Część I. Prawo karne
2. WZÓR publicznoskargowego aktu
oskarżenia sporządzonego
przez prokuratora
(miejscowość), (data)1
Sąd Rejonowy w (& )
(& ) Wydział Karny2
(adres)
Sygn. akt postępowania przygotowawczego
4 Ds. 2222/10
Akt oskarżenia3
przeciwko:
Tomaszowi Eugeniuszowi Kowalskiemu oskarżanemu o czyn
z art. 280 ż 1 KK w zb. z art. 157 ż 2 KK w zw. z art. 11 ż 2 KK
oskarżam:
Tomasza Eugeniusza Kowalskiego syna Jana i Heleny z domu Witkowskiej,
urodzonego 3.5.1975 r. w Sosnowcu, zamieszkałego w Sosnowcu 00-111, przy
ulicy Polnej 30/1, obywatela polskiego, PESEL: 7505030111, o wykształceniu śred-
nim, z zawodu spawacza, obecnie pracującego na stanowisku sprzedawcy o do-
chodach ok. 1000 zł miesięcznie, żonatego, ojca dwojga dzieci: Jana wiek: 8 lat
i Anny wiek: 9 lat, posiadającego na utrzymaniu 2 dzieci i żonę, współwłaściciela
mieszkania położonego w Sosnowcu, o powierzchni 36 m2 oraz samochodu mar-
ki Ford Escort rok produkcji 1996, o nr rej. 11111, nieleczonego psychiatrycznie,
karanego wyrokiem Sądu Rejonowego w (& ) z dnia (& ) sygn. akt (& ),
[w toku postępowania przygotowawczego nie stosowano wobec niego środków zapo-
biegawczych/zatrzymanego w dniu (& ) r.  k. (& ), postanowieniem Sądu Rejonowego
w (& ) z dnia (& )/tymczasowo aresztowanego na okres (& ) miesięcy k. (& ) obecnie
przebywającego w areszcie śledczym w (& ), zwolnionego w dniu (& )]
o to, że:
w dniu (& ) r. około godz. (& ) na terenie giełdy samochodowej w (& ) działa-
jąc w celu osiągnięcia korzyści majątkowej używając przemocy wobec Romana
Kowala polegającej na wielokrotnym kopaniu go nogami po całym ciele i twarzy,
czym spowodował u niego obrażenia ciała w postaci urazu głowy z utratą przy-
tomności, rany nasady nosa oraz wstrząśnienia mózgu niewielkiego stopnia,
które to obrażenia spowodowały u Romana Kowala naruszenie czynności narzą-
dów ciała i rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni w rozumieniu art. 157
ż 2 KK, zabrał w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 3600,00 (słownie: trzy
tysiące sześćset i 00/100) zł4,
14
Prawo karne
2. Wzór publicznoskargowego aktu oskarżenia sporządzonego przez prokuratora
tj. o czyn z art. 280 ż 1 KK w zb. z art. 157 ż 2 KK w zw. z art. 11 ż 2 KK5
(gdy mamy dwóch lub więcej oskarżonych opisujemy ich kolejno według powyższego
schematu, dodatkowo patrz uwagi przypis 3 pkt 3 poniżej).
Na podstawie art. 24 ż 1, art. 28 ż 1, art. 31 ż 1 KPK sprawa niniejsza podle-
ga rozpoznaniu przez Sąd Rejonowy w (& ) Wydział (& ) Karny w postępowaniu
zwyczajnym6.
Uzasadnienie7
(W uzasadnieniu należy szczegółowo opisać stan faktyczny i prawny zdarzenia), np.:
Prokuratura Rejonowa w (& ) nadzorowała postępowanie w sprawie rozboju
na osobie (& ), tj. o czyn z art. (& ) KK.
W toku prowadzonego postępowania przygotowawczego ustalono następują-
cy stan faktyczny:
(należy opisać co się stało, ze szczególnym uwzględnieniem opisu czynności, które wy-
czerpują znamiona zarzucanego oskarżonemu czynu, należy precyzyjnie opisać poszcze-
gólne dowody, które przeprowadzono w toku postępowania przygotowawczego np.:),
w dniu (& ) r. rano o godzinie (& ) Roman Kowal przyjechał na giełdę samocho-
dową w (& ) r. w celu sprzedaży części samochodowych. Ze sprzedaży części
uzyskał pieniądze w kwocie 3600,00 (słownie: trzy tysiące sześćset i 00/100) zł.
