątrobę.
Dodać nale\
y, \
e wątroba odnawia się bardzo szybko. Na przykład usunięte 75% wątroby u
psów lub innych zwierząt całkowicie, odnawia się w ciągu 8 tygodni. Jednak nale\
y
pamiętać, jakie produkty są szczególnie szkodliwe dla wątroby i wykluczyć je ze
44
swojego jadłospisu. Do takich produktów zaliczamy: sma\
one mięso i ryby,
esencjonalne wywary mięsne, wywary rybne, konserwy, wędliny, przekąski zimne i
potrawy poddane działaniu wysokiej temperatury. Jedzenie bogate w skrobię
(zwłaszcza biała mąka, dro\
d\
ówki) zapychają tkanki wątroby, przez co wątroba
twardnieje. Przy chorobach wątroby lepiej odstawić grzyby. Są cię\
ko przyswajalne.
Na czarnej liście znajdują się: ocet, pieprz, musztarda, marynaty, kalarepa, rzodkiew,
cebula, czosnek, szczaw, szpinak, mocna kawa i kakao, alkohol. Produkty i dania
pikantne wpływają negatywnie na uzdrawianie wątroby. Staro\
ytni uzdrowiciele zauwa\
yli,
\
e odczucia smakowe stymulują ró\
nego rodzaju energie w organizmie, które z kolei
stymulują funkcje odpowiednich organów. Otó\
funkcję wątroby i woreczka \
ółciowego
stymuluje kwaśny smak, ewentualnie częściowo słony. Natomiast smaki pikantny i
ściągający męczą ją i osłabiają. Jak zostało ustalone przez współczesną naukę, produkty o
smaku pikantnym i ściągającym oddziaływują w sposób niszczący na błonę śluzową \
ołądka
i dwunastnicy, nie mówiąc ju\
o wątrobie. Ci, którzy dą\
ą do polepszenia sprawności
wątroby powinni jak najczęściej włączać do swego jadłospisu produkty o naturalnym,
kwaśnym i słonym smaku oraz unikać smaku pikantnego i wią\
ącego. Gdy przedobrzymy ze
stymulującymi smakami, wątroba sama zasygnalizuje nam o tym pojawieniem się na języku
kwaśnego smaku. Nale\
y wtedy zmniejszyć u\
ycie produktów kwaśnych i słonych i
zwiększyć u\
ycie produktów pikantnych i ściągających. Dą\
ymy do uzyskania harmonii pod
tym względem - zanikania jakichkolwiek odczuć smakowych w przerwach między posiłkami.
Dla wzmocnienia chorej wątroby niezastąpione są witaminy A, C, B, K. Szczególnie
wa\
ne są w normalizowaniu pracy wątroby witaminy z grupy B. B6 - wzmacnia funkcję
antytoksyczną wątroby (wyjątkowo wiele jest jej w zarodkach pszennych, w dro\
d\
ach
piwnych). B3 bierze udział w przemianie energetycznej komórek wątroby (kiełki
pszenicy, dro\
d\
e, pomidory, \
ółtka jaj). B2 (kwas foliowy) i B12 uczestniczą w
przemianie białka i fermentów, sprzyjają syntezie białka. Udowodniony został wpływ
aktywizujący witaminy B12 na regenerację wątroby. Witamina K bierze udział w procesie
krzepnięcia krwi, podwy\
sza potencjał energetyczny komórki wątrobowej. Brak go w
organizmie powstaje przy naruszeniu wydzielania \
ółci (witaminy te w większej ilości
znajdują się w wy\
ej wymienionych produktach). Witamina C w ilości 1 grama na dobę
polepsza funkcjonowanie wątroby i wzmacnia procesy regeneracyjne (surówka z kapusty,
wywar z dzikiej ró\
y, sok jabłkowy itp.).
Przy chorobach wątroby i przewodów \
ółciowych zostaje zakłócony proces wchłaniania
związków mineralnych i nasila się wyprowadzenie ich z organizmu. Naturalne związki
mineralne w du\
ej ilości znajdują się we wspomnianych sokach, przy czym w postaci łatwo
przyswajalnej, równie\
w owocach i warzywach.
Dieta bezsolna obni\
a powstanie i wyprowadzenie fermentów do przewodu pokarmowego z
wątroby i przewodów \
ółciowych i poprzez to stwarza spokój chorym organizmom.
Niezwykle wa\
ny jest przy ustaleniu diety dla osób z chorą wątrobą stan jelita
grubego. Nale\
y pozbyć się zaparć. W przeciwnym razie zaparcia spotęgują procesy
gnilne w jelicie, wchłanianie do krwi substancji toksycznych, które przez wrotną \
yłę
trafią do wątroby, pogarszając jej stan. To naturalnie utrudni proces leczenia.
Zatem, jest ju\
jasne, \
e preferowane muszą być świe\
e owoce i warzywa. Szczególnie
korzystne dla wątroby są buraki, marchew, kabaczki, pomidory, kalafior, winogrona,
arbuz, truskawki, jabłka, suszone śliwki. Nie zapominajmy o zarodkach pszennych -
przyspieszają one uzdrawianie wątroby. Robimy następującą mieszankę: 100 gramów
kiełków pszenicy mielimy w maszynce do mięsa, dodajemy 100 gramów mielonych buraków,
100 gramów marchwi, 100 gramów suszonych moreli, sok z 1 cytryny, trochę miodu.
Mieszankę tę jemy zamiast kaszy. Najlepiej co drugi dzień kaszę na przemian z mieszanką.
Proporcje i rodzaje komponentów w mieszance mo\
na zmieniać, kiełki pszenicy natomiast
powinny być obecne stale.
45
Masło dodajemy tylko do dań ju\
przygotowanych, nie gotujemy i nie sma\
ymy potraw z
masłem. Najkorzystniej jest spo\
ywać posiłki 4-5 razy dziennie. W przypadkach, gdy jemy
rzadziej, ułatwiamy gromadzenie się tłuszczu, zastój \
ółci, rozwój dyskinezji przewodów
\
ółciowych. Konkludując - nasze jedzenie to świe\
e soki, surówki, sałatki, kasze i mieszanka
wy\
ej opisywana. Nale\
y to urozmaicać, warzywa dusić, oprócz kasz spo\
ywać orzechy,
ziemniaki, biały ser.
Podkreślani raz jeszcze - osoby z chorą wątrobą powinny wypijać do 2 litrów dziennie
świe\
ych soków warzywnych i owocowych. Polepsza to krą\
enie krwi i stan funkcjonalny
komórek wątroby, zwiększa dostarczanie glukozy do tkanek, normalizuje przemianę glukozy,
białka, tłuszczów, elektrolitów. Pod ich wpływem zmieniają się właściwości fizyczno-
chemiczne \
ółci: zmniejsza się jej ciągliwość, wzrasta zawartość kwasów \
ółciowych i obni\
a
się zawartość cholesterolu.
Przy obni\
onej kwasowości \
ołądka sok pijemy 15-20 minut przed jedzeniem. Przy
podwy\
szonej kwasowości - 1-1,5 godziny przed posiłkiem.
Przy normalnej kwaśności \
ołądka - 30-45 minut przed posiłkiem. Mo\
na wykorzystać środki
\
ółciopędne: nieśmiertelnik, wąsy kukurydzy, miętę, dziurawiec, wrorycz, korzeń mleczu,
dziką ró\
ę.
Przepis: 1 ły\
ka ziół na 1 szklankę wody. Pić po 100 gramów 23 razy dziennie przed
jedzeniem.
Inne środki wzmacniające wątrobę
Chłodny (a lepiej lodowaty) prysznic wczesnym rankiem stymuluje funkcje wątroby. Nie
zaleca się tej procedury dla osób z chorym sercem. Po prysznicu dobrze jest rozetrzeć doły
pachowe, poniewa\
w przepadku pora\
eń wątroby energia zatrzymuje się właśnie tam.
Takie rozcieranie dołów pachowych mo\
na powtórzyć dwa-trzy razy dziennie. Nale\
y je
pocierać od 2-5 minut. Unikajcie suchego klimatu, a szczególnie saun z suchą parą - to
szkodzi na wątrobę. Zgodnie z Ajurwedą, upał i suche powietrze sprzyjają zbytniej
aktywizacji pitta, które jest odpowiedzialne za funkcję wątroby.
46
Rys. 12 - Leczenie wątroby za pomocą asan.
Stymulujące i wzmacniające wątrobę ćwiczenia to Bhastrika pranajama (opis patrz w
rozdziale "Jelito grube") oraz zestaw asan Swami Sziwananandy. Ćwiczenia te i prawidłowe
oddychanie to wspaniały masa\
wewnętrzny wszystkich organów jamy brzusznej i
oczywiście wątroby.
Przypomnijmy sobie - wątroba ma miękką gęstość i jest ruchliwa. Przy wdechu i wydechu
podą\
a za przeponę. Rytmiczne spięcie i rozluz
nienie przepony pozwalają na lepsze
zaopatrzenie wątroby w krew (dostarczającej substancje od\
ywcze i tlen), sprzyja to
wydzielaniu \
ółci.
Asany pomogą bardziej celowo oddziaływać na wątrobę jako dodatkowe obcią\
enie. Asany
dobieramy indywidualnie, według własnych mo\
liwości.
1. Nasyka sprusta djany parśwasana
Rozłó\
szeroko ręce i nogi. Odwróć się twarzą do dołu, oprzyj się o podłogę. Podnieś korpus
jak najwy\
ej. Zegnij rękę, przenieś środek cię\
kości na jedną stronę. Zegnij nogę w kolanie i
dotknij nim głowy (nosa). Powtórz to ćwiczenie w drugą stronę.
2. Ardka - matsyendrasana
Usiądz
na podłodze z nogami wyprostowanymi. Zegnij lewe kolano, złącz udo i łydkę.
Umieść lewą stopę pod pośladkami. Zegnij prawe kolano, podnieś prawą stopę ponad ziemię
47
i umieść ją przy zewnętrznej stronie lewego uda. Skręć tułów w prawo. Połó\
lewą rękę na
kolanie lewej nogi, a prawą rękę odchyl do tyłu i złap się za lewe udo.
Powtórz ćwiczenie w drugą stronę.
Ćwiczenie to likwiduje wady w rozwoju klatki piersiowej, brzucha, pleców, szyi, rąk i nóg,
zapobiega chorobom wątroby i trzustki, całkowicie leczy przepuklinę i wyrostek robaczkowy.
3. Garbhasana
Usiądz
w padmasanę (w pozycji lotosu). Z wysiłkiem przesuń ręce między udami i kostkami.
Zegnłj ręce w łokciach i podeprzyj pięściami policzki.
4. Dolasana
Połó\
się na brzuchu. Ręce i nogi są wyciągnięte w jednej linii. Podnieś ręce i nogi do góry i
kołysz się do przodu i do tyłu.
Ćwiczenie to sprzyja zmniejszeniu ilości tkanki tłuszczowej na brzuchu, zwiększa apetyt,
leczy schorzenia wątroby i trzustki, likwiduje wady rozwoju mięśni klatki piersiowej i obręczy
barkowej.
5. Ardka salabhasana.
Połó\
się na brzuchu. Ręce wyciągnij wzdłu\
ciała, dłońmi na dół. Podnieś głowę. Wzrok
skieruj przed siebie, do góry. Podnieś jedną nogę nie zginając jej w kolanie.
Powtórz to samo podnosząc drugą nogę. Palce nóg są wyciągnięte.
6. Pruśtka walita wróksasana.
Stań prosto. Nogi rozstaw szeroko. Nie zginając nóg odchyl się do tyłu i spróbuj dotknąć
pięty ręką. Druga ręka musi być wyciągnięta do tyłu. Powtórz to samo w drugą stronę.
7. Bhu spruśta djanu pruśtka walitasana.
Stań na kolanach. Złącz je razem. Palce nóg są razem. Podnieś obie ręce i przenieś do tyłu,
próbując dotknąć podłogi.
8. Bhu spruśta eka-pada sarwangasana.
Połó\
się płasko na plecach. Nogi złączone, wyprostowane. Umieść ręce "wzdłu\
ciała,
dłońmi do ziemi. Podnieś ciało do pionu, podpierając się rękami. Na podłodze spoczywają
jedynie tył głowy, szyja, barki i ramiona. Połó\
dłonie na podłogę, jedna noga pozostaje w
pozycji pionowej, drugą, usztywnioną w kolanie i wyprostowaną opuść dotykając podłogi za
głową. Zmień nogi. Powtórz ćwiczenie 4-5 razy.
Ćwiczenie likwiduje choroby wątroby i trzustki, leczy przepuklinę, wyrostek robaczkowy,
likwiduje polucje nocne, przedłu\
a \
ycie.
9. Mayunasana.
Uklęknij na podłodze. Obróć ręce i połó\
dłonie na podłodze. Palce skierowane do stóp.
Przedramiona są zbli\
one do siebie. Skłoń się do przodu, patrząc przed siebie. Oprzyj
przeponę na łokciach, a klatkę piersiową na tylnych stronach ramion. Wyprostuj nogi,
utrzymuj je połączone i naprę\
one. Przenieś cię\
ar ciała na nadgarstki i dłonie, oderwij nogi
od podłogi, wyciągnij tułów i głowę do przodu. Utrzymuj całe ciało równolegle do podłogi,
nogi wyprostowane, stopy złączone.
Ucisk na przeponę powoduje przepływ krwi do \
ołądka, wątroby i trzustki. Jogowie
szczególnie podkreślają oddziaływanie tego ćwiczenia na trzustkę. Jeśli po 4-5 godzinach po
obfitym posiłku trawienie jeszcze się nie skończyło, Mayurasana ureguluje ten problem w
kilka sekund. Jest niezwykle po\
yteczna przy leczeniu niestrawności. W mgnieniu oka
48
likwiduje zastój krwi w trzustce i wątrobie. Asana ta zwalcza ocię\
ałość i przyspiesza
opró\
nienie woreczka \
ółciowego.
Co musimy zapamiętać na temat oczyszczania wątroby i jelita grubego
Z całej przekazanej treści musimy uświadomić sobie najwa\
niejsze.
1. Brud wewnętrzny, który powstaje na skutek nieprawidłowego od\
ywiania się (istnieje
nie mniej niebezpieczny brud myślowy, który kumuluje się w ka\
dej komórce naszego
ciała), przede wszystkim gromadzi się w jelicie grubym. A przecie\
dzięki szczególnej
budowie przestrzennej jelita grubego powstają w nim, w rezultacie oddziaływania
mikroflory i bioplazmy substancje od\
ywcze i elementy, które normalnie nie trafiłyby
tam z jedzeniem w ciągu kilkunastu lat! W rezultacie organ ten, który dostarcza nam
dodatkowych substancji od\
ywczych i czyni nasze od\
ywianie pełnowartościowym,
przemienia się w największe śmietnisko naszego organizmu rozsadnik chorób i
zatruć. A poniewa\
w tym miejscu zachodzi proces wchłaniania wody do krwi,
wszystkie złogi, "\
u\
le", trucizny wstępują jak lawina do naszego organizmu. I nie jest
wa\
ne, jak silny jest nasz organizm i jego systemy unieszkodliwiające. Przecie\
krew
\
ylna dolnego odcinka jelita prostego nie idzie przez wątrobę, a nie oczyszczona
kieruje się prosto do serca. Krew z brudnego jelita prostego (zupowaty, skąpy i
przymusowy stolec) nasycona toksynami i nieczystościami, nadwerę\
a podstawę
całego naszego \
ycia, powodując jak\
e rozpowszechnione choroby serca
(niewydolność krą\
enia, wada serca itd.). Współczesne metody leczenia tych, chorób
nie odniosą skutku, poniewa\
serce (jak zresztą ka\
dy inny organ) zostaje odnowione
przez czystą, zdrową krew, a ona wcią\
pozostaje zanieczyszczona. A zatem
cierpimy na skutek własnej niewiedzy, głupoty i nie pomogą nam \
adne, nawet
najlepsze lekarstwa. Oto dlaczego skupiam uwagę swoich czytelników na pierwszej i
podstawowej procedurze oczyszczania i przywrócenia normalnego zdrowia jelita
grubego - zasilacza naszego organizmu.
2. Nienaturalne, rafinowane produkty naszego od\
ywiania zanieczyszczają wątrobę w
niesamowicie szybkim tempie. A do tego jeszcze nieprzerwany potok brudów i toksyn
z jelita grubego. Na szczęście wątroba posiada kolosalne" rezerwy. Jest ustalone, \
e
u człowieka w wieku 30-40 lat, większość komórek wątrobowych ju\
nie funkcjonuje.
Wygląda jeszcze jak człowiek zdrowy, lecz ukryta patologia robi swoją czarną robotę.
A
atwo się męczy, często choruje, występują zachorowania przewlekłe, jego
wydolność gaśnie. W tym wypadku leczenie przeró\
nych schorzeń (krą\
enia,
systemów oddychania, trawienia, systemu nerwowego, zaburzenia hormonalne,
choroby onkologiczne itd.) wywodzące się z jednego korzenia - brudnej krwi i jej
zastoju w systemie \
ylnym (ukryte czy jawne nadciśnienie wrotne) za pomocą leków
jest bez perspektyw na wyleczenie. Nałykamy się pigułek - i co z tego? Wątroba w
dalszym ciągu nie wykonuje prawidłowo swoich czynności, krew pozostaje brudna i
do tego ma słabą cyrkulacje. W rezultacie, komórki organizmu przechodzą na rację
głodową (przerywa się regularne zaopatrzenie w substancje od\
ywcze); duszą się
(słaby przypływ tlenu i odpływ dwutlenku węgla), "toną" we własnym brudzie ("\
u\
le" i
toksyny, obumarłe organy komórek skupiają się wewnątrz komórki, z powodu słabej
siły potoku i mocnego zanieczyszczenia). Brak regulacji przez organizm czynności
komórkowych (mutacje z powodu zanieczyszczenia zmuszają komórki do innego
rozwoju - rak). A wystarczyłoby oczyścić wątrobę, odrodzić jej czynności - wtedy cała
masa przewlekłych strasznych chorób zniknie niezauwa\
alnie. I dlatego następna
procedura oczyszczająca to czyszczenie wątroby. Oczyszczając i regenerując
wątrobę, regenerujemy cały organizm. A zatem trzymamy w swoich rękach klucz do
naszego zdrowia.
49
Metoda ta jest szczytem sztuki lekarskiej - odrodzenie organizmu jego własnymi siłami. U
podstaw tej metody le\
y wielowiekowe doświadczenie, które zostało potwierdzone przez
współczesną naukę. Nam zostaje tylko zastosowanie jej.
Podrzędne metody czyszczenia organizmu
Po oczyszczeniu jelita grubego i wątroby od razu zauwa\
ycie wielkie zmiany. Poczujecie się
o wiele zdrowiej. Siły \
yciowe marnowane dawniej na zneutralizowanie skutków
samozatrucia z jelita grubego, na podtrzymywanie funkcji wątroby, teraz zostaną całkowicie
wykorzystane na uporządkowanie organizmu. Proces uzdrawiania nabierze szybkości.
Niektórzy mogą mieć kamienie nerkowe, zbytnią toksyczność limfy i krwi, zapalenie
wielostawowe itp. Następny rozdział poświęcony jest metodom walki z tym dolegliwościami.
Czyszczenie nerek
Jak staro\
ytna, tak i współczesna medycyna w walce z kamicą nerkową, zaleca obfite picie i
ciepłe kąpiele.
Obfite picie konieczne jest, aby przemywać miedniczki i kielichy nerkowe, jednocześnie
zmniejszając zawartość w moczu gęstych substancji.
Istnieje wiele środków moczopędnych: soli potasu - azotan jest najbardziej efektywny, ale i
toksyczny. Świe\
o wyciśnięte soki z warzyw bogatych w potas: marchwi, selera, pietruszki i
szpinaku (7:4:2:3).
Mocznik - mało toksyczny i stosunkowo aktywny środek moczopędny. Stosuje się
dawkowanie 50-60 gramów w ciągu doby. Własny mocz zawiera mocznik w postaci
organicznej i dlatego jest znakomitym środkiem moczopędnym. Środkiem, który nie wywołuje
\
adnych skutków ubocznych. Współczesna medycyna wykryła ju\
dawno, \
e elektrolity
moczu przyczyniają się do rozpuszczania kamieni. Dr Mitkal w ksią\
ce "Urynoterapia" pisze:
"Mocz zawiera szybko rozkładające się sole. Sole te likwidują kwasowość, i w rezultacie
wiele chorób zostaje wyleczonych poprzez oddziaływanie na ich powstawanie. Likwidują one
bóle w nerkach, jelicie grubym i macicy. Mocz oczyszcza nerki, moczowód i wydala kamienie
z nerek".
Mocz zwierząt prawdopodobnie jest bardziej efektywny do celów rozpuszczania kamieni.
Wybitny lekarz średniowiecza Ormianin Amirdowłat Amasicy, autor ksią\
ki "Niepotrzebne dla
nieuków" pisał: "Mocz dzika po wypiciu rozpuszcza i rozdrabnia kamienie w pęcherzu.
Sprawdzone".
Środki moczopędne, oddziałujące na krą\
enie krwi - glikozydy (naparstnica, miłek i inne),
polepszają krą\
enie między innymi i w nerkach.
Takie środki moczopędne jak: herbata z cytryną, herbata z liści winogron lub z lipy
zwiększają siłę i częstotliwość skurczy miedniczek i moczowodów, przepychając do
pęcherza sole i kamienie. Medycyna ludowa ju\
dawno znalazła taki środek moczopędny,
który prawie całkowicie odpowiada wszystkim wymaganiom. Jest to arbuz.
Arbuz (mią\
sz i wywar ze skórek) jest silnym środkiem moczopędnym, ale nie podra\
nia
nerek. Zwiększenie zasadowości moczu sprzyja rozpuszczaniu soli i zapobiega tworzeniu się
kamieni i piasku (2-2,5 kg arbuza w ciągu doby).
Ciepłe kąpiele sprzyjają znormalizowaniu krą\
enia krwi, rozkurczaniu, co polepsza pracę
nerek. Rozluz
nienie i rozszerzenie dróg wydalających mocz sprzyja bezbolesnemu przejściu
piasku i drobnych kamieni.
Bezpośrednio na rozpuszczenie kamieni wpływają substancje z du\
ą zawartością olejków
eterycznych o specyficznym gorzkochłodzącym smaku. Takie substancje zawarte są w
50
piołunie i wrotyczu. Staro\
ytni uzdrawiacze dla rozpuszczenia kamieni w nerkach i pęcherzu
zalecali picie soku z wrotycza. Nadzwyczaj skutecznie rozpuszcza kamienie nerkowe olejek
jodłowy, który zawiera wiele oleju eterycznego o smaku gorzko-chłodzącym.
Wspaniałe są równie\
: sok z czarnej rzepy, kwas cytrynowy (i inne kwasy), koper, seler,
dziurawiec.
Pigmenty roślinne (jest ich szczególnie sporo w świe\
o wyciśniętych sokach z warzyw i
owoców) utleniają mocz, co prowadzi do rozpuszczania niektórych rodzajów kamieni
moczowych. Roślinne pigmenty w szczególnie du\
ej ilości zawarte są w korzeniach
marzanny i dzikiej ró\
y, w owocach dzikiej ró\
y i świe\
o wyciśniętych sokach z marchwi i
buraków.
Metody oczyszczania nerek
Aby oczyścić nerki, najlepiej zastosować metodę Ibn Siny:
1. Zlikwidować przyczyny tworzenia się kamieni. W tym celu nale\
y zmienić od\
ywianie
i tryb \
ycia, aby znormalizować przemianę materii, co automatycznie wyeliminuje
przyczyny tworzenia się kamieni;
2. Wykorzystać środki do rozdrabniania kamieni i przemianę ich w piasek; Wybieramy
dowolny środek: sok z wrotycza, czarnej rzepy, cytryny, olej jodłowy, wywar z korzeni
marzanny lub dzikiej ró\
y, świe\
e soki z warzyw lub własny mocz; oderwać
rozdrobnione kamienie (piasek) i delikatnie, stopniowo je wyrzucać.
Jednocześnie z wypełnieniem punktu drugiego zaczynamy intensywnie stosować środki
moczopędne i pić własny mocz, herbatę z cytrynę, herbatę z liści winogron lub jeść arbuzy.
Gdy piasek zacznie wychodzić dołączamy codziennie ciepłe kąpiele, aby przyspieszyć ten
proces i zrobić go mniej bolesnym.
Czyszczenie nerek za pomocą moczu
Raod\
ubhaj Manibhaj Patel, znany badacz XX w., opisuje historię 35-letniego aktora, który w
ciągu 7 lat miał kamienie w nerkach. Wyleczył się robiąc kompresy z moczu i pijąc go.
Kompres kładł na chorą nerkę na noc i wypijał uryne z całego dnia. Leczenie przeprowadzał
po 20-30 dni do całkowitego wyleczenia z przerwą 1020 dni. Uczony ten stosował
urynoterapię w leczeniu cukrzycy.
Czyszczenie nerek za pomocą arbuza
To czyszczenie robimy w sezonie arbuzowym. W ciągu tygodnia naszym jedynym
po\
ywieniem będzie arbuz i czarny chleb. Chcecie jeść - arbuz, chcecie pić - arbuz, bardzo
jesteście głodni arbuz z chlebem. Czyszczenie dobrze jest prowadzić w obecności kogoś z
rodziny, poniewa\
w momencie wychodzenia kamieni i piasku mo\
e wystąpić osłabienie
czynności serca. Trzeba być do tego przygotowanym. Jest to jednak mała operacja, chocia\

bez u\
ycia no\
a. Kamienie wychodzą zazwyczaj między 17 a 21 godziną czasu lokalnego.
W tym czasie trzeba wziąć ciepłą kąpiel i jeść arbuz. Ciepło rozszerza drogi wydzielania
moczu, zlikwiduje bóle i skurcze, arbuz wywoła intensywne wydzielenie moczu, a biorytm da
niezbędną siłę do oderwania i wyrzucenia piasku i kamieni. Właśnie o tej porze ujawniają się
biorytmy nerek i pęcherza.
Czyszczenie mo\
na przeprowadzić w ciągu 2-3 tygodni a\
do skutku. Przykład z praktyki:
Nadie\
da Fiodorowna Kirilenko, 54 lata, z historii choroby. "W trakcie pierwszej operacji
usunęli mi kamień z prawej nerki. Kamień był niedu\
y, ale wywoływał częste bolesne ataki.
Po 9 latach - ta sama historia: znów kamień, powtarzające się ataki. Tym razem ta nerka nie
wytrzymała, została zniszczona przez wodonercze. Nerkę usunięto. Przeszłam na
od\
ywianie dietetyczne. Pojawiły się bóle głowy, wzrosło ciśnienie. Zaczęłam uprawiać jogę.
51
Poczułam się lepiej, bóle głowy minęły. Ale w marcu 1987 roku znów zaczęły się ataki w
lewej, ostatniej nerce. Rentgen wykazał kamień. Pojechałam na miesiąc do sanatorium - bez
skutku. Moja sytuacja stała się powa\
na.
W sierpniu 1987 roku zwróciłam się do uzdrowicielki N. Siemionowej i zaczęłam stosować jej
metodę. Po tym arbuzowym tygodniu kamień zostawał, ale wychodził piasek. Po drugim
tygodniu kuracji kamień zaczął schodzić, lecz utkwił w moczowodzie. I w końcu w trzecim
tygodniu kuracji - wyszedł. Pociekły łzy po utraconej z własnej niewiedzy i głupoty nerce.
Teraz stosuję rozdzielne od\
ywianie, czuję się świetnie. Jestem szczęśliwa i wiem, \
e w
trudnych chwilach jestem w stanie pomóc własnemu organizmowi".
Oczyszczanie nerek za pomocą wywaru z korzeni i owoców dzikiej ró\
y
Przygotowanie wywaru: 2 ły\
ki stołowe pociętych korzeni zalać szklanką wody, gotować 15
minut, ochłodzić. Przecedzić. Pić lekko podgrzane po 1/3 szklanki 3 razy dziennie, w ciągu 1-
2 tygodni.
Wywar z owoców wykorzystuje się równie\
przy chorobach nerek i pęcherza. W obu
wypadkach wywar musi mieć ciemny kolor, co wskazuje na du\
ą ilość pigmentów roślinnych.
Czyszczenie nerek za pomocą soków z warzyw
Doktor Uoker, propagator i wynalazca współczesnej sokoterapii proponuje swoją metodę, w
której wykor2ystuje się dwa mechanizmy: pigmenty roślinne i oleje eteryczne.
Według niego, substancje nieorganiczne, głównie wapń, znajdujące się w pieczywie i innych
produktach krochmalistych (zawierających skrobię), tworzą w nerkach formacje ziarniste. Do
oczyszczania i uzdrawiania nerek zaleca sok w proporcjach: marchew 10 części, burak - 3
części, ogórek - 3, lub marchew - 9, seler - 5, pietruszka - 2.
Odrobina soku z pietruszki jest wspaniałym środkiem w leczeniu układu moczowo-płciowego
i bardzo pomaga przy kamieniach w nerkach i pęcherzu, zapaleniu nerek, białka w moczu i
innych schorzeniach nerkowych. Jest to jeden z najskuteczniejszych soków, dlatego te\
nie
nale\
y pić go osobno w ilości większej ni\
30-60 gramów.
Czyszczenie nerek za pomocą olejku jodłowego
Nie wykluczone, \
e jest to najprostsza i najbardziej efektywna metoda oczyszczania. Istota
jej polega na tym, \
e w zale\
ności od pory roku, w ciągu tygodnia stosujemy ró\
ne środki
moczopędne.
Póz
ną jesienią zbieramy zioła: majeranek, szałwię, melisę, rdest ptasi, dziurawiec
(ewentualnie mo\
na go zamienić na dziką ró\
ę). Trawy rozdrabniamy do wielkości fusów
herbacianych i mieszamy w równych częściach. Nale\
y zaparzyć je i za\
ywać jako ciepłe po
100-150 gramów z dodatkiem jednej ły\
ki stołowej miodu przed jedzeniem.
W końcu lata wykorzystywać mo\
na arbuzy, wiosną i latem świe\
e soki według Uokera. Jeśli
w ogóle nie ma nic z wymienionych rzeczy - wykorzystujcie własną urynę. Taka wymiana
środków moczopędnych i rozpuszczających będzie oddziaływała na cale spektrum kamieni
nerkowych. Trzeba jednak pamiętać, \
e środek dobry do jednego rodzaju kamieni nie nadaje
się do innych.
Dalej, po tygodniu takiego przygotowania dodajemy do środka moczopędnego (np. soku) 5
kropli olejku jodłowego i wypijamy pół godziny przed jedzeniem. Olejek nale\
y dobrze
wymieszać np. z sokiem i pić przez słomkę, by uchronić zęby. Tak przygotowany preparat
pijemy w ciągu 5 dni. Po 3-4 dniach zauwa\
ymy, \
e mocz nieznacznie zmętnieje. Póz
niej
mogą wyjść kamienie. Po 2 tygodniach powtórzymy tą procedurę dla otrzymania po\
ądanych
skutków.
52
Dopełnieniem wszystkich metod oczyszczania nerek jest ćwiczenie pomagające w wydalaniu
piasku z nerek. Ćwiczenie to nale\
y do zestawu "Tygrys" i nosi nazwę "Głodny tygrys rzuca
się na ofiarę". (rys. 13)
Opis. Połó\
się na brzuchu. Ręce i nogi jednocześnie i gwałtownie podnoś do góry 3-5 razy.
Ćwiczenie sprzyja rozdrobnieniu kamieni i wydalaniu piasku.
Rys. 13 - ćwiczenie "Głodny tygrys rzuca się na ofiarę".
Profilaktyka schorzeń nerkowych
Profilaktyka przy kamieniach nerkowych powinna być skierowana na tworzenie niewielkich
ilości kwasu moczowego, jego rorpuszczaniu się i wydalaniu. Wykluczamy produkty bogate
w białko (wątróbkę, nerki, sma\
one i wędzone mięso, słone ryby, wywary mięsne).
Wspomniane produkty zwiększają cię\
ar właściwy szczątkowego azotu, który będąc
wydalony z organizmu zwiększa obcią\
enie nerek. Zaleca się picie soków według Uokera,
jedzenie surówek, owoców i kiełków. Do surówek dobrze jest dodawać suchą kapustę
morską, stymulując tym czynność nerek. Unikać nale\
y słodyczy, które równie\
obcią\
ają
nerki.
W przypadku kamieni zasadowych (co zdarza, się niezwykle rzadko) dobrze jest pić własną
urynę w celu ich rozpuszczenia.
Poza tym asany są znakomitym dodatkiem do profilaktyki chorób nerek.
Bhujańgasana - (\
mija) - zapobiega tworzeniu się kamieni w nerkach.
Śalabhasana - (świerszcz) - odmładza nerki
Mayurasana - (paw) i Ardka matsyendrasana (pozycja skręcona) - przemywają krwią nerki.
W trakcie tych asan uciskane są tętnice i krew z trudem dostaje się do nerek. Po ukończeniu
ćwiczenia ucisk przestaje działać i krew mocnym strumieniem zaczyna płynąć przez kapilary
nerek, otwierając je i wypłukując złogi.
Oprócz tego warto stale stymulować krwioobieg w kapilarach. Pomo\
e w tym bieganie,
ćwiczenia fizyczne, joga. Tylko stosując takie kompleksowe podejście mo\
na utrzymać nerki
w zdrowiu.
Jak mawiali staro\
ytni: "Z dobrymi nerkami mo\
na do\
yć do 100 lat, nawet gdy serce ma się
chore".
Podstawowe zasady oczyszczania organizmu i utrzymywania go w czystości
Ze względu na istnienie du\
ej ilości procedur oczyszczających dla lepszego ich zrozumienia
warto pokazać ich wspólne z
ródło. Wówczas ka\
dy człowiek będzie potrafił dopasować do
siebie optymalną metodę.
53
Zanim to zrobimy, zatrzymajmy się na tym, co ka\
dy powinien wiedzieć:
1. Skład naszego organizmu
2. Właściwości tkanek ludzkiego ciała
3. Wpływ otaczającego środowiska, po\
ywienia na właściwości tkanek
4. Właściwości substancji stosowanych w oczyszczaniu.
Ad 1. Nasz organizm stanowi skomplikowany system składający się z kilku poziomów
struktur. Swoje badania zaczniemy od większego widocznego poziomu.
Poziom pierwszy to ciało człowieka składające się ze szkieletu i miękkich tkanek
obciągniętych skórą. Drugi poziom - tkanki miękkie. Zło\
one są z tkanki łączącej (szkielet),
na której "umocowane" są robocze komórki organizmu. Poziom trzeci - komórkowy. Okazuje
się, \
e wewnątrz komórek istnieje określona struktura (cito-szkielet), która utrzymuje
określoną pozycję organów wewnątrzkomórkowych .
Wewnątrz komórki znajduje się protoplazma. Stanowi roztwór koloidalny, w 80% składający
się z wody, którą utrzymuje "szkielet" - nadzwyczaj cienka siateczka białkowa. Woda w
komórce utrzymywana jest w komórkach siateczki - szkieletu. Wszystkie rodzaje płynów w
naszym organizmie: krew, limfa, płyn rdzeniowy, \
ółć i mocz równie\
są roztworami
koloidalnymi.
Teraz mo\
emy prześledzić ogólne prawidłowości na wszystkich poziomach strukturalnych
naszego organizmu: aby utrzymać określoną formę przestrzenną (która sprzyja najlepszemu
stopniowi pracy organizmu) komórki, tkanki i całe ciało mają własne oparcie - "cito-szkielet",
tkankę łączącą i kości.
Czynność organizmu w du\
ej mierze zale\
y od stanu tych "szkieletów" i płynu wewnątrz
organizmu.
Ad 2. Ze względu na to, \
e poziom komórkowy jest największy w swojej masie i stanowi
podstawę organizmu, zaczniemy od niego studia nad właściwościami tkanek.
Główna część komórki to protoplazma - roztwór koloidalny przypominający galaretę.
Właściwości galarety są takie, \
e mo\
e zawierać 99% wody, posiadając przy tym cechy ciał
starych i cieczy. Jest dobrym środowiskiem dla zachodzących reakcji chemicznych. Jednak
w galarecie nieustannie zachodzi proces stopniowego samoutrwalania się struktur
przestrzennych z powodu ciągłego łączenia się cząsteczek. W rezultacie galareta ma
tendencję do zmiany w rogową masę - ksero\
el. Jasne, \
e w takiej zagęszczonej
protoplazmie nie ma mo\
liwości do normalnych, pełnowartościowych czynności. Komórki
giną. śeby tego uniknąć istnieje zło\
ona ochrona przeciwkoagulacyjna tak wewnątrz
komórki, jak i w koloidalnym roztworze. Oto główne ogniwa tej ochrony:
Cykloza - prądy wewnętrzne i przegarnianie protoplazmy (czyli galarety) wewnątrz komórek.
Takie prądy występują nawet w komórkach chrząstkowych.
W zale\
ności od intensywności metabolizmu komórki zmienia się stan "galarety" - w kierunku
zagęszczenia lub rozcieńczenia.
Ochrona przeciwkoagulacyjna w roztworze koloidalnym zale\
y od stanu miceli (cząsteczek).
Jądro miceli składa się głównie z białka. Zazwyczaj białko ma określony ładunek.
Powierzchnia białka jest warstwą adsorpcyjną, bardzo aktywną, na której zachodzą reakcje
fermentacyjne. Naokoło jądra i warstwy adsorpcyjnej (takie które mają nazwę granuli) tworzy
się warstwa dyfuzyjna z ładunkiem przeciwnym ładunkowi jądra. W tej warstwie znajdują się
ukierunkowane w określony sposób molekuły wody, tworząc wodną (solwatacyjną) otoczkę.
Otoczka ta uniemo\
liwia zbli\
anie się i sklejanie - koagulację - granul.
W taki sposób micela sama przeciwdziała sklejaniu się z podobnymi sobie za pomocą
następujących czynników:
54
a. Szczególnej formy przestrzennej molekuły białkowej. Gdy zachodzi naruszenie tej
struktury - starzenie się, uszkodzenie - denaturacja, adsorpcja (przyklejanie) obcych
cząsteczek (\
u\
le) - prowadzi do obni\
enia ładunku elektrycznego, zmniejszenia
solwatacyjnej otoczki i sprzyja zgęszczeniu galarety.
b. Wielkość ładunku cząsteczki białkowej przeciwdziała sklejaniu się cząsteczek.
Zmniejszenie ładunku jądra częściowej neutralizacji jonami przeciwnego ładunku,
prowadzi to do osłabienia otoczki solwatacyjnej i zagęszczania.
c. Solwatacyjną otoczka naokoło miceli równie\
przeciwstawia się ich sklejaniu. Jeśli z
jakiegokolwiek powodu zmniejsza się ilość wody wewnątrz komórki, to równie\

sprzyja zagęszczaniu roztworu koloidalnego. Na przykład, co dzieje się po zjedzeniu
słonej ryby? Słona krew według prawa osmozy ciągnie wodę z komórki do siebie.
Powstaje pragnienie - potrzeba nasycenia komórki płynem i wyprowadzenia
niepotrzebnej soli.
A więc reasumując: ochrona przeciwkoagulacyjna protoplazmy komórek i płynnego
środowiska organizmu składa się z:
1. Cyklozy
2. Metabolizmu
3. Zachowania stałej struktury przetrzennej formy białkowej - jądra miceli
4. Optymalnego ładunku miceli
5. Dostarczania odpowiedniej ilości płynów w organizmie.
W sytuacji zakłócenia tej ochrony w tzw. "galarecie" i w środowisku płynnym zachodzą
zmiany w 2-ch kierunkach: koacerwacji (gromadzenia) i koagulacji (zgęszczenia).
KOACERWACJA roztworu koloidalnego zaczyna się gdy cząsteczki częściowo utraciwszy
swoją solwatacyjną otoczkę zbli\
ają się do siebie i tworzą wspólną otoczkę wodną, W takiej
wspólnej otoczce mogą zachodzić dalsze procesy odwodniania, zbli\
ania się cząstek i
wydzielanie się ich w osadzie. Przy czym kropla koacerwacyjna ma większą gęstość ni\

