Opis jądra Linux-a, jego instalacji itp.: Niektóre pułapki.


Następna
strona Poprzednia strona
Spis treści


7. Niektóre pułapki.


7.1 make clean

Jeśli twoje nowe jądro zaczyna robić dziwne rzeczy po rutynowym odnowieniu,
przypuszczalnie zapomniałeś wydać polecenie make clean przed
kompilacją nowego jądra. Oznaki takie to może być cokolwiek od zawieszania się
systemu bez powodu, przez dziwne problemy z funkcajmi I/O, do ślimaczej
szybkości. Nie zapomnij także wydać polecenia make dep.

7.2 Wielkie albo wolne jądro.

Jeśli twoje jadro zżera ogromną ilość pamięci, jest zbyt duże, albo po prostu
kompiluje się w nieskończoność nawet jeśli masz swoje nowiutkie
Quadbazillium-III/4400, najprawdopodobniej skonfigurowałeś niepotrzebnie pełno
sterowników. Jeśli czegoś nie używasz, to nie konfiguruj, bo to naprawdę zabiera
niepotrzebnie pamięć. Najbardziej oczywistym symptomem przy zbyt dużym jądrze
jest bardzo częste swapowanie (jeśli twój dysk ciągle rzęzi, a nie jest jednym z
tych starych orłów Fujitsu, które brzmią jak lądujący odrzutowiec, przejrzyj
konfigurację swojego jądra).
Możesz dowiedzieć się ile pamięci zabiera twoje jądro odejmując wartość
total mem z pliku /proc/meminfo albo z polecenia
free od całkowitej ilości pamięci w twoim komputerze.

7.3 Port równoległy nie działa/moja drukarka nie działa.


Opcje które musisz włączyć na PC-cie to: Najpierw w sekcji "General Setup"
włącz "Parallel port support" oraz "PC-style hardware". Następnie w sekcji
"Character devices" włącz "Parallel printer support".
No i potem zostają nazwy. W wersji 2.2 zastosowano inne nazwy niż w starszych
wersjach. Powodem tego jest, to że w starym jądrze miałeś lp1 a
teraz jest to lp0. Spójrz do dmesg albo w katalogu
/var/log/.

7.4 Jądro się nie kompiluje.

Jeśli się rzeczywiście nie kompiluje, to pewnie jakaś łata się nie
zainstalowała poprawnie. Twoja wersja "gcc" może także być nie w porządku. Albo
pliki nagłówkowe są skopane. Upewnij się także czy symboliczne dołączenie, o
których Linus pisze w README, są poprawnie zrobione. W ogólności jeśli
standardowe jądro się nie kompiluje, to coś poważnego jest z systemem i
niezbędna jest ponowna instalacja niektórych narzędzi.
W niektórych przypadkach "gcc" może się wysypać z powodu problemów
sprzętowych. Komunikaty w tym przypadku to: xxx exited with signal
15 i w ogólności są one bardzo tajemnicze. Pewnie bym o tym nie
wspominał, gdyby nie to, że mi się to zdażyło - miałem kiedyś wadliwą pamięć
cache a kompilator wtedy hulał sobie po pamięci gdzie chciał. Najpierw spróbuj
przeinstalwać gcc. Podejrzenia na sprzęt rzucaj dopiero jeśli jądro się
kompiluje przy wyłączonym zewnętrznym cache'u, albo przy zmniejszonej ilości
pamięci RAM itp.
Z reguły ludzi to trochę denerwuje jak im powiesz, że mają popsuty sprzęt.
Cóż, ja tego nie zmyślam. Jest FAQ na ten temat - www.bitwizard.nl/sig11/.

7.5 Nowa wersja jądra nie chce się załadować.

Albo nie uruchomiłeś lilo po skopiowaniu jądra na miejsce
starego, albo źle skonfigurowałeś. Najczęściej spotykanym problemem jest nie
wkompilowanie obsługi twoejgo dysku lub systemu ext2. Kiedyś miałem problem z
plikiem konfiguracyjnym LILO; było tam boot = /dev/hda1 a powinno
być boot = /dev/hda. Na początku to może byc naprawdę denerwujące,
ale potem jak już masz dobry plik konfiguracyjny nie powinieneś go zmieniać.

