2.Rachunek kosztów działań nowa idea patrzenia na koszty
2.1.Geneza i założenia rachunku kosztów działań
Ostatnie dziesięciolecia ubiegłego wieku cechują się dużym rozwojem nowych technologii,
automatyzacją i informatyzacją procesów produkcyjnych, wzrostem znaczenia jakości,
zróżnicowaniem produktów oraz sposobów obsługi klientów czy wreszcie globalizacją rynków.
Elementy te wpłynęły w sposób znaczny na strukturę kosztów ponoszonych przez
przedsiębiorstwa. Przyczyniły się do znacznego wzrostu pośrednich kosztów produkcyjnych i
nieprodukcyjnych. Dotychczasowe modele rachunku kosztów nie przedstawiały takiego podziału
kosztów.
„Pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku amerykańscy przedstawiciele nauki
rachunkowości, Robin Cooper i Robert Kaplan, przedstawili koncepcję Activity Based Costing
(ABC), znaną obecnie w Polsce pod nazwą rachunku kosztów działań. Rachunkowość zarządza
zdominowana przez tradycyjny rachunek kosztów od tej pory przybrała nowy kierunek. Stopniowo
koncepcja ABC upowszechniała się, z pewnymi modyfikacjami, również w Europie. Koncepcja
ta dotarła również do Polski i cieszy się coraz szerszym zainteresowaniem i uznaniem”34.
Istotą rachunku kosztów działań - Activity Based Costing (w skrócie ABC) - jest metoda
pomiaru kosztów i efektywności działań, zasobów, produktów, klientów i innych obiektów
kosztów, polegającą na powiązaniu zasobów z działaniami oraz działań z innymi obiektami
kosztów na podstawie stopnia wykorzystania działań oraz poznania przyczynowo-skutkowych
relacji pomiędzy czynnikami powstawania kosztów a działaniami35.
Podstawową koncepcją rachunku kosztów działań jest postrzeganie przedsiębiorstwa
nie przez pryzmat pionów czy wydziałów, ale działań (procesów) niezbędnych do wytworzenia i sprzedaży określonych produktów36.
Prawidłowo zaprojektowany rachunek kosztów działań pozwala na bardziej zbliżone
do rzeczywistości rozliczenie kosztów pośrednich, ze względu na fakt, że bazuje
on na dokładnym poznaniu i opisaniu realnych procesów (działań) zachodzących w
przedsiębiorstwie. Wprowadzenie rachunku kosztów działań jest systemem skomplikowanym i
wymaga znacznych nakładów, dlatego wykorzystywany jest w przedsiębiorstwach o określonych
uwarunkowaniach ponoszenia kosztów37.
Według Kaplana i Coopera „Zarządzanie kosztami i efektywnością” należy kierować się niżej
3
4 R. Piechota Projektowanie rachunku kosztów działań, Difin, Warszawa 2005, s. 22.
3
5 G. K. Świderska Rachunkowość zarzą dcza i rachunek kosztów, tom I, Difin, Warszawa 2003, s. 121.
3
6 G. K. Świderska Rachunkowość zarzą dcza i rachunek kosztów, tom I, Difin, Warszawa 2003, s. 121.
3
7 G. K. Świderska Rachunek kosztów i rachunkowość zarzą dcza, Stowarzyszenie Księgowych w Polsce, Warszawa 2004, s.133.
wymienionymi zasadami przy podejmowaniu decyzji o wprowadzeniu rachunku kosztów działań do przedsiębiorstwa:
• zasada wysokich kosztów pośrednich
• zasada dużej różnorodności.
Pierwsza zasada stwierdza, że rachunek kosztów działań wdraża się w przedsiębiorstwach,
których udział kosztów pośrednich oraz kosztów działalności pomocniczej w kosztach
całkowitych jest wysoki i charakteryzuje się wzrostem; druga zaś zakłada dużą różnorodność
działalności pod względem zróżnicowania asortymentowego oraz klientów.
Ważną rzeczą w rachunku kosztów działań jest określenie czynników wyznaczających poziom
pośrednich kosztów działalności oraz ustalenie zależności tych kosztów od określonych
parametrów działalności przedsiębiorstwa. Dlatego istotny jest w ABC właściwy sposób
grupowania i pomiarów kosztów pośrednich oraz ich rozliczanie na produkty, kierując się
różnorodnymi kluczami rozliczeniowymi. Koszty pośrednie są grupowane według działań jako
przyczyna ponoszenia tych kosztów, a nie według miejsca ich powstania (rachunek tradycyjny).