roztwór koloidalny, który ją stworzył. Zgęstnienie powoduje utrzymanie przez tę kroplę
przeró\
nych substancji: barwników, soli, produktów przemiany; natomiast działanie
fermentów w takiej kropli zostaje znacznie osłabione. Takie właśnie krople przyczyniają się
do powstawania skrzepów osadów w moczu, komórce i \
ółci. Proces ten jest główną
przyczyną odkładania się kamieni, soli i piasku.
KOAGULACJA przechodzi przez trzy stadia:
"Dojrzewanie" - wzmacnianie właściwości mechanicznych szkieletu koloidalnego.
Zewnętrznie przejawia się to w częściowej utracie elastyczności, a następnie - w
usztywnieniu ciała rano. Najpierw ciało zachowuje się jak by było z drewna, a póz
niej
człowiek "rozrusza" się i to mija.
"Starzenie się" - szkielet koloidalny zagęszcza się w takim stopniu, \
e wyciska z siebie płyn i
zmniejsza się objętościowo. Stan ten powoduje dwa rodzaje patologii: zagęszczanie i
rozcieńczanie. Zagęszczanie prowadzi do zakrzepicy, niedro\
ności, zrostów, naruszenia
formy organów (na przykład zastawek serca). Rozcieńczenie spowodowane wyciśnięciem
płynu z roztworu koloidalnego tworzy strefy, w których zostają odkładane wysięki, "\
u\
le",
sole węglowodany, z dalszym rozwojem procesów destrukcyjnych, prowadzących do
reumatyzmu i tworzenia się cyst.
"Stadium ksero\
elu" - dalsze odwodnienie roztworu koloidalnego, znaczne zmniejszenie się
jego objętości. Zamienia się przy tym w rogowatą masę, wewnątrz której powstają ogromne
siły sprę\
enia. Na skutek tego wszystkie zawarte w nim substancje zostają sprasowane w
twarde kamienie. W taki sposób, według opinii wielu naukowców, medyków, dietetyków -
powstają kamienie wątrobowe, \
ółciowe i nerkowe. A zatem pierwszy poziom koloidalny
55
organizmu ju\
rozpatrzyliśmy. Przechodzimy do następnego - tkanek łączących z roboczymi
komórkami organizmu.
Dzięki tej tkance zachodzi mnóstwo innych procesów: "dostawa" wody, soli i innych
substancji, regulacja reakcji enzymatycznych, regeneracja tkanek, zwalczanie infekcji i wiele
innych.
Tkanka łącząca składa się z białka kolagenu, który stanowi do 30% wszystkich białek
organizmu. Jego molekuła składa się z trzech łańcuchów aminokwasów. W procesie
starzenia się organizmu, cienkie nici kolagenu łączą się w grube "liny". Wią\
e się to ze
zmianą patologiczną "stela\
u" łączącego organy wewnętrzne, wiązadła, ścięgna. W
konsekwencji - ściskanie organów wewnętrznych i odwodnienie ich. Pogarsza się
od\
ywianie, słabnie odporność. W samej tkance łącznej na poziomie komórkowym
występuje koagulacja na zasadzie "starzenia się".
W tkance łącznej zostały przez samą naturą zakodowane tendencje do sprę\
ania i
zgęszczania.
Jeśli zaś rozpatrywać cały organizm człowieka jako jedną całość, okazuje się, \
e z powodu
stałej utraty płynu przez cerę, przy oddychaniu i oddawaniu moczu oddziaływuje na nas siła
sprę\
ająca i wysuszająca.
Teraz mo\
emy zdać sobie sprawę z tego ogromnego wysiłku naszego organizmu,
przeciwstawiającego się procesom ucisku i odwodnienia. Zatem nasze zadanie to codzienne
przeciwstawianie się za ka\
dą cenę siłom ucisku i odwodnienia. Ściskającej sile Yang
musimy przeciwstawić rozszerzającą siłę Ing. Niestety, często robimy na odwrót. Dziwimy
się, dlaczego w naszym organizmie pojawiają się stwardnienia, kamienie i inne patologiczne
twory.
Ad 3. Orientując się we właściwościach koloidów protoplazmy komórek i płynów, tkanki
łącznej i całego organizmu, będziemy wiedzieli o charakterze oddziaływania - korzystnym
czy niekorzystnym - na niego środowiska zewnętrznego, produktów od\
ywiania itp.
Na przykład wpływ środowiska zewnętrznego. Poniewa\
protoplazma komórek i płyny
organizmu stanowią płynną galaretę, ochłodzenie sprzyja zagęszczaniu, a rozgrzewanie -
rozcieńczaniu.
Sucha pogoda, odwadniając organizm będzie zagęszczała galaretę, natomiast wilgoć ją
rozcieńczy.
W taki sposób ustaliliśmy dwa przeciwstawne zjawiska: łączenie zimna i suszy sprzyja
zagęszczaniu koloidów organizmu, odwodnianiu komórek, wydzielaniu się w osadzie złogów
i soli, a tak\
e innych substancji; łączenie ciepła i wilgoci sprzyja rozcieńczaniu i regeneracji
właściwości roztworów koloidalnych, wprowadza zalegające "\
u\
le", sole i inne substancje w
stan bardziej płynny, ułatwiając tym wyprowadzanie z komórek wszystkiego, co szkodliwe i
zbędne.
Teraz staje się zrozumiałe, \
e na początku ka\
dego czyszczenia nale\
y uprzednio
rozcieńczyć koloidy organizmu, wprowadzić je w stan bardziej płynny, umo\
liwiający
swobodną cyrkulację. Ułatwiać to będzie proces wydalania zanieczyszczeń.
W przeciwnym wypadku gęsta galareta mocno utwardzi się w organizmie, utrzymując
wszystkie \
u\
le (np. zgęstniała \
ółć w woreczku \
ółciowym). Dlatego jakakolwiek procedura
oczyszczająca bez uprzedniego przygotowania - zmiękczenia organizmu za pomocą
ogrzewania i uwalniania - nie przyniesie wielkiego efektu.
Jak mo\
na oczekiwać, wielki wpływ na stan koloidów mają produkty od\
ywiania. Całe nasze
po\
ywienie stanowią roztwory koloidalne (białko mięsa, mleka, sera, jaj, produkty
zawierające mąkę i skrobię, owoce i warzywa).
56
Produkty te zostają rozdrobnione w jamie ustnej, zmoczone śliną, pęcznieją w \
ołądku i dalej
w miarę trawienia i wchłaniania dostają się do krwi. W naczyniach krwionośnych dochodzi do
spotkania koloidów organizmu z koloidami po\
ywienia.
W tym momencie zwiększa się gęstość płynnego środowiska organizmu. Przewa\
ająca ilość
substancji od\
ywczych zostaje oddana podczas gotowania. Oznacza to, \
e nie posiadają
\
adnego ładunku i mają tendencję do koagulacji. śeby do tego nie doszło, organizm oddaje
część swego ładunku elektrycznego - kosztem obni\
enia ładunku, który posiadał w
komórkach, krwi i limfie. Powtórzenie tego procesu kilka razy dziennie, z roku na rok obni\
a
nasz poziom energetyczny. Koloidy na wszystkich poziomach organizmu gęstnieją, powstają
strefy zastoju, gdzie rozwijają się procesy koaceracji i koagulacji (zagęszczanie, łączenie się,
tworzenie osadów, ksero\
elu).
Niesprzyjające warunki otaczającego środowiska chłód, susza, przeciągi itd., mało aktywny
tryb \
ycia, od\
ywianie się gotowanymi produktami, pozbawionymi ładunku elektrycznego i
szczególnie łatwo tworzącymi ksero\
ele (mleko, sery, mąka, skrobia, białko zwierzęce) są
przyczyną powstawania w organizmie kamieni, cyst i guzów. Mo\
na zauwa\
yć kilka stopni
tego procesu: tracimy giętkość, marzną nam ręce i nogi, ciało zachowuje się jak by było z
drewna, a\
w końcu pojawiają się stałe objawy ograniczające ruch. Jeśli zauwa\
ymy u siebie
takie symptomy - najwy\
szy czas zacząć oczyszczanie. W przeciwnym wypadku czekają nas
o wiele powa\
niejsze problemy.
Ad 4. U podstaw oczyszczania le\
ą trzy główne zasady: likwidacja przyczyny zagęszczenia
koloidów, rozcieńczenie koloidów i stosowanie skutecznych środków rozcieńczających i
rozbijających kamienie.
Co robić by nie dopuszczać do zagęszczania koloidów? Wymaga to na pewno trochę pracy:
1. Nale\
y ograniczyć lub w ogóle wyłączyć z jadłospisu produkty niebezpieczne: mięso,
rybę, nabiał, który zawiera du\
o kazeiny; produkty z zawartością skrobi, zwłaszcza
drobnego przemiału (chleb, dro\
d\
ówki, ciasta).
2. Wykluczyć te\
nale\
y wpływ niekorzystnych czynników atmosferycznych: chłód,
suszę, przeciągi, upał; zmienić mało aktywny tryb \
ycia (sprzyjający zastojom) na
bardziej aktywny.
Jeśli będziemy trzymać się tych zasad zlikwidujemy główną przyczynę powstawania
wszystkich kamieni i stwardnień - zastoin.
By rozcieńczyć koloidy i zwiększyć ich cyrkulację postępujemy następująco:
1. Wykorzystujemy ciepło w przeró\
nych formach. Do ogólnego ogrzewania organizmu
nadają się znakomicie wanny, sauny, łaz
nie. Do ogrzewania miejscowego - ciepłe
kompresy, termofory, plastry itd. Te procedury automatycznie zwiększają cyrkulację
płynów w organizmie;
2. Stosujemy środki rozcieńczające. Tu mo\
na zastosować niejedną mo\
liwość: wodę
destylowaną, wodę destylowaną namagnesowaną, wodę ze stałego lodu. Te rodzaje
wody dzięki swojej czystości, ładunkowi i strukturze znakomicie przemywają
organizm, wypłukują z niego \
u\
le i normalizują skład roztworów koloidalnych.
Wspaniałym środkiem są płyny nasycone biokoloidami: wywary, nastawy, soki itp. Te
wspaniałe moczo- i \
ółciopędne środki absorbują \
u\
le i wyprowadzają je z
organizmu.
Cieplne i cyrkulacyjne procesy w organizmie wzmocnią przyprawy jak: pieprz, papryka,
goz
dziki, imbir, cynamon.
Bardzo dobrą przyprawą jest piołun, ale nale\
y dawkować go ostro\
nie - 2-3 razy w ciągu
roku przez tydzień.
57
Praktyka oczyszczania
Oczyszczanie roztworów koloidalnych organizmu
Ze względu na uzdrawiający efekt ta procedura jest najwa\
niejsza, ale przystąpić do niej
mo\
na tylko po oczyszczeniu jelita grubego i wątroby.
Zdrowie, młodość, energetyka, zdolności - zale\
ą przede wszystkim od czystości miceli i
stanu strukturalnego roztworów koloidalnych (protoplazmy komórek, krwi, limfy itd.).
By prawidłowo wykorzystać tę nadzwyczaj wa\
ną procedurę nale\
y:
uprzednio zmiękczyć koloidalną galaretę ogrzewając organizm (kąpiele, sauna);
nasycić galaretę strukturowaną wodą;
oczyścić micele - woda powinna być maksymalnie czysta;
zwiększyć ładunek miceli, a dla lepszego oczyszczenia na jakiś czas zastosować
głodówkę.
Zatem, w ciągu 3-6 miesięcy regularnie chodzimy do sauny, lub bierzemy ciepłe kąpiele. W
ten sposób zmiękczamy galaretę i wzmacniamy procesy cyrkulacyjne, sprzyjające
wyprowadzaniu złogów. W tym czasie pijemy (i przygotowujemy jedzenie) tylko z "wodą
Protijewa".
"Wodę Protijewa" otrzymujemy w ten sposób, \
e do zamra\
arki wstawiamy pojemnik z wodą,
wyjmujemy go po 4-5 godzinach.
Wodę przelewamy do innego pojemnika. Pozostały w pierwszym pojemniku lód składa się z
molekuł cię\
kiej wody, która zamarza przy temperaturze 3,8� C, a potrzebna organizmowi
zamarza przy minus 1�C.
"Cię\
ki lód" wyrzucamy, a pojemnik z wodą stawiamy z powrotem. Gdy zamarznie około 2/3
objętości, resztę wody wylewamy.
Zawiera ona ró\
ne domieszki. Pozostały lód jest zamarzniętą wodą Protijewa, oczyszczoną
w 80% i zawierającą 16 mg "wapnia w 1 litrze. Optymalna dla organizmu zawartość wapnia
w wodzie - 820 mg/l.
Taką wodę piją ludzie długowieczni. Zostaje tylko roztopić lód. Jeśli nasze jedzenie będzie
zawierało mniejsze ilości produktów z właściwościami kleistymi (nabiał, mięso, skrobie,
gluten), tym samym uzyskamy lepsze efekty. Wstrzymywanie się od jedzenia raz i w
tygodniu przez 24-36 godzin (mo\
na dłu\
ej) wzmocni oczyszczenie. śeby zachęcić do tego
potę\
nego w działaniu rodzaju oczyszczania przytoczę kolka przykładów.
Przykład 1.
A. A
obza cierpiał na niewydolność wątroby (wcześniej usunięto mu jedną nerkę), miał
mia\
d\
ycę tętnic, ciągłe przeziębienia. Poruszał się z trudem. W ciągu 3 lat pił wodę
Protijewa. Schudł z 97 do 84 kilo. Wygląda wspaniale, jest zadbany, energiczny, pojawiły się
rumieńce na twarzy. Cera gładka, bez zmarszczek. Przecie\
3 lata temu miał bardzo gęstą
krew, nabrzmiałe \
yły. Pozytywne symptomy wskazują na regenerację roztworów
koloidalnych - stąd zdumiewające rezultaty.
Przykład 2.
Paul Bregg stosował regularnie 24-36 godzinne głodówki, pijąc tylko wodę destylowaną.
Od\
ywiał się tylko naturalnymi produktami, bogatymi w biokoloidy. Dzięki temu pozostawał
zawsze niesamowicie energiczny, du\
o pracował i miał nieprzeciętną pamięć wzrokową.
58
Przykład 3.
H. Uoker radzi wypijać du\
e ilości świe\
o wyciśniętych soków z owoców i warzyw. Soki
stanowią naturalne roztwory koloidalne z naładowanymi micelami i strukturowaną wodą.
Strukturowana woda soków rozcieńcza zgęstniałą galaretę, micele absorbują brud (osady) i
oczyszczają ja. Uoker \
ył 110 lat. Oprócz sokoterapii stosował głodówki i od\
ywianie
wykluczające produkty z zawartością naturalnych klei: zwierzęcych i skrobiowych.
Oczyszczanie koloidów komórki i środowiska wewnętrznego organizmu
Wywary z młodego igliwia jodły, sosny i świerku są do tego celu wspaniałe. Są one
ściągające w smaku. Dzięki temu działają wysuszająco, osłaniające i wspomagają
wydalanie. Dodatkowo rozjaśniają cerę i chłodzą ją.
Wywary stosujemy do wewnątrz lub dodajemy je do kąpieli.
Wywar do picia przygotowujemy w następujący sposób. 5 ły\
ek stołowych rozdrobnionego
młodego (tegorocznego) igliwia zalewamy 0,5 litrem wrzątku. Gotujemy przez 10 minut na
wolnym ogniu, zostawiamy przez noc w ciepłym miejscu, następnie odcedzamy. Otrzymany
płyn wlewamy do termosu i pijemy w ciągu dnia zamiast wody (musi być ciepły). Nale\
y
przygotowywać codziennie świe\
y wywar i pić go jako ciepły (36-40� C). Okres picia ustala
się indywidualnie. W rozpoznaniu oddziaływania pomocnym nam będzie nasz mocz. Jego
zmętnienie wskazuje na prawidłowy kierunek kuracji. W miarę rozpuszczania \
u\
li i soli,
mocz będzie nabierał coraz innych kolorów. Sygnałem na zakończenie czyszczenia będzie
przywrócenie moczowi naturalnego koloru i przejrzystości.
Okres po Nowym Roku jest dobrą porą na tę kurację. Po pierwsze nie ma problemu ze
zdobyciem igliwia - choinki są przecie\
w prawie ka\
dym domu. Po drugie biorytmy nerek i
pęcherza są w tym czasie najmocniejsze, dzięki czemu mo\
emy nie obawiać się ich
obcią\
enia poprzez obfite wydalanie zanieczyszczeń.
Wywar do kąpieli: 1 kilogram suchej wagi rozdrobnionych gałązek, szyszek i igliwia
gotujemy w 7-8 litrach wody około 30 minut. Przykrywamy szczelnie i zostawiamy na 12
godzin, dodajemy do kąpieli (temperatura kąpieli 36-40� C). Długość zabiegu zaczynamy od
10-20 minut i stopniowo zwiększamy. Stosujemy 2-3 razy tygodniowo. Po kąpielach
bierzemy zawsze chłodny prysznic przez 10-20 sekund. Taka kuracja trwa około miesiąca.
Najlepszy efekt uzyskamy łączeniem kąpieli z igliwia z piciem wywaru. Wywar z igliwia
wydala z organizmu oprócz toksyn i złogów - radyonukleotydy. Takie oczyszczanie zwalcza
około 80% wszystkich chorób; między innymi choroby skóry, schorzenia naczyń i zaburzenia
systemu nerwowego. Nadzwyczaj wa\
ne jest oczyszczenie ka\
dej komórki organizmu z
"toksyn zmęczenia", które powstały w sposób naturalny i powinny zostać wydalone
natychmiast. Jeśli organizm nie czyni tego w swoim czasie, rozwija się samozatrucie,
pierwszą oznaką czego jest szybkie zmęczenie.
Oczyszczenie organizmu ze złogów i soli
Ciekawą koncepcje procesu oczyszczania zaproponował B. Bołotow. Jak wynika z jego
badań organizm dorosłego człowieka mo\
e wydalić 2-3 kg soli zalegającej głównie w tkance
łącznej i kościach.
Cały oczyszczający zabieg przeprowadzamy w dwóch etapach. W pierwszym etapie
zamieniamy \
u\
le zalegające w organizmie w sole. W drugim dobieramy substancje
sprzyjające wyprowadzeniu z organizmu tych soli.
By pozbyć się złogów z tkanek łączących, Bołotow proponuje oddziaływać na nie kwasami.
Nale\
y wprowadzać do organizmu takie kwasy (np. kwas nikotynowy, mleczny, cytrynowy,
skorbinowy, palmitynowy, stearynowy), które:
1. są bezpieczne dla zdrowia,
59
2. mogą rozpuszczać złogi, zamieniając je w sole.
Takie kwasy powstają w rezultacie fermentacji tlenowej komórek pochodzenia zwierzęcego.
By wzmocnić fermentację Bołotow zaleca spo\
ywanie kwaszonych ogórków, pomidorów,
kwaszonej kapusty, buraków, marchwi, cebuli, czosnku, piwa, wielu rodzajów wina (nalewki,
portwein, caberne), produktów zawierających dro\
d\
e, produktów kwaśno-mlecznych
(twaróg, ser, bryndza, kefir, jogurt itp,), octu jabłkowego. Ka\
dy organ jest przystosowany do
wykorzystywania swoich kwasów. Dlatego trzeba starać się odnajdować jak najszersze
zastosowanie. Ocet jabłkowy dobrze jest dodawać do kwaśnego mleka: jedna ły\
eczka
(czasami ły\
ka) na szklankę mleka z dodatkiem ły\
eczki miodu. Pijemy 1 raz dziennie w
czasie posiłku. W ogóle ocet nale\
y dodawać do herbaty, kawy, zupy.
W trakcie przemiany \
u\
li w sole po\
ądane jest wykluczenie ze swojego jadłospisu olejów,
które są silnym środkiem \
ółciopędnym, i które zwalniają proces przemiany. Natomiast w tym
okresie spo\
ywamy przewa\
nie produkty mięsne i lybne ze względu na intensywniejsze
zakwaszenie.
Istotą I etapu jest stworzenie ogólnego zakwaszenia organizmu i wprowadzanie produktów
uruchamiających mechanizm fermentacji (wy\
ej wymienionych produktów kwaszonych). Po
zjedzeniu lub wypiciu słodkich produktów zaleca się kłaść na język kilka ziarenek soli
kuchennej. Powoduje to reakcję \
ołądka, zmusza go to do wyrzucania kwaśnych fermentów
- pepsyn, które sprzyjają lepszej przemianie \
u\
li w sole, i które niszczą chore komórki
organizmu.
Na zakończenie Bołotow podkreśla, \
e proces przemiany jest wolny nawet przy
systematycznym utlenianiu. Dlatego wa\
ne jest wykonywanie w trakcie oczyszczania
ćwiczeń fizycznych, masujących ciało.
W rezultacie przemiany, w organizmie powstają sole: mineralne, alkaliczne, kwaśne,
rozpuszczalne i nierozpuszczalne w wodzie. Zwykle nierozpuszczalne są sole alkaliczne,
mineralne i tłuste typu uratów, a tak\
e fosforany i szczawiany.
Znana jest zasada: podobne rozpuszcza się w podobnym. Mo\
na ją tutaj stosować i
rozpuszczać sole alkaliczne w organizmie.
W tym celu trzeba wprowadzać równie\
alkalia bezpieczne dla zdrowia: pewne wywary i
soki. Na przykład herbata z korzeni słonecznika świetnie rozpuszcza wiele soli.
Jesienią zbiera się grube części korzeni, obcina się drobne korzonki, dokładnie myje i suszy.
Potem rozdrabnia się je i gotuje (na 3 litry wody dodać nale\
y l szklankę korzeni). Gotować
herbatę nale\
y około 1-2 minut. Trzeba ją wypić przez 2-3 dni. Potem te korzenie znów
nale\
y ugotować w takiej samej ilości wody, ale ju\
5 minut, napar pić nale\
y te\
przez 2-3
dni. Dalej sporządza się herbatę z następnej porcji itd. Herbatę tę nale\
y pić w du\
ej ilości
pół godziny po posiłku. Sole będą wydalane po 2-3 tygodniach kuracji. Mocz nabierze koloru
rdzy. Pić do tej pory, a\
będzie przezroczysty.
W tej fazie oczyszczania nie jemy pikantnego, słonego i kwaśnego po\
ywienia. Jedzenie
powinny stanowić przewa\
nie produkty roślinne.
Dobrze rozpuszcza sole herbata ze skrzypu polnego, korek z arbuza, wąsy z dyni.
Wspaniale rozpuszczają sole soki z korzeni pietruszki, chrzanu, liści podbiału pospolitego,
podró\
nika, rzepy.
Dawkowanie: nie więcej ni\
100 gramów, 30 minut po jedzeniu.
Najbardziej praktycznym sposobem jest wykorzystanie soku z czarnej rzepy. Znakomicie
rozpuszcza minerały w przewodach i woreczku \
ółciowym, nerkach, pęcherzu, w naczyniach
krwionośnych.
60
Nale\
y wziąć 10 kg czarnej rzepy, umyć ją i nie obierając wycisnąć sok (około 3 litrów). Sok
trzymamy w lodówce, a wytłoczyny mieszamy z miodem w proporcji: 1 kg rzepy, 300 g miodu
(500 g cukru), i na koniec dodajemy serwatkę. Przechowujemy to w cieple, pod cię\
arem,
\
eby nie pleśniało. Sok zaczynamy pić po ły\
eczce do herbaty, l godzinę po jedzeniu. Jeśli
nie wystąpią bóle wątroby, dawkę mo\
na stopniowo zwiększać, najpierw za\
ywamy ły\
kę
stołową, potem dwie i tak dochodzimy do 100 gramów. Sok z czarnej rzepy jest silnym
środkiem \
ółciopędnym. Jeśli w przewodach \
ółciowych nagromadziło się du\
o soli,
przejście \
ółci jest utrudnione i to jest przyczyną bólu. Poduszka elektryczna na wątrobie lub
gorące kąpiele powinny pomóc. Jeśli ból jest do zniesienia kurację kontynuujemy dopóki
mamy jeszcze sok. Zwykle bóle występują tylko na początku, póz
niej zanikają. Wyjście soli z
organizmu jest niewidoczne, ale efekt takiego czyszczenia jest olbrzymi.
Czyszczenie przeprowadzamy 1-2 razy na rok, unikając produktów pikantnych i kwaśnych.
Kiedy sok skończy się zaczynamy jeść wytłoczyny po 1-3 ły\
ek w czasie posiłku. Wzmacnia
to tkankę płuc i system sercowo-naczyniowy.
Reasumując:
1. Nale\
y wzmocnić w organizmie procesy utleniające.
2. Nale\
y regularnie nasycać organizm kwasami.
3. Kwasy te powinny być przeznaczone dla wszystkich organów - dla ka\
dego organu
odpowiedni kwas.
4. W okresie przemiany złogów w sole dieta powinna sprzyjać utlenianiu środowiska
wewnętrznego organizmu. Zaleca się jedzenie produktów zakwaszających organizm:
mięsa, ryby, grzyby, produkty mleczne.
5. Dobrać substancję - nośnik, która by z łatwością przenikała do wszystkich miejsc
organizmu, dostarczając im kwasy do utleniania złogów (przekształcania ich w sole).
6. Dobrać bezpieczne roztwory do rozpuszczania soli.
7. Dobrze jest zaplanować sobie dietę roślinną.
Punkty 1-5 dotyczą pierwszego etapu oczyszczania - przemiany \
u\
li w sole, punkty 6 i 7
dotyczą drugiego etapu - rozpuszczania i wyprowadzania soli z organizmu.
Jedyną wadą tej metody jest dość długi okres pojawiania się oczekiwanych rezultatów. Lecz
czas ten mo\
na znacznie skrócić i wzmocnić efektywność, gdy wykorzystamy unikalny
produkt własnego organizmu - urynę, a dla ogólnego zakwaszenia - głodówkę. Wówczas
schemat będzie wyglądał zupełnie inaczej.
1. Wzmacniaczem procesów utleniania w organizmie jest ciepło: gorące kąpiele, sauna.
2. i 3. Własna uryna posiada wszystkie kwasy, dla ka\
dego organu i w bezpiecznej
ilości.
4. Uryna jest mocno zakwaszonym płynem. Jej efektywność mo\
na zwiększyć
wielokrotnie stosując głodówki (zachodzi przy tym zmiana środowiska wewnętrznego
organizmu w kierunku kwasowości). A
ączenie urynoterapii z głodowaniem daje nam
najmocniejszy naturalny utleniacz organizmu.
Jest to zaiste boski proces dany nam do leczenia najgorszych chorób.
5. Podstawą uryny jest strukturalny płyn organizmu, który posiada najlepsze właściwości
przenikające.
6. Uryna idealnie odpowiada znanej ju\
zasadzie homeoterapii - podobne rozpuszcza
podobne.
7. Nale\
y jeść warzywa i kasze na wodzie, które sprzyjają umiarkowanej zasadowości
organizmu.
Kompresy ze starej (z mocnym zapachem amoniaku), odparowanej od 1/4 objętości uryny
przykładane na miejsce koncentracji soli będzie sprzyjało ich rozpuszczeniu.
61
Stąd najszybsze i najbardziej efektywne oczyszczenie organizmu ze złogów i soli: głodować
w ciągu 3-7 dni, codziennie w czasie głodówki brać gorące kąpiele, pić od 3 do 5 razy
dziennie po 100 g uryny i wody, codziennie robić lewatywy z 1 litra uryny, a w przypadku
silnego pora\
enia organizmu przez sole, na miejscu ich koncentracji kłaść kompresy ze
starej (z mocnym zapachem), odparowanej uryny.
W trakcie oczyszczania zauwa\
ymy wzrastającą z dnia na dzień giętkość naszego
organizmu - jest to wskaz
nik pozbycia się soli. Po okresie głodówki wzrosną siły \
yciowe
organizmu we wszystkich jej przejawach. Dalsze prawidłowe od\
ywianie przedłu\
y znacznie
efekty tej procedury.
To jest najlepsza procedura oczyszczająca ze wszystkich znanych. Stosując ją 3-4 razy w
roku nie musimy przeprowadzać jakichkolwiek czyszczeń innego rodzaju.
Przejdz
my do konkretnych przykładów.
Przykład 1.
Historia p. Anny z Pawłogradu: miałam ciągłe bóle gardła, zwłaszcza jesienią i zimą. Od
czasu do czasu pobolewała mnie wątroba, poniewa\
2 razy chorowałam na \
ółtaczkę. W
pierwszym tygodniu piłam mocz z całego dnia - wystąpiły zaparcia. Zaczęłam pić ciepłą, nie
przegotowaną wodę - pojawiły się obrzęki powiek. Zmniejszyłam ilość moczu - piłam
najpierw 2-3 razy dziennie, póz
niej tylko rano. Po miesiącu "kuracji" poczułam się z
le.
Zaczęła mnie mocno boleć wątroba, czasami występowały gwałtowne bóle w całym prawym
boku. Odstawiłam leczenie, nie wolno mi jeść. Piję tylko soki.
W nocy męczą mnie bóle wątroby. Lekarz powiedział, \
e miałam gdzieś małą ranę, a mocz
ją prze\
arł. Obawiam się, \
e mocz równie\
mógł prze\
reć wątrobę. Mocz jest teraz gęsty,
mętny i ciemny. Co ma teraz robić? Zanim nie zaczęłam "leczenia" miałam jasny i przejrzysty
mocz. W domu na mnie krzyczą, \
e wierzę we wszystko. Bardzo schudłam, nie mogę jeść.
Kto zatem mnie teraz wyleczy?
Objaśnienia i zalecenia:
Ta kobieta jest dosłownie zatkana przez \
u\
le (częste przeziębienia i chora wątroba).
Intensywne picie uryny spowodowało obcią\
enie systemów wydalających ( jelita odmawiają
pracy, zachorowała wątroba). Mętny mocz sygnalizuje uruchomienie systemu wydalającego
\
u\
le i sole - wszystko jest w porządku. Tylko, \
e proces ten nale\
y doprowadzić do końca.
Dla ułatwienia dobrze jest oczyścić jelito grube i wątrobę. Bołotow pisze: "Nale\
y pamiętać,
\
e pozytywnych rezultatów leczenia nie uzyskamy bez stanów stresowych w organizmie".
Pani Anna prze\
yła właśnie taki okres. Musi uzbroić się w cierpliwość i pomagać
organizmowi: więcej pić, chodzić do sauny. Jeśli człowiek tego nie rozumie, niech zaczyna
bardzo ostro\
nie, słuchając się własnego organizmu, a nie głupców, którzy mogą
powiedzieć, \
e mocz prze\
arł wątrobę.
Przykład 2.
A. N., 47 lat, z Pawłogradu. Ju\
2 lata pracuję nad sobą według pana ksią\
ek. Po pół roku
dosłownie zmartwychwstałem. Miałem ból w stawach, częste skurcze, drętwienie rąk i nóg,
do tego cukrzyca, reumatyzm, egzema, łuszczyca - o tym wszystkim praktycznie
zapomniałem. Moje siły \
yciowe gwałtownie wzrosły. Czyściłam wątrobę 2 razy. Po raz
pierwszy wypiłem 200 g oleju z oliwek i 200 g uryny (100 g starej, tygodniowej i 100 g
świe\
ej), gdy\
cytryn w ogóle nie było. Oczyszczenie było dość trudne. Wieczorem miałem
niedu\
e rozwolnienie, rano zaś, od czwartej do siódmej rano zostałem dosłownie wykręcony:
wyciekało ze mnie bez przerwy coś brązowego i czarnego, jakieś płatki, kawałki itp.
Schudłem 12 kg w ciągu tygodnia! Drugie czyszczenie przeprowadziłem w listopadzie - z
mniejszym efektem, chocia\
tym razem wypiłem po 300 g cytrynowego soku i oleju z oliwek.
62
Objaśnienia i zalecenia:
Człowiek ten był wypełniony \
u\
lem - stąd tak wiele chorób. Całkowicie przypadkowo
zastosował on jedną z najbardziej skutecznych z istniejących w przyrodzie procedur
oczyszczających. Wypił razem z olejem 100 g starej (ponad siedmiodniowej) uryny. Dla
zrozumienia mechanizmu tej procedury zwrócimy się znów do Bołotowa.
Bołotow badał fermenty - produkty przebiegu czynności fizjologicznych w ustroju
pochodzenia roślinnego i zwierzęcego (dro\
d\
e, bakterie serwatki), naturalnych dla
organizmu człowieka.
W rezultacie doszedł do wniosku, i\
fermenty stworzone z podobnych bakterii posiadają
zdolności do odnawiania i oczyszczania powierzchni, na której się znajdują (cerę, układ
\
ołądkowo jelitowy, strefy oczu, nosa, gardła, uszu, płuc). Aby otrzymać te fermenty Bołotow
zaleca: przygotować 3 litry serwatki, 1 szklankę cukru i 1 szklankę suchych lub świe\
o
pokrojonych ziół.
Zioła wło\
yć do woreczka z gazy i za pomocą cię\
arka opuścić na dno słoika.
Jeśli serwatka została przegrzana (zginęły bakterie mleczne), nale\
y dodać 1 ły\
eczkę od
herbaty śmietany, która zawiera zawsze zdrowe bakterie mleczne. Słój nale\
y nakryć 2-3
warstwami gazy.
Przetrzymujemy w ciepłym, zacienionym miejscu.
W ciągu 2-3 tygodni powstaną silne bakterie mleczno - kwasowe. Produkty przebiegu ich
czynności mają zdolność odnawiania i oczyszczania wszystkich powierzchni organizmu
człowieka. Jeśli taki kwas będzie spo\
ywany w ciągu 2 tygodni po 1/2 szklanki, pół godziny
przed jedzeniem, nabłonkowe powierzchnie \
ołądka i jelit zostaną całkowicie oczyszczone i
zregenerowane.
Wróćmy jednak do uryny. W trakcie jej starzenia się rozwijają się procesy fermentacyjne,
produkując nadzwyczaj zdrowe dla organizmu fermenty (podobne jak w serwatce). Jeśli taką
urynę wypijemy, jak to uczynił A. N., zacznie ona oczyszczać i regenerować tkanki
nabłonkowe organizmu.
Moc takiego czyszczenia jest niesamowita, a idący za tym efekt wprost unikalny. Człowiek
ten prawidłowo ocenił to, co się z nim działo, jako kryzys oczyszczający (wyszło z niego 12
kg patologicznie zmienionej tkanki!) nie zaczął krzyczeć: "zatruło mnie, pomó\
cie,
wyleczcie!"
Przykład 3.
Galina Klarkowna, miasto Dniepropietrowsk. Przed miesiącem trafiła do mnie ksią\
ka
"Urynoterapia". W ciągu miesiąca odniosłam niesamowite sukcesy. A
atwo piszę do pana
prawą ręką. Moja diagnoza z 1983 roku brzmiała: "Choroba reumatoidalna, gościec
przewlekły, postępujący, tętniak aorty." Nie biorę \
adnych lekarstw!
Objaśnienia i zalecenia:
Aby całkowicie wyleczyć powykręcane przez reumatyzm stawy, powinna dodatkowo trzymać
chore miejsca w gorącej wodzie i kłaść na nie kompresy ze starej uryny. Jeść tylko produkty
roślinne, wprowadzić więcej ruchu w celach szybszego utleniania \
u\
li i wypłukiwania soli.
Naturalnie, nale\
y oczyścić jelito grube i wątrobę.
Przykład 4.
Inwalida wojenny pan Michał z miasta Charkowa. W 1990 r. zaczęły się bóle obu stóp.
Chodziłem z wielkim trudem. Pracowałem w du\
ej fabryce. Wysłano mnie nad morze, do
sanatorium. To równie\
nic nie pomogło. Postanowiłem wypróbować urynoterapię.
63
Zebrałem mocz wszystkich członków rodziny i swój, razem 3 litry. Podgrzewałem i trzymałem
w nim nogi po 15-20 minut przed snem. Po drugim razie bóle zniknęły. Przyjąłem 10 takich
procedur.
Objaśnienia i zalecenia:
Takie mikrokąpiele z ciepłej uryny szybko wyciągnęły sole. Na przyszłość nale\
y zmienić
charakter od\
ywiania. W przeciwnym razie znów mogą utworzyć się złogi soli.
Przykład 5.
Marina W., 33 lata, Kijów. W wieku 28 lat, po Czamobylu nabawiłam się zapalenia
polistawowego. Zbiegło się to w czasie z cią\
ą. Kilka lat próbowałam się leczyć - z bólem
zakładam buty na nogi. Stawy były opuchnięte, bolały. Przeszło na palce rąk. Pojawiły się
kłopoty z wątrobą. W 1990 r. rozpoczęłam głodówkę według Bregga - 24 godziny
tygodniowo. Od początku 1991 r. przeprowadziłam oczyszczanie. Połączyłam oczyszczanie
wątroby z intensywną głodówką (2 tygodnie głodówki w ciągu 1,5 miesiąca).
Przeprowadziłam 3 procedury oczyszczające z przerwą 3-4 tygodni. Po pierwszym
oczyszczeniu wątroby, ju\
następnego dnia zniknęła opuchlizna ze stawów rąk, ale ból
pozostał. Straciłam około 10 kg wagi. Czułam się znacznie lepiej, ale wątroba bolała dość
często i nawet po nieznacznym przejedzeniu wracało zapalenie stawów (powstrzymać się
przed jedzeniem było cię\
ko, gdy\
po intensywnych głodówkach miałam wilczy apetyt). Na
domiar złego przestałam miesiączkować. Teraz wiem, \
e głodówka była zbyt mocnym
stresem dla mojego organizmu. Była te\
jeszcze jedna przyczyna, której nie podejrzewałam -
zapalenie przydatków.
Od marca tego roku zaczęłam picie moczu l raz dziennie po 150-200 g połączone z
głodówką l raz w tygodniu po 36 godzin.
W dniu głodowania piłam dodatkowo du\
o wody.
Po tygodniu od rozpoczęcia urynoterapii wystąpił bardzo intensywny rozstrój \
ołądka, który
trwał 2 tygodnie. Połączony był z wydalaniem nieprawdopodobnej ilości śluzu. Samoistnie
oczyściła się wątroba. Rozstrój \
ołądka wystąpił gwałtownie razem z wystąpieniem
miesiączki (stało się to po 3 tygodniach od rozpoczęcia urynoterapii). W ciągu tych 3 tygodni
wróciłam do swojej wagi (utyłam 6-7 kg). Następnie całkowicie zniknęła opuchlizna ze
stawów rąk i nóg. Zostały tylko w dwóch palcach słabe wspomnienia po bólu. Po miesiącu (7
tygodni od rozpoczęcia urynoterapii) cykl menstruacyjny całkowicie wrócił do normy.
Po 8 tygodniach od rozpoczęcia urynoterapii całkowicie zniknęły bóle w stawach, uspokoiła
się te\
wątroba i \
ołądek. Dodatkowo wprowadziłam nacieranie ciała świe\
ym moczem.
Objaśnienia i zalecenia:
Do normalizacji przemiany mineralnej w organizmie trzeba było oczyścić wątrobę. Zostało to
zrobione i dało pozytywny rezultat. Jednak została flegma, która zakłóca pracę całego
organizmu. śeby jej się pozbyć, nale\
ało "zakwasić" organizm za pomocą ciepła, gło101
dówek i uryny. To równie\
zostało wykonane. Potę\
ny kryzys oczyszczający doprowadził do
normy pracę całego organizmu. Teraz Marina powinna kontynuować regenerację
normalnego koloidalnego stanu tkanek, prawidłowo się od\
ywiać, stosować ciepłe
hydroprocedury (kąpiele, saunę), nie przesadzać z głodówką w chłodne pory roku. Rano jeść
zarodki pszenne, a w ciągu dnia pić wodę Profijewa.
Przykład 6.
Zinajda J. 56 lat, Krasnodar. Ju\
drugi dzień urynoterapii przyniósł zdumiewające rezultaty.
Zrobiło mi się ciepło, przestały dokuczać skurcze mięśni nóg, zniknęły bóle w krzy\
u.
Jeszcze w ciągu 3 dni miałam bóle, ale słabe i przytłumione. Po 6 dniach zniknęły
całkowicie.
64
Przykład 7
Nadie\
da A., m. Energodar: W 1979 r. moja mama wyleczyła ostrogi na obu piętach. Kładła
na noc kompres z moczu, w dzień wkładała w skarpety zioła kanianki. Przez lato całkowicie
pozbyła się ostróg. Lekarze bardzo się dziwili.
Objaśnienia i zalecenia
Nie ma w tym nic nadzwyczajnego. Kompresy z uryny sprzyjały zakwaszaniu tych
fragmentów ciała - na skutek czego intensywnie rozwijały się procesy utleniające, niszczące
ostrogi. Sok kanianki sprzyjał odczynowi zasadowemu. Takie oddziaływanie środowiska
kwaśnego i alkalicznego na zmianę rozpuszczało i wyprowadzało z organizmu wszystkie
mo\
liwe sole.
Oczyszczanie z soli za pomocą liści bobkowych
Na zakończenie tego rozdziału chcę zaproponować jeszcze jedną metodę oczyszczania z
soli, która daje zazwyczaj wspaniałe rezultaty.
5 gramów liścia bobkowego gotujemy w 300 g wody w ciągu 5 minut. Wywar przelewamy do
termosu i wypijamy w ciągu 12 godzin z przerwami, małymi łyczkami. Kuracja trwa 3 dni. Po
tygodniu mo\
emy ją powtórzyć.
Nie trzeba się dziwić, jeśli mocz przy tym będzie zabarwiony na ró\
owo, a potrzeby
oddawania moczu będą pojawiać się nawet co pół godziny. Chodzi o to, \
e sole zaczną
rozpuszczać się tak intensywnie, \
e mogą podra\
niać pęcherz.
Po 1-2 tygodniach, zauwa\
ymy widoczne skutki kuracji i pojawi się elastyczność stawów,
znikną bóle na zmianę pogody.
Przykład:
Natalia N. 47 lat, Moskwa. Piłam liść bobkowy 5 razy - osteoporoza odcinka szyjnego
praktycznie została wyleczona.
Oczyszczenie organizmu z guzów (łagodnych, cystozowych, rakowych, polipów,
robaków, patogennych drobnoustrojów)
Posłuchajmy najpierw uczonych: Bołotow ma i tym razem na ten temat swoją, ciekawą
teorię. Twierdzi, \
e komórki (bez względu na ich ilość i ró\
norodność) mogą być
pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego. Przy czym, komórki roślinne w trakcie swojej
czynności tworzą substancje zasadowe (alkaliczne) i mogę ist nieć tylko w środowisku
alkalicznym. Przeciwnie, komórki zwierzęce produkują środowisko kwaśne i tylko w nim są
zdolne do \
ycia.
Naukowcy wyciągają więc wniosek: wszystkie komórki chorobotwórcze dla zwierząt są
pochodzenia roślinnego, a dla roślin, odpowiednio, są pochodzenia zwierzęcego. Innymi
słowy, człowiek lub zwierzęta mogą chorować tylko "z winy" komórek roślinnych. Komórka
rakowa, to równie\
komórka pochodzenia roślinnego. Poniewa\
komórki roślinne mogą
istnieć tylko w środowisku alkalicznym, choroba jakiegokolwiek organu człowieka staje się
mo\
liwa tylko przy zasadowości tego organu. Teraz staje się zrozumiałe, dlaczego choroba
jakiegoś organu wywołuje typowe gnicie tego organu i jego zasadowość. Gdy organizm jest
wystarczająco zakwaszony, procesy chorobotwórcze nie mają racji bytu. Trzeba jednak
uwa\
ać, by nie zakwasić zbytnio środowiska \
ołądkowego i nie zaburzyć kwasowo-
zasadowego bilansu organizmu. Zakwaszenie powinno mieć przewagę nad zasadowością.
W przeciwnym przypadku, cierpimy na nie\
yt \
ołądka.
W praktyce niestety, Bołotow wybrał drogę nie najprostszą. Proponuje dla zakwaszenia
organizmu w celach leczniczych i profilaktycznych przyjmowanie określonych pokarmów:
kwaśnych owoców, warzyw, kasz, bobu, mąki. Gdy będziemy mówić o trawieniu i o wartości
65
biologicznej poszczególnych produktów, wówczas zrozumiemy, \
e Bołotow proponuje
nienajlepszy wariant.
Proponuję swoją własną metodę. Dla zakwaszenia organizmu wykorzystujmy własną urynę i
stosujmy głodówki.
Przykład 1.
I.W., m. Górki. "6 lat temu usunięto mi cystę z prawego jajnika. I znów to samo, ale z lewej
strony. Lekarz radził iść na operację. Głodowałam przez 10 dni, piłam świe\
ą urynę 4 razy
dziennie po 75 gramów. Najpierw cysta zmniejszyła się dwukrotnie, a ostatnie badania w
ogóle jej nie wykazały. Coś niesamowitego!"
Przykład 2.
N.J., m. Tarnowka. "Przez jakiś czas miałam silne bóle w brzuchu - coś w rodzaju guzów.
Chciałam iść do szpitala, ale wpadła do moich rąk ksią\
ka o urynoterapii. Zaczęłam
stosować tę metodę. Guzy zniknęły!"
O polipach w jelicie grubym wspominałem ju\
wcześniej, ale zawsze wykorzystuję okazję by
przypomnieć, \
e stanowią one w organizmie innorodne komórki - paso\
yty. Przyczyna ich
pojawiania się to właśnie fatalne zmiany pH środowiska wewnętrznego organizmu.
Najczęściej coś takiego występuje w \
ołądku i jelicie grubym. Środowisko przemienia się z
kwaśnego w gnilne, zasadowe. Produkty białkowo-mleczne i mięsne są idealnym
środowiskiem do ich "hodowli". Zakwaszając odpowiednie partie organizmu pozbawiamy je
środowiska od\
ywczego.
Przykład 3:
E.T., inwalida I grupy. W sumie została poddana ośmiu powa\
nym operacjom: - zbieram
urynę przez 17 dni między 3 i 4 nad ranem, piję po 3 łyki odparowanej do 1/4. Przeszła
cukrzyca, lepiej pracuje jelito, zniknął z \
ołądka polip, serce zaczęło lepiej pracować.
Wielu ludzi nie mo\
e uwierzyć w nadzwyczajne właściwości antybakteryjne własnej uryny.
Oprócz zakwaszenia organizmu właściwości antybakteryjne mo\
na wytłumaczyć poprzez
zasadę homeopatyczną - podobne leczymy podobnym. Dokładniej - jeden z rozdziałów
homeopatii ma nazwę "leczenie poprzez wrzody". Polega to na u\
yciu patologicznych
tworów przeciw z
ródle choroby, która sama te twory zrodziła. Nasza uryna nasycona jest
przez szerokie spektrum -własnych bakterii patogennych (chorobotwórczych). Stosując ją do
wewnątrz oczyszczamy ciało z patogennych z
ródeł tych\
e wrzodów. Jest to prawdziwy cud.
Nie raz wystarczy jest wypić urynę tylko raz, a cię\
ka choroba znika raz i na zawsze.
Przykład 4:
M.G., inwalida wojenny, Charków. "Obudziłem się w nocy, miałem dreszcze, gorączkę, było
mi na przemian - zimno i gorąco. W mieszkaniu ani \
ywej duszy. Lekarstw te\
nie ma.
Przypomniałem sobie o urynoterapii. Wypiłem duszkiem l szklankę uryny. Wyzdrowiałem po
5 minutach. Taki stan więcej się nie pojawił."
Przykład 5:
A. N. "Około 10 lat temu pojawiła się grzybica na nogach. Nogi wyleczyłem, ale widocznie
nie do końca. Zostało zaka\
enie pod paznokciem du\
ego palca. Było to bardzo dokuczliwe.
Paznokieć sczerniał i odstawał od palca. Latem pojechałem na Sybir na długą wędrówkę.
Tam grzybica zaatakowała mnie z nową siłą, ale przedtem ju\
du\
o czytałem o urynoterapii.
Przed spaniem obmyłem nogi moczem. Powtórzyłem to następnego dnia. Po dwóch dniach
grzybica zniknęła. Potrzebowałem jeszcze dwa dni na wyleczenie paznokcia.
Przykład 6:
N. 17 lat, Worone\
. "Przeszłam cię\
ką grypę z powikłaniami - zaczęło się zapalenie nerek i
pół roku spędziłam w szpitalu. Brałam dziennie po 30-35 ró\
nch pigułek i po 9-10
66
zastrzyków. Dodatkowo miałam zaaplikowane codziennie kroplówki. Nie pomagało nic.
Zaczęłam dostawać hormony, przetaczano mi krew. Nie wiadomo jak by to się skończyło,
gdyby nie cud - przypadkowo dowiedziałam się o sposobie leczenia Małachowa.
Zaczęłam od urynoterapii. Po 5-7 dniach wyniki badań nie odbiegały od normy (przed tym
miałam 2 jednostki białka). Przestałam brać hormony, natomiast codziennie rano wypijałam 3
łyki uryny. Po leczeniu hormonalnym utyłam z 57 do 68 kg, na całym ciele miałam wysypkę,
jelita pracowały z
le, miałam bóle \
ołądka. Po dwóch tygodniach urynoterapii te wszystkie
dolegliwości zniknęły, waga wróciła prawie do normy."
Oczyszczanie ze śluzu zatok przynosowych i czołowych
Osobiście uwa\
am, \
e zatoki są najtrudniejszym miejscem do oczyszczenia. Po ka\
dym
przeziębieniu w zatokach zostaje warstwa śluzu, który przemienia się w ksero\
el - twardą
konsystencję. Takich zatwardziałych warstw powstaje w ciągu naszego \
ycia mnóstwo.
W rezultacie zatoki okazują się wypełnione gęstą masą, w której świetnie mno\
ą się
patogenne drobnoustroje (komórki roślinne). Przetwarzanie zgęstniałej "galarety" przez
komórki roślinne stanowi klasyczny przykład procesu gnicia z powstawaniem środowiska
zasadowego i ró\
norodnych substancji toksycznych. Naturalnie daje się to nam we znaki:
boli głowa, słabnie wzrok i słuch, pamięć. Zostaje naruszona normalna czynność mózgowa:
człowiek staje się niezrównowa\
ony psychicznie. Oczywiście wszystko to odbywa się
skrycie. Człowiek nie podejrzewa, \
e ma w głowie 1-2 szklanki śluzu.
Naturalnie przy takim stanie rzeczy nie ma mowy o jakichkolwiek mo\
liwościach
sensytywnych. Dotyczy to zwłaszcza tych ludzi, którzy uczęszczają do szkół i na kursy
rozwoju duchowego, starają się rozwijać swoje zdolności nie dbając równocześnie o
czystość wewnętrzną. Po oczyszczeniu głowy (oraz całego organizmu) człowiek uzyskuje to
w sposób naturalny. Im organizm człowieka jest czystszy, tym subtelniejsze wibracje mo\
e
odbierać i wprowadzać informacje z poziomu podświadomości do świadomości. W
przeciwnym przypadku nasz organizm jest zdolny do reagowania tylko na bodz
ce zmysłowe.
Zatem, by oczyścić zatoki przynosowe i czołowe ze sprasowanego w nich śluzu - galarety,
trzeba przejść konsekwentnie wszystkie etapy oczyszczania.
1. Zmiękczanie - ogrzać głowę dowolnym sposobem kilka razy (najlepsze są wodne
kąpiele i parówki na głowę). Procedura trwa 5 minut, a potem koniecznie nale\
y
opłukać głowę chłodną wodą. Dobrze jest powtórzyć to 3-5 razy.
2. Po tym, jak galareta rozpuści się (chocia\
częściowo) nale\
y ją wydalić przez kość
sitową, która znajduje się w przewodzie nosowym górnym i oddziela jamę nosową od
mózgu.
W tym celu nale\
y przemywać nosogardziel takim płynem, który według prawa osmozy
będzie ciągnął na siebie ropę i śluz, jak równie\
z łatwością będzie mógł przechodzić przez
kość sitową i rozpuszczał ksero\
el. Najlepszym i najbardziej dostępnym środkiem jest
własna ciepła uryna. Mo\
na ją zastąpić wodą morską lub zwykłym roztworem soli.
Przemywamy zatoki w taki sposób: zatykamy jedno nozdrze, a przez drugie wciągamy płyn
do jamy nosowej, po czym wypluwamy. Czynimy tak kilka razy, zmieniając kolejno nozdrza,
do całkowitego oczyszczenia głowy i przywrócenia normalnego czucia, wzroku, słuchu i
powonienia.
W trakcie procedury dobrze jest wykluczyć tworzące śluz produkty mleczne, łącznie z
masłem. Jeszcze lepiej jest trochę się przegłodzić.
Oczyszczanie organizmu człowieka z energii patogennej
Istnieje kilka sposobów, lecz przedstawiam teraz najprostszy i najskuteczniejszy.
67
W przyrodzie na wszystkich poziomach zachodzi wymiana energetyczno-informacyjna
pomiędzy ka\
dą \
ywą istotą i przedmiotem nieo\
ywionym. Metodą biolokacji ustalono, \
e
niektóre gatunki drzew mają zdolność pobierania energii, a inne jej oddawania. Przy czym
najpierw pobierają "niedobrą", patogenną energię, tzn. energię pochodzenia roślinnego,
która jest dla nich naturalna, dla człowieka zaś chorobotwórcza. Odwrotnie - oddają swoją
"patogenną" energię - pochodzenia zwierzęcego, która dla nas jest korzystna.
Wra\
liwi sensytywi widzą potoki energii krą\
ące między drzewem, a człowiekiem. Nośnikami
tych potoków są cząstki kwantowe - mikroleptony. Dla 94-96% ludzi "odsysającymi"
energię drzewami są osika i topola. Dla niektórych takim drzewem jest świerk. Osika
jest niezastąpiona w odbieraniu energii. Tak u ludzi, jak u bakterii.
Dąb, brzoza, kasztan i sosna ładują energię. Wa\
ne jest to, \
e odbierać i dawać energię
mo\
e nie tylko \
ywe drzewo, ale i wykonane z niego meble, a nawet jego wióry.
Praktyczne rady:
1. Nale\
y znalez
ć drzewa "zabierające" i "dające" energię. W tym pomocą będzie
wahadełko. Jeśli wahadło zacznie odchylać się w kierunku drzewa, wska\
e to na
"odsysające" jego właściwości, w przeciwnym wypadku będzie to drzewo "ładujące".
2. Nie warto w tym celu podchodzić do niewysokich, jak równie\
chorych drzew.
Wybierajcie du\
e i ładne okazy.
3. Z wybranym drzewem staramy się "zaprzyjaz
nić". Przywitajcie się z nim, otwórzcie
się przed nim, dziękujcie mu. Stworzy to intensywną wymianę bioenergetyczną (nie
przypadkowo Budda doznał oświecenia pod drzewem). Drzewo chętnie odda swoją
energię i pobierze jeszcze większą, co będzie miało na nas wpływ zbawienny.
4. Nie wolno ustawiać w sypialni mebli i roślin o właściwościach "odsysających". Mo\
na
powa\
nie zachorować.
5. Kiedy nale\
y kontaktować się z drzewami "odsysającymi", a kiedy z "ładującymi".
"Odsysamy" energię, gdy mamy jej w nadmiarze, co przejawia się w bólach głowy,
nerwicach serca, osteoporozie, bólach wątroby oraz zapaleniach, oparzeniach i urazach.
"A
adujemy się", gdy wyczuwamy braki energii w organizmie. Przejawie się to częstymi
anginami, przeziębieniami, zaburzeniami \
ołądkowymi, zapaleniem stawów, chorobami
przewlekłymi.
Przykład
M. cierpiał na zapalenie nerwu trójdzielnego. Po długim i bezskutecznym leczeniu by
zlikwidować z
ródło infekcji zaproponowano mu wyrwanie wszystkich górnych zębów. Po
kolejnym zabiegu, gdy wyrwano mu 3 zęby na raz, ból był tak silny, \
e nie pomogły środki
przeciwbólowe. M. wyszedł na ulicę, \
eby nikt nie słyszał jego jęczenia. Półprzytomny zbli\
ył
się do drzewa i przytulił do niego twarz. Gdy oprzytomniał, ból zniknął.
Następnego dnia wyszedł na ulicę z krzesłem i przesiedział przy tym drzewie (to była topola)
około 40 minut, przyciskając do niego policzek. Od tej pory bóle ju\
się nie pojawiały.
W ogóle oczyszczaniu organizmu z czarnej, patogennej energii sprzyja noszenie na sobie
przedmiotów słonecznego koloru, na przykład złota. Oto co pisał o złocie autor k-sią\
ki
"Niepotrzebne dla nieuków" Amirdowłat Amisiaci: "Przedłu\
a \
ycie. Wzmacnia starców, leczy
zatrucia. Ten, kto ma złoto przy sobie, nie zazna smutku, i im więcej go będzie, tym radośniej
będzie mu na sercu." Chińscy mistrzowie cygun - terapii w czasie zabiegu nakładają jak
najwięcej złotych przedmiotów, by zabezpieczyć się przed energoinformacyjną istotą
choroby wydobytą z pacjenta. Nie jest tajemnicą, \
e w trakcie zabiegów nie rzadko na
lekarzy przechodzą choroby pacjentów.
Teraz opowiem o najprostszym sposobie oczyszczania się z tego zła:
68
Przykład
N. A. M. Energodar. "Gdy skończyłam 30 lat zaczęłam nagle tracić włosy. Prze\
yłam du\
y
stres i włosy wychodziły mi garściami. Moja fryzjerka, stara Iranka, poradziła mi bym robiła
okłady z ciepłego moczu przed myciem głowy. Stosowałam to przez 6 miesięcy. Moje włosy
wyrosły na nowo, zniknął łupie\
i swędzenie głowy, włosy nabrały blasku. Robiłam okłady 2-3
razy w tygodniu.
Po pierwszych 3-4 procedurach na głowie pojawiła się wysypka, okropne swędzenie, ale
przetrzymałam wszystko, poniewa\
Anachoret zapewniała, \
e to wszystko przejdzie. Od
tego czasu minęło ju\
17 lat, a ja w dalszym ciągu jestem jej wdzięczna za radę.
Objaśnienia i zalecenia:
Stres jest znakiem wprowadzenia patologicznej energii - informacji do organizmu, natomiast
wypadanie włosów - miejscem jej lokalizacji. Uryna zabarwiona na złoto przyjmuje częściowo
jego właściwości, czyli jest wspaniałym środkiem oczyszczającym. Proces oczyszczania
przejawia się poprzez swędzenie, wysypkę itd.
Włosy zaczęły odrastać, gdy organizm został oczyszczony, czyli pozbawiony zła.
Jeszcze większą moc oczyszczającą ma uryna odparowana do 1/4. Prawie ka\
dy człowiek
ma w sobie ogniwa zła. Jeśli 2 razy w roku smarować profilaktycznie ciało przez 1-2
tygodnie, co drugi dzień taką odparowaną uryna - pozbędziemy się tych złych wibracji. Skóra
będzie znakiem czystości energetycznej organizmu.
Mnie się wydaje, \
e ka\
dy jest zainteresowany tym, by we właściwym czasie wyciągnąć brud
(obojętnie jaką ma naturę) ze swego organizmu. Okazuje się, \
e do tego celu najlepsza jest
własna uryna.
Oczyszczanie organizmu za pomocą ssania oleju
Oryginalną metodę oczyszczania i leczenia organizmu (zapo\
yczoną ze starych z
ródeł)
zaproponował bakteriolog P. T. Tkaczuk.
Metoda ta bazuje na tym, \
e jedna z funkcji gruczołów jamy ustnej polega na wydalaniu
produktów przemiany materii z krwi. Ślina ma odczyn alkaliczny. Ilość przechodzącej przez
gruczoły krwi w trakcie ssania lub \
ucia zwiększa się 3-4 razy. Zachodzi swoiste
przetaczanie całej krwi przez ten "filtr" i jej oczyszczanie. Olej w tym wypadku występuje w
roli absorbenta, który wią\
e to, co jest szkodliwe i zbędne dla organizmu.
Metoda oczyszczania: jedną stołową ły\
kę oleju umieszczamy w przedniej części jamy
ustnej. Olej nale\
y ssać jak cukierek, bez połykania. Ssanie trwa 15-20 minut. Na początku
olej gęstnieje, potem staje się wodnisty. W tym momencie go wypluwamy. Płyn powinien być
biały jak mleko. śółty kolor płynu wskazuje na to, \
e procedura nie została zakończona.
Robimy to raz dziennie, najlepiej rano, na czczo.
W czasie ssania organizm uwalnia się od szkodliwych bakterii, toksyn, kwasowości,
aktywizuje się i normalizuje przemiana materii.
Pamiętajmy tylko, \
e przy stosowaniu tej metody, mogą występować chwilowe komplikacje,
co jest rezultatem "rozluz
nienia" ogniw choroby.
Decydujemy sami, ile razy stosować trzeba tę procedurę. Ostre choroby leczą się łatwo i
szybko, w ciągu 2 tygodni, leczenie chorób przewlekłych trwa trochę dłu\
ej.
69
Część 2
Prawidłowe od\
ywianie
Fizjologia trawienia
Procesy przetwarzania, pokarmów u wszystkich zwierząt ciepłokrwistych (w tym i człowieka)
wyglądają podobnie: w jamie ustnej pokarm się rozdrabnia, w \
ołądku zachodzi denaturacja
kwasowa; w jelicie cienkim - hydroliza za pomocą fermentów samego organizmu i fermentów
zawartych w pokarmie oraz wchłanianie przetworzonych pokarmów, w jelicie grubym
zachodzi dalsze trawienie i wchłanianie pokarmów, jak równie\
formowanie mas kałowych i
ich ewakuacja.
W ka\
dym z tych elementów układu trawiennego występuje swój rodzaj trawienia za pomocą
"swego" fermentu.
W jamie ustnej za pomocą własnych fermentów jest trawiona skrobia (stadium początkowe).
W \
ołądku pokarm zostaje trawiony przy pomocy fermentów własnych i znajdujących się w
pokarmach (autoliza). W jelicie cienkim pokarm jest trawiony w obrębie jelita i przy jego
ściance. W tym procesie zostają wykorzystane fermenty własne i powstałe w rezultacie
autolizy oraz flora bakteryjna.
W jelicie grubym do pracy włączone są przewa\
nie drobnoustroje - tzw. trawienie
symbiozowe.
Fermenty
Musimy wiedzieć coś niecoś o fermentach. Fermenty przyspieszają procesy biochemiczne,
mają działanie specyficzne (na pokarm białkowy wydzielane są jedne fermenty, na
węglowodanowy - inne itd.), są nietrwałe przy wysokich temperaturach, aktywne w
określonych środowiskach (np. niektóre są aktywne w środowisku kwaśnym, inne - w
zasadowym lub neutralnym).
Fermenty są produkowane przez komórki wydzielnicze. Komórki te uzyskują z krwi
substancje niezbędne dla syntezy fermentów. Na syntezę fermentów potrzebna jest energia.
śołądek
śołądek w procesie ewolucji powstał jako organ deponujący po\
ywienie i wykonujący
początkowe stadium hydrolizy. śołądek ma skomplikowaną budowę. Ró\
ne jego "pola"
wydzielają inny sok \
ołądkowy. Górna część w krótkim czasie wydziela bardzo kwaśny sok,
dolna część wydziela sok mniej kwaśny i w dłu\
szym czasie, część odz
wiernikowa
zasadowy przez cały czas. Teraz staje się jasne dlaczego właśnie na górnej części \
ołądka
powstają wrzody i złośliwe nowotwory.
W ciągu doby u człowieka wydziela się 1,5-2 litra soku \
ołądkowego.
śołądek spełnia wa\
na czynność ruchową, zapewniającą:
1. Przemianę pokarmu w miazgę pokarmową w części odz
wiernikowej;
2. Jej ewakuację do dwunastnicy.
70
Rys. 14 - śołądek
1 - górna część, 2 - dolna część, 3 - część odz
wiernikowa
Czynność wewnątrzwydzielnicza \
ołądka zale\
y od stanu gruczołów \
ołądkowych.
Wydzielanie soku \
ołądkowego jest procesem łatwo hamowanym, zwłaszcza na początku.
Bardzo mocno wpływają emocje.
Ilość wydzielanego w czasie trawienia soku zale\
y bezpośrednio od ilości za\
ytego
po\
ywienia.
Tłuszcze na 2-4 godziny naruszają sekrecję gruczołów \
ołądkowych w zale\
ności od ich
ilości w po\
ywieniu.
Dwunastnica
W dwunastnicy zachodzi:
1. Przejście od trawienia \
ołądkowego do trawienia jelitowego.
2. Trzy podstawowe rodzaje trawienia: w jamie jelita, trawienie przez błonę dyfuzyjną,
wewnątrzkomórkowe.
3. Wchłanianie i wydzielanie substancji;
4. Produkowanie hormonów jelitowych. Na przykład w błonie śluzowej dwunastnicy
powstają hormony: sekretyna - pobudza sekrecję trzustki i \
ółci, holecystokinina -
stymuluje motorykę pęcherzyka \
ółciowego, otwiera przewód \
ółciowy, wilikinina -
pobudza motorykę kosmków jelita cienkiego itp.
Jelito cienkie
Jelito cienkie ma długość około 6 metrów, a jego gruczoły wydzielają do dwóch litrów soku
na dobę. A
ączna powierzchnia błony jelita wynosi około 5 m2.
To prawie trzy razy więcej od całej powierzchni ciała. Dzięki tak du\
ej powierzchni jelita
cienkiego, zachodzą tu procesy wymagające du\
ej ilości swobodnej energii. Według
niektórych badaczy w jelicie cienkim zachodzi chłodna synteza termojądrowa, przemiana
71
jednych substancji w inne. Dlatego właśnie tu zachodzą procesy związane z przyswajaniem
pokarmów, trawienie oraz wchłanianie. Jelito cienkie stanowi poza tym wa\
ny organ
wydzielania wewnętrznego - posiada mnóstwo komórek, które syntetyzują i wydzielają
hormony. Ostatnie badania wykryły tam siedem rodzajów komórek wewnątrzwydzielniczych.
Ka\
dy z nich produkuje określony hormon.
Budowa ścianki jelita
Teraz nale\
ałoby zastanowić się nad budową ścianki jelita cienkiego i procesem trawienia w
nim zachodzących.
Ścianka jelita cienkiego ma skomplikowaną budowę. Komórki błony śluzowej posiadają do
czterystu odrostów - mikrokosmków. Na jeden milimetr kwadratowy nabłonka jelitowego jest
ich około 50-200 milionów. Tworzą one dość gęstą "szczoteczkę", która nazywa się
kosmkami jelitowymi.
Taka struktura zwiększa powierzchnię wchłaniającą komórek jelitowych. Z kolei powierzchnię
mikrokosmków pokrywa glikokaliks. Składa się z ogromnych ilości cienkich zakręconych nici,
które tworzą dodatkową warstwę i wypełniają pory pomiędzy kosmkami. Te nici są
wytwarzane przez komórki jelitowe i "rosną" z błon kosmków. Zatem glikokaliks oraz kosmki
odgrywają rolę porowatego katalizatora - zwiększają powierzchnię aktywną. Poza tym same
kosmki uczestniczą w przemieszczeniu substancji w procesie pracy katalizatora. Kosmki
równie\
posiadają zdolność kurczenia się i rozluz
niania w rytmie sześć razy na minutę co
zwiększa prędkość trawienia i wchłaniania.
Glikokaliks natomiast stanowi dodatkowe ogniwo obni\
ające potok toksyn wewnątrz
organizmu - swoisty filtr bakteryjny.
Trawienie w jelicie cienkim
Proces trawienia w jelicie cienkim wygląda następująco: z pomocą trawienia dokonują się
głównie początkowe etapy hydrolizy białek, tłuszczy, węglowodanów. Ten rodzaj trawienia
"załatwia" tylko początkowy etap hydrolizy molekuł. Na błonie mikrokosmków zachodzą
końcowe efekty hydrolizy oraz wchłaniania.
Wydzielanie soków trawiennych
W ciągu doby do układu \
ołądkowo-jelitowego wydziela się 56 litrów soków trawiennych: litr
śliny, do dwóch litrów soku \
ołądkowego, 0,75 l \
ółci, dwa litry soku z jelit, 0,7-0,8 l soku
trzustkowego.
Na zewnątrz natomiast wydziela się z jelit zaledwie 150 ml! Pozostała ilość zostaje
wchłaniana. Przy naruszeniu procesów wchłaniania pojawia się płynny stolec. Poszczególne
części układu \
ołądkowo-jelitowego pełniąc swoje funkcje są odizolowane od siebie poprzez
specjalne zawory. Izolacja jest konieczna poniewa\
ka\
dy oddział układu jelitowego posiada
swój czynnik pH. W ustach jest zasadowy, w \
ołądku kwaśny, w dwunastnicy w okresie
trawienia neutralny, tu równie\
wydziela się sok trzustkowy z zasadowym pH dla
neutralizowania kwasowości nadchodzącej z \
ołądka. Między posiłkami cienkie jelito ma
słabo zasadowe pH, jelito grube - słabo kwaśne. W ka\
dym z oddziałów ró\
ny jest czas
przebywania pokarmu. W jamie ustnej, w zale\
ności od rodzaju po\
ywienie pozostaje od
kilku sekund do minuty, w \
ołądku dwie, cztery godziny, w jelicie cienkim cztery, pięć godzin,
natomiast w jelicie grubym dwanaście-osiemnaście godzin. Ilość drobnoustrojów
"zamieszkałych" w układzie \
ołądkowo-jelitowym równie\
jest ró\
na. W jamie ustnej jest ich
du\
o, w \
ołądku niewiele, w jelicie cienkim zaczynają gwałtownie rozmna\
ać się w
momencie dostarczenia tam pokarmu, w jelicie grubym jest ich kolosalna ilość. Ka\
dy
oddział układu \
ołądkowo-jelitowego zamieszkują inne rodzaje bakterii. Krótko mówiąc soki
trawienne, mikroorganizmy, tworzą w organizmie środowisko wewnętrzne, które stanowi
część ekologii człowieka. To środowisko jest czymś pośrednim (środowisko buforowe)
72
pomiędzy środowiskiem zewnętrznym (powietrze, gleba itp.) wewnętrznym (krew, płyn
międzykomórkowy).
Zatem staje się oczywiste, \
e jak buforowe tak i wewnętrzne środowiska organizmu zale\
ą
przede wszystkim od spo\
ywanych pokarmów.
Trawienie symbiozowe (trawienie z wykorzystaniem endogennej flory bakteryjnej)
W poprzednich rozdziałach ju\
mówiliśmy o roli bakterii \
ołądkowo-jelitowych w procesie
trawienia. Przyjrzyjmy się temu zjawisku.
Jeszcze do niedawna flora bakteryjna uwa\
ana była za niepo\
ądaną i wręcz szkodliwą.
Ostatnie badania ujawniły coś diametralnie przeciwnego - flora bakteryjna jest nie tylko
nieszkodliwa, ale i niezbędna dla normalnego rozwoju fizjologicznych czynności organizmu.
W procesie ewolucji powstała symbioza pomiędzy organizmem gospodarza i
drobnoustrojami "zamieszkałymi" w jego układzie \
ołądkowo-jelitowym. Zachodzi między
nimi przemiana metaboliczna (produktów substancji od\
ywczych, ró\
norodnych
stymulatorów, inhibitorów, hormonów i innych aktywnych fizjologicznie substancji). Flora
bakteryjna utrzymuje niezbędną współzale\
ność substancji w układzie \
ołądkowo-jelitowym,
rozkłada niektóre niezbędne komponenty pokarmowe i tworzy produkty brakujące.
Nieprzypadkowo u niektóiych zwierząt (głównie roślino\
ernych) masa flory bakteryjnej mo\
e
stanowić 1/7 masy ciała.
Potok bakterialnych metabolitów składa się z:
1. substancji od\
ywczych przemienionych przez mikroflorę
2. produktów czynności bakterii
3. substancji zbędnych, przemienionych przez mikroflorę
4. bakteryjnej flory gospodarza
Składniki te zawierają: niezbędne dla \
ycia substancje (witaminy, aminokwasy itd.),
substancje, które na dzień dzisiejszy nie są uznawane ani za korzystne, ani za szkodliwe dla
organizmu; substancje toksyczne.
Porównywanie organizmów "bezbakteryjnych" z organizmami z normalną mikroflorą
pokazało, \
e pozbawione bakterii zwierzęta mają cały szereg defektów i powinny być
zaliczone do zwierząt bezwartościowych. W związku z tym podtrzymywanie w organizmie
normalnej flory bakteryjnej staje się najgłówniejszym zadaniem nauki o \
ywieniu i w ogóle
nauki o zdrowym \
yciu.
W dzisiejszych czasach dysbakteriozy stanowią przyczynę wielu schorzeń i dotyczą
praktycznie ka\
dego.
Inne charakterystyki systemu trawiennego
O efektywności od\
ywiania organizmu człowieka świadczy fakt \
e ka\
da komórka jelitowa
jest w stanie zabezpieczyć substancje pokarmowe 103-105 innych komórek organizmu.
Normalne funkcjonowanie układu \
ołądkowo-jelitowego związane jest z jego ciągłym
regenerowaniem. Najsłabszym ogniwem jest nabłonek, który szybko się złuszcza. Czas
odbudowy nabłonka dwunastnicy 1,8 dnia (2,3% na godzinę), jelita cienkiego 3-5 dni (1,4-
0,7% na godzinę). Najszybciej odnawia się glikokaliks, w ciągu czterech do dziesięciu
godzin. Takie jego szybkie odnowienie tworzy efekt oczyszczania kosmków jelitowych.
Stąd wynika, \
e częste posiłki (częste jedzenie) prawdopodobnie najszybciej złuszcza
nabłonek jelita. W ogóle nabłonek jelita odbudowuje się całkowicie w ciągu 6-14 dni. Oto
między innymi odpowiedz
na pytanie dlaczego powstrzymywanie się od jedzenia w ciągu
tego czasu sprzyja bliznowaceniu wrzodów układu \
olądkowo-jelitowego.
73
Zalecenia praktyczne do unormowania pracy układu \
ołądkowo - jelitowego
Nale\
y pić przed posiłkami
W procesie trawienia, na produkty, oddziaływują soki \
ołądkowe zawierające fermenty. Gdy
pijemy np. mleko, kompot, wodę, rozcieńczamy i spłukujemy je do ni\
ej poło\
onych partii
układu \
ołądkowo-jelitowego. W rezultacie pokarm będzie zalegał w \
ołądku do tej poiy, póki
organizm nie wytworzy nowych fermentów, lub te\
mo\
e zostać przeniesiony do dolnych
partii układu \
ołądkowo-trawiennego bez obróbki fermentami. Spowoduje to gnicie i rozkład
drobnoustrojowy produktów i następnie wchłanianie tego wszystkiego do krwi. Nasza siła
\
yciowa będzie marnowana na syntezę dodatkowej porcji fermentów i detoksykację
produktów gnicia nie strawionego pokarmu. Aparat wydzielający soki trawienne \
ołądka i
dwunastnicy pracuje z obcią\
eniem. Zamiast 700 mililitrów soku \
ołądkowego trzeba będzie
wydzielić w czasie trawienia 1,5-2 razy więcej soków. Z tego powodu z czasem pojawia się
niestrawność, obni\
ona kwasowość i nie\
yt \
ołądka.
Poza tym płyn dostaje się prędko w inne oddziały układu \
ołądkowo-jelitowego, ka\
dy z tych
układów wypełnia swoją funkcję i ma swoje pH. Płyn zmienia pH, zmywa warstwę ochronną
śluzu. W taki właśnie sposób zaczyna się proces owrzodzenia dwunastnicy.
Nale\
y wypijać płyny 15-20 min. przed jedzeniem.
Nie pijmy nic w godzinę - dwie po jedzeniu.
W zale\
ności od rodzaju po\
ywienia znajduje się (przebywa) ono w \
ołądku przez 2-3
godzin, a w jelicie cienkim 4-5 godzin.
Po 2-4 godzinach proces trawienia w jelicie cienkim dopiero się zaczyna. Trawienie i
wchłanianie po\
ywienia zachodzi w określonych częściach jelita cienkiego. Wypity płyn
błyskawicznie trafi do \
ołądka i nie tylko rozcieńczy soki trawienne jelita cienkiego, lecz i
substancje od\
ywcze poza strefy ich przyswajania. W rezultacie nie otrzymujemy \
adnej
korzyści z jedzenia, \
ywimy tyko gnilne drobnoustroje.
Trzustka, wątroba, gruczoły jelita cienkiego będą zmuszone do wytwarzania nowej porcji
substancji trawiennych wyczerpując zasoby organizmu i pracując z obcią\
eniem.
Po pokarmach węglowodanowych (kasza, pieczywo) mo\
na pić po 3 godzinach, po
po\
ywieniu białkowym (mięso, ryby itp.) po 4-5 godzinach.
Jeśli w tym czasie odczuwamy pragnienie (zwłaszcza na początku przejścia na prawidłowe
od\
ywianie się) mo\
na przepłukać usta i wypić 2-3 małe łyki. Przy całkowitym przejściu na
re\
im prawidłowego od\
ywiania się, pragnienie ju\
nie będzie nas dręczyć.
Starajmy się dokładnie prze\
uwać jedzenie
Dokładne prze\
uwanie poprawia ukrwienie gruczołów jamy ustnej, oczyszcza krew z toksyn i
innych substancji szkodliwych.
Wysoka alkaliczność śliny sprzyja podtrzymaniu równowagi kwasowo-zasadowej organizmu.
Akt \
ucia wzmacnia perystaltykę. Gdy po\
ywienie jest niewystarczająco rozdrobnione,
utrudnia to proces trawienia, a w jelicie grubym te grudki jedzenia stanowią po\
ywienie dla
drobnoustrojów, gniją i tworzą "zwały" kamieni kałowych.
Z tego powodu nie zaleca się równie\
picia w czasie posiłku.
Jest to dokładnie ujęte w "C'jud-s'i": "Jeśli pić przed jedzeniem, w trakcie jedzenia i po
jedzeniu, ciało stanie się otyłym lub schudnie" Zatem nale\
y starannie prze\
uwać i nie
popijać.
Nie spo\
ywamy posiłków w nienormalnych stanach emocjonalnych. Zmęczenie, ból,
strach, niepokój, rozpacz, depresja, gniew, zapalenia, gorączka itp. powodują
74
zaprzestanie wydzielania soków \
ołądkowych i zwolnienie lub całkowite zatrzymanie
się perystaltyki układu pokarmowego. Po\
ywienie przyjmowane w takim stanie nie
przyswaja się - gnije, fermentuje.
Pamiętajmy:
a. śarty i śmiech przy stole sprzyjają rozluz
nieniu i korzystnym stanom emocjonalnym.
Niech przy stole zawsze królują śmiech i radość. Powinno to stać się główną zasadą
naszego \
ycia. W tym czasie tworzymy swoje ciało i swoje zdrowie.
b. W stanach gorączkowych, chorobowych nie jemy nic - do tej pory gdy poczujemy się
dobrze.
c. Nie jemy nic w stanach napięć emocjonalnych. Opuszczamy 1-2 posiłki, dopóki nie
uspokoimy się.
d. jeśli jesteśmy zmęczeni, przed jedzeniem lepiej odpocząć.
Nie spo\
ywamy zbyt zimnego i zbyt gorącego po\
ywienia
Enzymy trawienne są aktywne tylko w temperaturze naszego ciała. Gdy jedzenie jest zimne
lub gorące, enzymy rozpoczną najefektywniejsze działanie tylko wtedy gdy osiągnie ono
temperaturę 36,6 stopni. Zwłaszcza niezdrowe jest jedzenie zimnych pokarmów i napojów:
gaszą "ogień" w naszym organizmie.
Jemy tylko wtedy, gdy jesteśmy głodni
Zaznaczam od razu: naturalne poczucie głodu trzeba odró\
niać od patologicznego odruchu
"coś przetrącić".
Prawdziwe poczucie głodu pojawia się tylko wtedy, gdy pokarm przeszedł wszystkie stadia
trawienia i przyswajania. Tylko wtedy obni\
a się stę\
enie substancji od\
ywczych we krwi. Te
sygnały docierają do centrum pokarmowego i w taki sposób powstaje poczucie głodu.
Fałszywe uczucie głodu pojawia się przy naruszeniu pracy układu \
ołądkowo-jelitowego.
Przy prawidłowym od\
ywianiu te patologiczne zmiany znikną pod warunkiem
przeprowadzania starannego oczyszczania organizmu.
Wa\
ne jest jeszcze jedno: \
adnych "przekąsek" między posiłkami. Ju\
staro\
ytni pisali: "Nie
wolno jeść nowego po\
ywienia zanim nie strawimy poprzedniego, poniewa\
mogą
wskazywać niezgodność i zaczną sprzeczkę."
Jeśli ciągle coś \
ujemy, przestanie wydzielać się śluz chroniący śluzówkę \
ołądka i
dwunastnicy. Aparat wydzielniczy będzie ciągle obcią\
ony. Na dodatek, w trakcie trawienia
zachodzi złuszczanie się nabłonka błony śluzowej układu \
ołądkowo-jelitowego. Naturalnie
przy częstym jedzeniu proces ten będzie znacznie intensywniejszy, co doprowadzi do
szybkiego zu\
ycia układu \
ołądkowo-jelitowego.
Wykorzystujmy w odpowiedni sposób wpływ mikroflory
Zatrzymajmy się na dwóch przykładach - pozytywnego i negatywnego wpływu mikroflory.
Negatywny wpływ mikroflory
Gdy wprowadzamy do organizmu pokarmy w postaci monomerów (mleko, zupy mleczne,
roztwory cukru, glukozy, w postaci napojów i innych sztucznych zestawów) przestaje
funkcjonować mechanizm obronny (trawienie błonne). Wówczas bakterie znajdują się w
sytuacji dogodnej dla rozmna\
ania się, w związku z nadmiarem łatwo przyswajalnych
monomerów pokarmu w jelicie cienkim. Prowadzi to do zaburzenia endoekologii człowieka,
do utraty przez organizm niezbędnych substancji, do zwiększenia potoku toksyn.
Nietolerancja mleka
75
Polega na braku fermentu laktozy w komórkach jelitowych. Tylko ten i \
aden inny ferment
rozszczepia laktozę mleka. Gdy go brak, laktoza staje się "zdobyczą" drobnoustrojów.
Bakterie potrafią się rozmna\
ać się z niesamowitą szybkością. Zapotrzebowanie pokarmowe
jednej bakterii w ciągu doby wynosi zapotrzebowanie 15-letniego chłopca. Takie szybkie
rozmna\
anie bakterii powoduje dostanie się do środowiska wewnętrznego organizmu du\
ej
ilości drobnoustrojowych metabolitów i jak z stąd wynika, zatrucie.
Pozytywny wpływ mikroflory
Masa flory bakteryjnej niektórych zwierząt mo\
e wynosić 1/7 ogólnej masy ciała.
Przedostanie się pokarmu do organizmu aktywizuje rozmna\
anie się bakterii,
"zamieszkałych" w \
ołądku i jelitach. Okazuje się, \
e mikroflora jest trawiona i utylizowana
przez organizm gospodarza. Drobnoustroje, mikroby, dro\
d\
e itp. stanowiące normalną
mikroflorę są znakomitym surowcem pokarmowym. Białko bakterii i dro\
d\
y zawiera
wszystkie najwa\
niejsze aminokwasy. Poza tym wewnątrz tych najprostszych organizmów
powstaje i gromadzi się mnóstwo witamin, szczególnie grupy B i witamina D. Zatem te
mikroby stanowią dla nas najbardziej od\
ywcze "mięso". Mamy wewnątrz własne "zakłady
mięsne" trzeba tylko nauczyć się z nich korzystać.
Normalna mikroflora szczególnie dobrze od\
ywia się świe\
ym pokarmem roślinnym, który
zawiera tak\
e du\
o tlenu, niezbędnego drobnoustrojom do oddychania. W gotowanym
jedzeniu tlenu jest znacznie mniej. Z tego powodu rozwijają się inne rodzaje bakterii, które
wykorzystują rozszczepienie beztlenowe, co zwiększa toksyczność ich metabolitów. Poza
tym dysbakterioza prowadzi do obni\
ania aktywności fermentów jelita cienkiego.
Przyczyny rozwoju dysbakteriozy:
1. Nieprawidłowe od\
ywianie - pokarm jest mocno zmieniony (monomery),
degradowany (obróbka termiczna), zu\
ywa się w nieodpowiedni sposób.
2. Przyjmowane antybiotyki tworzą patogenną mikroflorę niszcząc przy okazji normalną.
3. Schorzenia układu jelitowo-\
ołądkowego oraz deficyt witaminy A.
4. Stresy.
5. "Kwaśne" pieczywo, z dodatkiem dro\
d\
y piekarniczych.
Niestety, ten nakaz jest przez nas regularnie naruszany. Dro\
d\
e zawarte w wyrobach z
mąki niszczą nas powoli, ale skutecznie, wypaczają naszą mikroflorę i sprzyjają rozwojowi
nieodwracalnej dysbakteriozy.
Po\
ywienie
Dla lepszego zrozumienia, co powinniśmy jeść, co rzeczywiście nas \
ywi, musimy poznać
podstawowe zjawiska naszego \
ycia. Jak wiadomo, istota \
ywa składa się z substancji i
pola. Przy czym, substancja ma specyficzną formę - lewy obrót. To stanowi zasadniczą
ró\
nicę między \
ywą - organiczną substancją i skostniałą - nieorganiczną, w której są
przemieszane substancje z lewym i prawym obrotem.
Ka\
dy \
ywy obiekt posiada pole (bioplazmę). Ma skomplikowaną przyrodę, która znika wraz
z zanikaniem \
ycia. Materia nieorganiczna takiego pola nie posiada. Stąd - główny wniosek:
do podtrzymania i rozwoju \
ycia potrzebujemy pokarmów z lewoobrotową substancją i
bogatego w bioplazmę. Właśnie taki pokarm zmniejsza entropię (rozpad) w \
ywym systemie
(organizmie). Jeśli po\
ywienie zawiera substancje z prawym obrotem lub nie posiada
bioplazmy, zwiększa entropię i hamuje czynność organizmu.
Skład po\
ywienia
Powstają przed nami następne wa\
ne pytania: z czego składa się nasze po\
ywienie? Jaką
rolę odgrywają składniki po\
ywienia w podtrzymywaniu normalnej czynności organizmu?
76
Woda
Organizm człowieka w 55-65% składa się z wody. Organizm dorosłego człowieka o wadze
65 kg zawiera około 40 litrów wody; 25 litrów znajduje się wewnątrz komórek, a 15 wchodzi
w skład płynu pozakomórkowego.
W miarę starzenia się człowieka ilość wody w jego ciele zmniejsza się. Porównajcie, ciało 3-
miesięcznego płodu zawiera 95% wody, natomiast ciało noworodka - ju\
tylko 70%.
Wielu autorów uwa\
a, i\
jedną z przyczyn starzenia się organizmu jest obni\
anie zdolności
substancji koloidalnych, zwłaszcza białka , które powinny wiązać większe ilości wody. Woda
jest najwa\
niejszym środowiskiem, w którym zachodzą liczne reakcje chemiczne i procesy
fizyko-chemiczne (asymilacja, dysymilacja, osmoza, dyfuzja i inne), które tworzą fundament
\
ycia. Organizm reguluje zawartość wody w ka\
dym organie i w ka\
dej tkance.
Niezmienność środowiska wewnętrznego organizmu, między innymi określona zawartość
wody, jest jednym z głównych warunków normalnej czynności \
yciodajnych przemian.
Woda zawarta w organizmie ró\
ni się jakościowo od zwyczajnej. Po pierwsze, jest to woda
strukturowana. Za pomocą najnowszych, subtelnych metod eksperymentalnych uzyskano
zadziwiającą informację. Otó\
, okazało się i\
woda znajdująca się w bliskim kontakcie z
molekułami biologicznymi występuje jakby w zamarzniętym stanie (posiada strukturę lodu).
Te "lodowe" struktury wody są "matrycą \
ycia". Bez nich \
ycie jest niemo\
liwe. Tylko ich
istnienie stwarza mo\
liwość przebiegu najwa\
niejszych reakcji biofizycznych i
biochemicznych.
śywe molekuły organizmu są wło\
one jakby do kraty, podobne to jest do doskonale
dopasowanego futerału. Z tego powodu nasycanie biomolekuł wodą i zdolność utrzymywania
przez nie wody jest o wiele wy\
sza, gdy\
woda tworząca z nimi system ma strukturę "lodu".
Po pierwsze - zwykła woda jest chaotycznym skupiskiem molekuł, w \
adnym wypadku nie
mo\
e słu\
yć jako "futerał" dla biomolekuł. śywe molekuły z
le układają się między molekułami
takiej wody i zatrzymują ją z
le w naszym ciele. Woda uzyskuje strukturę "lodu" kosztem
wydatkowania energii z organizmu.
Po drugie - woda strukturowana, zwłaszcza woda zawarta w \
ywych organizmach cechuje
się asymetrią. Ka\
da zaś asymetria stanowi z
ródło swobodnej energii.
Po trzecie - okazuje się, \
e informacja biologiczna mo\
e być przekazywana kryształowym
strukturom wody. Została odkryta "pamięć" wody. Przy czym, pamięć zapisana jest tak
mocno, \
e zatrzeć ją mo\
na tylko po 2-3 godzinnym gotowaniu wody.
Taka właśnie woda wchodzi w skład owoców, soków, warzyw oraz soków z tych produktów.
Owoce i warzywa zawierają 70-90% takiej wody, substancje nierozpuszczalne stanowią 2-
8%, substancje rozpuszczalne - 7-16%.
Nie mamy w ogóle pragnienia, poniewa\
za\
yliśmy najlepszą, najbardziej wartościową
wodę. Woda w świe\
o wyciśniętych sokach oraz woda ze stopniałego śniegu działa
odmładzające i leczniczo na nasz organizm. Właśnie taką wodą najlepiej zaspokoisz
pragnienie.
Woda mineralna ma właściwości lecznicze, dzięki informacji którą wchłania przechodząc
przez warstwę skorupy ziemskiej. Rozpuszczone w wodzie substancje mineralne nie są
przyswajalne przez organizm i są wydalane jako ciała obce. Substancje nieorganiczne są
przyswajalne tylko przez rośliny. Tylko taką drogą - przyswojone przez rośliny - mogą
być minerały przyswojone przez człowieka.
W normalnych warunkach klimatycznych i umiarkowanym obcią\
eniu fizycznym człowieka,
powinno wystarczyć mu tej wody, która jest w surówkach i owocach. Gdy po\
ywienie
zawiera mało produktów roślinnych, człowiek z reguły odczuwa pragnienie i pije du\
o wody.
77
Przynosi to niewątpliwie szkodę dla organizmu, gdy\
zwiększa obcią\
enie serca, nerek,
przyspiesza procesy rozkładania się białka.
Wa\
ne jest, aby pamiętać, i\
spo\
ywanie produktów z du\
ą zawartością soli sodu sprzyja
utrzymywaniu się wody w organizmie, soli potasu i wapnia, odwrotnie - one wyprowadzają
wodę. Zatem zalecane jest ograniczenie spo\
ywania soli i produktów zawierających sód przy
schorzeniach serca i nerek, natomiast nale\
y wprowadzać do organizmu produkty bogate w
potas i wapń. W przypadku odwodnienia organizmu, odwrotnie - zwiększamy ilość
spo\
ywanych produktów zawierających sód, zmniejszamy ilość wapnia i potasu.
Białka
Białka, to zło\
one, zawierające azot polimery, monomerami, których są alfa-aminokwasy.
Skład aminokwasów ró\
nych białek nie jest jednakowy i stanowi najwa\
niejszą
charakterystykę ka\
dego białka, jak równie\
kryterium jego wartości w od\
ywianiu.
Aminokwasy to związki organiczne, posiadające 2 grupy funkcjonalne: grupę karboksylową i
grupę aminową. W skład białka wchodzi około 20 aminokwasów.
Podstawowe funkcje białka w organizmie
Plastyczna:
Białka stanowią około 15-20% surowej masy tkanek (tłuszcze i węglowodany - tylko 1-5%) i
są głównym "budulcem" komórek, organów i substancji międzykomórkowej.
Katalityczna:
Białka są podstawowym składnikiem wszystkich znanych obecnie fermentów. Fermenty z
kolei odgrywają główną rolę w przyswajaniu przez organizm człowieka substancji
\
ywnościowych i w regulowaniu wszystkich wewnątrzkomórkowych procesów przemiany.
Hormonalna:
Znaczna część hormonów w swojej naturze to białka.
Specyficzność:
Ró\
norodność i unikatowość białek indywidualnych zapewnia niepowtarzalność tkanki i
gatunkową specyficzność.
Transportowa:
Białka biorą udział w transportowaniu przez krew tlenu, tłuszczów, węglowodanów,
niektórych witamin, hormonów i innych. Białka specyficzne zapewniają transport ró\
nych soli
mineralnych i witamin przez błony komórkowe i struktury wewnątrzkomórkowe.
Zapotrzebowanie człowieka na białka i aminokwasy
Człowiek rośnie i musi jeść - nad tym tematem nie warto długo się rozwodzić. Dlatego te\

