Uniwersytet Łódzki
dr Leszek Margielewski
●
Funkcje oleju przekładniowego:
– minimalizowanie tarcia i zużycia
– chłodzenie części przekładni
– zapobieganie powstawaniu rdzy i korozji
– dobra współpraca z elementami zazębiającymi
– tłumienie drgań i hałasu
– nie powodowanie wycieków, dobra współpraca z elementami uszczelnień
Dodatki do olejów przekładniowych
●
Dodatki stosowane do olejów silnikowych:
– detergenty – poprawiające rozpuszczanie zanieczyszczeń,
– dyspergatory
– inhibitory utleniania
– inhibitory korozji
– inhibitory rdzy
– dodatki antyzużyciowe (anti-wear AW)
– dodatki zwiększające odporność na naciski i zatarcie (EP)
– dodatki przeciwpienne
– modyfikatory wskaźnika lepkości
– depresatory
Klasyfikacje olejów przekładniowych
●
Systemy klasyfikacji olejów silnikowych:
– klasyfikacja lepkościowa SAE J306 (Society of Automotive Engineers)
– klasyfikacja jakościowa API (American Petroleum Institute)
●
SAE J306 bazuje na siedmiu klasach lepkościowych olejów:
– czterech zimowych:
●
SAE 70W, SAE 75W, SAE 80W, SAE 85W,
– trzech letnich:
●
SAE 90, SAE 140, SAE 250.
STOPIEŃ LEPKOŚCI
MAX TEMPERATURA DO OSIĄGNIĘCIA
LEPKOŚĆ KINEMATYCZNA
SAE J306
LEPKOŚCI 150000 CP (°C)
(CST)W 100°C
MIN
MAX
70W
-55
4.1
–
75W
-40
4.1
–
80W
-25
7.0
–
85W
-12
11.0
–
90
–
13.5
<24.0
140
–
24.0
<41.0
250
–
41.0
–
Najczęściej stosowane są oleje o lepkościach: 75W-90, 80W-90, 85W-90, 85W-140
OZNACZENIE
TYP
TYPOWE ZASTOSOWANIE
LITEROWE
GL-1
ZWYKŁY OLEJ MINERALNY BEZ DODATKÓW
PRZEKŁADNIE RĘCZNE W CIĄGNIKACH I
USZLACHETNIAJĄCYCH
CIĘŻARÓWKACH
GL-2
Z REGUŁY ZAWIERA DODATKI
PRZEKŁADNIE ŚLIMAKOWE,
ANTYUTLENIAJĄCE I ANTYKOROZYJNE
PRZEKŁADNIE PRZEMYSŁOWE
GL-3
JAK OLEJ GL-2 I DODATKOWO
PRZEKŁADNIE WALCOWE I STOŻKOWE
ZAWIERA ŁAGODNE DODATKI EP
W UMIARKOWANYCH WARUNKACH
OBCIĄŻEŃ I PRĘDKOŚCI
GL-4
SPEŁNIA WYMAGANIA WYCOFANEJ
PRZEKŁADNIE ŚREDNIOOBCIĄŻONE W
NORMY MIL-L-2105. ZAWIERA 50%
TYM HIPOIDALNE PRACUJĄCE PRZY
DODATKÓW CHARAKTERYSTYCZNYCH
DUŻEJ PRĘDKOŚCI I MAŁYM MOMENCIE
DLA GL-5
LUB ODWROTNIE
GL-5
SPEŁNIA WYMAGANIA NORMY
PRZEKŁADNIE HIPOIDALNE I INNE
MIL-L-2105D. STOSOWANY W
PRACUJĄCE W UMIARKOWANYCH I
WIĘKSZOŚCI PRZEKŁADNI W
CIĘŻKICH WARUNKACH. STOSOWANE
SAMOCHODACH OSOBOWYCH I
MOGĄ BYĆ RÓWNIEŻ W PRZEKŁAD-
CIĘŻAROWYCH NA CAŁYM ŚWIECIE
NIACH RĘCZNYCH
GL-6
WYCOFANE
BARDZO CIĘŻKIE WARUNKI W
PRZEKŁADNIACH HIPOIDALNYCH
●
Wymogi stawiane smarom:
– redukcja tarcia i zużycia
– ochrona przed korozją
– uszczelnianie łożysk przed działaniem wody i zanieczyszczeń
– odporność na wycieki i wyrzucanie
– odporność na zmiany w strukturze i konsystencji podczas eksploatacji
– kompatybilność z uszczelnieniami
– odporność na działanie wilgoci
ZAGĘSZCZACZE
OLEJ
DODATKI
5–20%
75-95%
0-15%
MYDŁA WAPNIOWE, LITOWE, SODOWE,
OLEJ MINERALNY,
ANTYUTLENIACZE
GLINOWE
OLEJE SYNTETYCZNE
DODATKI AW
SMARY KOMPLEKSOWE
DODATKI EP
GRAFIT, KRZEMIONKA, TEFLON,
DODATKI PRZECIWKOROZYJNE
BENTONITY (GLINOKRZEMIANY)
Właściwości smarów plastycznych
●
Właściwości smarów w głównej mierze zależą od:
– ilości i typu zastosowanego zagęszczacza
– lepkości i fizycznych właściwości oleju
●
oleje o niskiej lepkości stosuje się w zastosowaniach niskotemperaturowych, przy małych obciążeniach i dużej prędkości
●
oleje o dużej lepkości stosuje się w zastosowaniach wysokotemperaturowych, przy dużych obciążeniach i małej prędkości
– rodzaju dodatków
●
Charakteryzowanie smarów odbywa się na podstawie porównania następujących parametrów:
– konsystencja
– stabilność pod wpływem ścinań
– wydzielanie oleju
– stabilność wysokotemperaturowa
●
Konsystencja jest to stopień twardości smaru, jest zmienna wraz ze zmianami temperatury.
●
Sklasyfikowana zastała przez National Lubricating Grease Institute NLGI.
●
Konsystencję określa się na podstawie pomiarów penetracji.
NLGI GRADE PENETRACJA W 25°C [10-1mm]
000
445–475
00
400–430
0
355–385
1
310–340
2
265–295
3
220–250
4
175–205
5
130–160
6
85–115
●
Stabilność pod wpływem ścinań to zdolność smaru do zachowywania niezmienionej konsystencji podczas pracy. W wyniku mechanicznych oddziaływań smary z reguły stają się bardziej miękkie.
●
Wydzielanie oleju jest to procentowa ilość oleju jaka zostaje wydzielona ze smaru w warunkach statycznych, na przykład w czasie przechowywania.
Parametr ten nie pozwala na wnioskowanie jak dany smar zachowywał się będzie w warunkach dynamicznych.
●
Stabilność wysokotemperaturowa jest zdolnością smaru do zachowywania swej konsystencji, struktury i właściwości w temperaturach powyżej 125°C.