Charakterystyka Młodej Polski.











Wtorek, 25 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marek, Jarosław, Elwira
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Młoda
Polska >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Charakterystyka Młodej
Polski.










kategoria:   J.polski
zakres:   Młoda Polska
dodano:   1999-08-17




Epoka ta
rozpoczyna się około roku 1890. Ogólnie uznaje się za jej początek
rok 1891 a dokładnie debiut trzech młodych poetów, między innymi
Kazimierza Przerwy Tetmajera. W tym okresie utrwala się nowy układ
prądów literackich. Nazwa tej epoki wywodzi się z tytułu
artykułów Artura Górskiego w "życiu krakowskim". Nazwa ta była Kopią
"Młodej Skamandrii". Słowo "młoda" miało świadczyć o nowych
tendencjach i innych spojrzeniu epoki. Epoka ta miała jeszcze inne
nazwy takie jak: a. Neoromantyzm - w tych latach odrodziły
się pewne tendencje romantyzmu b. Modernizm - od
francuskiego słowa moderne czyli współczesny, nowatorski, nowoczesny
c. Symbolizm - jeden z kierunków artystycznych
charakteryzujących się ogromną różnorodnością d. Dekadentyzm
- od francuskiego słowa dekadance czyli schyłek, upadek. Chodzi tu o
upadek ducha ludzkiego Jest to wyraz postawy filozoficznej
wobec świata (pesymizm, niewiara w sens życia i działania, apatia,
bierność, pragnienie śmierci, nirwana). Szczególny rozwój
młodej polski miał miejsce w Krakowie i we Lwowie, ponieważ tam Były
największe swobody polityczne i obywatelskie. Także w Warszawie
wydawano czasopismo o charakterze literackim np: "życie" warszawskie
(1887 - 90) zamieszczające utwory lub fragmenty utworów
europejskich. Innym czasopismem była warszawska "Chimera", która
drukowała różne utwory młodych literatów. Zdaniem
Przesmyckiego wielka sztuka zawsze miała charakter symboliczny.
Autor przyznaje rację Maeterlinckowi, że nasza wiedza o świecie jest
ograniczona, że istnieje wiele zjawisk tajemniczych, które można
tylko przybliżyć poprzez symbole dające się indywidualnie i
wieloznacznie interpretować. Poza tym należy skupić uwagę na
wewnętrznych przeżyciach człowieka i stanie jego ducha, do czego
doskonale nadają się symbole. Podobnie sądził Artur Górski w
swoim cyklu artykułów "Młoda Polska". Uważał on, że należy
zainteresować się jednostką a nie ogółem. Rozważania autora są
przejawem opozycji wobec pozytywistów, którzy zajmowali się
przeważnie zbiorowością ludzką: społeczeństwem lub różnymi jego
warstwami, opisywał procesy społeczne w sposób realistyczny lub
naturalistyczny. Górski jest rzecznikiem zainteresowania się
indywidualnością ludzką, a przede wszystkim ludzką duszą tj.
wewnętrznymi przeżyciami człowieka. Poza tym, autor tych rozważań
domaga się niezależności twórcy, nienarzucania mu żadnych zadań,
zaufania jego intuicji twórczej i zdolnościom artystycznym. Cykl
tych artykułów to przejaw walki o nową literaturę i sztukę u schyłku
pozytywizmu. Innym literatem był Stanisław Przybyszewski. Pochodził
on z Kujaw, studiował w Niemczech, gdzie swoimi pierwszymi utworami
zyskał sobie uznanie. W 1898r. zdecydował się wyjechać z Niemiec i
zamieszkać w Krakowie. Został tam redaktorem naczelnym "życia".
Wzbudzał zainteresowanie swoim postępowaniem i życiem na luzie.
Uważał on, że sztuka powinna dostarczać tylko wrażeń estetycznych -
sztuka dla sztuki. Artur Schopenhauer twierdził, że człowiek
dąży do szczęścia, ale nigdy go nie osiągnie. Świat jest jedyną
wielką zagadką zaś to co wiemy to tylko wyobrażenia. żeby złagodzić
ból istnienia proponował wyzbycie się pożądań i potrzeb oraz
przejście w stan nirwany. Według niego pomagało też wzbudzenie w
sobie współczucia dla innych oraz tworzenie lub kontemplowanie
sztuki. Fryderyk Nietzsche sądził, że świat powinien należeć do
ludzi silnych, natomiast ludzie słabi powinni być eliminowani.
Silnym Nietzsche przypisywał specjalne prawa, proponował życie poza
dobrem i złem. Pewien wpływ na świadomość ludzi wywarła filozofia
Henryka Bergsona, twórcy intuizmu. W pewnym stopniu do kształtowania
epoki przyczynił się skok demograficzny, szybki wzrost liczby ludzi
w końcu wieku zaczął frustrować ludzi, oraz intensywny rozwój
przemysłu unifikujący rzeczy. W większym stopniu epoka ta
kształtowała się pod wpływem odkryć naukowych takich jak: prawo
zachowania energii, teoria Darwina, wynalezienie telefonu i
telegrafu. Wskutek tych wszystkich zjawisk pojawił się katastrofizm,
oraz w społeczeństwie pojawiło się przeświadczenie, że światem
rządzi szatan. Umowną datą zakończenia tej epoki był rok 1918.








Autor: Nieznany

Ocena : 2.7 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000