dzisiaj tak zwany "problem białkowy" jest nie mniej wa\
ny, ni\
poszukiwanie nowych z
ródeł
energii i surowców. Uczeni na całym świecie skrupulatnie badają znane z
ródła białka:
dro\
d\
e i pleśń, grzyby i bakterie, wodorosty, rośliny.
Ale paradoks: problem białka nie obchodzi Aborygenów z Nowej Gwinei. Dlaczego?
Otó\
, do tej pory uwa\
ano, i\
w naszym codziennym jadłospisie powinno być zawarte tyle
białka, ile potrzebuje organizm. Aborygeni tę zasadę ignorują w ciągu całego swojego \
ycia.
Rezultaty badań nad ich od\
ywianiem wywołały sensację: wykryto mianowicie brak
równowagi białkowej, czyli Aborygen za\
ywa z pokarmem 20-30 gramów białka, zu\
ywając
1,5 ra\
ą więcej. Skąd otrzymuje brakujące 10-15 gramów? Przecie\
nie z powietrza?
Właśnie z powietrza! W jelitach ka\
dego człowieka zamieszkuje kilka odmian
78
drobnoustrojów, które produkują białko z azotu powietrza rozpuszczonego w sokach
trawiennych.
Dlaczego tak się nie dzieje u innych mieszkańców ziemi? Widocznie zale\
y to od składu
pokarmu. Główne po\
ywienie Aborygenów to batat (słodki ziemniak), bogaty w cukier i
skrobię, ale zawierający tak mało białka, \
e drobnoustroje jelitowe są zmuszone wykorzystać
azot atmosferyczny, przemieniając go w aminokwasy - "cegiełki", z których organizm
człowieka mo\
e budować swoje białka.
Ten niezwykły eksperyment przeprowadziła sama Natura. Aborygeni od\
ywiają się w ten
sposób przez wiele 1000-leci. Jest to przykład na to jaką rolę odgrywa normalna mikroflora w
"gospodarce pomocniczej" naszego organizmu.
Jeśli zaspokoimy potrzeby naszych drobnoustrojów, są one w stanie nas wykarmić. W
naszym świecie - świecie cywilizowanym, gdy przyswajalność aminokwasów jest obni\
ona z
powodu obróbki termicznej, a drobnoustroje istotnie się ró\
nią od takich, które są niezbędne
dla naszego zdrowia, norma białkowa została zawy\
ona.
Badania ostatnich lat wykazały, \
e oddziaływania biologiczne i właściwości
anaboliczne są najbardziej wszechstronne przy następujących "połączeniach" białka i
witaminy C: na ka\
dy gram białka - 1 mg witaminy C.
Jeśli nie ma równowagi w tym stosunku, zostaje przyswajane tylko tyle białka, na ile starcza
witaminy C, pozostała część gnije i idzie na pokarm patogennej mikroflory.
W ogóle warto wiedzieć, i\
potrzebujemy zaledwie 4% energii pochodzącej z białka. Tę ilość
da się łatwo zaspokoić, stosując od\
ywianie roślinne.
Pokarm zawierający du\
o białka
Najlepszy pokarm roślinny to: orzechy, ziarno, kiełki ziarna., dro\
d\
e piwne.
Dobry pokarm to: jajka, groch, bób, ryba, ser, grzyby, słodkie mleko.
Zły pokarm: wszystkie zbo\
a i kasze łuszczone (z oczyszczonego ziarna), mięso,
przegotowane i pasteryzowane mleko.
Wyka\
ę na dwóch przykładach szkodliwość obróbki termicznej spo\
ywanych pokarmów
mięsnych.
Indukcyjna autoliza (samotrawienie)
W literaturze naukowej został opisany następujący eksperyment: "W przezroczystej
komorze, wypełnionej naturalnym sokiem \
ołądkowym człowieka umieszczono "surową"
\
abę, i \
abę po krótkiej obróbce cieplnej. Po kilku pierwszych godzinach hydroliza ścięgien
drugiej \
aby przebiegała szybciej, ale po 2-3 dniach "surowa" \
aba rozpuściła się całkowicie.
Struktury ścięgien \
aby po obróbce cieplnej zachowały się nienaruszone.
Ten eksperyment udowodnił, \
e białka naturalne, które nie zostały poddane obróbce
termicznej rozszerzają się szybciej i bardziej skutecznie, ani\
eli poddane jakiejkolwiek
obróbce (wędzenie, solenie, gotowanie itp.).
Okazało się, \
e kwas chlorowodorowy soku \
ołądkowego przenika do komórek
pokarmowych i powoduje rozpad liposomów (organów komórki). W liposomach komórki
znajdują się fermenty - hydrolazy, które w warunkach bardzo kwaśnego środowiska (pH 3,5-
5,5) niszczą wszystkie struktury komórkowe. Wynika stąd, \
e sok \
ołądkowy indukuje
samotrawienie pokarmu za pośrednietwem fermentów tego\
pokarmu. Mechanizm ten
funkcjonuje tak u zwierząt drapie\
nych, jak i u roślino\
ernych.
Autoliza indukcyjna zwiększa się w temperaturze 37-40� C. Pod wpływem soku \
ołądkowego
zachodzi:
79
1. zwiększenie przenłkalności błon;
2. zmiana aktywności fermentów;
3. zmienia się stan białkowych komórek i tkanek w szczególności ich wra\
liwości na
oddziaływanie fermentów.
W przeciwieństwie do oddziaływania powierzchniowego soku \
ołądkowego na pokarm, w
przypadku indukcyjnej autolizy ma miejsce "wybuch" tkanek na zewnątrz, gdy\
autoliza
indukuje się w całej warstwie obiektu pokarmowego. W tym wypadku zachodzi
rozszczepienie hydrolłtyczne wszystkich struktur komórkowych.
Wszystkie zwierzęta wykorzystuję trawienie autolityczne zjadając \
ywe obiekty (zwierzęta
lub rośliny) i tylko człowiek poddaje pokarm obróbce cieplnej, "polepszając" go.
Biochemik Pargetti odkrył, \
e w trakcie przygotowania pokarmu w temperaturze powy\
ej
54�C (obojętnie ile czasu to zajmie) aktywność fermentów zanika i autoliza staje się
niemo\
liwa.
Specyficzne dynamiczne oddziaływanie po\
ywienia
Specyficzne dynamiczne oddziaływanie po\
ywienia (SDOP) przebiega jako zwiększenie
przemiany materii po spo\
ywaniu pokarmu w odniesieniu do poziomu podstawowego. Po
około 15-30 min. po zjedzeniu wzrasta wymiana energetyczna po 3-6 godzinach, osiągając
maksimum i zachowując ten poziom w ciągu 10-12 godzin. Przy czym tłuszcze tylko
nieznacznie podwy\
szają wymianę, czasem nawet ją hamują. Węglowodany podwy\
szają
go do 10-20%, pokarm białkowy - do 40%.
Czym spowodowane jest tak znaczne podwy\
szenie energii po spo\
yciu pokarmu
białkowego? By odpowiedzieć na to pytanie, trzeba wiedzieć ile białka pokarmowego zu\
ywa
dorosły człowiek na budowę i regenerację tkanek organizmu i ile - na wydatkowanie energii.
Dawno temu Rubner udowodnił, \
e tylko 4% ogólnej wymiany energii idzie na budowę i
przyrost białka. Stanowi to średnio około 30 g białka dziennie na osobę. 100 g mięsa zawiera
20 g białka. Zanim odpowiemy gdzie się podziewa zbędne białko, odpowiemy na inne
pytanie: "co stanowi nasze podstawowe paliwo?" Głównym dostawcą paliwa człowieka są
węglowodany. Oznaczamy je jako Cm(H2O)n. Przy utlenianiu tlenem otrzymujemy swobodną
energię, którą wykorzystujemy, dwutlenek węgla CO2 i wodę H2O, które są łatwo wydalane z
organizmu:
Cm(H2O)n + mO2 = mCO2 + nH2O
Molekuła białka składa się z azotu i węglowodanu:
NcCm (H20)n.
Jeśli białko wykorzystać jako materiał energetyczny, najpierw trzeba odszczepić azot, a
potem wykorzystać węglowodan jako paliwo!
NcCm (H2O)n + mO2 = Nc + mCO2 + nH2O.
W przeciwieństwie do węglowodanów i tłuszczów azot w organizmie nie mo\
e być
zmagazynowany, lecz zostaje intensywnie wydalany z organizmu. Po białkowym śniadaniu
zostaje wyprowadzone około 50% zawartego w pokarmie azotu. W tym wypadku
wydatkowanie energii osiąga taki poziom, \
e 30-40% kalorii zu\
ywa się na rozszczepienie
azotu i wydalenie go z organizmu. Jak wiadomo, głównym organem wydalającym azot z
organizmu są nerki, dlatego "nadplanowa" praca szybko je rujnuje.
W rezultacie SDOP zachodzi nie tylko intensyfikacja wymiany energetycznej i rozpadu
aminokwasów (białka), lecz i zmiana poziomu glukozy w krwi, zmiany bilansu wodno -
solnego, zmiany stanu naczyń itp.
A. Braunsztein zwrócił uwagę, \
e przyswajanie i wymiana aminokwasów (białka) wymaga
znacznej ilości swobodnej energii. Przechodząc przez organizm ka\
dy atom azotu powoduje
rozpad wielu molekuł ATP i fosforanu nieorganicznego.
80
Porównanie prędkości syntezy i rozpadu białka i cyklu obrotowego azotu w dietach z
małą i du\
ą zawartością białka zostało ustalone, \
e stosując dietę biedną w białko
intensywność cyklu obrotowego azotu obni\
a się na 18%. 18% zaoszczędzone przy
przejściu na taką dietę pójdą na wzmocnienie i uleczenie naszego organizmu. Oto
odpowiedz
dla miłośników mięsnego po\
ywienia, którzy uwa\
ają go za dostawcę
energii.
Węglowodany
Najwa\
niejszym dostawcą węglowodanów jest skrobia. Powstaje i gromadzi się w
chloroplastach zielonych części roślin w postaci drobnych ziarenek, skąd drogą hydrolizy
przeistacza się w rozpuszczalne w wodzie cukry, które łatwo przenoszą się przez błony
komórkowe do innych części rośliny: w nasiona, korzenie, owoce itd.
W organizmie człowieka skrobia surowych roślin podlega stopniowemu rozkładowi w
układzie trawiennym. Rozkład ten zaczyna się jeszcze w ustach. Ślina częściowo zamienia
je w maltozę. Oto dlaczego tak wa\
ne jest dobre prze\
uwanie pokarmu i nawil\
enie go śliną
(pamiętajmy - nie pijmy w czasie jedzenia!)
W jelicie maltoza hydrolizuje się w cukier prosty, który przenika przez ścianki jelita. Tam
przemienia się w fosfaty i w takiej postaci trafia do krwi.
Gotowane skrobie cieszą się złą opinią u współczesnych dietetyków. Mówi Uoker: "Molekuła
skrobi nie jest rozpuszczalna w wodzie, spirytusie, eterze. Takie nierozpuszczalne cząsteczki
trafiając do systemu krwioobiegu zanieczyszczają krew. Krew w procesie cyrkulacji ma
tendencję do uwolnienia się od tych ziarenek, urządzając dla nich "magazyn". Gdy nasz
jadłospis zawiera du\
o skrobii, zwłaszcza białej mąki, twardnieją tkanki wątrobowe".
W skrobiach zawarte są dwie frakcje wielocukrów - amyloza 15-25% i amilopektyna 75-85%.
Amiloza rozpuszcza się w gorącej wodzie, tworząc przezroczysty roztwór koloidalny.
Amilopektyna w gorącej wodzie nie rozpuszcza się, tylko pęcznieje (potrzebuje do tego celu
płynu z organizmu). W taki sposób po działaniu na skrobię gorącą wodą powstaje roztwór
amilozy zagęszczony napęczniałą amylopektyną.
Otrzymana gęsta, ciągliwa substancja nazywa się kleister.
Podobnie się dzieje w naszym układzie \
ołądkowo-jelitowym. Przy czym im wy\
szego
przemiału jest pieczywo, rym wy\
szej jakości powstaje kleister. Kleister zatyka kosmki
jelitowe i dolne odcinki jelita cienkiego wyłączając je z procesu trawienia. W jelicie grubym
masa ta przywiera do jego ścianek, tworząc kamień kałowy.
Po za tym, nie tak dawno zostało wykryte, \
e do wytworzenia w organizmie 1000 kalorii z
250 g białka lub węglowodanów zu\
ywa się dodatkowo znaczną ilość substancji
bioaktywnych (np. witaminy B1, B2, B3, C itd.). Czyli, by po\
ywienie zostało właściwie
przyswojone potrzebne są witaminy i mikroelementy. Bez spełnienia tego warunku
skrobia fermentuje i gnije, zatruwając nasz organizm. Prawie ka\
dy codziennie
wykrztusza z siebie krochmalistą flegmę, która wypełnia nasz organizm i powoduje ciągłe
przeziębienia i katary. Jeśli nasz dzienny jadłospis będzie zawierać 20% skrobi (a nie 80%) i
tę skrobię będziemy spo\
ywać razem z substancjami bioaktywnymi, nasz oddech stanie się
lekki i swobodny.
Gdy ktoś jednak nie potrafi całkowicie przestawić się na produkty bez skrobi (po obróbce
termicznej), pomogą zalecenia Sheltona: - spo\
ywać wraz z pokarmem zawierającym
skrobię du\
ą ilość surówek (z wyjątkiem pomidorów), poniewa\
surówki są bardzo bogate w
witaminy i sole mineralne.
Drugi wa\
ny aspekt tego problemu - jakie produkty zawierające skrobię, mo\
na jeść? Jemy
du\
o pieczywa, przygotowanego z mąki.
81
Mąka ma charakterystyczną właściwość - jest nią zawartość w niej glutenu. Powstaje on w
czasie przygotowywania ciasta i składa się przewa\
nie z białka. Od właściwości fizycznych
glutenu zale\
ą elastyczność, porowatość i objętość pieczywa.
Natomiast badania nad glutenem wykazały, \
e produkty zawierające gluten wywołują" zanik
kosmków jelitowych, co z kolei zmniejsza moc warstwy fermentacyjnej, pogarsza trawienie i
wchłanianie substancji pokarmowych.
W taki sposób powstaje pierwsze ogniwo w łańcuchu ró\
norodnych patologii. Unormowanie
struktury kosmków mo\
liwe jest tylko leczeniem dietą bezglutenową.
Mąka \
ytnia ró\
ni się od pszennej i zawiera mniej białka, więcej cukru i nie tworzy glutenu.
Nie tworzy glutenu równie\
mąka z owsa, kukurydzy, prosa. Jako z
ródło skrobi zalecane są
kasze jaglana, gryczana, owies, ry\
.
Oprócz pieczywa częstym gościem na naszym stole są ziemniaki. W związku z tym, warto
powiedzieć kilka słów na ich temat.
Ziemniak zawiera substancję trującą, solaninę. Bardzo du\
o jest jej w naci, w zzieleniałych,
zgniłych i przerośniętych bulwach. Dojrzałe świe\
e bulwy zawierają ją równie\
, chocia\
w
ilościach nieszkodliwych dla zdrowia.
I następna ciekawostka: młode ziemniaki (do 1 września) część jadalna 85%, w tym
węglowodany - 17,8%.
Ziemniaki od 1 września do 1 stycznia: część jadalna - 75%, w tym węglowodany - 15,8%.
Ziemniaki od 1 stycznia do marca: część jadalna 70%, w tym 14,7% węglowodanów.
Ziemniaki od 1 marca: część jadalna 60%, w tym węglowodany 12,6%.
Jak widać, ziemniaki nie są produktem rewelacyjnym, najlepiej jeść je najwy\
ej do 1
stycznia.
Trzeba starać się w swoim \
ywieniu najlepiej wykorzystywać produkty zawierające naturalną
glukozę, fruktozę i sacharozę. Najwięcej cukru zawierają owoce, warzywa i kiełkujące ziarna.
Włókna \
ywnościowe (celuloza, błonnik, chemiceluloza, pektyna) są w składzie tkanek
roślinnych. Ich rola polega na:
1. Formowaniu \
elepodobnych struktur wpływających na opró\
nienie \
ołądka, prędkość
wchłaniania w jelicie cienkim i na czas przesuwania przez układ \
ołądkowo-jelitowy;
2. Utrzymywaniu wody (zapobiega powstawaniu kamieni kałowych), w zmianie składu
elektrolitów i masy kałowej, zwiększając jej masę;
3. Zdolności włókien do absorpcji kwasów \
ółciowych. Zwiększenie ilości włókien w
jadłospisie obni\
a poziom cholesterolu we krwi. Związane to jest z udziałem włókien
w cyklu obrotowym kwasów \
ółciowych. Brak włókien \
ywnościowych narusza nie
tylko wymianę kwasów \
ółciowych (oznacza to obni\
enie w krwi hemoglobiny), lecz
równie\
cholesterolu we krwi oraz hormonów steroidowych;
4. Wpływie włókien \
ywnościowych na środowisko drobnoustrojów w jelicie. Trawienie
50% włókien \
ywnościowych kierujących się do jelita realizuje się dzięki mikroflorze
jelita grubego.
Brak w diecie włókien \
ywnościowych mo\
e spowodować raka jelita grubego i innych partii
jelita. Znane są równie\
ich antytoksyczne właściwości: łatwo absorbują i wyprowadzają z
organizmu toksyny i cię\
kie metale.
Brak włókien prowadzi do powstania mia\
d\
ycy, cukrzycy, nadciśnienia.
Włókna \
ywnościowe umownie dzielimy na delikatne (ziemniaki, kapusta, jabłka, morele i
inne) i na grube (marchew, buraki itd.)
82
Tłuszcze
Tłuszcze to substancje, w skład których wchodzą węgiel, wodór i tlen. W zale\
ności od
stopnia nasycenia kwasami tłuszczowymi rozró\
niamy 2 grupy: twarde tłuszcze (słonina,
smalec, masło śmietankowe), zawierające nasycone kwasy tłuszczowe i płynne tłuszcze
(oleje), zawierające głównie nienasycone kwasy tłuszczowe.
Nasycone kwasy tłuszczowe: kwas linolowy, kwas linolenowy i kwas arachidowy stanowią
niezastąpiony element od\
ywiania, gdy\
nie zostają syntezowane w organizmie i w związku
z tym powinny dostawać się do organizmu z po\
ywieniem. Kwasy te ze względu na swoje
własności odnoszone są do substancji niezbędnych do \
ycia i są rozpatrywane jako witaminy
(witaminy E i F).
Kwas arachidowy poprzedza powstawanie substancji biorących udział w regulacji wielu
procesów czynności trombocytów i prostaglandyn - substancji o wysokiej aktywności
biologicznej (działanie hormonopodobne). Oddziaływanie ich podobne jest do oddziaływania
hormonów - stąd pochodzi ich nazwa "hormonów tkanek". Syntezują się one bezpośrednio z
fosfolipidami błon, Synteza zale\
y od dostarczania tych kwasów przez organizm. Ustalone
zostało powiązanie nienasyconych kwasów tłuszczowych z przemianą cholesterolu.
Sprzyjają szybkiej przemianie cholesterolu w kwasy foliowe i wyprowadzają je z organizmu.
Nienasycone kwasy tłuszczowe oddziaływują na ścianki naczyń krwionośnych: zwiększają
ich elastyczność i obni\
ają przenikalność.
Niedobór tych kwasów powoduje obni\
anie się intensywności wzrostu i odporności na
niekorzystne czynniki wewnętrzne i zewnętrzne, wpływa negatywnie na pracę mięśnia
sercowego.
Tłuszcze zawierają witaminy rozpuszczalne w tłuszczach. Tłuszcze zwierzęce dostarczają
witaminę A i D, - tłuszcze roślinne zaś witaminę E.
Tłuszcze roślinne posiadają wysoki stan energetyczny i pozostają w procesie fotosyntezy w
zielonych częściach roślin i następnie odkładają się w nasionach i owocach. Przy
rozszczepianiu uwalniają dwa razy więcej energii, ani\
eli przy rozszczepieniu białek i
węglowodanów.
Masło orzechów jest z
ródłem dobrze przyswajalnych emulgowanych tłuszczy. Gdy jemy
wystarczająco du\
o orzechów, nie ma konieczności dodawania do jadłospisu jakiegokolwiek
oleju.
Najlepiej jest u\
ywać olej tłoczony na zimno. Olej rafinowany, pozbawiony mikroelementów i
witamin nale\
y wykluczyć. Tłuszcze zwierzęce zawierają substancje toksyczne. Tkanka
tłuszczowa jak u człowieka tak i u zwierząt jest "odstojnikiem". poniewa\
zachodzi w niej
najmniejsza przemiana materii. Z tego powodu, by uwolnić się od toksyn, organizm odkłada
je do tkanki tłuszczowej. Dzienne zapotrzebowanie w produkty tłuszczowe zaspokaja się 25-
30 gramami oleju roślinnego lub masła.
Witaminy
Witaminy to niskomolekularne związki natury organicznej, dostarczane są do organizmu z
zewnątrz, w składzie po\
ywienia.
Witaminy powstają drogą biosyntezy w komórkach i tkankach roślinnych. Większość z nich
związana jest z białkowym nosicielem. Zazwyczaj znajdują się w roślinach w wysoko
organizowanej formie i w najbardziej optymalnej do wykorzystania przez organizm postaci.
Mianowicie w postaci prowitamin. Ich rola sprowadza się do całkowitego, ekonomicznego i
prawidłowego wykorzystania podstawowych substancji od\
ywczych, w trakcie czego
substancje organiczne po\
ywienia uwalniają niezbędną energię.
83
Niedobór witamin wywołuje cię\
kie schorzenia. Usystematyzowałem podstawowe rodzaje
niedoboru witamin - hipowitaminozy. Korzystając z tabeli mo\
na ustalić jakich witamin
brakuje w naszym organizmie.
Skóra
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
skóra blada i sucha, powstawanie wągrów, skłonności do
A
zapaleń ropnych
B-karoten egzema
D potliwość
B2 zapalenia skóry
łojotokowe zapalenie skóry, schorzenie czerwieni warg,
B6 zapalenie języka, sinica ust, uszu, paznokci, bladość i
suchość skóry
Włosy
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
A suche i matowe włosy
B3 utrata koloru włosów
H wyłysienie
Paznokcie
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
A łamliwość i zniszczenie paznokci
Oczy
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
zapalenie spojówek, zapalenie powiek, ślepota
A
zmierzchowa
B2 światłowstret, zapalenie spojówek i powiek
B6 zapalenie spojówek
Język
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
B2 suchy, jaskrawo czerwony
84
obrzmiały, w bruzdach lub suchy, jaskrawo - czerwony,
PP
popękany
Kości i zęby
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
Deformacja klatki piersiowej i kręgosłupa, kruszące się
D
zęby.
System oddechowy
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
A Skłonność do katarów, zapaleń oskrzeli, zapalenia płuc
Krew
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
K pogorszenie krzepliwości krwi
B2 zmniejszenie ilości leukocytów
B3 anemia
C skaza krwotoczna dziąseł
System trawienny
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
niestrawności, zaburzenia czynności wydzielniczej \
ołądka,
A
skłonności do nie\
ytu \
ołądka i okrę\
nicy
B2 niewydolność wątroby i czynności wydzielniczej \
ołądka
PP zaburzenia jelitowe - stały rozstrój \
ołądka
B3 otłuszczanie wątroby
B4 marskość wątroby
B1 zaparcia, brak apetytu
System nerwowy
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
B1 szybkie męczenie się psychiczne
85
syndrom neurasteniczny (rozdra\
nienie, bezsenność,
PP
przygnębienie, zahamowania)
B3 naruszenia systemu nerwowego (drgawki, parali\
itd.)
zaburzenia psychiczne - nerwowe: depresja, rozdra\
nienie,
B6
bezsenność
C mia\
d\
yca, nerwica, stresy
naruszenie przemiany tłuszczowej w tkance nerwowej,
B4 wątrobie, nerkach, mięśniu sercowym. Niedobór holiny
wywołuje skłonność do powstawania guzów
Nerki
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
zwyrodnienie nabłonka w nerce i w moczowodach;
A zapalenie miedniczek nerkowych, zapalenia cewki
moczowej, zapalenia pęcherza moczowego
D ogólna słabość, rozdra\
nienie
E słabość mięśniowa
P ogólna słabość
szybkie męczenie się fizyczne i psychiczne, słabość
B1
mięśniowa, męczenie się przy chodzeniu
Czynność seksualna
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
A zwyrodnienie i zrogowacenie nabłonka w macicy i pochwie
B-karoten osłabienie czynności hormonów płciowych
E pogarsza się czynność seksualna
Przedwczesne starzenie się
Nazwa
Symptomy niedoboru witamin
witaminy
B-karoten przedwczesne starzenie się, guzy
B6 intensywny rozwój procesów starzenia się
Szkodliwość sztucznych witamin
86
Aktywność witamin zale\
y w wielkiej mierze od składnika białkowego. Bez tej drugiej połowy
nie są one efektywne i w ogóle w procesie wyprodukowania ich w sposób sztuczny z formy
organicznej przechodzą w krystaliczną, która w swojej istocie jest formą nieorganiczną i w
takiej postaci nie jest przyswajana. Takie "leczenie" obcią\
a wątrobę i nerki, naruszając
niezbędny bilans w organizmie, wprowadzając chaos zamiast struktur uporządkowanych.
Gdy za\
ywamy witaminy naturalne w większej ilości ni\
jest to nam potrzebne,
drobnoustroje rozkładają i wyprowadzają zbędne z nich z organizmu. Praktycznie nie
jest mo\
liwe przedawkowanie witamin naturalnych, inaczej się dzieje z witaminami
sztucznymi. Znam osobiście przypadek, gdy dziecko zjadło paczkę takich "witamin" i
umarło.
Jako przykład szkodliwego oddziaływania du\
ych dawek witamin sztucznych proponuję
fragment artykułu: "witamina C ma reputację preparatu nieszkodliwego. Jednak ostatnio
lekarze coraz częściej zaczęli wykrywać u ludzi skutki uboczne za\
ywania zbyt du\
ych
dawek witaminy C. Wszystkie wirusowe choroby układu oddechowego, grypa i niektóre inne
schorzenia, przebiegają i powstają częściej u ludzi, którzy biorą 4-6 a nawet 10 g na dobę
witaminy C przy normie 100 mg."
Uczeni wielu krajów są solidarni w swojej opinii, \
e za\
ywanie witaminy C nie zwiększa
odporności organizmu na przeziębienia, a zbyt wielkie dawki tej witaminy zdecydowanie
utrudniają leczenie niektórych schorzeń zakaz
no-alergicznych, np. reumatyzmu.
Najbardziej niebezpiecznym skutkiem przedawkowania witaminy C jest zwiększona
krzepliwość krwi, na skutek czego powstają skrzepliny.
Zbyt du\
e ilości witaminy C podra\
niają błonę śluzową układu \
ołądkowo-jelitowego, z czym
wią\
ą się mdłości, wymioty, zgaga, biegunki. Olbrzymia salaterka surówki z kapusty,
marchwi, pietruszki, zawierająca furę naturalnej witaminy C, nie spowoduje niczego
podobnego. Oto dlaczego amatorzy "sztucznych witaminek" miewają często zapalenie
\
ołądka, wrzody \
ołądka i dwunastnicy. Witamina C mo\
e sprzyjać tworzeniu się kamieni w
nerkach, pęcherzu z soli kwasów szczawiowego i moczowego.
Chorzy na cukrzycę powinni wiedzieć, i\
du\
e ilości witaminy C hamują produkowanie
insuliny przez trzustkę i podnoszą poziom cukru w moczu i krwi.
Najświe\
sze badania wykazały, \
e du\
e dawki witaminy C zwalniają przekazywanie
impulsów nerwowo-mięśniowych, wskutek czego powstaje zmęczenie w mięśniach, narusza
się koordynacja odruchów wzrokowych i nerwowych (ruchowych).
Wniosek jest jednoznaczny: za\
ywajcie tylko naturalne witaminy.
Witamina A
Znajduje się tylko w produktach pochodzenia zwierzęcego. Dobrze rozpuszczalna w
tłuszczach. Podlega oddziaływaniu kwasów, promieni ultrafioletowych, oraz tlenu z
powietrza.
Pigmenty roślinne odgrywają rolę prowitaminy A. Karotenoidy (marchew) są związkami
węglowodorowymi, które w roślinach związane są z białkami. Przemiana karotyny w
witaminę A odbywa się w ściankach jelita cienkiego i w wątrobie.
Znaczenie fizjologiczne
Witamina A wpływa na rozwój młodych organizmów, stan tkanki nabłonkowej, procesy
wzrostu i kształtowania szkieletu, widzenie nocne. Na przykład przystosowanie wzroku do
zmiany oświetlenia trwa około 8 minut przy normalnych zasobach witaminy A i 30 - 40 minut
przy zmniejszeniu ich o połowę.
87
W połączeniu z witaminą C zmniejsza lipoidowe osady w ściankach naczyń krwionośnych i
obni\
anie poziomu cholesterolu z surowicy krwi. W szczególnym stopniu potrzebują witaminy
A tarczyca, wątroba i nadnercza. To jedna z "witamin młodości".
Szczególnie du\
o witaminy A zawiera wątroba zwierząt morskich.
Witaminy A potrzebują uszy. Brak tej witaminy prowadzi do infekcji uszu i wpływa na słuch.
Stosuje się ją często w terapii alergicznej. Lekarze nazywają ją "pierwszą linią obrony przed
chorobami", poniewa\
pierwszym warunkiem zdrowia jest idealny stan tkanki nabłonkowej.
Niedobór witaminy A spotykany jest bardzo często. Jak mówiliśmy, jej brak zwalnia reakcje
organizmu (uwaga sportowcy i kierowcy!)
W ogóle deficyt witaminy A jest prawdziwym problemem na całym świecie. W Indiach dzieci
w wieku 1-5 lat otrzymują raz na pół roku 60 mg witaminy A (40 mg normalnie dla dorosłych)
na raz. Po dwóch kuracjach o 75% zmniejszyły się choroby oczu.
Zasoby witaminy A w wątrobie mogą stanowić rezerwę na 500 dni. Odkładają się tam w
postaci kwasów: oleinowego, stearynowego, palmitynowego i prawdopodobnie z tego
powodu tak du\
a ilość witaminy A nie powoduje hiperwitaminozy. Witamina A dostaje się do
wątroby z karotyny. Badania stanu zdrowia mieszkańców wyspy Jawa, którzy od\
ywiają się
niełuskanym ry\
em, owocami, zielonymi warzywami nie wykazały braku witaminy A, chocia\