Około godziny (& ) podszedł do jego samochodu znany mu z widzenia mężczy-
zna o imieniu Tomasz, który zażądał wydania mu całej posiadanej gotówki. Gdy
Roman Kowal odmówił wydania pieniędzy, mężczyzna niespodziewanie uderzył
go kilkakrotnie ręką w twarz w wyniku czego Roman Kowal upadł na ziemię.
Gdy leżąc na ziemi Roman Kowal nadal odmawiał wydania pieniędzy, mężczy-
zna zaczął ponownie nerwowo wielokrotnie uderzać go pięściami i kopać noga-
mi po całym ciele żądając pieniędzy. Gdy w wyniku zadanych obrażeń stracił
przytomność, sprawca przeszukał jego odzież i zabrał mu z kieszeni spodni pie-
niądze w kwocie 3600,00 (słownie: trzy tysiące sześćset i 00/100) zł. Mężczyzną
tym był Tomasz Eugeniusz Kowalski. Świadkiem zdarzenia była Anna Wiśniewska,
która próbowała załagodzić całą sytuację mówiąc, aby zostawił w spokoju Roma-
na Kowala, a gdy słowa nie skutkowały usiłowała odciągnąć Tomasza Eugeniusza
Kowalskiego od leżącego na ziemi Romana Kowala. Zdaniem Anny Wiśniewskiej,
podczas całego zdarzenia obaj mężczyz
ni byli pod wpływem alkoholu, a Tomasz
Eugeniusz Kowalski usiłował zdobyć pieniądze na alkohol. Po tym jak sprawca,
znalazłszy i zabrawszy z kieszeni spodni plik pieniędzy, odszedł z miejsca zda-
rzenia, Anna Wiśniewska zawiadomiła policję i wezwała karetkę pogotowia, która
zabrała Romana Kowala do szpitala w (& ) gdzie przebywał 6 dni.
Całe zdarzenie obserwowali też Tomasz Nowak i Sebastian Iksiński, handlujący
częściami samochodowymi na jednym z pobliskich stoisk na giełdzie.
Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie zeznań pokrzywdzonego (& )
oraz zeznań świadków: (& ) k. (& )8.
Świadek (& ) zeznał, że widział jak dnia (& ) r. około godz. (& ) podszedł
do stoiska Romana Kowala Tomasz Kowalski i żądał wydania zarobionych pienię-
dzy. Gdy Roman Kowal odmówił, Tomasz Kowalski zaczął bić go po twarzy, a gdy
upadł na ziemię i nadal odmawiał wydania pieniędzy, sprawca zaczął kopać
Romana Kowala nogami po całym ciele. Świadek stanął w obronie pokrzywdzone-
15
Prawo karne
Część I. Prawo karne
go mówiąc Tomaszowi Kowalskiemu aby przestał i zostawił w spokoju uczciwego
człowieka i aby zarobił sobie sam pieniądze na alkohol. Gdy słowa nie odno-
siły rezultatu, świadek próbował bezskutecznie odciągnąć Tomasza Kowalskiego
od leżącego na ziemi Romana Kowala, ale z uwagi na wzrost sprawcy próby te nie
odniosły żadnego efektu. Świadek zeznał, że widział jak Tomasz Kowalski przeszu-
kuje odzież Romana Kowala i wyjmuje z kieszeni spodni plik pieniędzy [k. (& )].
Powyższy stan faktycznie potwierdzili również obserwujący zdarzenie Tomasz
Nowak [k. (& )] i Sebastian Iksiński [k. (& )].
W sprawie powołano biegłego lekarza medycyny, celem ustalenia jakiego ro-
dzaju obrażeń doznał pokrzywdzony wskutek zaistniałego zdarzenia. Z przed-
stawionej przez biegłego opinii wynika, że (& ) (w przypadku gdy mamy dwa czyny
należy opisać co wskazano w opinii odnośnie do skutków każdego z czynów, które zarzuca
się oskarżonemu).
(Opisać szczegółowo, jakich obrażeń wskutek zdarzenia doznał pokrzywdzony).
Obrażenia te spowodowały u pokrzywdzonego naruszenie czynności narządu
ciała i rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni w rozumieniu art. 157 ż 2
KK [k. (& )].
