Dwie mogiły jako symbole określonych idei w "Nad Niemnem" E. Orzeszkowej








 

 Reklama  Kontakt   





















Prace do MATURY 2004 i
szkoły średniej

- TŁUMACZ STRON
INTERNETOWYCH - 29
języków










Pięć
tysięcy wypracowań, ściąg przygotowanych do druku. Ponad 600
lektur i wierszy - dla leniwych znajdzie się również około
200 streszczeń i opracowań niektórych z nich! Pytania wraz z
odpowiedziami z matur 2001-2003. Adresy wszystkich szkół
wyższych i policealnych, dokładny opis stu z nich.
     Wejdź
>>>



  Temat:  Dwie mogiły jako symbole określonych idei w
"Nad Niemnem" E. Orzeszkowej 
"Nad Niemnem" jest powieścią, która nie mogłaby
ukazać się na terenie zaboru rosyjskiego, gdyby o sprawach
narodowych autorka mówiła wprost. Musiała więc Orzeszkowa wymyślić
taki sposób wypowiadania problematyki narodowej, aby czytelnik
polski bez trudu zrozumiał tę myśl i aby cenzor rosyjski nie mógł
mieć zastrzeżeń do tekstu powieści. Problematyka narodowa i
polityczna obraca się wokół powstania styczniowego, ale słowo
"powstanie" nie pojawia się ani razu na kartach książki.Symbolem
idei narodowowyzwoleńczej, patriotycznej jest mogiła powstańców
znajdująca się pod lasem. Kryje ona prochy 40 powstańców, wśród
których najczęściej wspominani są: Andrzej Korczyński i Jerzy
Bohatyrowicz. Janek pamięta pożegnanie z ojcem idącym do powstania.
Od śmierci powstańców minęło około 25 lat, ale ich zbiorowy grób
jest zawsze zadbany, pokryty kwiatami. Miejsce tragicznej bitwy
zaczęto w okolicy nazywać Mogiłą. Idee, za które zginęli powstańcy:
wolność i równość, pozostają nadal aktualne i trzeba je realizować,
choć innymi metodami.Andrzej Korczyński przed ćwierćwieczem,
przejęty ideą równości, przyja�nił się z Bohatyrowiczami. Nosił do
ich chat książki, tłumaczył ich treści, rozpalał wśród schłopiałych
szlachciców uczucia patriotyczne. Kiedy wybuchło powstanie, poszedł
walczyć o wolną Polskę, a u jego boku walczył brat Dominik i
Bohatyrowiczowie: Jerzy i Anzelm. Klęska powstania była tragicznym
wydarzeniem dla obu rodów. Andrzej i Jerzy polegli, Dominik został
zesłany na Sybir, Anzelm popadł w chorobę nerwową. Rok 1864 ukazał
nieskuteczność walki orężnej, więc hasła patriotyzmu i równości
trzeba realizować na codzień wytężoną pracą, wzajemną pomocą i
zrozumieniem okazywanym sobie przez te dwie społeczności: dworską i
zaściankową. Mogiła przypomina żyjącym o tych ideach i mobilizuje
ich do określonych działań. Benedykt Korczyński mógłby sprzedać
Korczyn, lecz czuje się w obowiązku utrzymać w swym posiadaniu ten
skrawek ojczystej ziemi. Boryka się z ogromnymi kłopotami, jest
osamotniony, bo wokół inni nie rozumieją jego postawy. Nie rozumie
go nawet żona, którą tak bardzo kocha, zaś szwagier Darzecki,
arystokrata Różyc i bratanek Zygmunt, śmieją się z jego "dziwactwa".
W chwilach zwątpienia w sens swego działania, przytłoczony
problemami, szuka otuchy właśnie przy Mogile. Tam też idzie wraz z
synem po męskiej i poważnej rozmowie mając świadomość, że nie będzie
już sam. Witold - tak podobny do Andrzeja - jest pełen wiary w
skuteczność ich działania i namawia ojca do nawiązania współpracy z
Bohatyrowiczami. Znów - jak przed powstaniem - Korczyńscy i
Bohatyrowiczowie będą walczyć o polskość ziemi nadniemeńskiej, nie
orężem jednak, lecz codzienną pracą. Mogiła jest symbolem, świątynią
polskości i patriotyzmu wyrażającego się w wytężonej pracy. Mamy
też w powieści drugi symbol zamknięty w grobie Jana i Cecylii. To
miejsce przypomina okolicznym mieszkańcom o wartości pracy. W grobie
pochowani zostali założyciele rodu Bohatyrowiczów, którzy wiele lat
temu schronili się w puszczy przed lud�mi i ich złośliwością.
Cecylia pochodziła z wyższego rodu, szlacheckiego, natomiast Jan był
chłopem. Aby żyć wspólnie, uciekli od swych bliskich i zamieszkali w
puszczy. Karczowali las, oswajali zwierzęta, założyli osadę w sercu
puszczy. Dochowali się licznego potomstwa, które wzorem rodziców
osiedlało się także w puszczy i tak powstała poka�na osada, w której
żyli wszyscy zgodnie, otaczali głębokim szacunkiem sędziwych już
założycieli rodu. W czasie polowania król Zygmunt August (wiek XVI)
zapędził się w głąb puszczy i odkrył osadę Jana i Cecylii. Był pełen
uznania dla trudu, jaki towarzyszył ich życiu, więc nadał im
szlachectwo i nazwisko Bohatyrowiczów, bo taka wieloletnia owocna
praca jest bohaterstwem. Właśnie ciężka praca nobilitowała ród Jana
i Cecylii. Pamiętają o tym wszyscy żyjący Bohatyrowiczowie i są
dumni ze swego szlachectwa. Otaczają czcią grób założycieli rodu,
przekazują sobie historię ich życia. Jan i Cecylia są dla żyjących
wzorami osobowymi, toteż wśród mieszkańców zaścianka nie ma
próżniaków. Dzieci wychowywane są w szacunku dla pracy, która
przyniosła szlachectwo ich przodkom. Grób Jana i Cecylii stał się
symbolem pracowitości ludzkiej.Pisarka w tych dwóch mogiłach
wyraziła dwie idee, które miały inspirować do działania mieszkańców
okolicy. Powieść "Nad Niemnem" stała się swoistym hołdem złożonym
przez Orzeszkową idei patriotyzmu i pracy. Stosunek do tych idei
jest podstawowym kryterium oceny bohaterów
powieści. 




 Info:-Przedmiot: Pozytywizm-Zakres: Język
Polski-Autor:
 -Dodano: 



 
Drukuj prace

Wyślij SMSa



Zobacz więcej
...

------- Autorzy serwisu nie
odpowiadają za treść umieszczanych prac. -------






prace | matura |książki | ściągi | ściąga UV | forum | linki | logosy | reklama | kontakt





Ta strona pochodzi z serwisu gotowce.comCopyright © 2000-2004