ich jedzenie praktycznie nie zawiera jajek, mleka, masła.
Zapotrzebowanie na witaminę A stanowi 1,5 mg/dobę, przy czym nie mniej ni\
1/3 powinna
być zaspokojona kosztem witaminy A, 2/3 - b-karotenem.
Z hiperwitaminozą witaminy A spotykamy się skrajnie rzadko, poniewa\
tylko bardzo wysokie
dawki mogą ją wywołać. Oto jeden z takich przypadków.
Gazeta "Times" zawiadomiła o śmierci uczonego B. Brauna, 48 lat. Artykuł o nazwie
"Marchewkowa dieta zabiła uczonego" informuje, \
e zwolennik zdrowego od\
ywiania się,
który wypijał po 4 litry soku z marchwi dziennie zmarł na skutek zatrucia witaminą A. Gdy
umarł był zupełnie \
ółty.
Alkohol, kancerogeny, bizmut uszczuplają zasoby witaminy A. Zmniejszenie białka w diecie
(od 180 do 3%), zmniejsza ponad 2 razy ilość tej witaminy w wątrobie.
Najwa\
niejsze z
ródła witaminy A: wątroba, masło śmietankowe, śmietana, ser, \
ółtka jaj,
tran. Przy obróbce cieplnej witamina A w du\
ym stopniu ulega rozkładowi.
Karotyna
Karotyna to nienasycony węglowodór, pigment pomarańczowo-\
ółty, znajdujący się w
owocach, liściach, kwiatach. Karotyna łatwo rozkłada się w roztworach, zwłaszcza przy
dostępie tlenu.
Znaczenie fizjologiczne
Przede wszystkim obni\
a ryzyko kancerogenne związane z promieniowaniem i dymem
papierosowym. Część b-karotyny, która nie przemienia się w organizmie w witaminę A pełni
funkcje obronne. Regularne zastosowanie marchwi czerwonej i soku z marchwi mo\
na
zalecać jako czynnik obni\
ający przedwczesne starzenie się i guzów.
Organizm człowieka gromadzi karotynę w wątrobie, sercu, tkankach nerwowych, szpiku
kostnym, jajnikach, skórze - zwłaszcza w stopach i dłoniach.
O wa\
ności witaminy A i karotyny świadczą następujące fakty: według danych
statystycznych ponad 1 milion mę\
czyzn w wieku 40-60 lat z powodu kataru, przeziębienia,
anginy, zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc powstających z niedoboru witaminy A staje się
inwalidami.
88
Powstawanie kamienia nazębnego, jak uwa\
ają naukowcy-lekarze, jest zewnętrzną oznaką
ukrytych procesów patologicznych: tworzenia się kamieni w nerkach i wątrobie na skutek
naruszenia przemiany materii, spowodowanego zmianami w błonach śluzowych o procesami
zapaleniowymi. Przypomnijcie sobie z rozdziału o trwaieniu, jak szybko złuszcza się
nabłonek układu \
ołądkowo-jelitowego, jeśli nie nadą\
a się regenerować. Tak pojawiają się
przeró\
ne choroby, wrzody, niestrawności, polipy, guzy.
Przyczyn niedoboru witaminy A i karotenu jest wiele: niepełnowartościowe od\
ywianie, niska
zawartość tych witamin w produktach od\
ywiania, naruszanie przyswajania lub podwy\
szone
zu\
ycie w czasie cią\
y, treningów sportowych, przy chorobach, u dzieci w okresie
intensywnego wzrostu (2-5 lat) i dojrzewania. Najlepszą profilaktykę stanowi picie rano soku
z marchwi lub jedzenie surówek z du\
ą zawartością marchwi. Rekordzistami pod względem
zawartości b-karotenu są szczaw, dynia, marchew, olejek rokitnikowy.
Witamina D
Witamina D jest najwa\
niejszą substancją o działaniu przeciwkrzywicznym.
Znaczenie fizjologiczne
Witamina D normalizuje wchłanianie z jelita sole wapnia i fosforu, sprzyja odło\
eniu się w
kościach fosforanu wapnia, wzmacnia zęby i zapobiega krzywicy.
Du\
o witaminy D zawarte jest w kiełkach, zielonych liściach, dro\
d\
ach piwnych, trawie, w
jajkach, maśle i mleku.
Zastosowanie w celach leczniczych oraz profilaktycznie wymaga ostro\
ności: jest bowiem
toksyczna.
Witamina E
Druga nazwa - tokoferol.
Znaczenie fizjologiczne polega na jej oddziaływaniu antytoksycznym na lipidy błonne
(tłuszcze). Utlenianie wewnątrzkomórkowych lipidów prowadzi do powstawania toksycznych
dla komórki substancji. Mogą one doprowadzić do naruszania czynności komórki i póz
niej -
do jej uszkodzenia lub zaniku.
Substancje te osłabiają oddziaływanie witamin i fermentów. Witamina E zapobiega
rozkładowi erytrocytów. Wa\
ną właściwością tokoferoli jest zdolność do intensyfikacji
procesu gromadzenia w organach wewnętrznych rozpuszczalnych w tłuszczach witamin,
zwłaszcza witaminy A.
Tokoferole sprzyjają aktywizacji procesów syntezy ATP (kwas adenozynotrójfosforowy).
Ustaony został związek tokoferoli z czynnością i stanem wewnątrzwydzielniczych systemów,
zwłaszcza gruczołów płciowych, przysadki, nadnerczy i tarczycy.
Biorą te\
udział w przemianie białkowej. Wystarczający poziom tokoferoli sprzyja rozwojowi
mięśni i normalizuje ich czynność, zapobiegając osłabieniu, męczeniu się. Właściwości te,
sukcesywnie wykorzystywane są w medycynie sportowej, w czasie szczególnie
intensywnych treningów.
Zwiększają długowieczność i łatwość rozmna\
ania się komórek.
Witaminę E nazwano z greckiego tokoferolem: toko - potomstwo; a ferre - przynosić. Sama
nazwa świadczy o jej wa\
nej roli w czynności reprodukcyjnej organizmu: sprzyja
normalnemu rozwojowi cią\
y i płodu, bierze aktywny udział w procesach tworzenia spermy.
Bogate w witaminę E są kiełki, zielone warzywa i oleje.
Witamina K
89
Do grupy witaminy K nale\
ą substancje naturalne - witamina K1 i K2. Swoją nazwę witamina
K otrzymała od słowa "koagulacja" (krzepliwość).
Znaczenie fizjologiczne
Te witaminy biorą udział w procesach krzepnięcia krwi. Równie\
działają anabolicznie
uczestnicząc w produkcji ATP, co ma ogromne znaczenie w procesie zabezpieczenia
energią organizmu.
Ka\
da komórka organizmu potrzebuje witaminy K, poniewa\
ma ogromne znaczenie w
zachowaniu strukturalnych, czynnościowych właściwości błon komórkowych.
Witamina K u dorosłych jest syntezowana przez mikroflorę jelita, dlatego mo\
liwy jest u nich
wtórny niedobór witaminy K z powodu zaprzestania jej syntezy przez mikroflorę. Najczęstszą
przyczyną awitaminozy K są choroby wątroby.
Witamina K zawarta jest w liściach sałaty, kapuście, pokrzywie, lucernie. Zielone liście
rośliny syntezują ją pod wpływem światła słonecznego.
Witamina B1
Ta witamina nale\
y do substancji zawierających siarkę.
Znaczenie fizjologiczne
Wa\
ną stroną oddziaływania biologicznego witaminy B1 jest jej udział w wymianie
węglowodanów. Gdy brakuje tej witaminy zachodzi niekompletne przyswajanie
węglowodanów i gromadzenie w organizmie produktów ich wymiany pośredniej - kwasu
mlecznego i pirogronowego. Oddzialywuje na czynność organów trawienia, normalizuje
pracę serca.
Zapotrzebowanie 1,3 - 2,6 mg na dobę.
y
ródło witaminy B1: zbo\
a, dro\
d\
e piwne, wątroba.
Witamina B2
Witamina B2 nale\
y do flawin - naturalnych pigmentów warzyw, ziemniaków, mleka. W
organizmie człowieka mo\
e być syntezowana przez mikroflorę jelita.
Znaczenie fizjologiczne
Główne znaczenie witaminy B2 polega na tym, \
e jest częścią składową flawoproteidów.
Dostając się z pokarmem przemienia się w ściankach jelita, w wątrobie i komórkach krwi w
aktywnie oddziaływującą substancję - koenzymy. Koenzymy stanowią stały składnik
enzymów oddechowych. Uczestniczy równie\
w systemach fermentacyjnych, regulujących
procesy utleniające i odtleniające tkanki.
B2 odgrywa wa\
ną rolę w procesach wzrostu, w "spalaniu" węglowodanów, tłuszczów i
białek. Sprzyja najbardziej kompletnemu rozszczepianiu węglowodanów. Dieta oparta
przewa\
nie na węglowodanach zwiększa zapotrzebowanie człowieka na tę witaminę. Przy
obfitym w tłuszcze po\
ywieniu zapotrzebowanie na witaminę B2 równie\
gwałtownie wzrasta.
Zapotrzebowanie - 0,8 mg na dobę. Najwa\
niejsze z
ródła B2: jajka, wątroba, kasza
gryczana, płatki owsiane, kiełkujące ziarno.
Witamina PP
Znaczenie fizjologiczne
Witamina PP jest w składzie grupy enzymów przenoszących wodór i uczestniczy w
reakcjach oddychania komórkowego.
90
Witamina ta wpływa na pracę organów trawienia: normalizuje czynności ruchowe i
wydzielnicze \
ołądka (uwaga - osoby z zaburzeniami czynności wydzielniczej i zwiotczeniem
\
ołądka!), polepsza sekrecję i skład soków trzustki (uwaga - cukrzycy!), normalizuje
czynność wątroby: antytoksyczną, tworzenie pigmentów, gromadzenie glikogenu.
Witamina PP stwarza warunki do lepszego wykorzystywania białek roślinnych po\
ywienia.
Du\
o PP jest w kaszy gryczanej, grochu, mięsie, zarodkach ziarna, dro\
d\
ach piwnych.
Witamina B3
Znaczenie fizjologiczne - ró\
norodne.
Podstawowe - reguluje czynność systemu nerwowego i procesy nerwowo od\
ywcze, których
zaburzenie prowadzi do zapalenia skóry i innych zaburzeń.
Witamina B3 jest związana z czynnością tarczycy. Zapotrzebowanie organizmu na tę
witaminę wynosi 5-10 mg na dobę. y
ródła B3 to dro\
d\
e piwne, jajka, kiełkujące ziarno.
Witamina B6
Znaczenie fizjologiczne
Bierze udział w przemianie materii, zwłaszcza w przemianie białkowej i w tworzeniu
fermentów.
B6 odgrywa wa\
ną rolę w przemianie tłuszczowej. Leczenie zapaleń skórnych daje dobry
efekt, gdy zostają wspólnie zastosowane witamina B6 i nienasycone kwasy tłuszczowe.
Wpływa równie\
na czynności kwasotwórcze gruczołów \
ołądkowych. Wysoki poziom
witaminy B6 w pokarmie sprzyja podwy\
szaniu kwasowości i czynności wydzielniczych
\
ołądka (uwaga - osoby cierpiące na obni\
oną kwasowość!)
Zapotrzebowanie tej witaminy przez organizm wynosi 1,5-3 mg na dobę. Zwiększa się
zapotrzebowanie na tę witaminę u kobiet cię\
arnych, oraz u osób starszych z postępującymi
procesami starzenia się.
Witamina B6 zawarta jest w dro\
d\
ach piwnych, wątrobie, serze białym, ziemniakach, kaszy
gryczanej, grochu, kapuście.
Witamina Bs
Znajduje się ona w liściach roślin. y
le rozpuszczalna w wodzie, jest wra\
liwa na
oddziaływanie światła i ogrzewanie.
Znaczenie fizjologiczne
Witamina Bs wpływa na syntezę kwasów nukleinowych, niektórych aminokwasów, choliny.
Znajduje się w chromosomach i stanowi wa\
ny czynnik rozmna\
ania się komórek.
Stymuluje tworzenie krwi, sprzyja zwiększaniu liczby leukocytów, obni\
a zawartość
cholesterolu w surowicy krwi.
Zapotrzebowanie w Bs - 200 mg na dobę. Niewielka zawartość Bs w produktach po\
ywienia i
jej skrajna niestabilność przy obróbce cieplnej zdecydowanie utrudnia zaspokojenie
zapotrzebowania.
Brakującą ilość uzupełnia kosztem syntezy przez mikroflorę jelita. Bs jest zawarta w
dro\
d\
ach piwnych, wątrobie, natce pietruszki, sałacie, szczypiorku.
Witamina B12
Znaczenie fizjologiczne
91
Główne znaczenie witaminy B12 to jej oddziaływanie budujące czerwone ciałka krwi -
przeciwdziała anemii. Poza tym wpływa w istotny sposób na procesy przemiany materii -
białek, aminokwasów, kwasów nukleinowych.
B12 stymuluje wzrost dzieci i wywołuje polepszenie ich stanu ogólnego (uwaga - rodzice i
dzieci!).
Zapotrzebowanie na witaminę B12 - 3 mg na dobę. Zawarta jest w wątrobie, makreli,
sardynkach, śledziach atlantyckich, w chudym białym serze, kurczętach, wołowinie i jajach.
Dietetycy natomiast twierdzą, \
e zostaje syntezowana przez mikroflorę jelita.
Pamiętajmy: spo\
ywanie białego pieczywa z małą zawartością błonnika, niezbędnego do
normalnej egzystencji mikroflory jelita z zawartością dro\
d\
y piekarskich, zakłóca syntezę
witaminy B12.
W rezultacie otrzymamy taką sytuację, jak przy od\
ywianiu tylko produktami roślinnymi i
pieczywem. Rośliny nie zawierają witaminy B12. Nie mo\
e te\
zostać syntezowana przez
mikroflorę niszczoną przez dro\
d\
e. W rezultacie otrzymujemy zamiast uzdrowienia - anemię
i zaburzenia systemu nerwowego. Jest to podstawowy błąd wegetarian; pieczywo dro\
d\
owe
nale\
y zastąpić przaśnym, a najlepiej kaszą.
Witaminy grupy "B" określają ogólny stan zdrowia. Jeśli są dostarczane w wystarczającej
ilości, organizm człowieka mo\
e egzystować bez białka zwierzęcego, co jest zwłaszcza
wa\
ne przy alergiach. Gdy zaś witamin tej grupy brakuje, pozostałe witaminy tracą większą
część swego oddziaływania. Całkowite zapotrzebowanie na witaminy z grupy "B" zostaje
zaspokojone przez spo\
ywanie roślin zielonolistnych, nie łuskanego ziarna, kiełków roślin,
dro\
d\
y piwnych, orzechów.
Witamina C
Większa ilość (do 70%) witaminy C w roślinach występuje w postaci kwasu askorbinowego,
który jest związany formą witaminy C, najbardziej odpornej na utlenianie. Mo\
liwe, \
e tym
faktem mo\
na tłumaczyć aktywność witaminową owoców i warzyw.
Znaczenie fizjologiczne
Rola biologiczna witaminy C w organizmie głównie jest związana z działaniem utleniająco-
odtleniającym.
Witamina C odgrywa szczególnie wa\
ną rolę, w związku z bezpośrednią przemianą
białkową. Niedobór witaminy C w organizmie powoduje obni\
enie wykorzystywania białka,
zaś zapotrzebowanie w nim wzrasta.
Deficyt białka powoduje naruszenie regeneracji przez tkanki kwasu dehydroaskorbinowego
w witaminie C i zwiększa zapotrzebowanie na witaminę C.
Witamina C odgrywa wa\
ną rolę w utrzymaniu normalnego stanu ścianek naczyń
włoskowatych i zachowaniu ich elastyczności. Przy braku witaminy C występuje
podwy\
szona łamliwość naczynek i skłonność do krwotoków. Mo\
na to zaobserwować przy
myciu zębów, kiedy pojawia się krwawienie. Jest to sygnał, \
e brak nam witaminy C.
Wysoki poziom witaminy C w organizmie sprzyja tworzeniu maksymalnych zasobów
glikogenu w wątrobie i wzmocnieniu jej czynności przeciwtoksycznej.
Wysoką zawartością i zapotrzebowaniem na witaminę C charakteryzują się systemy
wewnątrzwydzielnicze (przysadka, podwzgórze, nadnercze i inne gruczoły).
Najbardziej bogate w witaminę C są rybosomy i wszystkie inne struktury komórkowe, w
których zachodzi synteza białka. Brak witaminy C prowadzi do zaburzeń odporności
organizmu na zaka\
enia i oddziaływanie niektórych toksyn.
92
Witamina C posiada właściwości obronne w stosunku do wielu substancji toksycznych:
ołowiu, dwusiarczku węgla, aniliny i innych. Występuje jako pewna blokada powstawania w
organizmie substancji toksycznych.
Zapotrzebowanie tej witaminy to 60-100 mg na dobę. Osoby palące przyswajają witaminę C
skrajnie z
le, i nawet przy stałym za\
ywaniu jej z pokarmem - cały czas występuje deficyt.
Najwięcej witaminy C jest w suchej, dzikiej ró\
y, czarnej porzeczce, kapuście, koperku i
natce pietruszki.
Witamina P
Witamina P łączy grupę substancji biologicznie aktywnych. Obecnie wykryto około 500 jej
odmian. Wszystkie są produktami pochodzenia roślinnego. Właściwości biologiczne witaminy
C i P mają du\
o wspólnego.
Znaczenie fizjologiczne
Główna rola witaminy P polega na jej oddziaływaniu wzmacniającym naczynia i obni\
aniu
przenikalności ścianek naczyń.
Zapotrzebowanie na witaminę P stanowi mniej więcej połowę zapotrzebowania na witaminę
C.
y
ródła witaminy P: czarna porzeczka, \
urawina, wiśnia, czereśnia, agrest.
Witamina N
Uczestniczy w procesie utleniania biologicznego. Poza tym wspomaga wzrost i ma
właściwości ochronne w stosunku do substancji toksycznych (arszenik, rtęć, ołów). Przy tym
powstają trwałe rozpuszczalne w wodzie związki łatwo wydalane z moczem. Witamina N
zapobiega otłuszczaniu wątroby.
Zapotrzebowanie na dobę - 0,5 mg.
Spo\
ywamy ją z mlekiem, ry\
em i kapustą.
Fermenty
Fermenty - to zło\
one substancje organiczne, które powstają w \
ywej komórce i odgrywają
rolę katalizatora wszystkich zachodzących w organizmie procesów. Większość z nich składa
się z dwu komponentów: białkowego i niebiałkowego. Część aktywna składa się z \
elaza,
wapnia, miedzi, cynku, niektórych witamin.
Będąc substancjami białkowymi, fermenty przy podgrzewaniu do 54� C koagulują (krzepną) i
tracą swoje właściwości katalityczne. Równie\
z łatwością niszczą się przy działaniu tlenu i
światła.
Wszystkie procesy przemiany materii rozwijają się i w ogóle są mo\
liwe tylko przy
współudziale fermentów. Przy normalnym ciśnieniu atmosferycznym i temperaturze 37� C, w
\
ywym organizmie procesy te zachodzą szybko i łatwo, oszczędzając du\
ą ilość energii.
Ustalono, \
e istnieje związek pomiędzy fermentami, hormonami i witaminami. Wiadomo, \
e
awitaminozy i choroby powodowane nieprawidłowym wydzielaniem dokrewnym, związane są
z naruszeniem procesów przemiany w organizmie.
60-80% fermentów dociera bez zmian do jelita cienkiego z surowym pokarmem. Witamina E
zawarta w świe\
ym po\
ywieniu roślinnym odgrywa rolę czynnika ochraniającego fermenty.
Jak ju\
zostało powiedziane, autoliza mo\
liwa jest tylko przy współudziale fermentów, co
ułatwia w znacznym stopniu pracę gruczołów trawiennych.
93
U osób, które od\
ywiają się przewa\
nie gotowanymi i konserwowanymi produktami,
występuje często brak fermentów we krwi i w płynie międzykomórkowym. Procesy \
yciowe u
nich przebiegają opieszale, z trudem. Przy od\
ywieniu się produktami roślinnymi, a
szczególnie surowymi - procesy \
yciowe rozwijają się intensywnie i ekonomicznie.
Składniki mineralne
Znaczenie fizjologiczne składników mineralnych
Od składników mineralnych zale\
ą:
1. Struktura i czynności większości systemów fermentacyjnych i procesów
zachodzących w organizmie;
2. Procesy plastyczne i budowa tkanek organizmu, zwłaszcza tkanki kostnej, gdzie
fosfor i wapń występują jako główne komponenty strukturowe;
3. Podtrzymywanie kwasowo - zasadowej równowagi w organizmie;
4. Podtrzymywanie normalnego składu solnego krwi;
5. Normalizacja przemiany wodno - solowej.
Szczególną rolę w podtrzymywaniu w organizmie równowagi kwasowo-zasadowej (RKZ)
odgrywają składniki mineralne.
RKZ jest niezbędna do normalnego rozwoju procesów przemiany. Na podtrzymanie RKZ
olbrzymi wpływ wywiera sposób od\
ywiania. Przewaga w jadłospisie tłuszczów zwierzęcych i
białka mocno zakwasza środowisko wewnętrzne organizmu. Węglowodany z kolei powodują
przesuwanie RKZ w kierunku zasadowym.
Poniewa\
podtrzymywanie w organizmie RKZ i wpływ na niego substancji pokarmowych jest
niezwykle wa\
ne, wszystkie substancje mineralne produktów \
ywnościowych zostały
podzielone na substancje oddziaływania kwasowego i zasadowego.
Głównym z
ródłem składników mineralnych jest pokarm roślinny - warzywa i owoce.
Przy czym w świe\
ych owocach i warzywach znajdują się w najbardziej aktywnej
formie i łatwo przyswajalnej przez organizm.
W procesie trawienia ziarna i roślin strączkowych powstają produkty z odczynem słabo
kwaśnym, lecz nie tworzą szkodliwych złogów przy metabolizmie jak pokarm pochodzenia
zwierzęcego.
Pokarm pochodzenia zwierzęcego (mięso, ryba, masło i inne, za wyjątkiem
pełnowartościowego świe\
ego mleka) tworzy odczyn kwasowy. Podobny efekt ma białe
pieczywo, polerowany ry\
, cukier rafinowany itp.
Wapń
Organizm zawiera około 1200 g wapnia, 99% tej ilości znajduje się w kościach. Komponent
mineralny tkanki kostnej ciągle się odnawia. W organizmie równolegle trwają dwa procesy:
rozchodzenie się substancji kostnej z przedostaniem się uwolnionego wapnia i fosforu do
krwi i odkładanie się fosforowo-wapniowych soli w tkance kostnej. W ciągu doby z tkanki
dorosłej osoby uwalnia się do 700 mg wapnia i tyle samo ponownie się odkłada. W związku z
tym, tkanka kostna oprócz funkcji podporowej pełni rolę magazynu wapnia i fosforu, skąd
zostają one pobierane przez organizm gdy zbyt mało dostarcza się ich z po\
ywieniem.
Na przykład, przy obni\
onym ciśnieniu atmosferycznym dla zachowania równowagi potrzeba
wapnia znacznie więcej, ni\
zwykle. Gdy wapnia jest zbyt mało we krwi, organizm usilnie
wyciąga go z kości. Gdy proces ten przekracza granice normy, rozwija się patologia.
94
Częściej występuje to u osób starszych, które wówczas mówią: "Jak mnie bolą kości! Na
pewno będzie padać".
Wapń równie\
neutralizuje szkodliwe kwasy. Im mniej zawiera nasze jedzenie produktów
dających kwaśny odczyn krwi (mięsa, sera, wyrobów z białej mąki, cukru rafinowanego,
tłuszczów zwierzęcych), tym mniejsze jest zapotrzebowanie na wapń i tym lepszy jest stan
kości i zębów.
Dobra rezerwa wapnia w młodości, przez długie lata utrzymuje organizm w świetnej formie.
Im wy\
sza koncentracja wapnia w surowicy krwi, tym chory ma więcej szans wyzdrowieć.
Na II Międzynarodowym Kongresie badań wpływu warunków \
ycia i pracy na zdrowie było
odnotowane, \
e mieszkańcy Europy, Ameryki Północnej i Oceanii zu\
ywają ponad 900 mg
wapnia dziennie (70-90% ilości wapnia otrzymują z mlekiem i produktami mlecznymi), czyli
według opinii współczesnej medycyny w postaci najlepiej przyswajalnej. We Włoszech i
Argentynie wystarcza 650-800 mg wapnia (50-70% z produktów mlecznych), Japończycy,
Hindusi, Chilijczycy, Turcy zu\
ywają tylko 300-350 mg wapnia na dobę, przy czym mleko
stanowi 1030% ich jadłospisu, pozostałe - ziarno, owoce, orzechy, ryby. Poziom
przyswajania wapnia u tych narodowości jest znacznie wy\
szy.
Zatem, wiemy ju\
co wpływa negatywnie na przyswajanie wapnia i jakie produkty są
najlepsze do zaspokojenia zapotrzebowania organizmu w wapń.
Co więc mo\
emy uczynić, by zwiększyć przyswajanie wapnia?
1. Transportowanie wapnia wewnątrz organizmu przez ściankę jelitową wią\
e się z
wydatkowaniem energii. W związku z tym nale\
y nasycać organizm tlenem i
lekkostrawnymi węglowodanami.
2. Zaopatrzyć organizm w witaminę D i utrzymywać nerki zdrowe. W nerkach z witaminy
D powstaje substancja, która przenosi wapń w jelicie cienkim.
3. Uzdrowić błonę śluzową jelita cienkiego, wykorzystując w \
ywieniu du\
o karotyny. W
przeciwnym razie zwyrodniała błona śluzowa nie jest w stanie go przyswajać.
4. Białka pokarmowe, kwasek cytrynowy i laktoza sprzyjają wchłonięciu wapnia.
Aminokwasy białka tworzą z wapniem łatwo rozpuszczalne i łatwo wchłaniane kompleksy.
Podobny jest mechanizm oddziaływania kwasu cytrynowego. Laktoza, fermentując utrzymuje
w jelitach niski czynnik pH, co uniemo\
liwia powstawanie nierozpuszczalnych fosforanów
wapnia.
Podana tu tabelka będzie pomocna przy doborze produktów z wysoką zawartością wapnia,
jeśli chcemy zbudować zdrowe ciało, a szczególnie zęby.
Zawartość mg na 100g
Stosunek ilościowy
produktu
Produkty
Ca P Mg K Ca:P Ca:Mg Ca:K
21 174 57 227 1:8,2 1:3 1:15
Chleb razowy
Chleb
23 131 51 208 1:7 1:2,8 1:9
pszenny
27 233 83 211 1:9 1:3 1:8
Kasza jaglana
24 97 26 54 1:4 1:1 1:2
Ry\
*
55 298 78 218 1:5,4 1:1,4 1:4
Gryka
95
Groch* 115 329 107 873 1:2,9 1:0,9 1:7
Ser biały
150 216 23 112 1:1,4 1:0,1 1:0,7
tłusty***
8,0 170 27 316 1:4 1:3 1:39
Wieprzowina
55 215 12 140 1:4 1:0,2 1:1,25
Jaja kurze*
10 58 23 568 1:6 1:2 1:56
Ziemniaki
48 31 16 185 1:0,7 1:0,3 1:4
Kapusta*
23 42 14 141 1:1,8 1:0,6 1:6
Ogórki*
14 26 20 290 1:1,8 1:1,4 1:20
Pomidory
16 11 9 248 1:0,7 1:0,6 1:15
Jabłka
63 27 33 393 1:0,4 1:0,5 1:6
Seler*
51 55 38 200 1:1 1:0,7 1:4
Marchew**
Orzech
124 564 198 664 1:4 1:1 1:5
włoski*
150 541 103 1100 1:3,6 1:0,7 1:7
Fasola*
37 43 43 288 1:1 1:1 1:7
Buraki**
Orzech
170 229 14 175 1:1,3 1:1 1:4
ziemny***
31 58 14 175 1:1,8 1:0,4 1:5
Por**
77 34 40 220 1:0,4 1:0,5 1:29
Sałata*
* - produkt dobry
** - produkt bardzo dobry
*** - produkt wspaniały
Okazuje się, \
e bardzo wa\
ne jest, by zostały zachowane następujące warunki: na 1 jon
wapnia w plazmie krwi muszą przypadać 2 jony potasu (1:2), 1:1,5 fosforu, 1:0,5 magnezu.
Magnez
Organizm osoby dorosłej zawiera 25 g magnezu. Wchodzi on w skład wy\
szych tkanek:
mózgowych, nadnercza, gruczołów płciowych, krwinek czerwonych, mięśni. Magnez i potas
stanowią najliczniejsze kationy w komórce. Magnez sprzyja rozluz
nieniu mięśni, stymuluje
perystaltykę jelit i zwiększa wydzielanie \
ółci.
Zmniejszenie zawartości magnezu powoduje arytmię, częstoskurcz, zawroty głowy,
podatność na zmiany pogodowe, szybkie męczenie się, koszmary senne, cię\
kie
przebudzenie się. Ostatnie tłumaczy się tym, \
e rano nadnercza wydzielają du\
ą ilość
hormonów, dzięki czemu człowiek zachowuje rześkość w ciągu dnia. Deficyt magnezu
96
przesuwa ten szczyt na wieczór, co wywołuje opóz
niony przypływ energii, natomiast rano
człowiek czuje się rozbity. (Czy nie tu tkwi tajemnica podziału ludzi na "sowy" i "skowronki"?)
Najbogatsze z
ródła magnezu: owoce, warzywa, ziarno. Dobowe zapotrzebowanie na
magnez wynosi 400 mg.
Potas i sód
Pierwiastki biogenne potas i sód odgrywają wa\
na rolę. Organizm nasz zawiera około 140 g
potasu. 98,5% tej ilości znajduje się wewnątrz komórek, wpływa na przemianę komórkową,
dominuje w komórkach tkanek mięśniowej i nerwowej, w krwinkach czerwonych. Sodu jest
najwięcej w plazmie krwi i płynie międzykomórkowym. Obydwa pierwiastki uczestniczą w
tworzeniu protoplazmy.
Istnieje ścisła więz
pomiędzy przemianą materii, wody i elektrolitów. Potas i sód wpływają w
przeciwny sposób na przemianę wodną w organizmie: potas ma działanie moczopędne, sód
natomiast zatrzymuje wodę ( jony sodu powodują pęcznienie koloidów tkanek). Po\
ywienie
bogate w potas wywołuje podwy\
szone wydzielanie sodu razem z wodą z organizmu. Przy
okazji rozpuszczone zostają szkodliwe nadwy\
ki solne, które powstają w trakcie przemiany
materii. Jednocześnie, za\
ywanie du\
ych ilości pokarmów zawierających sód prowadzi do
utraty potasu i koncentracji w organizmie produktów metabolizmu.
Najlepszy stosunek ilościowy sodu i potasu 1:20. Przy zmianie tej współzale\
ności w
kierunku sodu słabną mechanizmy obronne organizmu, zwolnione zostają procesy
odbudowy organizmu.
Odwrotnie, im większe stę\
enie potasu, tym procesy czynnościowe organizmu są
intensywniejsze i zdrowie mocniejsze.
W początkowym okresie przejścia na prawidłowe od\
ywianie u\
ywamy wielu produktów
potasowych, natomiast po upływie 2-3 miesięcy staramy się utrzymywać współzale\
ność
Na:K 1:20. Dobowe zapotrzebowanie tych pierwiastków 3 - 5 g .
Tabelka przedstawia współzale\
ność potasu i sodu w poszczególnych produktach:
Na, Mg K, Mg na
Stosunek
Produkty na 100g 100g
produktu produktu ilościowy
Kabaczki 2 238 1:119
Groszek 2 285 1:142
Groch 33 873 1:23
Ziemniaki 28 586 1:23
Czereśnia13
233 1:18
Ogórki 8 141 1:17
Pomarańcze 13 197 1:15
Kapusta biała 13185
97
1:14
Cytryny 11 163 1:14
Czerwona porzeczka 21 275 1:13
Mandarynki 12 155 1:12
Śliwki 18 214 1:11
Dynia 14 170 1:11
Gruszki 14 155 1:11
Malina 19 224 1:11
Czarna porzeczka 32 372 1:11
Marchew 21 250 1:10
Morele 30 305 1:10
Jabłka26
248 1:9
Cebula 18 175 1:9
Poziomki 18 161 1:9
Pomidory 40 290 1:7
Kasza jaglana 28 211 1:7
Gryka, owies 33 218 1:6
Arbuz, buraki 16 64 1:4
Zostały nam trzy pierwiastki mineralne o działaniu kwasowym.
Pierwiastki te w du\
ej ilości zawarte są w produktach pochodzenia zwierzęcego (mięso,
ryba, jajka itd.), jak równie\
w produktach zbo\
owych (pieczywo, kasze, orzech, rośliny
strączkowe).
Fosfor
Organizm człowieka zawiera 600 - 900 gram fosforu, przy czym większa jego ilość jest
skoncentrowana w kościach. Przemiana związków fosforowych jest bezpośrednio związana
z przemianą materii, zwłaszcza tłuszczów i białek. Fosfor odgrywa te\
bardzo wa\
ną rolę w
procesach przemiany zachodzących w błonach systemów wewnątrzkomórkowych i
mięśniach (w tym sercowym).
Nie mniej wa\
ną rolą fosforu jest zabezpieczenie energetyczne procesów czynnościowych.
Związki fosforu np. ATP (kwas adezynotrójfosforowy) akumuluje energię, która mo\
e być
98
wykorzystana do pracy mechanicznej (skurcze mięśni), elektrycznej (przekaz bodz
ców
nerwowych), chemicznej (biosynteza), elektrochemicznej (transportowanie substancji przez
błony).
W ogóle związki chemiczne fosforu nale\
ą do najliczniejszych komponentów w organizmie,
uczestniczących we wszystkich procesach przemiany.
Przemiana fosforu i wapnia jest ściśle ze sobą związana. Naruszenie jednej odbija się
natychmiast na innej. Najmocniejsze kości są przy stosunku ilościowym Ca:P - 1:1,7. Mniej
więcej taka współzale\
ność występuje w truskawkach i orzechach włoskich. Dobowe
zapotrzebowanie organizmu w fosfor wynosi 400-1000 mg.
Do tej grupy wchodzą jeszcze siarka i chlor - razem tworzą wspaniała siódemkę, bez
elementów której nie mo\
e funkcjonować nasz organizm. Dzienne zapotrzebowanie tych
dwóch pierwiastków pokrywa nasze normalne codzienne \
ywienie.
Mikroelementy
W ciele człowieka kryje się obszerna grupa pierwiastków śladowych. Większość z nich
spełnia rolę niezbędną dla naszego zdrowia, szczególnie w procesie przemiany materii.
Mikroelementy zostały ju\
szczegółowo opisane. Wska\
ę rzecz najwa\
niejszą - w jaki
sposób uzupełnić nimi organizm. Głównym składnikiem mikroelementów są dla nas
substancje organiczne, które syntezują rośliny. Ka\
da roślina daje nam 1-2 nowe pierwiastki.
Do zaspokojenia zapotrzebowania organizmu w mikroelementy musimy wykorzystać w
swoim po\
ywieniu 50-60 roślin, pod warunkiem, \
e wiemy co i w jakiej ^roślinie się znajduje.
Dla pewności powinniśmy mieć w swoim menu około 100 roślin. Zostało odkryte przez
naukowców, \
e nasi prą, prą, pra-przodkowie wykorzystywali do jedzenia około 100 roślin.
Jadłospis długowiecznych mieszkańców gór równie\
zawiera około 100 roślin.
Istnieje kilka sposobów zaspokojenia tej potrzeby:
1. Najbardziej prosty i dostępny sposób to od\
ywianie sezonowe. Wczesną wiosną jemy
pierwsze rośliny: rzodkiewki, mlecze, pokrzywę itp. W końcu kwietnia, początku maja:
truskawki, poziomki, czereśnie, ogórki, zioła. Latem pomidory, natkę pietruszki,
koperek, jabłka, gruszki, śliwki, wiśnie, morele itp. Jesienią: rośliny okopowe, zioła,
arbuzy, suszone owoce, orzechy, miód, zarodki ziarna, itp.
2. Ten sposób jest bardziej skomplikowany lecz o wiele bardziej efektywny. Jak mi
powiedziano, jest to sposób lamów tybetańskich. Polega na tym, \
e zbieramy
wszystkie rośliny (oprócz trujących), które znajdują się nad ziemią z obszaru 1,5-2
hektarów w ciągu całego miesiąca. Podobno, wszystkie mikroelementy, które
znajdują się na tym obszarze wstępują z ziemi w nadziemną część rośliny. Przy czym
rośliny mają 20 elementów takich samych, a tylko 1-3 są ró\
ne. Zbierając 80-100
rodzajów roślin, uzyskujemy wszystkie mikroelementy. Zbiór ziół zaczynamy podczas
nowiu i zbieramy przez trzy dni do jednej torby, przez następne trzy dni - do drugiej
torby itd. Jeśli opuścimy powiedzmy trzecią trójkę dni, zbieramy zioła w drugim
miesiącu, równie\
w trzeciej trójce dni (czyli w te dni, które opuściliśmy). Zbieramy
zioła, na które siadają pszczoły. Zbiór ka\
dej torby suszymy osobno, następnie
zsypujemy razem i dobrze mieszamy.
Przygotowanie 1 litra roztworu:
gotujemy 3 litry wody około 45 minut;
pozostawiamy do ostygnięcia;
odlewamy z wierzchu 1 litr wody;
do roztworu bierzemy środkową warstwę wody
99
Jak podają niektóre z
ródła, górna i dolna warstwa mają ró\
ne charakterystyki i lepiej jest ich
nie wykorzystywać (w górnej części znajdują się śladowe domieszki nafty, w dolnej - osad
soli mineralnych). Wsypujemy na gazę 2 ły\
ki ziół i przelewamy przez nie litr ostudzonej
wody. Pić mo\
na z miodem. Jeśli zalać zioła wrzątkiem równie\
otrzymamy napar do picia,
ale mo\
na te\
wykorzystać go do kąpieli.
" Regularne u\
ywanie pyłków kwiatowych i innych produktów pszczelarstwa, bogatych w
mikroelementy. Pszczoły, zbierając miód, siadają na kwiatach. Pyłek roślin zawiera
szczególnie du\
o mikroelementów. Na przykład w miodzie znajdują się: aluminium, bór,
\
elazo, jod, potas, wapń, krzem, lit, magnez, arsen, ołów, pallad, platyna, srebro, fosfor,
chlor, chrom, cynk, stront. Większość mikroelementów zawartych w produktach
pszczelarstwa wchodzi w skład krwi (z dwudziestu czterech mikroelementów
znajdujących się w krwi, dwadzieścia dwa są składnikami pszczelich produktów).
Fitocydy
Fitocydy to substancje, które hamują rozwój lub całkowicie niszczą wirusy i bakterie. Zawarte
są w większości warzyw i owoców. Soki trawienne nie są w stanie ich zmienić, w związku z
tym oddziaływują na cały układ trawienny.
Szczególnie bogate w fitocydy są pomarańcze, cytryny, mandarynki, \
urawina, truskawki,
niektóre gatunki jabłek (antonówki), cebulą, czosnek, marchew, chrzan, rzepa, czerwona
papryka, pomidory i inne. Ich właściwości antyseptyczne i bakteriobójcze przejawiają się
najmocniej, gdy spo\
ywamy je na surowo.
Kwasy organiczne
Wiele owoców i warzyw zawiera kwasy organiczne - jabłkowy, cytrynowy i inne. Kwasy
organiczne sprzyjają zwiększeniu zasadowości organizmu, wpływają silnie na procesy
trawienne, pobudzając sekrecję trzustki i czynność motoryczną jelit.
Owoce zawierają głównie kwasy jabłkowy, cytrynowy i winny. Kwas winny znajduje się na
przykład w czerwonej porzeczce, agreście, borówkach, poziomkach, śliwkach, morelach.
Kwas szczawianowy znajduje się w znacznej ilości w szpinaku, szczawiu, figach. Kwas ten
sprzyja naruszeniu przemiany, szczególnie solnej. y
ródłem tego kwasu są równie\
buraki
(100 mg na 100 g produktu). Wiele owoców przyczynia się do wydalania z organizmu kwasu
szczawiowego. Nale\
ą do nich jabłka, gruszki, pigwa, liście czarnej porzeczki, liście
winogrona (w postaci nalewki lub naparu).
Substancje aromatyczne
Owoce, warzywa, zioła zawierają substancje aromatyczne, od których zale\
y ich aromat i
smak. Pobudzają smak, powonienie i apetyt, zwiększają wydzielanie soków trawiennych,
dają efekt moczopędny i pośrednio uniemo\
liwiają rozwój szkodliwej mikroflory w jelitach. W
substancje aromatyczne bogate są cytrusy oraz wiele warzyw: cebula, czosnek, pietruszka,
rzodkiewka, koper, seler, gorczyca, chrzan i inne. Mają właściwości bakteriobójcze i
antyseptyczne. Za\
yte w większych ilościach wywołują podra\
nienia nerek oraz błony
śluzowej \
ołądka i jelit. Substancje te wspomagają wydzielanie flegmy.
Niszczenie po\
ywienia
W ksią\
ce tej starałem się przedstawić pełną informacje o ró\
nych substancjach
wchodzących w skład po\
ywienia. Wiemy ju\
wiele o ich znaczeniu i oddziaływaniu na nasz
organizm. Powstaje natomiast uzasadnione pytanie: czy całe to bogactwo trafia do celu, czy
coś, gdzieś i w jaki sposób gubimy?
W następnym rozdziale postaram się odpowiedzieć na te pytania.
100
Woda
Suszenie produktów pochodzenia roślinnego lub długie ich przechowywanie powoduje
znaczną utratę wody. Ju\
od razu po tym jak roślina została zerwana, zaczyna więdnąć i
wyparowuje z niej woda. Jak ju\
mówiłem, woda w roślinach występuje w dwóch formach:
związana i nie związana z koloidami; W związku z tym w procesie odwodnienia owoców i
warzyw zostaje zmieniona budowa związanych z wodą substancji, w wyniku tego organizm
traci je całkowicie.
Na skutek obróbki cieplnej woda zmienia swoją strukturę - powstaje chaos. Organizm traci
własną energię na jej strukturalizację. Najwa\
niejsze jest to, \
e woda zdolna jest do
przechowywania informacji o roślinie. Roślina z kolei stanowi kwintesencję informacji,
która napływa do jej struktury ze świata zewnętrznego. Czym jest ta informacja? W
strukturach rośliny i jej środowisku wodnym zostaje "zapisana" informacja ze słońca
(dzień - noc), pory roku (intensywność radiacji słonecznej), gruntu, powietrza, pola
magnetycznego, gwiazd, planet i tak dalej. Za\
ywając soczyste, przepełnione tą
wilgocią informacyjną owoce i warzywa, wchłaniamy informację o danym miejscu, o
porze roku. W taki sposób wchodzimy w rezonans z tą miejscowością,
przystosowujemy się do niej maksymalnie i nawet uzyskujemy zdolność do czerpania
energii. Na tym właśnie polega mechanizm adaptacji, aklimatyzacji.
W procesie obróbki cieplnej cała informacja zostaje zniszczona, albo najczęściej wypaczana.
W rezultacie tracimy intymny związek z otaczającym nas światem, stajemy się dla niego
czymś obcym. Przeciwstawiając się naturze (zamiast wykorzystać jej moc), szybko
zu\
ywamy własne siły, ulegamy przeró\
nym chorobom. Dlatego nale\
y dobrze zapamiętać -
niszcząc zachowaną w wodzie informację (podgrzewaniem, zastosowaniem chemii,
suszeniem, konserwacją, kwaszeniem itp.) wypaczamy ją - niszczymy podstawę \
ycia.
Białka
Substancje białkowe krzepną przy 42�C - 45�C. Krzepnięcie (koagulacja) oznacza, \
e
związki \
yciowe pomiędzy białkiem, a pozostałymi substancjami (węglowodanami,
substancjami mine158 ralnymi, witaminami itd.) zostają rozerwane. Takie białko trawimy
znacznie gorzej.
Zastanówmy się tylko nad dwoma przykładami:
Mleko. W trakcie sterylizacji mleka obserwujemy zmiany właściwości organicznych i
biologicznych mleka: pogarsza się smak, wzrasta gęstość (zostały zniszczone koloidy i
ścięte białko), obni\
a się zawartość witamin.
Mięso. Stan zwierząt przed ubojem związany jest nierozerwalnie z jakością otrzymanego
mięsa. Szkodliwe dla człowieka jest nie tylko mięso chorych zwierząt, ale równie\
zwierząt
osłabionych, przemęczonych, wyczerpanych. y
le wykrwawione mięso zawiera masę
niekorzystnych i szkodliwych bakterii, co stanowi potencjalne niebezpieczeństwo.
Dojrzewanie mięsa jest procesem autolitycznym, na który składają się przeró\
ne reakcje
chemiczne, fizyko-chemiczne i przemiany koloidalne, zachodzące w mięsie pod wpływem
enzymów mięsa. W procesie dojrzewania zmiana autolityczna zale\
y od czasu trwania
działania enzymów - glikoza. Przy czym, glikogen tkanki mięsnej po całym szeregu przemian
przejściowych (naturalnie z utratą energii włącznie), przemienia się w kwas mlekowy. Czyli,
dopóki tlen jest w komórkach i stwarza warunki do oddziaływania fermentów "wypalona"
zostaje cała wypełniająca komórki energia. Produkty tego utleniania wypełniają komórki (za
\
ycia zostają wyprowadzone z krwią) - w taki sposób powstają kolosalne złogi.
Ubój jest straszliwym stresem dla zwierząt. Wszystkie hormony i inne substancje,
które powstają w komórkach w momencie koszmaru przezywanego przez zwierzęta
zostają w organizmie, "faszerując" ka\
dą komórkę przera\
eniem i rozpaczą. To
wszystko zostaje zarejestrowane w strukturach wodnych. W rezultacie otrzymujemy z
101
mięsem nie tylko substancje od\
ywcze, ale i masę "\
u\
li" i trwały ślad agonii,
pozostałe w komórkach.
Węglowodany
Obróbka termiczna cukrów prostych niszczy je ju\
przy temperaturze 65�-80�C, rozrywając
ich związek z substancjami mineralnymi, witaminami itp. Stają się "martwymi
węglowodanami".
Podgrzewanie miodu powy\
ej 60�C prowadzi do niszczenia fermentów i powstawania trudno
rozpuszczalnych soli. Miód traci aromat i staje się zwykłą mieszaniną cukrów. Przy mocnym
ogrzewaniu rozkłada się część fruktozy i powstaje kwas mrówkowy.
Przy przemiale ziarna zachodzą bardzo ciekawe, aczkolwiek niekorzystne zmiany. Im mąka
jest z cieńszego przemiału, tym w ściślejszy kontakt wchodzą cząsteczki skrobi z tlenem
powietrza. Utlenianie wią\
e się z wydatkowaniem energii, która nie zostaje spo\
ytkowana,
gdy\
proces ten odbywa się poza organizmem. Mąka się ściemnia; przy wybielaniu znów
obni\
a się jej potencjał energetyczny, poza tym wprowadzamy do jej składu substancje
nieorganiczne, które nie są przyswajalne przez organizm i które powinny być wydalane, na
co znów potrzebna jest dodatkowa energia.
Tłuszcze
O psuciu się tłuszczów mówimy, gdy obserwujemy zmiany, zachodzące przy ich utlenianiu.
Utlenianie przebiega po wpływem tlenu, temperatury, światła, fermentów itd.
W procesie utleniania tłuszczów tworzą się niskomolekularne produkty rozkładu, które
określamy jako zjełczałość: mówimy wtedy o nieprzyjemnym zapachu i smaku. Istotne
zmiany powstają w tłuszczu przy sma\
eniu frytek i niektórych wyrobów mącznych. Oprócz
tego, \
e tworzą się substancje agresywne, obni\
a się aktywność biologiczna przegrzanych
tłuszczów, niszczą się wa\
ne dla organizmu substancje i witaminy.
W orzechach i pestkach słonecznika zawarty jest tłuszcz najwy\
szej jakości, związany w
sposób naturalny z substancjami mineralnymi i witaminami i doskonale chroniony przed
utlenianiem i światłem słonecznym.
Witaminy
Witaminy tracą swoją wartość przy długotrwałym przechowywaniu. Szpinak po dwóch
dobach traci 80% witaminy C. Ziemniaki po dwumiesićcznym przechowywaniu tracą połowć
zawartości witaminy C, a po 4-6 miesiącach - 2/3 zawartości.
Światło słoneczne w ciągu 5-6 minut niszczy do 64% witamin w mleku.
Jeśli warzywa i delikatne owoce trzymamy w wodzie, przechodzą do niej praktycznie
wszystkie witaminy i sole.
Kapusta kiszona natomiast zachowuje du\
o witamin i kwasu mlekowego. Temperatura od
50�C do 100�C szybko niszczy witaminy. Ju\
po pierwszych minutach gotowania witaminy
zostają prawie całkowicie zniszczone. W trakcie gotowania i sma\
enia ziemniaków tracimy
około 30% witaminy C. Gdy ziemniaki doprawiamy tłuszczem lub przez dłu\
szy czas
trzymamy w wodzie, pozbywamy sić witaminy A. Przy pasteryzacji mleka tracimy 25-40%
witaminy D. Z tego wynika, \
e w pierwszej kolejności i w najwićkszym stopniu niszczy sić
witamina C. Przypominam, \
e organizm ma ciągle zapotrzebowanie właśnie na nią. Utrata
witaminy C zmniejsza odporność innych witamin na oddziaływanie wysokich temperatur.
Brak witaminy C zakłóca niezliczoną ilość procesów przebiegających w organizmie.
Fermenty
102
Procesy fermentacyjne zanikają w tym momencie, gdy zrywamy roślinę. Jak ju\