W toku postępowania Tomaszowi Kowalskiemu postawiono zarzut popełnienia
czynu określonego w art. 280 ż 1 KK w zb. z art. 157 ż 2 KK w zw. z art. 11 ż 2 KK.
(dokładnie opisać co zeznał w toku przesłuchania podejrzany), np.:
przesłuchany w charakterze podejrzanego Tomasz Eugeniusz Kowalski nie przy-
znał się do popełnienia zarzucanego mu czynu na osobie Romana Kowala i wyjaś-
nił, że dnia (& ) r. wypił na giełdzie z jednym z klientów trochę alkoholu. Gdy
póz
niej około godz. (& ) wychodził z giełdy, ktoś go szarpnął z tyłu za kurtkę.
Był to Roman Kowal, z którym miał kiedyś konflikt z powodu sprzedaży wadli-
wych części samochodowych. Tomasz Kowalski spytał tylko, czy może mu poży-
czyć jakieś pieniądze na alkohol, ale gdy ten odmówił zostawił go w spokoju.
Po tym spotkaniu udał się do baru  Pan Samochodzik znajdującego się na tere-
nie giełdy, gdzie wypił jeszcze trochę alkoholu, po czym został odwieziony przez
Annę Kowalską do domu matki Heleny Kowalskiej mieszkającej w (& ). Następnego
dnia rano, gdy pojawił się na giełdzie dowiedział się, że jest posądzony o kra-
dzież pieniędzy Romanowi Kowalowi k. (& ).
Wyjaśnienia te nie zasługują na uwzględnienie. Tomasz Kowalski nie przy-
znał się do zarzucanych mu czynów i jego wyjaśnienia przedstawiające bieg
wydarzeń uznać należy za przyjętą linię obrony podejrzanego, gdyż pozosta-
ją one w sprzeczności ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.
(Co prawda świadek (& ) zeznał, że (& ), jednakże, z uwagi na (& ), jak również pozosta-
ły materiał dowodowy zebrany w sprawie, zeznania te należy uznać za niewiarygodne
[k. (& )].
W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego należy stwier-
dzić, że podejrzany Tomasz Kowalski swoim zachowaniem zrealizował ustawo-
we znamiona czynów zabronionych będących przedmiotem aktu oskarżenia.
W konsekwencji w pełni zasadne jest wniesienie niniejszego aktu oskarżenia.
Prokurator
(podpis)9
16
Prawo karne
2. Wzór publicznoskargowego aktu oskarżenia sporządzonego przez prokuratora
I. Lista osób podlegających wezwaniu na rozprawę10:
Oskarżony:
Tomasz Eugeniusz Kowalski (k. & ) wraz z obrońcą z wyboru adwokatem
Janem Nowakiem (k. & )
Świadkowie:
1) Anna Wiśniewska (k. & )
2) Tomasz Nowak (k. & )
3) Sebastian Iksiński (k. & )
4) Anna Kowalska (k. & )
Prokurator
(podpis)
II. Wykaz innych dowodów do odczytania i wglądu na rozprawie11:
1) Opinia sądowo-lekarska (k. & )
2) Dane o karalności (k. & )
Prokurator
(podpis)
III. Wraz z aktem oskarżenia niniejszym przekazuję do dyspozycji Sądu do-
wód rzeczowy, ujęty w wykazie (k. & )12
Prokurator
(podpis)
Załącznik do aktu oskarżenia w sprawie 4 DS. 2222/10
przeciwko Tomaszowi Eugeniuszowi Kowalskiemu oskarżonemu o czyn
z art. 280 ż 1 KK w zb. z art. 157 ż 2 KK w zw. z art. 11 ż 2 KK13
Do wiadomości Sądu
Oskarżony:
Tomasz Eugeniusz Kowalski  zamieszkały w (& ) kod: (& ) przy ulicy (& ), adres
do doręczeń: (& )
wraz z obrońcą z wyboru adwokatem Janem Nowakiem, prowadzącym Kance-
larię Adwokacką w (& ) kod: (& ), przy ulicy (& )
Pokrzywdzony:
Roman Kowal  adres j.w.