Model rachunku kosztów działań
Każdy system rachunku kosztów jest pewną uproszczoną próbą odzwierciedlenia
rzeczywistości według przyjętych zasad, opartych na pewnych założeniach. Przyjęty model
zniekształca rzeczywistość. Podobnie jest z modelem rachunku kosztów działań. Istnieją jednak
przesłanki zminimalizowania ich ograniczającego wpływu, a zatem przedstawienie zjawisk jak
najbardziej rzeczywistych, co jest nieodzowne w procesie podejmowania decyzji.
Model rachunku kosztów działań opiera się na dwóch podstawowych perspektywach:
perspektywie kosztów oraz perspektywie procesów. Wykonywane działania znajdują się w centrum
uwagi. Co przedstawia rysunek 3.
Rysunek 3. Model rachunku kosztów działań
Perspektywa kosztów
Zasoby
Nośniki kosztów zasobów
Miary oceny
Czynniki kosztotwórcze
Działania
Perspek
efektywności
tywa
procesu
Nośniki kosztów działań
Obiekty kosztowe
Źródlo: J. A. Miller Zarzą dzanie kosztami działań, WIG-Press, Warszawa 2000, s. 216.
śeby zrozumieć zasadę funkcjonowania modelu ABC należy poznać podstawowe pojęcia takie
jak40:
1. Obiekt kosztów.
2. Działanie.
3. Proces.
4. Zasoby.
5. Nośnik kosztów zasobów.
6. Nośnik kosztów działań.
Obiekt kosztowy należy rozumieć jako coś dlaczego gromadzi się i liczy koszty. Termin ten stosuje się do: dowolnego klienta, wyrobu, usługi, umowy, przedsiębiorstwa lub innej jednostki pracy, dla której wymagany jest odrębny pomiar kosztów41. Obiekt może być indywidualny albo
zbiorczy. W zależności od celów dla jakich ma służyć rachunek kosztów działań można dalej
definiować obiekty kosztów (cele strategiczne, pośrednie, indywidualne).
4
0 R. Piechota Projektowanie rachunku kosztów działań, Difin, Warszawa 2005, s. 25.
4
1 J. A. Miller Zarzą dzanie kosztami działań, WIG-Press, Warszawa 2000, s. 8.
Działanie jest to oznaczona część procesów gospodarczych, czynności lub zdarzeń powiązanych, niezbędnych do wytworzenia i sprzedaży wyrobów. Powtarzalność oraz możliwość sprawowania
kontroli nad przebiegiem poszczególnych zdarzeń jest warunkiem uznania jako działania. Ze względu
na możliwość oddziaływania na poziom kosztów działań, a także ich specyfikę należy je
sklasyfikować. Można rozróżnić takie rodzaje działań jak42:
• dotyczące pojedynczych produktów,
• dotyczące partii produktów,
• dotyczące asortymentu produktów,
• dotyczące całego przedsiębiorstwa.
Proces jest to ciągłe i regularne działanie, które jest wykonywane w określony sposób dla osiągnięcia założonego rezultatu. Charakteryzuje się więc tym, że jest stałym działaniem lub serią następujących po sobie działań. Procesy zachodzące w działalności przedsiębiorstwa klasyfikuje się dla potrzeb rachunku kosztów działań na procesy podstawowe i procesy pomocnicze. Procesy podstawowe są bezpośrednio związane z produktami przedsiębiorstwa. Dotyczą czynności wytwarzania i sprzedaży produktów. Procesy pomocnicze są
to czynności wykonywane dla wspierania procesów podstawowych. Są one przyczyną ponoszenia kosztów pośrednich, wspierających realizację procesów bezpośrednio produkcyjnych.
Zasoby są to wszelkie środki gospodarcze wykorzystywane lub zużywane w czasie wykonywania
działań. Dla potrzeb rachunku kosztów działań przyjmuje się cztery podstawowe rodzaje zasobów
ekonomicznych:
• materiały,
• pracownicy,
• urządzenia,
• pomieszczenia.
Nie uwzględnia się, z punktu widzenia ABC, zasobów niematerialnych czyli nie generujących
kosztów.