wspominałem, przy temperaturze 54� C fermenty tracą swoją aktywność. Przy tym proces
autolizy równie\
zostaje wyłączony z systemu trawienia, i organizm wykonuje podwójną
pracę trawienia pokarmu z nadmiernym wysiłkiem i obcią\
eniem.
Substancje mineralne
Obróbka termiczna rozrywa związki chemiczne między elementami mineralnymi z jednej
strony, a białkami, węglowodanami, tłuszczami, fermentami - z drugiej. Na skutek czego
takie "rozerwane" substancje mineralne ze związków organicznych przemieniają się w
nieorganiczne lub w formy cię\
ko przyswajalne. Dotyczy to szczególnie takich elementów,
jak wapń, \
elazo, jod i szereg innych. Jak ju\
mówiłem, takie nowopowstałe związki
chemiczne stanowią centrum powstawania kamieni w nerkach, wątrobie, woreczku
\
ółciowym.
Przemieniony wapń odkłada się w ściankach naczynek krwionośnych i w tkance łącznej
(ścięgna, wiązadła). śelazo nie przyswaja się z produktów gotowanych, w związku z tym
rozwija się anemia. Wystarczy jakiś czas pić codziennie 500 gramów świe\
o wyciśniętego
soku sporządzonego z 1 części buraków i 3-4 części jabłek. Znacznie wtedy podniesie się
poziom hemoglobiny.
Obni\
anie potencjału energetycznego po\
ywienia
Energia słoneczna "pobudza" elektrony substancji roślinnych i naokoło nich pojawia się
intensywna poświata, która szybko słabnie, kiedy zrywamy roślinę.
Wyparowywanie wody z rośliny równie\
przyczynia się do obni\
enia potencjału
energetycznego.
Gotowanie, solenie, konserwowanie (czyli wszystko, co wywołuje zmianę struktury rośliny, jej
wyglądu, zapachu, koloru i tak dalej równie\
znacznie zmienia potencjał.
Rozdrobnienie rośliny sprzyja intensywnemu utlenianiu przez powietrze i światło, co
równie\
obni\
a jej stan energetyczny. Poza tym, nasz organizm to skomplikowany
bioreaktor: przyswoi surowe, świe\
e jabłko, rozszczepi go i da nam jego energię.
Wydobyć tę energię z upieczonego jabłka, lub spalonego (przy spalaniu jabłka te\

powstaje energia) organizm nie jest w stanie. Podobnie dzieje się ze wszystkimi
substancjami \
ywnościowymi - z łatwo przyswajalnych przemieniają się w cię\
ko
przyswajalne.
Teraz łatwo uświadomimy sobie, \
e po\
ywienie traci swój potencjał bioenergetyczny; zanika
najcenniejszy jego składnik, bioplazma. Struktura po\
ywienia ulega koagulacji i niszczeje.
Nic ju\
nie mo\
e pełnić swych funkcji, ani białka, ani witaminy, ani fermenty.
Z punktu widzenia ewolucji takie po\
ywienie spada na ni\
szy poziom i staje się bardziej
podobne do substancji nieorganicznej, tracąc swoje struktury i właściwości. Ju\
nie jest w
stanie utrzymać "porządku \
yciowego".
Porządek ten składa się z trzech elementów:
1. utrzymywanie stałego środowiska wewnętrznego organizmu;
2. utrzymywanie na stałym poziomie procesów prędkościowych;
3. zachowanie niezmienności struktur.
W następnym rozdziale dowiemy się o konkretnym oddziaływaniu takiego po\
ywienia na
nasz organizm.
Jaką szkodę wyrządza nam gotowany i nieprawidłowo spo\
ywany pokarm?
103
1. Zęby i kości: Gotowane jedzenie nie wymaga intensywnego \
ucia, co osłabia
czynności zębów. Nie dezynfekuje jamy ustnej, zatem ułatwia rozwój chorób zębów i
dziąseł.
Wapń z gotowanego jedzenia jest z
le przyswajalny, dlatego te\
nie otrzymują go w
wystarczającej ilości zęby i kości. W rezultacie psują się nam szybko zęby,
porowacieją kości. W wieku 25 lat zdrowe zęby są rzadkim wyjątkiem. Obwiniamy złą
wodę, zatrute środowisko, ale nie swoją ignorancję w zakresie prawidłowego
od\
ywiania się.
2. śołądek. y
le zmoczony śliną, słabo prze\
uty pokarm ulega małym zmianom
chemicznym (zwłaszcza skrobia). Dlatego cierpimy na złe trawienie.
Autoliza indukowana jest niemo\
liwa w gotowanym jedzeniu i dlatego znajduje się
ono długo w \
ołądku, "le\
y kamieniem". To z kolei prowadzi do obcią\
enia systemu
wydalania - stąd nie\
yt \
ołądka, obni\
ona kwasowość.
Gdy spo\
ywamy nie łączące się ze sobą pokarmy, na przykład białkowy i skrobiowy
(mięso i ziemniaki), w \
ołądku powstaje "mieszanka wybuchowa". Białka bowiem są
przetrawiane w \
ołądku i dwunastnicy, trawienie skrobi zaczyna się ju\
w jamie
ustnej, a potem w dwunastnicy - przy czym przez zupełnie inne (jakościowo i
ilościowo) enzymy. Mieszanka ta zanieczyszcza wątrobę produktami swego rozkładu
i dalej w przypadku słabej wątroby cały organizm.
Wtedy, gdy popijamy pokarm słodkim płynem, w \
ołądku zaczyna się fermentacja
cukrów, tworzy się alkohol, który niszczy warstwę ochronnego śluzu, osłaniającego
\
ołądek przez oddziaływaniem własnych soków trawiennych. Z tego powodu
powstaje nie\
yt \
ołądka, zapalenie \
ołądka, wrzody i tak dalej.
Nieprawidłowe łączenie produktów
Ten rozdział zacznę od bardzo interesującej informacji o produktach \
ywnościowych.
Angielski naukowiec E. Noks porównał umieralność z powodu ró\
nych przyczyn (z reguły w
wieku 55-64 lat) w 20 ró\
nych krajach - 17 krajach europejskich, Kanadzie, Stanach
Zjednoczonych i Japonii i powiązał ze sposobem od\
ywiania się.
Doszedł do wniosku, \
e nie istnieją produkty całkowicie zdrowe lub szkodliwe. Chocia\