Świadkowie:
1) Anna Wiśniewska  zamieszkała w (& ) kod: (& ) ul. (& )
2) Tomasz Nowak  zamieszkały w (& ) kod: (& ) ul. (& )
3) Sebastian Iksiński  zamieszkały w (& ) kod: (& ) ul. (& )
4) Anna Kowalska  zamieszkała w (& ) kod: (& ) ul. (& )
Prokurator
(podpis)
17
Prawo karne
Część I. Prawo karne
Załączniki14:
 akta postępowania przygotowawczego z załącznikami,
 jeden odpis aktu oskarżenia dla oskarżonego.
(Ewentualnie wniosek Prokuratora, zgodnie z art. 335 KPK15)
1
Akt oskarżenia wnosi się w terminie 14 dni od daty zamknięcia śledztwa albo
od otrzymania aktu oskarżenia sporządzonego przez Policję w dochodzeniu
(art. 331 ż 1 KPK). W sytuacji gdy podejrzany jest tymczasowo aresztowany, ter-
min ten wynosi 7 dni (art. 331 ż 3 KPK), jednak należy pamiętać, iż akt oskarżenia
wnosi się nie póz
niej niż 14 dni przed upływem dotychczas określonego termi-
nu stosowania tego środka, np. gdy okres tymczasowego aresztowania upływa
z dniem 30 września wówczas należy wnieść akt oskarżenia 14 dni przed upły-
wem tej daty (art. 331 ż 4 KPK).
Wybrane orzecznictwo:
Z chwilą wniesienia aktu oskarżenia, prokurator traci uprawnienia do modyfikowania
zarówno opisu, jak i kwalifikacji prawnej czynu. Może jedynie albo odstąpić od oskarżenia
(art. 14 ż 2 KPK), albo złożyć wniosek o zmianę opisu lub kwalifikacji prawnej czynu,
jednak pod warunkiem niewykroczenia poza zakres tożsamości czynu wyznaczony zdarze-
niem faktycznym stanowiącym podstawę faktyczną oskarżenia (tak Wwyrok SN  Izba
Karna z 2.12.2005 r., IV KK 98/05, Prok i Pr. 2006, Nr 5, poz. 12, s. 10, Legalis).
2
Akt oskarżenia, oprócz wymogów określonych w art. 332 KPK, musi również
odpowiadać wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego określonym
w art. 119 ż 1 KPK. Wymóg oznaczenia organu, do którego pismo jest skierowa-
ne, wynika z art. 119 ż 1 pkt 1 KPK. Zob. szerzej uwagi z przypisu 2 i 5 dot. aktu
oskarżenia oskarżyciela posiłkowego.
3
W kwestii elementów formalnych publicznoskargowego aktu oskarżenia okre-
ślonych w art. 119 ż 1 i art. 332 ż 1 i 2 KPK (omówionych w przypisie 2 i 5 aktu
oskarżenia oskarżyciela posiłkowego) należy dodatkowo sięgnąć do odpowied-
nich przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 24.3.2010 r.  Regulamin
wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz.U.
Nr 49, poz. 296 ze zm.). Zgodnie z ż 233 RegProkR, w akcie oskarżenia, oprócz tytułu
i daty pisma oraz danych wymienionych w art. 119 ż 1 i art. 332 ż 1 i 2 KPK, należy:
1) w nagłówku podać imię i nazwisko osoby objętej oskarżeniem, ze wskaza-
niem kwalifikacji prawnej zarzucanego jej czynu, z uwzględnieniem wymo-
gów określonych w art. 11 i 12 KK;
2) podać dane dotyczące zatrzymania, zastosowania tymczasowego aresztowa-
nia albo innego środka zapobiegawczego;
3) w przypadku objęcia oskarżeniem kilku osób, wymienić w kolejności spraw-
ców, podżegaczy, pomocników i inne osoby, których przestępstwo pozostaje
w ścisłym związku z przestępstwem sprawcy, zamieszczając po danych o oso-
bie każdego z nich stawiane im zarzuty w zasadzie w porządku chronolo-
gicznym, z tym jednak, aby czyny zagrożone oczywiście surowszymi karami
poprzedzały inne zarzuty;
18
Prawo karne
2. Wzór publicznoskargowego aktu oskarżenia sporządzonego przez prokuratora
4) w przypadku sporządzenia osobnych konkluzji w odniesieniu do poszczegól-
nych oskarżonych wymienić w każdej z nich imiona i nazwiska wszystkich
współsprawców objętych aktem oskarżenia; jeżeli jednak przeciwko współ-
sprawcy toczy się odrębne postępowanie, jego nazwiska nie zamieszcza się
w konkluzji, podając je tylko w uzasadnieniu.