7.6 Zapomniałeś uruchomić lilo, albo system się w ogóle nie
ładuje.

Oooj! Najlepszą rzeczą jaką można zrobić to załadować system z dyskietki lub
CDROMu (no trzeba je oczywiście mieć :) ) i przygotować nową dyskietkę
startującą (np. make zdisk). Musisz wiedzieć, gdzie jest twój
główny system plików i jakiego jest typu. (ext2, minix). W przykładzie poniżej
musisz także wiedzieć gdzie i na jakim systemie jest /usr/src/linux i gdzie jest
zwykle zamontowany.
W następującym przykładzie "/" to /dev/hda1, a partycja, na której znajduje
się katalog linux to /dev/hda3 normalnie montowana na /usr. Działające jądro
jest w katalogu /usr/src/linux/arch/i386/boot i nazywa się
bzImage.
Pomysł polega na tym, że jeśli masz działające bzImage, można tego użyć dla
nowej dyskietki. Inna alternatywa, która może, ale nie musi działać (to zależy
jak bardzo namieszałeś) opisana jest za tym przykładem.
Najpierw, załaduj system z dyskietki, którą akurat masz i zamontuj system
plików, na którym znajduje się działające jądro:
mkdir /mnt
mount -t ext2 /dev/hda3 /mnt

Jeśli pojawi się komunikat, że katalog /mnt już jest - zignoruj go. Przy
mount na pewno pojawi się komunikat ostrzegający, że montujesz niesprawdzony
system plików - zignoruj go. Zmień katalog na ten, w którym znajduje się
działające jądro (pamiętaj, że teraz masz dysk w katalogu /mnt). Umieść
sformatowaną dyskietkę w stacji A: (nie dyskietkę, z której startowałeś !!!),
przerzuć jądro na dyskietkę i skonfiguruj je dla twojego głównego systemu
plików:
cd /mnt/src/linux/arch/i386/boot
dd if=bzImage of=/dev/fd0
rdev /dev/fd0 /dev/hda1

Zmień katalog na / (cd /) i odmontuj katalog /mnt (umount /mnt). Powinieneś
być teraz w stanie załadować system tak jak normalnie z tej dyskietki. Nie
zapomnij uruchomić lilo po restarcie (czy co tam źle zrobiłeś).
Jak już wspomniałem jest jeszcze inna metoda. Jeśli masz kopię działającego
jądra, możesz jej użyć dla zrobienia dyskietki startowej. Weźmy znów powyższe
warunki i załóżmy, że działająca kopia to /vmlinuz. Zrób to samo co powyżej z
tymi zmianami: /dev/hda3 zmień na /dev/hda1/ (gł. system plików) /mnt/src/linux
na /mnt if=bzImage na if=vmlinuz
------------------------------------------------------------------Od
tłumacza:
Szczerze powiem/napiszę, że nie wiem po co ten człowiek tak komplikuje
sprawę. Podam tu sposób, ktorego ja używam:
Najpierw sprawdź czy masz takie linijki na początku pliku
/etc/lilo.conf:
prompt
timeout=50

Jeśli nie to je dopisz.
W swoim pliku /etc/lilo.conf mam zawsze dwie sekcje:
image=/boot/vmlinuz
label=linux
root=/dev/hda1
read-only
image=/boot/vmlinuz-old
label=linux-old
root=/dev/hda1
read-only

Ja nazywam jądra z wersją na końcu (/vmlinuz-2.0.18) i robię symboliczne
dołączenie ln -s /vmlinuz-2.0.18 /vmlinuz. Jeśli kompiluję tę samą wersję jądra,
to przed kompilacją/instalacją ZAWSZE robię kopię jądra, które mi działa
(powiedzmy cp /vmlinuz-2.0.18 /vmlinuz.2.0.18.old);Jak już skompiluję jądro
to kopiuje je na /vmlinuz-wersja, przedtem KOPIA !!! - tylko jeśli kompilujemy
tę samą wersję jądra, którą już używamy, bo nowsza wersja będzie miała inny
numer na końcu. Po skopiowaniu zmieniamy dołączenie symboliczne (jeśli
instalujemy nową wersję) - rm /vmlinuz; ln -s /vmlinuz-nowa_wersja /vmlinuz;
oraz ln -s /vmlinuz-2.0.18.old /vmlinuz-old; potem uruchamiamy lilo
i restartujemy komputer. Jeśli nowe jądro nie działa, to startujemy stare jądro
(wpisujemy po pojawieniu się boot: lub LILO: na
ekranie linux-old) i po wciśnięciu ENETERa mamy znowu działający system.
Jeśli nie działające jądro było w tej samej wersji co poprzednie (po prostu
potrzebowałeś coś dodać), to trzeba uruchomić system w trybie "single"
(linux-old init single), odzyskać stare moduły ze zrobionej poprzednio kopii
katalogu /lib/modules/x.y.z i zrestartować jeszcze raz system
pamiętając, żeby startować stare jądro. Albo po prostu zmień odpowiednie
dowiązanie /vmlinuz, żeby wskazywało też na starą wersję jądra (ln -s
/vmlinuz-x.y.z.old /vmlinuz) i NIE ZAPOMNIJ po każdej takiej operacji
uruchomić /sbin/lilo.
------------------------------------------------------------------
Używanie LILO z dużymi dyskami (z wiekszą ilością cylindrów niż 1023) może
powodować problemy. Przeczytaj mini-HOWTO LILO i Large-Drives, jeśli chcesz znać
więcej szczegółów.