wnikliwa analiza wykazała, \
e określone grupy produktów związane są z konkretnymi
grupami chorób. Ci, co jedzą du\
e ilości wszystkich rodzajów mięsa, umierają najczęściej na
stwardnienie rozsiane, raka jelita grubego, niedokrwienie serca, raka gruczołu mlecznego,
białaczkę, popełniają samobójstwo.
Umierają na padaczkę, marskość wątroby, zapalenie nerek, raka krtani, jamy ustnej,
przełyku, \
ołądka, gruz
licę płuc ci, którzy \
ywią się głównie produktami, zawierającymi
ziarno. Podobnie oddziaływują owoce i warzywa.
Nadu\
ywanie wina prowadzi do śmierci na marskość wątroby, raka przełyku i krtani.
Amatorzy piwa najczęściej umierają na stwardnienie rozsiane i raka jelita grubego.
Spo\
ywanie du\
ej ilości twardych tłuszczów związane jest z umieralnością na raka gruczołu
mlecznego, raka jelita grubego i stwardnienie rozsiane.
Spróbujmy przeanalizować rezultaty badań Noksa.
Jeśli chodzi o mięso, to powinno być to zrozumiałe na podstawie poprzednich rozdziałów.
Zastanówmy się nad ró\
nej postaci ziarnem. Badane były te kraje, gdzie ziarno spo\
ywa się
w postaci pieczywa i innych wyrobów z mąki. Ju\
zostało powiedziane o szkodliwości mąki,
glutenu i dro\
d\
y. Dodam tylko, \
e bez wystarczającej ilości witamin (zwłaszcza z grupy B)
pieczywo ulega nie trawieniu, ale fermentacji i rozkładowi bakteriami z powstawaniem
alkoholi i innych produktów rozpadu połowicznego.
104
W taki sposób nabawiamy się choroby wrzodowej, marskości wątroby, raka jamy ustnej,
przełyku i \
ołądka (podobnie jak w przypadku nadu\
ywania alkoholu). O cząsteczkach
krochmalu, które dostają się do krwi i o szkodliwości ich dla wątroby i serca równie\
zostało
wiele powiedziane.
Przejdz
my do tematu owoce i warzywa - dlaczego i one powodują choroby? Mówi się
przecie\
coraz częściej, \
e wegetarianizm daje ludziom drugą młodość, przedłu\
a \
ycie.
Problem polega na tym, \
e we wszystkich krajach europejskich, owoce spo\
ywa się na
deser, po jedzeniu. W Indiach zaś i innych krajach południowych, owoce i warzywa są
samodzielnym posiłkiem. Pamiętajmy poza tym, \
e owoce i warzywa trawione są w jelicie
cienkim, w \
ołądku przebywają bardzo krótko.
U Europejczyków wygląda to tak: rozdrobnione owoce nie mogą przedostać się do
jelita cienkiego, jeśli w \
ołądku znajduje się chleb, mięso lub jakiekolwiek jedzenie,
które najpierw trawione jest w \
ołądku. Owoce rozkładają się, tworząc alkohol, kwas
octowy, dwutlenek węgla. śołądek do tego celu jest wymarzonym miejscem. W
rezultacie dwa wartościowe produkty przemieniają się w truciznę, która powoduje
cię\
kie choroby.
Wniosek: materiał zgromadzony przez E. Noksa ilustruje nie szkodliwość produktów
od\
ywiania, a tylko ich bezmyślne spo\
ywanie.
Bez poznania prawidłowego łączenia produktów nie ma najmniejszego sensu mówić o
uzdrawianiu za pomocą od\
ywiania lub rozprawiać o szkodliwości lub korzyści
po\
ywienia.
W tym, co mówimy nie ma nic nowego. W staro\
ytnej medycynie chińskiej uczono:
"Jedzenie nie łączących się ze sobą produktów równowa\
ne jest z
przyjmowaniem sporządzonej trucizny.
" Nie mogą być razem jedzone mleko i owoce, jajka i ryba nie pasują do
siebie, podobnie jak ryba do mleka.
" Zupa z grochu z cukrem z trzciny cukrowej i dar (produkt
kwaśnomleczny podobny do kefiru) szkodzą zdrowiu.
" Nie wolno sma\
yć grzybów na maśle gorczycznym, mieszać mięsa
kurczaka z kwaśnym mlekiem.
" Nie łączą się miód i masło roślinne w równych częściach.
" Nie wolno jeść kwaśnego popijając mlekiem.
" Nie wolno przyjmować nowych pokarmów zanim nie przetrawią się
poprzednie, poniewa\
mogą okazać się niezgodnymi ze sobą i
rozpoczną kłótnię.
" Nowe i nie w odpowiednim czasie za\
yte po\
ywienie równie\
jest
trucizną."
Prawidłowe łączenie produktów \
ywnościowych
Na przełomie XIX i XX stulecia w laboratorium Pawłowa zostały przeprowadzone
interesujące badanie nad fizjologią trawienia. Okazuje się, \
e ka\
dy rodzaj pokarmu
powoduje wydzielanie ró\
nych soków trawiennych.
Ka\
dy rodzaj naszego jedzenia zostaje przetrawiony w odpowiedniej części układu
trawiennego i w ciągu określonego dla tego produktu czasu. Na przykład, trawienie owoców
odbywa się w jelicie cienkim, mięso 2-3 godziny trawi się w \
ołądku, a potem w jelicie
cienkim. Okazuje się, \
e nawet pokarmy o podobnych właściwościach wywołują odmienne
soki trawienne. Wskazuje to na nadzwyczaj skomplikowaną technologię przyswajania
pokarmów, za odstępstwa od której ponosi karę nasz organizm.
105
Te odkrycia szkoły Pawłowa zastosował w praktyce w końcu lat dwudziestych naszego
stulecia amerykański lekarz Herbert Shelton. Przez zało\
oną przez niego szkołę "Zdrowie"
przewinęły się setki tysięcy chorych, którym przywrócił zdrowie i radość \
ycia.
Chciałbym zapoznać moich czytelników z fragmentami teorii H. Sheltona.
A
ączenie białek ze skrobią
Kwas solny o stę\
eniu 0,003% zatrzymuje czynność fermentów rozszczepiających skrobie.
Dalsze, nawet nieznaczne zwiększenie stę\
enia niszczy ferment.
Gdy zjadamy pieczywo, sok \
ołądkowy ma prawie neutralne pH. Natomiast gdy skrobie
chleba zostają przetrawione, w \
ołądku zaczyna intensywnie wydzielać się kwas solny by
strawić białko zawarte w pieczywie. Dwa procesy: trawienie skrobi i trawienie białka nie
trwają jednocześnie. Dla jednego produktu, który łączy skrobię z białkiem, organizm z
łatwością przystosowuje siłę i czas wydzielania się soków \
ołądkowych. Gdy zjadamy dwa
rodzaje pokarmów o całkowicie ró\
nych właściwościach, takie przystosowanie staje się po
prostu niemo\
liwe. Jeśli zjadamy jednocześnie chleb i mięso, sok \
ołądkowy przez pierwsze
dwie godziny zamiast neutralnego pH będzie miał bardzo kwaśne środowisko i trawienie
skrobi gwałtownie zatrzyma się. Nie mo\
na zapominać, \
e pierwsze stadium trawienia skrobi
i białka odbywa się w odmiennych środowiskach. Skrobia wymaga zasadowego środowiska i
jest przetwarzana ju\
w jamie ustnej, a potem w dwunastnicy. Białko natomiast potrzebuje
kwaśnego pH w \
ołądku, a potem zostaje przetworzone w dwunastnicy przez zupełnie inne
fermenty - odmienne ni\
skrobie.
Stąd wniosek: proszę spo\
ywać skrobię i białka w ró\
nym czasie.
Zatem kasze, chleb, ziemniaki nie mogą być spo\
ywane jednocześnie z mięsem, rybami,
jajami, serem, orzechami i innymi produktami, zawierającymi białko.
A
ączenie białka z białkiem
Dwa ró\
nego charakteru białka, potrzebują ró\
nego charakteru czynności wydzielania
wewnętrznego. Na przykład, najmocniejszy sok \
ołądkowy wydziela się w ostatniej fazie
trawienia mleka i w pierwszej fazie trawienia mięsa. Czyli, gdy zjadamy jednocześnie dwa
ró\
ne rodzaje białka, po\
ywienie nie zostaje prawidłowo przetrawione. Takie kombinacje
jak mięso i jajka, mięso i orzechy, mięso i ser, jajka i mleko, jajka i orzechy, ser i
orzechy itp. nie powinny występować w zestawach \
ywieniowych.
Stąd zasada: spo\
ywajmy jeden produkt białkowy w jednym posiłku.
A
ączenie tłuszczów z białkami
Tłuszcze hamują wydzielanie soku \
ołądkowego; znajdujące się w \
ołądku masła zatrzymują
wydzielanie soku \
ołądkowego na następny posiłek, w innych warunkach łatwo
przyswajalny.
Tłuszcz znajdujący się w jedzeniu obni\
a ilość pobudzającej apetyt sekrecji wydzielanej w
\
ołądku, zmniejsza aktywność gruczołów \
ołądkowych i kwasu solnego w soku \
ołądkowym.
Mo\
e równie\
zmniejszyć prawie dwa razy napięcie \
ołądkowe. Takie działanie zwalniające
mo\
e trwać do dwóch godzin i więcej. Znaczy to, \
e takich produktów jak: śmietanka,
masło śmietankowe, masło roślinne, tłuste mięso, śmietana i tak dalej nie wolno
łączyć z orzechami, serem, jajkami i mięsem.
Zapamiętajmy: nie nale\
y spo\
ywać tłuszczów i białka w jednym posiłku.
Wiadomo natomiast, \
e w du\
ej ilości warzywa przeciwstawiają się hamującemu
oddziaływaniu tłuszczów i to z dobrym skutkiem. W związku z tym, jeśli ju\
u\
ywamy
tłuszczów wraz z białkami w diecie, musimy zjeść w tym posiłku jak najwięcej warzyw nie
zawierających skrobi (por, seler, cykoria, kapusta, mlecz, liście rzepy, szpinak, szczaw,
106
botwinka, cebula, rzepa, bakła\
any, ogórki, kalafior, pietruszka, szparagi, czosnek, papryka,
rzodkiewka i inne).
A
ączenie cukrów z białkami
Wszystkie cukry - syropy przemysłowe, słodkie owoce, miód i temu podobne hamują
wydzielanie soku \
ołądkowego i czynności ruchowo-wydzielnicze \
ołądka. Dzieje się tak
dlatego, \
e są one trawione w jelicie grubym. Gdy zjadamy je osobno, nie zatrzymują się na
długo w \
ołądku, a szybko dostają się do jelita grubego. W połączeniu z innymi produktami
zatrzymują się w \
ołądku na dłu\
ej, dopóki nie zostanie przetrawione inne po\
ywienie,
ulegając rozkładowi przez drobnoustroje.
Trzymajmy się zasady: spo\
ywajmy białko i cukry osobno.
A
ączenie cukrów i skrobi
Trawienie skrobi zaczyna się w jamie ustnej i w określonych warunkach trwa przez jakiś czas
w \
ołądku. Cukry z kolei trawione są tylko w jelicie cienkim. Gdy cukry są spo\
ywane z
innym po\
ywieniem, na jakiś czas zostają w \
ołądku dopóki nie będzie strawiony inny
pokarm. W warunkach ciepła i wilgoci jakie są w \
ołądku, zaczyna się fermentacja.
śelatyny, powidła, konfitury, owoce, cukierki, cukier, miód, syropy itp. dodawane do ciast,
pieczywa, kasz i innych produktów powodują fermentację. Regularność z którą niektórzy
ludzie jedzą na śniadanie kaszę z cukrem i cierpią na podwy\
szoną kwasowość (zgaga,
odbijanie z \
ołądka i inne dowody niestrawności) byłyby śmieszne, gdyby nie tak tragiczne.
Słodkie owoce ze skrobią równie\
powodują fermentację. Pieczywo z rodzynkami, figami i
tak dalej, tak popularne wśród miłośników zdrowego od\
ywiania się, stanowi
podstawowy grzech dietetyczny. Wiele osób uwa\
a, \
e jeśli cukier zastąpi miodem, mo\
e
uniknąć fermentacji. To nie jest tak. Miód z ciepłym ciastem, syrop, konfitury z chlebem,
blinami, gwarantują fermentację. Istnieje opinia, \
e w obecności cukru skrobie nie są
trawione w sposób prawidłowy. Przy spo\
yciu cukru w jamie ustnej wydziela się intensywnie
ślina, ale nie zawiera ona fermentu rozszczepiającego skrobie w jamie ustnej, poniewa\

ferment ten nie oddziaływuje na cukier. Gdy łączymy skrobię z cukrem, miodem, d\
emem,
uniemo\
liwia to adaptacje śliny do trawienia skrobi. W rezultacie produkty zdrowe same w
sobie, często okazują się szkodliwe, gdy łączymy je z innymi produktami. Na przykład,
pieczywo z masłem mo\
na jeść bez obawy, lecz dodany cukier, miód mogą wywołać rozwój
choroby.
Bardzo wa\
ną zasadą jest: nie jeść razem skrobi i cukru.
Mleko
Mleko jest po\
ywieniem dzieci. Nie ma na nie zapotrzebowania po zakończeniu okresu
karmienia. Człowiek jednak pozostaje całe \
ycie niemowlęciem! Z powodu zawarcia w mleku
białka i tłuszczu, z
le łączy się ono z innymi produktami, z wyjątkiem kwaśnych owoców.
Mleko w \
ołądku zsiada się, tworząc twaróg. Zsiadłe mleko pokrywa cząsteczki innego
pokarmu przebywającego w \
ołądku i osłania je przed oddziaływaniem soku \
ołądkowego.
Uniemo\
liwia to trawienie tych cząstek do tego momentu, a\
nie zostanie przetrawione
mleko.
Stąd wa\
na zasada: mleko powinno być osobnym posiłkiem.
Gdy karmimy dzieci mlekiem, najpierw mo\
na podać im świe\
o wyciśnięte soki z kwaśnych
owoców (pomarańcze, grejpfruty, granaty, cytryny, kwaśne winogrona, kwaśne śliwki, jabłka,
pomidory), a po pół godzinie podać mleko.
Desery
107
Desery zjadamy po posiłku. Wszystkie ciasta, ciasteczka, lody, słodkie owoce, z
le łączą się
prawie ze wszystkimi rodzajami pokarmów i nie przynoszą \
adnej korzyści.
Wa\
na zasada: unikajmy deserów!
Jeśli macie ochotę na kawałek tortu, zjedzcie go po du\
ej porcji surówki i nie jedzcie nic
poza tym, a następny posiłek pomińcie.
Ochłodzone desery (lody, zimne napoje) stwarzają następną przeszkodę dla procesu
trawienia - jest nim chłód. Mówiliśmy wcześniej o szkodliwości chłodu dla trawienia - enzymy
trawienia są aktywne przy temperaturze 37� C. Chłodne po\
ywienie najpierw ogrzewa się,
wychładzając przy okazji przylegające do \
ołądka organy, a dopiero potem zaczyna się ich
trawienie.
Teraz ju\
jasne, \
e nie ma złych produktów - z własnej woli robimy z tych produktów w
środku swego ciała gnijący śmietnik. Przejście na prawidłowe od\
ywianie przyniosło
zdrowym i chorym, starym i młodym błyskawiczną poprawę zdrowia.
Dlaczego? Odpowiedz
ju\
znamy: w związku z ułatwieniem pracy wykonywanej przez
system trawienny.
Jak nale\
y jeść białko
Z ka\
dym rodzajem pokarmu białkowego najlepiej jest łączyć produkty nie zawierające
skrobi i soczyste warzywa: botwinę, kapustę, świe\
y bób, kabaczki, cebulę, seler i inne.
Takie warzywa, jak burak, rzepa, dynia, marchew, kalafior, ziemniaki, groch są pod tym
względem gorsze.
Białka najlepiej jeść na kolację, bez kwasów i masła roślinnego, tym bardziej bez tłustych
sosów.
Ka\
dy zawierający białko lub skrobię posiłek poprzedzamy obowiązkowo du\
ą ilością
surówki.
Jak jeść skrobię
Trawienie skrobi rozpoczyna się w ustach, dlatego trzeba \
uć starannie. Posiłek zawierający
skrobie najlepiej spo\
ywać w ciągu dnia. Taki pokarm powinien być suchy, kasze ugotowane
na sypko. Przed posiłkiem obowiązkowo jemy surówki z warzyw zawierających niewiele
skrobi. Enzymy i witaminy pomogą nam dobrze strawić skrobię.
Przykładowe posiłki:
" surówka z warzyw, buraki, ziemniaki w ka\
dej postaci;
" surówka z warzyw, marchew, zapiekanka z dyni;
" surówka z warzyw, duszona marchew, cebula, buraki, sucharki;
" surówka z warzyw, marchew, gotowany ry\
z masłem;
" surówka z warzyw, ka\
da, kasza ugotowana na sypko, nie rozgotowana;
" surówka z warzyw, duszone lub gotowane buraki, pieczywo gruboziarniste z masłem.
W jaki sposób jemy owoce
Owoce, takie jak orzechy i warzywa stanowią idealny pokarm dla człowieka.
Jedzenie owoców sprawia nam du\
o przyjemności, ale owoce nale\
y jeść oddzielnie od
innych produktów. Najlepiej zjeść je 20-30 minut przed następnym posiłkiem. Przez ten czas
zdą\
ą przejść przez jelito cienkie i przetrawimy je.
Chorym lepiej jest podawać owoce kwaśne i słodkie osobno, o ró\
nej porze. Niedobrze jest
dodawać do kwaśnych owoców cukru, miodu i tak dalej, szczególnie dotyczy to grapefruita.
108
Wiosną i latem mo\
na przygotowywać smaczne surówki, łącząc owoce i warzywa, na
przykład dodając do zielonej sałaty lub selera śliwki, wiśnie, czereśnie, morele.
Spo\
ywanie pokarmów w ciągu dnia
Wa\
nym jest równie\
rozło\
yć racjonalnie spo\
ywanie ró\
nego rodzaju pokarmów. Rano,
gdy organizm jest wypoczęty i nie potrzebuje dodatkowej energii lepiej jest spo\
ywać
produkty łatwo przyswajalne. Najbardziej odpowiednim pokarmem są owoce i świe\
o
wyciśnięte soki warzywne i owocowe.
Po\
ywienie zawierające skrobie zaplanujmy sobie na obiad. Trawienie tego posiłku potrwa 3-
4 godziny. Poza tym pokarm zawierający skrobię daje nam podstawową dawkę energii, z
której będziemy korzystać w drugiej połowie dnia. Owoce natomiast, bogate w łatwo
przyswajalne cukry, bardzo szybko oddają nam swoją energię i są najbardziej odpowiednie
właśnie na rano.
Pokarm białkowy zostawiamy na wieczór, poniewa\
trawi się ponad 4 godziny i niezbędny
jest do odbudowania struktur, które rozpadły się w ciągu dnia. Proces trawienia białek,
wymaga najwięcej pracy od naszego organizmu i naturalnie powinien toczyć się w spokojnej
atmosferze - najlepsza na to pora to godz. 18-20. Tym bardziej, \
e o tej porze procesy
rozpadu struktur energetycznych i plastycznych przechodzą w procesy syntezy.
Ciekawe są spostrze\
enia, gdy porównamy zalecenia współczesnych dietetyków z zasadami
leczenia staroindyjskich uzdrowicieli. W Ajurwedzie pory posiłków wiązano z rytmami natury.
Staro\
ytni zauwa\
yli, i\
doba składa się z trzech 4-godzinnych okresów. Okres pierwszy -
pokój ("Kapa"), drugi - aktywności ruchowej ("Pitta") i trzeci okres - aktywności ruchowej
("Wata"). Te okresy związane są przede wszystkim z aktywnością słoneczną. "Kapa"
zaczyna się od wschodu słońca i trwa do godz. 10-tej. Z reguły rano jest spokojnie. Na
poziomie fizjologii organizmu przejawia się to pokojem i ocię\
ałością ciała. Okres "Pitta" trwa
od godz. 10-tej do 14-tej i wyró\
nia się wysokim poło\
eniem słońca. W tym czasie jesteśmy
szczególnie głodni i mamy najmocniejszy "ogień trawienny". Okres "Wata" trwa od 14.00 do
18.00. Słońce rozgrzało ziemię i powietrze. Powietrze przechodzi w ruch, zrywa się wiatr i
wszystko wprawia w ruch: kołyszą się drzewa, trawa, woda.
Na poziomie fizjologii to okres aktywności ruchowej, największej gotowości do pracy. Dalej
wszystko się powtarza: 18.00-22.00 - Kapa, 22.00-2.00 - Pitta, od 2.00-6.00 - Wata. W takim
właśnie rytmie \
yje świat roślin i zwierząt. Na podstawie tych obserwacji Ajurweda proponuje
następujący tryb od\
ywiania:
1. Wstawaj z łó\
ka w okresie Wata (aktywności ruchowej) przed godz. 6 (czasu
lokalnego). Będziesz aktywny przez cały dzień. Jeśli wstaniemy w okresie Kapa
(pokoju) przez cały dzień będziemy ospali.
Po wstaniu z łó\
ka wypijamy szklankę ciepłej wody. Wata wzmacnia pracę jelit i
sprzyja ewakuacji zawartości jelita grubego. Gdy pojawi się uczucie lekkiego głodu -
zjedzmy owoce.
2. W okresie Pitty (zwłaszcza od 12.00 do 14.00), gdy "ogień trawienny" jest
najmocniejszy, zjedzmy najobfitszy, równie\
objętościowo - posiłek. Powinien to być
pokarm zawierający skrobię, plus warzywa dające maksymalną ilość energii. Po
jedzeniu nale\
y posiedzieć spokojnie, najlepiej na piętach i oddychać przez prawe
nozdrze - to jeszcze bardziej wzmocni - "ogień trawienny", po czym dobrze jest
przejść się na 5-10-minutowy spacer.
3. Na przełomie Wata - Kapa (18.00-20.00), nale\
y zjeść lekką kolację (przed
zachodem słońca). W tym okresie najlepszy jest pokarm oparty na białkach, by
uzupełnić struktury ciała, do tego warzywa, by po\
ywienie zostało dobrze
przyswojone. Po kolacji zachowuj się podobnie jak po obiedzie.
109
Jak widać, współczesne badania i zalecenia staro\
ytnych uzdrawiaczy są zgodne
prawie we wszystkim.
Bardzo wa\
ne jest utrzymanie odpowiednich proporcji między pokarmami kwasowymi
i alkalicznymi. Jeśli nie trzymamy się tych reguł, nie uzyskujemy dobrych efektów w
od\
ywianiu.
Stan krwi w zale\
ności od rodzaju po\
ywienia zmienia się w kierunku kwasowości lub
alkaliczności. Krew z przewagą kwasowości uzupełnia straty energetyczne ciała,
krew z przewagą zasadowości zapewnia budowę naszego organizmu, tworzy kości,
nerwy utrzymuje w normie, buduje mięśnie, utrzymując kondycję fizyczną i umysłową,
uodparnia organizm.
Jogini określali jakość krwi na podstawie jej koloru, wydobywając ją z \
ołądka.
Posługiwali się specjalną metodą "Dohuti". "Czysta" i "nieczysta" krew "sattwik"
powinna być na 60-70 % alkaliczna. Taką krew mają ludzie zdrowi. Wskazuje na to
na przykład czysty ró\
owy język i intensywnie ró\
owy kolor spojówki oka. Gdy stopień
zasadowości krwi obni\
a się do 50-60 %, jakość krwi się pogarsza. Taką krew
nazywamy "Radjasik" - dominuje ona u ludzi podatnych na wszystkie choroby. Zbyt
kwasową krew Jogini nazywali "Tamasik". To krew najgorszej jakości - cieknie w
\
yłach osób chronicznie chorych.
Większość współczesnych dietetyków uwa\
a, \
e idealny skład diety powinien mieć
następujące proporcje: 60 % - owoce i warzywa, 20 % - pokarm białkowy, 7 % -
skrobia, 7 % - cukry naturalne, 6 % - tłuszcze.
Inne podejście do dziennej proporcji pokarmów mają makrobioci - ludność dalekiego
wschodu. Słowo "makrobiotyka" oznacza "sztuka długiego \
ycia". Oto standardowy
re\
im makrobiotycznego od\
ywiania, zalecany przez Mikio Kuszi:
1. Ka\
dy posiłek, nie mniej, ni\
na 50% powinien składać się z produktów
zbo\
owych przygotowanych na ró\
ne sposoby. Wiemy przecie\
, \
e
węglowodany zmieniają stopień kwasowości krwi, tzw. wartość pH w kierunku
zasadowości, natomiast oczyszczony ry\
, mąka - w kierunku kwasowości.
Zatem, makrobioci utrzymują prawidłową proporcję po\
ywienia kierując się
podstawowym parametrem.
2. Nale\
y jeść codziennie 1-2 fili\
anki zupy miso lub tamari. W smaku powinny
być bardzo lekkie. W ich skład wchodzą ró\
ne warzywa, zbo\
a i rośliny
strączkowe.
Miso - słona pasta roślinna na bazie soi, bogata w przyswajalne proteiny,
fermenty, witaminę B12 i tak dalej.
Tamari - sfermentowany i słony sos na bazie soi i pszenicy, wykorzystywany
w postaci przyprawy do zup i warzyw.
3. 20-30 % po\
ywienia powinny stanowić warzywa: 2/3 - ugotowane,
obsma\
ane, duszone, zapiekane itd., 1/3 - surowe w postaci surówek. Kontakt
z gorącem przy przygotowywaniu jest minimalny.
4. 10-15% dziennego po\
ywienia stanowią rośliny strączkowe i owoce morza. W
jadłospisie więcej powinno być grochu i soczewicy. Doprawiamy te potrawy
tamari lub solą jodowaną.
5. 5. Owoce morza są produktem unikalnym, zawierającym prawie wszystkie
mikroelementy. One same są w stanie uzupełnić zapas rzadko spotykanych
elementów.
6. 1-2 razy w tygodniu mo\
na zjeść rybę. Mo\
na równie\
jeść na deser owoce
(1-2 razy w tygodniu i w niewielkich ilościach: jeden kawałek na raz).
Sosy miso i tamari to bardzo interesujące dodatki \
ywnościowe. Bogate są w
witaminy i fermenty, co wspomaga trawienie i przyswajanie produktów zbo\
owych.
110
Niejasnym zostaje tylko punkt 3. Dlaczego warzywa są tu traktowane dwa razy
gorzej?
Po pierwsze, Japończycy, którzy głównie przestrzegają zasad makrobiotyki,
mieszkają nad morzem. Stosują więc w swej diecie owoce morza, tym samym
znakomicie zaopatrują się w mikroelementy. W związku z tym nie mają tak du\
ego
zapotrzebowania na warzywa i surówki.
Po drugie, co jest bardzo wa\
ne, są produkty "ściskające" i "rozciągające".
Przypomnijmy z rozdziału "Mikroelementy" o potasie i sodzie. Potas znajduje się
wewnątrz komórek, a sód w płynie pozakomórkowym - obydwa są elementami
zasadowymi. Pokarm bogaty w potas (głównie owoce i wiele warzyw) wzmacnia
procesy wewnątrzkomórkowe i wyprowadza płyn z organizmu. Na poziomie
komórkowym przejawia się to ściskaniem membran komórkowych, co osłabia ich
czynność. Pokarm bogaty w sód (głównie kasze, marchew, korzeń mlecza)
zatrzymuje wodę w organizmie. Powoduje to pęcznienie membran i pogarsza
czynność komórek. Przesunięcie tak w jedną jak i w drugą stronę osłabia procesy
organiczne. Jak zawsze, najlepszy jest "złoty środek", i okazuje się, \
e proporcje
pokarmów w makrobiotyce odpowiadają temu warunkowi. Jeśli tego nie
przestrzegamy, zaczynają się procesy destrukcyjne w organizmie, w największym
stopniu odbija się to na zębach.
Pozostaje jeszcze wa\
ne pytanie: jaką ilość pokarmów przyjmujemy w jednym
posiłku? H. Shelton radzi od\
ywiać się w zale\
ności od indywidualnego
zapotrzebowania, inni - wstawać od stołu z uczuciem lekkiego głodu. Trzymam się
osobiście następującej zasady: gdy wstaję od stołu z uczuciem lekkiego głodu,
znaczy to \
e najadłem się. Gdy czuję się najedzony - znaczy, \
e przejadłem się.
Gdy się przejadłem - zatrułem się.
Ciekawe na ten temat zalecenia zawiera prastare jogińskie z
ródło "Gheranda
Samlaita":
7. Czysty, słodki łagodny pokarm, sjnaczny i przyjemny, musi wypełniać połowę
\
ołądka.
8. Polowa \
ołądka powinna być wypełniona jedzeniem, 1/4 wodą. Druga ćwierć
pozostaje wolna, dla mo\
liwości powstawania gazów.
Praktyczne rady, związane z trawieniem i przyswajaniem po\
ywienia
9. Spo\
ywajcie pokarmy bogate w bioplazmę i tylko organiczne. Takie
po\
ywienie posiada największy potencjał energetyczny. Wszystkie struktury
są prawidłowe. Aminokwasy, witaminy, cukry, fermenty, elementy mineralne
znajdują się w stanie aktywnym. W takim po\
ywieniu mo\
liwa jest autoliza
indukowana, która pozwala na oszczędzanie około 50% energii trawiennej.
Więcej świe\
ych, roślinnych pokarmów, jak najmniej obróbki termicznej i innej.
10. Im mniej nasz jadłospis zawiera produktów rafinowanych, tym mocniejsze jest
zdrowie i dłu\
sze \
ycie.
11. Podstawowe paliwo to węglowodany. Przy prawidłowym od\
ywianiu
wystarcza nam białko roślinne, zbyt du\
a ilość białka osłabia nasz organizm.
12. Pierwszym daniem powinna być surówka. Pozwala to na likwidację
leukocytozy trawiennej; na ciągłe uzupełnianie zasadowych rezerw
organizmu, utrzymywanie niezbędnego stę\
enia elementów mineralnych w
organizmie. Pamiętajmy, \
e przyswajamy tyle po\
ywienia, ile zawiera ono
witamin i fermentów. Bez tego jedzenie zamienia się w półprodukt i zatruwa
nas.
111
13. A
ączmy prawidłowo produkty \
ywnościowe - da to mo\
liwość
pełnowartościowego trawienia i przyswajania pokarmu z maksymalną
korzyścią. Nieprawidłowe łączenie pokarmów osłabia nasze siły, psuje cały
układ \
ołądkowo-trawienny. Szanujmy "technologię" trawienia produktów, nie
\
ądajmy od naszego układu trawiennego rzeczy niemo\
liwych.
14. Rozłó\
my prawidłowo posiłek w ciągu dnia. Dzięki temu będziemy w dobrej
kondycji - o ka\
dej porze i pod ka\
dym względem.
15. Zachowujmy prawidłową proporcję kwasowego i zasadowego po\
ywienia.
Przejście na prawidłowe od\
ywianie
Jakiekolwiek gwałtowne przejście do innej formy od\
ywiania odbija się na samopoczuciu
człowieka. Powstaje inne mikroflora, zmienia się funkcjonowanie systemów hormonalnego i
jelitowego, zmieniają się przyzwyczajenia i potrzeby pokarmowe. Zmienia to nie tylko
fizjologię, ale i psychikę człowieka. Naturalnie proces takiej przebudowy jest rozciągnięty w
czasie.
Poza tym trzeba wiedzieć, i\
przy przejściu na od\
ywianie prawidłowe powstaje cały szereg
zmian w organach i systemach, które mogą się przejawiać w postaci kryzysów. Nie trzeba
się tego bać. Kryzysy wskazują, \
e jesteśmy na prawidłowej drodze, po takich kryzysach
wstępujemy na nowy stopień zdrowia.
Jak wykazała praktyka, systemy fermentalne układu \
ołądkowojelitowego przystosowują się
do nowego po\
ywienia w ciągu 3-12 miesięcy. Podobnie jest z mikroflorą jelit. System
hormonalny jelit potrzebuje na to więcej czasu - 1-2 lata. Zmiana przyzwyczajeń człowieka,
związanych z po\
ywieniem, i jego psychiki wymagają z reguły 2-3 lat. Mniej więcej po 3
latach mo\
na powiedzieć, \
e wszystkie te systemy ju\
są "zgrane" i wspaniale pracują.
Kryteria normalnej pracy układu \
ołądkowo-jelitowego
1. Od razu po wypiciu soku z buraków mocz nie barwi się na czerwono. Wskazuje to na
stan normalny nabłonka układu \
ołądkowo-jelitowego;
2. Stolec staje się lekki i bywa 2-3 razy dziennie.
3. Konsystencja stolca - pół miękka, bez zapachu, bez kawałków nie strawionych
owoców, warzyw itd. Oznacza to normalne wsysanie wody w jelicie grubym. Brak
zapachu i nieprzetrawionych kawałków świadczy o rozwoju pełnowartościowej,
prawidłowej mikroflory;
4. Przyzwyczajenia i zapotrzebowania pokarmowe zmieniają się wolno. Po 1-3 latach
przestaniecie od\
ywiać się "normalnie", będziecie odczuwać, w jakim stopniu
negatywnie wpływają stare przyzwyczajenia na wasz organizm.
Stopnie przejścia na nowy rodzaj od\
ywiania
Po pierwsze: zmień kolejność posiłków. Płyny - przyjmujemy przed jedzeniem, owoce - przed
jedzeniem, pierwsze danie - surówka, drugie - węglowodany lub białka (nigdy razem);
Po drugie, wykluczmy wszystkie szkodliwe pokarmy (rafinowane, stymulatory typu kawy,
herbaty, wędliny, torty itp.);
Po trzecie, zaczynajmy zmieniać proporcję gotowanego i surowego jedzenia na korzyść
surowego. Powoli przyzwyczajamy swój organizm do surowego jedzenia. Zacznijmy od picia
100-200 g dziennie świe\
o wyciśniętych soków z warzyw i owoców;
Po czwarte, zacznijmy włączać do jadłospisu surowe dania z produktów roślinnych: zarodki
pszenne, moczone w wodzie, kasze, dziko rosnące jadalne owoce i zioła. Kasze dłu\
ej
moczymy, a dzięki temu krócej gotujemy.
112
Zatem, jemy na śniadanie owoce, zamieniamy obiad składający się z zupy, mięsa,
ziemniaków na szklankę soku, surowe lub duszone warzywa i kasze. Na kolację dobre są
surówki i orzechy.
Zale\
nie od sezonu mo\
na urządzać sobie "dzień truskawkowy", "dzień winogronowy",
"dzień arbuzowy" itd.
Całą treść drugiej części tej ksią\
ki mo\
na zmieścić w prostych i przystępnych zasadach:
1. Jemy, gdy odczuwamy głód;
2. Połowę po\
ywienia stanowią świe\
e, surowe produkty roślinne;
3. Płyny i owoce spo\
ywamy przed posiłkiem;
4. Prze\
uwamy dobrze jedzenie, jemy wolno, dopóki pokarm nie przemieni się w
jednolitą papkę. Soki równie\
powinny być dobrze rozcieńczone śliną, dlatego pijemy
małymi łykami;
5. Pierwsze danie to surówka, drugie - białka lub skrobie;
6. Przygotowujemy surowe, roślinne jedzenie bezpośrednio przed posiłkiem;
7. Odstawiamy produkty sztuczne i rafinowane (wędliny, torty, cukry itd.), jak równie\