Nośnik kosztów zasobów jest to miara ilości zasobów wykorzystanych przez dane działanie.
Wyraża on stopień zapotrzebowania działań na konkretne zasoby. W literaturze nośniki kosztów
zasobów nazywane są kluczami rozliczeniowymi pierwszego stopnia (rodzaju). Przykładową
specyfikację nośników wybranych zasobów w przedsiębiorstwie produkcyjnym przedstawia tabela 5.
Tabela 5. Przykłady nośników kosztów zasobów
4
2 K. Czubakowska, W. Gabrusewicz, E. Nowak Podstawy rachunkowoś ci zarzą dczej, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2006, s.185.
Koszt
Nośniki kosztów zasobów
• liczba godzin potrzebnych do
wykonania działania
Zasoby ludzkie
Wynagrodzenia
• liczba pracowników
wykonujących dane działanie
Amortyzacja, • powierzchnia pomieszczeń
Hale produkcyjne, czynsze, koszty
związana z wykonywaniem
magazyny,
remontów i
działań
powierzchnie
konserwacji, ochrona • kubatura pomieszczeń z
biurowe
itp.
wykonywaniem działań
Amortyzacja,
Maszyny,
• czas pracy urządzeń z
koszty ruchu,
urządzenia
poszczególnymi działaniami
materiały pośrednie
• procentowe zużycie mediów
Media
technologicznych do
Zużycie energii
technologiczne
wykonania określonego
działania
Źródło: R. Piechota Projektowanie rachunku kosztów działań, Difin, Warszawa 2005, s. 33.
Nośnik kosztów działań jest miarą częstotliwości i wielkości zapotrzebowania na działania generowane przez obiekty kosztów. Jest najważniejszym elementem rachunku kosztów działań. Pełni rolę kluczy rozliczeniowych drugiego rodzaju. Na ich podstawie dokonuje się alokacji kosztów działań
pomiędzy te wyroby dla których odpowiednie działania były wykonane. Dotyczy to rozliczenia kosztów
pośrednich kosztów wyrobów, które wstępnie zostały ujęte według działań. Do najczęściej
występujących nośników kosztów działań stosuje się takie wielkości miary jak46:
• liczbę wykonywanych działań,
• czas wykonywania działań,
• ilość zasobów zaangażowanych
• wartość działań.
4
6 K. Czubakowska, W. Gabrusewicz, E. Nowak Podstawy rachunkowoś ci zarzą dczej, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2006, s.188.
Tradycyjny rachunek kosztów a rachunek kosztów działań
Rachunek kosztów działań jest najlepiej rozwiniętym w teorii i najczęściej stosowanym w
praktyce nowoczesnym rozwiązaniem rachunku kosztów. Jeżeli chodzi o prawidłowości kalkulacji
kosztów w przedsiębiorstwie rachunkowi kosztów działań przeciwstawiany jest tradycyjny
rachunek kosztów47.
Zadania rachunku kosztów wiążą się z wymaganiami informacyjnymi, decyzyjnymi i
kontrolnymi wobec niego. Rachunek kosztów powinien zaspokoić potrzeby związane z
przygotowaniem sprawozdania finansowego – potrzeby zewnętrzne oraz dostarczyć informacji dla
zarządzania organizacją – potrzeby wewnętrzne. Zadania zewnętrzne wynikają z zakresu
obligatoryjnej sprawozdawczości zewnętrznej uregulowanej prawnie. Są to48:
• regulacja prawna rachunkowości finansowej (sprawozdawczość finansowa),
• regulacja podatkowa,
• regulacja informacji dla organów statystki państwowej.
Zadania wewnętrzne wynikają z potrzeb zarządzających firmą. Można tutaj wymienić
informacje:
• kosztach do podejmowania decyzji strategicznych, operacyjnych, specjalnych,
• dla planowania i kontroli kosztów,
• kosztach do podjęcia decyzji cenowych,
• kosztach do zarządzania efektywnością zasobów i procesów,
• kosztach do zarządzania rentownością produktów i klientów,
• kosztach do zarządzania nowymi produktami i technologią,
• kosztach dla oceny działalności i pracowników.