4
W kwestii dokładnego opisu czynu zob. uwagi z przypisu 6 dot. aktu oskarżenia
oskarżyciela posiłkowego.
Wybrane orzecznictwo:
1. Dokładne określenie zarzucanego, a następnie przypisanego oskarżonemu przestęp-
stwa powinno zawierać, poza wskazaniem czasu i miejsca jego popełnienia, niezbędny
z punktu widzenia ustawowych znamion danego przestępstwa opis czynu, z pominię-
ciem faktów i okoliczności nienależących do istoty tego czynu, zwłaszcza zaś mających
znaczenie jedynie dla wymiaru kary (tak wyrok SN z 24.3.1983 r., II KR 49/83,
niepubl.).
2. Przedmiotem osądu w procesie karnym jest konkretne zdarzenie faktyczne wskazane
w akcie oskarżenia, a nie jego mniej lub bardziej doskonały opis przyjęty w zarzucie
(tak postanowienie SN z 30.1.2002 r., III KKN 184/99, niepubl.).
3. Od wniesienia aktu oskarżenia prokurator traci uprawnienie do modyfikowania tak
opisu, jak i kwalifikacji prawnej zarzuconego czynu. Może jedynie odstąpić od wnie-
sionego oskarżenia albo wnosić o zmianę opisu lub kwalifikacji prawnej czynu, ale pod
warunkiem, że pozostaje to w obszarze wyznaczonym tożsamością czynu. Tożsamość
czynu wyznacza przede wszystkim tożsamość czynności wykonawczych sprawcy oraz
zbieżność przedmiotu i skutków tych czynności, jak też podobny układ podmiotowy
w relacji: oskarżony i pokrzywdzony (tak wyrok SA w Krakowie z 4.12.2008 r.,
II AKa 189/08, KZS 2009, Nr 2, poz. 36).
4. Błędny albo nieprecyzyjny opis czynu w akcie oskarżenia odnośnie do daty popełnienia
przestępstwa przez oskarżonego absolutnie nie uzasadnia zwrotu sprawy prokuratoro-
wi do uzupełnienia braku postępowania przygotowawczego, ponieważ sąd orzekający
może dokonać samodzielnie redakcji zarzutu i przyjąć właściwą datę czynu w trakcie
formułowania wyroku (tak postanowienie SA w Katowicach z 9.1.2006 r., II AKz
267/05, OSA 2005, Nr 2, poz. 3).
5. Zgodnie z przepisem art. 332 ż 1 pkt 2 KPK, akt oskarżenia powinien zawierać m.in.
dokładne określenie skutków zarzuconego oskarżonemu czynu, a zwłaszcza wysokość
powstałej szkody. O ile zatem możliwe jest, głównie w oparciu o załączone do akt spra-
wy dokumenty, precyzyjne określenie wysokości szkody, to opis konkretnych zarzutów
winien być jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, bez potrzeby posiłkowania się for-
mułą  co najmniej . Brak ten może być konwalidowany w trybie wynikającym z treści
art. 337 ż 1 KPK, bez konieczności zwrotu sprawy prokuratorowi w celu usunięcia istot-
nych braków postępowania, bowiem nie stanowi on fundamentalnej przeszkody w mery-
torycznym jej rozstrzygnięciu (tak postanowienie SA w Katowicach z 19.8.2009 r.,
II AKz 553/09, Prok. i Pr. 2010, Nr 4, poz. 24, s. 12).
6. Skoro z treści art. 332 ż 1 pkt 2 KPK jasno wynika obowiązek zharmonizowania zarzutu
aktu oskarżenia z postanowieniem o przedstawieniu zarzutów w tym sensie, że w obu
tych dokumentach procesowych chodzić musi o ten sam czyn, to brak takiej spójności
stanowi wadę formalną, której usunięcie następuje w trybie określonym w art. 337
19
Prawo karne
Część I. Prawo karne
KPK (tak wyrok SN  Izba Karna z 9.2.2011 r. II KK 228/10, Prok. i Pr. 2011,
Nr 7 8, poz. 14).