stymulatory: kawę, herbatę, alkohol.
Od\
ywianie indywidualne
Daliśmy sobie radę z poznaniem mechanizmu procesów trawiennych, wiemy jak od\
ywiać
się z maksymalną korzyścią dla siebie i bez krzywdy dla własnego organizmu.
Lecz w dalszym ciągu nie wiadomo jakie kryteria le\
ą u podstaw od\
ywiania sezonowego,
jak zmieniać od\
ywianie uwzględniając zmiany wiekowe i cechy indywidualne swego
organizmu.
Co to znaczy rodzajowe od\
ywianie człowieka?
System trawienny człowieka od tysiącleci przystosowywał się do przetwarzania i
przyswajania określonej grupy produktów naturalnych. Wywarło to wpływ na budowę zębów,
długość i masę układu trawiawiennego, właściwości \
ołądka, jelit; ich budowę wewnętrzną,
środowisko fermentów, flory bakteryjnej i wiele innych. W rezultacie właściwości naszego
sposobu trawienia, zdobywania pokarmu, rzutowały na kształt naszego ciała.
Okazuje się, \
e nie tylko budujemy swoje ciało z po\
ywienia, ale za jego pośrednictwem
tworzymy wewnątrz ciała (czyli w ka\
dej komórce) najbardziej odpowiednie środowisko
\
ycia. Zatem, ostatnie stadium trawienia realizuje się bezpośrednio w ka\
dej komórce, gdzie
z węglowodanów powstaje woda, dwutlenek węgla i swobodne elektrony (czyli energia).
Woda nam daje środowisko do rozwoju procesów \
yciowych: zawartość kwasu węglowego
w wodzie słu\
y regulatorom aktywności fermentów, swobodne elektrony to są "mięśnie",
które rozszczepiają węglowodany i uwalniają z niego energię itd.
Po przetworzeniu wszystkie produkty zbędne powinny być łatwo wyprowadzane z
organizmu. Systemy wyprowadzające w procesie ewolucji równie\
zostały przystosowane do
wydalania z organizmu określonych produktów przemiany materii.
Jeśli człowiek tego nie zrozumie, o \
adnym zdrowiu nie ma mowy, bez względu na
współczesne osiągnięcia medycyny i środki finansowe. Na przykład, córka miliardera
Onasisa zmarła w wieku 37 lat. Badania wykazały, \
e jej ciało było dosłownie nafaszerowae
e
chemią z pigułek nasennych, środków do odchudzania i wielu, wielu innych (na stoliku przy
łó\
ku znaleziono 41 rodzajów leków!)
Biorąc pod uwagę właściwości naturalne ludzkiego organizmu, rodzajowym pokarmem dla
człowieka są: owoce, warzywa, zbo\
a, rośliny strączkowe, miód, jadalne trawy, zioła i
113
grzyby; na pierwszym etapie rozwoju organizmu człowieka - mleko matki, a następnie mleko
zwierząt i ptasie jaja.
Najbardziej sprzyjającym dla człowieka miejscem do zamieszkania są subtropiki (strefa
morza Śródziemnego), gdzie właśnie powstały pierwsze cywilizacje. Migracja na północ
spowodowała przystosowanie trawienia do innego rodzaju pokarmów i stanowite środek
przymusowy. Powstały mechanizmy dodatkowe przyswajania pokarmu zwierzęcego i
wprowadzaniu metabolitów (produktów przemiany materii), które nie są właściwe dla
człowieka. Wszystko to nie w najlepszy sposób wpłynęło na jego zdrowie.
Jakie zmiany zajdą w organizmie człowieka, gdy zmienimy sposób od\
ywiania się?
Gdy w naszym \
ywieniu przewa\
ają produkty pochodzenia zwierzęcego: mięso, ryby, nabiał,
jajka, organizm nasz zostaje zmuszony do stworzenia potę\
nego systemu
unieszkodliwiającego i ogromnego wysiłku na jego utrzymywanie.
Oto główne ogniwa w walce ze szkodliwym działaniem białka:
a. mikroflora jelita grubego posiada komórki zwierzęce (tzn. drobnoustroje), które
przerabiając "surowiec" roślinny, tworzą środowisko kwaśne i dodatkowo \
ywią
organizm kwaśnymi produktami przetwarzania. Gdy zostaje dostarczony "surowiec"
zwierzęcy (mięso, mleko, jajka itd.), wówczas powstają warunki do rozwoju
przewa\
nie komórek roślinnych (zupełnie inne drobnoustroje), stwarzające
środowisko zasadowe (gnicie). Znaczy to, \
e do organizmu dostają się substancje
trujące i tworzą się warunki do rozwoju organizmów roślinnych - polipów, raka, pleśni.
Teraz staje się oczywiste całe zło zaleceń - zakwaszać organizm produktami
pochodzenia zwierzęcego. Rzecz w tym, \
e zakwaszenie następuje poprzez
dwutlenek węgla, który powstaje w komórce na skutek od\
ywiania się
węglowodanami, nie zaś z przyczyny zanieczyszczenia białkowego.
b. zbyt du\
e koncentracje białka w organizmie powodują zagęszczenia koloidalnej
galarety (krwi, limfy, protoplazmy komórek) i jej przemiany w ksero\
el. Stąd wynika
zagęszczenie w krwi - zakrzepy, w \
ółci i moczu - kamienie, w tkankach mózgowych i
sercowych - udary i zawały itd.
c. czy ktoś kiedykolwiek rozpuszczał złom \
elazny w \
elaznym kotle? Przy takim
"procesie technologicznym" rozpuścimy wraz ze złomem kocioł. Oto najprostsze
wytłumaczenie, dlaczego cały system \
ołądkowo-jelitowy kota stanowi 2,8% wagi
ciała, a człowieka tylko 1,8% (układ człowieka jest dłu\
szy). Ten jeden procent
stanowi ochronę, która przeciwstawia się topnieniu własnych jego narządów. Gdy
zwierzęta drapie\
ne przy trawieniu świe\
ego mięsa wykorzystują autolizę
indukowaną, ułatwiając o 50% trawienie w \
ołądku, człowiek, z reguły zjada mięso
przygotowane. Autoliza przy tym nie występuje. Dlatego te\
stę\
enie kwaśnych
soków musi być wysokie, a czas obróbki długi.
Gdy wykorzystujemy rafinowane, pozbawione wody produkty: chleb, bułki, ziemniaki, cukier,
d\
emy i inne "smakołyki", one przede wszystkim odwadniają organizm, pompując wodę do
układu \
ołądkowo-jelitowego by rozpuścić i przemienić się w roztwór koloidalny. To
powoduje zagęszczanie krwi i co za tym idzie wywołuje pragnienie. Dlatego zawsze
popijamy takie jedzenie, co psuje nasz proces trawienny. Ze względu na to, \
e taki pokarm
stanowi roztwory koloidalne, które najpierw nie miały \
adnego ładunku, taki ładunek ka\
da
micela po\
ywienia otrzymuje od organizmu - organizm traci część swojego ładunku.
Następnie przechodząc do krwi, koloidy ją coraz bardziej zagęszczają. Na skutek tego
zostają zmienione wszystkie charakterystyki (gęstość, ładunek, czystość) wszystkich
koloidów organizmu na gorsze.
Fermenty naszego organizmu przystosowane są do oddziaływania wzajemnego z
naturalnymi cząstkami cukru, skrobi itp. Ten proces nie rozwija się prawidłowo, gdy
114
substancje te są zmienione. Stąd właśnie tworzy się taka ilość złogów, śluzów, które psują
czynność organizmu i przemieniają środowisko wewnętrzne z kwaśnego na zasadowe. Takie
osoby wydzielają zapach zgnilizny. Wywiera to równie\
wpływ na psychikę człowieka,
zniekształcając ją i wypaczając.
Co musimy wiedzieć o właściwościach po\
ywienia?
Cała nauka o produktach \
ywnościowych zbudowana jest na dwóch filarach - ilości kalorii i
składzie molekularnym (białka, tłuszcze, witaminy, minerały itd.).
Staro\
ytni dietetycy i pod tym względem nas wyprzedzali. Przywiązywano wówczas uwagę
do smaku i koloru po\
ywienia, kształtu i konsystencji, siły oddziaływania po\
ywienia na
organizm, uwzględniano informacje zawarte w po\
ywieniu o wpływie klimatu i poło\
enia
geograficznego. Ta wiedza pozwalała im na wykorzystywanie po\
ywienia w charakterze
lekarstwa, a lekarstwa w charakterze po\
ywienia.
Ostatnie odkrycia z dziedziny fizyki potwierdzają te zale\
ności, a lekarze praktykujący
medycynę chińską lub Ajurwedę wykorzystują doświadczenia staro\
ytnych dietetyków z
wielkim powodzeniem.
Zanim ruszymy dalej, zatrzymajmy się na właściwościach po\
ywienia uwzględnianych przez
klasyczną Ajurwedę.
1. Smak po\
ywienia:
słodki smak posiada największą siłę leczniczą, wzmacnia, dodaje energii,
powiększa siłę, powiększa wagę ciała,
smak kwaśny jest odświe\
ający, stymuluje apetyt, poprawia trawienie, sprzyja
zatrzymywaniu płynów w organizmie, przeczyszcza jelita,
smak słony pomaga w trawieniu, przeczyszcza, likwiduje zaparcia, niszczy
pleśń, stymuluje apetyt, powoduje wydzielenie śliny i soków \
ołądkowych,
zimnym pokarmom przekazuje właściwości rozgrzewające,
smak gorzki polepsza trawieniu i apetyt, rozgrzewa, stymuluje wydalanie
płynu z ciała, otwiera naczynia, ma właściwości rozpuszczające i
rozcieńczające, wzmacnia procesy cyrkulacyjne w ciele, oczyszcza,
smak ściągający wysusza wilgotność wewnątrz ciała, wysusza ropę, krew,
\
ółć, polepsza kolor cery, chłodzi,
smak pikantny zwalcza otyłość, infekcje jamy ustnej, wysusza układ
trawienny, pomaga trawieniu.
Po przejściu pokarmów przez układ trawienny ich smak się zmienia.
Produkty słodkie i słone stają się słodkie, kwaśne pozostają kwaśnymi, gorzkie,
ściągające i pikantne przemieniają się w gorzkie. W ten sposób z sześciu
podstawowych smaków w organizmie powstają tylko trzy podrzędne.
Pokarmy o podrzędnym smaku słodkim sprzyjają powiększaniu masy ciała. Nadmiar
słodkiego powiększa flegmę i otyłość, powoduje zobojętnienie i apatię.
Produkty o podrzędnym smaku kwaśnym polepszają trawienie, wspomagają
zdolności intelektualne. Nadmiar smaku kwaśnego pogarsza skład krwi, powoduje
wrzody, podra\
nienia skórne, zgagę. Człowiek staje się pobudliwy i nerwowy.
Produkty o podrzędnym smaku gorzkim oczyszczają organizm, stymulują procesy
\
yciowe i przyczyniają się do odchudzania. Nadmiar gorzkiego osłabia ciało,
odwadnia organizm.
2. Kształt i konsystencja
Z odkryciem realności kwantowej dla ka\
dego obiektu materialnego staje się
zrozumiałe znaczenia kształtu i konsystencji. Krótko mówiąc, za ka\
dym obiektem
115
materialnym stoi subtelna materialna siła, która na poziomie kwantowym stwarza taki,
a nie inny jego wygląd. Zmiana charakterystyk tego poziomu powoduje zmiany
optyczne właściwości przedmiotu. Dotyczy to, naturalnie równie\
produktów
\
ywnościowych.
Wynika stąd, \
e gdy w jakimś organie człowieka brakuje właściwości materialnych,
mo\
na je uzupełnić po\
yczając od rośliny lub zwierzęcia.
W związku z tym staro\
ytni zaproponowali następującą klasyfikację:
Przyporządkowanie części roślin organom człowieka:
o korzeń - odpowiada \
ołądkowi
o pień - rdzeniowi kręgowemu
o gałęzie - nerwom
o liście - płucom
o kwiaty - lokacja nadmiaru siły
o chlorofil - krew
o sok - energia, która krą\
y po nerwach i przemienia się w bodz
ce
mózgowe, nasienie i inne tkanki
o nasiona - energia duchowa (Kundalini).
Części rośliny i uleczane przez nie choroby
Korzenie leczą choroby kości, gałęzie choroby naczyń i \
ył, kora choroby
skóry, liście leczą choroby \
ołądka, "woreczka \
ółciowego, jelit, pęcherza,
jąder, owoce - choroby serca, płuc, wątroby, śledziony, nerek.
Rozkład energii pozytywnej i negatywnej
Wierzchołek rośliny ma ładunek pozytywny, a bulwa negatywny. Część
rośliny znajdująca się przy samej ziemi ma właściwości równowa\
ące.
Informacja dotycząca, wpływu klimatu i miejsca pochodzenia
Wszystkie rośliny "odczytują" kompletną informację miejsca, na którym
rosną. Co ciekawe, jeśli miejsce to jest zbyt gorące, roślina walczy z tym
rozwijając w sobie właściwości przeciwne - np. zawiera du\
o wody i chłodzi.
Na przykład, arbuzy, melony, kapusta, owoce.
Jeśli roślina prze\
ywa niesprzyjające warunki klimatyczne, walczy, rozwijając
w sobie np. ciepło, oleistość. Na przykład zbo\
a, orzechy, nasiona, bulwy.
Ten kto wykorzystuje do jedzenia produkty z regionu, w którym mieszka,
postępuje bardzo mądrze. Walczy z niesprzyjającymi warunkami
zewnętrznymi z pomocą właściwości produktów. W porze letnich upałów
wykorzystuje chłodzące właściwości roślin zawierających du\
o płynów (ogórki,
pomidory, kapusta, owoce, arbuzy), wprowadzając zimną energię do ciała,
natomiast zimą ogrzewa się, jedząc zbo\
a, orzechy, nasiona, bulwy, suszone
owoce (w procesie suszenia owoce uzyskują ciepłe właściwości).
I odwrotnie, jeśli ktoś, kto mieszka na przykład we Wrocławiu zimą je du\
o
surowizny, cytrusy z Egiptu, du\
o zielonej sałaty, jabłek, wychładza swój
organizm i rozregulowuje mechanizm wspomagania swego organizmu za
pomocą roślin. Nic dziwnego, \
e zaczyna mieć kłopoty z trawieniem, ciągłym
marznięciem, narzeka na katar.
W jaki sposób wykorzystać smak pokarmu?
116
1. Jeśli chcemy zwiększyć ciepło wewnątrz ciała zalecane smaki to: pikantny + kwaśny,
lub kwaśny + słony. Przy czym pierwszy zestaw smaków sprzyja odchudzeniu się, a
zestaw drugi sprzyja zwiększeniu wagi.
2. Jeśli chcemy zwiększyć "lekkość" ciała (schudnąć, zwiększyć ruchliwość),
wykorzystujemy smaki: gorzki + pikantny, lub kwaśny + pikantny. Przy czym przy
pierwszym wariancie zostaje zlikwidowana flegma w ciele, a przy drugim zostaje
wzmocniona odporność, trawienie i sprawność intelektualna.
3. Do zwiększenia "suchości" w ciele (zlikwidowania flegmy) zalecane smaki to: gorzki +
ściągający, pikantny + ściągający, pikantny + gorzki. Przy czym wariant I sprzyja
ochłodzeniu organizmu, więc stosujmy go latem, a dwa ostatnie warianty
wprowadzają ciepło, co jest dobre na zimne pory roku.
4. Do wychłodzenia zalecane są produkty o smaku słodkim lub gorzkim + ściągającym.
W pierwszym wypadku mo\
emy przybrać na wadze, w drugim schudnąć.
5. Gdy chcemy utyć, wykorzystujemy produkty o smaku: słonym + słodkim, słodkim +
kwaśnym. W pierwszym wypadku powiększymy tkankę tłuszczową, w drugim tkankę
mięśniową.
Jeśli mamy normalne samopoczucie, w ka\
dym posiłku starajmy się wykorzystywać produkty
o wszystkich smakach, nie preferując \
adnego. Takie po\
ywienie będzie stymulować naszą
energię harmonijnie.
Nale\
y równie\
pamiętać, i\
obróbka kulinarna zmienia smak produktów. Na przykład,
naturalny smak cebuli to pikantny, a po duszeniu lub gotowaniu jej smak przemienia się w
słodki.
Smaki słodki, kwaśny i słony mają oddziaływanie o charakterze anabolicznym, gorzki,
ściągający i pikantny - katabolicznym.
Pokarm o przewa\
ającym gorzkim i pikantnym smaku podnosi energię organizmu do góry.
Mogą wykorzystać to osoby z obni\
onym ciśnieniem krwi, ze złym krą\
eniem krwi w
naczyniach mózgowych.
Pokarmy o smaku słodkim i słonym kierują energię organizmu do dołu. Taki pokarm jest
świetnym naturalnym środkiem przeczyszczającym.
Substancje kwaśne udra\
niają jelita, natomiast produkty o smaku ściągającym wywołują
skurcze jelit i gwałtowne zmniejszenie ich dro\
ności.
Zalecane kształty i konsystencje pokarmów
1. Odbudowa tkanek komórkowych nerek
Na godzinę przed pójściem do sauny zjeść 50-100 g gotowanej nerki (najlepiej
wieprzowej, poniewa\
skład mikroelementów świni zbli\
ony jest do składu ciała
człowieka), 10-15 minut przed wyjściem nale\
y wypić 0,5 do 1 szklanki napotnego
kwasu lub herbaty.
Kwas napotny robimy z trzech litrów wody Protijewa, 1-2 szklanek świe\
ych malin
(lub konfitury), 1 szklanki cukru i 1 ły\
ki śmietany. Pozostawiamy bez przykrycia i
pozwalamy fermentować w ciągu 10-15 dni. Kwas ten równie\
wyprowadza z
organizmu radionukleotydy. Pijemy go przed sauną. Napotną herbatę
przygotowujemy poprzez gotowanie w 1 szklance wody przez 1-3 minut 1 ły\
eczki
korzenia bagna, lub 2 ły\
ek liści brzozy. Mo\
na wykorzystać równie\
kwiat lipy lub
czarnego bzu.
Mechanizm odbudowy przemiany komórkowej nerek polega na tym, \
e w krwi po
zjedzeniu nerki zawarte są substancje analogiczne substancji nerek plus poziom
kwantowy nerki zwierzęcej. Przy intensywnym poceniu się nerki odpoczywają, a
117
wysokie temperatury sauny stymulują dobrą przemianę komórkową. Połączenie tych
czynników daje zadziwiające efekty.
Pocenie zaleca się utrzymywać jak najdłu\
ej, dlatego nie przerywajmy go chłodnym
prysznicem lub kąpielą w basenie. Nale\
y stygnąć powoli i dopiero po zakończeniu
procedury spłukujemy się wodą.
2. Odbudowa masy komórkowej wątroby
Metoda jest podobna. Przed sauną zjadamy 10-100 g wątroby wieprzowej, potem
pijemy napotną herbatkę i mocno pocimy się w saunie. Po intensywnym wydzielaniu
potu wycieramy się do sucha i nacieramy ciało serwatką zmieszaną z miodem, lub
tranem.
Skóra natychmiast wchłonie wszystko. W tym czasie wątroba odpoczywa, a organizm
wykorzystuje \
ywienie przez skórę, jak w stadium przedurodzeniowym. Po tym
wypijamy 1 szklankę naparu z owoców dzikiej ró\
y (50-80 owoców na 3 litry wody).
Po 15-20 minutach "\
ywienia organizmu przez skórę" nale\
y umyć się ciepłą wodą.
Czas odbudowy wątroby jest dłu\
szy. Niestety, nale\
y tak czynić 3 razy dziennie w
ciągu 2 miesięcy.
3. Odbudowa masy komórkowej serca
Godzinę przed pójściem do sauny zjadamy 50-100 g gotowanego serca. 15 minut
przed wyjściem wypijamy kwas sercowy. Robimy go w taki sposób: do 3 litrów wody
Protijewa dodajemy 1 szklankę miłka (lub konwalii, szałwi, skrętnicy), 1 szklankę
cukru, 1 ły\
eczkę śmietany. Całość fermentuje razem w cieple w ciągu 2 tygodni.
Porcja jednorazowa to około pół szklanki. Po saunie nale\
y zrobić ogólny masa\

ciała, w trakcie czego serce będzie odpoczywało. 10-20 takich zabiegów znacznie
wzmocni serce.
Odczytujemy informację zawartą w produktach \
ywnościowych
1. Od\
ywiamy się produktami, wyhodowanymi w miejscu naszego zamieszkania.
2. Od\
ywiamy się zgodnie z sezonem. Dotyczy to szczególnie owoców i warzyw. Poza
sezonem nie jemy sztucznie wyhodowanych (ogórków, pomidorów itp.),
przechowywanych (kapusty świe\
ej, mro\
onek, jabłek) i przywiezionych z
południowych krajów (pomarańcz, cytryn, kiwi).
3. Obróbka cieplna, suszenie na słońcu, przyprawy, dają produktom energię ciepła,
wykorzystujmy to w chłodnej porze roku. Alpiniści sami nie wiedzieli przez długi czas,
dlaczego wysoko w górach najchętniej jedli słoninę z solą.
Dzieje się tak dlatego, \
e tłuszcz broni organizm przed wysuszaniem, a sól daje mu ciepło.
W podobny sposób od\
ywiają się Tybetańczycy, pijąc du\
o oleistego napoju - tybetańskiej
herbaty.
Mędrcy staro\
ytni zalecali od\
ywiać się tylko sezonowymi produktami pochodzącymi z
miejsca zamieszkania. Tego, na przykład, uczył Jezus Chrystus (Ewangelie Świata Jezusa
Chrystusa od Joanna):
"...\
ywimy się wszystkim, co się znajduje na stole Ojca naszego - owocami,
ziarnem, ziołami, mlekiem zwierząt i miodem pszczół. Pozostałe jedzenie to
sprawa szatana, prowadzi do grzechu, chorób i śmierci! Tylko pokarm, który
pochodzi od Pana Boga naszego da waszemu ciału siłę i młodość. Istotnie,
przecie\
ze stołu Boskiego czerpał swój pokarm stary Matuzalem. Gdy i wy
tak czynić będziecie, otrzymacie od Boga długie \
ycie na tej Ziemi. Od
początku miesiąca Chiar (Maj) jedzcie zbo\
e, w ciągu miesiąca Siwan
(czerwiec) - pszenicę - najdoskonalszą ze wszystkich zbó\
. W ciągu miesiąca
118
Tamiuz (Lipiec) spo\
ywajcie kwaśne owoce, by ciało schudło i szatan z niego
został wypędzony. W miesiącu Ab (Sierpień) powinniście jeść figi, a w ciągu
miesiąca Złudzi (Wrzesień) zbierajcie winogrona i niech sok z "winogron
będzie waszym napojem. W ciągu miesiąca Markeszwana (Paz
dziernik)
zbierajcie słodkie winogrona wysuszone przez Anioła Słońca, by wzmocnić
ciało.
Co zaś dotyczy ziół - od\
ywiajcie się nimi w ciągu miesiąca Tibet (Grudzień),
\
eby oczyścić krew swoją ze wszystkich swoich grzechów. W Grudniu te\

zaczynajcie pić mleko zwierząt, poniewa\
Pan Bóg daje trawę wszystkim
zwierzętom, dającym mleko, by mlekiem swoim uzupełniały pokarm
człowieka. W miesiącu Szebat (Styczeń), gdy zostanie wam coś jeszcze z
waszych zbiorów, pozwólcie Aniołowi Słońca wysuszyć dla was wszystkie
owoce. Od\
ywiajcie się nimi i pestkami migdałów w ciągu tych wszystkich
miesięcy, gdy drzewa nie dają owoców.
Zaprawdę powiadam wam, błogosławieni ci, którzy jedzą pokarm ze stołu
Pana i unikają obrzydliwości Szatana."
Siła oddziaływania produktów na organizm człowieka
Z wiekiem nasze trawienie powoli słabnie. Kiedyś jedliśmy wszystko i czuliśmy się przy tym
wspaniale. A teraz byle co nam szkodzi, a gdy zjemy trochę więcej na przyjęciu lub
niedzielnym obiedzie, jesteśmy ocię\
ali, mamy sensacje \
ołądkowe, dają o sobie znać
choroby przewlekłe.
Najstarsza nauka o zdrowiu człowieka - Ajurweda uwa\
a, \
e złe trawienie jest głównym
z
ródłem chorób, a dobre trawienie uwa\
a się za zalą\
ek zdrowia. Lekarze stosujący tę
naukę lubili powtarzać, \
e człowiekowi dobrze przyswajającemu jedzenie i trucizna nie
zaszkodzi, a przy złym trawieniu mo\
e umrzeć spo\
ywając najlepsze jedzenie.
Zgodnie z nauką Ajurwedy, jeśli "ogień trawienny" (agni) w organizmie człowieka jest
prawidłowy, pokarm trawi się dobrze, bez resztek toksycznych (ama). Jeśli ogień słabnie,
pokarm nie zostaje przetrawiony całkowicie, powstaje wiele toksycznych substancji i
człowiek staje się podatny na wiele chorób.
By "wzmocnić "ogień trawienny" i dalej go podtrzymywać znanych jest wiele sposobów.
Część z nich polega na wykorzystywaniu właściwości niektórych roślin i substancji
"rozpalania ognia trawiennego" w naszym organizmie. Z tysiącletniej praktyki wiadomo, \
e
najlepiej to potrafią czarny pieprz, czerwona ostra papryka, kardamon, goz
dziki, cynamon,
imbir, gorczyca, chrzan, sól, sklarowane masło. Niedu\
e ilości tych produktów za\
ywane
przed jedzeniem, w czasie, lub po jedzeniu wzmacniają siły trawienne organizmu.
Odbudowując trawienie, człowiek przywraca sobie normalne zdrowie. Z tego powodu w
dawnej Europie przyprawy były cenione na wagę złota. Zatem, wskazane produkty najlepiej
jest wykorzystywać w chłodne pory roku osobom w starszym wieku i osobom z osłabionym
trawieniem. W. Bołotow zaproponował ciekawą rzecz: wykorzystać stare, chore, uszkodzone
komórki w celu zwiększenia ilości młodych - zdrowych. Stare i chore komórki zaliczane są do
toksyn (ama). Musimy równie\
pozbywać się ich zanim zaczną niszczyć nasze zdrowie.
Najnowsze eksperymenty wykazały, \
e w wieku do l roku ilość starych komórek nie
przekracza 1%, w wieku 10 lat średnia ilość to 7-10%, w wieku 50 lat wzrasta do 40-50%.
Innymi słowy 50-letni człowiek \
yje tylko na 50-60% swoich mo\
liwości, czyli równo na tyle,
ile zostało w jego organizmie młodych komórek. Stąd naturalne było by dą\
enie do
zwiększania ilości młodych komórek.
Jak to zrobić? Białka komórek są rozszczepiane przez fermenty - pepsyny, które powstają w
\
ołądku. Wpompowane do krwi razem z sokiem \
ołądkowym substancje pepsynopodobne
rozpuszczają stare, chore, rakowe komórki zostawiając komórki zdrowe i silne. Aby
zwiększyć ilość powstałych w \
ołądku pepsyn, Bołotow zaleca 30 minut po jedzeniu poło\
yć
119
na koniec języka około 1 g soli kuchennej. Po czym wypluć ślinę. Sól spowoduje intensywne
wydzielanie soku \
ołądkowego, zawierającego wszystkie niezbędne substancje do
niszczenia starych komórek. Sól oznacza "słońce". Smak słony stymuluje "ogień trawienny",
czyli aktywność wszystkich fermentów naszego organizmu, a one z kolei aktywnie rozkładają
stare i niepotrzebne komórki. Zamiast soli mo\
na w tym celu wykorzystać produkty
rozgrzewające. Szczególnie dobry jest do tego imbir. Dla polepszenia zdolności trawiennych
organizmu lekarze wedyjscy zalecają kurację imbirem.
W niedu\
ym emaliowanym lub ceramicznym naczyniu ucieramy cztery ły\
ki imbiru w proszku
z klarowanym masłem (około 100-150 g). Mieszamy do powstania jednolitej masy,
nakrywamy i odstawiamy w chłodne miejsce. Za\
ywamy codziennie przed śniadaniem
według schematu:
Dzień 1-0,5 ły\
eczki do herbaty
Dzień II - 1 ły\
eczka
Dzień III - 1,5 ły\
eczki
Dzień IV - 2 ły\
eczki
Dzień V - 2,5 ły\
eczki
Dzień VI - 2,5 ły\
eczki
Dalej zmniejszamy dawkowanie o 0,5 ły\
eczki codziennie, by na 10-ty dzień wziąć 0,5
ły\
eczki.
Przeprowadzając kurację do końca doprowadzimy do normy ogień trawienny. Przy tym w
tym czasie nie wolno spo\
ywać produktów z właściwościami mocno chłodzącymi: zimnej
wody, lodów, mro\
onek, owoców. Na śniadanie najlepiej przygotowywać herbatę ziołową,
ciepłe duszone warzywa, gorące kasze. Kuracja imbirem jest szczególnie zalecana dla osób
w średnim wieku, u których ogień trawienny zgasł w sposób naturalny. Osobom, u których
naruszenie trawienia zostało spowodowane inną przyczyną, kuracja ta nie jest zalecana. Dla
nich lepsze będą inne metody. Poznamy je za chwilę.
Indywidualne podejście do od\
ywiania
U podstaw nauki Wedy o indywidualnej budowie ciała, le\
ą trzy zasady \
yciowe, trzy
elementy, które kierują wszystkimi funkcjami biologicznymi ciała: Kapa, Pitta, Wata ("flegma",
"\
ółć" i "wiatr) Zgodnie z ostatnimi badaniami fizyki za naszą realnością fizyczną (ciałem) stoi
realność subtelnomaterialna (pole kwantowe), która odpowiada za zachowanie kształtu
\
ywego organizmu, procesy wytwarzania i przewodnictwa ciepła oraz wszystkie procesy
cyrkulacyjne zachodzące w organizmie. Stąd zasada \
yciowa (dosza) "flegmy" odpowiada za
utrzymaniem kształtu naszego ciała (tzn. kości, mięśnie, ścięgna, system
wewnątrzwydzielniczy, utrzymujący te właściwości w potrzebnej nam kondycji).
Zasada \
yciowa "\
ółci" odpowiada za procesy cieplne (regulację cieplną, trawienie,
odporność, błyskotliwość intelektu, aktywność metabolizmu).
Zasada \
yciowa "wiatru" odpowiada za prędkość przeró\
nych procesów zachodzących w
organizmie (cyrkulację płynów wewnętrznych: krwi, limfy; odnowienie tkanek, wydostanie
złogów, przesunięcie pokarmu przez układ pokarmowy, szybkość myślenia, czas trwania
cią\
y, cykl menstruacyjny itd). Dosza "wiatru" nie posiada \
adnych elementów materialnych
w ciele i tworzy suchość i chłód.
Dosza "\
ółci" przejawia się w ciele przez płynne, zjadliwe elementy (\
ółć, soki \
ołądkowe).
Dosza "flegmy" to wszystkie ukształtowania materialne. Tworzy w organizmie chłód, flegmę i
wilgoć.
Teraz staje się zrozumiałe, \
e przy nadmiarze Wata w organizmie człowiek jest szczupłej
budowy ciała, wzrostu ni\
szego, często mu zimno, ma słabe trawienie, jest nieśmiały. Przy
nadmiarze doszy Kapną człowiek jest średniej budowy ciała, ma dobre trawienie, jest
120
szpakowaty lub ma łysinę, nigdy nie marznie i ma nieprzeciętny umysł. Nadmiar doszy Pitta
powoduje, \
e człowiek ma potę\
ny kościec, jest umięśniony, ma skłonność do zwiększania
wagi, cierpi na spowolnienie trawienia, nie lubi wilgoci, podatny jest na depresje. Naturalnie
ka\
dy z nas w mniejszym lub większym stopniu ulega wpływowi wszystkich trzech
składników.
Nadmiar dosza, który następuje z powodu nieprawidłowego od\
ywiania się, trybu \
ycia i toku
myślenia, wywołuje zaburzenia specyficzne, które mo\
emy doprowadzić do normy
wprowadzając zmiany w naszym \
ywieniu.
Gdy składnik "wiatru" jest w normie, ciało jest lekkie, ma du\
o energii, jelita pracują lekko i
regularnie, myślenie jest szybkie, wszystkie procesy fizjologiczne następują w swoim czasie
(sen, miesiączkowanie, orgazm u kobiet i mę\
czyzn).
Zaburzenie "wiatru" powoduje nadmierne pobudzenie, chaotyczność myślenia, słabą pamięć,
zaburzenia w trawieniu (zaparcia i biegunki), zaburzenia rytmu procesów fizjologicznych.
Gdy dosza "\
ółci" jest w normie, ciało jest ciepłe, trawienie i przyswajanie pokarmu jest
normalne, nastrój jest radosny, umysł bystry, wszystkie funkcje fizjologiczne są w normie,
cera jest zdrowa, ładna. Zaburzenia dosza "\
ółci" powoduje wrzody \
ołądka i dwunastnicy,
zgagę, nadmierne wydalanie się potu z nieprzyjemnym zapachem, wysypkę na ciele,
obni\
enie odporności na choroby. Człowiek staje się ciągle rozdra\
niony, niezadowolony,
jego \
arty są złośliwe. Gdy tylko składnik "flegmy" jest w normie, organizm ma nadzwyczajną
odporność na choroby, aktywność seksualna utrzymuje się długi czas i orgazm następuje w
swoim czasie, stawy są giętkie, warstwa tłuszczu jest minimalna, pamięć pozostaje bardzo
dobra. Wzrost składnika "flegmy" prowadzi do oflegmienia całego organizmu, naruszenia
procesów cieplnych, co z kolei związane jest z większą podatnością na infekcję i
przeziębienia oraz choroby nowotworowe. Pojawia się otyłość. Trawienie słabnie. Czynność
seksualna równie\
wygasa. Pojawia się oziębłość. Stosunek płciowy jest wydłu\
ony,
"niewyraz
ny". Człowiek traci ochotę do \
ycia.
Teraz, znając osobliwości swojego organizmu i właściwości pokarmów, mo\
emy w sposób
świadomy, wykorzystując właściwości pokarmów wzmacniać lub łagodzić swoje dosza.
Mechanizm oddziaływania pokarmów na dosza jest następujący: na poziomie komórkowym
z pokarmu powstaje woda (daje środowisko istnienia), dwutlenek węgla (reguluje pH
środowiska i z tym związaną aktywność wszystkich fermentów organizmu) i substancje
białkowe (gdzie zachodzą wszystkie procesy \
yciowe). Ró\
ne produkty będą ró\
nie wpływać
na trzy wskazane parametry.
Na zmniejszenie płynu wewnątrz komórek organizmu wpływają produkty o smaku gorzkim,
pikantnym i ściągającym (świe\
e owoce, warzywa, z du\
ą zawartością potasu), lekkie i
twarde w konsystencji (suszone owoce), chłodne. Taki pokarm powoduje zgęszczenie
koloidów organizmu. Jeśli ktoś, czyja konstrukcja określa się raczęj typem "wiatru", czyli
skłonnym do utraty płynu, będzie od\
ywiał się tymi produktami, nabawi się zaparcia,
wychłodzi swój organizm i schudnie.
Pokarmy o smaku słodkim, kwaśnym i słonym powiększają zawartość płynu wewnątrz
komórek. Do takich nale\
ą u\
ywane w du\
ej ilości kasze, nabiał, marynaty (produkty
zawierające du\
o sodu), produkty cię\
kie i miękkie w konsystencji (śmietana, twaróg), mleko.
To wszystko sprzyja utrzymaniu wody przez organizm, przesiąkanie podło\
a płynnego
organizmu skrobią i białkiem (oczyści flegmę).
Jeśli człowiek z typem konstytucji "flegmy", skłonny do zatrzymywania wody ł przybierania na
wadze będzie od\
ywiać się w ten sposób, szybko utyje i popsuje sobie trawienie.
Na zwiększenie ciepła wewnątrz organizmu i pośrednio na wzmocnienie metabolizmu
wpływa pokarm o smaku pikantnym, słonym i kwaśnym (przyprawy, marynaty), produkty
lekkie i tłuste w konsystencji (sma\
ona wieprzowina); gorące i suche, oleiste (frytki sma\
one
121
na oleju), jedzone bez umiaru. Prowadzi to do nadmiernego wydzielania \
ółci, która
"przepala" krew, limfę itd.
Jeśli człowiek z przewagą składnika \
ółci będzie od\
ywiał się takimi produktami, jego
właściwości cieplne zostaną pobudzone, co przejawi się w poczuciu suchości w nozdrzach,
zgadze, wysypce, wczesnej siwiz
nie lub łysieniu.
W załączniku nr. 1 podaję produkty, które powodują wzmocnienie lub zmniejszenie dosz
wata, pitta i kapha.
Dieta rozkoszy
W rzeczy samej nasze \
ywienie ukierunkowane jest na podtrzymywanie najbardziej
optymalnych warunków \
ycia w komórkach. Gdy nasze \
ywienie zostało wywa\
one w taki
sposób, \
e komórki nie są odwodnione i nie są obcią\
one przez "flegmę", nic się nie
"przepala", zachodzi idealny metabolizm, na skutek działania którego z prawidłowo
przyswojonego pokarmu otrzymujemy subtelną substancję materialną, nazywaną przez
joginów "odjas". Im więcej wytwarza się wewnątrz komórek "odjasu", tym więcej sygnałów
szczęścia i rozkoszy wysyłanych jest do mózgu. W rezultacie człowiek staje się lekki na ciele
i duchu. Wyprodukowaniu "odjasu" sprzyja prawidłowe trawienie, polegające na
przyjmowaniu pokarmów w prawidłowej kolejności i w prawidłowy sposób je łącząc. Produkty
powinny być świe\
e, z minimalnym czasem przygotowywania na ogniu i zjadać je
powinniśmy od razu po przygotowaniu. Unikajmy pokarmów sztucznych, rafinowanych.
Gdy znów wrócimy do Ajurwedy, to okazuje się, \
e taki pokarm został nazwany "czystym"
(sattwicznym); i zalecane jest, by były w nim obecne wszystkie pięć smaków. Jeść trzeba z
umiarem. Według jej zaleceń człowiek powinien zjadać dziennie tyle, ile się mieści w jego
dwie garście, pić wodę z
ródlaną, jeść produkty najświe\
sze, na ile to jest mo\
liwe
(bezpośrednio z gałęzi lub z ognia). Pokarm powinien być lekki, łatwostrawny i uspokajający.
Do pokarmów sattwicznych zaliczamy: oczyszczone, klarowane masło, sezonowe
owoce i warzywa, soki owocowowarzywne, kasze i rośliny strączkowe, zwłaszcza ry\

(nie polerowany) i pszenicę, orzechy i nasiona, pochodzące z naszego regionu, miód,
woda z
ródlana, mleko.
Staroindyjska nauka Ajurweda zalecała te produkty wszystkim, którzy chcieli cieszyć się z
długiego \
ycia, ze swojej siły fizycznej i mieć jasną głowę.
Pozostałe pokarmy, zawierające mało "odjasu" hamują normalny tok naszego \
ycia, dzielą
na "rajas" i "tamas".
Pokarmy typu "rajas" są to między innymi: mięso, ryba, jajka, sól, pieprz, gorczyca, wszystkie
produkty kwaśne i gorące, herbata, kawa, kakao, cukier rafinowany, przyprawy. Do
pokarmów "tamas" zaliczano wołowinę, wieprzowinę, cebulę, czosnek, tabakę, zjełczałe,
nieświe\
e, odgrzane jedzenie, alkohol, leki. Następujący fragment z "Bhagawatgity" zilustruje
to najlepiej.
"Po\
ywienie, dające długie \
ycie, zdrowie, harmonię, siłę, radość i ukojenie...
- smaczne, oleiste, od\
ywcze i przyjemne, po\
ądane dla "rajas" - człowieka.
Stare, bez smaku, zepsute (z nieprzyjemnym smakiem), które stało w ciągu
nocy, nieczyste po\
ywienie dobre jest dla "tamas" człowieka."
Na koniec tego rozdziału proponuję kilka zasad Ajurwedy:
Nie dają "odjasu": mięso, ptaki, ryba, jajka, ser, cię\
kie i tłuste pokarmy, dawno
przygotowane jedzenie, produkty przemysłowe (cukier, ciastka, itd.), pokarmy o nadmiernym
smaku kwaśnym i słonym. Alkohol i nikotyna niszczą "odjas" i uniemo\
liwiają jego
wydzielenie z innego po\
ywienia. Ka\
de przejedzenie w ogóle pozbawia odjasu.
122
Jeśli chcemy uzyskać jak najwięcej "odjasu", trzeba: po pierwsze: \
ywić się świe\
ymi
produktami, wykorzystywać produkty pochodzące z naszego obszaru klimatycznego i
zgodnie z sezonom; po drugie: zjadamy większą część racji dziennej w czasie obiadu, gdy
ogień trawienny jest najbardziej intensywny. Kolacje jemy przed zachodem słońca i w małych
ilościach, by jedzenie zostało przyswojone jeszcze przed snem; po trzecie: regularność
jedzenia (codziennie o tej samej porze), ale tylko po wystąpieniu uczucia głodu. śadnych
"przekąsek" przed posiłkami; po czwarte: nie jemy na noc. Zaburza to cyrkulację energii
wewnątrz organizmu. Energia w \
ołądku maksymalizuje się rano, w południe jest ona
największa w jelicie cienkim, a wieczorem przechodzi do nerek i innych organów, w ogóle nie
związanych z trawieniem. Jedzenie na noc narusza ten rytm, część energii musi wrócić do
organów trawienia, poza tym kładziemy się spać z nieprzetrawionym jedzeniem, które
sprzyja powstawaniu "amy" (flegmy) w organizmie. Energie negatywne szkodzą trawieniu,
dlatego jedzmy w samotności lub z osobami, dla których jesteśmy serdeczni. Przed
jedzeniem i po nim podziękujmy Matce Naturze za te dary i ceńmy je jak siebie samego.
Zalecenia dla osób z silnym naruszeniem funkcjonowania systemu trawiennego
Są to osoby z trawieniem do takiego stopnia rozregulowanym i osłabionym, \
e w ogóle nie
mogą nic przetrawić. Po oczyszczeniu jelita grubego i wątroby powinny trzymać się one
monodiety, czyli w jednym posiłku wykorzystywać tylko jeden produkt. Przy czym, produkt
ten musi zawierać wystarczającą ilość własnych fermentów do samostrawienia. Na początku
najlepsze będą świe\
e, wyciśnięte soki z warzyw (zwłaszcza z marchwi), trochę gorsze są
soki owocowe. Po tym, jak zaczną normalnie przyswajać się i pojawi się naturalny apetyt,
wprowadzamy lekko podduszone warzywa lub surówki warzywne. Rano koniecznie trzeba
zjadać na czczo 1-3 ły\
ek zarodków pszennych, a przed posiłkiem wypijać herbatę ziołową
lub inny napój o gorzkim smaku. Po surówkach wprowadzamy kasze, po czym mo\
na
wykorzystać dietę imbirową. Tylko po tym, jak cierpliwie wykonamy te zalecenia, przejść
będzie mo\
na do od\
ywiania indywidualnego.
Nastrojenie "ognia trawiennego" z uwzględnianiem indywidualnej konstytucji
Prawie wszyscy od czasu do czasu miewają zaburzenia systemu trawiennego. Wynika to z
jedzenia w pośpiechu, podjadania między posiłkami, jedzenia póz
nym wieczorem. Na
zakłócenia wskazują nam takie nieprzyjemne symptomy, jak zgaga, utrata apetytu, zaparcia
lub rozwolnienia, nadwaga lub zbyt mała waga ciała. Te niepokojące symptomy są
sygnałem, \
e musimy przywrócić naturalny rytm trawienia. Warto to zrobić, nawet gdy nie
mamy a\
takich problemów.
Osoby z konstytucją "wiatru" mogą nastrajać rytm trawienia raz w miesiącu. Natomiast osoby
z konstytucją "flegmy" powinny czynić to raz w tygodniu i dla nich jest to szczególnie
potrzebne do zachowania zdrowia.
Nastrojenie trawienia potrwa trzy dni.
Pierwszego dnia jemy niedu\
o, unikając przypraw i alkoholu, stymulujących apetyt. Przed
snem dobrze jest zrobić oczyszczającą lewatywę. Kładziemy się wcześniej. Następnego dnia
nie jemy nic. Najlepiej pić w tym czasie tylko ciepłą wodę Protijewa.
Poniewa\
osoby z konstytucją "wiatru" i "\
ółci" cię\
ko znoszą powstrzymywanie się od
jedzenia, mogą wypić świe\
o wyciśnięty sok o smaku słodkim lub zjeść jedną ły\
kę miodu i
wypić szklankę ciepłej wody. Kwaśnych soków lepiej nie pić w ogóle, poniewa\
wywołują
apetyt.
Osoby konstytucji "flegmy" w ten dzień mogą w ogóle nic nie pić - wyjdzie im to na korzyść,
wzmacniając ogień trawienny. Następny dzień po głodówce pozwoli, by nasze trawienie
powróciło do normalnego rytmu. Rano wypijamy ziołową herbatę ró\
ną dla ka\
dego typu
konstytucji i zjadamy niewielką ilość gorącej kaszy. Pamiętajmy: kawa, herbata i papierosy
zakłócają trawienie i czynią cel nieosiągalnym.
123
Przed obiadem wypijamy szklankę soku. Pierwszym daniem mo\
e być surówka, duszone
warzywa, świe\
o ugotowany barszcz, potem - kasza lub mięso, jeśli ju\
ktoś nie mo\
e bez
niego się obejść. Pamiętajmy te\
, \
e nie wolno nam przejadać się. Kolacją jemy 3-4 godziny
przed snem. Produkty na kolację dobieramy zgodnie ze swoim typem konstytucji.
Po przywróceniu normalnego rytmu trawienia i jego siły nasz organizm będzie kierowany
naturalnym poczuciem głodu - będziemy niedu\
o jeść rano, jeść solidny obiad i lekką
kolację. Starajmy się jeść o tej samej porze, to dodatkowo wypracowuje odruch warunkowy
głodu.
Słowo do czytelnika
Ta część o \
ywieniu człowieka jest najbardziej doskonała i obszerna ze wszystkich ju\