Jeżeli chodzi o tradycyjny rachunek kosztów struktura kosztów pośrednich jest pochodną
funkcjonalnej struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa. Koszty pośrednie w pierwszej kolejności
ujmowane są według jednostek organizacyjnych przedsiębiorstwa (najczęściej wg wydziałów,
stanowisk roboczych). Następnie rozliczane są na produkty. Podczas kiedy w rachunku kosztów
działań wynika ze struktury działań wykonywanych w celu wytworzenia produktu. Liczba
wyodrębnionych działań jest zazwyczaj większa od liczby wydziałów i innych jednostek
organizacyjnych przedsiębiorstwa, na które odnoszone są koszty49.
W tradycyjnym rachunku kosztów do kalkulacji kosztów produktów stosuje się klucze
4
7 I. Sobańska Rachunek kosztów i rachunkowość zarzą dcza, C.H. BECK, Warszawa 2003, s. 445.
4
8 G. K. Świderska Rachunek kosztów i rachunkowość zarzą dcza, Stowarzyszenie Księgowych w Polsce, Warszawa 2004, s.13.
4
9 G. K. Świderska Rachunek kosztów i rachunkowość zarzą dcza, Stowarzyszenie Księgowych w Polsce, Warszawa 2004, s.13.
podziałowe związane z wielkością produkcji (zazwyczaj roboczogodziny, maszynogodziny lub koszty bezpośrednie). Natomiast w rachunku kosztów działań koszty każdego działania
przypisywane są do produktów za pomocą indywidualnego nośnika kosztów.
Wyniki kalkulacji uzyskiwane z różnych metod rachunku kosztów zazwyczaj różnią się między
sobą. W tradycyjnym systemie kalkulacji koszty pośrednie zbierane są na wydziałach, po to by następnie zostały rozliczone na produkty. Rezultatem tego podejścia jest rozliczenie kosztów wielu
zróżnicowanych działań przy wykorzystaniu jednego klucza podziałowego. W rachunku kosztów
działań koszty zbierane są najpierw w przekroju działań, a dopiero później rozliczane są na
produkty. Tutaj podstawą rozliczenia kosztów pośrednich jest bezpośredni związek między
działaniem i produktem. Najważniejsze różnice między tradycyjnym rachunkiem kosztów, a
rachunkiem kosztów działań przedstawia tabela 6.
Tabela 6. Różnice między tradycyjnym rachunkiem kosztów, a rachunkiem kosztów działań
Podejście tradycyjne
Podejście Rachunku kosztów działań
Jedna lub dwie pule kosztów pośrednich dla każdego
Wiele jednorodnych pul kosztów pośrednich związanych
wydziału lub zakładu - zazwyczaj niejednorodne
z wieloma wyodrębnionymi działaniami
Podstawy rozliczania kosztów pośrednich często nie
Podstawy rozliczania kosztów pośrednich są najczęściej
są nośnikami kosztów
nośnikami kosztów
Podstawy rozliczania kosztów pośrednich to często
Podstawy rozliczania kosztów pośrednich to często
zwykle wielkości finansowe, takie jak koszty
zwykle wielkości niefinansowe, takie jak ilość
robocizny czy materiałów bezpośrednich
komponentów w produkcie czy długość czasu testowania
Źródło: I. Sobańska Rachunek kosztów i rachunkowość zarzą dcza, C.H. BECK, Warszawa 2003, s. 446.
Inną różnicą pomiędzy tradycyjnym rachunkiem kosztów, a rachunkiem kosztów działań jest
ocena kosztów historyczne dla ich potrzeb. Przedsiębiorstwa w tradycyjnym rachunku kosztów
wykorzystuje poniesione koszty historyczne jako podstawę do opracowania standardów dla
kosztów wytworzenia. Koszty te niejednokrotnie zawierają straty produkcyjne, powielanie działań,
koszty niewykorzystanych zasobów, koszty niskiej efektywności, a zatem nie stanowią dobrej
podstawy do budowania standardów w celu doskonalenia organizacji produkcji.
Natomiast rachunek kosztów działań koszty historyczne traktuje wyłącznie jako punkt
odniesienia do projektów poprawiających działalność firmy dążąc do zachowania konkurencyjnej
pozycji w przyszłości. W systemie ABC eliminuje się straty produkcyjne i doskonali działania w celu utrzymania konkurencyjności przedsiębiorstwa.
