Wiosenne zabawy
Wiosna to czas pierwszych wypraw, czas pierwszych zabaw na świe\
ym powietrzu.
Wszystkie przedstawione tu propozycje znakomicie się do tego nadają.
Wkomponujcie je w swoje zbiórki, zmieńcie fabułę tak, by pasowała do tego, w co
się razem z zuchami bawicie. Pamiętajcie o zasadzie bezpieczeństwa, ustalcie
granice terenu, w którym wolno się poruszać, alarmowy sygnał zbiórki. Nie
zapomnijcie zabrać apteczki.
Co ciekawego widziałeś?
Zuchy udają się na wycieczkę, po drodze obserwują dokładnie mijaną drogę. W
pewnym punkcie zuchy zatrzymują się i po kolei wyliczają, co ciekawego
zauwa\
yły. Dru\
ynowy mo\
e zadawać pytania, np. który numer miał dom lekarza?
Jak się nazywały ulice, którymi szliśmy?
Cebulowy węch
Przekrojoną cebulą nacieramy pnie drzew, mniej więcej na wysokości nosów
zuchów. Kto po tym cebulowym śladzie trafi do punktu końcowego niezbyt długiej
trasy, otrzymuje tytuł sprawnego tropiciela.
Szukanie chorągiewek
Zuchy dobierają się w dwójki. Ka\
da para otrzymuje jedną małą papierową
chorągiewkę z numerem porządkowym. Jedna z osób z dwójki w ustalonym
obszarze ukrywa chorągiewkę. Po powrocie dokładnie określają miejsce ukrycia
chorągiewki, tak aby zuch z pary mógł szybko ją odnalez
ć. Kto pierwszy przyniesie
prowadzącemu chorągiewkę? Zabawę powtarzamy, chorągiewki chowają te zuchy,
które ich szukały.
Polowanie na zwierzynę
Przed rozpoczęciem gry ustalamy dokładnie granicę terenu, w którym mo\
na się
ukryć. Ka\
da szóstka zastanawia się i wybiera jedno ze zwierząt, które wydaje
odgłosy. Jedna osoba z szóstki ukrywa się. Po chwili nasłuchiwania w ślad za
ukrytymi przedstawicielami szóstek podą\
ają pozostali uczestnicy, ka\
da szóstka
szuka własnego  zwierzęcia".
Sardynka
To odmiana zabawy w chowanego. Przed rozpoczęciem gry ustalamy teren, na
którym toczyć się będzie zabawa. Jedna osoba chowa się. Po chwili wszyscy
wyruszają na poszukiwania. Kto znajdzie osobę szukaną, nie krzyczy, nie woła
pozostałych, lecz chowa się razem z tą osobą, przytula się do niej. Po chwili w
kryjówce jedno obok drugiego, ciasno jak sardynki w beczce, będą znajdować się
uczestnicy zabawy.
Znaki w lesie
Cała gromada przechodzi leśną drogą bacznie ją obserwując. Po przejściu ok. 500
m dru\
ynowy zatrzymuje gromadę, a sam wraca do punktu wyjścia. (Zuchy zostają
z przybocznymi). Dru\
ynowy wracając pozostawia dziesięć ró\
nych śladów swej
obecności, starając się, by nie rzucały się zbytnio w oczy. Na przykład kładzie na
drodze pęczek trawy, nadłamuje suchą gałązkę, kolorowym ołówkiem robi krzy\
yk
na korze drzewa, rzuca trochę suchych liści w miejscu, w którym ich wcześniej nie
było. Wróciwszy do punktu, gdzie czekają zuchy, dru\
ynowy daje znak, \
e szóstki z
przybocznymi mogą wyruszyć w drogę powrotną. Zuchy spisują na kartce papieru
zaobserwowane ślady. śyczę udanej zabawy
Ewa