5
W kwestii kwalifikacji prawnej czynu zob. uwagi z przypisu 7 dot. aktu oskar-
żenia oskarżyciela posiłkowego.
6
Wskazanie sądu właściwego do rozpoznania sprawy i trybu postępowania
są jednymi z wymogów formalnych aktu oskarżenia wskazanych w art. 332 ż 1
pkt 5 KPK. Dodatkowo przytoczyć należy, że zgodnie z treścią ż 234 RegProkR,
wskazanie sądu właściwego do rozpoznania sprawy następuje przez wymienienie
nazwy sądu i jego siedziby oraz powołanie przepisów uzasadniających właści-
wość miejscową i rzeczową.
7
Zgodnie z art. 332 ż 2 KPK, w uzasadnieniu należy przytoczyć fakty i dowody,
na których oskarżenie się opiera, a w miarę potrzeby wyjaśnić podstawę praw-
ną oskarżenia i omówić okoliczności, na które powołuje się oskarżony w swej
obronie. Akt oskarżenia sporządzony przez Policję lub inne organy określone
w trybie z art. 325d KPK może nie zawierać uzasadnienia (art. 332 ż 3 KPK).
W uzasadnieniu aktu oskarżenia należy również wskazać, co do których oskarżo-
nych wydano postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym oraz w jakiej części
wyłączono sprawy poszczególnych osób lub o poszczególne czyny do odrębnego
postępowania lub postępowanie umorzono (ż 235 pkt 1 RegProkR). W kwestii
elementów uzasadnienia zob. szerzej uwagi z przypisu 10 dot. aktu oskarżenia
oskarżyciela posiłkowego.
8
Na marginesie uzasadnienia, a także listu, wykazu i wniosku, wymienionych
w art. 333 KPK, należy podać właściwe numery kart akt sprawy dotyczące powo-
łanego dowodu lub osoby (ż 235 RegProkR).
9
Zob. uwagi z przypisu 11 dot. aktu oskarżenia oskarżyciela posiłkowego.
10
Lista osób podlegających wezwaniu na rozprawę jest jednym z formalnych
wymogów aktu oskarżenia (art. 333 ż 1 pkt 1 KPK). Zob. szerzej uwagi z przypisu
12 dot. aktu oskarżenia oskarżyciela posiłkowego.
11
Poniżej przykłady innych dowodów podlegających ujawnieniu na rozprawie,
przytaczane w zależności od stanu faktycznego sprawy:
a) raport policyjny,
b) protokół zatrzymania podejrzanego,
c) protokół użycia alkometru,
d) wydruk z policyjnej bazy danych,
e) protokół oględzin,
f) wykaz dowodów rzeczowych,
g) karta karna,
h) opinia sądowo-psychiatryczna,
i) opinia lekarska,
j) wykaz z księgi interwencji,
k) dokumentacja medyczna,
l) opinia kuratora zawodowego itp.
20
Prawo karne
2. Wzór publicznoskargowego aktu oskarżenia sporządzonego przez prokuratora
12
Zgodnie z ż 176 RegProkR, Prokurator kontroluje prawidłowość postępowania
z dowodami rzeczowymi, nie dopuszczając zwłaszcza do:
1) przechowywania ich w prokuraturze bez uprzedniego zarejestrowania;
2) przechowywania w aktach sprawy dowodów rzeczowych w postaci pienię-
dzy polskich i zagranicznych, książeczek oszczędnościowych i czekowych,
kart płatniczych, papierów wartościowych;
3) zwrotu osobie uprawnionej dowodu rzeczowego bez należytego udokumen-
towania;
4) przekazania sądowi aktu oskarżenia lub wniosku o warunkowe umorzenie
postępowania przygotowawczego bez dowodów rzeczowych.
13
Do aktu oskarżenia dołącza się do wiadomości sądu listę ujawnionych osób
pokrzywdzonych, z podaniem ich adresów oraz adresy osób, których wezwania
oskarżyciel żąda (art. 333 ż 3 i 1 pkt 1 KPK).
14
Wraz z aktem oskarżenia przesyła się do sądu akta postępowania przygoto-
wawczego wraz z załącznikami, a także po jednym odpisie aktu oskarżenia dla
każdego z oskarżonych (art. 334 ż 1 KPK).