napisanych na świecie. A
ączy ostatnie osiągnięcia europejskich naukowców z zakresu
\
ywienia i trawienia z pradawnymi naukami Wschodu.
Co przyjąłem za podstawę polecanego przeze mnie systemu od\
ywiania?
1. Naukę Pawłowa o tym, \
e na ka\
dy rodzaj pokarmu w trakcie trawienia wydzielane
są inne soki trawienne. Produkty zostają przetrawione w ró\
nych podło\
ach (kwaśne
lub zasadowe), w ró\
nych częściach układu trawiennego i w ró\
nych odstępach
czasu. W związku z tym nawet dwa podobne produkty uniemo\
liwiają sobie
nawzajem normalne ich przetrawienie i przyswojenie.
2. Naukę Ugolewa o od\
ywianiu, trawieniu i mikroflorze i o jelitowym systemie
hormonalnym. Mówiąc w skrócie, oznacza to, \
e przystosowujemy swój organizm do
środowiska zewnętrznego za pomocą produktów \
ywnościowych. Gdy są one
"ska\
one" przez obróbkę przemysłową, wówczas przystosowujemy się do procesu
technologicznego, a czy tego rzeczywiście potrzebujemy? Przy tym zrywamy związki
naturalne, poprzez pokarm, z otaczającym nas światem.
3. Naukę o akupunkturze, według której wszystkie fermenty w organizmie aktywizują się
i pracują na swobodnych elektronach. One z kolei dostają się do organizmu głównie
drogą oddychania i ruchu. Z tego wynika, \
e jeśli człowiek mało się rusza, najbardziej
doskonały system od\
ywiania przyniesie mu mało korzyści. Energia cyrkuluje przez
organy ciała w określonym rytmie. Gdy energia znajduje się w jakimś organie, organ
ten przejawia swoją największą aktywność. Okazuje się, \
e trawienie u człowieka jest
przystosowane do tego ruchu energii. Rano jest aktywny \
ołądek, w południe jelito
cienkie. Potem energia przemieszcza się do innych organów. Jeśli ktoś jest
przyzwyczajony najadać się wieczorem, nie jest w stanie w sposób pełnowartościowy
przerobić jedzenia, na skutek czego odkłada się du\
o złogów.
4. Nauka o wewnątrzkomórkowym metabolizmie: z pokarmu węglowodanowego
wewnątrz komórek powstaje woda (podło\
e \
ycia), dwutlenek węgla (regulator pH
środowiska, a co za tym idzie i aktywności fermentów wewnątrz komórki) i swobodne
elektrony (tzn. energia). Potas, zawarty w pokarmach, sprzyja wydzielaniu wody z
organizmu, a sód, odwrotnie, jej utrzymaniu. Owoce i warzywa zaliczamy do
produktów potasowych, kasze do produktów sodowych. Z tego powodu musi być
zachowana równowaga w wykorzystaniu wspomnianych produktów. Makrobiotyka
właśnie ustala taką równowagę, poprzez wykorzystywanie około połowy pokarmów w
postaci owoców i warzyw, a pozostałych w postaci kasz.
5. Nauka Ajurwedy o właściwościach pokarmów i indywidualnej konstytucji człowieka.
Korzystając z tej wiedzy nie tylko indywidualizujemy swoje \
ywienie, lecz i świadomie
regulujemy czynności organizmu.
6. Nauka o oczyszczaniu organizmu.
Na zakończenie radzę swoim czytelnikom przysłuchiwać się uwa\
niej swemu
organizmowi po ka\
dym posiłku, analizować te odczucia. Nale\
y odstawić produkty
124
wywołujące w naszym organizmie nieprzyjemne odczucia. W rezultacie nauczycie się
od\
ywiać prawidłowo, zmienicie swoje przyzwyczajenia \
ywieniowe.
125
Załącznik nr 1
Określenie przewa\
ających dosz i ich regulowanie (określamy swój typ)
I. Dane wewnętrzne:
1. szczupła budowa ciała, włosy czarne, kręcone, suche;
Wata
2. dłonie małe, chłodne, suche;
3. ruchy szybkie, chód lekki, sprę\
ysty;
1. średnia budowa ciała, włosy delikatne, blond lub rude, przedwcześnie
Pitta
siwe;
2. dłonie średniej szerokości, ciepłe; ruchy spokojne, chód normalny;
1. krępej budowy ciała, włosy grube, ciemne lub jasne;
Kappa
2. dłonie szerokie, chłodne i wilgotne;
3. ruchy płynne, zwolnione;
II. Fizjologia ciała
1. Procesy rozwijają się szybko;
Wata
2. Nie zwa\
ając na normalne od\
ywianie, wolno przybiera na wadze, ma
problemy z trawieniem;
3. Sen krótki, przerywany;
1. Procesy w ciele rozwijają się impulsywnie: szybko i wolno na przemian.
Pitta
2. Trawienie jest dobre, ale jeśli w swoim czasie zje;
3. Sen głęboki, normalny;
1. Procesy w ciele rozwijają się wolno
Kapha
2. Wbrew skąpemu od\
ywianiu osoba tyje, wagę traci z trudem;
3. Sen spokojny, ponad 8 godzin;
III. Psychologia i zdolności umysłowe
1. śywość, charakter i entuzjazm;
Wata
2. Chwyta informacje w lot i szybko ją zapomina;
3. Jest uwa\
any za przewodnika.
1. Stara się być dokładny i punktualny;
Pitta
2. Informacje zapamiętuje ró\
nie: czasami bardzo dobrze, a czasem z
trudem (nie wchodzi do głowy).
3. Złości się z byle powodu
1. Jest oporny na rozpoczynanie czegokolwiek nowego
Kapha
2. Informacje przyswaja z trudem, ale dobrze pamięta;
3. Spokojny. Cię\
ko jest wyprowadzić go z równowagi.
126
IV. Preferowane pokarmy, pory roku, mo\
liwe choroby
1. Ciepłe, oleiste, lubi dobrze zjeść;
Wata
2. y
le znosi chłodne pory roku, zimą ma suchą cerę;
1. Chłodne, je umiarkowanie;
Pitta
2. y
le toleruje upał, latem szybko się męczy;
3. Zapalenia z gorączką; zgaga, wrzody w \
ołądku, niepokój, skłonność
do irytacji.
1. Ciepłe, suche, nie tłuste, je mało;
Kapha
2. Dra\
ni go pogoda deszczowa;
3. Nadwaga, depresja, poczucie chłodu w całym ciele, katar, plwociny.
Ocena według systemu pięciopunktowego
0 - nic wspólnego ze mną;
l - mam coś podobnego;
2 - przejawia się słabo;
3 - przejawia się średnio;
4 - przejawia się dobrze;
5 - przejawia się w najwy\
szym stopniu.
Postawcie sobie tyle punktów, na ile według was, odpowiada Waszej konstytucji. Po czym
osobno zsumujcie punkty dosz Wata, Pitta i Kapha. Która dosza przewa\
a? Jeśli suma
punktów jednej doszy na 10 punktów oka\
e się większa od następnej, ona przewa\
a i
jesteście typem monodoszowym. Jeśli sumy dwóch dosz są mniej więcej jednakowe,
nale\
ycie do typów dwudoszowych, gdy wszystkie trzy są bliskie, jesteście typami
zrównowa\
onymi.
Teraz, wiedząc, czym są dosze, jaką rolę odgrywają w Waszym ciele, gdzie są
skoncentrowane itd., mo\
ecie regulować swoje samopoczucie.
Regulowanie dosz poprzez \
ywienie
Mo\
emy rozpocząć regulowanie dosz. Wyregulowane dosze z kolei doprowadzą do
porządku funkcje fizjologiczne, które kontrolują.
Dieta i po\
ywienie zalecane przy zaburzeniu doszy Wata lub gdy dosza Wata jest
przewa\
ająca w organizmie
Zalecenia ogólne: dla tych osób lepsze są ciepłe, gęste, miękkie produkty i napoje, pokarm
oleisty. Smak słony, słodki, i kwaśny. Jeść mo\
na do syta. Kasze, ry\
, pszenicę, zarodki
pszenne, len. Nabiał - wszystkie rodzaje. Produkty słodzące: miód, cukier z trzciny cukrowej,
syropy naturalne, czarna melasa. Oleje roślinne: wszystkie rodzaje. Owoce: wszystkie owoce
słodkie, melony, arbuzy. Warzywa: słabo podduszone lub podgotowane buraki, marchew,
szparagi, młode ziemniaki, ogórki, duszona cebula, mlecze, sałata. Orzechy: wszystkie
rodzaje. Przyprawy: cebula, czosnek, imbir, cynamon, czarny pieprz, kardanom, kminek, sól,
goz
dziki, ziarno gorczycy. Pokarm zwierzęcy: drób, ryby, konina, baranina, jajka, produkty
morskie. Zioła: lukrecja, orzech muszkatołowy, jałowiec, oman, czarny bez, malina, kwiaty
dzikiej ró\
y, malwa. Zalecenie dodatkowe: u osób tego typu po południu występuje
gwałtowne obni\
enie energii. Dobrze zrobi herbata z odpowiednich ziół, szczególnie z
lukrecji.
Dieta i po\
ywienie wzmacniające doszę Wata
Zalecenia ogólne: lekka dieta lub głodówka, produkty suche, smaki: gorzki, ściągający i
pikantny.
127
Kasze: jęczmień, kukurydza, proso, gryka, owies. Unikać nale\
y produktów słodzących,
nabiału, olejów i tłuszczów roślinnych.
Owoce: owoce suszone, jabłka, gruszki, granaty, oliwki, \
urawina. Warzywa: wszystkie
warzywa jeść na surowo: kapusta, groch, sałata, szpinak, pietruszka, seler, fasola. Nale\
y
unikać orzechów. Zalecane przyprawy to pieprz czarny. Pokarm zwierzęcy: -wołowina,
wieprzowina, królik. Zupy: grochówka. Zioła (i nie tylko): berberys, pieprz Bunge, goryczka,
szałwia, jaskier, kora dębowa, \
ołędzie. Dro\
d\
e piwne, mumijo, muskus. Trzy ostatnie
szczególnie stymulują wata.
Dieta i po\
ywienie zalecane przy zaburzeniu lub nadmiarze doszy Pitta
Zalecenia ogólne: chłodne, najlepiej płynne pokarmy i napoje. Smak: słodki, gorzki,
ściągający. Kasze: pszenica, zarodki pszenne, owies, jęczmień, ry\
. Produkty mleczne:
mleko, masło śmietankowe, masło klarowane. Produkty słodzące: wszystkie oprócz czarnej
melasy. Tłuszcze roślinne: olej z oliwek i słonecznikowy. Owoce: słodkie, kompoty z owoców
suszonych, melony i arbuzy. Warzywa: dynia, ogórki, ziemniaki, kapusta, sałata, bób,
pietruszka: korzeń i natka. Przyprawy: kolender, cynamon, kardamon, koper włoski, pieprz
czarny (w małej ilości), czosnek, koperek. Pokarm zwierzęcy: mięso z kurczaka i indyka,
białko z jaj. Zioła i inne: szałwia, goryczka, kwiaty i owoce dzikiej ró\
y, piołun, sok jabłkowy,
herbata miętowa, zimna woda, ochłodzony wrzątek, dro\
d\
e piwne.
Dieta i pokarm wzmacniające doszę Pitta
Zalecenia ogólne: gorące, suche pokarmy. Smak: kwaśny, słony, pikantny. Kasze:
kukurydza, proso, zbo\
e, ciemny ry\
. Nabiał: kefir, jogurt, ser, śmietana. Produkty słodzące:
miód, czarna melasa. Tłuszcze roślinne: olej sezamowy, olej kukurydziany. Owoce:
grejpfruty, kwaśne pomarańcze, pigwa, rokitnik, cytryny i inne o smaku kwaśnym. Warzywa:
papryka ostra, rzodkiewki, pomidory, buraki, cebula. Przyprawy: imbir, kminek, goz
dziki, sól,
ziarna gorczycy, pieprz czarny. Orzechy: orzech ziemny. Pokarm zwierzęcy: wołowina, \
ółtka
jaj, baranina, ryby, produkty morskie. Zioła i inne: mlecz, malwa, tatarak, kawa.
Dieta i po\
ywienie zalecane przy zaburzeniu lub nadmiarze doszy Kapha
Zalecenia ogólne: ciepłe, lekkie po\
ywienie i napoje. Smak: gorzki, pikantny, ściągający.
Starać się raczej nie dojadać. Kasze: jęczmień, kukurydza, proso, gryka, zbo\
e, owies.
Nabiał: chude mleko, masło, ser biały z serwatki. Produkty słodzące: miód. Owoce: jabłka,
gruszki, granaty, \
urawina, winogrona, pigwa, rokitnik. Warzywa: rzodkiewki, ziemniaki,
marchew, kapusta, cebula, bakła\
any, ogórki, szpinak, szczaw, kalarepa, kalafior, szparagi,
papryka, sałata, dynia, seler, pietruszka, bób, groch. Przyprawy: wszystkie oprócz soli.
Pokarm zwierzęcy: mięso kurczaków, baranina, jaja, wędlina. Zioła i inne: lukrecja, piołun,
sosna, oman kwaśny.
Dieta i po\
ywienie wzmacniające doszę Kapha
Zalecenia ogólne: obfite, oleiste po\
ywienie, chłodne pokarmy i napoje. Smak słodki, słony,
kwaśny. Kasze: ry\
, pszenica, owies, len. Nabiał: mleko, sery kefir, jogurt, śmietana, masło.
Produkty słodzące: wszystkie oprócz miodu. Wszystkie oleje roślinne. Owoce słodkie,
arbuzy, melony. Warzywa: pomidory, ogórki, ziemniaki, rzepa, kalarepa i inne warzywa
szerokolistne. Orzechy: wszystkie rodzaje. Przyprawy: sól. Pokarm zwierzęcy: wołowina,
wieprzowina, drób, wędliny, ryby, raki. Pamiętajmy, \
e nadmierne stymulowanie Kapha
powoduje pojawienie się w ciele flegmy, zwłaszcza w górnej części ciała.
Teraz, po określeniu swego typu dobieramy odpowiednią dla siebie dietę. Na przykład, jeśli
przewa\
a Kapha wybieramy wariant 1, a pokarmy z drugiego wariantu włączamy
sporadycznie. To samo tyczy Wata i Pitta.
Jeśli jesteśmy typem zrównowa\
onym, w równym stopniu wykorzystujemy wszystko, co
dotyczy Wata, Pitta i Kapha. Regulowanie nale\
y zacząć z przewa\
ającej doszy lub doszy
Wata (poniewa\
jest ona podstawowa dla wszystkich), a potem regulować pozostałe.
128
Jeśli nie dajemy sobie rady z regulowaniem, starajmy się w ciągu dnia wykorzystywać w
swoim \
ywieniu wszystkie smaki, a po 3-4 tygodniach wszystko zacznie się wyrównywać.
Znakiem tego, \
e dobraliśmy właściwy pokarm i smak będzie ustąpienie symptomów
zaburzenia doszy, dobre samopoczucie po posiłku. Jeśli nie "trafiliśmy", po jedzeniu ogarnia
nas senność, ocię\
ałość, dyskomfort, a symptomy zaburzenia doszy nie zanikają.
Załącznik nr 2
Od\
ywianie i długowieczność
Wielu z nas nurtuje pytanie, czy mo\
na wpływać na długość \
ycia?
Praktyka podsuwa nam odpowiedz
jak najbardziej pozytywną.
Na początku - przykład z \
ycia pszczół. Pszczela matka \
yje około 6 lat, a pszczoły robotnice
tylko 30-35 dni. Główna przyczyna takiej ró\
nicy le\
y właśnie w sposobie od\
ywiania się.
Matka pszczela jest karmiona mleczkiem pszczelim, gdy pszczoły robotnice dostają go tylko
na początku swojego \
ycia, a potem od\
ywiają się nektarem kwiatowym i miodem.
Jak opisuje Biblia patriarcha Matuzalem do\
ył do 900 lat. Od\
ywiał się produktami
naturalnymi: miodem dzikich pszczół i suszonymi cykadami. W jaki sposób od\
ywiają się
długowieczni mieszkańcy Kaukazu? Przede wszystkim jedzą produkty regionalne, z klimatu
w którym mieszkają. Jak ju\
mówiliśmy sprzyja to maksymalnemu przystosowaniu człowieka
do miejsca. Staje się on jakby cząstką tego regionu i w związku z tym w mniejszym stopniu
ulega wpływom destrukcyjnym. Nadmiar energii idzie wówczas na wzmocnienie organizmu.
Wszyscy długowieczni jedzą z umiarem. Większość z nich to ludzie szczupli. Następna
kwestia - zjadają świe\
e posiłki - tu\
po przygotowaniu. No i oczywiście korzystają z
produktów z własnego ogródka, czyli z po\
ywienia z tego regionu, gdzie \
yją. Po\
ywienie to,
bogate w "odjas" (bioplazmę), zanika przy przechowywaniu. Ludzie ci w ogóle nie jadają zup,
bogatych w substancje ekstraktywne. To jest całkiem zrozumiałe: wywar przecie\
stanowi
wyciąg z trupa, który nas zatruwa. Mięso jedzą głównie gotowane. Zamiast chleba z
pszenicy u\
ywają mczadi (placki z kukurydzy) i gomi (mamałygę). Wiadomo, \
e chleb
pszeniczny tworzy gluten, który psuje nasz "reaktor porowy" - glikokaliks, gdy mąka z owsa,
kukurydzy i prosa glutenu nie posiadają.
Piją du\
o napojów z kwaśnego mleka, które stymulują doszę Pitta, czyli stale podtrzymują
"ogień trawienny". Stół osób długowiecznych jest bogaty w surowe warzywa w postaci
zielonej sałaty, estragonu, koperku, co utrzymuje normalną mikroflorę jelit. Często
przygotowują dziko rosnące trawy, bogate w witaminy i sole mineralne. Dobrze
przygotowane dania z takich roślin mają znakomitą fermentatywną aktywność, co sprzyja
uaktywnieniu systemu trawiennego w starszym wieku.
Długowieczni mieszkańcy Karabachu wykorzystują w postaci surowej i przetworach ponad
200 gatunków jadalnych roślin. Od nich powinniśmy się uczyć.
Długowieczni ludzie u\
ywają mało cukru, natomiast jedzą miód i winogrona. W taki sposób
podtrzymują doszę Pitta - odpowiedzialną za trawienie oraz stosują zasadę o
niewykorzystywaniu produktów rafinowanych. Nie tracą nic z rezerw swego organizmu na
przyswajanie i wydalanie produktów.
Ciekawa jest równie\
tradycja narodowa stosowania w diecie ostrych, pikantnych przypraw -
przecie\
nam chronicznie brakuje gorzkich smaków do stymulacji doszy Wata.
Wprowadzamy w nadmiarze do swego menu produkty z podrzędnym słodkim smakiem:
129
chleb, mleko, kasze, mięso, zaburzamy doszę Kapha. Ciągle kaszląc i smarcząc
wykrztuszamy flegmę i cierpimy na zaparcia.
Wodę piją z
ródlaną. Unikają tłustego jedzenia, uwa\
ając, \
e z
le się trawi i przyśpiesza
proces starzenia się. Jedzą 3-4 razy dziennie nie najadając się do syta. Stosują zasadę
"mitachara" - umiarkowanie w jedzeniu.
Wa\
ne miejsce wśród pokarmów długowiecznych mieszkańców Karabachu zajmują owoce
morwy. Z nich gotują syrop i piją z herbatą. Uwa\
ają je za najlepszy środek na obni\
enie
energii (stan Ing). Tłumaczy się łatwo - morwa jest produktem Yang i w ten sposób
janginizują swój organizm.
Zamiast herbaty parzą dziką ró\
ę, kwiaty lipy, mięty i głogu. Charakterystyczne jest, jak du\
o
jedzą owoców.
Prezydent japońskiego stowarzyszenia "Medycyny Naturalnej" profesor K. Morisita uwa\
a, i\

od\
ywianie Japończyków w podeszłym wieku ma du\
o wspólnego z od\
ywianiem
długowiecznych mieszkańców Karabachu. Japończycy preferują warzywa. W ich racje
wchodzą jadalne dziko rosnące trawy, wodorosty, ryby, miód, przyprawy.
Interesująca jest ksią\
ka A
. Gawriłowa "Czy człowiek mo\
e dłu\
ej \
yć?" Okazuje się, \
e
najbardziej efektywnym jest ograniczenie kalorii (energii) przy stosowaniu diety
zrównowa\
onej witaminami i substancjami mineralnymi. Ograniczenie kaloryczności diety na
50 i 25 % prowadzi do przedłu\
enia \
ycia prawie o dwa razy.
W ksią\
ce tej zostało opisane od\
ywianie długowiecznych mieszkańców Abchazji.
Ob\
arstwo, nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu, w tych rejonach było zawsze naganne. Nie
wiedząc nic o zale\
nościach pomiędzy u\
ywaniem tłuszczów i umieralnością na raka
gruczołu mlecznego, jelita grubego, systemu krwiotwórczego, ludzie Abchazji po prostu nie
lubią zbyt tłustych pokarmów. U\
ywają bardzo mało soli. Jednak ich jedzenie nie jest wcale
mdłe i niesmaczne, poniewa\
wszystko, nawet melona, jedzą z ostrą przyprawą, która
składa się z czerwonej papryki, suszonych i zielonych przypraw, czosnku i niewielkiej ilości
soli. Nawiasem mówiąc, czerwona papryka obni\
a zawartość ogólnych i neutralnych lipidów
oraz cholesterolu w wątrobie. Z innego punktu widzenia, pikantny smak janginizuje nasz
organizm, nie pozwala pobudzać się doszy Kapha, ale podtrzymuje doszę Pitta, która spala
flegmę.
Podstawowe danie Abchazów stanowi mamałyga, przygotowana z mąki kukurydzianej, czyli
- produkt nie zawierający glutenu. Poza tym z mąki kukurydzianej robią placki (czureki),
zastępujące Abchazom chleb. Taki czurek mo\
e być z nadzieniem z \
ółtego sera lub
orzechów włoskich. Często jedzą go z miodem.
Niektórzy mogą zarzucić, \
e jedzą równie\
mięso - przecie\
szaszłyk to potrawa z tamtego
regionu. Abchazowie u\
ywają tylko świe\
ego mięsa i na dodatek - z zieleniną, czyli w
najlepszym połączeniu do jego przyswajania. Nie przyjdzie tu nikomu do głowy odgrzać
gościowi nie tylko wczorajszą kolację, ale i po prostu wystygnięte jedzenie.
Niesamowicie ciekawe rzeczy opowiadają N. Agad\
anian i A. Katkow w ksią\
ce "Rezerwy
naszego organizmu" o długowiecznych mieszkańcach doliny Hunza. "32-tysięczna ludność
tego kraju nie zna chorób. Średnia długość wieku Hunza to 120 lat. Hunza są wegeterianami.
Latem jedzą surowe owoce i warzywa, zimą wysuszone na słońcu morele, zarodki ziarna i
bryndzę owczą. Ich racja dzienna stanowi około 1933 kcal i obejmuje 50 g białka, 36 g
tłuszczu i 365 g węglowodanów."
Lekarz ze Szkocji, Mc Karrison mieszkał niedaleko doliny Hunza około 14 lat. Tam przyszedł
do wniosku, \
e dieta jest główną przyczyną długowieczności tego narodu. Gdy człowiek
od\
ywia się nieprawidłowo, nie uratuje go przed chorobami i klimat górski. Nic więc
dziwnego, \
e sąsiedzi Hunza, którzy mieszkają w tych samych warunkach klimatycznych,
cierpią na przeró\
ne choroby i \
yją dwa razy krócej.
130
Ciekawe i to, \
e Hunza w odró\
nieniu od sąsiednich narodowości z wyglądu są bardzo
podobni do Europejczyków. Historycy uwa\
ają, \
e zało\
ycielami pierwszych plemion Hunza
byli kupcy i \
ołnierze armii Aleksandra Macedońskiego, którzy osiedlili się tu w czasie
wyprawy do górskich regionów rzeki Ind.
A więc i Europejczycy mogą \
yć długo, jeśli będą prawidłowo się od\
ywiać. Cenny
biologicznie pokarm - surowe owoce i warzywa, a zimą kiełki, zarodki ziarna i suszone
morele pozwalają wszystkim \
yć dłu\
ej i zdrowiej. Mieszkańcy Hunza mają takie przysłowie:
"Kobieta Hunza nigdy nie pójdzie za swoim ukochanym tam, gdzie nie rosną morele".
A teraz konkrety: jakie produkty u\
ywali długowieczni?
1. Mieszkanka Serbii, 119 letnia Ema Begowicz przez całe \
ycie od\
ywiała się głównie
produktami z mleka koziego.
2. Szyrin Gasanow, 150 lat. Jadł jadalne trawy, owoce dziko rosnących drzew i krzaków,
ziarno, miód, kwaśne mleko, masło, ser.
3. Szyrali Mislimow, 168 lat. Od\
ywiał się serem, owocami, warzywami, chlebem z mąki
grubego przemiału, miodem, pił mleko, wodę z
ródlaną i herbaty kwiatowe.
4. Med\
yd Agajew, 140 lat. Jadł warzywa, owoce i szaszłyki z baraniny na półsurowe.
5. Bań Salii Myali, mieszkaniec sułtanatu Oman, 150 lat. Preferował dziczyznę, miód i
chleb.
6. Giulili Rzajewa, Azerbejd\
an, 124 lata. Pije "napój firmowy", który sporządza z
górskich ziół według starych przepisów.
7. Said Abduł Mamud, dolina Huzna, 160 lat. Jadłospis mieszkańców Hunza.
8. Zora Aga, Turek, 156 lat. Jadł suchy czarny chleb, chude mięso, oliwki, figi, du\
o
warzyw i owoców. Nie pił nic, oprócz wody i miętowej herbaty. Nie u\
ywał masła i nie
jadał więcej, ni\
2 jajka w tygodniu.
9. Li Czunk-jun, mieszkaniec Tybetu, 252 lata. Zbierał w górach zioła lecznicze.
Jadłospis ka\
dej z tych osób świadczy, \
e u\
ywały one głównie owoców i warzyw, oraz
produktów nie rafinowanych. Oprócz tego, ka\
dy z nich miał swoje ulubione pokarmy,
poprzez które równowa\
ył dosze, nie domyślając się tego. Są oni przykładami idealnych
zwolenników od\
ywiania naturalnego, przestrzegają wszystkich mechanizmów przyswajania
pokarmu Yang i równowa\
ą dosze.
Załącznik nr 3
Dodatki do pokarmów i sposoby przygotowania zdrowego jedzenia
I. Dania dietetyczne M. Bircher-Bennera
Potrawa z jabłek
1-3 drobno pokrojone jabłka, 1-2 ły\
ki namoczonych płatków owsianych, sok z połowy
cytryny, 1 ły\
ka skondensowanego słodkiego mleka, miodu lub owocowej galarety.
Zmieszać.
Potrawa z jabłek i marchwi
1-3 rozdrobnione jabłka, 1-2 ły\
ki namoczonych płatków owsianych, 1-2 startej marchewki,
sok z połowy cytryny, ły\
ka miodu, 1 - 2 ły\
ki pokrojonych migdałów. Wymieszać. Zamiast
jabłek mo\
na u\
yć suszone śliwy.
Potrawa z suszonych śliwek
200 - 300 gramów wypestkowanych i drobno pokrojonych śliwek, 1-2 ły\
ki namoczonych
płatków owsianych, sok z połowy cytryny, 1 ły\
ka miodu. Wymieszać.
131
II. Dro\
d\
e piwne
Dro\
d\
e to mikroskopijne jednokomórkowe bezchlorofilne organizmy roślinne, nale\
ące do
klasy grzybów. Fermenty zawarte w dro\
d\
ach przyspieszają fermentacje lub utleniają
ró\
nego rodzaju substancje organiczne, głównie węglowodany. Białko dro\
d\
y zawiera
wszystkie najwa\
niejsze aminokwasy. Dro\
d\
e więc stanowią wartościowy i od\
ywczy
produkt, dodatkowe z
ródło białka, witamin grupy B i D, substancji mineralnych.
W celu wzmocnienia białkowego i witaminowego \
ywienia zaleca się branie następującej
ilości dro\
d\
y na dobę:
" suchych - 25 gramów;
" sprasowanych do 100 gramów;
" pasty dro\
d\
owej do 50 gramów.
Zastosowanie lecznicze dro\
d\
y piwnych
Dro\
d\
e piwne są idealnym produktem stymulującym. Są wspaniałym środkiem w leczeniu
schorzeń układu \
ołądkowo-jelitowego, nie mówiąc ju\
o leczeniu chorych i wymagających
wprowadzania podwy\
szonej ilości białka i witamin grupy B.
Przeciwwskazania: choroby nerek. Jeśli nerki są w normie, dro\
d\
e je wzmacniają i
utrzymują ich czynności na dobrym poziomie.
III. Produkty pszczelarstwa
Miód
O wartości tego produktu wiemy ju\
wiele. Miód z większą koncentracją fruktozy jest bardziej
płynny, natomiast miód zawierający więcej sacharozy jest bardziej gęsty. Im mniej zawiera
fruktozy, tym dłu\
szy czas pozostaje płynnym. Krystalizacja miodu świadczy o jego dobrej
jakości. Przy temperaturze ponad 40�C miód traci swoje właściwości. Przechowywać go
nale\
y w hermetycznym pojemniku w ciemnym miejscu, przy temperaturze 5 - 10�C. Dłu\
sze
przechowywanie miodu szkodzi jego jakości, zmniejsza jego aktywność fermentatywną.
Miód przechowuje w sobie wartości od\
ywcze i lecznicze roślin, z których został
zebrany. Ka\
dy gatunek miodu posiada własne właściwości terapeutyczne. Na
przykład przy schorzeniach górnych dróg oddechowych najlepszy jest miód górski,
miód z lebiodki, tymianku, lipy, w chorobach układów trawiennego i jelitowego - miód
stepowy, z mięty, tymianku, lebiodki, przy dolegliwościach sercowych - z lawendy,
mięty. Dla chorych nerek najlepszy jest miód kasztanowy, owocowy i kwiatowy.
Wartość terapeutyczna miodu wynika z:
" Właściwości cukrów - są przyswajane bez uprzedniej przemiany, lepiej ni\
inne
produkty.
" Zawartości pyłków kwiatowych i pszczelego mleczka w miodzie
" Oddziaływania antybiotyku znajdującego się w ciele pszczoły. Poza tym,
antybakteryjne właściwości miodu związane są w zawartym w nim fermencie inhibiny,
któiy utlenia glukozę w kwas glikuronowy, z jednoczesnym wydzieleniem dwutlenku
wodoru, który z kolei niszczy bakterie.
" W miodzie wykryto wszystkie mikroelementy.
" Miód stymuluje mięsień sercowy, chroni wątrobę, ma działanie moczopędne i
przeczyszczające, łagodzi stany zapalne błony śluzowej \
ołądka i jelit.
132
Dzięki swoim właściwościom miód zajmuje wyjątkowe miejsce. Stanowi kwintesencję
promieni słonecznych dających nam energię i długowieczność. W związku z tym nale\
y
u\
ywać go regularnie, ale zgodnie z potrzebą.
Propolis
Jest to produkt pochodzenia roślinnego, produkowany przez pszczoły. Słowo "propolis"
pochodzi ze starogreckiego "pro" z przodu, i "polis" - twierdza, miasto.
W konsystencji stanowi smołę, która składa się z ró\
nych substancji:
" 55% smół i balsamów;
" 30% wosku;
" 10% olejków eterycznych;
" 5% pyłków kwiatowych;
Komponenty te są bogate w witaminy i mikroelementy. Gorzki smak propolisu stymuluje
doszę Wata.
Propolis chroni pszczelą rodzinę przed wirusami i bakteriami. Płukanie gardła roztworem
propolisu stanowi wspaniały środek na zapalenie gardła. Doskonale leczy zapalenie
spojówek oczu, choroby uszu i nosa. Propolis podwy\
sza aktywność surowicy krwi i
zawartość w niej gammaglobulin. Propolis dodawany do jedzenia daje dobre rezultaty w
leczeniu systemu moczowego, wpływa na równowagę hormonalną. Wspaniale leczy
przewlekłe schorzenia \
ołądkowe, stany zapalne nerek.
Oto ciekawy przykład stosowania propolisu:
Chory po operacji zaczął brać propolis i przytył o dwadzieścia kilo. Po pół roku przestał go
przyjmować. Po 7 - 8 miesiącach zachorował znowu na złośliwe zapalenie trzustki. Leczenie
nie przynosiło skutków. Ponownie rozpoczął kurację propolisem. Powróciło zdrowie. Teraz je
i pije wszystko, ale codziennie w celach zapobiegawczych bierze z pokarmem pół ły\
eczki
propolisu.
Czytelnicy zapewne ju\
się domyślili, \
e ten człowiek w sposób niesamowicie trafny zaczął
stymulować propolisem swoją najsłabszą doszę Pitta, odpowiadającą za trawienie.
Sposób u\
ycia:
Propolis jest substancją nieszkodliwą, ale bardzo mocną. Zbyt du\
e dawki mogą podra\
nić
jamę ustną. Najlepiej jest się do niego powoli przyzwyczajać w ciągu 3-4 dni. Codzienna
porcja 1-3 gramy. Wa\
nym jest by po osiągnięciu efektu leczniczego za\
ywanie propolisu
stopniowo obni\
ać w ciągu 8 -14 dni.
Przyjmowanie 5-10 gramów propolisu dziennie z pokarmem leczy skutecznie zaka\
enia,
dróg moczowych, nerek, gruczołu krokowego, genitaliów. Propolis w postaci proszku,
przyjmowany na noc jest skuteczny przy zwalczaniu paradontozy.
Pyłek kwiatowy
Stanowi bardzo cenny dodatek \
ywnościowy, który zaopatruje organizm w witaminy i
substancje mineralne.
Skład chemiczny pyłków:
" woda 3 - 4 %
" cukry 20 - 40 %
" tłuszcze 1 - 2 %
" białka 11 - 35 %
" aminokwasy 10 - 45 %
133
" witaminy wszystkie grupy
" antybiotyki zauwa\
alne
" czynniki wzrostu zauwa\
alne
W pyłkach stwierdzono obecność dwudziestu siedmiu elementów: potas, sód, tytan, wanad,
chrom, fosfor, cyna, beryl, bar, uran, krzem, aluminium, magnez, mangan, molibden, miedz
,
wapń, \
elazo i inne.
Wpływ pyłków na ludzki organizm:
1. Regulują czynności jelitowe u chorych na zaparcia lub biegunki.
2. W przypadku anemii zwiększają ilość hemoglobiny.
3. Przyspieszają ich powrót do zdrowia, sprzyjają wzrostowi wagi.
4. Oddziaływują korzystnie na system nerwowy, zwłaszcza w przypadku depresji i
bezsenności.
5. Mają właściwości antybakteryjne - zwłaszcza są przydatne w leczeniu anomalii flory
jelitowej.
Dawkowanie zale\
y od stanu zdrowia zarówno chorych jak i zdrowych: od 2,5 gramów
dziennie do 20 gramów w szczególnych przypadkach.
IV. Przygotowywanie ziarna
Zasady ogólne przygotowywania kasz są następujące:
Moczymy ziarno przez 2 -3 godziny, następnie gotujemy wodę, zdejmujemy garnek z ognia i
obwijamy w gazety lub kocyk, by kasza "doszła". Ewentualnie dodajemy trochę masła i soli.
Mo\
na robić kaszę na wywarach z ziół, co dodaje szczególnego pikantnego smaku i
wzmacnia walory od\
ywcze. W tym celu dobrze jest moczyć ziarno przez dwanaście godzin.
Następnie zaparzamy zioła, zlewamy wodę z namoczonego ziarna i dodajemy do niego
wywar z ziół. Doprowadzamy do wrzenia, owijamy i odstawiamy na jakiś czas.
Do kasz mo\
na dodawać podsma\
one na oleju warzywa (cebulę, marchew itd.). Takie kasze
są szczególnie dobre dla osób z nadmiernym uaktywnieniem doszy Wata.
Ziarno "na parze"
Nadaje się do tego ka\
dego rodzaju ziarno, ale głównie u\
ywana jest do tego przepisu
pszenica. Szklankę ziarna starannie przemywamy, wsypujemy do termosu, zalewamy 3-4
szklankami wrzątku (lepiej brać wodę destylowaną) i trzymamy w zakręconym termosie
przez 3-4 godziny. Następnie wodę zlewamy, przesypujemy ziarno do talerza, dodajemy
masło, miód lub inne przyprawy.
Danie to jest szczególnie dobre dla ludzi z przewagą doszy Wata.
Namoczone pełne ziarno pszenicy
Ziarna myjemy i zalewamy zimną wodą. Po 24 godzinach zlewamy wodę, a ziarno
wstawiamy do lodówki. Przygotowane w taki sposób ziarno mo\
na u\
ywać w ciągu 3-4 dni,
jemy je na ciepło lub wykorzystujemy do ró\
nego rodzaju sałatek.
Mo\
na równie\
zalewać ziarno tylko na noc. Takie ziarno zalecane jest dla dzieci i dorosłych
ze zdrowymi zębami. Pobudza nerwy smakowe, sprzyja wydzieleniu śliny, pobudza cały
system trawienny, ułatwia defekację, wchłania szkodliwe substancje w jelitach.
Zarodki pszenne
134
Ziarna pszenicy myjemy i kładziemy do talerza, na dnie którego le\
y zmoczony w wodzie
kawałek materiału. Równie\
przykrywamy ziarno mokrą szmateczką. Talerz odstawiamy, od
czasu do czasu nawil\
ając szmatkę do tej pory dopóki ziarno nie zakiełkuje.
Przygotowane w taki sposób ziarno zawiera wiele witamin, zwłaszcza grupy B i E,
fermentów, mikroelementów. Poza tym w trakcie trawienia białka pszenicy, powstają
szczególne substancje - endorfiny. Te wszystkie substancje są niezbędne do budowania
wszystkich komórek ludzkiego ciała i wzmocnienia psychiki.
W wielu wypadkach przy wprowadzeniu do menu zarodków pszennych skutki leczenia
szeregu powa\
nych chorób przerosły wszystkie oczekiwania (przy czym przy okazji zostały
przywrócone: ostrość wzroku, koordynacja ruchowa, kolor i gęstość włosów, wzmocnione
zęby).
Według moich obserwacji ju\
po 1 - 2 tygodniach u chorych zaczynało się widoczne
polepszenie stanu zdrowia, a potem następowało całkowite wyleczenie.
Zarodki pszenne miękną. Skrobie zamieniają się w cukier słodowy. Oznacza to odcią\
enie
trawienia o jedno stadium (o cały szczebel - przecie\
musimy skrobie najpierw przemienić w
cukier). Z tego te\
powodu zarodki są najlepsze do trawienia i najzdrowsze ze wszystkich
pokarmów z ziarna. Szczególne zalecane są tym, którzy mają zmniejszone wydzielanie śliny.
Zarodki pszenne są najskuteczniejszym stymulatorem doszy Kapha.
Mieszanka pszenno - roślinna
1. Zarodki pszenne zmielić na maszynce, zmielić równie\
świe\
ą marchew
(mo\
na wykorzystać wytłoczyny z sokowirówki), buraki, seler, pasternak, mlecz,
pietruszkę, i inne rośliny jadalne. Wszystko dokładnie wymieszać, dodać odrobinę
miodu (pełni rolę środka konserwującego). W zale\
ności od składników smak
mieszanki się zmienia, co pozwala wpływać w sposób ukierunkowany na dosze. Na
przykład, gdy u\
yjemy mleczu, mieszanka będzie sprzyjała szybszej regeneracji
organizmu po przecią\
eniu fizycznym. Gdy dodamy do ziarna pietruszkę i
marchewkę, będziemy uzdrawiać nerki.
Szczególnie zdrowa jest ta mieszanka zimą i wczesną wiosną. W tym okresie do
zmielonych zarodków dobrze jest dodać namoczone suszone owoce: morele, jabłka,
gruszki, rodzynki, jak równie\
warzywa i zioła. Mieszanka taka jest bardzo sycąca.
2. Mieszankę sporządzamy w podobny sposób, ale zamiast miodu u\
ywamy masła.
Masła u\
ywamy do przygotowania niesłodkich mieszanek. W tym wypadku dodajemy
do zarodków gorzkie i ściągające zioła.
Mieszanki zachowują swoje właściwości uzdrawiające do dwóch tygodni.
V. Dania z owoców, warzyw i ziół
Ad\
yka
5 części słodkiej papryki, 5 części pomidorów, 1 część ostrej papryki, 1 cześć czosnku, 5
części oleju. Zmielić, wymieszać, przeło\
yć i zamknąć w weku.
Przygotowanie surówek
Surówki są głównym dostawcą naturalnych substancji od\
ywczych. Są naszym
podstawowym, obowiązkowym daniem, zatem powinniśmy traktować je wyjątkowo. Aby
zaspokoić zapotrzebowanie naszego organizmu maksymalnie, nale\
y przygotowywać
surówki składające się z korzeni, liści i owoców roślin. Takie surowki nazywają się "triady" i
są bogate w mikroelementy zawarte w bulwach (buraki, marchew, seler), błonnik i chlorofil,
135
zawarte w liściach (kapusta, natka pietruszki), w witaminy, fermenty, wodę strukturowaną,
znajdujące się w ogórkach i pomidorach.
Na pierwszym etapie samoleczenia (pierwsze 2-3 miesiące) mo\
na nie przywiązywać
szczególnej wagi do doboru składników. W tym okresie głównym celem jest zwiększenie
zasadowości organizmu i tworzenie odpowiedniej mikroflory. W związku z tym
wykorzystujemy warzywa z du\
ą zawartością elementów zasadowych i strukturowanej wody.
W ciągu następnych 3-6 miesięcy staramy się dobierać warzywa z uwzględnieniem
właściwego stosunku czynników we właściwej współzale\
ności Yin-Yang i dą\
yć do ich
zrównowa\
enia. Wreszcie dobierając potrzebne nam smaki za pomocą praypraw,
majonezów, warzyw, regulujemy dosze. Pamiętajmy! Do stymulacji jednej słabej doszy do
surówki dobieramy rośliny o jednakowym wtórnym smaku (smak pokarmu po trawieniu).
Je\
eli wykorzystujemy do surówki warzywa o ró\
nych smakach wtórnych, nie osiągniemy
stymulacji. Nie trzeba kroić warzyw zbyt drobno, poniewa\
tracą swoją wartość przy
kontakcie z powietrzem.
Majonez z sokiem jabłkowym
1 ły\
ka zmielonych orzechów włoskich, 1 ły\
ka oleju, 3 ły\
ki soku jabłkowego. Olej wlewamy
do zmielonych orzechów stale mieszając, do otrzymania gęstej masy. Dodajemy sok z
kwaśnych jabłek.
Majonez z sokiem jabłkowym i cytrynowym
1 ły\
ka zmielonych orzechów, 1 ły\
ka oleju, 2 ły\
ki soku jabłkowego, 1 ły\
ka soku z cytryny.
Przyrządza się podobnie jak majonez z sokiem jabłkowym.
Majonez z sokiem z cytryny
1 ły\
ka zmielonych orzechów (laskowych, włoskich, migdałów), 1 ły\
ka oleju, sok z cytryny.
Przyrządzamy w ten sam sposób.
Majonez z pestkami słonecznika
Na 6 porcji : 100 g pestek słonecznika, 0,1 litra oleju, 1 ły\
ka przecieru pomidorowego, 1
ły\
ka soku z cytryny, 1 ły\
ka utartej cebuli, utarta skórka z jednej cytryny.
Pestki zmielić, dodać przecier i cebulę. Stale mieszając wlewamy ostro\
nie olej do uzyskania
gęstej masy. Dodać sok i skórkę z cytryny.
Majonez z białego sera (1)
100 g białego sera twarogowego, 1.5 ły\
ki oleju, 2 ząbki czosnku, 1 ły\
ka mleka, odrobina
mielonej czerwonej słodkiej papryki, natka pietruszki.
Ser ubić i stopniowo połączyć z olejem i mlekiem. Dodać drobno pokrojony (lub wyciśnięty
przez maszynkę) czosnek i drobno pokrojoną natkę pietruszki.
Majonez z białego sera (2)
Na 6 porcji: 1 \
ółtko, 0,1 litra oleju, 50 g sera, 1 ły\
ka utartej cebuli, pieprz czerwony mielony.
Ser ubijamy w jednolitą masę i łączymy z przygotowanym osobno majonezem z \
ółtka i
oleju. Dodajemy paprykę i cebulę. Podajemy na śniadanie.
Sosy do surówek
Sos z sokiem z cytryny
2 ły\
ki oleju, 1 ły\
ka soku z cytryny, 1 ły\
eczka miodu.
Słodki sos z sokiem z cytryny
136
3 ły\
ki oleju, 2 ły\
ki soku z cytryny, 1 ły\
eczka miodu, 1 ły\
eczka pokrojonej natki pietruszki.
(Natkę pietruszki mo\
na zastąpić koperkiem, nacią selera, szczypiorkiem itd.).
Sos pomidorowy
150 g pomidorów, 2-3 ły\
ki śmietany (lub jogurtu), 1 ły\
ka soku z cytryny, 1 ły\
eczka miodu,
1 ły\
eczka utartej cebuli.
Dojrzałe pomidory umyć, zdjąć skórkę, zmiksować (lub przetrzeć przez sitko). Dodać dobrze
ubitą śmietanę, sok, miód i cebulę.
Sos orzechowy
I wariant : 4 ły\
ki zmielonych orzechów, 2 ząbki czosnku, 1 ły\
ka soku z cytryny.
II wariant: 1 ły\
ka zmielonych orzechów włoskich, 1 ły\
ka oleju, 1 ły\
ka soku z cytryny.
Sos marchwiowo-chrzanowy
100 g marchwi, 1-2 ły\
ki miodu, 1 ły\
ka soku z cytryny, 1 ły\
ka chrzanu, śmietana.
Marchewkę zetrzeć na tarce. Dodać miód, sok z cytryny i chrzanu. Dodać śmietanę do
otrzymania potrzebnej konsystencji.
Sos z miodem
1 ły\
ka soku z cytryny, 1-2 ły\
ki miodu. A
ączymy z miodem sok z cytryny, stale mieszając.
Je\
eli smak jest zbyt kwaśny, mo\
na dodać 1 ły\
kę oleju.
Sos z przyprawami
Sok z 60 gramów kwaśnych jabłek, 60 gramów zmielonych orzechów włoskich, 30 gramów
wymieszanych przypraw (natka pietruszki, mielona papryka, koperek, kminek, seler
naciowy).
Przyprawy łączymy z sokiem i orzechami.
Chleb według przepisu Arakelana
1 kg mąki, 100 g oleju, 100 g miodu, szklanka wody. Z tego ciasta formujemy placek i
pieczemy w piekarniku przy 45 - 48 C. Taki chleb nie zawiera dro\
d\
y. Wszystkie komórki
takiego chleba są \
ywe. Przechowujemy w lodówce zawinięty w folii.
Preparat antystresowy według przepisu Arakelana
Jest to osobliwy dodatek pokarmowy, który wywiera dobroczynny wpływ na organizm,
zwłaszcza w okresie głodówki.
Przepis: na 1 kg wagi ciała - 0.01 g kwasku cytrynowego, 0,01 mililitrów naparu mięty, 2 g
miodu naturalnego i 2 mililitry wody.
To jest norma tygodniowa. Gdy na przykład waga wynosi 80 kg, a zamierzamy głodować 3
dni, bierzemy odpowiednio 0,4 g kwasku cytrynowego, 0,4 ml naparu mięty, 80 g miodu i 80
ml wody. Rozdzielamy to na trzy części i bierzemy raz dziennie.
Rola fizjologiczna ka\
dego składnika jest następująca: kwasek cytrynowy to jedyny kwas,
który łączy się w organizmie z wapniem. Wapń kwasku cytrynowego jest niezmiernie wa\
ną
solą. Przy rozpuszczaniu się wyzwalają się fosfor i wapń gromadzone w kościach. Przy
zwyczajnym od\
ywianiu 60% wapnia i fosforu - niezbędnych do \
ycia elementów -
przechodzi przez nasz organizm tranzytem.
Jeszcze jedna właściwość charakterystyczna kwasku cytrynowego: stanowi rezultat, do
którego zmierza proces trawienia. A
ącząc się z ATP, kwasek "spala się" wyswobodzając
energię. Wprowadzając do organizmu kwasek, czynimy od\
ywianie wysoce efektywnym. Tak
137
więc gdy pijemy "koktajl" miodu z kwaskiem cytrynowym, otrzymujemy wspaniały pokarm nie
obcią\
ając organizmu przetwarzaniem pokarmów.
Kwas cytrynowy, łącząc się z aminami, tworzy kwas aminocytrynowy z ładunkiem
elektrycznym negatywnym. Z 21 niezastąpionych aminokwasów tylko trzy są naładowane
negatywnie - na tym polega szczególna wartość kwasu aminocytrynowego.
O właściwościach miodu ju\
wiemy. Ciekawą rośliną jest mięta. Dzięki swoim walorom
smakowym stymuluje doszę Wata, a więc: miód stymuluje dosze Kapha, kwasek - doszę
Pitta, mięta - doszę Wata. Czyli, ten napój równowa\
y wszystkie trzy dosze - stąd wynika
jego wartość lecznicza.
Oprócz okresów głodówki preparat antystresowy mo\
na pić w zwyczajne dni - po 30 g
dziennie. W tym przypadku sok z trzech cytryn lub ły\
eczkę kwasku cytrynowego, 250 g
miodu naturalnego, ły\
eczkę mięty, 1 litr wody.
138