Zastosowanie Activity Based Costing
Firmy wdrażają system zarządzania kosztami działań, ponieważ ufają, że pomoże to im w
podejmowaniu lepszych decyzji. Menadżerowie wykorzystują ABC do mierzenia efektywności lub
jej poprawę, skupiają się na redukcji kosztów albo zwiększeniu sprzedaży. Zastosowanie systemu zależy od konkretnej sytuacji firmy i jej branży. Bez względu na sposób podejścia każda firma potrzebuje informacji. Informacji potrzebnej do podejmowania decyzji, ustalenia priorytetów,
alokacji zasobów i monitorowania podejmowanych działań. Systemy zarządzania kosztami działań
stworzone są po to by zaspokoić te wymagania informacyjne53.
Ogólne zastosowanie zarządzania kosztami działań ściśle związane jest z funkcjonowaniem
firmy na różnych etapach jej rozwoju. Wyodrębnia się następujące etapy sytuacji rynkowej firmy z
zastosowaniem informacji ABM54:
• rozwój/ekspansja przedsiębiorstwa,
• brak wzrostu – stały poziom działalności,
• zmniejszanie się poziomu sprzedaży,
• niewystarczające moce przerobowe.
Rozwój/ekspansja przedsiębiorstwa zmierza do zwiększania zysku i wydajności poprzez
szybszy wzrost sprzedaży niż wzrost kosztów. Działania nie tworzące wartości muszą być
eliminowane i w tym celu niezbędne są właściwe informacje.
Brak wzrostu – stały poziom działalności: zyski i wydajność zwiększa się - wykorzystując
mniejszą ilość zasobów do utrzymania tego samego poziomu sprzedaży. Wyłączanie działań i
optymalizacja procesów tworzy wolne moce przerobowe oraz zasoby, które można wykorzystać do
rozwoju firmy.
W oparciu o tak ogólny podział znaczenia informacji dla firmy ekonomiści wyodrębnili
następujące koncepcje rachunku kosztów działań:
• zarządzanie kosztami działań,
• poprawę efektywności procesów,
• budżetowanie kosztów działań,
• wyznaczanie wzorców (benchmarking) ,
• reorganizację procesów.
Zarządzanie kosztami działań sprowadza się do ustalenia zaangażowania zasobów do działań, które przynoszą największe korzyści strategiczne oraz poprawa w obszarach mające znaczenie dla zwiększenia
wartości dla klienta. Na przychody przedsiębiorstwa mają wpływ te działania w trakcie, których powstaje
5
3 J. A. Miller Zarzą dzanie kosztami działań, WIG-Press, Warszawa 2000, s. 13.
5
4 J. A. Miller Zarzą dzanie kosztami działań, WIG-Press, Warszawa 2000, s. 14-15.
wartość. Typowym zastosowaniem zarządzania kosztów działań jest to np55:
• ustalenie kosztów procesów i działań,
• ustalenie rezultatów procesów i działań,
• pomiar kosztów jednostkowych rezultatów procesów i działań (powiązanie kosztów z
rezultatami, do jakich prowadzi zużycie zasobów),
• pomiar efektywności procesów i działań w aspekcie produktywności, jakości, czasu,
zadowolenia klienta i skuteczności,
• zarządzanie operacyjne efektywnością procesów i działań,
• zarządzanie niewykorzystanym potencjałem (niewykorzystane moce przerobowe,
pojemność sieci, niewykorzystane środki transportu w firmach transportowych),
• zarządzanie rozbudową potencjału,
• realizacja celów przedsiębiorstwa przy mniejszym zużyciu zasobów,
• strategiczne zarządzanie produktami i usługami, kanałami sprzedaży, segmentami rynku,
• analiza czynników kosztotwórczych,
• analiza mierników rezultatów działań.
Poprawa efektywności procesów jest wynikiem analiz tych działań oraz procesów, których usprawnienie może przynieść największe korzyści firmy. Działania te są definiowane, analizowane oraz wyceniane w celu ustalenia rzeczywistego obrazu sytuacji. Dzięki wycenie tych korzyści można
skoncentrować wysiłki na poprawie efektywności 56.
Najnowocześniejszym sposobem budżetowania stosowanym obecnie na świeci jest tak zwane
budżetowanie na działaniach ściśle związane z koncepcją zarządzania kosztami działań oraz rachunkiem
kosztów działań. W praktyce metoda ta sprowadza się do budżetowania kosztów działań czyli Activity Based Budgeting w skrócie ABB. Wychodząc od zakładowego planu sprzedaży i analizując nośniki
kosztów działań, możemy określić rodzaj i ilość działań niezbędnych do realizacji tego planu. One z kolei pozwolą nam na określenie ilości i wartości zasobów, których koszty należy uwzględnić w budżecie57.