15
W związku z wejściem w życie 9.11.2013 r. nowelizacji artykułu 335 KPK na
mocy art. 1 pkt 104 ustawy z 27.9.2013 r. o zmianie ustawy  Kodeks postępowania
karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r. poz. 1247) wniosek proku-
ratora o skazanie bez rozprawy nie stanowi już części aktu oskarżenia ale jest do
niego dołączany. Wprowadzona obecnie zmiana potwierdza pogląd, że skuteczne
jest złożenie wraz z aktem oskarżenia odrębnego wniosku o skazanie bez rozpra-
wy, traktowanego jako załącznik do aktu oskarżenia, przesyłany równocześnie
z nim do sądu (tak R.A. Stefański, Skazanie bez rozprawy w znowelizowanym
kodeksie postępowania karnego, Prok. i Pr. 2003, Nr 6, s. 20). Ponadto powyższa
zmiana sankcjonuje dotychczasową praktykę, gdyż przesądza, że w przypadku
aktu oskarżenia sporządzanego przez Policję (art. 331 ż 1 KPK) wystarczające
jest, po jego zatwierdzeniu przez prokuratora  dołączanie wniosku o skazanie,
bez potrzeby sporządzania w takiej sytuacji osobiście przez prokuratora aktu
oskarżenia zawierającego wniosek o jakim była mowa w art. 335 ż 1 KPK  przed
ww. nowelizacją (tak Kodeks postępowania karnego, J. Skorupka (red.), Komentarz
do art. 335).
Zgodnie z treścią art. 335 ż 1 KPK prokurator oraz, zgodnie z art. 325i ż 3 KPK
także inny organ, uprawniony do wnoszenia i popierania oskarżenia przed sądem
I instancji (art. 325d KPK), może dołączyć do aktu oskarżenia wniosek o wyda-
nie wyroku i orzeczenie uzgodnionych z oskarżonym kar lub innych środków
przewidzianych w Kodeksie karnym za przypisany mu występek, bez prze-
prowadzenia rozprawy, jeżeli okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą
wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną
osiągnięte. Uzgodnienie może również obejmować poniesienie przez oskarżonego
kosztów postępowania. Jeżeli zachodzą wyżej opisane przesłanki do wystąpienia
z ww. wnioskiem a w świetle zebranych dowodów wyjaśnienia podejrzanego nie
budzą wątpliwości, dalszych czynności dowodowych w postępowaniu przygoto-
wawczym można nie przeprowadzać; jednakże przeprowadza się te czynności, co
21
Prawo karne
Część I. Prawo karne
do których zachodzi niebezpieczeństwo, że nie będzie ich można przeprowadzić
na rozprawie (art. 335 ż 2 KPK).
Uzasadnienie ww. wniosku może zostać ograniczone do wskazania dowodów
świadczących o istnieniu przesłanej o których mowa w art. 335 ż 1 KPK. Do uza-
sadnienia przepisów art. 333 ż 1 i 2 KPK nie stosuje się.
Wybrane orzecznictwo:
1. Nie ulega wątpliwości, że uwzględnienie przez sąd wniosku o wydanie wyroku skazują-
cego i orzeczenie uzgodnionej z oskarżonym kary możliwe jest nie tylko w sytuacji, gdy
doszło do uzgodnienia między oskarżonym a prokuratorem wymiaru kary, ale i wów-
czas, gdy złożony wniosek spełnia pozostałe, określone przepisem art. 335 ż 1 KPK
warunki. Jest oczywiste, że wymogom tym nie odpowiada także wniosek, który w jaki-
kolwiek sposób narusza przepisy prawa procesowego lub materialnego. Brak wówczas
podstaw do uwzględnienia wniosku zobowiązuje sąd do stwierdzenia tego faktu i skie-
rowania sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych (tak wyr. SN z 12.2.2014 r.,
V KK 381/13, Legalis).
2. Sąd rozpoznający wniosek złożony na podstawie art. 335 ż 1 KPK może albo uwzględnić
wszystkie elementy porozumienia prokuratora i oskarżonego i wydać wyrok odpowia-
dający temu uzgodnieniu, albo wniosku nie uwzględnić, nie może natomiast, bez po-
rozumienia ze stronami zawartego uzgodnienia procesowego, samodzielnie dokonywać
modyfikacji poszczególnych elementów tego uzgodnienia (tak wyr. SN z 5.12.2013 r.,
V KK 342/13, Legalis).
22
Prawo karne