7.7 Pisze mi "warning: bdflush not running".

No i dobrze, że pisze, bo to może być poważny problem. Poczynając od wersji
jądra 1.0.0 (około 20 kwietnia 1994) program update, który okresowo
zapisuje zawartość bufora na dysk, został zmieniony. Zdobądź źródła programu
"bdflush" (powinieneś je znaleźć tam gdzie jądro) i skompiluj. Dopóki nie
uruchomisz tego programu radzę używać wersji jądra starszej od 1.0.0 (Czy ta
wersja jest jeszcze do zdobycia !!!?). Instaluje się samo jako
update, a po restarcie nowe jądro nie powinno juz narzekać.

7.8 Nie mogę zmusić mojego CD-ROM-u IDE/ATAPI do
współpracy.

Naprawdę dziwne. Bardzo dużo ludzi ma ten problem. Pewnie dlatego, że jest
dużo przypadków, w których to się może dziać.
Jeśli twój CD-ROM to jedyne urządzenie na konkretnym interfejsie IDE, musi
być skonfigurowany zworkami jako master lub single. To jest najczęstszy problem.

Creative Labs umieszcza teraz interfejs IDE na swoich kartach dźwiękowych. To
prowadzi do ciekawego problemu, bo niektórzy mają tylko jeden interfejs IDE,
wielu ma dwa interfejsy IDE na swoich płytach głównych (zwykle na IRQ15), więc
najpopularniejszym rozwiązaniem jest uczynić interfejs na karcie dźwiękowej
trzecim (IRQ11, a przynajmniej tak mi mówili).
To powoduje w Linux-ie problemy, ponieważ wersja 1.2.x nie obsługuje
trzeciego interfejsu IDE (obsługa jest w którejś z wersji 1.3.x, ale pamiętaj -
to jest wersja testowa, i nie wykrywa sama tego interfejsu). Aby to obejść masz
trzy możliwości:
Jeśli masz już drugi interfejs, to przełóż CD-ROM na ten drugi interfejs
jeśli jest wolny. Możesz wtedy wyłączyć interfejs z karty dźwiękowej, co zachowa
jedno IRQ.
Jeśli nie masz drugiego interfejsu, ustaw interfejs na karcie dźwiękowej (ale
nie ten od dźwięku, tylko IDE) na przerwanie IRQ15 za pomocą zworek. Powinno
działać.

7.9 Pisze coś o przestarzałym rutingu.

Weź nową wersję programu route i wszelkie inne programy, które
się zajmuja rutingiem. /usr/include/linux/route.h (który właściwie
jest plikiem w /usr/src/linux) sie zmienił.

7.10 Firewall mi nie działa w wersji 1.2.0

Weź wersję co najmniej 1.2.1.

7.11 "Not a compressed kernel Image file".

Nie używaj jako jądra pliku vmlinux w katalogu
/usr/src/linux stworzonego podczas kompilacji. Plik, który
powinieneś użyć to: /usr/src/linux/arch/i386/boot/bzImage.

7.12 Problemy z konsolą po odnowieniu do wersji 1.3.x.


Zmień słowo dumb na linux w pliku
/etc/termcap w sekcji dotyczącej konsoli. Mozliwe też, że będziesz
musiał zrobić terminfo.

7.13 Nie mogę skompilować różnych rzeczy po odnowieniu
jądra.

Źródła jądra zawierają pewną liczbę plików nagłówkowych (te co się kończą na
.h), do których odwołują się standardowe pliki nagłówkowe w
/usr/include. Przeważnie wygląda to tak:
#include <linux/xxyy.h>

Zwykle w katalogu /usr/include jest symboliczne dołączenie
linux wskazujące na /usr/src/linux/include/linux.
Jeśli dołączenia tego nie ma, albo wskazuje na złe miejsce, to rzeczywiście
większość programów się nie skompiluje. Jeśli zdecydowałeś, że źródła zajmują za
dużo miejsca na dysku i skasowałeś je, to to jest właśnie twój problem. Razem z
tymi źródłami skasowałeś pliki nagłówkowe. Inny problem to problem z dostępem do
plików: Jeśli twój root ma umask ustawiony tak, że użytkownicy nie mogą widzieć
plików przez niego stworzonych, i rozpakowałeś źródła bez opcji p (zachowaj
oryginalne flagi dostępu), użytkownicy nie będą mogli użyć kompilatora.
Najprościej naprawić to w ten sposób:
zaloguj się jako root
cd /usr/src/linux/
chmod -R go+r include/


7.14 Zwiększanie limitów.

Kilka następujących przykładowych poleceń może pomóc tym, którzy
zastanawiają się jak zwiększyć pewne programowe ograniczenia wprowadzone przez
jądro:
echo 4096 > /proc/sys/kernel/file-max
echo 12288 > /proc/sys/kernel/inode-max
echo 300 400 500 > /proc/sys/vm/freepages



Następna strona
Poprzednia
strona Spis
treści