Zasady tworzenia budżetu dopiero na samym końcu pozwalają przełożyć informacje o wymaganych
zasobach na wartość kosztów w układzie tradycyjnego planu kont. Budżetowanie wspomaga także decyzje
w zakresie kosztów docelowych (Target Costing), nowych produktów i usług. Zatem Activity Based Budgeting charakteryzuje się tym, że58:
• bazuje na popycie,
• wykorzystuje współczynnik konsumpcji,
• uwzględnia potencjał wytwórczy,
5
5 Controlling i Rachunkowość Zarządcza 9/2006 z 04.09.2006, s. 51.
5
6 J. A. Miller Zarzą dzanie kosztami działań, WIG-Press, Warszawa 2000, s. 20.
5
7 Gazeta Prawna 22/2001 z 21.02.2001 s. 15.
5
8 Monitor – rachunkowości i finannsów nr 12(35)/2001, s. 67.
• bierze pod uwagę koszty zasobów,
• określa niezbędny poziom zasobów do zaspokojenia popytu.
Benchmarking porównanie do najlepszych wzorców polega na podpatrzeniu sposobu pracy innych w celu zastosowania tych zasad u siebie59. Podpatrywanie nie oznacza, że wprost przejmuje się zasady z
podpatrywanego przedsiębiorstwa, ale uczenie się i twórcze adoptowanie najodpowiedniejszych
metod. Analizowane są procesy zbieżne w celu wykorzystania ich u siebie po zaadoptowaniu do
podniesienia efektywności działań. Do faz benchmarkingu należą:
• wybór zagadnień do porównania,
• opracowanie planu analizy i wybór metod gromadzenia danych,
• wybranie firm uznanych za wzorcowe,
• zbieranie danych,
• porównanie danych, analiza, przygotowanie zaleceń,
• opracowanie planu wprowadzenia zmian,
• wprowadzenie zmian,
• powtórzenie tego procesu po uwzględnieniu zmian.
Reengineering jest to proces ciągły nie zajmujący się samym produktem, lecz procesem
zarządzania jako całością i jego elementami, a więc planowaniem, organizacją, motywacją i
kontrolowaniem. Jest to metoda szybkiego i radykalnego przeprojektowania strategicznych
procesów oraz powiązanych z nimi systemów, procedur oraz struktury organizacyjnej w celu
optymalizacji toku pracy i produkcyjności przedsiębiorstwa. W szczególności polega na dokonaniu
istotnych zmian w takich obszarach funkcjonowania jak wizja i cel istnienia, wewnętrzna kultura organizacyjna, metody kierowania oraz sposoby rekrutacji kierowników. Istotą reengineeringu jest
przejście do realizowanych procesów, a następnie skupienie się na procesach szczególnie
związanymi z klientami i dostawcami zewnętrznymi. Przeprowadzenie tej metody pozwala na
eliminacje bezużytecznej pracy i ograniczenie pracy nie tworzącej wartości z punktu widzenia
klienta. Wdrożenie procedury reengineeringu pozwala na określenie typowych efektów, np. takich
jak60:
• znaczne zmniejszenie zatrudnienia personelu organizacji,
• dodatkowe zyski klientów i akcjonariuszy,
• krótszy czas przekazywania informacji klientom,
• udoskonalenie obsługi klientów,
• eliminację niepotrzebnych czynności i redukcję opóźnień,
5
9 J. A. Miller Zarzą dzanie kosztami działań, WIG-Press, Warszawa 2000, s. 87.
6
0 Z. Martyniak Nowe metody i koncepcje zarzą dzania, Wydawnictwo Akdenii Ekonomicznej w rakowie, Kraków 2002, s. 73.
• zwiększenie elastyczności i efektywności działania organizacji.
Największa zaletą reengineeringu jest dostarczenie narzędzi, które umożliwią zmianę procesów
zarządzania. W efekcie pozwala to na lepsze skupienie się nad problemami, związanymi z
istnieniem konkurencji na rynku.
Przedstawione koncepcje są przejawem podejścia procesowego, które znajduje coraz szersze
zastosowanie w praktyce wielu przedsiębiorstw.